soudianos
Member
- Μηνύματα
- 3.701
- Likes
- 6.317
- Ταξίδι-Όνειρο
- Βερακρούζ
Εκτός από το ανδρικό προσωπικό της λέσχης που μεριμνούσε για τις βασικές λειτουργίες της, σύχναζαν μερικές φορές κάποιες εθελόντριες Ρωσίδες γνώστες της αγγλικής γλώσσας, πνευματικά καλλιεργημένες, ηλικίας γύρω στα 35, που προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στα πολιτιστικά θέματα, στην εξυπηρέτηση και στις δημόσιες σχέσεις με τους αλλοδαπούς. Περιέργως δεν έκανες από τα πρώτα ταξίδια κοινωνικές σχέσεις μαζί τους. Κι όταν έκανες, αυτή περιοριζόταν σε ολιγόλεπτες συζητήσεις διακριτικές επαφές που να μη δίνουν τη αίσθηση επιδίωξης ιδιαίτερης γνωριμίας που θα τις εξέθεταν σ’ αυτόν το χώρο ανάμεσα στον κομισάριο και στον κύκλο τους. Ο σκοπός ήταν να μάθεις για την καθημερινότητα, τη ζωή, τις σκέψεις του ντόπιου που ζει μέσα σ΄ αυτό το σύστημα. Έτσι το θέμα επικοινωνίας λύθηκε σ’ αυτή την πόλη με τον καλύτερο τρόπο. Δεν περιμένεις βέβαια ν ακούσεις κατηγορίες και παράπονα για το σύστημα, ευθέως ο Ρώσος ποτέ δεν το κάνει σε ξένο γιατί είναι σαν να κατηγορεί την χώρα του, αλλά και για τον φόβο των Ιουδαίων…
Η Μ… φαινόταν να είναι αρχηγός εκεί μέσα. Καστανή, λεπτή πνευματώδης. Μια μέρα πήρε τσάι από το σαμοβάρι και κάθισε κοντά μου.
-«Σ’ έχω ξαναδεί εδώ αλλά μόνο τώρα δίνεται η ευκαιρία να συζητήσουμε.
- Μάλλον έφταιγαν οι ζεστές μέρες του καλοκαιριού με τα όμορφα βράδια ,εποχή ακατάλληλη για εσωτερικό χώρο.
-Πως σου φαίνεται η Σ.Ε και η πόλη;
-Έχετε λύσει τα βασικά προβλήματα του ατόμου όπως σπίτι, παιδεία κλπ. Φαίνονται οι άνθρωποι που κυκλοφορούν στην πόλη με τα πολλά πάρκα να μην έχουν άγχος. Η ζωή κυλά ήρεμη κι άνετη. »
Ξαφνιάστηκε κι ανακάθισε στην καρέκλα. Κέντρισες το ενδιαφέρον της; Σα να σου φάνηκε μια στιγμή ότι περίμενε να ακούσει μια αντίθετη κριτική που και η ίδια επικροτεί… Τώρα σαν να της είπες: «καλά είστε εδώ». Θα θυμηθείς αυτή την απάντηση πολύ αργότερα... Οι σοβιετικοί, μέσα σ’ αυτό τον ανταγωνισμό των δύο κόσμων, περιμένουν από τον αλλοδαπό εγκώμια για τις κοινωνικές κατακτήσεις τους. Αντίθετη άποψη δεν δέχονται κι ούτε παραδέχονται καθυστέρηση σε κάποιο τομέα. Η απάντηση τους συνήθως είναι : -Είμαστε καλύτεροι από άλλους, ή θα φτάσουμε και σας.
-«Τι γνωρίζεις μέχρι τώρα για τη χώρα μου;
-Ότι ξέρω είναι από τους συγγραφείς σας, τους Μεγάλους τους Παγκόσμιους και από τις εφημερίδες.
–Ποιους έχεις διαβάσει;
-Τολστόι, Ντοστογιέφσκι όπως ο περισσότερος κόσμος, κ.α. Τον Γκόρκι στην εποχή της επανάσταση και κάποιους άλλους. Φαντάζομαι κορίτσια (μπήκε στην παρέα και η Τ…καστανόξανθη και ψηλή ) ότι και στην Ρωσία οι δύο πρώτοι που ανέφερα θα είναι πολύ δημοφιλείς. Τους έχετε διαβάσει;» Εδώ δεν έδειξαν ενθουσιασμό.
-«Υπάρχουν πολλοί με το όνομα Τολστόι !!!;; εμμ να… έχουμε τώρα τους σοβιετικούς.
–Πως είναι δυνατόν; ο Τολστόι παράτησε τους δούλους του κι’ έπιασε τη σκαλίδα, τον Ντοστογιέφσκι τον έστειλε ο Τσάρος τέσσερα χρόνια στα κάτεργα και στο παρά πέντε γλύτωσε την εκτέλεση. Το σοβιετικό σας Σολτσενίτσιν τον στέλνατε συνεχώς στα γκουλάγκ της εδώ περιοχής. Αφήσατε καλώς ανέπαφα τα τσάρικα μνημεία, ας βάζατε και τα γραπτά στην θέση που τους αξίζει.
-Εμάς τώρα δεν μας ενδιαφέρουν οι συναισθηματισμοί και οι έρωτες του Τολστόι κι ούτε οι προσωπικές ψυχαναλύσεις και οι τύψεις συνείδησης του Ντοστογιέφσκι. Περιττές θεωρίες είναι. Δεν έχουμε χρόνο, πρέπει να δουλεύουμε. Τη θεωρία την κάνουμε πράξη καθημερινά σύμφωνα με τις εντολές του Πρώτου μας Επαναστάτη κι εργαζόμαστε συνεχώς στη βελτίωση του ατόμου και της κοινωνίας.
–Όμως κείνοι καθώς και οι ποιητές σας με την πένα και τον τρόπο τους, έριχναν τα πρώτα βέλη στο τσάρικο καθεστώς».
Δεν ήθελες να τις στεναχωρήσεις λέγοντας: Εκτός κι αν ενοχλεί η θρησκευτικότητα που είχαν, ή μάλλον δεν θέλει το σύστημα σας να χάσουν τα πρωτεία οι σημερινοί, που υμνούν με τα βιβλία τους την επανάσταση, και με καθημερινά άρθρα στις εφημερίδες μαζί με τους δημοσιογράφους εκθειάζουν τις επιτυχίες του συστήματος και δίνουν εντολές πως θα πρέπει να σκέφτεστε.
Που να ξέρατε και οι τρεις σας, ότι σε λιγότερο από δέκα χρόνια το Λένινγκραντ θα ονομάζεται Αγία Πετρούπολη, τότε μόνο!! (λόγω της ζήτησης εκ μέρους των αναγνωστών του φυσικά) θα ξεκινήσει να λειτουργεί το «Σπίτι Μουσείο του Ντοστογιέφσκι», κι όχι μόνο αυτό, αλλά θα κερδίζει η χώρα συνάλλαγμα χάρη στους ήρωες του ταλαιπωρημένου στη ζωή συγγραφέα όπως, όταν θα ξεναγεί το αναγνωστικό κοινό του στα σοκάκια της Αγία Πετρούπολης όπου τριγυρνούσε ο Ρασκόλνικωφ παλεύοντας με τις ενοχές του. Κι΄ αυτό επίσης, εξ αιτίας της ζήτησης εκ μέρους του τουρίστα αναγνώστη.
-«Αλλά για πείτε μου υπάρχει αντίθετη άποψη, κριτική γενικά;.
-Υπάρχει κριτική για κάθε συγγραφέα ή καλλιτέχνη φτάνει να είναι κοντά στη γραμμή του κόμματος. Διαφορετικά..."
Άλλες φορές με την Τ…που ήταν πιο προσγειωμένη, πιο ζεστή στις συζητήσεις και σου έδειχνε εμπιστοσύνη, μια μέρα σου εκμυστηρεύτηκε ότι ήταν από το Λένιγκραντ.
-«Η Μ…είναι του κόμματος;
-Δεν είναι καμιά μας του κόμματος Είναι δύσκολο να γίνεις μέλος. Χρειάζονται «ειδικά» προσόντα που δεν έχουν σχέση με την απόδοση στην εργασία.. Μπορεί να εναντιωθείς με τους φίλους, τους συγγενείς, ίσως χρειαστεί και να καταδόσεις. Μετά βέβαια θα έχεις πολλά προνόμια. Η θέση σου στην εργασία δεν θα απαιτεί προσόντα. Αρκεί η πίστη στο κόμμα. Κι ούτε είναι σωστό να δείχνεις τις τυχόν ξεχωριστές ικανότητες και ιδέες σου πάνω στην εργασία, γιατί θα κάνεις εχθρούς τους γύρω σου. Κι αν επιμείνεις μπορεί να εξαφανιστείς…
-Εσύ από το πιο δυτικό μέρος της ΕΣΣΔ το Λένιγκραντ βρίσκεσαι τώρα στην πιο ανατολικό, μια τεράστια απόσταση. Είναι αυτό που υποπτεύομαι;
-Όχι δεν είναι αυτό. Στο τέλος του έτους θα γυρίσω πίσω. Όμως, η εξορία σαν τιμωρία υπάρχει ακόμα και η Ναχότκα δεν εξαιρείται σαν τόπος εξορίας για τους κατοίκους των δυτικών περιοχών. Από το 1950 και μετά άρχισε να αναπτύσσεται η πόλη-λιμάνι. Το τέλος του πολέμου έφερε πολλές μετακινήσεις πληθυσμών και εκτοπίσεις εκατοντάδων χιλιάδων Ρώσων αιχμαλώτων που βρήκε ο σοβιετικός στρατός στη Γερμανία., προς τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ή στις πόλεις της Σιβηρίας ».
Παρόλο που η απάντηση σχετικά με το Λένιγκραντ είχε ερωτηματικά, εκτίμησες την εμπιστοσύνη που σου έδειξε δείχνοντας διακριτικότητα μέσα σε κείνο το χώρο, αφήνοντας σ΄ αυτή την πρωτοβουλία των κινήσεων δηλαδή των επαφών για συζήτηση, γιατί μπορούσαν να παρεξηγηθούν. Μια συκοφαντία από κάποιο κακοπροαίρετο δικό τους αρκούσε να της δημιουργήσει προβλήματα και μάλιστα σοβαρά. Που να ήξερες όμως τότε την εξέλιξη...
Η Μ… φαινόταν να είναι αρχηγός εκεί μέσα. Καστανή, λεπτή πνευματώδης. Μια μέρα πήρε τσάι από το σαμοβάρι και κάθισε κοντά μου.
-«Σ’ έχω ξαναδεί εδώ αλλά μόνο τώρα δίνεται η ευκαιρία να συζητήσουμε.
- Μάλλον έφταιγαν οι ζεστές μέρες του καλοκαιριού με τα όμορφα βράδια ,εποχή ακατάλληλη για εσωτερικό χώρο.
-Πως σου φαίνεται η Σ.Ε και η πόλη;
-Έχετε λύσει τα βασικά προβλήματα του ατόμου όπως σπίτι, παιδεία κλπ. Φαίνονται οι άνθρωποι που κυκλοφορούν στην πόλη με τα πολλά πάρκα να μην έχουν άγχος. Η ζωή κυλά ήρεμη κι άνετη. »
Ξαφνιάστηκε κι ανακάθισε στην καρέκλα. Κέντρισες το ενδιαφέρον της; Σα να σου φάνηκε μια στιγμή ότι περίμενε να ακούσει μια αντίθετη κριτική που και η ίδια επικροτεί… Τώρα σαν να της είπες: «καλά είστε εδώ». Θα θυμηθείς αυτή την απάντηση πολύ αργότερα... Οι σοβιετικοί, μέσα σ’ αυτό τον ανταγωνισμό των δύο κόσμων, περιμένουν από τον αλλοδαπό εγκώμια για τις κοινωνικές κατακτήσεις τους. Αντίθετη άποψη δεν δέχονται κι ούτε παραδέχονται καθυστέρηση σε κάποιο τομέα. Η απάντηση τους συνήθως είναι : -Είμαστε καλύτεροι από άλλους, ή θα φτάσουμε και σας.
-«Τι γνωρίζεις μέχρι τώρα για τη χώρα μου;
-Ότι ξέρω είναι από τους συγγραφείς σας, τους Μεγάλους τους Παγκόσμιους και από τις εφημερίδες.
–Ποιους έχεις διαβάσει;
-Τολστόι, Ντοστογιέφσκι όπως ο περισσότερος κόσμος, κ.α. Τον Γκόρκι στην εποχή της επανάσταση και κάποιους άλλους. Φαντάζομαι κορίτσια (μπήκε στην παρέα και η Τ…καστανόξανθη και ψηλή ) ότι και στην Ρωσία οι δύο πρώτοι που ανέφερα θα είναι πολύ δημοφιλείς. Τους έχετε διαβάσει;» Εδώ δεν έδειξαν ενθουσιασμό.
-«Υπάρχουν πολλοί με το όνομα Τολστόι !!!;; εμμ να… έχουμε τώρα τους σοβιετικούς.
–Πως είναι δυνατόν; ο Τολστόι παράτησε τους δούλους του κι’ έπιασε τη σκαλίδα, τον Ντοστογιέφσκι τον έστειλε ο Τσάρος τέσσερα χρόνια στα κάτεργα και στο παρά πέντε γλύτωσε την εκτέλεση. Το σοβιετικό σας Σολτσενίτσιν τον στέλνατε συνεχώς στα γκουλάγκ της εδώ περιοχής. Αφήσατε καλώς ανέπαφα τα τσάρικα μνημεία, ας βάζατε και τα γραπτά στην θέση που τους αξίζει.
-Εμάς τώρα δεν μας ενδιαφέρουν οι συναισθηματισμοί και οι έρωτες του Τολστόι κι ούτε οι προσωπικές ψυχαναλύσεις και οι τύψεις συνείδησης του Ντοστογιέφσκι. Περιττές θεωρίες είναι. Δεν έχουμε χρόνο, πρέπει να δουλεύουμε. Τη θεωρία την κάνουμε πράξη καθημερινά σύμφωνα με τις εντολές του Πρώτου μας Επαναστάτη κι εργαζόμαστε συνεχώς στη βελτίωση του ατόμου και της κοινωνίας.
–Όμως κείνοι καθώς και οι ποιητές σας με την πένα και τον τρόπο τους, έριχναν τα πρώτα βέλη στο τσάρικο καθεστώς».
Δεν ήθελες να τις στεναχωρήσεις λέγοντας: Εκτός κι αν ενοχλεί η θρησκευτικότητα που είχαν, ή μάλλον δεν θέλει το σύστημα σας να χάσουν τα πρωτεία οι σημερινοί, που υμνούν με τα βιβλία τους την επανάσταση, και με καθημερινά άρθρα στις εφημερίδες μαζί με τους δημοσιογράφους εκθειάζουν τις επιτυχίες του συστήματος και δίνουν εντολές πως θα πρέπει να σκέφτεστε.
Που να ξέρατε και οι τρεις σας, ότι σε λιγότερο από δέκα χρόνια το Λένινγκραντ θα ονομάζεται Αγία Πετρούπολη, τότε μόνο!! (λόγω της ζήτησης εκ μέρους των αναγνωστών του φυσικά) θα ξεκινήσει να λειτουργεί το «Σπίτι Μουσείο του Ντοστογιέφσκι», κι όχι μόνο αυτό, αλλά θα κερδίζει η χώρα συνάλλαγμα χάρη στους ήρωες του ταλαιπωρημένου στη ζωή συγγραφέα όπως, όταν θα ξεναγεί το αναγνωστικό κοινό του στα σοκάκια της Αγία Πετρούπολης όπου τριγυρνούσε ο Ρασκόλνικωφ παλεύοντας με τις ενοχές του. Κι΄ αυτό επίσης, εξ αιτίας της ζήτησης εκ μέρους του τουρίστα αναγνώστη.
-«Αλλά για πείτε μου υπάρχει αντίθετη άποψη, κριτική γενικά;.
-Υπάρχει κριτική για κάθε συγγραφέα ή καλλιτέχνη φτάνει να είναι κοντά στη γραμμή του κόμματος. Διαφορετικά..."
Άλλες φορές με την Τ…που ήταν πιο προσγειωμένη, πιο ζεστή στις συζητήσεις και σου έδειχνε εμπιστοσύνη, μια μέρα σου εκμυστηρεύτηκε ότι ήταν από το Λένιγκραντ.
-«Η Μ…είναι του κόμματος;
-Δεν είναι καμιά μας του κόμματος Είναι δύσκολο να γίνεις μέλος. Χρειάζονται «ειδικά» προσόντα που δεν έχουν σχέση με την απόδοση στην εργασία.. Μπορεί να εναντιωθείς με τους φίλους, τους συγγενείς, ίσως χρειαστεί και να καταδόσεις. Μετά βέβαια θα έχεις πολλά προνόμια. Η θέση σου στην εργασία δεν θα απαιτεί προσόντα. Αρκεί η πίστη στο κόμμα. Κι ούτε είναι σωστό να δείχνεις τις τυχόν ξεχωριστές ικανότητες και ιδέες σου πάνω στην εργασία, γιατί θα κάνεις εχθρούς τους γύρω σου. Κι αν επιμείνεις μπορεί να εξαφανιστείς…
-Εσύ από το πιο δυτικό μέρος της ΕΣΣΔ το Λένιγκραντ βρίσκεσαι τώρα στην πιο ανατολικό, μια τεράστια απόσταση. Είναι αυτό που υποπτεύομαι;
-Όχι δεν είναι αυτό. Στο τέλος του έτους θα γυρίσω πίσω. Όμως, η εξορία σαν τιμωρία υπάρχει ακόμα και η Ναχότκα δεν εξαιρείται σαν τόπος εξορίας για τους κατοίκους των δυτικών περιοχών. Από το 1950 και μετά άρχισε να αναπτύσσεται η πόλη-λιμάνι. Το τέλος του πολέμου έφερε πολλές μετακινήσεις πληθυσμών και εκτοπίσεις εκατοντάδων χιλιάδων Ρώσων αιχμαλώτων που βρήκε ο σοβιετικός στρατός στη Γερμανία., προς τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ή στις πόλεις της Σιβηρίας ».
Παρόλο που η απάντηση σχετικά με το Λένιγκραντ είχε ερωτηματικά, εκτίμησες την εμπιστοσύνη που σου έδειξε δείχνοντας διακριτικότητα μέσα σε κείνο το χώρο, αφήνοντας σ΄ αυτή την πρωτοβουλία των κινήσεων δηλαδή των επαφών για συζήτηση, γιατί μπορούσαν να παρεξηγηθούν. Μια συκοφαντία από κάποιο κακοπροαίρετο δικό τους αρκούσε να της δημιουργήσει προβλήματα και μάλιστα σοβαρά. Που να ήξερες όμως τότε την εξέλιξη...
Attachments
Last edited:
