varioAthens
Member
- Μηνύματα
- 5.504
- Likes
- 8.039
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2
- Κεφάλαιο 3
- Iguazu I
- Iguazu IΙ
- Belo Horizonte - Minas Gerais: Mariana & Ouro Preto
- Photos Ouro Preto και Mariana
- Minas Gerais: Minas da Passagem
- Fazenda do Paraizo
- Περιπέτειες στον δρόμο για το Paraty & Βραδινό Paraty
- Paraty & νησιά
- Ilha Grande
- Rio De Janeiro Ι
- Rio de Janeiro ΙΙ
- Rio de Janeiro III & μια νύχτα στην φαβέλα [I](α.σ.υ.ν.ό.δ.ε.υ.τ.ο.ι)[/I]
- Μια νύχτα στην φαβέλα (συνέχεια)
- Rio de Janeiro IV
- Santa Marta - η αυθεντική εμπειρία
- Rio De Janeiro V
- Επίλογος - "Τudo bem"
Επίλογος - "Τudo bem"
Στην 12ωρη πτήση της επιστροφής για Ευρώπη προσπαθούσα να αφομοιώσω όλα όσα είδα και έζησα τις προηγούμενες 2 εβδομάδες.
Η εναλλαγή των εικόνων ήταν καταιγιστική: από το θαύμα της φύσης που λέγεται Ιγκουασού, στα βουνά της Βραζιλίας με τα αποικοκρατικά χωριά και τα ορυχεία, στην ενδοχώρα με τις φυτείες, στο πανέμορφο παραθαλάσσιο Παρατύ και στο εξωτικό Ιλα Γκράντε, μέχρι το μοναδικό και ανεπανάληπτο Ριο.
H Βραζιλία μπορεί να μην έχει να επιδείξει μνημεία από την αρχαιότητα, έχει όμως μια μαγική "ενέργεια" που σε αιχμαλωτίζει.
Ένιωσα φόβο και ανασφάλεια? Για κάποιον λόγο όχι. Έχω νιώσει πολύ περισσότερο φόβο για παράδειγμα στην Κένυα στην οποία οντως δεν περπατάς για κανέναν λόγο στις πόλεις γιατί εκεί πραγματικά κινδυνεύεις (και όντως κινδύνευσα), ή στην Ινδία που ως γυναίκα ένιωσα τρομερή ανασφάλεια και ευαλωτότητα γιατί στην πρώτη ευκαιρία οι άντρες θα απλώσουν χέρι πάνω σου να σε πασπατέψουν.
Αντιθέτως, αγάπησα τον βραζιλιάνικο λαό, με την πολυεθνική κουλτούρα του, την ζεστασιά, την αμεσότητα, τον αυθορμητισμό, την φιλοξενία, την ζωντάνια, το πάθος και την περηφάνεια του.
Σε ένα βιβλίο που διάβασα για τους αξιακούς προσανατολισμούς των λαών, για τους βραζιλιάνους ανέφερε ότι: "ζουν προσανατολισμένοι στο παρόν, δίνουν έμφαση στο να ζεις και να απολαμβάνεις την στιγμή, το εδώ και το τώρα, δεν αναλώνονται σε σχέδια για το μέλλον, ούτε πιστεύουν ότι το ποιος είσαι ορίζεται από τα επιτεύγματά σου (όπως στις δυτικές κοινωνίες)". Δεν θα μπορούσε να υπάρξει ακριβέστερη περιγραφή.
Νομίζω ότι η φράση που λένε συνεχώς, το "Τudo bem" συνοψίζει όλη την φιλοσοφία ζωής τους. "Όλα καλά". Όταν τους ρωτήσεις "τι κάνεις? πώς πάει?" ακόμα κι αν τίποτα δεν τους πάει καλά θα απαντήσουν χαμογελώντας: "Όλα καλά!",
αντί π.χ. να πούνε "εεε τι να κάνω? εδώ στον αγώνα" και άλλα ηττοπαθή κλισέ που λέμε εμείς παρόλο που υποτίθεται είμαστε οι χαρούμενοι μεσογειακοί τύποι.
"Τudo bem" λοιπόν αγαπημένη Βραζιλία! Εις το επανιδείν!
Στην 12ωρη πτήση της επιστροφής για Ευρώπη προσπαθούσα να αφομοιώσω όλα όσα είδα και έζησα τις προηγούμενες 2 εβδομάδες.
Η εναλλαγή των εικόνων ήταν καταιγιστική: από το θαύμα της φύσης που λέγεται Ιγκουασού, στα βουνά της Βραζιλίας με τα αποικοκρατικά χωριά και τα ορυχεία, στην ενδοχώρα με τις φυτείες, στο πανέμορφο παραθαλάσσιο Παρατύ και στο εξωτικό Ιλα Γκράντε, μέχρι το μοναδικό και ανεπανάληπτο Ριο.
H Βραζιλία μπορεί να μην έχει να επιδείξει μνημεία από την αρχαιότητα, έχει όμως μια μαγική "ενέργεια" που σε αιχμαλωτίζει.
Ένιωσα φόβο και ανασφάλεια? Για κάποιον λόγο όχι. Έχω νιώσει πολύ περισσότερο φόβο για παράδειγμα στην Κένυα στην οποία οντως δεν περπατάς για κανέναν λόγο στις πόλεις γιατί εκεί πραγματικά κινδυνεύεις (και όντως κινδύνευσα), ή στην Ινδία που ως γυναίκα ένιωσα τρομερή ανασφάλεια και ευαλωτότητα γιατί στην πρώτη ευκαιρία οι άντρες θα απλώσουν χέρι πάνω σου να σε πασπατέψουν.
Αντιθέτως, αγάπησα τον βραζιλιάνικο λαό, με την πολυεθνική κουλτούρα του, την ζεστασιά, την αμεσότητα, τον αυθορμητισμό, την φιλοξενία, την ζωντάνια, το πάθος και την περηφάνεια του.
Σε ένα βιβλίο που διάβασα για τους αξιακούς προσανατολισμούς των λαών, για τους βραζιλιάνους ανέφερε ότι: "ζουν προσανατολισμένοι στο παρόν, δίνουν έμφαση στο να ζεις και να απολαμβάνεις την στιγμή, το εδώ και το τώρα, δεν αναλώνονται σε σχέδια για το μέλλον, ούτε πιστεύουν ότι το ποιος είσαι ορίζεται από τα επιτεύγματά σου (όπως στις δυτικές κοινωνίες)". Δεν θα μπορούσε να υπάρξει ακριβέστερη περιγραφή.
Νομίζω ότι η φράση που λένε συνεχώς, το "Τudo bem" συνοψίζει όλη την φιλοσοφία ζωής τους. "Όλα καλά". Όταν τους ρωτήσεις "τι κάνεις? πώς πάει?" ακόμα κι αν τίποτα δεν τους πάει καλά θα απαντήσουν χαμογελώντας: "Όλα καλά!",
αντί π.χ. να πούνε "εεε τι να κάνω? εδώ στον αγώνα" και άλλα ηττοπαθή κλισέ που λέμε εμείς παρόλο που υποτίθεται είμαστε οι χαρούμενοι μεσογειακοί τύποι.
"Τudo bem" λοιπόν αγαπημένη Βραζιλία! Εις το επανιδείν!
Last edited by a moderator: