kapetanore
Member
- Μηνύματα
- 63
- Likes
- 147
- Επόμενο Ταξίδι
- Κάπου...
- Ταξίδι-Όνειρο
- Κασμίρ - Νεπάλ - Θιβέτ
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- 5/7/2010
- 6/7/2010
- 7/7/2010
- 8/7/2010
- 9/7/2010
- 10/7/2010
- 11/7/2010]Η Σλοβενία είναι μία χώρα παγκοσμίως γνωστή για τα σπήλαια που διαθέτει. Δεν μπορούσαμε λοιπόν και εμείς να την αποχαιρετήσουμε πριν κάνουμε μία επίσκεψη στο βαθύτερο και πιο εντυπωσιακό σπήλαιο που βρίσκεται στην Postojna ([URL="http://www.postojna-cave.com/"]Postojna cave[/URL
- 12/7/2010]Ξυπνάμε στις 8 και αφού κάνουμε την αλλαγή hostel και αδειάζουμε το αυτοκίνητο από τους σάκους μας φεύγουμε γρήγορα για Γερμανία να παραλάβουμε τον Αχιλλέα από το αεροδρόμιο του Μονάχου. Από το Salzburg υπολογίζουμαι ότι χρειαζόμαστε περίπου 2 ώρες (ας είναι καλά το [URL="http://www.viamichelin.com/"]ViaMichelin: Maps, route planner, route finder, UK maps, European maps, hotel booking, travel guides[/URL
- 13/7/2010]Επιτέλους έφτασε η μέρα που θα υποδεχτούν οι Άλπεις τα ανυπόμονα για καταβρόχθιση υψομετρικών και χιλιομετρικών αποστάσεων και καλά προετοιμασμένα για κάθε δυσκολία πόδια μας! Πρώτα όμως "χρωστάμε" μία επίσκεψη στο παγετωνικό σπήλαιο που βρίκσεται στο Werfen ([URL="http://www.eisriesenwelt.at/site/content/CB_ContentShow.php?coType=home&lang=EN"]EISRIESENWELT WERFEN - Site[/URL
- 14/7/2010
- 15/7/2010
- 16/7/2010
- 17/7/2010
- 18/7/2010
- 19/7/2010
- 20/7/2010
- 21/7/2010
- 22/7/2010
- 23/7/2010
- 24/7/2010
- Σύνοψη ταξιδιού
Μετά από έναν χορταστικό ύπνο που ήταν βάλσαμο για τον ταλαιπωρημένο μας οργανισμό κατεβαίνουμε κατά τις 9.30 να αδειάσουμε το πρωινό του ξενοδοχείου! 140 Ευρώ δώσαμε άλλωστε και πέρα από το γεγονός ότι τρώμε πολύ, είμαστε διατεθιμένοι να απολαύσουμε μέχρι και το τελευταίο cent τις παροχές που μας προσφέρονται. Καταβροχθίζουμε ό,τι βρούμε λοιπόν μπροστά στα έκπληκτα μάτια των υπαλλήλων του εστιατορίου, που ενώ έχει περάσει 1 ώρα από την στιγμή που ξεκινήσαμε να τρώμε και αυτοί πρέπει πλέον να μαζέψουν τον μπουφέ, εμείς επιμένουμε να γεμίζουμε τα πιάτα μας και τα στομάχια μας με ψωμιά, κρουασάν, ομελέτες, λουκάνικα, γιαούρτια, φρούτα, κέικ και μπισκότα! Έτσι με βαριά καρδιά και ακόμη πιο βαρύ στομάχι, ετοιμάζουμε τα πράγματά μας, φορτώνουμε το δύσμοιρο αυτοκίνητο όσο αντέχει και φεύγουμε από το Innsbruck μέσω της κεντρικότερης ίσως οδικής αρτηρίας της Ευρώπης με κατεύθυνση την Ιταλία και τελικό προορισμό την Cortina d'Ampezzo στο κέντρο των Δολομιτών!
Η διαδρομή μας υπολογίζουμε ότι θα διαρκέσει περίπου 2-3 ώρες, αλλά υπολογίζουμε χωρίς τον ξενοδόχο, που είναι η κίνηση. Ενώ βρισκόμαστε σε εθνική οδό 2+1 λωρίδων και κινούμαστε με ταχύτητες 100-120 χιλιομέτρων κάποια στιγμή συναντάμε ένα απίστευτο μποτιλιάρισμα. Απέχουμε σύμφωνα με το gps περίπου 7 χιλιόμετρα από τα σύνορα με Ιταλία και υποθέτουμε ότι θα υπάρχει κάποια καθυστέρηση εκεί. Μετά από σχεδόν 1 ώρα περνάμε τα σύνορα και δυστυχώς συνεχίζουμε σημειωτόν. Η ημερομηνία είναι 17 Ιουλίου ημέρα Σάββατο και όλη η Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη κινείται προς τον νότο για διακοπές σε Ιταλία, Ελλάδα και Δαλματικές Ακτές! Σε αυτή τη λογική κατάσταση προστίθεται και η παράλογα πονηρή σκέψη των Ιταλών να βάλουν τον πρώτο σταθμό διοδίων (με μη επαρκή προφανώς αριθμό λωρίδων) μόλις 15 χιλιόμετρα μετά τα σύνορα με Αυστρία και κάπως έτσι καταλήξαμε να διανύσουμε 25 χιλιόμετρα σε 2 ώρες!!! Και να φανταστείτε πως όταν λέω σταθμό διοδίων εννοώ τους σταθμούς που παίρνεις ένα εισητήριο και πληρώνεις στην αντίστοιχη έξοδο που θα βγεις. Αυτό σημαίνει πολύ λιγότερο χρόνο που χρειάζεται το κάθε αυτοκίνητο να περάσει τον σταθμό, αλλά είναι τέτοιος ο όγκος που και πάλι δεν γίνεται σωστή εξυπηρέτηση. Χαλάλι όμως αφού φάγαμε καλό πρωινό και είμαστε ορεξάτοι, χαζεύοντας τους ποδηλατόδρομους που βρίσκονται στο πλάι της εθνικής οδού και έχουν πολύ συχνή κυκλοφορία, κάτι που μας κάνει εντύπωση. Οι ποδηλατόδρομοι είναι φτιαγμένοι ανεξάρτητα από τον κεντρικό δρόμο αφού σε πολλά σημεία κατεβαίνουν χαμηλότερα ή ακόμα περνάνε και μέσα από τούνελ ανοιγμένα αποκλειστικά για αυτούς! Και όλα αυτά σε ορεινά μέρη άνω των 800 μέτρων. Τελικά είμαστε πολύ πίσω στην Ελλάδα...
Ξεφεύγοντας από το μποτιλιάρισμα κινούμαστε για 25 χιλιόμετρα ακόμα σε εθνική οδό και μετά βγαίνουμε σε επαρχιακό δρόμο με πολύ καλή ποιότητα και σαφώς πιο ενδιαφέρουσα διαδρομή. Στο βάθος αρχίζουν να φαίνονται αχνά οι Δολομίτες και ο ενθουσιασμός μας ανεβαίνει και μας κάνει να ξεχάσουμε την όποια κούραση κουβαλάμε από την πεζοπορία μας στις Άλπεις! Τελικά μετά από 4 ώρες σύνολο φτάνουμε στην Cortina d'Ampezzo κατά τις 3 και ξεκινάμε την αναζήτηση camping. Ευτυχώς στο ξενοδοχείο των 140 Ευρώ είχαμε free internet και έτσι βρήκα όλα τα πιθανά camping της περιοχής. Διαβασμένοι λοιπόν βρίσκουμε ένα απλό και μικρό, αλλά υπέροχο camping κάτω από την πόλη δίπλα σε ένα ποτάμι! Οι τιμές είναι εξωπραγματικά χαμηλές και δεν κάνουμε δεύτερη σκέψη να ψάξουμε και αλλού αφού ικανοποιεί όλες μας τις ανάγκες και ειδικότερα αυτή του να είμαστε στο κέντρο των Δολομιτών. Στήνουμε την σκηνή λοιπόν βάζουμε και ένα πλυντήριο για τα ορειβατικά μας ρούχα και ανεβαίνουμε για την πρώτη αναγνωριστική βόλτα στην πόλη.
Η Cortina d'Ampezzo είναι ένα από τα πιο γνωστά χειμερινά τουριστικά θέρετρα της Ιταλίας, χωρίς να λείπει ο τουρισμός και το καλοκαίρι. Η πόλη είναι πολύ προσεγμένη στα πρότυπα των Αυστριακών χωριών και περιβάλλεται από πολλές οροσειρές Δολομιτών που προσφέρουν δράσεις όπως σκι, ποδηλασία, πεζοπορία, ορειβασία, αναρρίχηση και "via ferrata" για την οποία είμαστε εμείς εδώ!!! Οι "via ferrata", που σημαίνει "σιδερένια οδός" είναι διάφορες διαδρομές στις απότομες πλαγιές των Δολομιτών, ασφαλισμένες με σύρματα και προσφέρουν την δυνατότητα να φτάσεις σε σημεία που χωρίς αυτές θα μπορούσαν να φτάσουν μόνο έμπειροι αναρριχητές. Υπάρχουν σιδερένιες σκάλες, κρεμαστές γέφυρες και σιδερένια καλώδια στα οποία ασφαλίζεσαι με ειδικό εξοπλισμό και έτσι συνδυάζεται μία πεζοπορική διαδρομή με αναρριχητικά και εκτεθιμένα περάσματα που προσφέρουν άφθονη αδρεναλίνη και μοναδικά τοπία! Πηγαίνουμε κατευθείαν στο turist information και μαθαίνουμε όλα όσα χρειάζεται να ξέρουμε για τις επιλογές μας σε εξοπλισμό, via ferrata, καιρό και μαζεύουμε ό,τι χάρτες βρίσκουμε για τους Δολομίτες. Μετά από αρκετό περπάτημα για να μάθουμε την πόλη και να χαζέψουμε όλες τις βιτρίνες με τα ορειβατικά είδη, βρισκόμαστε σε μια pizzaria (που θα γίνει η βασική μας επιλογή για φαγητό τις υπόλοιπες μέρες) με ανοιχτούς τους χάρτες να τρώμε καλή ιταλική pizza και να κάνουμε σχέδια για την επόμενη μέρα! Η κατανάλωση μπίρας είναι απαραίτητη πριν κατηφορίσουμε προς την σκηνή μας και βρίσκουμε ένα συμπαθητικό μπαράκι όπου καθόμαστε μέχρι τις 11 και "ξεδιψάμε" αρκετά! Κατεβαίνουμε στο camping, το οποίο ήδη κοιμάται, και τρυπώνουμε στα sleeping bags με μια υπέροχη καλοκαιρινή δροσιά και τον ήχο του ποταμιού να μας νανουρίζει, υποσχόμενο έναν βαθύ και ήρεμο ύπνο...
Μέχρι τις 2 όμως!!! Ξυπνάμε και οι 3 μαζί από τρομερά μπουμπουνητά και αστραπές που καταλήγουν σε μια δυνατή βροχή. Από πού είπαμε ότι είμαστε εμείς; Α ναι, από Ελλάδα. Ως γνωστόν στην Ελλάδα το 90% των κατασκηνωτών αγοράζουν λεπτές και καλοκαιρινές σκηνές αφού έτσι επιβάλει το κλίμα μας. Πού πας όμως ρε καημένε με την φτηνή σκηνή σου στο κέντρο των Δολομιτών;;; 10 λεπτά...μόνο τόσα χρειάστηκαν για να αρχίσει να πλημμυρίζει η σκηνή! Οι 3 πετσέτες που επιστρατεύσαμε απλά μας έδωσαν λίγο χρόνο να σκεφτούμε και να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε.
Πρώτη κίνηση: Αδειάζουμε την σκηνή από όλα μας τα πράγματα, τα βάζουμε στο αυτοκίνητο μαζί με τον Αχιλλέα που έχει κακή σχέση με τους κεραυνούς.
Δεύτερη κίνηση: Μεταφέρουμε την σκηνή κάτω από ένα μεγάλο δέντρο για καλύτερη προστασία.
Τρίτη κίνηση: Ξαπλώνουμε με τον Μανώλη μέσα στην υδρο-σκηνή, αφού δεν χωράει άλλος στο αυτοκίνητο, χωρίς sleeping bags, βργμένοι μέχρι το κόκκαλο από το κουβάλημα και με μοναδικά όπλα 3 πετσέτες.
Τέταρτη κίνηση: Ξεκινάμε τάματα στον θεό της βροχής επιτέλους να σταματήσει αφού έχουν περάσει 2 ώρες ακατάπαυστης νεροποντής και η υγρασία έχει ποτίσει κάθε ίχνος του σώματός μας.
Αποτέλεσμα; Ευτυχώς ο θεός της βροχής μας λυπήθηκε και μείωσε λίγο την ένταση με αποτέλεσμα να κοιμηθούμε έστω και βρεγμένοι, ξυπνώντας βέβαια κάθε μισή ώρα να σκουπίζουμε νερά! Παρεπιμπτόντως όλο το υπόλοιπο camping δεν κατάλαβε τίποτα από την βροχή, αφού όλοι είναι εξοπλισμένοι σωστά! Περιπετειώδης πρώτη νύχτα λοιπόν, με πολύ γέλιο όμως αφού τίποτα δεν μπορεί να μας χαλάσει την διάθεση...
Χιλιόμετρα 14ης μέρας: 170
Σύνολο: 3710
Η διαδρομή μας υπολογίζουμε ότι θα διαρκέσει περίπου 2-3 ώρες, αλλά υπολογίζουμε χωρίς τον ξενοδόχο, που είναι η κίνηση. Ενώ βρισκόμαστε σε εθνική οδό 2+1 λωρίδων και κινούμαστε με ταχύτητες 100-120 χιλιομέτρων κάποια στιγμή συναντάμε ένα απίστευτο μποτιλιάρισμα. Απέχουμε σύμφωνα με το gps περίπου 7 χιλιόμετρα από τα σύνορα με Ιταλία και υποθέτουμε ότι θα υπάρχει κάποια καθυστέρηση εκεί. Μετά από σχεδόν 1 ώρα περνάμε τα σύνορα και δυστυχώς συνεχίζουμε σημειωτόν. Η ημερομηνία είναι 17 Ιουλίου ημέρα Σάββατο και όλη η Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη κινείται προς τον νότο για διακοπές σε Ιταλία, Ελλάδα και Δαλματικές Ακτές! Σε αυτή τη λογική κατάσταση προστίθεται και η παράλογα πονηρή σκέψη των Ιταλών να βάλουν τον πρώτο σταθμό διοδίων (με μη επαρκή προφανώς αριθμό λωρίδων) μόλις 15 χιλιόμετρα μετά τα σύνορα με Αυστρία και κάπως έτσι καταλήξαμε να διανύσουμε 25 χιλιόμετρα σε 2 ώρες!!! Και να φανταστείτε πως όταν λέω σταθμό διοδίων εννοώ τους σταθμούς που παίρνεις ένα εισητήριο και πληρώνεις στην αντίστοιχη έξοδο που θα βγεις. Αυτό σημαίνει πολύ λιγότερο χρόνο που χρειάζεται το κάθε αυτοκίνητο να περάσει τον σταθμό, αλλά είναι τέτοιος ο όγκος που και πάλι δεν γίνεται σωστή εξυπηρέτηση. Χαλάλι όμως αφού φάγαμε καλό πρωινό και είμαστε ορεξάτοι, χαζεύοντας τους ποδηλατόδρομους που βρίσκονται στο πλάι της εθνικής οδού και έχουν πολύ συχνή κυκλοφορία, κάτι που μας κάνει εντύπωση. Οι ποδηλατόδρομοι είναι φτιαγμένοι ανεξάρτητα από τον κεντρικό δρόμο αφού σε πολλά σημεία κατεβαίνουν χαμηλότερα ή ακόμα περνάνε και μέσα από τούνελ ανοιγμένα αποκλειστικά για αυτούς! Και όλα αυτά σε ορεινά μέρη άνω των 800 μέτρων. Τελικά είμαστε πολύ πίσω στην Ελλάδα...
Ξεφεύγοντας από το μποτιλιάρισμα κινούμαστε για 25 χιλιόμετρα ακόμα σε εθνική οδό και μετά βγαίνουμε σε επαρχιακό δρόμο με πολύ καλή ποιότητα και σαφώς πιο ενδιαφέρουσα διαδρομή. Στο βάθος αρχίζουν να φαίνονται αχνά οι Δολομίτες και ο ενθουσιασμός μας ανεβαίνει και μας κάνει να ξεχάσουμε την όποια κούραση κουβαλάμε από την πεζοπορία μας στις Άλπεις! Τελικά μετά από 4 ώρες σύνολο φτάνουμε στην Cortina d'Ampezzo κατά τις 3 και ξεκινάμε την αναζήτηση camping. Ευτυχώς στο ξενοδοχείο των 140 Ευρώ είχαμε free internet και έτσι βρήκα όλα τα πιθανά camping της περιοχής. Διαβασμένοι λοιπόν βρίσκουμε ένα απλό και μικρό, αλλά υπέροχο camping κάτω από την πόλη δίπλα σε ένα ποτάμι! Οι τιμές είναι εξωπραγματικά χαμηλές και δεν κάνουμε δεύτερη σκέψη να ψάξουμε και αλλού αφού ικανοποιεί όλες μας τις ανάγκες και ειδικότερα αυτή του να είμαστε στο κέντρο των Δολομιτών. Στήνουμε την σκηνή λοιπόν βάζουμε και ένα πλυντήριο για τα ορειβατικά μας ρούχα και ανεβαίνουμε για την πρώτη αναγνωριστική βόλτα στην πόλη.
Η Cortina d'Ampezzo είναι ένα από τα πιο γνωστά χειμερινά τουριστικά θέρετρα της Ιταλίας, χωρίς να λείπει ο τουρισμός και το καλοκαίρι. Η πόλη είναι πολύ προσεγμένη στα πρότυπα των Αυστριακών χωριών και περιβάλλεται από πολλές οροσειρές Δολομιτών που προσφέρουν δράσεις όπως σκι, ποδηλασία, πεζοπορία, ορειβασία, αναρρίχηση και "via ferrata" για την οποία είμαστε εμείς εδώ!!! Οι "via ferrata", που σημαίνει "σιδερένια οδός" είναι διάφορες διαδρομές στις απότομες πλαγιές των Δολομιτών, ασφαλισμένες με σύρματα και προσφέρουν την δυνατότητα να φτάσεις σε σημεία που χωρίς αυτές θα μπορούσαν να φτάσουν μόνο έμπειροι αναρριχητές. Υπάρχουν σιδερένιες σκάλες, κρεμαστές γέφυρες και σιδερένια καλώδια στα οποία ασφαλίζεσαι με ειδικό εξοπλισμό και έτσι συνδυάζεται μία πεζοπορική διαδρομή με αναρριχητικά και εκτεθιμένα περάσματα που προσφέρουν άφθονη αδρεναλίνη και μοναδικά τοπία! Πηγαίνουμε κατευθείαν στο turist information και μαθαίνουμε όλα όσα χρειάζεται να ξέρουμε για τις επιλογές μας σε εξοπλισμό, via ferrata, καιρό και μαζεύουμε ό,τι χάρτες βρίσκουμε για τους Δολομίτες. Μετά από αρκετό περπάτημα για να μάθουμε την πόλη και να χαζέψουμε όλες τις βιτρίνες με τα ορειβατικά είδη, βρισκόμαστε σε μια pizzaria (που θα γίνει η βασική μας επιλογή για φαγητό τις υπόλοιπες μέρες) με ανοιχτούς τους χάρτες να τρώμε καλή ιταλική pizza και να κάνουμε σχέδια για την επόμενη μέρα! Η κατανάλωση μπίρας είναι απαραίτητη πριν κατηφορίσουμε προς την σκηνή μας και βρίσκουμε ένα συμπαθητικό μπαράκι όπου καθόμαστε μέχρι τις 11 και "ξεδιψάμε" αρκετά! Κατεβαίνουμε στο camping, το οποίο ήδη κοιμάται, και τρυπώνουμε στα sleeping bags με μια υπέροχη καλοκαιρινή δροσιά και τον ήχο του ποταμιού να μας νανουρίζει, υποσχόμενο έναν βαθύ και ήρεμο ύπνο...
Μέχρι τις 2 όμως!!! Ξυπνάμε και οι 3 μαζί από τρομερά μπουμπουνητά και αστραπές που καταλήγουν σε μια δυνατή βροχή. Από πού είπαμε ότι είμαστε εμείς; Α ναι, από Ελλάδα. Ως γνωστόν στην Ελλάδα το 90% των κατασκηνωτών αγοράζουν λεπτές και καλοκαιρινές σκηνές αφού έτσι επιβάλει το κλίμα μας. Πού πας όμως ρε καημένε με την φτηνή σκηνή σου στο κέντρο των Δολομιτών;;; 10 λεπτά...μόνο τόσα χρειάστηκαν για να αρχίσει να πλημμυρίζει η σκηνή! Οι 3 πετσέτες που επιστρατεύσαμε απλά μας έδωσαν λίγο χρόνο να σκεφτούμε και να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε.
Πρώτη κίνηση: Αδειάζουμε την σκηνή από όλα μας τα πράγματα, τα βάζουμε στο αυτοκίνητο μαζί με τον Αχιλλέα που έχει κακή σχέση με τους κεραυνούς.
Δεύτερη κίνηση: Μεταφέρουμε την σκηνή κάτω από ένα μεγάλο δέντρο για καλύτερη προστασία.
Τρίτη κίνηση: Ξαπλώνουμε με τον Μανώλη μέσα στην υδρο-σκηνή, αφού δεν χωράει άλλος στο αυτοκίνητο, χωρίς sleeping bags, βργμένοι μέχρι το κόκκαλο από το κουβάλημα και με μοναδικά όπλα 3 πετσέτες.
Τέταρτη κίνηση: Ξεκινάμε τάματα στον θεό της βροχής επιτέλους να σταματήσει αφού έχουν περάσει 2 ώρες ακατάπαυστης νεροποντής και η υγρασία έχει ποτίσει κάθε ίχνος του σώματός μας.
Αποτέλεσμα; Ευτυχώς ο θεός της βροχής μας λυπήθηκε και μείωσε λίγο την ένταση με αποτέλεσμα να κοιμηθούμε έστω και βρεγμένοι, ξυπνώντας βέβαια κάθε μισή ώρα να σκουπίζουμε νερά! Παρεπιμπτόντως όλο το υπόλοιπο camping δεν κατάλαβε τίποτα από την βροχή, αφού όλοι είναι εξοπλισμένοι σωστά! Περιπετειώδης πρώτη νύχτα λοιπόν, με πολύ γέλιο όμως αφού τίποτα δεν μπορεί να μας χαλάσει την διάθεση...
Χιλιόμετρα 14ης μέρας: 170
Σύνολο: 3710
Attachments
-
213,2 KB Προβολές: 688
Last edited by a moderator: