Κίνα Solo στην Κίνα πασχαλιάτικα; Γίνεται!

[panius]

Πτήση:
(επιβάλλεται να γράψω αφού πέρασα σχεδόν 2 μερες πετώντας)

Εντάξει, και εμείς δεν είμαστε Παναγίες, αλλά έκανα τρελό κέφι με τους Κινέζους που πραγματικά δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για τη διαδικασία επιβίβασης στο αεροπλάνο. Από τα μεγάφωνα άρχισαν οι οδηγίες στα αγγλικά "Please remain seated... bussiness travelers first..." και μπλα, μπλα, μπλα... Μόλις ακούστηκε η λέξη "Beijing" οι Κινέζοι κατάλαβαν "Ήρθε το βαπόρι για Πεκίνο. Μπουκάρετε!!!!" 400 άτομα σηκώθηκαν και αλαλάζοντας άναρθρα σχεδόν ποδοπάτησαν τους άμοιρους (Ινδούς επί το πλείστον) υπαλλήλους που μάταια προσπαθούσαν να ακουστούν μέσα σε έναν ωκεανό από "χσιε, σια, σια, σια, σια, χσια, σια,σια, σιασιασιααααααααα...."

Ακόμα και κάτι ληγμένα Ασσος Άφιλτρα από το 1978 οι κινέζοι τα σήκωσαν. Δεν άφησαν τσιγάρο ούτε για δείγμα στο ράφι.

Από τις πτήσεις έμεινα απόλυτα ικανοποιημένος. Αναπαυτικές θέσεις, ικανοποιητικά γεύματα, τεράστια ποικιλία ταινιών, από κλασικές μέχρι τα τελευταία blockbuster που παίζονταν τον Χειμώνα και οι πιο διασκεδαστική παρουσίαση μέτρων ασφαλείας πτήσης που έχω παρακολουθήσει μέχρι τώρα: η Qatar, ως επίσημος χορηγός της ομάδας, επιστράτευσε όλα τα αστέρια της Μπαρτσελόνα να κάνουν την όλη διαδικασία (πριν...το μοιραίο χαχαχαχα) πιο ανάλαφρη και διασκεδαστική. Πχ. Πέφτουν οι μάσκες οξυγόνου για να πάρουν ανάσα οι γυναίκες που κοντέυουν να λιποθυμήσουν στη θέα του Πικέ που τις χαιρετά χαμογελώντας

Ήταν πάντως μια μικρή Οδύσσεια.

4 ώρες μέχρι την Ντόχα

8 ώρες αναμονή στο αεροδρόμιο Χαμαντ

7 ώρες πτήση μέχρι το Πεκίνο

Με τόσο φθήνο εισιτήριο που πλέρωσα δεν θα έπρεπε να παραπονιέμαι καθόλου. Μόλις 370 ευρώ! Εγώ όμως, τυπικός Ελληναράς, τους τάραξα στα τηλέφωνα, να μου δώσουν δωρεάν δωμάτιο στην Ντόχα, καθότι οι ώρες είναι πολλές και πρέπει να ξεκουράσω το ταλαιπωρημένο μου κορμί. Τι Βασιλάκης Καϊλας έγινα, τι αυχενικά σύνδρομα επιστράτευσα, τι που το ‘παιξα τρελίτσα (Δεν δικαιούμαι ε? Οκ! Τι μπορούμε να κάνουμε; ) δυστυχώς δεν έπιασε τίποτα και έμεινα να βολοδέρνω στα duty free του αεροδρομίου της Ντόχα να δοκιμάζω αρώματα και να ενημερώνω τις πωλήτριες ότι οι τιμές τους είναι φαρμάκι (δεν με πολυσυμπάθησαν).

Αφού μοσχοψέκασα κάθε ακάλυπτο σημείο του σώματος και πριν με πετάξουν έξω αποφάσισα να επιτρέψω στον εαυτό μου μια μικρή πολυτέλεια. Έσκασα 50 ευρώ και πήγα να αράξω στο Oryx lounge για το υπόλοιπο της αναμονής μου.

Αναπαυτικές πολυθρόνες, ντιζαϊνάτες τουαλέτες με ντουζ για όποιον ήθελε, quiet room, υπολογιστές για ιντερνετ, αλλά κυρίως οι μπουφέδες! Ελαφρά γεύματα τοπικής αλλά και διεθνούς κουζίνας, γλυκά Βυρηττού, κέικ και βουτήματα και ροφήματα όλων των ειδών. Τέτοιο πρήξιμο στο στομάχι είχα καιρό να νιώσω.

Γενικά speaking, το αεροδρόμιο Hammad της Ντόχα, εστιάζει κυρίως στους transit επιβάτες, για αυτό είναι πολύ βολικό:

· Σε διάφορα σημεία υπάρχουν quiet room με επικλινείς πολυθρόνες να πάτε να κάτσετε όσο θέλετε και να ρίξετε και έναν υπνάκο.

· Ντιζαϊνάτοι υπολογιστές Apple με τεράστια οθόνη προσφέρονται απλόχερα για τη σύνδεσή σας στο ίντερνετ.

· Δεν λειτουργούν ακόμα, αλλά είναι θέμα ημερών: εκατοντάδες lockers μπροστά από τις τουαλέτες για να τοποθετήσετε χειραποσκευές και σακούλες.

· Δωρεάν τρίωρο τουρ στην πόλη της Ντόχα χωρίς να χρειαστεί να βγάλετε βίζα. Δεν το πολυδιαφημίζουν. Ρωτήστε στις πληροφορίες και πηγαίνετε στο γραφειάκι στην αρχή του διαδρόμου D (νομίζω) για να δηλώσετε συμμετοχή.

Με ένα στομάχι πιο βαρύ και απ' τη βαλίτσα, βρέθηκα να με σέρνουν οι κυλιόμενοι διάδρομοι του πραγματικά αχανούς terminal C του αεροδρομίου του Πεκίνου...

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• …

  Go to chapter

  Go
• 11

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 2 of 11

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[nena]

Επιτέλους Παναγιωτη!την ιστορία σου την περίμενα πως κ πως!παράκληση:πες για τα κόστη κ τα hostels αν ήταν καλά!!ευχαριστώ ωωω

 

[MELAS86-CY]

ακομη γελαω. να σαι καλα. αν και εχω ξαναπαει Κινα με προετοιμασες για το τι θα αντιματωπισω ξανα αφου μετρω αντιστροφα τις μερες. τεταρτη πεταω!!!!!!!!

 

[giannismits]

Γειά σου Παναγιώτη με τα ωραία σου!
Πολύ γέλιο η υπόθεση.
Πήρα γαριδάκια, ποπ κορν και άλλα σνακ και αναμένω τη συνέχεια

 

[georgiaP]

Εξαιρετική αφήγηση! Ανυπομονώ για τα υπόλοιπα!

 

[katkats]

Φοβερή εισαγωγή. Και εγώ περιμένω με ανυπομονησία τη συνέχεια!

 

[vasnorth]

Υπέροχη εισαγωγή! Μας βάζεις άμεσα στο κλίμα και με μοναδικό χιούμορ το τι θα συναντήσει ένας επισκέπτης σ΄αυτή την εντυπωσιακή χώρα.
Μου θύμισες πριν χρόνια που ήμασταν με γκρουπ στην Κίνα σε ένα από τα πιο ιστορικά εστιατόρια του Πεκίνου για να δοκιμάσουμε την περίφημη πάπια και ενώ η εξυπηρέτηση ήταν εκπληκτική, τα δύσκολα άρχισαν όταν ζητήσαμε λίγο... ψωμί! Εκεί κυριολεκτικά χαθήκαμε στη μετάφραση. Το σκηνικό που ακολούθησε ήταν ακριβώς το ίδιο που μας περιγράφεις όταν ζήτησες μία Πέπσι. Τελικά βέβαια δεν επήλθε συνεννόηση και καταλήξαμε να τρώμε, πάλι καλά, τις πίτες από ρύζι που σου φέρνουν για να τυλίξεις τα κομμάτια από την πάπια!
Είναι ωραίοι άνθρωποι, πολύ ευγενικοί και φιλόξενοι, αλλά και μοναδικοί έμποροι! Αν θέλουν να σου πουλήσουν κάτι δεν την γλυτώνεις με τίποτα. 99% θα σε αναγκάσουν να το πάρεις!
Περιμένω κι εγώ, όπως πολλά άλλα μέλη του forum τη συνέχεια της ιστορίας σου.

 

[aspa]

Πολύ ωραία αφήγηση, περιμένουμε την συνέχεια

 

[hydronetta]

Λακωνικά:

 

[karfitsa]

Πολύ γελιο λέμε....νασαι καλά και πάντα να περνάς καλά

 

[skoumpi]

Ασε ουτε μεταξύ τους δεν μπορουν να συνεννοηθούν .... πριν κατι χρόνια στο Πεκινο μεσα σε ταξί δινουμε στον ταξιτζή την διεύθυνση γραμμένη σε χαρτι.... Τίποτα, παίρνουμε τηλέφωνο και του δίνουμε να μιλήσει με την κοπέλα..... Τιποτα , παίρνει αυτός κάποια τηλέφωνα.... Τιποτα ξανα παίρνουμε στο θέατρο και η κοπέλα φωνάζει καποιον άλλο που μιλούσε κάποια άλλη "διαλεκτο" να την πω??? και με τα χίλια βάσανα πήγαμε.
Επίσης δεν σου λέει κανένας "Οχι δεν ξερω..." οταν ρωτάς κάτι. Ολοι σου λενε προς τα που να πας ακόμη και αν σε στελνουν οπουδήποτε!!! Κουνάνε καταφατικά το κεφάλι και σε στελνουν.....

Οσο για τις φωτογραφίες εμεις πρέπει να είμαστε σε κορνίζα στο σαλόνι τουλάχιστον 60-80 σπιτιών της Κίνας χα χα χα!!!! Στην απαγορευμένη πολη απο ενα σημείο και μετα μονο ποζάραμε.... με ολόκληρες φαμίλιες με thumb up , victory κτλ. Απ' ότι μας εξήγησε η ξεναγός καποιοι απο αυτους τους ανθρώπους ηταν απο την επαρχία της Κινας και πρωτη φορά εβλεπαν δυτικους.... το θεωρούσαν αξιολογο να εχουν να δείχνουν μια φωτογραφία μαζί μας...
Περιμένουμε τη συνέχεια....

 

[villi]

Πολύ γέλιο όπως πάντα!Σκέτη ψυχοθεραπεία είσαι!Συνέχισε ετσι,έχεις μεγάλο fun club!