Κιργιστάν Περιπέτειες στην Κεντρική Ασία (Κιργιστάν)

[underwater]

Στο ανατολίτικο Osh
Το Ος αποτέλεσε για μένα την έκπληξη του ταξιδιού. Τελείως διαφορετικό από το υπόλοιπο Κιργιστάν, αισθάνθηκα ότι επισκέφτηκα μια δεύτερη χώρα! Περάσαμε τέσσερις πολύ χαλαρωτικές ημέρες εκεί, όπου είχαμε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε ήρεμα και χαλαρά μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα πόλη.

Το Ος είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Κιργιστάν, αλλά και η αρχαιότερη. Οι κάτοικοί του μιλούν για ιστορία 3000 χρόνων, αλλά εικάζεται ότι πρόκειται για υπερβολή. Σημαντικό κέντρο του Δρόμου του Μεταξιού, αλλά και τόπος προσκυνήματος των μουσουλμάνων εξαιτίας του Βουνού του Σολομώντα, στο οποίο θεωρείται ότι εκείνος κοιμήθηκε επισκεπτόμενος την πόλη. Άλλη σημαντική φυσιογνωμία που κατά τους θρύλους ταξίδεψε στο Ος ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος, καθ’ οδόν για την Ινδία.

Πρόκειται για μια ακριτική πόλη, χτισμένη στην κοιλάδα Fergana, ελάχιστα χιλιόμετρα από τα σύνορα με το Ουζμπεκιστάν. Οι Ουζμπέκοι αποτελούν σημαντικότατο ποσοστό του πληθυσμού της πόλης (και της περιοχής γενικότερα), κάτι εύκολα παρατηρήσιμο. Δεν είναι μόνο το προφανές εμφανισιακό ζήτημα (βλέπεις πολύ λιγότερο μογγολικά χαρακτηριστικά σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα), αλλά αντανακλάται σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής-ντύσιμο, φαγητό, θρησκευτικό συναίσθημα, νοοτροπία.

Όπως ανέφερα στο προηγούμενο κεφάλαιο, μολονότι στα μάτια ενός επισκέπτη οι δύο κοινότητες φαίνεται να συνυπάρχουν αρμονικά, στην πραγματικότητα δεν λείπουν οι εντάσεις, ενώ έχουν σημειωθεί αρκετά δυσάρεστα επεισόδια. Μια από τις χειρότερες συγκρούσεις των τελευταίων χρόνων έλαβε χώρα το 2010, όταν σκοτώθηκαν πάνω από 400 άτομα προερχόμενα και από τις δύο κοινότητες (μολονότι φαίνεται ότι η πλειοψηφία ήταν ουζμπέκικης καταγωγής), ενώ πολυάριθμοι Ουζμπέκοι κατέφυγαν ως πρόσφυγες στην απέναντι πλευρά των συνόρων. Καθώς φαίνεται υπάρχει μία αμοιβαία αίσθηση απειλής, η οποία κατά καιρούς κορυφώνεται. Οι Ουζμπέκοι αισθάνονται καταπιεσμένοι, ενώ οι Κιργίσιοι θεωρούν ότι η άλλη πλευρά επιβουλεύεται τα εδάφη τους.

Το όλο ζήτημα είναι πολυσύνθετο και δεν αισθάνομαι ότι έχω τη γνώση να μεταφέρω λεπτομέρειες. Και καθώς έτυχε να μιλήσω μόνο με άτομα ουζμπέκικης καταγωγής για όλο αυτό, σίγουρα έχω αποκτήσει μια μονοδιάστατη εικόνα. Όπως και να ‘χει, γεγονός είναι ότι η συγκεκριμένη συνθήκη συχνά αποθαρρύνει κόσμο από το να επισκεφτεί αυτή την πλευρά του Κιργιστάν, καθώς θεωρείται αρκετά επικίνδυνη. Προσωπικά ως τουρίστρια δεν αισθάνθηκα κάποια ανασφάλεια και θεωρώ ότι αν είχαμε παραλείψει το Ος θα είχαμε χάσει ένα σημαντικό κομμάτι του ταξιδιού.

Ας περάσω όμως στην ίδια την πόλη. Σαφώς ανατολίτικη, με αρκετές τούρκικες επιρροές, πολύ ζωντανή και θορυβώδης. Χάνεσαι στους δρόμους της, ανακαλύπτοντας ετερόκλητες λεπτομέρειες.





Οι αντιθέσεις πολλές. Τη μία αντικρίζεις μεγάλα σοβιετικά κτίρια, την άλλη βλέπεις ολόκληρες γειτονιές να βγαίνουν στο δρόμο και να πλένουν τα χαλιά τους στα τεράστια αυλάκια που υπάρχουν στις περισσότερες οδούς της πόλης (και στα οποία πρέπει να έχεις συνέχεια το νου σου για να μην γκρεμιστείς!).




Τα-πάντα φιλικά προς τα παιδιά-αχανή πάρκα δεν έλειπαν, ενώ το υδάτινο στοιχείο ήταν ιδιαίτερα έντονο, με λιμνούλες και ποταμάκια όπου ο κόσμος έκανε βουτιές για να ανακουφιστεί από την ανυπόφορη ζέστη (όση ζέστη δεν είχαμε φάει τις δύο προηγούμενες εβδομάδες την βιώσαμε εκεί).










Εμείς βέβαια σε-αμφίβολης υγιεινής-λιμνούλες δεν βουτήξαμε. Αντιθέτως τιμήσαμε τις πισίνες τους. Την πρώτη φορά πήγαμε σε ένα από τα «καλά» ξενοδοχεία της πόλης, όπου κάναμε τις βουτιές μας σε ένα αστείο μεν, καθαρό δε περιβάλλον. Οι περισσότερες γυναίκες φορούσαν καλύμματα πάνω από τα μαγιό τους. Ήταν πολύ πιο αποκαλυπτικά από τα κλασικά που φορούν οι μουσουλμάνες, αλλά και πάλι εγώ ένιωθα κάπως σαν τη μύγα μες στο γάλα. Ευτυχώς δεν ήμουν η μοναδική με κανονικό μαγιό, ενώ υπήρχαν και 1-2 ακόμα δυτικές, οπότε από ένα σημείο και μετά χαλάρωσα και απόλαυσα τη δροσερή βουτιά μου! Η πισίνα και το όλο σκηνικό βέβαια ήταν εξαιρετικά cult!




Την επόμενη φορά που θελήσαμε μπανάκι, η πισίνα του ξενοδοχείου ήταν κλειστή, αλλά και η ζέστη τρελή, οπότε αποφασίσαμε να συνεχίσουμε την προσπάθεια εξεύρεσης πισίνας. Εν τέλει καταλήξαμε σε μία περισσότερο «λαϊκή», τεράστια, η οποία έμοιαζε με λίμνη! Κολυμπήσαμε με ένα σχετικό άγχος για τις δερματικές, γυναικολογικές και λοιπές συνέπειες, ευτυχώς πάντως όλα καλά!



Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα για να κάνει κάποιος στο Ος, είναι μια βόλτα στην τεράστια αγορά του, το Osh Bazaar. Θεωρείται μια από τις σημαντικότερες της Κεντρικής Ασίας και δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς το λόγο. Απίστευτα πολύς κόσμος, μαγαζάκια, κίνηση, χρώματα και μυρωδιές. Διαφόρων ειδών τρόφιμα, πολύχρωμα μπαχαρικά, ποικίλα είδη καθημερινής χρήσης. Τεχνίτες που φτιάχνουν λειτουργικά αντικείμενα αλλά και έργα τέχνης από μέταλλο και ξύλο. Φάτσες χαρούμενες και σκυθρωπές, με τα χαμόγελα σαφώς να υπερτερούν! Μετά το ξεχωριστό animal market του Καρακόλ, το Osh Bazaar ήταν η πιο εντυπωσιακή αγορά που επισκεφτήκαμε σε αυτό το ταξίδι μας.






















Στο Ος ήταν η φορά που αναμειχθήκαμε σε έναν από αυτούς τους cult κιργίσιους γάμους, με τα γλέντια που λαμβάνουν χώρα σε πλατείες και δημόσιους χώρους γενικώς. Μας ζήτησαν άπειρες φορές να πάμε να χορέψουμε μαζί τους (μόνο η Σλοβένα φίλη ενέδωσε), ενώ εγώ έδωσα πολύγλωσσες ευχές στους νεόνυμφους μέσα από το βίντεο του γάμου!




Το Ος ήταν η μόνη κιργίσια πόλη όπου οι περισσότεροι τηρούσαν εμφανώς το Ραμαζάνι. Γι’ αυτό το λόγο κι εμείς κρατούσαμε μια σχετικά διακριτική συμπεριφορά, μολονότι προσωπικά δεν μπορούσα να αποφύγω ας πούμε το νερό σε δημόσιο χώρο, καθώς η ζέστη ήταν ανυπόφορη. Γενικώς στη συγκεκριμένη πόλη καλό είναι να τηρεί κανείς τα προσχήματα, ιδιαίτερα σε πιο «κλειστές» γειτονιές. Οι άνθρωποι είναι πιστοί μουσουλμάνοι, αρκετά συντηρητικοί, ενώ οι περισσότερες γυναίκες επιλέγουν (; ) ντυσίματα που ταιριάζουν περισσότερο σε αραβικές χώρες, καμία σχέση με τα στυλ που παρατηρήσαμε στο υπόλοιπο Κιργιστάν. Προσωπικά ως γυναίκα ταξιδιώτισσα προσπαθούσα κι εγώ να ντύνομαι περισσότερο «μαζεμένα», αν και η αλήθεια είναι ότι η ζέστη δεν το επέτρεπε στο επιθυμητό επίπεδο.



Όπως προανέφερα, ένα από τα σημαντικότερα σημεία ενδιαφέροντος της πόλης είναι το Βουνό του Σολομώντα, το οποίο αποτελεί το μοναδικό κιργίσιο Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Πρόκειται για έναν λόφο, τον οποίο ανεβαίνει κανείς σε λιγότερο από μισή ώρα, στην κορυφή του οποίου είναι χτισμένος ένας μικρός ναός με το όνομα Dom Babura (το Σπίτι του Babur). Σύμφωνα με το θρύλο σε αυτό το λόφο πέρασε ένα βράδυ ο Βασιλιάς Σολομώντας, ενώ τον έχει επισκεφτεί και ο ίδιος ο Μωάμεθ. Σημαντική θεωρήθηκε και η παρουσία του έφηβου Zahiruddin Muhammad Babur, τελευταίου των Τιμουριδών, ο οποίος προς το τέλος του 15ου αιώνα μΧ απομονώθηκε εκεί για 40 μέρες, κατά την παράδοση του Σουφισμού. Προς τιμήν του έχει χτιστεί ο μικρός αυτός ναός. Ο λόφος θεωρείται ένα από τα ιερότερα σημεία της Κεντρικής Ασίας, ενώ οι μουσουλμάνοι τον ονομάζουν «Μικρή Μέκκα».



Προσωπικά δεν εντυπωσιάστηκα. Η σημασία του μέρους είναι κατά βάση θρησκευτική και δεν έχει πολύ ενδιαφέρον από άποψη φύσης, εναλλαγών και λοιπά. Ένας ξερός βράχος, η ανάβαση στον οποίο μέσα στο λιοπύρι δεν είναι και η πιο ευχάριστη εμπειρία. Μέσα από το ναό ακούγονται προσευχές και οι προσκυνητές δεν παραλείπουν να εισέλθουν.



Περισσότερο ενδιαφέρον έχει η θέα προς την πόλη και το περίφημο Νέο Τζαμί, το μεγαλύτερο τζαμί του Κιργιστάν. Άνοιξε τις πύλες του το καλοκαίρι του 2012, στην επέτειο των δύο χρόνων από τις πολύνεκρες συρράξεις του 2010. Χτίστηκε με την οικονομική συνδρομή της Τουρκίας και της Σαουδικής Αραβίας, ενώ έχει χωρητικότητα 20.000 ατόμων.




Να μην παραλείψω να αναφέρω ότι στο Ος έφαγα και το καλύτερο φαγητό του ταξιδιού. Όχι ότι ήταν όλα εξαιρετικά, αλλά σίγουρα μπορούσες να ξεφύγεις από την εσάνς προβάτου! Νοστιμότατα κεμπάπ από ψάρι και όχι μόνο, καθώς και σαφείς επιρροές από Τουρκία κατέκλυζαν την «γαστρονομική σκηνή» της πόλης και γενικώς πάντα έβρισκες κάτι εύγευστο να φας, εκτός κι αν ήσουν χορτοφάγος, όπως οι Σλοβένοι φίλοι μας.




Όπως καταλαβαίνετε μου άρεσε το Ος! Αυτό που θα μου μείνει όμως περισσότερο είναι το χαμόγελο και η καλοσύνη των κατοίκων του! Από τους ηλικιωμένους κυρίους που μας έπιασαν κουβέντα και μας έδιναν πατρικές συμβουλές, μέχρι τον φοιτητή που γύρισε μαζί μας όλο το κέντρο της πόλης για να μας βοηθήσει να βρούμε τον προορισμό μας, ή τον αξιαγάπητο Μοχάμεντ, το νεαρό που έκανε την πρακτική του στο CBT Office και μας σκλάβωσε με την ευγένεια και την εξυπηρετικότητά του! Γενικώς πρόκειται για έναν προορισμό που προτείνω ανεπιφύλακτα.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 11
• 12
• 13
• 14
• 15

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 13 of 15

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[giannismits]

ΤΕΛΕΙΑ!
Πόσο ζηλεύω και πόσο θέλω κι εγώ κάποια στιγμή να μπορέσω να επισκευτώ κάποιο ..σταν γιατί αυτές οι χώρες για κάποιο λόγο με γοητεύουν.Άλλη μια τέλεια ιστορία λοιπόν που θα διαβάζω με τεράστιο ενδιαφέρον και θέλω να δω μέσα από τις φωτό σου.

 

[varioAthens]

Παρα πολυ ωραια η αρχη!!!
Περιμενουμε και τη συνεχεια!!

 

[underwater]

ΤΕΛΕΙΑ!
Πόσο ζηλεύω και πόσο θέλω κι εγώ κάποια στιγμή να μπορέσω να επισκευτώ κάποιο ..σταν γιατί αυτές οι χώρες για κάποιο λόγο με γοητεύουν.Άλλη μια τέλεια ιστορία λοιπόν που θα διαβάζω με τεράστιο ενδιαφέρον και θέλω να δω μέσα από τις φωτό σου.

Γιάννη άκου με και να πας!
Με την pegasus η πρόσβαση είναι οικονομικότατη και η χώρα πάρα πολύ εύκολη, παρά το γλωσσικό εμπόδιο!
Εμείς μετά που είδαμε πόσο απλά και οικονομικά ήταν όλα σκυλομετανιώσαμε που δεν είχαμε βάλει άλλες 10 ημέρες στο πρόγραμμα να προσθέσουμε και Ουζμπεκιστάν ή έστω λίγο Καζακστάν.
Γνωρίσαμε πολύ κόσμο που έκανε γενικό tour στα -σταν (άνευ Αφγανιστάν όμως, να εξηγούμαστε ) και κανείς δεν ανέφερε κάτι ιδιαίτερα δύσκολο ή δυσάρεστο.

Παρα πολυ ωραια η αρχη!!!
Περιμενουμε και τη συνεχεια!!

Ευχαριστώ πολύ! Η συνέχεια λίαν συντόμως!

 

[mariath]

Οι ιστορίες στο φόρουμ όχι μόνο πολλαπλασιάζονται αλλά γίνονται όλο και πιο ενδιαφέρουσες. Πολύ χαίρομαι που θα μοιραστείς τις εμπειρίες αυτού του ταξιδιού μαζί μας.

 

[underwater]

Οι ιστορίες στο φόρουμ όχι μόνο πολλαπλασιάζονται αλλά γίνονται όλο και πιο ενδιαφέρουσες. Πολύ χαίρομαι που θα μοιραστείς τις εμπειρίες αυτού του ταξιδιού μαζί μας.

Σε ευχαριστώ! Η αλήθεια ειναι οτι το πλήθος ιστοριών που κατακλύζει το φόρουμ αυτή την περίοδο ήταν νομίζω η βασική ώθηση/έμπνευση να ξεκινήσω ιστορία αμέσως μόλις τελείωσα την προηγούμενη!

 

[fenia42]

Θέλω φώτοζ, θέλω -σταν, θέλω Μογγολόφατσες, θέλω κιργίσια φύση, θέλω ιστορίες για κοπριές και γιούρτες !
Θέλω και τιπς "πώς να πείσουμε κάποιον να έρθει στο Κιργιστάν".
Αναμένουμε εναγωνίως

 

[giannoula]

μετά από μια μεγάλη περίοδο που κατακλύστηκε το forum από ιστορίες Ευρώπης επιτέλους ήρθε η ανάπτυξη. Κάτι διαφορετικό βρε αδερφέ!!! Αν και ομολογουμένως δε θα το τον θεωρούσα και τον τοπ προορισμό μου, περιμένω να διαβάσω κάτι που θα μου κλείσει το μάτι

 

[fenia42]

Εσείς οι παραλιόπληκτοι ομολογουμένως είστε μεγάλη μάστιγα . Αντε!

 

[underwater]

Θέλω φώτοζ, θέλω -σταν, θέλω Μογγολόφατσες, θέλω κιργίσια φύση, θέλω ιστορίες για κοπριές και γιούρτες !
Θέλω και τιπς "πώς να πείσουμε κάποιον να έρθει στο Κιργιστάν".
Αναμένουμε εναγωνίως

Always at your disposal!
Σε τουαλέτες να αναφερθώ λες;
Όσο για τα tips που λες θα κάνω ό, τι μπορώ!

μετά από μια μεγάλη περίοδο που κατακλύστηκε το forum από ιστορίες Ευρώπης επιτέλους ήρθε η ανάπτυξη. Κάτι διαφορετικό βρε αδερφέ!!! Αν και ομολογουμένως δε θα το τον θεωρούσα και τον τοπ προορισμό μου, περιμένω να διαβάσω κάτι που θα μου κλείσει το μάτι

Πάντως εγώ πολλά από τα καλύτερα ταξίδια μου τα έκανα σε προορισμούς που αρχικά δεν είχα σε προτεραιότητα! Ποιός θα μου έλεγε ένα χρόνο πριν ότι θα πήγαινα στο Κιργιστάν!

 

[giannoula]

σ'αυτό δεν έχεις και άδικο! Ποτέ μη λες ποτέ!!!!!!! Αλλά σαν την παραλλλλλλίαααα δεν έχει!!!!!! χαχχααχ έτσι Fenia????

 

[underwater]

Τα βασικά: Γενικές πληροφορίες και οργάνωση

Γενικά

Το Κιργιστάν είναι μια μικρή χώρα της Κεντρικής Ασίας, με πληθυσμό 5.7 εκατομμύρια κατοίκους.

Οι Κιργίσιοι αποτελούν περίπου το 70% του πληθυσμού, ενώ ακολουθούν οι Ουζμπέκοι (κατά βάση στο Νότο όπου τα δημογραφικά δεδομένα αλλάζουν) και οι Ρώσοι. Υπάρχουν και αρκετές μειονότητες, με πιο χαρακτηριστική τους Dungan, μια μουσουλμανική φυλή κινέζικης καταγωγής.

Οι βασικές γλώσσες που θα ακούσετε να μιλούν είναι τα κιργισιανά (επίσημη), τα ουζμπέκικα (στο Νότο) και τα ρώσικα (επίσημη). Φυσικά κανείς δεν περιμένει να μάθετε βασικές λέξεις στα κιργισιανά, καθώς όλοι γνωρίζουν ρώσικα. Χρησιμοποιούν το κυριλλικό αλφάβητο, απλά ενδέχεται να παρατηρήσετε κάποια γράμματα που δεν υπάρχουν στη ρώσικη γλώσσα. Τα χρησιμοποιούν για την απόδοση κιργισιανών φθόγγων.

Αν εξαιρέσουμε τους Ρώσους, οι υπόλοιποι κάτοικοι είναι κατά βάση μουσουλμάνοι, αλλά πολύ μετριοπαθείς. Εξαίρεση οι περιοχές του Νότου όπου υπερτερούν οι Ουζμπέκοι και η φάση είναι πιο hardcore.

Το εθνικό νόμισμα είναι το Som. 1 Euro=70 Kyrgyz Som.

Γενικά περί οργάνωσης

Το Κιργιστάν είναι μια σχετικά μικρή και «εύκολη» χώρα, η οποία δεν χρειάζεται εξονυχιστικό προγραμματισμό. Τα πάντα (σχεδόν) κλείνονται επί τόπου και θέλει πολύ προσπάθεια για να μην κατορθώσεις να δεις αυτά που θέλεις ή για να ξεμείνεις κάποια βραδιά χωρίς κατάλυμα. Υπάρχει επάρκεια δωματίων, πρακτορείων, δρομολογίων και, όσο να ‘ναι, η χώρα δεν ξεχειλίζει από τουρίστες! Πήγαμε τη high season (δεύτερο μισό του Ιουλίου), μείναμε 2.5 εβδομάδες και πέφταμε όλο πάνω στους ίδιους και τους ίδιους! Την Δεύτερα χαιρετιόμασταν στο Καρακόλ και την Παρασκευή ξαναβρισκόμασταν στο Ναρίν και λέγαμε τα νέα της εβδομάδας. Οικογενειακή ατμόσφαιρα!

Από το παραπάνω μπορείτε να καταλάβετε ότι η διαδρομή που ακολουθούν οι τουρίστες είναι λίγο-πολύ η ίδια, με μικρές διαφοροποιήσεις, ανάλογα με τα ενδιαφέροντα του καθενός, αλλά και τις ημέρες που έχει στη διάθεσή του. Γνωρίσαμε άτομα που σκόπευαν να περάσουν έναν ολόκληρο μήνα στη χώρα, επομένως είχαν περίπου 10 μέρες επιπλέον σε σχέση με εμάς και φυσικά επρόκειτο να δουν πολύ περισσότερα! Επίσης, αρκετές διαφοροποιήσεις έχουν τα προγράμματα αυτών που πηγαίνουν στο Κιργιστάν για πεζοπορία ή ορειβασία, οι οποίοι είναι αρκετοί, καθώς οι τεράστιοι ορεινοί όγκοι της χώρας την κάνουν πολύ δελεαστική για τους ταξιδιώτες αυτού του στυλ.

Εμείς θέλαμε να συνδυάσουμε αρκετά διαφορετικά στοιχεία στο ταξίδι μας και μπορώ να πω ότι τα καταφέραμε! Εξερεύνηση των πόλεων και της κουλτούρας, χαλαρές πεζοπορίες σε εθνικά πάρκα, κολύμβηση σε αλπική λίμνη, εκδρομή σε άλλη αλπική λίμνη, δύο διανυκτερεύσεις σε γιούρτα, ιππασία (ο Θεός να την κάνει) και αρκετά άλλα! Φεύγοντας από Ελλάδα είχαμε απλά κλείσει τις δυο πρώτες μας διανυκτερεύσεις στην πρωτεύουσα Μπισκέκ και μια εσωτερική πτήση Ος-Μπισκέκ προς το τέλος του ταξιδιού.

Tip: γενικώς δεν χρειάζεται κανένα άγχος στο Κιργιστάν! Την βρίσκεις την άκρη. Μόνο στο Μπισκέκ καλό είναι να κλείσετε εκ των προτέρων τη διαμονή σας, καθώς είναι το μέρος που μαζεύει τον περισσότερο κόσμο, αλλά και λόγω του ότι οι διεθνείς πτήσεις κατά βάση προσγειώνονται τα ξημερώματα. Μετά από κάμποσες ώρες πτήσης και αρκετή κούραση είναι σημαντικό να ξέρεις ότι θα πας κάπου να εναποθέσεις το σαρκίο σου! Κι αν είσαι τυχερός όπως εμείς θα σε αφήσουν να κάνεις check-in από τις 6 το πρωί και απλά θα ξεραθείς!

Επίσης: εμείς σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού μας μείναμε σε δίκλινα δωμάτια, με ή χωρίς ιδιωτικό μπάνιο (τις περισσότερες φορές χωρίς, όταν βρίσκαμε κάναμε πάρτυ!). Παρ’ όλα αυτά, στο Μπισκέκ συγκεκριμένα χρειάζεται προκράτηση για να καταφέρεις να χτυπήσεις δίκλινο, καθώς τα hostels έχουν περιορισμένο αριθμό ιδιωτικών δωματίων (και τα ξενοδοχεία της πόλης από ό, τι καταλάβαμε δεν θεωρούνται value for money-υψηλές τιμές για μέτριες παροχές). Έτσι, αν δεν θέλετε να καταλήξετε σε κάποιο dorm, κάντε τα κουμάντα σας!

Μεταφορές

Γενικώς εμείς κατά βάση μετακινηθήκαμε με αστικά ή υπεραστικά ΜΜΜ (κυρίως μαρσρούτκες, αλλά και λεωφορεία και τρόλει). Χρησιμοποιήσαμε άλλα μέσα (βασικά ταξί και shared taxi) όταν δεν μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε ΜΜΜ ή κάποια βράδια που γυρνούσαμε ψιλοαργά. Πιο συγκεκριμένα:

Μπισκέκ: το ζήτημα είναι να ξέρεις τι πηγαίνει πού! Βασικές γνώσεις του κυριλλικού αλφαβήτου κρίνονται απαραίτητες. Από εκεί και πέρα στέκεσαι στην στάση (ή την «στάση») και σηκώνεις το χέρι όταν έρχεται η μαρσρούτκα, το λεωφορείο ή το τρόλει που θες. Πληρώνεις στον οδηγό. Οι τιμές πολύ χαμηλές.

Στα ενδότερα μιας αστικής μαρσρούτκας!


Φυσικά μπορεί κανείς να πάρει και ταξί, αλλά με διαπραγμάτευση της τιμής.

Επαρχιακές πόλεις: και πάλι λίγο-πολύ το ίδιο σύστημα. Μαρσρούτκες και ταξί τα βασικά μέσα μεταφοράς, απλά λόγω μικρότερων μεγεθών η χρήση τους είναι πιο περιορισμένη.

Το λεωφορείο που μας πήγε στη λίμνη Issyk Kul!


Αεροδρόμια: το πιθανότερο είναι ότι θα πάρετε ταξί από-προς το αεροδρόμιο. Διαπραγματευτείτε την ταρίφα. Για την διαδρομή αεροδρόμιο-Μπισκέκ και τούμπαλιν φυσιολογική τιμή θεωρούνται τα 500-550 som (7-8 euro). Οι αντίστοιχες τιμές από/προς το αεροδρόμιο του Ος δεν ξεπερνούν τα 350 som (5 euro). Παρ’ όλα αυτά, αν έχετε μετάβαση σε νορμάλ ώρα μπορείτε να πάρετε και μαρσρούτκα (εμείς το κάναμε για να κατέβουμε στο Μπισκέκ μετά την εσωτερική μας πτήση, όπου φτάσαμε γύρω στις 9 το πρωί). Οι ταξιτζήδες θα σας πουν ότι δεν υπάρχει συγκοινωνία για το κέντρο και θα είναι κάθετοι και επίμονοι ως προς αυτό. Παρ’ όλα αυτά υπάρχει, ενώ η στάση βρίσκεται σε περίοπτη θέση δεξιά της εξόδου.

Υπεραστικές διαδρομές: Και πάλι μαρσρούτκες. Στα δημοφιλή δρομολόγια ξεκινούν μόνο αφού γεμίσουν οι θέσεις. Στα λιγότερο «πιασάρικα» ξεκινούν ακόμα και αν δεν γεμίσουν, καθώς στις μικρές πόλεις υπάρχουν συγκεκριμένες ώρες όπου λαμβάνουν χώρα κάποιες διαδρομές Οι τιμές πολύ χαμηλές (κάνεις το αντίστοιχο Αθήνα-Θεσσαλονίκη με 4-4.5 euro). Θεωρείται πιο ασφαλές να πληρώσει κανείς στο ταμείο και όχι κατευθείαν στον οδηγό, καθώς έχουν σημειωθεί κρούσματα αισχροκέρδειας. Φυσικά τα λεωφορειάκια είναι παμπάλαια, οι παροχές για γέλια και η φάση τελείως cult!

Ταξιδεύοντας με μαρσρούτκα από Μπισκέκ προς Καρακόλ

Ο υπερσύγχρονος κλιματισμός!


Ο άλλος τρόπος να ταξιδέψεις είναι τα shared taxi. Μοιράζεσαι με άλλους ένα αυτοκίνητο και σε πάει στον προορισμό σου, αφού πρώτα διαπραγματευτείς την τιμή. Το αυτοκίνητο μπορεί να είναι μια χαρά, αλλά συνήθως δεν είναι! Σχεδόν όλα έχουν σπασμένο το μπροστινό τζάμι, καθώς οι δρόμοι είναι αρκετά κακοτράχαλοι (ή επειδή τα βαράνε με μπουκάλια βότκας το βράδυ, ξέρω κι εγώ; )! Οι τιμές νορμάλ, αν εξαιρέσουμε κάποιες διαδρομές για τις οποίες δεν υπάρχει μαρσρούτκα και φυσικά χτυπάνε! Εμείς κάναμε 3 δρομολόγια με shared taxi.

Αεροπλάνο: μολονότι θεωρείται ότι η διαδρομή Ος-Μπισκέκ είναι μία από τις ωραιότερες της χώρας, ομολογώ ότι το να περάσουμε 12 ώρες σε μαρσρούτκα ή ταξί-σαράβαλο δεν συμπεριλαμβανόταν στις προτεραιότητές μας! Κλείσαμε λοιπόν με αεροπλάνο (με pegasus, η οποία έχει ουσιαστικά εξαγοράσει την δική τους air manas και χρησιμοποιεί για την εσωτερική αυτή πτήση τα αεροπλάνα και το προσωπικό του κιργισιανού αερομεταφορέα). Ομολογώ ότι είχα αγχωθεί κάπως με το πώς θα ήταν οι έλεγχοι, το αεροπλάνο και τα σχετικά. Δεν έχω και μεγάλη εμπειρία σε εσωτερικές πτήσεις με αμφίβολες προδιαγραφές (ένα Ναϊρόμπι-Μομπάσα μου έρχεται στο μυαλό όλο και όλο πριν 6 χρόνια, όπου είχα και μεγαλύτερη άγνοια κινδύνου).

Ευτυχώς όλα πήγαν καλά, αν και η κατάσταση ήταν τελείως χύμα. Μια στιγμιαία ματιά στα διαβατήριά μας, κανείς σοβαρός έλεγχος στο τι κουβαλούσαμε, ένα check-in της συμφοράς όπου έβαλαν το καρτελάκι της αποσκευής μου στο backpack του συνταξιδιώτη μου και τούμπαλιν! Γενικώς καμία σχέση με τα ευρωπαϊκά και όχι μόνο δεδομένα.

Η πτήση ευχάριστη γενικώς, με θέα στα πανύψηλα κιργισιανά βουνά! Είχαμε όμως την ατυχία να έχουμε στο πίσω κάθισμα μια παρέα ισλαμιστών, οι οποίοι σε κάθε ανατάραξη άρχιζαν να ψέλνουν όλοι μαζί, με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια δυσοίωνη ατμόσφαιρα σε όλο το αεροσκάφος. Οι σύζυγοί τους, καλυμμένες από την κορυφή ως τα νύχια με μαύρες μπούρκες, κάθονταν απέναντι και δεν άρθρωναν λέξη.

Εννοείται πως θα ξαναέκανα τη διαδρομή, αλλά νομίζω και πάλι ένα άγχος θα το είχα! Χαζό μάλλον, δεδομένου ότι οι δρόμοι τους είναι πολύ πιο επικίνδυνοι.

Διαμονή και Οργανωμένες Εκδρομές

Γενικώς η οδός που ακολουθεί η πλειοψηφία των ταξιδιωτών στη χώρα είναι η ίδια: άφιξη στην χ,ψ πόλη/χωριό πριν το απόγευμα και βουρ για το CBT office. Όσοι έχουν οποιαδήποτε σχέση με ψυχολογία θα γελάσουν τρελά βλέποντας τα συγκεκριμένα αρχικά να συνδυάζονται με τουριστικές υπηρεσίες! Και όμως, καμία σχέση με cognitive-behavioural therapy! Το κιργισιανό CBT σημαίνει community-based tourism και ουσιαστικά πρόκειται για μια οργάνωση που ενισχύει τις τοπικές κοινότητες μέσω του τουρισμού. Έτσι, όταν κάποιος πάει σε ένα γραφείο CBT οι άνθρωποι εκεί (που συνήθως μιλούν πολύ καλά αγγλικά) του βρίσκουν απευθείας διαμονή ή του κανονίζουν κάποιο tour, ανάλογα με την περιοχή και τις επιθυμίες του. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορείς να επιλέξεις μέσω κάποιων εναλλακτικών, σε κάποιες άλλες όχι. Σε γενικές γραμμές πάντως οι υπηρεσίες είναι πολύ καλές. Σκοτεινή εξαίρεση το παράρτημα του Jalal-Abab. Μείνετε μακριά! Λεπτομέρειες εν καιρώ.

Πέρα από το CBT υπάρχουν και διάφορα πρακτορεία που κάνουν την ίδια ή παρόμοια δουλειά. Εμείς πάντως πηγαίναμε καρφί στα CBT και το ψάξαμε μόνο για την εκδρομή μας στη Son Kul με τις γιούρτες, καθώς είχαμε ενημερωθεί ότι κάποια πρακτορεία είχαν πιο συμφέρουσες τιμές. Εν τέλει και πάλι καταλήξαμε στο CBT επειδή εξυπηρετούσε καλύτερα αυτά που θέλαμε. Σε μεγαλύτερες πόλεις πάντως όπως το Ος και το Καρακόλ μπορείτε να βρείτε και μόνοι σας κατάλυμα στις ίδιες περίπου τιμές με το CBT. Από εκεί και πέρα εμένα μου φάνηκε καλή ιδέα η υποστήριξη των τοπικών κοινοτήτων και ήταν ένας επιπλέον λόγος να το προτιμώ.

Η διαδρομή μας

Όπως σας είπα δεν είχαμε κάνει κάποιο σοβαρό προγραμματισμό. Ξέραμε απλά ότι κάποια στιγμή έπρεπε να είμαστε στο Ος για να πάρουμε το αεροπλάνο. Οπότε είχαμε ένα γενικό πλάνο (το «στάνταρ» πλάνο Κιργιστάν που σας ανέφερα και παραπάνω), το οποίο αναδιαμορφωνόταν ανάλογα με το πόσο μας άρεσε ένα μέρος, τι δραστηριότητες θέλαμε να κάνουμε, τι συγκοινωνία υπήρχε και τα σχετικά. Χοντρικά κινηθήκαμε ως εξής:

Μπισκέκ (με μονοήμερη στο εθνικό πάρκο Ala-Archa)-Καρακόλ (με εκδρομές στη λιμνη Issyk Kul και στο Jeti Oguz)-Son Kul μέσω Kochkor-Naryn-Jalal Abad μέσω Kazarman-Osh και πίσω Μπισκέκ. Φυσικά μας ξέφυγαν κάποια μέρη που θέλαμε να δούμε, αλλά νομίζω ότι πήραμε μια γενική εικόνα!

Λεπτομέρειες οσονούπω!