Πάρκο Πεταλούδων- Πούρα Λούχουρ Μπατουκάου - Οριζώνες Τζατιλούβιχ - Θερμές Πηγές Γιέχ Πάνας
Πάλι στο κεντρικό Μπαλί κινηθήκαμε καί σήμερα.
Πρώτη μας επίσκεψη στο Πάρκο Πεταλούδων, το Τάμαν Κούπου Κούπου, στο χωριό Βανασάρι.
Ενα πάρκο σε μεγάλη έκταση καί πολύ όμορφα διαμορφωμένο, με τροπικά λουλούδια, λιμνούλες, γεφυρούλες, πηγές, φιλοξενεί μία μεγάλη ποικιλία με σπάνια είδη πεταλούδων. Είναι απίστευτοι οί χρωματικοί συνδυασμοί πού μπορεί να υπάρχουν σε δύο μικρά φτεράκια. Η υφάντρα της φύσης έδωσε γενναιόδωρα σ’ αυτά τα μικρά πλάσματα τόση χάρη, τόση ομορφιά, τόσο χρώμα. «Πεταλούδες άσπρες, κόκκινες, κίτρινες καί γαλάζιες» όπως έλεγε καί η αείμνηστη Αλίκη. Ναί, γαλάζιες καί μπλέ πού φωσφορίζουν καί ..
Στο μικρό μουσείο πού διαθέτει το πάρκο, θα δείτε μιά εκτενή συλλογή με πεταλούδες καί σκαθάρια.
Ζωντανά σκαθάρια τεραστίων διαστάσεων θα δείτε επίσης σε μία χωριστή αίθουσα σαν σπηλιά (μη φοβάστε, σε γυάλινες προθήκες είναι).
Ανηφορίζουμε τώρα προς το Γκούνουνγκ Μπατουκάου, το δεύτερο ψηλότερο βουνό τού Μπαλί. Τις πλαγιές του καλύπτει ένα τροπικό δάσος της βροχής.
Μέσα σ’ αυτό το όργιο της φύσης ξεπροβάλλει ο ναός Πούρα Λούχουρ Μπατουκάου, ένας από τούς ωραιότερους πού είδαμε στο Μπαλί.
Βρίσκεται στούς πρόποδες τού βουνού καί θεωρείται ιερός τόπος γιά τούς Μπαλινέζους, οί οποίοι συρρέουν γιά να κάνουν τελετές ή να ζητήσουν αγίασμα από την θεότητα τού ναού Σανγκ Χιανγκ Τουμούβουχ πού μεταφράζεται ως «Υπέρτατος Καλλιεργητής». Στο κάτω επίπεδο τού ναού, δίπλα στο χώρο προσφορών, υπάρχει μία τεχνητή λίμνη με ένα ιερό στη μέση της καί ένα λιθόστρωτο γραφικό δρόμο. Εκεί είδαμε ομάδες πιστών καί γυναίκες με καλάθια προσφορών στο κεφάλι.
Συνεχίζοντας τον δρόμο μας, διασχίσαμε της πιό όμορφη περιοχή ορυζώνων σε αναβαθμίδες στο Τζατιλούβιχ.
Σταθήκαμε αρκετή ώρα να παρακολουθούμε την συγκομιδή. Αναρίθμητα ψάθινα καπελάκια, λες καί τα βάλανε πάνω στα στάχυα, πήγαιναν πέρα δώθε.
Οί αγρότες ούτε καν φαίνονταν μέσα στα χωράφια. Σκυμμένοι, μάζευαν με πολύ κόπο ένα ένα τα στάχυα με το ώριμο ρύζι. Τα έκαναν δεμάτια, σαν μεγάλες ανθοδέσμες καί τα άφηναν ανάποδα να στεγνώσουν.
Πιό κάτω είχαν στήσει πάγκους πού πουλούσαν ρύζι της παραγωγής τους. Αγοράσαμε από την ποικιλία τού κόκκινου καί τού μαύρου ρυζιού.
Το κόκκινο ρύζι είναι μία πολύ ιδιαίτερη αρωματική καί γευστική ποικιλία.
Το μαύρο θέλει προσοχή, είναι πολύ δυνατό. Χρησιμοποιείται σε πολύ μικρή ποσότητα, αναμεμειγμένο με το λευκό. Μία κουταλιά αρκεί, αλλιώς το λευκό ρύζι θα γίνει γκρί.
Από εδώ ξεκινούν πολλά μονοπάτια πεζοπορίας ανάμεσα στούς ορυζώνες.
Σε ένα τέτοιο μικρό περίπατο, είδαμε σε ένα χωράφι πού μόλις είχαν θερίσει, ένα ζευγάρι με το δεκάχρονο κοριτσάκι τους. Προσπαθούσαν να μαζέψουν ότι ρύζι είχε παραπέσει από την συγκομιδή.
Συνεχίσαμε με τις κοντινές θερμές πηγές τού Γιέχ Πάνας.
Να αναφέρω εδώ ότι στο Μπαλί υπάρχουν πολλές αξιοποιημένες θερμές πηγές, οί περισσότερες από τις οποίες θεωρούνται ιερές.
Οί θειούχες πηγές τού Γιέχ Πάνας αποτελούνται από φυσικές πισίνες πού τροφοδοτούνται από μικρούς καταρράκτες. Η οσμή βέβαια είναι έντονη καί τα νερά κιτρινοπράσινα. Η κάθοδος έχει αρκετά σκαλιά οπότε λάβετέ το υπ’ όψιν σας.
Συμβουλή: κρατάτε πάντα ένα μαγιώ μαζί σας. Δεν ξέρετε πού θα σας βγάλει ο δρόμος σας.
Συνεχίζεται...
Πάλι στο κεντρικό Μπαλί κινηθήκαμε καί σήμερα.
Πρώτη μας επίσκεψη στο Πάρκο Πεταλούδων, το Τάμαν Κούπου Κούπου, στο χωριό Βανασάρι.
Ενα πάρκο σε μεγάλη έκταση καί πολύ όμορφα διαμορφωμένο, με τροπικά λουλούδια, λιμνούλες, γεφυρούλες, πηγές, φιλοξενεί μία μεγάλη ποικιλία με σπάνια είδη πεταλούδων. Είναι απίστευτοι οί χρωματικοί συνδυασμοί πού μπορεί να υπάρχουν σε δύο μικρά φτεράκια. Η υφάντρα της φύσης έδωσε γενναιόδωρα σ’ αυτά τα μικρά πλάσματα τόση χάρη, τόση ομορφιά, τόσο χρώμα. «Πεταλούδες άσπρες, κόκκινες, κίτρινες καί γαλάζιες» όπως έλεγε καί η αείμνηστη Αλίκη. Ναί, γαλάζιες καί μπλέ πού φωσφορίζουν καί ..
Στο μικρό μουσείο πού διαθέτει το πάρκο, θα δείτε μιά εκτενή συλλογή με πεταλούδες καί σκαθάρια.
Ζωντανά σκαθάρια τεραστίων διαστάσεων θα δείτε επίσης σε μία χωριστή αίθουσα σαν σπηλιά (μη φοβάστε, σε γυάλινες προθήκες είναι).
Ανηφορίζουμε τώρα προς το Γκούνουνγκ Μπατουκάου, το δεύτερο ψηλότερο βουνό τού Μπαλί. Τις πλαγιές του καλύπτει ένα τροπικό δάσος της βροχής.
Μέσα σ’ αυτό το όργιο της φύσης ξεπροβάλλει ο ναός Πούρα Λούχουρ Μπατουκάου, ένας από τούς ωραιότερους πού είδαμε στο Μπαλί.
Βρίσκεται στούς πρόποδες τού βουνού καί θεωρείται ιερός τόπος γιά τούς Μπαλινέζους, οί οποίοι συρρέουν γιά να κάνουν τελετές ή να ζητήσουν αγίασμα από την θεότητα τού ναού Σανγκ Χιανγκ Τουμούβουχ πού μεταφράζεται ως «Υπέρτατος Καλλιεργητής». Στο κάτω επίπεδο τού ναού, δίπλα στο χώρο προσφορών, υπάρχει μία τεχνητή λίμνη με ένα ιερό στη μέση της καί ένα λιθόστρωτο γραφικό δρόμο. Εκεί είδαμε ομάδες πιστών καί γυναίκες με καλάθια προσφορών στο κεφάλι.
Συνεχίζοντας τον δρόμο μας, διασχίσαμε της πιό όμορφη περιοχή ορυζώνων σε αναβαθμίδες στο Τζατιλούβιχ.
Σταθήκαμε αρκετή ώρα να παρακολουθούμε την συγκομιδή. Αναρίθμητα ψάθινα καπελάκια, λες καί τα βάλανε πάνω στα στάχυα, πήγαιναν πέρα δώθε.
Οί αγρότες ούτε καν φαίνονταν μέσα στα χωράφια. Σκυμμένοι, μάζευαν με πολύ κόπο ένα ένα τα στάχυα με το ώριμο ρύζι. Τα έκαναν δεμάτια, σαν μεγάλες ανθοδέσμες καί τα άφηναν ανάποδα να στεγνώσουν.
Πιό κάτω είχαν στήσει πάγκους πού πουλούσαν ρύζι της παραγωγής τους. Αγοράσαμε από την ποικιλία τού κόκκινου καί τού μαύρου ρυζιού.
Το κόκκινο ρύζι είναι μία πολύ ιδιαίτερη αρωματική καί γευστική ποικιλία.
Το μαύρο θέλει προσοχή, είναι πολύ δυνατό. Χρησιμοποιείται σε πολύ μικρή ποσότητα, αναμεμειγμένο με το λευκό. Μία κουταλιά αρκεί, αλλιώς το λευκό ρύζι θα γίνει γκρί.
Από εδώ ξεκινούν πολλά μονοπάτια πεζοπορίας ανάμεσα στούς ορυζώνες.
Σε ένα τέτοιο μικρό περίπατο, είδαμε σε ένα χωράφι πού μόλις είχαν θερίσει, ένα ζευγάρι με το δεκάχρονο κοριτσάκι τους. Προσπαθούσαν να μαζέψουν ότι ρύζι είχε παραπέσει από την συγκομιδή.
Συνεχίσαμε με τις κοντινές θερμές πηγές τού Γιέχ Πάνας.
Να αναφέρω εδώ ότι στο Μπαλί υπάρχουν πολλές αξιοποιημένες θερμές πηγές, οί περισσότερες από τις οποίες θεωρούνται ιερές.
Οί θειούχες πηγές τού Γιέχ Πάνας αποτελούνται από φυσικές πισίνες πού τροφοδοτούνται από μικρούς καταρράκτες. Η οσμή βέβαια είναι έντονη καί τα νερά κιτρινοπράσινα. Η κάθοδος έχει αρκετά σκαλιά οπότε λάβετέ το υπ’ όψιν σας.
Συμβουλή: κρατάτε πάντα ένα μαγιώ μαζί σας. Δεν ξέρετε πού θα σας βγάλει ο δρόμος σας.
Συνεχίζεται...