varioAthens
Member
- Μηνύματα
- 5.504
- Likes
- 8.036
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2
- Κεφάλαιο 3
- Iguazu I
- Iguazu IΙ
- Belo Horizonte - Minas Gerais: Mariana & Ouro Preto
- Photos Ouro Preto και Mariana
- Minas Gerais: Minas da Passagem
- Fazenda do Paraizo
- Περιπέτειες στον δρόμο για το Paraty & Βραδινό Paraty
- Paraty & νησιά
- Ilha Grande
- Rio De Janeiro Ι
- Rio de Janeiro ΙΙ
- Rio de Janeiro III & μια νύχτα στην φαβέλα [I](α.σ.υ.ν.ό.δ.ε.υ.τ.ο.ι)[/I]
- Μια νύχτα στην φαβέλα (συνέχεια)
- Rio de Janeiro IV
- Santa Marta - η αυθεντική εμπειρία
- Rio De Janeiro V
- Επίλογος - "Τudo bem"
Πάντα η Λατινική Αμερική μου ασκούσε τρομερή γοητεία...
Ειδικά μετά το ταξίδι μου στο Μεξικό, εδραιώθηκε η πεποίθηση μέσα μου ότι αυτή η γωνιά της υφηλίου μου ταιριάζει και την νιώθω σαν δεύτερο σπίτι μου. Όπως έγραψα και σε πρόσφατη ιστορία μου, είναι αυτό το απροσδιόριστο "κάτι" στην ατμόσφαιρα και η αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους της που κάνει την Λατινική Αμερική τόσο ξεχωριστή.
Ήθελα οπωσδήποτε να επιστρέψω με την πρώτη ευκαιρία και όταν αυτή προέκυψε, η απόφαση πάρθηκε χωρίς δεύτερη σκέψη: Βραζιλία!
Η μελέτη ξεκίνησε διαβάζοντας πρώτα-πρώτα γενικές πληροφορίες για την χώρα ώστε να την κατανοήσω όσο γινόταν καλύτερα.
Σε όσους αρέσκονται σε αριθμούς, παγκόσμιες κατατάξεις και ημερομηνίες-ορόσημα, here we go:
• Είναι η 7η χώρα στον κόσμο σε πληθυσμό. Με 203.000.000 κατοίκους ισούται όσο 19 Ελλάδες.
• Είναι η 5η χώρα του κόσμου σε έκταση. Με 8.500.000 τ.χλμ. ισούται με 64 Ελλάδες!!!.
• Είναι τόσο τεράστια που το ηπειρωτικό κομμάτι της συνορεύει με ΟΛΕΣ τις χώρες της Νότιας Αμερικής (εκτός απ'την Χιλή και το Εκουαδόρ) και το κομμάτι της από την μεριά του Ατλαντικού είναι μια ατελείωτη ακτογραμμή 7.500 χιλιομέτρων.
Ο λαός της Βραζιλίας είναι ένα κράμα πολλών φυλών και εθνικών ομάδων.
Για να το αντιληφθεί αυτό κανείς αρκεί να ρίξει μια σύντομη ματιά στην ιστορία της χώρας:
• Το 9.000 π.Χ. θεωρείται ότι ήρθαν οι αυτόχθονες από την Ασία μέσω του Βερίγγειου Πορθμού.
• Το 1500 έγινε αποικία της Πορτογαλίας όταν την ανακάλυψε ο Πέδρο Αλβάρες Καμπράλ.
• Το 1550 οι Πορτογάλοι ξεκίνησαν να φέρνουν δούλους από την Αφρική, ενώ είχαν ήδη υποδουλώσει τους αυτόχθονες.
• Το 1822 έγινε ανεξάρτητο κράτος.
• Το 1888 καταργήθηκε η δουλεία, μάλιστα ήταν η τελευταία χώρα στην Αμερική που την κατήργησε.
• Μεταξύ 1870-1950 σημειώθηκε έντονο μεταναστευτικό ρεύμα με 5 εκατομμύρια Ευρωπαίους και Ασιάτες να καταφτάνουν στην Βραζιλία.
• Στις αρχές του 20ου αιώνα, υπήρξε αντίστοιχο ρεύμα από την Ιαπωνία και τη Μέση Ανατολή.
Αποτέλεσμα όλων αυτών των μετακινήσεων?
Σήμερα η Βραζιλία έχει τον μεγαλύτερο πληθυσμό αφρικανικής καταγωγής εκτός Αφρικής, τον μεγαλύτερο πληθυσμό ιαπωνικής καταγωγής εκτός Ιαπωνίας, τον μεγαλύτερο πληθυσμό ιταλικής καταγωγής εκτός Ιταλίας και τον 2ο μεγαλύτερο πληθυσμό γερμανικής καταγωγής εκτός Γερμανίας.
Η πλειοψηφία των Πορτογάλων, Ιταλών και Γερμανών μένει στο νότιο τμήμα της χώρας -αυτό αντικατοπτρίζεται και στην αρχιτεκτονική των σπιτιών εκεί- το οποίο κλιματικώς είναι το πιο "ψυχρό" κομμάτι της και ταυτόχρονα το πιο "πλούσιο" ως προς το κατά κεφαλή εισόδημα και το επίπεδο διαβίωσης.
Γενικά, το νότιο τμήμα είναι ένας άλλος κόσμος και εκεί οι κάτοικοι "αντιμετωπίζουν" τους υπόλοιπους βραζιλιάνους, και ειδικά του Ρίο, αρκετά αφ' υψηλού. Αυτό το είχα αντιληφθεί και από μια βραζιλιάνα που είχα γνωρίσει στην Ελλάδα και κάναμε παρέα ένα φεγγάρι, η οποία ήταν από την Φλοριανόπολις και το έφερε ως τίτλο τιμής.
Και ενώ η χώρα είναι τόσο τεράστια, μου έκανε τρομερή εντύπωση όταν έψαχνα πληροφορίες το ότι πολλοί "ταξιδιώτες" την "ξεπετάνε" πηγαίνοντας μόνο Ρίο, Ιγκουασού, άντε και καμιά παραλία προς Ίλα Γράντε και Παρατύ στο τσακίρ κέφι, κι αυτό τα τελευταία χρόνια.
Εγώ, όμως, ήθελα να δω το κάτι παραπάνω ....να πάω και στα βουνά, να διασχίσω και ενδοχώρα, να δω και καμιά αυθεντική φυτεία, οπότε, με πολύ ψάξιμο και τις πολύτιμες συμβουλές του φίλου @GTS , καταστρώθηκε το πρόγραμμα του ταξιδιού: θα ακολουθούσαμε την διαδρομή του "Caminho do Ouro" ή αλλιώς "Το Μονοπάτι του Χρυσού".
Ειδικά μετά το ταξίδι μου στο Μεξικό, εδραιώθηκε η πεποίθηση μέσα μου ότι αυτή η γωνιά της υφηλίου μου ταιριάζει και την νιώθω σαν δεύτερο σπίτι μου. Όπως έγραψα και σε πρόσφατη ιστορία μου, είναι αυτό το απροσδιόριστο "κάτι" στην ατμόσφαιρα και η αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους της που κάνει την Λατινική Αμερική τόσο ξεχωριστή.
Ήθελα οπωσδήποτε να επιστρέψω με την πρώτη ευκαιρία και όταν αυτή προέκυψε, η απόφαση πάρθηκε χωρίς δεύτερη σκέψη: Βραζιλία!
Η μελέτη ξεκίνησε διαβάζοντας πρώτα-πρώτα γενικές πληροφορίες για την χώρα ώστε να την κατανοήσω όσο γινόταν καλύτερα.
Σε όσους αρέσκονται σε αριθμούς, παγκόσμιες κατατάξεις και ημερομηνίες-ορόσημα, here we go:
• Είναι η 7η χώρα στον κόσμο σε πληθυσμό. Με 203.000.000 κατοίκους ισούται όσο 19 Ελλάδες.
• Είναι η 5η χώρα του κόσμου σε έκταση. Με 8.500.000 τ.χλμ. ισούται με 64 Ελλάδες!!!.
• Είναι τόσο τεράστια που το ηπειρωτικό κομμάτι της συνορεύει με ΟΛΕΣ τις χώρες της Νότιας Αμερικής (εκτός απ'την Χιλή και το Εκουαδόρ) και το κομμάτι της από την μεριά του Ατλαντικού είναι μια ατελείωτη ακτογραμμή 7.500 χιλιομέτρων.
Ο λαός της Βραζιλίας είναι ένα κράμα πολλών φυλών και εθνικών ομάδων.
Για να το αντιληφθεί αυτό κανείς αρκεί να ρίξει μια σύντομη ματιά στην ιστορία της χώρας:
• Το 9.000 π.Χ. θεωρείται ότι ήρθαν οι αυτόχθονες από την Ασία μέσω του Βερίγγειου Πορθμού.
• Το 1500 έγινε αποικία της Πορτογαλίας όταν την ανακάλυψε ο Πέδρο Αλβάρες Καμπράλ.
• Το 1550 οι Πορτογάλοι ξεκίνησαν να φέρνουν δούλους από την Αφρική, ενώ είχαν ήδη υποδουλώσει τους αυτόχθονες.
• Το 1822 έγινε ανεξάρτητο κράτος.
• Το 1888 καταργήθηκε η δουλεία, μάλιστα ήταν η τελευταία χώρα στην Αμερική που την κατήργησε.
• Μεταξύ 1870-1950 σημειώθηκε έντονο μεταναστευτικό ρεύμα με 5 εκατομμύρια Ευρωπαίους και Ασιάτες να καταφτάνουν στην Βραζιλία.
• Στις αρχές του 20ου αιώνα, υπήρξε αντίστοιχο ρεύμα από την Ιαπωνία και τη Μέση Ανατολή.
Αποτέλεσμα όλων αυτών των μετακινήσεων?
Σήμερα η Βραζιλία έχει τον μεγαλύτερο πληθυσμό αφρικανικής καταγωγής εκτός Αφρικής, τον μεγαλύτερο πληθυσμό ιαπωνικής καταγωγής εκτός Ιαπωνίας, τον μεγαλύτερο πληθυσμό ιταλικής καταγωγής εκτός Ιταλίας και τον 2ο μεγαλύτερο πληθυσμό γερμανικής καταγωγής εκτός Γερμανίας.
Η πλειοψηφία των Πορτογάλων, Ιταλών και Γερμανών μένει στο νότιο τμήμα της χώρας -αυτό αντικατοπτρίζεται και στην αρχιτεκτονική των σπιτιών εκεί- το οποίο κλιματικώς είναι το πιο "ψυχρό" κομμάτι της και ταυτόχρονα το πιο "πλούσιο" ως προς το κατά κεφαλή εισόδημα και το επίπεδο διαβίωσης.
Γενικά, το νότιο τμήμα είναι ένας άλλος κόσμος και εκεί οι κάτοικοι "αντιμετωπίζουν" τους υπόλοιπους βραζιλιάνους, και ειδικά του Ρίο, αρκετά αφ' υψηλού. Αυτό το είχα αντιληφθεί και από μια βραζιλιάνα που είχα γνωρίσει στην Ελλάδα και κάναμε παρέα ένα φεγγάρι, η οποία ήταν από την Φλοριανόπολις και το έφερε ως τίτλο τιμής.
Και ενώ η χώρα είναι τόσο τεράστια, μου έκανε τρομερή εντύπωση όταν έψαχνα πληροφορίες το ότι πολλοί "ταξιδιώτες" την "ξεπετάνε" πηγαίνοντας μόνο Ρίο, Ιγκουασού, άντε και καμιά παραλία προς Ίλα Γράντε και Παρατύ στο τσακίρ κέφι, κι αυτό τα τελευταία χρόνια.
Εγώ, όμως, ήθελα να δω το κάτι παραπάνω ....να πάω και στα βουνά, να διασχίσω και ενδοχώρα, να δω και καμιά αυθεντική φυτεία, οπότε, με πολύ ψάξιμο και τις πολύτιμες συμβουλές του φίλου @GTS , καταστρώθηκε το πρόγραμμα του ταξιδιού: θα ακολουθούσαμε την διαδρομή του "Caminho do Ouro" ή αλλιώς "Το Μονοπάτι του Χρυσού".
Last edited by a moderator: