psilos3
Member
- Μηνύματα
- 6.094
- Likes
- 45.320
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Peru, Japan, Iceland
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Σχεδιασμός & προετοιμασία
- Αναχώρηση και άφιξη στη πόλη
- Guten Abend Dresden!
- Το μπαλκόνι της Δρέσδης και οι πρώτες μπύρες
- Υπό βροχή μεταξύ Neustadt & Altstadt
- Και τη νύχτα όμορφη πόλη!
- Δρέσδη μέρα δεύτερη
- Επιστροφή στο ιστορικό κέντρο
- Πόσο θα βρέξεις ακόμα;
- Αυτό ήταν κιόλας; Πάμε γι’ άλλα
- Berlin, να ‘μαι πάλι εδώ!
- Πάμε για πρωινό;
- Στο σπουδαιότερο μνημείο του Βερολίνου
- Εκδρομή ήταν και πάει…
- Επίλογος – συμπεράσματα
Υπό βροχή μεταξύ Neustadt & Altstadt
Οι ψιχάλες είχαν αρχίσει να κάνουν ήδη την εμφάνιση τους νωρίτερα, δίνοντας μας κάποια ευχάριστα σχεδόν πεντάλεπτα δροσιάς, ωστόσο όσο περνούσε η ώρα η βροχή δυνάμωνε, αδειάζοντας την όμορφη πλατεία της Neumarkt:
Ήταν από τις λίγες φορές που χάρηκα με τον εαυτό μου, καθώς ψυλιασμένος όπως ήμουν πριν την εκδρομή, είχα ρίξει στο σακίδιο μια ομπρέλα να βρίσκεται, κάτι που δεν έχω κάνει πουθενά αλλού και τελικά με βοήθησε όσο τίποτα, ακόμα και φωτογραφικά:
Ο κόσμος έψαχνε να βρει ένα ασφαλές καταφύγιο μέχρι να περάσει το μπουρίνι, καθιστώντας το χώρο κάτω από τη γέφυρα ιδανικό για κάτι τέτοιο, μιας και η μπόρα δεν έλεγε να σταματήσει:
Ευτυχώς μετά από λίγη ώρα βρήκαμε την ευκαιρία με το που κόπασε σχετικά η βροχή και με τις ομπρέλες ανά χείρας συνεχίσαμε τη περιήγηση. Όχι που θα ξενερώναμε όντας σε εκδρομή τόσο καιρό μετά:
Η γέφυρα του Αύγουστου του Ισχυρού (Augustusbrucke) όπως προείπα, είναι αυτή που συνδέει τη παλιά με τη νέα πόλη και αποτελεί σίγουρα ένα από τα καλύτερα σημεία για φωτογράφιση:
Εμείς βέβαια δε σταθήκαμε τυχεροί, καθώς τα έργα ανάπλασης σε όλη τη γέφυρα (και σε κομμάτια του ιστορικού κέντρου) μας εμπόδιζαν τη πρόσβαση στα σημεία θέασης, οπότε αρκεστήκαμε στις φωτογραφίες με zoom. Τα πλωτά μπαράκια και τα ποταμόπλοια στον Έλβα ξεκινούσαν τις βόλτες τους από κείνο ακριβώς το σημείο.
Έστω κι έτσι κατάφερα να δω και να φωτογραφίσω το κτήριο της ακαδημίας καλών τεχνών ‘’Hochschule für Bildende Künste Dresden’’ με τους εντυπωσιακούς θόλους του και τα χρυσά αγάλματα στις κορυφές τους:
Μόλις περάσει κανείς τη γέφυρα θα συναντήσει το ‘’Goldener Reiter’’ ,το χρυσό άγαλμα του Αύγουστου ΙΙ του Iσχυρού δηλαδή, που αρκετοί το βρίσκουν μεγαλειώδες και εντυπωσιακό, στα δικά μου μάτια όμως φάνηκε εντελώς κακόγουστο:
Προχωρήσαμε στη νοητή συνέχεια της γέφυρας με κατεύθυνση τη νέα πόλη. Από κει ξεκινάει το μικρό πάρκο ‘’Rundbrunnen goldene Reiter Blick’’ με αρκετά καταστήματα στ’ αριστερά και τα δεξιά του:
Ήταν γεγονός ότι πεινούσαμε αλλά ψάχναμε σίγουρα κάτι διαφορετικό από τα λαζοντοϊτς κιτσαριά:
Η όμορφη διαδρομή μέσα από το πάρκο οδηγεί στο κυκλικό κόμβο ‘’Albertplatz’’ που αποτελεί και κόμβο των τραμ,
με τα δύο όμοια όμορφα σιντριβάνια ‘’Stürmische Wogen’’ αριστερά και δεξιά:
Πλέον πατούσαμε για τα καλά στη νέα πόλη βλέποντας διαφορετικές εικόνες:
Συγκεκριμένα κινούμασταν στο κομμάτι ‘’Äußere Neustadt’’ που μου θύμισε αμέσως τις γειτονιές του διπλανού Βερολίνου.
Δεν έπεφτα έξω. Μπαράκια με μουσική, στέκια, αυτόνομοι χώροι, μαγαζάκια με βιτρίνες παλιού εξοπλισμού όπως αυτό με το φωτογραφικό που έπεσα, καθώς και διαφορετικός κόσμος, αρκετά περισσότερη νεολαία:
Η σιγουριά του Google μας οδήγησε στο ‘’Marmaris Kebap Haus’’ λίγα στενά πιο πάνω, μιας και η πείνα εκείνη την ώρα μας είχε ξεπεράσει και το συστήνω ανεπιφύλακτα:
Ευτυχώς που πατήσαμε Γερμανία για να κάνουμε ένα παραδοσιακό …Τούρκικο γεύμα, που ποτέ δε λέμε όχι καθώς αποτελεί την ιδανική επιλογή φαγητού του δρόμου. Η μόνη φορά που επιτρέπω στον εαυτό μου να κάνει εξαίρεση απ’ τις μπύρες:
Αφού φάγαμε και γίναμε άνθρωποι συνεχίσαμε τη βόλτα μας στην όμορφη γειτονιά, με κατεύθυνση βόρεια προς το ναό ‘’Garnisonkirche St. Martin’’ που ξεχώριζε από μακριά:
Τα μπαράκια είχαν αρχίσει ήδη να λειτουργούν προκειμένου να δεχτούν κόσμο, σαν μια φυσιολογική Παρασκευή βράδυ με πολύ καλό καιρό όπως ήταν:
Φτάσαμε έως το ‘’Alaunpark’’ ένα από τα πολλά πάρκα που διαθέτει η Δρέσδη, βλέποντας αρκετό κόσμο να κάνει τη βόλτα του και να μη πτοείται από το βρεγμένο γρασίδι. Έτοιμος ήμουν να δοκιμάσω κι ένα Ταϊλανδέζικο, αν δεν είχα φάει λίγες στιγμές πριν:
Επιστρέψαμε προς τα πίσω μιας και το σκοτάδι είχε πέσει για τα καλά πλέον και δε μπορούσαμε να δούμε κάτι άλλο. Ήταν ώρα για μπαρ…
Οι ψιχάλες είχαν αρχίσει να κάνουν ήδη την εμφάνιση τους νωρίτερα, δίνοντας μας κάποια ευχάριστα σχεδόν πεντάλεπτα δροσιάς, ωστόσο όσο περνούσε η ώρα η βροχή δυνάμωνε, αδειάζοντας την όμορφη πλατεία της Neumarkt:
Ήταν από τις λίγες φορές που χάρηκα με τον εαυτό μου, καθώς ψυλιασμένος όπως ήμουν πριν την εκδρομή, είχα ρίξει στο σακίδιο μια ομπρέλα να βρίσκεται, κάτι που δεν έχω κάνει πουθενά αλλού και τελικά με βοήθησε όσο τίποτα, ακόμα και φωτογραφικά:
Ο κόσμος έψαχνε να βρει ένα ασφαλές καταφύγιο μέχρι να περάσει το μπουρίνι, καθιστώντας το χώρο κάτω από τη γέφυρα ιδανικό για κάτι τέτοιο, μιας και η μπόρα δεν έλεγε να σταματήσει:
Ευτυχώς μετά από λίγη ώρα βρήκαμε την ευκαιρία με το που κόπασε σχετικά η βροχή και με τις ομπρέλες ανά χείρας συνεχίσαμε τη περιήγηση. Όχι που θα ξενερώναμε όντας σε εκδρομή τόσο καιρό μετά:
Η γέφυρα του Αύγουστου του Ισχυρού (Augustusbrucke) όπως προείπα, είναι αυτή που συνδέει τη παλιά με τη νέα πόλη και αποτελεί σίγουρα ένα από τα καλύτερα σημεία για φωτογράφιση:
Εμείς βέβαια δε σταθήκαμε τυχεροί, καθώς τα έργα ανάπλασης σε όλη τη γέφυρα (και σε κομμάτια του ιστορικού κέντρου) μας εμπόδιζαν τη πρόσβαση στα σημεία θέασης, οπότε αρκεστήκαμε στις φωτογραφίες με zoom. Τα πλωτά μπαράκια και τα ποταμόπλοια στον Έλβα ξεκινούσαν τις βόλτες τους από κείνο ακριβώς το σημείο.
Έστω κι έτσι κατάφερα να δω και να φωτογραφίσω το κτήριο της ακαδημίας καλών τεχνών ‘’Hochschule für Bildende Künste Dresden’’ με τους εντυπωσιακούς θόλους του και τα χρυσά αγάλματα στις κορυφές τους:
Μόλις περάσει κανείς τη γέφυρα θα συναντήσει το ‘’Goldener Reiter’’ ,το χρυσό άγαλμα του Αύγουστου ΙΙ του Iσχυρού δηλαδή, που αρκετοί το βρίσκουν μεγαλειώδες και εντυπωσιακό, στα δικά μου μάτια όμως φάνηκε εντελώς κακόγουστο:
Προχωρήσαμε στη νοητή συνέχεια της γέφυρας με κατεύθυνση τη νέα πόλη. Από κει ξεκινάει το μικρό πάρκο ‘’Rundbrunnen goldene Reiter Blick’’ με αρκετά καταστήματα στ’ αριστερά και τα δεξιά του:
Ήταν γεγονός ότι πεινούσαμε αλλά ψάχναμε σίγουρα κάτι διαφορετικό από τα λαζοντοϊτς κιτσαριά:
Η όμορφη διαδρομή μέσα από το πάρκο οδηγεί στο κυκλικό κόμβο ‘’Albertplatz’’ που αποτελεί και κόμβο των τραμ,
με τα δύο όμοια όμορφα σιντριβάνια ‘’Stürmische Wogen’’ αριστερά και δεξιά:
Πλέον πατούσαμε για τα καλά στη νέα πόλη βλέποντας διαφορετικές εικόνες:
Συγκεκριμένα κινούμασταν στο κομμάτι ‘’Äußere Neustadt’’ που μου θύμισε αμέσως τις γειτονιές του διπλανού Βερολίνου.
Δεν έπεφτα έξω. Μπαράκια με μουσική, στέκια, αυτόνομοι χώροι, μαγαζάκια με βιτρίνες παλιού εξοπλισμού όπως αυτό με το φωτογραφικό που έπεσα, καθώς και διαφορετικός κόσμος, αρκετά περισσότερη νεολαία:
Η σιγουριά του Google μας οδήγησε στο ‘’Marmaris Kebap Haus’’ λίγα στενά πιο πάνω, μιας και η πείνα εκείνη την ώρα μας είχε ξεπεράσει και το συστήνω ανεπιφύλακτα:
Ευτυχώς που πατήσαμε Γερμανία για να κάνουμε ένα παραδοσιακό …Τούρκικο γεύμα, που ποτέ δε λέμε όχι καθώς αποτελεί την ιδανική επιλογή φαγητού του δρόμου. Η μόνη φορά που επιτρέπω στον εαυτό μου να κάνει εξαίρεση απ’ τις μπύρες:
Αφού φάγαμε και γίναμε άνθρωποι συνεχίσαμε τη βόλτα μας στην όμορφη γειτονιά, με κατεύθυνση βόρεια προς το ναό ‘’Garnisonkirche St. Martin’’ που ξεχώριζε από μακριά:
Τα μπαράκια είχαν αρχίσει ήδη να λειτουργούν προκειμένου να δεχτούν κόσμο, σαν μια φυσιολογική Παρασκευή βράδυ με πολύ καλό καιρό όπως ήταν:
Φτάσαμε έως το ‘’Alaunpark’’ ένα από τα πολλά πάρκα που διαθέτει η Δρέσδη, βλέποντας αρκετό κόσμο να κάνει τη βόλτα του και να μη πτοείται από το βρεγμένο γρασίδι. Έτοιμος ήμουν να δοκιμάσω κι ένα Ταϊλανδέζικο, αν δεν είχα φάει λίγες στιγμές πριν:
Επιστρέψαμε προς τα πίσω μιας και το σκοτάδι είχε πέσει για τα καλά πλέον και δε μπορούσαμε να δούμε κάτι άλλο. Ήταν ώρα για μπαρ…
Last edited:
