Κιργιστάν Περιπέτειες στην Κεντρική Ασία (Κιργιστάν)

[underwater]

Εθνικό πάρκο Ala-Archa
Το εθνικό πάρκο Ala-Archa αποτέλεσε την πρώτη μας φυσιολατρική εξόρμηση στο Κιργιστάν, καθώς βρίσκεται πολύ κοντά στο Μπισκέκ (η απόσταση δεν ξεπερνά τα 40 χλμ). Φυσικά στα πλαίσια μιας ημερήσιας εκδρομής δεν μπορέσαμε να δούμε πολλά από αυτά που προσφέρει (μιλάμε για μια περιοχή με ένα εντυπωσιακό φαράγγι, ποταμάκια, πάνω από 50 βουνοκορφές, καταρράκτη, παγετώνες, πλούσια χλωρίδα και πανίδα). Αρκετοί δεινοί πεζοπόροι και ορειβάτες περνούν μέρες εκεί με σοβαρό εξοπλισμό, ο περισσότερος όμως κόσμος απλά κάνει χαλαρές εκδρομούλες για να χαρεί τη φύση. Έτσι κι εμείς! Μαζί μας ήταν μια ντόπια κοπέλα, η οποία μας βοήθησε πολύ καθώς είχε γνώση της γλώσσας, των συγκοινωνιών και όλων των σχετικών!

Αν κάποιος δεν έχει μεταφορικό ή δεν κλείσει με κάποιο πρακτορείο ή ταξί (όπου δε νομίζω ότι έχει νόημα να κλείσει για μια ημερήσια), μπορεί απλά να πάρει μαρσρούτκα, η οποία τον μεταφέρει είτε κοντά στο εθνικό πάρκο είτε στην είσοδό του (σε συγκεκριμένες ώρες). Γενικώς η εμπειρία για εμάς ήταν πολύ ευχάριστη, καθώς είχαμε την ευκαιρία να παρατηρήσουμε τις πρώτες εικόνες της κιργισιανής επαρχίας. Τα χωριουδάκια ψιλομίζερα και πολύ πρόχειρα χτισμένα! Θυμήθηκα λίγο Κένυα!



Είδαμε και τα πρώτα μας τζαμιά! Γενικώς στο Κιργιστάν τα τζαμιά είναι μικρά, λιτά, με χαμηλούς μιναρέδες. Εξαίρεση κάποια στο Νότο, όπου οι άνθρωποι, κατά βάση ουζμπέκικης καταγωγής, είναι πολύ πιο θρησκευόμενοι.



Η μαρσρούτκα (στην οποία πληρώνει κανείς ένα πολύ ευτελές ποσό) αρχικά μας μετέφερε μέχρι ένα χωριουδάκι, μερικά χιλιόμετρα μακριά από το Ala-Archa. Εμείς δώσαμε στον οδηγό λίγα επιπλέον χρήματα και μας πήγε μέχρι την είσοδο του εθνικού πάρκου. Γενικώς το να σου κάνει ο οδηγός της μαρσρούτκας (ενός ΜΜΜ δηλ.) τον ταξιτζή είναι σύνηθες στο Κιργιστάν και το εκμεταλλευτήκαμε και άλλες φορές!



Στην είσοδο του πάρκου πληρώνεις ένα πολύ χαμηλό αντίτιμο εισόδου και ξεκινάς το περπάτημα των 12 χλμ προς το σημείο που ξεκινούν τα πεζοπορικά μονοπάτια. Ο δρόμος, μονολότι ελαφρά ανηφορικός, είναι κανονική άσφαλτος. Όσο προχωρά κανείς προς τα πάνω, η φύση γίνεται πιο πλούσια και η θερμοκρασία πέφτει. Σε διάφορα σημεία μπορείς να βγεις από το δρόμο και να περπατήσεις ή να χαλαρώσεις δίπλα στο ποτάμι.







Μετά από 5-6 χλμ περπάτημα αποφασίσαμε να κάνουμε ωτοστόπ για να προχωρήσουμε συντομότερα προς τα ενδότερα. Γενικώς, όπως διαπιστώσαμε κατά τη διάρκεια της παραμονής μας στη χώρα, το ωτοστόπ παίζει ιδιαιτέρως στο Κιργιστάν! Από ένα σημείο και μετά το δουλεύαμε κι εμείς πολύ, ενώ όταν για κάποιες μέρες στη συνέχεια του ταξιδιού είχαμε δικό μας οδηγό, δεν παραβλέψαμε να εξυπηρετήσουμε κι εμείς με τη σειρά μας όποτε χρειάστηκε. Το όχημα που μας πήρε ήταν ένα μίνι βαν που είχε νοικιάσει μια ομάδα Βρετανών πεζοπόρων, ευγενέστατοι άνθρωποι όλων των ηλικιών. Ένας σχετικά ηλικιωμένος κύριος μας ρώτησε την καταγωγή μας και όταν του είπαμε έμεινε να μας κοιτάει μερικά δευτερόλεπτα και μετά είπε σχεδόν συγκινημένος «Ελλάδα; Προέρχεστε από μια ΥΠΕΡΟΧΗ χώρα». Πού να ‘ξερε ο καημένος τι τραβάμε!

Φτάνοντας στο Alplager η θερμοκρασία είχε πέσει αισθητά. Οι βουνοκορφές τριγύρω ήταν χιονισμένες κι ας βρισκόμασταν στα μέσα του Ιουλίου.



Εκεί ήταν που είδαμε και τις πρώτες μας γιούρτες- «Ναι, λοιπόν, είμαστε όντως στην Κεντρική Ασία»! Γενικώς ο κόσμος δεν ήταν πολύς και όσο απομακρυνόμασταν οι συναντήσεις μας περιορίζονταν.




Ξεκινήσαμε να ανηφορίζουμε ένα μονοπάτι το οποίο οδηγεί σε έναν καταρράκτη. Για να είμαι ειλικρινής δεν ολοκληρώσαμε τη συγκεκριμένη διαδρομή, καθώς άρχισε να βρέχει, η ώρα είχε περάσει, το μονοπάτι είχε ψιλοκαταστραφεί (από ένα σημείο και μετά ουσιαστικά δεν υπήρχε μονοπάτι) και σε κάποια φάση εγώ χάλασα την παρέα καθώς γλίστρησα σε κάτι γκρεμνά και από εκεί και πέρα αρνούμουν να συνεχίσω μονολογώντας «αντίο κόσμε» κοιτώντας την άβυσσο που απλωνόταν κάτω μου. Παρ’ όλα αυτά ευχαριστηθήκαμε την όμορφη θέα! Η αλήθεια είναι ότι όλοι όσοι συναντήσαμε στα μονοπάτια είχαν αρκετό εξοπλισμό, όχι σαν εμάς που είχαμε σκάσει μύτη αρκετά χύμα για την ημερήσια μας.



Επομένως κατηφορίσαμε προς την αφετηρία και εν συνέχεια περπατήσαμε χαλαρά σε ένα άλλο μονοπατάκι που κατέληγε σε ένα παραποτάμιο δρομάκι. Η βροχή βροχή βέβαια κι εγώ έφαγα 2-3 γλίστρες ακόμα (αλλά ευτυχώς δεν είχε γκρεμούς και δεν φοβήθηκα). Στο τέλος εννοείται έβγαλα θριαμβευτικές φωτός με το μάχιμο πενταβρώμικο παντελόνι μου! Η φάση δίπλα στο ποτάμι ήταν πολύ ευχάριστη και χαλαρωτική. Το νερό μπούζι φυσικά, αλλά παράλληλα το καλύτερο φάρμακο για να ξεκουράσω τα ποδάρια μου!



Καλοσυντηρημένο γεφυράκι

Κι άλλη γιούρτα!



Η επιστροφή στο Μπισκέκ συνδύασε περπάτημα και δύο διαφορετικά ωτοστόπ με αμάξια ντόπιων (αφού πριν κάποιοι τύποι «προσφέρθηκαν» να μας εξυπηρετήσουν έναντι αδράς αμοιβής). Γενικώς πάντως η πλειοψηφία των Κιργίσιων μας σκλάβωσε με την ευγένεια και την εξυπηρετικότητά τους!

Μπορώ να πω ότι το Ala-Archa αποτέλεσε μια πολύ ευχάριστη εμπειρία και μια καλή εισαγωγή στα βουνά του Κιργιστάν! Εμείς όμως αδημονούσαμε για λίμνες, σοβιετικές παραλίες, τζαμιά-παγόδες και animal bazaars! Εμπειρίες που θα μας προσέφερε το Καρακόλ, για το οποίο θα αναχωρούσαμε την επομένη της συγκεκριμένης εκδρομής (με μαρσρούτκα φυσικά!).

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• …

  Go to chapter

  Go
• 15

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 5 of 15

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[giannismits]

ΤΕΛΕΙΑ!
Πόσο ζηλεύω και πόσο θέλω κι εγώ κάποια στιγμή να μπορέσω να επισκευτώ κάποιο ..σταν γιατί αυτές οι χώρες για κάποιο λόγο με γοητεύουν.Άλλη μια τέλεια ιστορία λοιπόν που θα διαβάζω με τεράστιο ενδιαφέρον και θέλω να δω μέσα από τις φωτό σου.

 

[varioAthens]

Παρα πολυ ωραια η αρχη!!!
Περιμενουμε και τη συνεχεια!!

 

[underwater]

ΤΕΛΕΙΑ!
Πόσο ζηλεύω και πόσο θέλω κι εγώ κάποια στιγμή να μπορέσω να επισκευτώ κάποιο ..σταν γιατί αυτές οι χώρες για κάποιο λόγο με γοητεύουν.Άλλη μια τέλεια ιστορία λοιπόν που θα διαβάζω με τεράστιο ενδιαφέρον και θέλω να δω μέσα από τις φωτό σου.

Γιάννη άκου με και να πας!
Με την pegasus η πρόσβαση είναι οικονομικότατη και η χώρα πάρα πολύ εύκολη, παρά το γλωσσικό εμπόδιο!
Εμείς μετά που είδαμε πόσο απλά και οικονομικά ήταν όλα σκυλομετανιώσαμε που δεν είχαμε βάλει άλλες 10 ημέρες στο πρόγραμμα να προσθέσουμε και Ουζμπεκιστάν ή έστω λίγο Καζακστάν.
Γνωρίσαμε πολύ κόσμο που έκανε γενικό tour στα -σταν (άνευ Αφγανιστάν όμως, να εξηγούμαστε ) και κανείς δεν ανέφερε κάτι ιδιαίτερα δύσκολο ή δυσάρεστο.

Παρα πολυ ωραια η αρχη!!!
Περιμενουμε και τη συνεχεια!!

Ευχαριστώ πολύ! Η συνέχεια λίαν συντόμως!

 

[mariath]

Οι ιστορίες στο φόρουμ όχι μόνο πολλαπλασιάζονται αλλά γίνονται όλο και πιο ενδιαφέρουσες. Πολύ χαίρομαι που θα μοιραστείς τις εμπειρίες αυτού του ταξιδιού μαζί μας.

 

[underwater]

Οι ιστορίες στο φόρουμ όχι μόνο πολλαπλασιάζονται αλλά γίνονται όλο και πιο ενδιαφέρουσες. Πολύ χαίρομαι που θα μοιραστείς τις εμπειρίες αυτού του ταξιδιού μαζί μας.

Σε ευχαριστώ! Η αλήθεια ειναι οτι το πλήθος ιστοριών που κατακλύζει το φόρουμ αυτή την περίοδο ήταν νομίζω η βασική ώθηση/έμπνευση να ξεκινήσω ιστορία αμέσως μόλις τελείωσα την προηγούμενη!

 

[fenia42]

Θέλω φώτοζ, θέλω -σταν, θέλω Μογγολόφατσες, θέλω κιργίσια φύση, θέλω ιστορίες για κοπριές και γιούρτες !
Θέλω και τιπς "πώς να πείσουμε κάποιον να έρθει στο Κιργιστάν".
Αναμένουμε εναγωνίως

 

[giannoula]

μετά από μια μεγάλη περίοδο που κατακλύστηκε το forum από ιστορίες Ευρώπης επιτέλους ήρθε η ανάπτυξη. Κάτι διαφορετικό βρε αδερφέ!!! Αν και ομολογουμένως δε θα το τον θεωρούσα και τον τοπ προορισμό μου, περιμένω να διαβάσω κάτι που θα μου κλείσει το μάτι

 

[fenia42]

Εσείς οι παραλιόπληκτοι ομολογουμένως είστε μεγάλη μάστιγα . Αντε!

 

[underwater]

Θέλω φώτοζ, θέλω -σταν, θέλω Μογγολόφατσες, θέλω κιργίσια φύση, θέλω ιστορίες για κοπριές και γιούρτες !
Θέλω και τιπς "πώς να πείσουμε κάποιον να έρθει στο Κιργιστάν".
Αναμένουμε εναγωνίως

Always at your disposal!
Σε τουαλέτες να αναφερθώ λες;
Όσο για τα tips που λες θα κάνω ό, τι μπορώ!

μετά από μια μεγάλη περίοδο που κατακλύστηκε το forum από ιστορίες Ευρώπης επιτέλους ήρθε η ανάπτυξη. Κάτι διαφορετικό βρε αδερφέ!!! Αν και ομολογουμένως δε θα το τον θεωρούσα και τον τοπ προορισμό μου, περιμένω να διαβάσω κάτι που θα μου κλείσει το μάτι

Πάντως εγώ πολλά από τα καλύτερα ταξίδια μου τα έκανα σε προορισμούς που αρχικά δεν είχα σε προτεραιότητα! Ποιός θα μου έλεγε ένα χρόνο πριν ότι θα πήγαινα στο Κιργιστάν!

 

[giannoula]

σ'αυτό δεν έχεις και άδικο! Ποτέ μη λες ποτέ!!!!!!! Αλλά σαν την παραλλλλλλίαααα δεν έχει!!!!!! χαχχααχ έτσι Fenia????

 

[underwater]

Τα βασικά: Γενικές πληροφορίες και οργάνωση

Γενικά

Το Κιργιστάν είναι μια μικρή χώρα της Κεντρικής Ασίας, με πληθυσμό 5.7 εκατομμύρια κατοίκους.

Οι Κιργίσιοι αποτελούν περίπου το 70% του πληθυσμού, ενώ ακολουθούν οι Ουζμπέκοι (κατά βάση στο Νότο όπου τα δημογραφικά δεδομένα αλλάζουν) και οι Ρώσοι. Υπάρχουν και αρκετές μειονότητες, με πιο χαρακτηριστική τους Dungan, μια μουσουλμανική φυλή κινέζικης καταγωγής.

Οι βασικές γλώσσες που θα ακούσετε να μιλούν είναι τα κιργισιανά (επίσημη), τα ουζμπέκικα (στο Νότο) και τα ρώσικα (επίσημη). Φυσικά κανείς δεν περιμένει να μάθετε βασικές λέξεις στα κιργισιανά, καθώς όλοι γνωρίζουν ρώσικα. Χρησιμοποιούν το κυριλλικό αλφάβητο, απλά ενδέχεται να παρατηρήσετε κάποια γράμματα που δεν υπάρχουν στη ρώσικη γλώσσα. Τα χρησιμοποιούν για την απόδοση κιργισιανών φθόγγων.

Αν εξαιρέσουμε τους Ρώσους, οι υπόλοιποι κάτοικοι είναι κατά βάση μουσουλμάνοι, αλλά πολύ μετριοπαθείς. Εξαίρεση οι περιοχές του Νότου όπου υπερτερούν οι Ουζμπέκοι και η φάση είναι πιο hardcore.

Το εθνικό νόμισμα είναι το Som. 1 Euro=70 Kyrgyz Som.

Γενικά περί οργάνωσης

Το Κιργιστάν είναι μια σχετικά μικρή και «εύκολη» χώρα, η οποία δεν χρειάζεται εξονυχιστικό προγραμματισμό. Τα πάντα (σχεδόν) κλείνονται επί τόπου και θέλει πολύ προσπάθεια για να μην κατορθώσεις να δεις αυτά που θέλεις ή για να ξεμείνεις κάποια βραδιά χωρίς κατάλυμα. Υπάρχει επάρκεια δωματίων, πρακτορείων, δρομολογίων και, όσο να ‘ναι, η χώρα δεν ξεχειλίζει από τουρίστες! Πήγαμε τη high season (δεύτερο μισό του Ιουλίου), μείναμε 2.5 εβδομάδες και πέφταμε όλο πάνω στους ίδιους και τους ίδιους! Την Δεύτερα χαιρετιόμασταν στο Καρακόλ και την Παρασκευή ξαναβρισκόμασταν στο Ναρίν και λέγαμε τα νέα της εβδομάδας. Οικογενειακή ατμόσφαιρα!

Από το παραπάνω μπορείτε να καταλάβετε ότι η διαδρομή που ακολουθούν οι τουρίστες είναι λίγο-πολύ η ίδια, με μικρές διαφοροποιήσεις, ανάλογα με τα ενδιαφέροντα του καθενός, αλλά και τις ημέρες που έχει στη διάθεσή του. Γνωρίσαμε άτομα που σκόπευαν να περάσουν έναν ολόκληρο μήνα στη χώρα, επομένως είχαν περίπου 10 μέρες επιπλέον σε σχέση με εμάς και φυσικά επρόκειτο να δουν πολύ περισσότερα! Επίσης, αρκετές διαφοροποιήσεις έχουν τα προγράμματα αυτών που πηγαίνουν στο Κιργιστάν για πεζοπορία ή ορειβασία, οι οποίοι είναι αρκετοί, καθώς οι τεράστιοι ορεινοί όγκοι της χώρας την κάνουν πολύ δελεαστική για τους ταξιδιώτες αυτού του στυλ.

Εμείς θέλαμε να συνδυάσουμε αρκετά διαφορετικά στοιχεία στο ταξίδι μας και μπορώ να πω ότι τα καταφέραμε! Εξερεύνηση των πόλεων και της κουλτούρας, χαλαρές πεζοπορίες σε εθνικά πάρκα, κολύμβηση σε αλπική λίμνη, εκδρομή σε άλλη αλπική λίμνη, δύο διανυκτερεύσεις σε γιούρτα, ιππασία (ο Θεός να την κάνει) και αρκετά άλλα! Φεύγοντας από Ελλάδα είχαμε απλά κλείσει τις δυο πρώτες μας διανυκτερεύσεις στην πρωτεύουσα Μπισκέκ και μια εσωτερική πτήση Ος-Μπισκέκ προς το τέλος του ταξιδιού.

Tip: γενικώς δεν χρειάζεται κανένα άγχος στο Κιργιστάν! Την βρίσκεις την άκρη. Μόνο στο Μπισκέκ καλό είναι να κλείσετε εκ των προτέρων τη διαμονή σας, καθώς είναι το μέρος που μαζεύει τον περισσότερο κόσμο, αλλά και λόγω του ότι οι διεθνείς πτήσεις κατά βάση προσγειώνονται τα ξημερώματα. Μετά από κάμποσες ώρες πτήσης και αρκετή κούραση είναι σημαντικό να ξέρεις ότι θα πας κάπου να εναποθέσεις το σαρκίο σου! Κι αν είσαι τυχερός όπως εμείς θα σε αφήσουν να κάνεις check-in από τις 6 το πρωί και απλά θα ξεραθείς!

Επίσης: εμείς σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού μας μείναμε σε δίκλινα δωμάτια, με ή χωρίς ιδιωτικό μπάνιο (τις περισσότερες φορές χωρίς, όταν βρίσκαμε κάναμε πάρτυ!). Παρ’ όλα αυτά, στο Μπισκέκ συγκεκριμένα χρειάζεται προκράτηση για να καταφέρεις να χτυπήσεις δίκλινο, καθώς τα hostels έχουν περιορισμένο αριθμό ιδιωτικών δωματίων (και τα ξενοδοχεία της πόλης από ό, τι καταλάβαμε δεν θεωρούνται value for money-υψηλές τιμές για μέτριες παροχές). Έτσι, αν δεν θέλετε να καταλήξετε σε κάποιο dorm, κάντε τα κουμάντα σας!

Μεταφορές

Γενικώς εμείς κατά βάση μετακινηθήκαμε με αστικά ή υπεραστικά ΜΜΜ (κυρίως μαρσρούτκες, αλλά και λεωφορεία και τρόλει). Χρησιμοποιήσαμε άλλα μέσα (βασικά ταξί και shared taxi) όταν δεν μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε ΜΜΜ ή κάποια βράδια που γυρνούσαμε ψιλοαργά. Πιο συγκεκριμένα:

Μπισκέκ: το ζήτημα είναι να ξέρεις τι πηγαίνει πού! Βασικές γνώσεις του κυριλλικού αλφαβήτου κρίνονται απαραίτητες. Από εκεί και πέρα στέκεσαι στην στάση (ή την «στάση») και σηκώνεις το χέρι όταν έρχεται η μαρσρούτκα, το λεωφορείο ή το τρόλει που θες. Πληρώνεις στον οδηγό. Οι τιμές πολύ χαμηλές.

Στα ενδότερα μιας αστικής μαρσρούτκας!


Φυσικά μπορεί κανείς να πάρει και ταξί, αλλά με διαπραγμάτευση της τιμής.

Επαρχιακές πόλεις: και πάλι λίγο-πολύ το ίδιο σύστημα. Μαρσρούτκες και ταξί τα βασικά μέσα μεταφοράς, απλά λόγω μικρότερων μεγεθών η χρήση τους είναι πιο περιορισμένη.

Το λεωφορείο που μας πήγε στη λίμνη Issyk Kul!


Αεροδρόμια: το πιθανότερο είναι ότι θα πάρετε ταξί από-προς το αεροδρόμιο. Διαπραγματευτείτε την ταρίφα. Για την διαδρομή αεροδρόμιο-Μπισκέκ και τούμπαλιν φυσιολογική τιμή θεωρούνται τα 500-550 som (7-8 euro). Οι αντίστοιχες τιμές από/προς το αεροδρόμιο του Ος δεν ξεπερνούν τα 350 som (5 euro). Παρ’ όλα αυτά, αν έχετε μετάβαση σε νορμάλ ώρα μπορείτε να πάρετε και μαρσρούτκα (εμείς το κάναμε για να κατέβουμε στο Μπισκέκ μετά την εσωτερική μας πτήση, όπου φτάσαμε γύρω στις 9 το πρωί). Οι ταξιτζήδες θα σας πουν ότι δεν υπάρχει συγκοινωνία για το κέντρο και θα είναι κάθετοι και επίμονοι ως προς αυτό. Παρ’ όλα αυτά υπάρχει, ενώ η στάση βρίσκεται σε περίοπτη θέση δεξιά της εξόδου.

Υπεραστικές διαδρομές: Και πάλι μαρσρούτκες. Στα δημοφιλή δρομολόγια ξεκινούν μόνο αφού γεμίσουν οι θέσεις. Στα λιγότερο «πιασάρικα» ξεκινούν ακόμα και αν δεν γεμίσουν, καθώς στις μικρές πόλεις υπάρχουν συγκεκριμένες ώρες όπου λαμβάνουν χώρα κάποιες διαδρομές Οι τιμές πολύ χαμηλές (κάνεις το αντίστοιχο Αθήνα-Θεσσαλονίκη με 4-4.5 euro). Θεωρείται πιο ασφαλές να πληρώσει κανείς στο ταμείο και όχι κατευθείαν στον οδηγό, καθώς έχουν σημειωθεί κρούσματα αισχροκέρδειας. Φυσικά τα λεωφορειάκια είναι παμπάλαια, οι παροχές για γέλια και η φάση τελείως cult!

Ταξιδεύοντας με μαρσρούτκα από Μπισκέκ προς Καρακόλ

Ο υπερσύγχρονος κλιματισμός!


Ο άλλος τρόπος να ταξιδέψεις είναι τα shared taxi. Μοιράζεσαι με άλλους ένα αυτοκίνητο και σε πάει στον προορισμό σου, αφού πρώτα διαπραγματευτείς την τιμή. Το αυτοκίνητο μπορεί να είναι μια χαρά, αλλά συνήθως δεν είναι! Σχεδόν όλα έχουν σπασμένο το μπροστινό τζάμι, καθώς οι δρόμοι είναι αρκετά κακοτράχαλοι (ή επειδή τα βαράνε με μπουκάλια βότκας το βράδυ, ξέρω κι εγώ; )! Οι τιμές νορμάλ, αν εξαιρέσουμε κάποιες διαδρομές για τις οποίες δεν υπάρχει μαρσρούτκα και φυσικά χτυπάνε! Εμείς κάναμε 3 δρομολόγια με shared taxi.

Αεροπλάνο: μολονότι θεωρείται ότι η διαδρομή Ος-Μπισκέκ είναι μία από τις ωραιότερες της χώρας, ομολογώ ότι το να περάσουμε 12 ώρες σε μαρσρούτκα ή ταξί-σαράβαλο δεν συμπεριλαμβανόταν στις προτεραιότητές μας! Κλείσαμε λοιπόν με αεροπλάνο (με pegasus, η οποία έχει ουσιαστικά εξαγοράσει την δική τους air manas και χρησιμοποιεί για την εσωτερική αυτή πτήση τα αεροπλάνα και το προσωπικό του κιργισιανού αερομεταφορέα). Ομολογώ ότι είχα αγχωθεί κάπως με το πώς θα ήταν οι έλεγχοι, το αεροπλάνο και τα σχετικά. Δεν έχω και μεγάλη εμπειρία σε εσωτερικές πτήσεις με αμφίβολες προδιαγραφές (ένα Ναϊρόμπι-Μομπάσα μου έρχεται στο μυαλό όλο και όλο πριν 6 χρόνια, όπου είχα και μεγαλύτερη άγνοια κινδύνου).

Ευτυχώς όλα πήγαν καλά, αν και η κατάσταση ήταν τελείως χύμα. Μια στιγμιαία ματιά στα διαβατήριά μας, κανείς σοβαρός έλεγχος στο τι κουβαλούσαμε, ένα check-in της συμφοράς όπου έβαλαν το καρτελάκι της αποσκευής μου στο backpack του συνταξιδιώτη μου και τούμπαλιν! Γενικώς καμία σχέση με τα ευρωπαϊκά και όχι μόνο δεδομένα.

Η πτήση ευχάριστη γενικώς, με θέα στα πανύψηλα κιργισιανά βουνά! Είχαμε όμως την ατυχία να έχουμε στο πίσω κάθισμα μια παρέα ισλαμιστών, οι οποίοι σε κάθε ανατάραξη άρχιζαν να ψέλνουν όλοι μαζί, με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια δυσοίωνη ατμόσφαιρα σε όλο το αεροσκάφος. Οι σύζυγοί τους, καλυμμένες από την κορυφή ως τα νύχια με μαύρες μπούρκες, κάθονταν απέναντι και δεν άρθρωναν λέξη.

Εννοείται πως θα ξαναέκανα τη διαδρομή, αλλά νομίζω και πάλι ένα άγχος θα το είχα! Χαζό μάλλον, δεδομένου ότι οι δρόμοι τους είναι πολύ πιο επικίνδυνοι.

Διαμονή και Οργανωμένες Εκδρομές

Γενικώς η οδός που ακολουθεί η πλειοψηφία των ταξιδιωτών στη χώρα είναι η ίδια: άφιξη στην χ,ψ πόλη/χωριό πριν το απόγευμα και βουρ για το CBT office. Όσοι έχουν οποιαδήποτε σχέση με ψυχολογία θα γελάσουν τρελά βλέποντας τα συγκεκριμένα αρχικά να συνδυάζονται με τουριστικές υπηρεσίες! Και όμως, καμία σχέση με cognitive-behavioural therapy! Το κιργισιανό CBT σημαίνει community-based tourism και ουσιαστικά πρόκειται για μια οργάνωση που ενισχύει τις τοπικές κοινότητες μέσω του τουρισμού. Έτσι, όταν κάποιος πάει σε ένα γραφείο CBT οι άνθρωποι εκεί (που συνήθως μιλούν πολύ καλά αγγλικά) του βρίσκουν απευθείας διαμονή ή του κανονίζουν κάποιο tour, ανάλογα με την περιοχή και τις επιθυμίες του. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορείς να επιλέξεις μέσω κάποιων εναλλακτικών, σε κάποιες άλλες όχι. Σε γενικές γραμμές πάντως οι υπηρεσίες είναι πολύ καλές. Σκοτεινή εξαίρεση το παράρτημα του Jalal-Abab. Μείνετε μακριά! Λεπτομέρειες εν καιρώ.

Πέρα από το CBT υπάρχουν και διάφορα πρακτορεία που κάνουν την ίδια ή παρόμοια δουλειά. Εμείς πάντως πηγαίναμε καρφί στα CBT και το ψάξαμε μόνο για την εκδρομή μας στη Son Kul με τις γιούρτες, καθώς είχαμε ενημερωθεί ότι κάποια πρακτορεία είχαν πιο συμφέρουσες τιμές. Εν τέλει και πάλι καταλήξαμε στο CBT επειδή εξυπηρετούσε καλύτερα αυτά που θέλαμε. Σε μεγαλύτερες πόλεις πάντως όπως το Ος και το Καρακόλ μπορείτε να βρείτε και μόνοι σας κατάλυμα στις ίδιες περίπου τιμές με το CBT. Από εκεί και πέρα εμένα μου φάνηκε καλή ιδέα η υποστήριξη των τοπικών κοινοτήτων και ήταν ένας επιπλέον λόγος να το προτιμώ.

Η διαδρομή μας

Όπως σας είπα δεν είχαμε κάνει κάποιο σοβαρό προγραμματισμό. Ξέραμε απλά ότι κάποια στιγμή έπρεπε να είμαστε στο Ος για να πάρουμε το αεροπλάνο. Οπότε είχαμε ένα γενικό πλάνο (το «στάνταρ» πλάνο Κιργιστάν που σας ανέφερα και παραπάνω), το οποίο αναδιαμορφωνόταν ανάλογα με το πόσο μας άρεσε ένα μέρος, τι δραστηριότητες θέλαμε να κάνουμε, τι συγκοινωνία υπήρχε και τα σχετικά. Χοντρικά κινηθήκαμε ως εξής:

Μπισκέκ (με μονοήμερη στο εθνικό πάρκο Ala-Archa)-Καρακόλ (με εκδρομές στη λιμνη Issyk Kul και στο Jeti Oguz)-Son Kul μέσω Kochkor-Naryn-Jalal Abad μέσω Kazarman-Osh και πίσω Μπισκέκ. Φυσικά μας ξέφυγαν κάποια μέρη που θέλαμε να δούμε, αλλά νομίζω ότι πήραμε μια γενική εικόνα!

Λεπτομέρειες οσονούπω!