giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.494
- Likes
- 11.728
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Άφιξη στη Μάλτα και η Valletta! - part1
- Valletta - part2
- Marsaxlokk, Birgu και Tuffieha-Golden Bay!
- Η Mosta και το highlight η ''Σιωπηλή Πόλη'' Μdina!
- Gozo - Victoria & πρώην Azure Window!
- Comino - Blue Lagoon και το τελευταίο βράδυ στη Sliema!
- Μάλτα… το αντίο!
- Σικελία part1 – Taormina!
- Taormina – part 2
- Cefalu και πρώτο βράδυ στο Παλέρμο!
- 2η ημέρα στο Παλέρμο!
- Βουτιές στο Mondello, τελευταία νύχτα στο Παλέρμο και… διακοπές τέλος!
Βουτιές στο Mondello, τελευταία νύχτα στο Παλέρμο και… διακοπές τέλος!
Από την Via della Liberta πήραμε το αστικό 806 το οποίο πηγαίνει στην παραλία του Mondello. Είχαμε αγοράσει μεμονωμένα εισιτήρια προς 1,40€ το ένα με διάρκεια τα ’90 λεπτά. Στο αστικό είχε κι άλλο κόσμο που πήγαινε με τις ομπρέλες του και τα καλοκαιρινά του αξεσουάρ στην παραλία. Περάσαμε δίπλα από τον εντυπωσιακό λόφο του pellegrino ύψους 609 μέτρων, κι αν είχα αυτοκίνητο θα έκανα τη διαδρομή από εκεί, για να επισκεφτώ το ιερό της Santa Rosalia που είναι χωμένο σε ένα άγριο και καταπράσινο μέρος, και θα κατέβαινα στο Mondello από το φιδογυριστό δρόμο όπου η θέα προς την παραλία και όλη την περιοχή είναι απίστευτη.
Kαι για να μην έχετε απορία αυτή είναι η θέα! Τέλεια?
Το λεωφορείο κάνει αρκετές στάσεις πάνω στον παραλιακό δρόμο Viale Regina Elena, κι εμείς στην τύχη κατεβήκαμε στην στάση Regina Elena – Iris. Το Mondello είναι ένα τουριστικό θέρετρο του Παλέρμο και η παραλία του μια από τις πιο πολυπόθητες ακτές της Σικελίας. Το Mondello χαρακτηρίζεται από έναν αμμώδη κόλπο με τροπικά χρώματα, με μια ακτογραμμή λευκής άμμου 1,5 χιλιομέτρου σε ένα υπέροχο φυσικό περιβάλλον ανάμεσα στο Monte Pellegrino και Monte Gallo.
Με το που κατεβήκαμε το αστικό και μπήκαμε στην παραλία ένα κομμάτι της ήταν γεμάτο με ξύλινα σπιτάκια. Όταν ο Rose ήθελε να πάει στην τουαλέτα να βάλει το μαγιό του ένας κύριος εκεί του είπε ευγενικά πως δεν επιτρέπεται γιατί χρησιμοποιείται μόνο από αυτούς που νοικιάζουν τα σπιτάκια. Τον ρωτήσαμε τι ακριβώς είναι αυτά και μας είπε πως τα νοικιάζουν για όλη τη σεζόν. Είχα απορία βέβαια ως τι τα νοικιάζουν? Είναι κάτι σαν κάμπινγκ που έχεις μέσα τα προσωπικά σου πράγματα αλλά δεν μένεις βέβαια μέσα σ’ αυτά τα σπιτάκια. Άρα ποιο το νόημα? Όπως και να έχει σαν εικόνα μου άρεσαν και ομόρφυναν την παραλία.
Γενικότερα μου άρεσε η διαμόρφωση της παραλίας και το πως είναι χωρισμένη, στα σπιτάκια, στις ξαπλώστρες και γι’ αυτούς που θέλουν να απλώσουν την πετσέτα τους στην άμμο. Μου άρεσε γιατί οι ξαπλώστρες με το ελεύθερο κομμάτι ακριβώς μπροστά στη θάλασσα χωρίζεται με ξύλινο κάγκελο. Η κάθε ξαπλώστρα κοστίζει 7€ όμως εμείς προτιμήσαμε να στρώσουμε ακριβώς στη θάλασσα μπροστά από το κάγκελο.
Η παραλία είναι εξαιρετική σαν τοπίο με τους λόφους γύρω της, το ίδιο και η καθαρότητα του νερού. Ζεστή αλλά ρηχή, ιδανική για παιδιά και για όσους είναι κρυουλιάρηδες σαν εμάς! Κάτσαμε πολλές ώρες εκεί. Απολαύσαμε τις πιο χαλαρωτικές μας ώρες σε όλο το ταξίδι και κάναμε τον απολογισμό μας. Ήταν ομολογουμένως από τα πιο όμορφα ταξίδια που έχουμε κάνει!
Στην παραλία, και 2-3 φορές κολυμπήσαμε, και ηλιοθεραπεία κάναμε, και κουβέντα πιάσαμε με τους ατίθασους 18χρονους σικελούς που κάθονταν δίπλα μας, και καρύδα φάγαμε και αγορές κάναμε. Αυτή το φορά το πήρα το καφτάνι παραλίας με 10€! Δεν χάσαμε χρόνο και το εγκαινιάσαμε επί τόπου. Τις πετσέτες μας τις απλώσαμε στα ξύλινα κάγκελα πίσω μας κι έτσι δημιουργήσαμε και σκιά!
Κάποια στιγμή στο άσχετο εμφανίστηκε μια εξωτική γυμνάστρια με τα μεγάφωνα της. Έβαλε στη διαπασών μουσική και έκανε ασκήσεις αερόμπικ για τα παιδάκια που ήταν μέσα στη θάλασσα και λίγες γυναίκες. Το καταδιασκέδασαν. Προσφορά του καταστήματος? Δεν ξέρω αλλά εμείς μια χαρά τη βρήκαμε με τα τραγούδια που έβαλε!
Μετά το απόγευμα ο κόσμος άρχισε να αραιώνει από την παραλία. Όσο πέρναγε η ώρα και έπεφτε ο ήλιος η παραλία ήταν πιο όμορφη. Ιδανική ώρα για φωτογράφιση λίγο πριν την αναχώρηση μας!
Όση ώρα ήμασταν στο Mondello, θαυμάζαμε το πιο χαρακτηριστικό αξιοθέατο της παραλίας το Antico stabilimento balneare δηλαδή τα παλιά λουτρά, χτισμένο σε πασσάλους πάνω από τη θάλασσα. Δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ σ’ αυτό! Το έργο προοριζόταν αρχικά για την πόλη της Οστάνδης, αλλά αποφασίστηκε η μεταφορά του στις επαρχίες της Σικελίας εξαιτίας του ότι στο Mondello το τοπίο ήταν πιο όμορφο. Το κτίριο χρονολογίας 1913, μοναδικό στο είδος του, είναι ένα από τα πιο όμορφα κτίρια σε στιλ αρ νουβό της Ευρώπης. Το εντυπωσιακό κτίριο στεγάζει το πολυτελές εστιατόριο Alle Terrazze αλλά και τον Αθλητικό Όμιλο. Φεύγοντας από την παραλία, το προσεγγίσαμε και είχαμε την ευκαιρία να το δούμε από κοντά.
Επιστρέψαμε και πάλι με το 806 μέχρι την Via della Liberta κι από την στάση Via Ruggiero Settimo με το αστικό 101 κατεβήκαμε στον Stazione Centrale.
Πριν πάμε στο δωμάτιο μας ήταν η τελευταία ευκαιρία για κάτι σημαντικό. Δεν ήταν λογικό να φύγω από το Παλέρμο και να μη δοκιμάσω παγωτό. Πολλές οι ξακουστές τζελατερίες στο Παλέρμο αλλά μια είναι η πιο φημισμένη. Η Gelateria Ciccio Adelfio, στην Corso dei Mille, 73 είναι μια οικογενειακή επιχείρηση με παράδοση από το 1940 που όμως εξελίχθηκε στις γεύσεις του παγωτού μέσα από τις προτιμήσεις των πελατών και έφτασε στις 75 γεύσεις! Δεν νομίζω πως υπάρχει παλερμιτάνος που δεν γνωρίζει την gelateria του Ciccio κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό. Μη φανταστείτε κανένα γκλαμουράτο μαγαζί με υπαλλήλους με ψηλή μύτη! Απλό μαγαζί απλό προσωπικό, απλός κόσμος, αυθεντική εμπειρία! Δεν έχω δοκιμάσει πολλά ιταλικά παγωτά όμως αυτό που έφαγα ήταν θεϊκό. Και για να πρωτοτυπήσω έβαλα την μπάλα παγωτού μαύρης σοκολάτας σε ένα γλυκό αφράτο ψωμάκι μπριος, μια συνήθεια που δεν την ήξερα και την έμαθα στη Σικελία. Το έφαγα σαν λυσσασμένος που ξέχασα να τραβήξω φωτό! Αν είναι δυνατόν! Αν και μόνο μια γεύση, η ποσότητα που μου έβαλε ήταν σαν διπλή και η τιμή μόνο 2€.
Και μετά από αυτή την γευστική εμπειρία, λίγα μέτρα πιο πέρα επιστρέψαμε στο δωμάτιο μας. Όχι για πολύ. Μετά το μπάνιο και το ντύσιμο και ενώ είχε βραδιάσει βγήκαμε για φαγητό την τελευταία μας νύχτα στο Παλέρμο. Χωρίς ψαξίματα και προβληματισμούς η επιλογή ήταν μια. Antica Focacceria San Francesco στην Via Alessandro Paternostro, 58 που προσπαθήσαμε και το προηγούμενο βράδυ. Μια ζεστή καλοκαιρινή βραδιά στο Παλέρμο, στην ατμοσφαιρική μικρή πλατεία το καλύτερο κλείσιμο ενός ταξιδιού είναι το Παλερμιτάνικο street food που προσφέρει αυτή η ιστορική ταβέρνα. Έχει πολλά πιάτα και κανονικό μενού με ακριβές επιλογές όμως εμείς επιλέξαμε μια ποικιλία από street food.
Εννοείται ρυζόμπαλες arancine, sfincione (αφράτη παλερμιτάνικη πίτσα), pizzotto borgo και focaccia milza maritata που είναι ένα μαλακό ψωμάκι με σχεδόν βραστά μοσχαρίσια σπλήνα με κρέμα ανθότυρο και τριμμένο τυρί. Εγώ σαν σκληροπυρινικός το έφαγα αλλά είμαι σίγουρος πως δεν θα μπορεί να το φάει κάποιος που τρώει και αντέχει πιο soft συνηθισμένες γεύσεις. Όπως και ο Rose άλλωστε. Τα υπόλοιπα ήταν νοστιμότατα και πάρα πολύ χορταστικά. Φάγαμε, σκάσαμε ήπιαμε τις μπύρες μας και δώσαμε γύρω στα 30€.
Υπερπλήρεις από όλες τις απόψεις πήγαμε στο δωμάτιο μας. Μετά από έναν δήθεν ύπνο 2 ωρών στις 3:30 είχαμε εγερτήριο. Βάρβαρη ώρα. Αποχαιρετίσαμε το δωμάτιο, κατεβήκαμε με το ρετρό ασανσέρ και κλείσαμε για τελευταία φορά την βαριά πόρτα του κτιρίου! Τα κορίτσια συνέχιζαν να κάνουν πιάτσα αφού ήταν πολύ νωρίς γι’ αυτές. Μάλλον ήταν στο pick της βάρδιας τους! Για να μην τις αποσπάσουμε την προσοχή και για να μην έρθουμε σε επαφή με κανέναν παρακμιακό φύγαμε με τις βαλίτσες μας από έναν άλλον δρόμο που δεν γινόταν πιάτσα. Σε ελάχιστα λεπτά ήμασταν στον σιδηροδρομικό σταθμό και συγκεκριμένα στα αριστερά του στην Piazza Giulio Cesare. Το λεωφορείο της prestia e comande ήταν εκεί και περίμενε και στις 4:00 αναχώρησε. Τα εισιτήρια ήταν εκτυπωμένα τα οποία τα είχα κλείσει διαδικτυακά προς 6€ το άτομο την μονή διαδρομή.
http://www.prestiaecomande.it/?idPlugin=21023&idx=317#booking
Στο αεροδρόμιο Falcone Borsellino ήμασταν στην ώρα μας στις 04:50.
Η πτήση της Volotea στις 06:00 την ώρα που ο ήλιος ανέτειλε στο Παλέρμο. Αυτό ήταν.
Arrivederci Sicilia!
* Το ταξίδι μας τελείωνε με 100% επιτυχία κι εμείς φτάσαμε χαρούμενοι στην Αθήνα λίγο μετά τις 8:00. Επειδή η αναμονή θα ήταν μεγάλη μέχρι την απογευματινή πτήση προς Θεσσαλονίκη, είπαμε να πάμε μια βόλτα μέχρι το κέντρο της Αθήνας αν και η μέρα προβλεπόταν ιδιαίτερα ζεστή! Παραδώσαμε τις αποσκευές μας, πήραμε το λεωφορείο Χ95 για το Σύνταγμα και περιχαρείς ήμασταν έτοιμοι να ξαναδούμε την Αθήνα μετά από 1,5 χρόνο! Η χαρά κόπηκε με το που κατεβήκαμε από το λεωφορείο! 43 βαθμούς η θερμοκρασία! Τι ακριβώς θα κάνουμε και που θα πάμε τόσες ώρες σ’ αυτές τις συνθήκες? Δεν θα το αναλύσω αλλά θα πω πως όσο αγάπησα την Αθήνα το Δεκέμβριο του 2015 τόσο τη μίσησα και χαλάσαμε τις σχέσεις μας τον Ιούνιο του 2017. Σαν να είδα άλλη πόλη! *
Αποχαιρετώ με το αγαπημένο μου φετινό καλοκαιρινό hit!
Από την Via della Liberta πήραμε το αστικό 806 το οποίο πηγαίνει στην παραλία του Mondello. Είχαμε αγοράσει μεμονωμένα εισιτήρια προς 1,40€ το ένα με διάρκεια τα ’90 λεπτά. Στο αστικό είχε κι άλλο κόσμο που πήγαινε με τις ομπρέλες του και τα καλοκαιρινά του αξεσουάρ στην παραλία. Περάσαμε δίπλα από τον εντυπωσιακό λόφο του pellegrino ύψους 609 μέτρων, κι αν είχα αυτοκίνητο θα έκανα τη διαδρομή από εκεί, για να επισκεφτώ το ιερό της Santa Rosalia που είναι χωμένο σε ένα άγριο και καταπράσινο μέρος, και θα κατέβαινα στο Mondello από το φιδογυριστό δρόμο όπου η θέα προς την παραλία και όλη την περιοχή είναι απίστευτη.
Kαι για να μην έχετε απορία αυτή είναι η θέα! Τέλεια?
Το λεωφορείο κάνει αρκετές στάσεις πάνω στον παραλιακό δρόμο Viale Regina Elena, κι εμείς στην τύχη κατεβήκαμε στην στάση Regina Elena – Iris. Το Mondello είναι ένα τουριστικό θέρετρο του Παλέρμο και η παραλία του μια από τις πιο πολυπόθητες ακτές της Σικελίας. Το Mondello χαρακτηρίζεται από έναν αμμώδη κόλπο με τροπικά χρώματα, με μια ακτογραμμή λευκής άμμου 1,5 χιλιομέτρου σε ένα υπέροχο φυσικό περιβάλλον ανάμεσα στο Monte Pellegrino και Monte Gallo.
Με το που κατεβήκαμε το αστικό και μπήκαμε στην παραλία ένα κομμάτι της ήταν γεμάτο με ξύλινα σπιτάκια. Όταν ο Rose ήθελε να πάει στην τουαλέτα να βάλει το μαγιό του ένας κύριος εκεί του είπε ευγενικά πως δεν επιτρέπεται γιατί χρησιμοποιείται μόνο από αυτούς που νοικιάζουν τα σπιτάκια. Τον ρωτήσαμε τι ακριβώς είναι αυτά και μας είπε πως τα νοικιάζουν για όλη τη σεζόν. Είχα απορία βέβαια ως τι τα νοικιάζουν? Είναι κάτι σαν κάμπινγκ που έχεις μέσα τα προσωπικά σου πράγματα αλλά δεν μένεις βέβαια μέσα σ’ αυτά τα σπιτάκια. Άρα ποιο το νόημα? Όπως και να έχει σαν εικόνα μου άρεσαν και ομόρφυναν την παραλία.
Γενικότερα μου άρεσε η διαμόρφωση της παραλίας και το πως είναι χωρισμένη, στα σπιτάκια, στις ξαπλώστρες και γι’ αυτούς που θέλουν να απλώσουν την πετσέτα τους στην άμμο. Μου άρεσε γιατί οι ξαπλώστρες με το ελεύθερο κομμάτι ακριβώς μπροστά στη θάλασσα χωρίζεται με ξύλινο κάγκελο. Η κάθε ξαπλώστρα κοστίζει 7€ όμως εμείς προτιμήσαμε να στρώσουμε ακριβώς στη θάλασσα μπροστά από το κάγκελο.
Η παραλία είναι εξαιρετική σαν τοπίο με τους λόφους γύρω της, το ίδιο και η καθαρότητα του νερού. Ζεστή αλλά ρηχή, ιδανική για παιδιά και για όσους είναι κρυουλιάρηδες σαν εμάς! Κάτσαμε πολλές ώρες εκεί. Απολαύσαμε τις πιο χαλαρωτικές μας ώρες σε όλο το ταξίδι και κάναμε τον απολογισμό μας. Ήταν ομολογουμένως από τα πιο όμορφα ταξίδια που έχουμε κάνει!
Στην παραλία, και 2-3 φορές κολυμπήσαμε, και ηλιοθεραπεία κάναμε, και κουβέντα πιάσαμε με τους ατίθασους 18χρονους σικελούς που κάθονταν δίπλα μας, και καρύδα φάγαμε και αγορές κάναμε. Αυτή το φορά το πήρα το καφτάνι παραλίας με 10€! Δεν χάσαμε χρόνο και το εγκαινιάσαμε επί τόπου. Τις πετσέτες μας τις απλώσαμε στα ξύλινα κάγκελα πίσω μας κι έτσι δημιουργήσαμε και σκιά!
Κάποια στιγμή στο άσχετο εμφανίστηκε μια εξωτική γυμνάστρια με τα μεγάφωνα της. Έβαλε στη διαπασών μουσική και έκανε ασκήσεις αερόμπικ για τα παιδάκια που ήταν μέσα στη θάλασσα και λίγες γυναίκες. Το καταδιασκέδασαν. Προσφορά του καταστήματος? Δεν ξέρω αλλά εμείς μια χαρά τη βρήκαμε με τα τραγούδια που έβαλε!
Μετά το απόγευμα ο κόσμος άρχισε να αραιώνει από την παραλία. Όσο πέρναγε η ώρα και έπεφτε ο ήλιος η παραλία ήταν πιο όμορφη. Ιδανική ώρα για φωτογράφιση λίγο πριν την αναχώρηση μας!
Όση ώρα ήμασταν στο Mondello, θαυμάζαμε το πιο χαρακτηριστικό αξιοθέατο της παραλίας το Antico stabilimento balneare δηλαδή τα παλιά λουτρά, χτισμένο σε πασσάλους πάνω από τη θάλασσα. Δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ σ’ αυτό! Το έργο προοριζόταν αρχικά για την πόλη της Οστάνδης, αλλά αποφασίστηκε η μεταφορά του στις επαρχίες της Σικελίας εξαιτίας του ότι στο Mondello το τοπίο ήταν πιο όμορφο. Το κτίριο χρονολογίας 1913, μοναδικό στο είδος του, είναι ένα από τα πιο όμορφα κτίρια σε στιλ αρ νουβό της Ευρώπης. Το εντυπωσιακό κτίριο στεγάζει το πολυτελές εστιατόριο Alle Terrazze αλλά και τον Αθλητικό Όμιλο. Φεύγοντας από την παραλία, το προσεγγίσαμε και είχαμε την ευκαιρία να το δούμε από κοντά.
Επιστρέψαμε και πάλι με το 806 μέχρι την Via della Liberta κι από την στάση Via Ruggiero Settimo με το αστικό 101 κατεβήκαμε στον Stazione Centrale.
Πριν πάμε στο δωμάτιο μας ήταν η τελευταία ευκαιρία για κάτι σημαντικό. Δεν ήταν λογικό να φύγω από το Παλέρμο και να μη δοκιμάσω παγωτό. Πολλές οι ξακουστές τζελατερίες στο Παλέρμο αλλά μια είναι η πιο φημισμένη. Η Gelateria Ciccio Adelfio, στην Corso dei Mille, 73 είναι μια οικογενειακή επιχείρηση με παράδοση από το 1940 που όμως εξελίχθηκε στις γεύσεις του παγωτού μέσα από τις προτιμήσεις των πελατών και έφτασε στις 75 γεύσεις! Δεν νομίζω πως υπάρχει παλερμιτάνος που δεν γνωρίζει την gelateria του Ciccio κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό. Μη φανταστείτε κανένα γκλαμουράτο μαγαζί με υπαλλήλους με ψηλή μύτη! Απλό μαγαζί απλό προσωπικό, απλός κόσμος, αυθεντική εμπειρία! Δεν έχω δοκιμάσει πολλά ιταλικά παγωτά όμως αυτό που έφαγα ήταν θεϊκό. Και για να πρωτοτυπήσω έβαλα την μπάλα παγωτού μαύρης σοκολάτας σε ένα γλυκό αφράτο ψωμάκι μπριος, μια συνήθεια που δεν την ήξερα και την έμαθα στη Σικελία. Το έφαγα σαν λυσσασμένος που ξέχασα να τραβήξω φωτό! Αν είναι δυνατόν! Αν και μόνο μια γεύση, η ποσότητα που μου έβαλε ήταν σαν διπλή και η τιμή μόνο 2€.
Και μετά από αυτή την γευστική εμπειρία, λίγα μέτρα πιο πέρα επιστρέψαμε στο δωμάτιο μας. Όχι για πολύ. Μετά το μπάνιο και το ντύσιμο και ενώ είχε βραδιάσει βγήκαμε για φαγητό την τελευταία μας νύχτα στο Παλέρμο. Χωρίς ψαξίματα και προβληματισμούς η επιλογή ήταν μια. Antica Focacceria San Francesco στην Via Alessandro Paternostro, 58 που προσπαθήσαμε και το προηγούμενο βράδυ. Μια ζεστή καλοκαιρινή βραδιά στο Παλέρμο, στην ατμοσφαιρική μικρή πλατεία το καλύτερο κλείσιμο ενός ταξιδιού είναι το Παλερμιτάνικο street food που προσφέρει αυτή η ιστορική ταβέρνα. Έχει πολλά πιάτα και κανονικό μενού με ακριβές επιλογές όμως εμείς επιλέξαμε μια ποικιλία από street food.
Εννοείται ρυζόμπαλες arancine, sfincione (αφράτη παλερμιτάνικη πίτσα), pizzotto borgo και focaccia milza maritata που είναι ένα μαλακό ψωμάκι με σχεδόν βραστά μοσχαρίσια σπλήνα με κρέμα ανθότυρο και τριμμένο τυρί. Εγώ σαν σκληροπυρινικός το έφαγα αλλά είμαι σίγουρος πως δεν θα μπορεί να το φάει κάποιος που τρώει και αντέχει πιο soft συνηθισμένες γεύσεις. Όπως και ο Rose άλλωστε. Τα υπόλοιπα ήταν νοστιμότατα και πάρα πολύ χορταστικά. Φάγαμε, σκάσαμε ήπιαμε τις μπύρες μας και δώσαμε γύρω στα 30€.
Υπερπλήρεις από όλες τις απόψεις πήγαμε στο δωμάτιο μας. Μετά από έναν δήθεν ύπνο 2 ωρών στις 3:30 είχαμε εγερτήριο. Βάρβαρη ώρα. Αποχαιρετίσαμε το δωμάτιο, κατεβήκαμε με το ρετρό ασανσέρ και κλείσαμε για τελευταία φορά την βαριά πόρτα του κτιρίου! Τα κορίτσια συνέχιζαν να κάνουν πιάτσα αφού ήταν πολύ νωρίς γι’ αυτές. Μάλλον ήταν στο pick της βάρδιας τους! Για να μην τις αποσπάσουμε την προσοχή και για να μην έρθουμε σε επαφή με κανέναν παρακμιακό φύγαμε με τις βαλίτσες μας από έναν άλλον δρόμο που δεν γινόταν πιάτσα. Σε ελάχιστα λεπτά ήμασταν στον σιδηροδρομικό σταθμό και συγκεκριμένα στα αριστερά του στην Piazza Giulio Cesare. Το λεωφορείο της prestia e comande ήταν εκεί και περίμενε και στις 4:00 αναχώρησε. Τα εισιτήρια ήταν εκτυπωμένα τα οποία τα είχα κλείσει διαδικτυακά προς 6€ το άτομο την μονή διαδρομή.
http://www.prestiaecomande.it/?idPlugin=21023&idx=317#booking
Στο αεροδρόμιο Falcone Borsellino ήμασταν στην ώρα μας στις 04:50.
Η πτήση της Volotea στις 06:00 την ώρα που ο ήλιος ανέτειλε στο Παλέρμο. Αυτό ήταν.
Arrivederci Sicilia!
* Το ταξίδι μας τελείωνε με 100% επιτυχία κι εμείς φτάσαμε χαρούμενοι στην Αθήνα λίγο μετά τις 8:00. Επειδή η αναμονή θα ήταν μεγάλη μέχρι την απογευματινή πτήση προς Θεσσαλονίκη, είπαμε να πάμε μια βόλτα μέχρι το κέντρο της Αθήνας αν και η μέρα προβλεπόταν ιδιαίτερα ζεστή! Παραδώσαμε τις αποσκευές μας, πήραμε το λεωφορείο Χ95 για το Σύνταγμα και περιχαρείς ήμασταν έτοιμοι να ξαναδούμε την Αθήνα μετά από 1,5 χρόνο! Η χαρά κόπηκε με το που κατεβήκαμε από το λεωφορείο! 43 βαθμούς η θερμοκρασία! Τι ακριβώς θα κάνουμε και που θα πάμε τόσες ώρες σ’ αυτές τις συνθήκες? Δεν θα το αναλύσω αλλά θα πω πως όσο αγάπησα την Αθήνα το Δεκέμβριο του 2015 τόσο τη μίσησα και χαλάσαμε τις σχέσεις μας τον Ιούνιο του 2017. Σαν να είδα άλλη πόλη! *
Αποχαιρετώ με το αγαπημένο μου φετινό καλοκαιρινό hit!
Last edited:
