psilos3
Member
- Μηνύματα
- 7.094
- Likes
- 56.049
- Επόμενο Ταξίδι
- ;
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αναζητείται!
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Σχεδιασμός & προετοιμασία
- Αναχώρηση και άφιξη στη πόλη
- Guten Abend Dresden!
- Το μπαλκόνι της Δρέσδης και οι πρώτες μπύρες
- Υπό βροχή μεταξύ Neustadt & Altstadt
- Και τη νύχτα όμορφη πόλη!
- Δρέσδη μέρα δεύτερη
- Επιστροφή στο ιστορικό κέντρο
- Πόσο θα βρέξεις ακόμα;
- Αυτό ήταν κιόλας; Πάμε γι’ άλλα
- Berlin, να ‘μαι πάλι εδώ!
- Πάμε για πρωινό;
- Στο σπουδαιότερο μνημείο του Βερολίνου
- Εκδρομή ήταν και πάει…
- Επίλογος – συμπεράσματα
Αυτό ήταν κιόλας; Πάμε γι’ άλλα
Η κλεψύδρα με τις διαθέσιμες ώρες στη μαγευτική πόλη της Δρέσδης έδειχνε σχεδόν άδεια, οπότε πίνοντας μια ακόμα πολύ γρήγορη μπύρα αποχαιρετήσαμε τη παλιά πόλη:
Βγήκαμε γρήγορα από το κέντρο και προτιμήσαμε να μη χρησιμοποιήσουμε κάποιο από τα διαθέσιμα τραμ:
Αλλά να γυρίσουμε με τα πόδια παρόλο που τα πάντα ήταν βρεγμένα. Ο καιρός είχε ανοίξει για τα καλά και δε φοβόμασταν άλλη καταιγίδα:
Ακολουθήσαμε τη γνωστή διαδρομή μέσω του δημαρχείου
αλλά και του πάρκου Bürgerwiese
Στο οποίο εκ των υστέρων ανακάλυψα ότι φιλοξενεί το γήπεδο Rudolf Harbig και το κατάστημα αναμνηστικών της Δυνάμο Δρέσδης, με την οποία ένιωσα αμέσως να με συνδέει κάτι βλέποντας τα γκραφιτι, τα αντιναζιστικά αυτοκόλλητα αλλά κυρίως τα χρώματα της, μη καταφέρνοντας να ψωνίσω κάτι εν τέλει:
Φτάσαμε στο -κακής αισθητικής- κτήριο του χοστελ για να παραλάβουμε τα σακίδια που είχαμε αφήσει στο φυλασσόμενο μέρος:
Κατηφορίζοντας ως το σταθμό Hauptbahnhof απ’ όπου και θα αναχωρούσε το τρένο μας. Βασικά ότι και αν είχαμε διαλέξει ως μέσο μετεπιβίβασης εκεί θα είχε αφετηρία:
Βασιζόμενοι (κακώς όπως αποδείχτηκε) στα τυπωμένα εισιτήρια μου βρήκαμε τη πλατφόρμα επιβίβασης, όπου ανεβήκαμε έγκαιρα περιμένοντας και περιμένοντας, βλέποντας τα άλλα τρένα να περνούν, τα άλλα τρένα να περνούν, τα άλλα τρένα να περνούν…
Ευτυχώς το μυαλό του μόνιμου κάτοικου Γερμανίας στροφάρισε βγάζοντας μας από τη δύσκολη θέση, όχι ότι θα μας χαλούσε να μείνουμε στη Δρέσδη βέβαια. Είχαμε κάνει, ή καλύτερα είχαμε ανέβει σε λάθος πλατφόρμα, καθώς το εισιτήριο έλεγε άλλα αντ’ άλλων.
Για να είστε σίγουροι λοιπόν και να μη τρέχετε τελευταίο 5λεπτο όπως εμείς, καλό είναι να συμβουλεύεστε το κιτρινόμαυρο πίνακα δρομολογίων που θα βρείτε σε κάθε πλατφόρμα του σταθμού:
Ευτυχώς το τρένο που προέρχονταν από τη Βουδαπέστη παρακαλώ είχε 10λεπτη καθυστέρηση, έτσι έπεσαν οι σφυγμοί και ανεβήκαμε με την άνεση μας στις μη αριθμημένες θέσεις του. Ξεκίνησε με νορμάλ σχετικά ταχύτητα δίνοντας μου κάποιες ωραίες εικόνες της παλιάς πόλης που δε μπόρεσα να απαθανατίσω, πριν ανοίξει το γκάζι του περίπου στα 200 χιλιόμετρα την ώρα στη Γερμανική επαρχία:
Δύο ώρες παρά κάτι λεπτά μετά και αφού πρώτα κάναμε μια σύντομη στάση στη Λειψία, κατεβαίναμε στο κεντρικό σταθμό του Βερολίνου Berlin Hauptbahnhof
Η κλεψύδρα με τις διαθέσιμες ώρες στη μαγευτική πόλη της Δρέσδης έδειχνε σχεδόν άδεια, οπότε πίνοντας μια ακόμα πολύ γρήγορη μπύρα αποχαιρετήσαμε τη παλιά πόλη:

Βγήκαμε γρήγορα από το κέντρο και προτιμήσαμε να μη χρησιμοποιήσουμε κάποιο από τα διαθέσιμα τραμ:

Αλλά να γυρίσουμε με τα πόδια παρόλο που τα πάντα ήταν βρεγμένα. Ο καιρός είχε ανοίξει για τα καλά και δε φοβόμασταν άλλη καταιγίδα:

Ακολουθήσαμε τη γνωστή διαδρομή μέσω του δημαρχείου

αλλά και του πάρκου Bürgerwiese

Στο οποίο εκ των υστέρων ανακάλυψα ότι φιλοξενεί το γήπεδο Rudolf Harbig και το κατάστημα αναμνηστικών της Δυνάμο Δρέσδης, με την οποία ένιωσα αμέσως να με συνδέει κάτι βλέποντας τα γκραφιτι, τα αντιναζιστικά αυτοκόλλητα αλλά κυρίως τα χρώματα της, μη καταφέρνοντας να ψωνίσω κάτι εν τέλει:

Φτάσαμε στο -κακής αισθητικής- κτήριο του χοστελ για να παραλάβουμε τα σακίδια που είχαμε αφήσει στο φυλασσόμενο μέρος:

Κατηφορίζοντας ως το σταθμό Hauptbahnhof απ’ όπου και θα αναχωρούσε το τρένο μας. Βασικά ότι και αν είχαμε διαλέξει ως μέσο μετεπιβίβασης εκεί θα είχε αφετηρία:

Βασιζόμενοι (κακώς όπως αποδείχτηκε) στα τυπωμένα εισιτήρια μου βρήκαμε τη πλατφόρμα επιβίβασης, όπου ανεβήκαμε έγκαιρα περιμένοντας και περιμένοντας, βλέποντας τα άλλα τρένα να περνούν, τα άλλα τρένα να περνούν, τα άλλα τρένα να περνούν…

Ευτυχώς το μυαλό του μόνιμου κάτοικου Γερμανίας στροφάρισε βγάζοντας μας από τη δύσκολη θέση, όχι ότι θα μας χαλούσε να μείνουμε στη Δρέσδη βέβαια. Είχαμε κάνει, ή καλύτερα είχαμε ανέβει σε λάθος πλατφόρμα, καθώς το εισιτήριο έλεγε άλλα αντ’ άλλων.
Για να είστε σίγουροι λοιπόν και να μη τρέχετε τελευταίο 5λεπτο όπως εμείς, καλό είναι να συμβουλεύεστε το κιτρινόμαυρο πίνακα δρομολογίων που θα βρείτε σε κάθε πλατφόρμα του σταθμού:

Ευτυχώς το τρένο που προέρχονταν από τη Βουδαπέστη παρακαλώ είχε 10λεπτη καθυστέρηση, έτσι έπεσαν οι σφυγμοί και ανεβήκαμε με την άνεση μας στις μη αριθμημένες θέσεις του. Ξεκίνησε με νορμάλ σχετικά ταχύτητα δίνοντας μου κάποιες ωραίες εικόνες της παλιάς πόλης που δε μπόρεσα να απαθανατίσω, πριν ανοίξει το γκάζι του περίπου στα 200 χιλιόμετρα την ώρα στη Γερμανική επαρχία:

Δύο ώρες παρά κάτι λεπτά μετά και αφού πρώτα κάναμε μια σύντομη στάση στη Λειψία, κατεβαίναμε στο κεντρικό σταθμό του Βερολίνου Berlin Hauptbahnhof

Last edited: