panlek30
Member
- Μηνύματα
- 1.720
- Likes
- 4.458
- Επόμενο Ταξίδι
- Σκανδιναβία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Περού / Δυτικές ΗΠΑ
2η Μέρα
Δεύτερη μέρα λοιπόν και ο ενθουσιασμός μας στα ύψη! Ο καιρός είναι ηλιόλουστος και σήμερα ξεκινάμε σβήνοντας έναν bucket list πόθο. Snorkeling στο Silfra! Το Silfra είναι ένα καταδυτικό σημείο στο εθνικό πάρκο Thingvellir που κανείς μπορεί να βουτήξει στο ρήγμα που δημιουργούν οι δύο τεκτονικές πλάκες της γης, η ευρασιατική και η βορειοαμερικάνικη! Κάθε χρόνο το ρήγμα μεγαλώνει κατά 2 εκατοστά καθώς οι πλάκες απομακρύνονται. Κατά την διαδρομή μας προς το πάρκο είδαμε μερικές πολύ όμορφες εικόνες.
Στο Silfra το νερό έχει σταθερή θερμοκρασία όλο το έτος (2-4 βαθμούς Κελσίου) και προέρχεται από την τήξη των παγετώνων.
Η προετοιμασία του εξοπλισμού είναι ολόκληρη ιεροτελεστία και διαρκεί πολύ ώρα καθώς πρέπει να γίνει σωστή μόνωση να για μην περάσει το κρύο νερό στο σώμα. Αφού βγάζουμε όλα μας τα ρούχα πλην των ισοθερμικών μας, φοράμε μία ολόσωμη φόρμα fleece. Πάνω από αυτή, μία ειδική διπλή καταδυτική στολή που ενδιάμεσα έχει εγκλωβισμένο αέρα για έξτρα μόνωση και ενσωματωμένα μποτάκια. Κατά την διαδικασία περιττό να σας περιγράψω το γέλιο που έπεσε... Η στολή είχε λαστιχένιες απολήξεις στο κεφάλι και στα χέρια που ήταν απιιιιιιιιστευτα σφικτές! Ήταν σχεδόν αδύνατον να περάσεις το οτιδήποτε! Θυμάμαι χαρακτηριστικά την ατάκα του φοβερού Weston (ο εκπαιδευτής μας) όταν φτάσαμε στο σημείο να περάσουμε το κεφάλι να μας λέει : "πάρτε βαθιά ανάσα και σπρώξτε με όλη σας την δύναμη. Σήμερα ετοιμαστείτε να ξαναγεννηθείτε".
Σα να μην έφταναν όλα αυτά, έπρεπε να προχωρήσουμε σαν ρόμποκοπ καμιά 100 μέτρα από το πάρκινγκ που αλλάξαμε μέχρι το σημείο που θα βουτάγαμε! Το αποτέλεσμα ήταν ακριβώς αυτό!
Φτάνοντας στο σημείο η αναμονή ήταν αρκετή καθώς υπήρχαν και άλλα γκρουπ. Οι εκπαιδευτές που γνωρίσαμε ήταν απ΄όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Ιταλοί, Γερμανοί, Αμερικάνοι και 2 από αυτούς Έλληνες. Τελικά εμείς είμαστε παντού!
Ο ένας ήταν τρισευτυχισμένος που ζούσε εδώ και έκανε την δουλειά που του άρεσε και ο άλλος που είχε κλείσει μόλις ένα 6μηνο, δεν την πάλευε καθόλου. Είχε φρικάρει με τον χειμώνα που μόλις είχε περάσει, το κρύο που είχε φάει και με το συνεχές σκοτάδι. Τον ενθαρρύναμε ότι τα δύσκολα πέρασαν και ότι έρχεται το καλοκαίρι και τον αποχαιρετήσαμε.
Αυτό που διαπιστώσαμε και αργότερα στο ταξίδι μας είναι ότι όλοι όσοι ασχολούνται με τον τουρισμό και την εστίαση στην Ισλανδία, δεν είναι Ισλανδοί. Προφανώς με την τουριστική έκρηξη τα τελευταία χρόνια και τα σχεδόν μηδενικά ποσοστά ανεργίας που έχουν έτσι και αλλιώς, έχουν δημιουργηθεί θέσεις που δεν μπορούν να καλύψουν εσωτερικά! Όσοι ενδιαφερόμενοι λοιπόν, σπεύσατε!
Ηρθε λοιπόν και η σειρά μας, και μπλουμμμμ....
Οι εικόνες που αντικρίσαμε αμέσως μετά ξεπερνούσαν οποιοδήποτε snorkeling είχαμε κάνει, παρά το γεγονός ότι στον συγκεκριμένο βυθό δεν ζει τίποτα παρά μόνο ένα είδος ψαριού (απ' ότι μας είπε ο εκπαιδευτής μας), το οποίο δεν είδαμε καν! Το βάθος του ρήγματος που δημιουργούν οι τεκτονικές πλάκες σου κόβει την ανάσα! Σε κάποια σημεία φτάνει τα 58 μέτρα!
Η εκπληκτική διαύγεια του νερού σου δίνει την αίσθηση ότι αιωρείσαι !
Κατά το τελείωμα της διαδρομής. Το νερό πραγματικά κρυστάλλινο και εννοείται πόσιμο!
Οι παραπάνω φωτογραφίες είναι χωρίς επεξεργασία, με τα φυσικά τους χρώματα και μας τις έβγαλε ο εκπαιδευτής μας ο οποίος φορούσε βάρη και μπορούσε να καταδυθεί. Εμείς δυστυχώς πάρα τις επανειλημμένες προσπάθειες, λόγω της στολής μας, ανεβαίναμε σαν αερόστατα! Για τους πιο τολμηρούς κατά την κράτηση υπήρχε και η επιλογή για snorkeling με απλή καταδυτική στολή ώστε να μπορείς να καταδυθείς ή καλύτερα να......καταψυχθείς!!!
Ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω!
Ακόμα και έτσι πάντως η εμπειρία ήταν εκπληκτική και κατά γενική ομολογία και των 4άρων είναι must δραστηριότητα, παρά το τσουχτερό (όπως όλα στην Ισλανδία άλλωστε) κόστος!
Δεύτερη μέρα λοιπόν και ο ενθουσιασμός μας στα ύψη! Ο καιρός είναι ηλιόλουστος και σήμερα ξεκινάμε σβήνοντας έναν bucket list πόθο. Snorkeling στο Silfra! Το Silfra είναι ένα καταδυτικό σημείο στο εθνικό πάρκο Thingvellir που κανείς μπορεί να βουτήξει στο ρήγμα που δημιουργούν οι δύο τεκτονικές πλάκες της γης, η ευρασιατική και η βορειοαμερικάνικη! Κάθε χρόνο το ρήγμα μεγαλώνει κατά 2 εκατοστά καθώς οι πλάκες απομακρύνονται. Κατά την διαδρομή μας προς το πάρκο είδαμε μερικές πολύ όμορφες εικόνες.
Στο Silfra το νερό έχει σταθερή θερμοκρασία όλο το έτος (2-4 βαθμούς Κελσίου) και προέρχεται από την τήξη των παγετώνων.
Η προετοιμασία του εξοπλισμού είναι ολόκληρη ιεροτελεστία και διαρκεί πολύ ώρα καθώς πρέπει να γίνει σωστή μόνωση να για μην περάσει το κρύο νερό στο σώμα. Αφού βγάζουμε όλα μας τα ρούχα πλην των ισοθερμικών μας, φοράμε μία ολόσωμη φόρμα fleece. Πάνω από αυτή, μία ειδική διπλή καταδυτική στολή που ενδιάμεσα έχει εγκλωβισμένο αέρα για έξτρα μόνωση και ενσωματωμένα μποτάκια. Κατά την διαδικασία περιττό να σας περιγράψω το γέλιο που έπεσε... Η στολή είχε λαστιχένιες απολήξεις στο κεφάλι και στα χέρια που ήταν απιιιιιιιιστευτα σφικτές! Ήταν σχεδόν αδύνατον να περάσεις το οτιδήποτε! Θυμάμαι χαρακτηριστικά την ατάκα του φοβερού Weston (ο εκπαιδευτής μας) όταν φτάσαμε στο σημείο να περάσουμε το κεφάλι να μας λέει : "πάρτε βαθιά ανάσα και σπρώξτε με όλη σας την δύναμη. Σήμερα ετοιμαστείτε να ξαναγεννηθείτε".
Σα να μην έφταναν όλα αυτά, έπρεπε να προχωρήσουμε σαν ρόμποκοπ καμιά 100 μέτρα από το πάρκινγκ που αλλάξαμε μέχρι το σημείο που θα βουτάγαμε! Το αποτέλεσμα ήταν ακριβώς αυτό!
Φτάνοντας στο σημείο η αναμονή ήταν αρκετή καθώς υπήρχαν και άλλα γκρουπ. Οι εκπαιδευτές που γνωρίσαμε ήταν απ΄όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Ιταλοί, Γερμανοί, Αμερικάνοι και 2 από αυτούς Έλληνες. Τελικά εμείς είμαστε παντού!
Ο ένας ήταν τρισευτυχισμένος που ζούσε εδώ και έκανε την δουλειά που του άρεσε και ο άλλος που είχε κλείσει μόλις ένα 6μηνο, δεν την πάλευε καθόλου. Είχε φρικάρει με τον χειμώνα που μόλις είχε περάσει, το κρύο που είχε φάει και με το συνεχές σκοτάδι. Τον ενθαρρύναμε ότι τα δύσκολα πέρασαν και ότι έρχεται το καλοκαίρι και τον αποχαιρετήσαμε.Αυτό που διαπιστώσαμε και αργότερα στο ταξίδι μας είναι ότι όλοι όσοι ασχολούνται με τον τουρισμό και την εστίαση στην Ισλανδία, δεν είναι Ισλανδοί. Προφανώς με την τουριστική έκρηξη τα τελευταία χρόνια και τα σχεδόν μηδενικά ποσοστά ανεργίας που έχουν έτσι και αλλιώς, έχουν δημιουργηθεί θέσεις που δεν μπορούν να καλύψουν εσωτερικά! Όσοι ενδιαφερόμενοι λοιπόν, σπεύσατε!
Ηρθε λοιπόν και η σειρά μας, και μπλουμμμμ....
Οι εικόνες που αντικρίσαμε αμέσως μετά ξεπερνούσαν οποιοδήποτε snorkeling είχαμε κάνει, παρά το γεγονός ότι στον συγκεκριμένο βυθό δεν ζει τίποτα παρά μόνο ένα είδος ψαριού (απ' ότι μας είπε ο εκπαιδευτής μας), το οποίο δεν είδαμε καν! Το βάθος του ρήγματος που δημιουργούν οι τεκτονικές πλάκες σου κόβει την ανάσα! Σε κάποια σημεία φτάνει τα 58 μέτρα!
Η εκπληκτική διαύγεια του νερού σου δίνει την αίσθηση ότι αιωρείσαι !
Κατά το τελείωμα της διαδρομής. Το νερό πραγματικά κρυστάλλινο και εννοείται πόσιμο!
Οι παραπάνω φωτογραφίες είναι χωρίς επεξεργασία, με τα φυσικά τους χρώματα και μας τις έβγαλε ο εκπαιδευτής μας ο οποίος φορούσε βάρη και μπορούσε να καταδυθεί. Εμείς δυστυχώς πάρα τις επανειλημμένες προσπάθειες, λόγω της στολής μας, ανεβαίναμε σαν αερόστατα! Για τους πιο τολμηρούς κατά την κράτηση υπήρχε και η επιλογή για snorkeling με απλή καταδυτική στολή ώστε να μπορείς να καταδυθείς ή καλύτερα να......καταψυχθείς!!!
Ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω!Ακόμα και έτσι πάντως η εμπειρία ήταν εκπληκτική και κατά γενική ομολογία και των 4άρων είναι must δραστηριότητα, παρά το τσουχτερό (όπως όλα στην Ισλανδία άλλωστε) κόστος!
Last edited:
