Ουγγαρία Ταξίδι στη Βουδαπέστη

[Bahari]

Την επόμενη μέρα το πρωί σηκωνόμαστε πουρνό-πουρνό και η πρώτη μου κίνηση είναι να ανοίξω λίγο το παράθυρο για να δω τι καιρός μας περιμένει. Α, πα, πα… ψοφόκρυο έχει (εμ, βέβαια τι καιρό να έχει 7 η ώρα το πρωί?). Φοράω τον μισό από τον εξοπλισμό που έχω φέρει μαζί μου (δυο κολάν, τρία ζευγάρια κάλτσες, τρία μπλουζάκια και από πάνω το πουλόβερ) και κατεβαίνουμε για πρωινό. Ο χώρος που σερβίρεται το πρωινό είναι αρκετά μικρός και «συμμαζεμένος», αλλά με αρκετά μεγάλη ποικιλία. Απολαμβάνουμε λοιπόν τα νόστιμα αλμυρά και γλυκά εδέσματα χαζεύοντας από τα μεγάλα παράθυρα τα τυλιγμένα με κασκόλ και σκουφιά πιτσιρίκια που περνάνε για να πάνε στο σχολείο τους.

Επιστρέφουμε στο δωμάτιο και αφού παίρνουμε τα μπουφάν, τα κασκόλ και τα γάντια μας είμαστε πλέον έτοιμες για να γνωρίσουμε καλύτερα την πόλη. Σήμερα έχουμε αποφασίσει να δούμε το Κοινοβούλιο, κι επειδή γνωρίζουμε ότι (συνήθως) έχει μεγάλη αναμονή και συγκεκριμένες ώρες ξεναγήσεων, λέμε να πάμε νωρίς για να δούμε τι παίζει…

Το ουγγρικό Κοινοβούλιο


Παίρνουμε τη γραμμή 2 (κόκκινη), κατεβαίνουμε στο σταθμό Kossuth Tér και κατευθυνόμαστε προς τη δεξιά πλευρά του Κοινοβουλίου, εκεί δηλαδή που βλέπουμε κόσμο να περιμένει και υπάρχει μια μικρή πινακίδα με τις ώρες και τις γλώσσες στις οποίες γίνεται η ξενάγηση, μια και η επίσκεψη στο εσωτερικό επιτρέπεται μόνο με ξεναγό. Βέβαια είχα ήδη βρει στο ίντερνετ (http://www.budapest-parliament.com/visits.php) την ώρα που μας βόλευε περισσότερο, οπότε αυτό που θέλουμε είναι να προλάβουμε να κλείσουμε θέσεις τη συγκεκριμένη ώρα που έχουμε αποφασίσει, πριν εξαντληθούν και αναγκαστούμε να αλλάξουμε το πρόγραμμά μας.

Πάμε λοιπόν στην πρώτη ουρά (υπήρχαν δυο ουρές: στη μια καθόσουν και περίμενες μέχρι να έρθει η σειρά σου για να μπεις στο χώρο που έβγαζες τα εισιτήρια και στη δεύτερη περίμενες να έρθει ο ξεναγός, την ώρα που έλεγε το χαρτάκι/εισιτήριο που σου είχαν δώσει, για να σε οδηγήσει/ξεναγήσει στο εσωτερικό του κτιρίου) και μόλις έρχεται η σειρά μας παίρνω και την ταυτότητα της αδερφής μου, διασχίζω τον προαύλιο χώρο και κατευθύνομαι στο χώρο που βγάζουν τα εισιτήρια (η είσοδος στο Κοινοβούλιο είναι δωρεάν για τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Εκεί τους λέω τι ώρα, σε τι γλώσσα και για πόσα άτομα θέλω να κλείσω ξενάγηση και αφού δίνω στην υπάλληλο το διαβατήριο μου και την ταυτότητα της αδερφής μου, μου δίνει ένα χαρτάκι που λέει την ώρα που αρχίζει η ξενάγηση και μου επισημαίνει ότι πρέπει να είμαστε στο σημείο απ’ όπου ξεκινάνε τα γκρουπ για την ξενάγηση (εκεί δηλαδή που ήταν η δεύτερη ουρά, ακριβώς πίσω από τη στήλη που είναι αφιερωμένη στην επανάσταση του 1956) περίπου δέκα λεπτά πριν από την ώρα που έλεγε το χαρτί.

Μνημείο αφιερωμένο στην Επανάσταση του 1956


Μια και είχαμε περίπου δύο ώρες μέχρι να αρχίσει η ξενάγησή μας, αποφασίζουμε να δούμε λίγο την περιοχή γύρω από το Κοινοβούλιο. Χαζεύουμε λίγο τα πολύ όμορφα και επιβλητικά κτίρια που βρίσκονται περιμετρικά της πλατείας Kossuth Lajos Tér (ανάμεσά τους το Εθνογραφικό Μουσείο και το Υπουργείο Γεωργίας)

Το Εθνογραφικό Μουσείο


και στεκόμαστε για λίγο στο μνημείο (δεξιά του Κοινοβουλίου) που είναι αφιερωμένο στον Kossuth, επικεφαλή της επανάστασης του 1848-1849 κατά των Αυστριακών,

Μνημείο αφιερωμένο στον Kossuth


στο έφιππο άγαλμα του Francis II Rákóczi, ενός Ούγγρου αριστοκράτη και πρίγκιπα της Τρανσυλβανίας που ηγήθηκε της επανάστασης εναντίον των Αψβούργων το 1703-1711, και στο λιτό μνημείο που βρίσκεται μπροστά του και τιμά τα εκατοντάδες θύματα της επανάστασης του 1956. Λίγο πιο πέρα (στα αριστερά του Κοινοβουλίου) συναντάμε το άγαλμα ενός από τους πιο σημαντικούς Ούγγρους ποιητές του 20ου αιώνα, του József Attila.

Ο ποιητής József Attila (F?jl:Jozsef-Attila-szobra-P8230156.jpg - Wikip?dia)

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 10
• 10

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 6 of 10

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[muya]

Πολυ ωραια αρχισες! Περιμενω και συνεχεια! Η Malev καλη;

 

[Bahari]

Πολυ ωραια αρχισες! Περιμενω και συνεχεια! Η Malev καλη;

Ναι, εμένα όλα καλά μου φάνηκαν, αν και στην αρχή πριν κλείσω τα εισιτήρια είχα κάποιους ενδοιασμούς για τη συγκεκριμένη εταιρία. Τα καθίσματα άνετα, μόνο λίγο απότομη προσγείωση στο γυρισμό, αλλά αυτο νομίζω πως μπορεί να συμβεί με οποιαδήποτε εταιρία.

 

[skiouros82]

ωραια ιστοριουλα προκειται να μας γραψεις απο οτι καταλαβαινω..περιμενουμε την συνεχεια!

 

[marydim]

Μπράβο Bahari!
Αναλυτικότατη με πολλές και καλές πληροφορίες η ιστορία σου, ακριβώς όπως μ' αρέσει δηλαδή.
Γράψε όσα περισσότερα μπορείς γιατί δεν την έχω ψάξει ποτέ τη Βουδαπέστη και θα με βοηθήσεις πολύ.

 

[Bahari]

Σας ευχαριστώ πολύ όλους... Είναι η πρώτη φορά που γράφω μια ταξιδιωτική ιστορία και είμαι λίγο αγχωμένη για το πώς τη γράφουμε, αν όλα αυτά που γράφω ενδιαφέρουν κάποιον, πώς βάζουμε φωτογραφίες κτλ.

Defkalion σ΄ευχαριστώ πολύ για τη βοήθεια σου!

 

[Bahari]

Μπράβο Bahari!
Αναλυτικότατη με πολλές και καλές πληροφορίες η ιστορία σου, ακριβώς όπως μ' αρέσει δηλαδή.
Γράψε όσα περισσότερα μπορείς γιατί δεν την έχω ψάξει ποτέ τη Βουδαπέστη και θα με βοηθήσεις πολύ.

marydim, απ΄ότι βλέπεις είμαι αναλυτικότατη γιατί απλά, καλώς ή κακώς, είμαι αρκετά πολυλογού
Ελπίζω μόνο το πολύ μπίρι-μπίρι να μη σας κουράσει

 

[Bahari]

Μετά από περίπου 25-30 λεπτά φτάνουμε στο σταθμό Kobanya-Kispest που είναι το τέρμα του λεωφορείου και η αφετηρία της γραμμής 3 (μπλε) του μετρό. Με το που κατεβαίνουμε από το λεωφορείο πάμε στο εκδοτήριο εισιτηρίων να βγάλουμε την κάρτα απεριορίστων διαδρομών για επτά ημέρες. Να σημειώσω εδώ ότι το εισιτήριο που είχαμε βγάλει στο λεωφορείο δεν ίσχυε για το μετρό. Στη Βουδαπέστη χρησιμοποιούν το ίδιο εισιτήριο σε όλα τα μεταφορικά μέσα, δεν υπάρχει δηλαδή διαφορετικό εισιτήριο για το μετρό, το τραμ, το λεωφορείο κλπ, αλλά δεν έχεις το δικαίωμα με το ίδιο εισιτήριο να αλλάξεις μεταφορικό μέσο. Μπορείς όμως να αλλάξεις γραμμή μετρό. Τώρα αν θέλεις να χρησιμοποιήσεις για παράδειγμα λεωφορείο και μετά μετρό υπάρχει ένα transfer ticket. Επίσης, ενώ ένα εισιτήριο κοστίζει 300 φιορίνια, εάν το πάρεις από τον οδηγό θα σου κοστίσει 400, ενώ αν πάρεις δεσμίδα με 10 εισιτήρια θα σου κοστίσει λίγο φθηνότερα από το αν τα αγόραζες ένα-ένα. Τέλος πάντων το όλο θέμα με τα εισιτήρια είναι λίγο μπερδεμένο και πρέπει να είναι κανείς προσεκτικός και κατατοπισμένος γιατί υπάρχουν ελεγκτές με το που μπαίνεις και βγαίνεις από το μετρό. Για περισσότερες πληροφορίες όσον αφορά εισιτήρια, δρομολόγια κλπ, πληκτρολογήστε: http://www.bkv.hu/english/home/index.html

Βγάζουμε λοιπόν την κάρτα, συμπληρώνουμε το όνομά μας (ΠΡΟΣΟΧΗ: αν δεν υπάρχει όνομα οι ελεγκτές μπορούν να σας βάλουν πρόστιμο) και πάμε προς την αποβάθρα, αφού φυσικά πρώτα δείξουμε στους ελεγκτές την κάρτα που μόλις είχαμε αποκτήσει. Αυτές τις πέντε μέρες που μείναμε στη Βουδαπέστη δείξαμε την κάρτα τόσες φορές που τι να πω, κάποια στιγμή σκέφτηκα να την κολλήσω στο κούτελο γιατί βαρέθηκα να ανοιγοκλείνω το φερμουάρ της τσάντας!

Το ξενοδοχείο μας (Boutique Hotel Zara) βρίσκεται κοντά στο σταθμό Kalvin ter (ter=πλατεία) της γραμμής 3 οπότε τα πράγματα είναι εύκολα, δεν αλλάζουμε (γραμμή) μετρό και, κατά συνέπεια, δεν έχουμε να κουβαλήσουμε τη βαλίτσα στις σκάλες (αυτός είναι πάντα ο εφιάλτης μου). Είπαμε, η βαλίτσα μου περιέχει όλη την προίκα μου! Είμαι προετοιμασμένη να αντιμετωπίσω χιονοθύελλες, καταιγίδες, τυφώνες και παντός είδους καιρικό φαινόμενο!

Στο μετρό οι άνθρωποι μας φαίνονται απόμακροι. Αμίλητοι (είναι και πρωί βέβαια) και κατά κάποιο τρόπο θλιμμένοι. Θα μπορούσα να πω ότι από την πρώτη στιγμή τα πάντα μας έβγαζαν μια μελαγχολία, μια παρακμή. Φτάνουμε στην Kalvin ter, κατεβαίνουμε, κατευθυνόμαστε προς τις ηλεκτρικές σκάλες και διαπιστώνουμε ότι οι σκάλες «τρέχουν» με απίστευτη ταχύτητα. Άντε τώρα να τις προλάβεις μαζί με τη βαλίτσα! Νιώθω σαν να προσπαθώ να ανέβω σε λεωφορείο που κινείται… Τέλος πάντων, αυτές τις μέρες που μείναμε εκεί συνηθίσαμε την ταχύτητα με την οποία κινούνταν, αλλά είχε πολύ γέλιο η υπόθεση! Το ωραίο είναι ότι τις πρώτες μέρες μετά το ταξίδι δεν άντεχα το πόσο αργά πήγαιναν οι σκάλες του μετρό στην Αθήνα!

Το ξενοδοχείο το βρήκαμε πολύ εύκολα. Ήταν σαν να πηγαίναμε σε ένα μέρος που ήδη είχαμε επισκεφθεί. Στη ρεσεψιόν όλοι ήταν πολύ ευγενικοί και μιλούσαν αγγλικά. Αυτό το επισημαίνω γιατί σε γενικές γραμμές ήταν λίγο έως πολύ δύσκολο να βρεις κάποιον που να μιλάει αγγλικά και να μπορείς να συνεννοηθείς μαζί του αν και δε μπορώ να πω ότι αντιμετωπίσαμε κάποιο σοβαρό πρόβλημα αφού όλοι (ή τουλάχιστον όσοι συναντήσαμε εμείς) ήταν πρόθυμοι να σε βοηθήσουν και να σε εξυπηρετήσουν ακόμα και αν δεν γνώριζαν αγγλικά. Ευτυχώς, παρόλο που ήταν πολύ νωρίς ακόμα (περίπου 8 το πρωί), το δωμάτιο ήταν έτοιμο κι έτσι μπορέσαμε να ανεβάσουμε τις βαλίτσες και να ξεκινήσουμε αμέσως τη γνωριμία μας με την πόλη. Τώρα, όσον αφορά το δωμάτιο, δε θα έλεγα ότι ήταν δωμάτιο τετράστερου ξενοδοχείου, αλλά ήταν καθαρό και περιποιημένο. Επιπλέον, ήταν σχετικά μικρό, αλλά αυτό δε μας πείραζε ιδιαίτερα αφού θα φεύγαμε το πρωί και θα γυρίζαμε το βράδυ, οπότε όλα καλά! Έτοιμες λοιπόν (κολάν μέσα από το παντελόνι, ισοθερμικές κάλτσες, γάντια…) για μια πρώτη γνωριμία με τη Βουδαπέστη...

 

[muya]

παλι το κοβεις σε ενδιαφερον σημειο! το κανεις για να εχουμε περισσοτερη αγωνια;
περιμενω λοιπον τη συνεχεια...

 

[marydim]

Μην ανησυχείς για τίποτα Bahari. Δεν μας κουράζεις καθόλου όσο αναλυτική και αν είσαι!
Και φυσικά και ενδιαφέρει πολλούς η ιστορία σου. Αν δεν κάνω λάθος είναι μόλις η δεύτερη ιστορία που γράφεται για Βουδαπέστη.

 

[eva kas]

εγω εχω μια απορια.......τελικα τι δικαιολογια ειπες στη δουλεια????
ωραια η ιστορια σου!οντως εκανε τοσο κρυο ωστε να χρειαζεσαι ισοθερμικες καλτσες?

 

[Bahari]

παλι το κοβεις σε ενδιαφερον σημειο! το κανεις για να εχουμε περισσοτερη αγωνια;
περιμενω λοιπον τη συνεχεια...

Απλά κάπου πρέπει να σταματήσω και συνήθως το κάνω όταν πρέπει να ξεκινήσω να αφηγούμαι κάτι καινούριο. Δε μπορώ να σας αφήσω για παράδειγμα σε ένα μουσείο όλο το βράδυ
Θα συνεχίσω την ιστορία αργότερα και θα προσπαθήσω να βάλω και φωτογραφίες.