hydronetta
Member
- Μηνύματα
- 4.171
- Likes
- 14.604
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- όπου δεν έχω πάει
FES
Η παλιότερη από τις αυτοκρατορικές πόλεις του Μαρόκου. Πόλη σύμβολο στις καρδιές των μαροκινών, πόλη του ορθόδοξου Ισλάμ αλλά κι ένα βαρόμετρο κοινής γνώμης (από κεί ξεκίνησε το κίνημα ανεξαρτησίας αλλά και κάθε λογής διαμαρτυρίες ως σήμερα)
Εντυπώσεις
Η μεδίνα της Fes είναι μία από τις μεγαλύτερες μεσαιωνικές πόλεις του αραβικού κόσμου που αδιαλείπτως όχι μόνο κατοικείται, αλλά σφύζει από ζωή κι επιχειρηματική δραστηριότητα. Στα στενά φιδογυριστά δρομάκια και σκεπαστά παζάρια συνωστίζεται ένα πολύχρωμο μελίσσι από λογής πραματευτάδες Σουβενιρατζίδικα, εστιατόρια, κρεοπωλεία, οπωροπωλεία, τζαμιά, μεντρεσέδες, αρχοντικά, κατοικίες, ριάντ, όλα συνωστίζονται σ’ένα μοναδικό αχταρμά. Εκεί που βλέπεις ένα μαγαζάκι μια σταλιά με τα κοτόπουλα στοιβαγμένα σε κλουβιά για τον μελλοντικό αγοραστή που θα το αγοράσει ζωντανό ή φρεσκοσφαγμένο, το διπλανό μαγαζάκι μια σταλιά πουλά λάδι αργκάν κι αρώματα...
Η μεδίνα της Fes ζει στο δικό της χωροχρόνο. Η κίνηση των οχημάτων απαγορεύεται κι η μεταφορά των προϊόντων γίνεται ακόμα με ζώα ή καρότσια που σέρνουν, σκούζοντας συνέχεια στους ανυποψίαστους τουρίστες που την κατακλύζουν να παραμερίσουνστο διάβα τους
Η μεδίνα περιβάλλεται από πύλες και τείχη όπου πέρα από αυτά εκτείνεται η νέα πόλη με τις βίλες και τα σύγχρονα καφέ όπου συχνάζει η νεολαία.
Στη Fes λέγεται ότι πρέπει να αφεθείς να χαθείς μέσα στα στενά της για να αισθανθείς τη γοητεία της μεδίνας. Σωστό, αλλά αν έχεις μέρες να αφιερώσεις κι έχεις αποκτήσει μια στοιχειώδη εξοικείωση. Αλλοιώς αυτόκλητοι οδηγοί ή ξεναγοί προθυμοποιούνται να ξετυλίξουν το μίτο της Αριάδνης ανάμεσα στα δαιδαλώδη στενά σε κάθε επισκέπτη που νιώθει πώς έχασε τον προσανατολισμό του.
Για να περιοριστούν τα φαινόμενα αυτά οι δημοτικές αρχές έχουν διαμορφώσει τουριστικές διαδρομές στη πόλη που σε περνούν μπροστά από “αξιοθέατα”. Οι διαδρομές σημαίνονται από πινακίδες με το χρώμα και την κατεύθυνση της κάθε διαδρομής κι εξέχουν σε κάθε στενό. Όχι πάντα τόσο εύκολο όσο ακούγεται αλλά σαφώς κάτι καλύτερο από το ολότελα.
Η επόμενη λύση η καταφυγή στην τεχνολογία (κοινώς maps.me). Εμείς το χρησιμοποιήσαμε για να περιηγηθούμε στα βασικά αξιοθέατα, στη συνέχεια όμως κινηθήκαμε με βάση τις πινακίδες.
Γενικά λοιπόν μια καλή αίσθηση προσανατολισμού κι ένας ενημερωμένος χάρτης ή εφαρμογή μπορούν να ξετυλίξουν εικόνες πλευρές της καθημερινής ζωής στη μεδίνα που ένα οργανωμένο τουρ με ξεναγό ίσως αδυνατεί.
Στη Fes μείναμε δυό μέρες μόνο και περπατήσαμε αρκετά. Ίσως σκόπιμη θα ήταν ακόμα μια μέρα, να κάθομαι σε γωνιές και να χαζεύω το ατέλειωτο πηγαιν’έλα πίνοντας γλυκό μαροκινό τσάι με μέντα.
Ακολουθώντας το πνεύμα της ρυμοτομίας της μεδίνας οι εικόνες κι οι περιγραφές δεν ακολουθούν κάποια διαδρομή.
H επιβλητική "μπλέ πύλη" Bab Boujloud, με τα πλακάκια σε Μαυριτανικό-Ανδαλουσιανό στυλ, είναι η πιο παραδοσιακή πύλη εισόδου στη Μεδίνα. Γι'αυτό άλλωστε συνωστίζονται εκεί τα εστιατόρια με τους κράχτες τους να είναι όπως και στο Μarrakech οι πιο ενοχλητικοί.
Οι δύο πολυσύχναστες "αρτηρίες" Τalaa Kebira και Talaa Sghira είναι τα σημεία αναφοράς απ'όπου χάνεσαι στα δρμάκια και τα σουκ.
Στην αρχή της Talaa Kebira, o μεντρεσές Bou Inania αποτελεί από τα πιο εντυπωσιακά δείγματα μαροκινής αρχιτεκτονικής με τον μιναρές της να αποτελεί σημείο αναφοράς ανάμεσα στις στέγες της πόλης.
Στο τέρμα της Talaa Kebira κοντά στο φημισμένο τζαμί Κaraouine του 9ου αιώνα μ.Χ., στο οποίο όμως δεν μας επιτρεπόταν να εισέλθουμε, επισκεφθήκαμε το αναπαλαιωμένο αρχοντικό Nejjarine που φιλοξενεί ένα μουσείο παραδοσιακής τέχνης από ξύλο,
και το μεντρεσέ Attarine που αν και μικρότερoς σε μέγεθος από τον Bou Inania δεν υστερεί σε διάκοσμο.
Χαθήκαμε στα δρομάκια με τα σουκ όπου θαυμάσαμε τα κεραμικά για τα οποία είναι γνωστή η Fes πριν καταλήξουμε στα γνωστά βυρσοδεψεία.
Πασίγνωστη για την παράδοσή της στα δερμάτινα αξεσουάρ, τα βυρσοδεψεία Chouwara αποτελούν την πλέον χαρακτηριστική εικόνα από τη μεδίνα. Η πρόσβαση για πανοραμική θέα προς τα βυρσοδεψεία γίνεται μέσω των καταστημάτων όπου αναγκαστικά ξεναγείσαι και στη πραμάτεια και δέχεσαι το στενό μαρκάρισμα για αγορές.
Στα βυρσοδεψεία εργάτες βάφουν τα δέρματα, βυθισμένοι μέχρι τη μέση σ’ ένα μείγμα από κουτσουλιές περιστεριού και ούρα αγελάδας προσφέροντας εκτός της οπτικής και μια ανεπανάληπτη οσφρητική εμπειρία. Για τους ευαίσθητους βλεννογόνους καλύτερα προμηθευτείτε κανένα μαντηλάκι αρωματικό. Προσωπικά δεν με ενόχλησε (γουρούνι γαρ), καθώς η εσάνς ήταν ανάμικτη: κοτέτσι με σφαγείο.
Από τους λόγους για να ξεφύγετε από το αλαλούμ της μεσαιωνικής Fez El Bali, είναι οι τάφοι των Μερινιδών στα βόρεια, με πανοραμική θέα προς την μεδίνα.
Επιστρέφοντας στα τείχη της μεδίνας περιπλανηθήκαμε στα όμορφα πάρκα πριν βρεθούμε...
....στην εβραϊκή συνοικία Mellah όπου υπάρχει ακόμα παλιά συναγωγή...
Στην συνοικία αυτή βρίκεται και το βασιλικό παλάτι όπου θαυμάσαμε την περίτεχνη πύλη του αναρωτόμενοι πόσα ακόμα θαύματα περικλείει στους αθέατους εσωτερικούς του χώρους.
Στην νέα πόλη (Ville Nouvelle) αυτό που μας κέντρισε το ενδιαφέρον ήταν ο συμπαθητικός σταθμός τραίνων στη Ville Nouvelle σε αρχιτεκτονική σύμπλευση με την μεδίνα.
Κάποια στιγμή το απόγευμα της δεύτερης μέρας, αφού είχαμε σχεδόν δεί όσα αναγράφονταν στους ταξιδιωτικούς οδηγούς μας, κλείσαμε εφαρμογές στο κινητό κι αφεθήκαμε να χαθούμε στα στενά σε περιοχές της μεδίνας που δεν περιδιαβαίνουν ορδές των επισκεπτών, ανακαλύπτοντας γραφικά στενά και εγκαταλελειμμένα αρχοντικά.
Πρακτικές πληροφορίες
Διαμονή και φαγητό
Ο ξενώνας Dar el Mathaf κοντά στην πύλη Bab Boujloud σ'ένα ανήλιαγο στενάκι ήταν από τις καλύτερες επιλογές του ταξιδιού και με το πλουσιότερο πρωινό.
Για το φαγητό μετά από συστάσεις του ξενοδόχου και των σημειώσεων του Σ. (tripadvisor μην ξεχνιόμαστε) ήταν στο κοντινό Chez Hakim (φθηνό κι αξιοπρεπές) και στο Cafe Clock όπου το πολυδιαφημιζόμενο burger καμήλας δεν μου πρόσφερε καμία γευστική συγκίνηση.
Η παλιότερη από τις αυτοκρατορικές πόλεις του Μαρόκου. Πόλη σύμβολο στις καρδιές των μαροκινών, πόλη του ορθόδοξου Ισλάμ αλλά κι ένα βαρόμετρο κοινής γνώμης (από κεί ξεκίνησε το κίνημα ανεξαρτησίας αλλά και κάθε λογής διαμαρτυρίες ως σήμερα)
Εντυπώσεις
Η μεδίνα της Fes είναι μία από τις μεγαλύτερες μεσαιωνικές πόλεις του αραβικού κόσμου που αδιαλείπτως όχι μόνο κατοικείται, αλλά σφύζει από ζωή κι επιχειρηματική δραστηριότητα. Στα στενά φιδογυριστά δρομάκια και σκεπαστά παζάρια συνωστίζεται ένα πολύχρωμο μελίσσι από λογής πραματευτάδες Σουβενιρατζίδικα, εστιατόρια, κρεοπωλεία, οπωροπωλεία, τζαμιά, μεντρεσέδες, αρχοντικά, κατοικίες, ριάντ, όλα συνωστίζονται σ’ένα μοναδικό αχταρμά. Εκεί που βλέπεις ένα μαγαζάκι μια σταλιά με τα κοτόπουλα στοιβαγμένα σε κλουβιά για τον μελλοντικό αγοραστή που θα το αγοράσει ζωντανό ή φρεσκοσφαγμένο, το διπλανό μαγαζάκι μια σταλιά πουλά λάδι αργκάν κι αρώματα...
Η μεδίνα της Fes ζει στο δικό της χωροχρόνο. Η κίνηση των οχημάτων απαγορεύεται κι η μεταφορά των προϊόντων γίνεται ακόμα με ζώα ή καρότσια που σέρνουν, σκούζοντας συνέχεια στους ανυποψίαστους τουρίστες που την κατακλύζουν να παραμερίσουνστο διάβα τους
Η μεδίνα περιβάλλεται από πύλες και τείχη όπου πέρα από αυτά εκτείνεται η νέα πόλη με τις βίλες και τα σύγχρονα καφέ όπου συχνάζει η νεολαία.
Στη Fes λέγεται ότι πρέπει να αφεθείς να χαθείς μέσα στα στενά της για να αισθανθείς τη γοητεία της μεδίνας. Σωστό, αλλά αν έχεις μέρες να αφιερώσεις κι έχεις αποκτήσει μια στοιχειώδη εξοικείωση. Αλλοιώς αυτόκλητοι οδηγοί ή ξεναγοί προθυμοποιούνται να ξετυλίξουν το μίτο της Αριάδνης ανάμεσα στα δαιδαλώδη στενά σε κάθε επισκέπτη που νιώθει πώς έχασε τον προσανατολισμό του.
Για να περιοριστούν τα φαινόμενα αυτά οι δημοτικές αρχές έχουν διαμορφώσει τουριστικές διαδρομές στη πόλη που σε περνούν μπροστά από “αξιοθέατα”. Οι διαδρομές σημαίνονται από πινακίδες με το χρώμα και την κατεύθυνση της κάθε διαδρομής κι εξέχουν σε κάθε στενό. Όχι πάντα τόσο εύκολο όσο ακούγεται αλλά σαφώς κάτι καλύτερο από το ολότελα.
Η επόμενη λύση η καταφυγή στην τεχνολογία (κοινώς maps.me). Εμείς το χρησιμοποιήσαμε για να περιηγηθούμε στα βασικά αξιοθέατα, στη συνέχεια όμως κινηθήκαμε με βάση τις πινακίδες.
Γενικά λοιπόν μια καλή αίσθηση προσανατολισμού κι ένας ενημερωμένος χάρτης ή εφαρμογή μπορούν να ξετυλίξουν εικόνες πλευρές της καθημερινής ζωής στη μεδίνα που ένα οργανωμένο τουρ με ξεναγό ίσως αδυνατεί.
Στη Fes μείναμε δυό μέρες μόνο και περπατήσαμε αρκετά. Ίσως σκόπιμη θα ήταν ακόμα μια μέρα, να κάθομαι σε γωνιές και να χαζεύω το ατέλειωτο πηγαιν’έλα πίνοντας γλυκό μαροκινό τσάι με μέντα.
Ακολουθώντας το πνεύμα της ρυμοτομίας της μεδίνας οι εικόνες κι οι περιγραφές δεν ακολουθούν κάποια διαδρομή.
H επιβλητική "μπλέ πύλη" Bab Boujloud, με τα πλακάκια σε Μαυριτανικό-Ανδαλουσιανό στυλ, είναι η πιο παραδοσιακή πύλη εισόδου στη Μεδίνα. Γι'αυτό άλλωστε συνωστίζονται εκεί τα εστιατόρια με τους κράχτες τους να είναι όπως και στο Μarrakech οι πιο ενοχλητικοί.
Οι δύο πολυσύχναστες "αρτηρίες" Τalaa Kebira και Talaa Sghira είναι τα σημεία αναφοράς απ'όπου χάνεσαι στα δρμάκια και τα σουκ.
Στην αρχή της Talaa Kebira, o μεντρεσές Bou Inania αποτελεί από τα πιο εντυπωσιακά δείγματα μαροκινής αρχιτεκτονικής με τον μιναρές της να αποτελεί σημείο αναφοράς ανάμεσα στις στέγες της πόλης.
Στο τέρμα της Talaa Kebira κοντά στο φημισμένο τζαμί Κaraouine του 9ου αιώνα μ.Χ., στο οποίο όμως δεν μας επιτρεπόταν να εισέλθουμε, επισκεφθήκαμε το αναπαλαιωμένο αρχοντικό Nejjarine που φιλοξενεί ένα μουσείο παραδοσιακής τέχνης από ξύλο,
και το μεντρεσέ Attarine που αν και μικρότερoς σε μέγεθος από τον Bou Inania δεν υστερεί σε διάκοσμο.
Χαθήκαμε στα δρομάκια με τα σουκ όπου θαυμάσαμε τα κεραμικά για τα οποία είναι γνωστή η Fes πριν καταλήξουμε στα γνωστά βυρσοδεψεία.
Πασίγνωστη για την παράδοσή της στα δερμάτινα αξεσουάρ, τα βυρσοδεψεία Chouwara αποτελούν την πλέον χαρακτηριστική εικόνα από τη μεδίνα. Η πρόσβαση για πανοραμική θέα προς τα βυρσοδεψεία γίνεται μέσω των καταστημάτων όπου αναγκαστικά ξεναγείσαι και στη πραμάτεια και δέχεσαι το στενό μαρκάρισμα για αγορές.
Στα βυρσοδεψεία εργάτες βάφουν τα δέρματα, βυθισμένοι μέχρι τη μέση σ’ ένα μείγμα από κουτσουλιές περιστεριού και ούρα αγελάδας προσφέροντας εκτός της οπτικής και μια ανεπανάληπτη οσφρητική εμπειρία. Για τους ευαίσθητους βλεννογόνους καλύτερα προμηθευτείτε κανένα μαντηλάκι αρωματικό. Προσωπικά δεν με ενόχλησε (γουρούνι γαρ), καθώς η εσάνς ήταν ανάμικτη: κοτέτσι με σφαγείο.
Από τους λόγους για να ξεφύγετε από το αλαλούμ της μεσαιωνικής Fez El Bali, είναι οι τάφοι των Μερινιδών στα βόρεια, με πανοραμική θέα προς την μεδίνα.
Επιστρέφοντας στα τείχη της μεδίνας περιπλανηθήκαμε στα όμορφα πάρκα πριν βρεθούμε...
....στην εβραϊκή συνοικία Mellah όπου υπάρχει ακόμα παλιά συναγωγή...
Στην συνοικία αυτή βρίκεται και το βασιλικό παλάτι όπου θαυμάσαμε την περίτεχνη πύλη του αναρωτόμενοι πόσα ακόμα θαύματα περικλείει στους αθέατους εσωτερικούς του χώρους.
Στην νέα πόλη (Ville Nouvelle) αυτό που μας κέντρισε το ενδιαφέρον ήταν ο συμπαθητικός σταθμός τραίνων στη Ville Nouvelle σε αρχιτεκτονική σύμπλευση με την μεδίνα.
Κάποια στιγμή το απόγευμα της δεύτερης μέρας, αφού είχαμε σχεδόν δεί όσα αναγράφονταν στους ταξιδιωτικούς οδηγούς μας, κλείσαμε εφαρμογές στο κινητό κι αφεθήκαμε να χαθούμε στα στενά σε περιοχές της μεδίνας που δεν περιδιαβαίνουν ορδές των επισκεπτών, ανακαλύπτοντας γραφικά στενά και εγκαταλελειμμένα αρχοντικά.
Πρακτικές πληροφορίες
Διαμονή και φαγητό
Ο ξενώνας Dar el Mathaf κοντά στην πύλη Bab Boujloud σ'ένα ανήλιαγο στενάκι ήταν από τις καλύτερες επιλογές του ταξιδιού και με το πλουσιότερο πρωινό.
Για το φαγητό μετά από συστάσεις του ξενοδόχου και των σημειώσεων του Σ. (tripadvisor μην ξεχνιόμαστε) ήταν στο κοντινό Chez Hakim (φθηνό κι αξιοπρεπές) και στο Cafe Clock όπου το πολυδιαφημιζόμενο burger καμήλας δεν μου πρόσφερε καμία γευστική συγκίνηση.
Last edited by a moderator:
