psilos3
Member
- Μηνύματα
- 7.094
- Likes
- 56.049
- Επόμενο Ταξίδι
- ;
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αναζητείται!
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Σχεδιασμός & προετοιμασία
- Αναχώρηση και άφιξη στη πόλη
- Guten Abend Dresden!
- Το μπαλκόνι της Δρέσδης και οι πρώτες μπύρες
- Υπό βροχή μεταξύ Neustadt & Altstadt
- Και τη νύχτα όμορφη πόλη!
- Δρέσδη μέρα δεύτερη
- Επιστροφή στο ιστορικό κέντρο
- Πόσο θα βρέξεις ακόμα;
- Αυτό ήταν κιόλας; Πάμε γι’ άλλα
- Berlin, να ‘μαι πάλι εδώ!
- Πάμε για πρωινό;
- Στο σπουδαιότερο μνημείο του Βερολίνου
- Εκδρομή ήταν και πάει…
- Επίλογος – συμπεράσματα
Δρέσδη μέρα δεύτερη
Αυτό που δε περίμενα με τίποτα ήταν να κοιμηθώ με ανοιχτό παράθυρο στη Γερμανία, την ίδια ώρα που στο σπίτι μου είχα βγάλει ήδη τη μάλλινη κουβέρτα. Παρόλη την υγρασία ο ύπνος ήταν βαθύς και ευχάριστος, όπως και το πρωινό που με περίμενε ήδη, μπουρέκι, λουκανικόπιτα και ξυνόγαλο από το διπλανό Lidl, μια καλή επιλογή γενικώς για πρόχειρο φαγητό.
Από το παράθυρο του Hostel βλέπαμε ένα εντυπωσιακό κτήριο μεταξύ ναού και υδραγωγείου, από το οποίο και συμφωνήσαμε να ξεκινήσει η βόλτα μας. Κάναμε check out, αφήσαμε τα σακίδια στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο του hostel και βγήκαμε στο βρεγμένο δρόμο ‘’Andreas Schubert Straße’’ με την ελαφριά κλίση:
Το εντυπωσιακό οικοδόμημα δεν ήταν τελικά άλλο από τη ‘’Lukaskirche’’, μια Λουθηρανική εκκλησία του 1903, που όπως και τα περισσότερα μνημεία είχε καταστραφεί κατά τη διάρκεια του πολέμου:
Δυστυχώς δεν ήταν ανοικτή για επίσκεψη εκείνη την ώρα, οπότε αρκεστήκαμε στις φωτογραφίες βλέποντας τις εξαιρετικές λεπτομέρειες:
Μιας γειτονιάς (Lukasstraße) που δε στερούνταν ομορφιάς σε καμία περίπτωση, καθώς το ναό περιστοιχίζουν κτήρια σημαντικής ομορφιάς, όλα βεβαίως βασισμένα στο θρησκευτικό παράγοντα:
Κάναμε το γύρο του τετραγώνου βλέποντας κάποιες πρόσφατα χτισμένες οικοδομές αλλά και παλαιότερες στα χρώματα του φθινοπώρου:
Φτάνοντας στο κεντρικό δρόμο της συνοικίας του Südvorstadt παίρνοντας μια μικρή γεύση από Ρωσία:
Η εκκλησία του Αγίου Συμεών (Russisch-Orthodoxe Kirche des Heiligen Simeon vom wunderbaren Berge) είναι μια Ρωσική ορθόδοξη εκκλησία που κατασκευάστηκε μεταξύ 1872 – 1874 αφιερωμένη στον Συμεών Στυλίτη τον Νεότερο, αποτελώντας ένα από τα λίγα κτίσματα που έμειναν σχεδόν άθικτα κατά το βομβαρδισμό της πόλης:
Περάσαμε με προσοχή τις ράγες των τραμ για να βγούμε στον πεζόδρομο/ποδηλατοδρόμο, θαυμάζοντας ακόμα μια φορά την οργάνωση της πόλης και γενικότερα της Γερμανίας:
Κινούμενοι παράλληλα με τα κτήρια του Studentenwerk, του φοιτητικού υποστηρικτικού οργανισμού:
Φτάνοντας μετά από λίγο στον όμορφο κεντρικό σταθμό Hauptbahnhof
Από το σημείο εκείνο ξεκινάει ο πεζόδρομος Prager που λίγες ώρες πριν είχα περάσει, μόνο που εκείνη τη στιγμή έσφυζε από κόσμο και ζωή:
Εκεί βρίσκονται όλα τα μεγάλα εμπορικά καταστήματα, οι τράπεζες, τα ξενοδοχεία, γενικότερα είναι το κέντρο της πόλης από πλευράς αγοράς:
Ένα από τα καφέ φιλοξένησε κι εμάς για ένα διπλό εσπρέσο που ήταν απαραίτητο το πρωί, συζητώντας με τον θείο για μακρινά και ανεκπλήρωτα ταξίδια, αναλογιζόμενοι πάντα αν θα μας τα χαλάσει ο καιρός μιας και τα σύννεφα έκαναν εντονότερη την εμφάνιση τους...
Αυτό που δε περίμενα με τίποτα ήταν να κοιμηθώ με ανοιχτό παράθυρο στη Γερμανία, την ίδια ώρα που στο σπίτι μου είχα βγάλει ήδη τη μάλλινη κουβέρτα. Παρόλη την υγρασία ο ύπνος ήταν βαθύς και ευχάριστος, όπως και το πρωινό που με περίμενε ήδη, μπουρέκι, λουκανικόπιτα και ξυνόγαλο από το διπλανό Lidl, μια καλή επιλογή γενικώς για πρόχειρο φαγητό.
Από το παράθυρο του Hostel βλέπαμε ένα εντυπωσιακό κτήριο μεταξύ ναού και υδραγωγείου, από το οποίο και συμφωνήσαμε να ξεκινήσει η βόλτα μας. Κάναμε check out, αφήσαμε τα σακίδια στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο του hostel και βγήκαμε στο βρεγμένο δρόμο ‘’Andreas Schubert Straße’’ με την ελαφριά κλίση:

Το εντυπωσιακό οικοδόμημα δεν ήταν τελικά άλλο από τη ‘’Lukaskirche’’, μια Λουθηρανική εκκλησία του 1903, που όπως και τα περισσότερα μνημεία είχε καταστραφεί κατά τη διάρκεια του πολέμου:

Δυστυχώς δεν ήταν ανοικτή για επίσκεψη εκείνη την ώρα, οπότε αρκεστήκαμε στις φωτογραφίες βλέποντας τις εξαιρετικές λεπτομέρειες:


Μιας γειτονιάς (Lukasstraße) που δε στερούνταν ομορφιάς σε καμία περίπτωση, καθώς το ναό περιστοιχίζουν κτήρια σημαντικής ομορφιάς, όλα βεβαίως βασισμένα στο θρησκευτικό παράγοντα:


Κάναμε το γύρο του τετραγώνου βλέποντας κάποιες πρόσφατα χτισμένες οικοδομές αλλά και παλαιότερες στα χρώματα του φθινοπώρου:

Φτάνοντας στο κεντρικό δρόμο της συνοικίας του Südvorstadt παίρνοντας μια μικρή γεύση από Ρωσία:

Η εκκλησία του Αγίου Συμεών (Russisch-Orthodoxe Kirche des Heiligen Simeon vom wunderbaren Berge) είναι μια Ρωσική ορθόδοξη εκκλησία που κατασκευάστηκε μεταξύ 1872 – 1874 αφιερωμένη στον Συμεών Στυλίτη τον Νεότερο, αποτελώντας ένα από τα λίγα κτίσματα που έμειναν σχεδόν άθικτα κατά το βομβαρδισμό της πόλης:

Περάσαμε με προσοχή τις ράγες των τραμ για να βγούμε στον πεζόδρομο/ποδηλατοδρόμο, θαυμάζοντας ακόμα μια φορά την οργάνωση της πόλης και γενικότερα της Γερμανίας:

Κινούμενοι παράλληλα με τα κτήρια του Studentenwerk, του φοιτητικού υποστηρικτικού οργανισμού:

Φτάνοντας μετά από λίγο στον όμορφο κεντρικό σταθμό Hauptbahnhof

Από το σημείο εκείνο ξεκινάει ο πεζόδρομος Prager που λίγες ώρες πριν είχα περάσει, μόνο που εκείνη τη στιγμή έσφυζε από κόσμο και ζωή:

Εκεί βρίσκονται όλα τα μεγάλα εμπορικά καταστήματα, οι τράπεζες, τα ξενοδοχεία, γενικότερα είναι το κέντρο της πόλης από πλευράς αγοράς:

Ένα από τα καφέ φιλοξένησε κι εμάς για ένα διπλό εσπρέσο που ήταν απαραίτητο το πρωί, συζητώντας με τον θείο για μακρινά και ανεκπλήρωτα ταξίδια, αναλογιζόμενοι πάντα αν θα μας τα χαλάσει ο καιρός μιας και τα σύννεφα έκαναν εντονότερη την εμφάνιση τους...

Last edited: