psilos3
Member
- Μηνύματα
- 6.094
- Likes
- 45.334
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Peru, Japan, Iceland
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Προετοιμασία και σχεδιασμός εκδρομής
- Έλα και φύγαμε για Ισπανία
- Καλημέρα στη Βροχερή πόλη
- Ιστορικού κέντρου συνέχεια
- Μήπως είναι καλύτερα τη νύχτα;
- Η Δευτέρα στη Σεβίλλη
- …στην Κόρδοβα ταξίδι
- Cordoba μέρος δεύτερο
- Οι τελευταίες στιγμές στην Ανδαλουσία
- Hola Barcelona
- Στα ωραία της πόλης ως τη νύχτα
- Οι τελευταίες βόλτες στην Καταλανική πρωτεύουσα
- Συμπεράσματα & απολογισμός ταξιδιού
…στην Κόρδοβα ταξίδι
«σύρε για κείνο το στερνό στην Κόρδοβα ταξίδι,
μέσα απ' τα διψασμένα της χωράφια τα ανοιχτά»
(Νίκος Καββαδίας – Frederico Garcia Lorca – 1945)
Όποτε ακούω τη λέξη Κόρδοβα μου έρχεται στο μυαλό το συγκεκριμένο ποίημα του Νίκου Καββαδία απευθυνόμενο προς τον σπουδαίο Ισπανό ποιητή, μαζί με τη μελωδία που του απέδωσε ο Θάνος Μικρούτσικος, όπου εκτός των άλλων σπουδαίων υπάρχει κι αναφορά προς την πόλη της Κόρδοβα.
Και να που τώρα βρισκόμουν στην ευχάριστη διαδρομή προς τα κει, ατενίζοντας τα περίφημα διψασμένα της ανοιχτά χωράφια από το παράθυρο του τρένου:
Το δρομολόγιο κράτησε γύρω στα 50 λεπτά, και μαζί με την αποβίβαση έφερε τον ξακουστό Ανδαλουσιανό ήλιο με την θερμοκρασία ν’ ανεβαίνει πάνω απ’ τους 20 κι εμένα να κάνω άμεση στάση προκειμένου να ξεφορτωθώ το φούτερ και να φορέσω επιτέλους τα γυαλιά ηλίου:
Προφανώς έπρεπε ν’ ακολουθήσω κι εκεί όσο γινόταν το πρόγραμμα που είχα καταρτίσει, αρχής γενομένης από τους κήπους «del Duque de Rivas» και την ανοικτή αγορά τους με δερμάτινα είδη:
Ο πεζόδρομος του εμπορικού κέντρου μ’ έφερε ως την «Plaza de las Tendillas» που για κάποιο λόγο μου θύμισε τη Μαδρίτη:
Όχι πως δεν είχε πολλά αξιοθέατα κι εκεί, όπως ο ναός «San Nicolás de la Villa», εγώ όμως έπρεπε να συνεχίσω δυτικά:
Στις σημειώσεις μου βλέπετε βρισκόταν το «Templo romano», αρχαιολογικής ανασκαφής του 1951 και κλειστό για εργασίες συντήρησης, αλλά και ο ναός «Iglesia de san Pablo» που βρισκόταν απέναντι του:
Ο ναός αποτελεί τμήμα επιμέρους ναών και του χαμένου σήμερα μοναστηριού του San Pablo που αποτελούσε την παλιά είσοδο της πόλης:
Έκανα μια γύρα στην περιοχή βλέποντας και το Templo Romano από την κάτω πλευρά του, η ζέστη όμως με είχε γανιάσει, με την πρώτη στάση δροσιάς σε μια Cerveceria να γίνεται σχεδόν αναγκαστικά:
Μετά το ολιγόλεπτο διάλειμμα συνέχισα ανακαλύπτοντας για λίγο και την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του κέντρου της πόλης
Τα όμορφα δρομάκια με οδήγησαν στην πλατεία «plaza de la Corredera» που από την πρώτη στιγμή μου θύμισε την αντίστοιχη Plaza Mayor και πάλι στη Μαδρίτη:
Όχι τυχαία όπως αποδεικνύεται, μιας και η τετράγωνη πλατεία κατασκευής του 1683 χρησιμοποιήθηκε αρχικά για ταυρομαχίες αλλά κι εκτελέσεις της Ισπανικής ιεράς εξέτασης:
Έφυγα σύντομα ακολουθώντας ακαθόριστη διαδρομή, αντιλαμβανόμενος πολύ καλά πως τα εκπληκτικά στενάκια της Κόρδοβα είναι ο κανόνας στο ιστορικό κέντρο. Θαυμάστε ομορφιά, δίχως ίχνος ανθρώπου τις περισσότερες φορές:
Όπως είναι λογικό ήταν αδύνατο να μη χαθώ σε τέτοιες διαδρομές, η άφιξη μου όμως στην «Parroquia de El Salvador y Santo Domingo de Silos» με κατατόπισε σχετικά:
Έτσι συνέχισα προς το κέντρο, περνώντας πρώτα από την πλατεία «de Jerónimo Páez» και το «Palacete de los Burgos»
Ξαφνικά μια έντονη βαβούρα ήρθε στο ακουστικό μου πεδίο. Να που η Κόρδοβα είχε τελικά τουρισμό και μάλιστα πολύ:
Περνώντας ενδιάμεσα από μαθητές και δασκάλους που βρισκόταν προφανώς σε σχολική εκδρομή διάβηκα την πύλη του διασημότερου ίσως αξιοθέατου της πόλης:
Ο χώρος με το όνομα «Mezquita-Catedral de Córdoba» αφορά όπως είναι αντιληπτό ένα ενδιάμεσο αίθριο που φιλοξενεί το παλιό τζαμί και νυν καθεδρικό ναό, με το πρώτο να χτίζεται κατά το 785 και να μετατρέπεται σε καθεδρικό το 1236:
Πλήθος κόσμου συγκεντρώνεται στο σημείο καθώς πέρα από μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco από το 1984, αποτελεί κι ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά μνημεία γενικότερα της Ισπανίας:
Το υγρό στοιχείο δε λείπει από τον χώρο, όπως και τα περίφημα εσπεριδοειδή δέντρα της Ανδαλουσίας, μια εκπληκτική εικόνα:
Αφού κάθισα λίγο να ξαποστάσω και ήπια το νεράκι μου, συνέχισα την εξερεύνηση της πανέμορφης πόλης στην οποία βρισκόμουν.
Πολύς λαός στο δρόμο, τις μπυραρίες και τα ρεστοράν επιβεβαίωναν το τουριστικό του πράγματος.
Όχι ότι με χαλούσαν κι εμένα λίγες σταγόνες δροσιάς φυσικά…
«σύρε για κείνο το στερνό στην Κόρδοβα ταξίδι,
μέσα απ' τα διψασμένα της χωράφια τα ανοιχτά»
(Νίκος Καββαδίας – Frederico Garcia Lorca – 1945)
Όποτε ακούω τη λέξη Κόρδοβα μου έρχεται στο μυαλό το συγκεκριμένο ποίημα του Νίκου Καββαδία απευθυνόμενο προς τον σπουδαίο Ισπανό ποιητή, μαζί με τη μελωδία που του απέδωσε ο Θάνος Μικρούτσικος, όπου εκτός των άλλων σπουδαίων υπάρχει κι αναφορά προς την πόλη της Κόρδοβα.
Και να που τώρα βρισκόμουν στην ευχάριστη διαδρομή προς τα κει, ατενίζοντας τα περίφημα διψασμένα της ανοιχτά χωράφια από το παράθυρο του τρένου:
Το δρομολόγιο κράτησε γύρω στα 50 λεπτά, και μαζί με την αποβίβαση έφερε τον ξακουστό Ανδαλουσιανό ήλιο με την θερμοκρασία ν’ ανεβαίνει πάνω απ’ τους 20 κι εμένα να κάνω άμεση στάση προκειμένου να ξεφορτωθώ το φούτερ και να φορέσω επιτέλους τα γυαλιά ηλίου:
Προφανώς έπρεπε ν’ ακολουθήσω κι εκεί όσο γινόταν το πρόγραμμα που είχα καταρτίσει, αρχής γενομένης από τους κήπους «del Duque de Rivas» και την ανοικτή αγορά τους με δερμάτινα είδη:
Ο πεζόδρομος του εμπορικού κέντρου μ’ έφερε ως την «Plaza de las Tendillas» που για κάποιο λόγο μου θύμισε τη Μαδρίτη:
Όχι πως δεν είχε πολλά αξιοθέατα κι εκεί, όπως ο ναός «San Nicolás de la Villa», εγώ όμως έπρεπε να συνεχίσω δυτικά:
Στις σημειώσεις μου βλέπετε βρισκόταν το «Templo romano», αρχαιολογικής ανασκαφής του 1951 και κλειστό για εργασίες συντήρησης, αλλά και ο ναός «Iglesia de san Pablo» που βρισκόταν απέναντι του:
Ο ναός αποτελεί τμήμα επιμέρους ναών και του χαμένου σήμερα μοναστηριού του San Pablo που αποτελούσε την παλιά είσοδο της πόλης:
Έκανα μια γύρα στην περιοχή βλέποντας και το Templo Romano από την κάτω πλευρά του, η ζέστη όμως με είχε γανιάσει, με την πρώτη στάση δροσιάς σε μια Cerveceria να γίνεται σχεδόν αναγκαστικά:
Μετά το ολιγόλεπτο διάλειμμα συνέχισα ανακαλύπτοντας για λίγο και την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του κέντρου της πόλης
Τα όμορφα δρομάκια με οδήγησαν στην πλατεία «plaza de la Corredera» που από την πρώτη στιγμή μου θύμισε την αντίστοιχη Plaza Mayor και πάλι στη Μαδρίτη:
Όχι τυχαία όπως αποδεικνύεται, μιας και η τετράγωνη πλατεία κατασκευής του 1683 χρησιμοποιήθηκε αρχικά για ταυρομαχίες αλλά κι εκτελέσεις της Ισπανικής ιεράς εξέτασης:
Έφυγα σύντομα ακολουθώντας ακαθόριστη διαδρομή, αντιλαμβανόμενος πολύ καλά πως τα εκπληκτικά στενάκια της Κόρδοβα είναι ο κανόνας στο ιστορικό κέντρο. Θαυμάστε ομορφιά, δίχως ίχνος ανθρώπου τις περισσότερες φορές:
Όπως είναι λογικό ήταν αδύνατο να μη χαθώ σε τέτοιες διαδρομές, η άφιξη μου όμως στην «Parroquia de El Salvador y Santo Domingo de Silos» με κατατόπισε σχετικά:
Έτσι συνέχισα προς το κέντρο, περνώντας πρώτα από την πλατεία «de Jerónimo Páez» και το «Palacete de los Burgos»
Ξαφνικά μια έντονη βαβούρα ήρθε στο ακουστικό μου πεδίο. Να που η Κόρδοβα είχε τελικά τουρισμό και μάλιστα πολύ:
Περνώντας ενδιάμεσα από μαθητές και δασκάλους που βρισκόταν προφανώς σε σχολική εκδρομή διάβηκα την πύλη του διασημότερου ίσως αξιοθέατου της πόλης:
Ο χώρος με το όνομα «Mezquita-Catedral de Córdoba» αφορά όπως είναι αντιληπτό ένα ενδιάμεσο αίθριο που φιλοξενεί το παλιό τζαμί και νυν καθεδρικό ναό, με το πρώτο να χτίζεται κατά το 785 και να μετατρέπεται σε καθεδρικό το 1236:
Πλήθος κόσμου συγκεντρώνεται στο σημείο καθώς πέρα από μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco από το 1984, αποτελεί κι ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά μνημεία γενικότερα της Ισπανίας:
Το υγρό στοιχείο δε λείπει από τον χώρο, όπως και τα περίφημα εσπεριδοειδή δέντρα της Ανδαλουσίας, μια εκπληκτική εικόνα:
Αφού κάθισα λίγο να ξαποστάσω και ήπια το νεράκι μου, συνέχισα την εξερεύνηση της πανέμορφης πόλης στην οποία βρισκόμουν.
Πολύς λαός στο δρόμο, τις μπυραρίες και τα ρεστοράν επιβεβαίωναν το τουριστικό του πράγματος.
Όχι ότι με χαλούσαν κι εμένα λίγες σταγόνες δροσιάς φυσικά…
