hydronetta
Member
- Μηνύματα
- 4.151
- Likes
- 14.441
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- όπου δεν έχω πάει
ESSAOUIRA
Kοντά 5 ώρες μας πήρε να φτάσουμε με τα άνετα ΚΤΕΛ της CMT από την El Jadida στην Essaouira. Η πρώτη αίσθηση ήταν ο αέρας (κάτι που την καθιστά ως τη Μέκκα των surfers) και η ψύχρα που μας έκανε να ντυθούμε καλά και να αναρωτιόμαστε πού είναι η ζέστη που έπρεπε να μας επιφυλάσσει η αφρικανική ήπειρος.
Εντυπώσεις
Ντυμένη στα λευκά μας υποδέχθηκε η Essaouira.
Η παλιά πόλη αποπνέει γοητεία Αιγαίου με τα στενά, τις καμάρες, τις πολύχρωμες εξώθυρες των σπιτιών, όλα καλά προφυλαγμένα πίσω από τα ψηλά τείχη της πόλης.
Ο επισκέπτης απλά θα αφεθεί να περιφέρεται στα στενά της γεμάτα μικρομάγαζα με λογιών πραμάτειες και σουβενίρ,
να αγναντέψει τον Ατλαντικό από τα τείχη στη La Scala,
και κυρίως να επισκεφθεί το λιμάνι της πόλης όπου συρρέουν τα ψαροκάικα και μαζεύονται οι ψαριές της ημέρας. Ολόφρεσκα λαχταριστά θαλασσινά.
Πληρώνοντας ένα χαμηλό αντίτιμο μπορείτε να ανεβείτε στο προπύργιο που δεσπόζει πάνω στο λιμανάκι. Προσφέρει την καλύτερη πανοραμική θέα στη πόλη και το λιμάνι. Αν νιώσετε μια ξαφνική λιγούρα, υπάρχει υπαίθριο μαγειριό που τηγανίζει και ψήνει. Από τα δίχτυα του ψαρά στο πιάτο σας.
Κι αν υπάρχει χρόνος και τα κύματα του Ατλαντικού το επιτρέπουν, υπάρχει μια απέραντη παραλία που απλώνεται νότια της πόλης όσο φτάνει το μάτι του επισκέπτη. Αν όχι για θαλάσσια μπάνια σίγουρα για μια περατζάδα στα χρώματα του δειλινού.
Από τη βόλτα στην πόλη εντύπωση μας έκανε ότι κομμάτι της παλιάς εβραϊκής συνοικίας (Mellah) όπου υπάρχει και μια συναγωγή, κατεδαφίζεται για να δώσει τη θέση του σε νεόδμητες πολυτελείς κατοικίες. Δεν ξέρω με ποιες συνοπτικές διαδικασίες αποφασίστηκε αυτό, πάντως κάποιους ταλαίπωρους τους βρήκε αντίθετους καθώς είχαν στήσει τσαντίρια και πλακάτ με μηνύματα διαμαρτυρίας. Η εβραϊκή κοινότητα στο Μαρόκο έχει συρρικνωθεί δραματικά, καθώς είτε μετακόμισαν κατά Καζαμπλάνκα μεριά είτε η πλειονότητα μετοίκισε στο Ισραήλ. Πάντως ό,τι άφησαν πίσω τους το επισκέπτονται οι επίγονοί τους. Μου έκαναν εντύπωση τα πολυπληθή εβραϊκά γκρουπ που συναντήσαμε. Προφανώς το Μαρόκο δεν ακολουθεί την πολιτική persona non grata για τους πολίτες του Ισραήλ, όπως συμβαίνει στην πλειονότητα του αραβικού κόσμου.
Γκρέμι και σιγά μην δεν το φωτογράφιζα
Πρακτικές λεπτομέρειες
Διαμονή
O ξενώνας Dar Atya σ’ένα στενάκι κοντά στην πύλη Bab Marrakech. Αξιοπρεπής οικονομική επιλογή, αν και το μπάνιο ήταν μεγαλύτερο από το υπνοδωμάτιο. Tο μόνο μέρος που δεν μας ζητήθηκε να συμπληρώσουμε κάρτες άφιξης επισκεπτών, αλλά ούτε μας έδωσαν κι απόδειξη (να κατέληξαν μαύρα;;; άγνωστον!). Στα υπερ, η μικρή απόσταση από το σταθμό λεωφορείων της Supratours, με την οποία μετακινηθήκαμε προς Marrakech.
Φαγητό
Πάλι ο Σ. με τις σημειώσεις του από το tripadvisor μας έσερνε το πρώτο βράδυ μέσα στα στενά για να δειπνήσουμε στο εστιατόριο Triskala, στην άλλη άκρη της πόλης. Μόνο που για την επιλογή του είχε σύμμαχο και τον ξενοδόχο που έκανε τις θερμότερες των συστάσεων. Υποθέσαμε συνεπώς ότι θα ήταν όχι απλώς καλό αλλά... τρίσκαλο! Όντως ο χώρος διαθέτει ατμόσφαιρα, αλλά το φαγητό ήταν πανάθλιο. Είναι δυνατόν σε πόλη που το ψάρι αφθονεί να σερβίρεις μαριναρισμένες σαρδέλες;;; Αφήνω ασχολίαστα τα φαλάφελ που έφαγα. Είμαι σίγουρος ότι ήταν τηγανισμένα από το μεσημέρι και ξαναζεσταμένα. Τελικά δεν χορτάσαμε κιόλας και καταλήξαμε στην πλατεία του λιμανιού να τρώμε κρέπες για να γλυκάνουμε την απογοήτευσή μας. Τα Triskala κατάντησαν κι αυτά ανέκδοτο ως το τέλος του ταξιδιού.
Φρέσκοι χυμοί παντού
Το δεύτερο βράδυ μας στην Essaouira αποφασίστηκε σχεδόν ομόφωνα (ο Σ. μειοψήφισε επιμένοντας στη λίστα του) να γράψουμε στα παλιότερα των υποδημάτων μας τις προτάσεις του tripadvisor και καταλήξαμε στις λαϊκές υπαίθριες ψαροταβέρνες κοντά στο λιμάνι. Χόρτασαν οι γευστικοί μας κάλυκες τσιπούρα πελαγίσια και μπαρμπουνάκι ψητό με κόστος μόλις 11 ευρώ το άτομο. Αγνοήστε την πιεστική συμπεριφορά των κραχτών κάθε ψαροταβέρνας, ελέγξτε τα ψάρια στους πάγκους, επιλέξτε και απολαύστε. Εδώ δεν πληρώνετε περιβάλλον και δήθεν κουζίνα…
Kοντά 5 ώρες μας πήρε να φτάσουμε με τα άνετα ΚΤΕΛ της CMT από την El Jadida στην Essaouira. Η πρώτη αίσθηση ήταν ο αέρας (κάτι που την καθιστά ως τη Μέκκα των surfers) και η ψύχρα που μας έκανε να ντυθούμε καλά και να αναρωτιόμαστε πού είναι η ζέστη που έπρεπε να μας επιφυλάσσει η αφρικανική ήπειρος.
Εντυπώσεις
Ντυμένη στα λευκά μας υποδέχθηκε η Essaouira.
Η παλιά πόλη αποπνέει γοητεία Αιγαίου με τα στενά, τις καμάρες, τις πολύχρωμες εξώθυρες των σπιτιών, όλα καλά προφυλαγμένα πίσω από τα ψηλά τείχη της πόλης.
Ο επισκέπτης απλά θα αφεθεί να περιφέρεται στα στενά της γεμάτα μικρομάγαζα με λογιών πραμάτειες και σουβενίρ,
να αγναντέψει τον Ατλαντικό από τα τείχη στη La Scala,
και κυρίως να επισκεφθεί το λιμάνι της πόλης όπου συρρέουν τα ψαροκάικα και μαζεύονται οι ψαριές της ημέρας. Ολόφρεσκα λαχταριστά θαλασσινά.
Πληρώνοντας ένα χαμηλό αντίτιμο μπορείτε να ανεβείτε στο προπύργιο που δεσπόζει πάνω στο λιμανάκι. Προσφέρει την καλύτερη πανοραμική θέα στη πόλη και το λιμάνι. Αν νιώσετε μια ξαφνική λιγούρα, υπάρχει υπαίθριο μαγειριό που τηγανίζει και ψήνει. Από τα δίχτυα του ψαρά στο πιάτο σας.
Κι αν υπάρχει χρόνος και τα κύματα του Ατλαντικού το επιτρέπουν, υπάρχει μια απέραντη παραλία που απλώνεται νότια της πόλης όσο φτάνει το μάτι του επισκέπτη. Αν όχι για θαλάσσια μπάνια σίγουρα για μια περατζάδα στα χρώματα του δειλινού.
Από τη βόλτα στην πόλη εντύπωση μας έκανε ότι κομμάτι της παλιάς εβραϊκής συνοικίας (Mellah) όπου υπάρχει και μια συναγωγή, κατεδαφίζεται για να δώσει τη θέση του σε νεόδμητες πολυτελείς κατοικίες. Δεν ξέρω με ποιες συνοπτικές διαδικασίες αποφασίστηκε αυτό, πάντως κάποιους ταλαίπωρους τους βρήκε αντίθετους καθώς είχαν στήσει τσαντίρια και πλακάτ με μηνύματα διαμαρτυρίας. Η εβραϊκή κοινότητα στο Μαρόκο έχει συρρικνωθεί δραματικά, καθώς είτε μετακόμισαν κατά Καζαμπλάνκα μεριά είτε η πλειονότητα μετοίκισε στο Ισραήλ. Πάντως ό,τι άφησαν πίσω τους το επισκέπτονται οι επίγονοί τους. Μου έκαναν εντύπωση τα πολυπληθή εβραϊκά γκρουπ που συναντήσαμε. Προφανώς το Μαρόκο δεν ακολουθεί την πολιτική persona non grata για τους πολίτες του Ισραήλ, όπως συμβαίνει στην πλειονότητα του αραβικού κόσμου.
Γκρέμι και σιγά μην δεν το φωτογράφιζα
Πρακτικές λεπτομέρειες
Διαμονή
O ξενώνας Dar Atya σ’ένα στενάκι κοντά στην πύλη Bab Marrakech. Αξιοπρεπής οικονομική επιλογή, αν και το μπάνιο ήταν μεγαλύτερο από το υπνοδωμάτιο. Tο μόνο μέρος που δεν μας ζητήθηκε να συμπληρώσουμε κάρτες άφιξης επισκεπτών, αλλά ούτε μας έδωσαν κι απόδειξη (να κατέληξαν μαύρα;;; άγνωστον!). Στα υπερ, η μικρή απόσταση από το σταθμό λεωφορείων της Supratours, με την οποία μετακινηθήκαμε προς Marrakech.
Φαγητό
Πάλι ο Σ. με τις σημειώσεις του από το tripadvisor μας έσερνε το πρώτο βράδυ μέσα στα στενά για να δειπνήσουμε στο εστιατόριο Triskala, στην άλλη άκρη της πόλης. Μόνο που για την επιλογή του είχε σύμμαχο και τον ξενοδόχο που έκανε τις θερμότερες των συστάσεων. Υποθέσαμε συνεπώς ότι θα ήταν όχι απλώς καλό αλλά... τρίσκαλο! Όντως ο χώρος διαθέτει ατμόσφαιρα, αλλά το φαγητό ήταν πανάθλιο. Είναι δυνατόν σε πόλη που το ψάρι αφθονεί να σερβίρεις μαριναρισμένες σαρδέλες;;; Αφήνω ασχολίαστα τα φαλάφελ που έφαγα. Είμαι σίγουρος ότι ήταν τηγανισμένα από το μεσημέρι και ξαναζεσταμένα. Τελικά δεν χορτάσαμε κιόλας και καταλήξαμε στην πλατεία του λιμανιού να τρώμε κρέπες για να γλυκάνουμε την απογοήτευσή μας. Τα Triskala κατάντησαν κι αυτά ανέκδοτο ως το τέλος του ταξιδιού.
Φρέσκοι χυμοί παντού
Το δεύτερο βράδυ μας στην Essaouira αποφασίστηκε σχεδόν ομόφωνα (ο Σ. μειοψήφισε επιμένοντας στη λίστα του) να γράψουμε στα παλιότερα των υποδημάτων μας τις προτάσεις του tripadvisor και καταλήξαμε στις λαϊκές υπαίθριες ψαροταβέρνες κοντά στο λιμάνι. Χόρτασαν οι γευστικοί μας κάλυκες τσιπούρα πελαγίσια και μπαρμπουνάκι ψητό με κόστος μόλις 11 ευρώ το άτομο. Αγνοήστε την πιεστική συμπεριφορά των κραχτών κάθε ψαροταβέρνας, ελέγξτε τα ψάρια στους πάγκους, επιλέξτε και απολαύστε. Εδώ δεν πληρώνετε περιβάλλον και δήθεν κουζίνα…
Last edited by a moderator: