Αλβανία Βοσνία-Ερζεγοβίνη Κροατία Μαυροβούνιο Π.Γ.Δ.Μ. Σερβία Εδώ είναι (λίγα) Βαλκάνια, οδικώς και ωδικώς

[travelbreak]

Από το Βελιγράδι στο Σαράγεβο

Το πρωί στο δωμάτιο ξυπνήσαμε όπως κάθε μέρα περίπου στις 5 τοπική ώρα. Περιμέναμε στις 6:30 να μας φέρει το πρωινό ο ιδιοκτήτης, όπως και το προηγούμενο πρωί, όπως του είχα πει. Αλλά τελικά δεν είχε συνεννοηθεί με τη γυναίκα του και μου έστειλαν μήνυμα ότι μπορούν να το φέρουν μόνο στις 07:30, όχι νωρίτερα. Έτσι χωρίς να πάρουμε το πρωινό, γιατί είχαμε βαρύ πρόγραμμα γι’ αυτή τη μέρα, φορτώσαμε το αυτοκίνητο και φύγαμε.

Αρχικά θέλαμε να πάμε να δούμε την πολύ σημαντική εκκλησία του Βελιγραδίου, τον Άγιο Σάββα. Πήγαμε με το αυτοκίνητο και στα γρήγορα βγάλαμε μερικές φωτογραφίες, κυρίως επειδή είχε αρχίσει να βρέχει ελαφρά. Όμως δεν είχα παρκάρει κανονικά και φοβόμουν γιατί εδώ έχω καταλάβει ότι είναι πολύ επικίνδυνο να κάνεις παρανομίες με το αυτοκίνητο. Ο Άγιος Σάββας είναι μια μεγάλη εκκλησία αλλά όχι και κάτι τρομερό, την οποία είδαμε μόνο απ’ έξω. Φύγαμε λοιπόν από το Βελιγράδι υπό βροχήν για να πάμε στο επόμενο κράτος: τη Βοσνία Ερζεγοβίνη.

Για να πάμε στο Σαράγεβο υπήρχαν δύο τρόποι: είτε να ακολουθήσουμε τον πιο σύντομο δρόμο που έδινε ο πλοηγός, 5 ώρες για τα 290 km, ή να πάμε να προσεγγίσουμε το Σαράγεβο από το Νότο ώστε να δούμε και κάποια άλλα σημεία ενδιαφέροντος από εκεί. Το Google έδινε 50 λεπτά παραπάνω χρόνο για τη δεύτερη διαδρομή, ενώ η απόσταση ήταν 100 km παραπάνω. Δεν ήταν καθόλου έτσι τα πράγματα. Ήταν πολύ παραπάνω η ώρα από το νότιο δρόμο. Εμείς όμως θέλαμε να πάμε από κει για να δούμε διάφορα.

Στους επόμενους χάρτες φαίνονται οι δυο διαδρομές.

Στην αρχή από το Βελιγράδι μπήκαμε στην εθνική οδό Α1 και μετά προχωρήσαμε στην άλλη εθνική οδό με το όνομα Milos the Great (προς τιμήν του Μίλος Ομπρένοβιτς, πρίγκιπα της Σερβίας τον 19ο αιώνα). Το θέμα είναι ότι όταν ήμασταν στη δεύτερη από τις εθνικές οδούς και ενώ είχαμε κάνει ίσως και παραπάνω από 200 km σε αυτήν, δεν βλέπαμε καθόλου βενζινάδικα για τουλάχιστον 100 km, μπορεί και παραπάνω. Εγώ είχα φτάσει στο σημείο να έχω βενζίνη στο αυτοκίνητο μόνο για 50 ή 60 km και γι’ αυτό αναγκάστηκα να φύγω από την εθνική οδό σε ένα σημείο εξόδου για να πάω στην πιο κοντινή πόλη για καύσιμο. Πράγματι πήγα και γέμισα, όμως είχα καθυστέρηση, που ήταν περίπου μισή ώρα.

Μετά από αυτή την ταλαιπωρία, που ήταν κυρίως ψυχολογική, συνεχίσαμε το δρόμο μας για να πάμε να επισκεφθούμε, σύμφωνα με το πρόγραμμά μας, το χωριό Drvengrad στην περιοχή Mokra Gora, που θεωρείται πολύ όμορφη. Είναι αλήθεια ότι μόλις φύγαμε από τον εθνικό δρόμο μπήκαμε σε μια πανέμορφη διαδρομή μέσα σε χαμηλά βουνά που ήταν γεμάτα δέντρα. Τα περισσότερα από αυτά ήταν φυλλοβόλα και λίγα ήταν κωνοφόρα. Η περιοχή αυτή έχει κάποια μικρά φαράγγια στα οποία έχουν κατασκευάσει τα γνωστά μικρά υδροηλεκτρικά, που όμως δημιουργούν πολύ όμορφες μακρόστενες λίμνες. Πολλές φορές σταματήσαμε για φωτογραφίες αν και ο καιρός δεν το επέτρεπε, αφού το μεγαλύτερο διάστημα έριχνε ψιχάλες ή και κανονική βροχή.

Όπως όμως προχωρούσαμε, ανακαλύψαμε ότι η περιοχή είχε κάποια μοναστήρια. Αποφασίσαμε να πάμε σε ένα από αυτά τυχαία και ήταν το Blagovestenje. Φυσικά βρισκόταν σε μια πολύ όμορφη περιοχή και κοντά στον δρόμο που εμείς ακολουθούσαμε για το Σαράγεβο. Όταν φτάσαμε, μέσα στο ψιλόβροχο, μια μοναχή μας είπε ότι είναι κλειστή η εκκλησία. Έτσι ετοιμαστήκαμε να φύγουμε, αλλά είδαμε μια παρέα με 4-5 ντόπιους και περιμέναμε να δούμε αν θα τους διώξει και εκείνους. Δεν το έκανε όμως και έτσι επωφεληθήκαμε κι εμείς να δούμε εσωτερικά την εκκλησία του μοναστηριού. Ήταν πολύ όμορφη. Καμία σχέση με τα μοναστήρια που είχαμε δει στην περιοχή Fruska Gora την προηγούμενη ημέρα και δε μας άρεσαν. Οι αγιογραφίες στους τοίχους ήταν αρκετά παλιές και πολύ όμορφες. Μας άρεσαν πάρα πολύ και θεωρήσαμε τους εαυτούς μας τυχερούς πού το είδαμε γιατί θα είχαμε μια κακή άποψη για τα μοναστήρια της Σερβίας, λαμβάνοντας υπόψη μόνο εκείνα της προηγούμενης μέρας.

Έτσι αποφασίσαμε να πάμε και σε άλλο ένα που ήταν εκεί κοντά. Ήταν το μοναστήρι Prodavinja. Γυρίσαμε μερικά χιλιόμετρα πίσω γι’ αυτό. Ήταν σε μια όμορφη περιοχή χτισμένο, αλλά η εκκλησία του εξωτερικά δεν έλεγε πολλά πράγματα και ήταν κλειστή. Ευτυχώς βρήκαμε ένα νεαρό μοναχό, ο οποίος όμως δεν φορούσε τα ράσα του, και ενθουσιάστηκε που ήμασταν από την Ελλάδα. Γι’ αυτό και μας έστειλε ένα άλλο μοναχό να μας ανοίξει την πόρτα να δούμε την εκκλησία. Ήταν πολύ ιδιαίτερη. Οι τοίχοι είχαν ένα λίγο ανάγλυφο σοβάτισμα πάνω στο οποίο είχαν γίνει ζωγραφιές. Ήταν πολύ παλιές, κάτι σαν λουλούδια θα έλεγα. Αυτές όμως οι ζωγραφιές είχαν ξεθωριάσει και γι’ αυτό είχαν κρεμάσει στους τοίχους ορισμένες εικόνες Αγίων. Δεν μας άφησαν να τραβήξουμε φωτογραφίες μέσα εκεί. Από το σημείο του μοναστηριού είχαμε πολύ καλή θέα, κυρίως απέναντι, αφού όπως είπα βρισκόταν μέσα σε ένα φαράγγι όλα αυτά. Εκεί απέναντι φαινόταν σκαρφαλωμένη σε ένα γκρεμό μια Σκήτη. Ο μοναχός μας είπε ότι εκεί είχε ασκητέψει και ο Άγιος Σάββας.

Μετά την επίσκεψη συνεχίσαμε το δρόμο μας για να πάμε να δούμε την περιοχή της Mokra Gora. Σταματούσαμε πολύ συχνά για φωτογραφίες αφού τα τοπία ήταν καταπληκτικά. Δεν ήταν μόνο η φύση αλλά και τα χωριά τα οποία συναντούσαμε που ήταν πολύ όμορφα. Καταλήξαμε στο χωριό Drvengrad (Σερβία ακόμα), το οποίο έχει κατασκευάσει ο Κουστουρίτσα για να δείξει πώς ήταν τα σπίτια αρκετά χρόνια πριν στην Γιουγκοσλαβία και να χρησιμοποιηθεί στην ταινία του Life Is a Miracle. Περιττό να πω ότι άλλοι τουρίστες ήταν ελάχιστοι στο μέρος αυτό και εμείς πολύ γρήγορα περιπλανηθήκαμε στα πάρα πολλά σπίτια του χωριού αυτού, που ενδέχεται να γίνεται και ξενοδοχείο κάποιες περιόδους. Εννοώ να νοικιάζονται ορισμένα από τα σπίτια αυτά σε τουρίστες.

Συνεχίσαμε από εκείνο το σημείο προς Σαράγεβο αλλά πάλι πολύ συχνά σταματούσαμε για φωτογραφίες στις τεχνητές λίμνες μέσα στα φαράγγια. Πριν όμως φτάσουμε στην πρωτεύουσα της Βοσνίας κάναμε μια στάση στην μικρή πόλη Visegrad, της Βοσνίας πια, αφού είχαμε περάσει τα σύνορα πάρα πολύ γρήγορα και εύκολα. Εκεί και κάτω από πολύ δυνατή βροχή είδαμε την πέτρινη γέφυρα Mehmed Paša Sokolović στο Δρίνα ποταμό, που ήταν όντως πολύ όμορφη. Μάλιστα είναι προστατευόμενη και από την Ουνέσκο. Η βροχή ήταν αρκετά δυνατή οπότε δε μείναμε πολύ. Όμως είδα μια τράπεζα και μου ήρθε η έμπνευση να αλλάξω χρήματα, για να έχω το νόμισμα της Βοσνίας. Δυστυχώς έκανα ανάληψη από ένα ATM και η ισοτιμία που πήρα με την κάρτα Revolut ήταν 1€ προς 1,65 μάρκα Βοσνίας. Ήταν μεγάλη η προμήθεια της τράπεζας. Αργότερα είδα ότι μπορούσα να αλλάξω σε ανταλλακτήριο το 1€ με 1,90 μάρκα Βοσνίας. Όμως δεν χρειάστηκε να κάνω κάποια άλλη αλλαγή χρημάτων, αφού τις πιο πολλές φορές πλήρωνα με τα μάρκα που είχα ήδη πάρει ή με ευρώ. Να σημειώσω εδώ ότι τα ευρώ σε όλες αυτές τις χώρες οι περισσότεροι τα παίρνουν ευχαρίστως.

Αφού λοιπόν τελειώσαμε και αυτή την επίσκεψη φύγαμε μούσκεμα και οι δύο για το Σαράγεβο. Ο καιρός ήταν άσχημος βέβαια, αλλά το πιο μεγάλο κακό ήταν ότι είχε αρχίσει να νυχτώνει και είχαμε πάνω από μια ώρα δρόμο ακόμα. Ο δρόμος είχε πολλές στροφές και πάρα πολλή κίνηση. Αυτό σημαίνει ότι μέσα στο σκοτάδι γίνεται επικίνδυνος. Ευτυχώς όμως εμείς φτάσαμε στο Σαράγεβο χωρίς να έχουμε κάποιο απρόοπτο.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 8
• 9
• 10
• 11
• 12
• …

  Go to chapter

  Go
• 21

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 10 of 21

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[evaT]

Πολύ καλά κάνεις και τα γράφεις! δεν υπάρχει άλλη μία ιστορία. Καθένας έχει την ξεχωριστή του ματιά και η δική σου είναι αναλυτική και πολύτιμη. Παρακολουθώ με προσοχή

 

[KIKI]

Πολυ ωραία εισαγωγή. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
Τα Βαλκάνια εχουν πολυ υλικό αρκει να τα δούμε με άλλη ματιά και οχι οπως τη δική μου που πρωτοπάτησα το πόδι μου το 2018 σκεφτόμενη 'ελα μωρέ τι να μας πουν οι γείτονες". Αλλαξα γνώμη και το 2019 πήγα άλλες τρεις φορές ανακαλύπτοντας συνέχεια πολυ ενδιαφέροντα μέρη και τώρα ξέρω οτι εχω ακόμα πολλά να επισκεφτώ.

 

[travelbreak]

Πολυ ωραία εισαγωγή. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
Τα Βαλκάνια εχουν πολυ υλικό αρκει να τα δούμε με άλλη ματιά και οχι οπως τη δική μου που πρωτοπάτησα το πόδι μου το 2018 και μετά το 2019 πήγα άλλες τρεις φορές ανακαλύπτοντας συνέχεια πολυ ενδιαφέροντα μέρη και τώρα έχω ακόμα πολλά να επισκεφτώ.

Επειδή είναι η περιοχή μας, είναι ενδιαφέρον να γνωρίζουμε την ιστορία της. Εγώ αφού γύρισα διάβασα μερικά ιστορικά στοιχεία της δεκαετίας του 1990. Δεν θυμάμαι πολλά από εκείνη την περίοδο, αν και τα έζησα έντονα.
Όμως σε ένα ταξίδι δρόμου, δεν έχεις το χρόνο να μπεις όσο χρειάζεται στην ιστορία ενός τόπου. Είναι όμως η ταξιδιωτική επιλογή μας.

 

[travelbreak]

Βόρεια Μακεδονία​

Την επόμενη μέρα το πρωί ξεκινήσαμε νωρίς για να μπούμε στη γειτονική χώρα, την Βόρεια Μακεδονία δηλαδή (ή ΠΓΔΜ ή Σκόπια). Τα χαρτιά που χρειάζονταν ήταν τα διαβατήρια ή ταυτότητες, η άδεια του αυτοκινήτου και από την ασφάλειά του να έχουμε την λεγόμενη πράσινη κάρτα, η οποία μας κάλυπτε σε περίπτωση συμβάντος μόνο τα έξοδα του άλλου αυτοκινήτου και γενικότερα οχήματος. Με την κάρτα λοιπόν και τα διαβατήριά μας μπήκαμε στη χώρα. Την πράσινη κάρτα την είχα βγάλει μερικές μέρες πριν, πηγαίνοντας επί τόπου στην ασφαλιστική εταιρεία του αυτοκινήτου μου. Όμως θα μπορούσε να γίνει και ηλεκτρονικά, αλλά η διαδικασία θα ήταν λίγο πιο μπερδεμένη. Για μένα ήταν εύκολο να πάω μέχρι τα γραφεία τους και να πάρω το χαρτί. Εκεί όμως καταλαβαίνεις τους άχρηστους υπαλλήλους. Μου είπε ότι για Σερβία και Κροατία θέλει άλλη κάρτα, στην οποία οι ημερομηνίες που θα έβαζα δε θα έπρεπε να επικαλύπτονται με εκείνες των άλλων χωρών. Βασικά ήταν δυο ομάδες χωρών σε ένα έντυπο που μου έδωσε. Σε άλλη ομάδα ήταν η Σερβία. Αποφάσισα να μην ασχοληθώ στο ταξίδι με τη Σερβία, αφού ήθελε μια άλλη διαδικασία επιπλέον. Όταν όμως έφυγα με την πράσινη κάρτα είδα ότι στις χώρες στις οποίες ίσχυε ήταν και η Σερβία, όπως και το Μαυροβούνιο, τα Σκόπια, η Αλβανία, η Βοσνία και διάφορες άλλες. Καλού κακού πήρα τηλέφωνο τις πρεσβείες της Κροατίας και της Σερβίας και μου είπαν ότι δε χρειάζονται καν πράσινη κάρτα. Μετά πήρα και την ασφαλιστική και στις πληροφορίες μου επιβεβαίωσαν όλα αυτά. Ο αρμόδιος όμως υπάλληλος δεν τα ήξερε. Και όχι μόνο αυτό, αλλά σου έδινε και λάθος πληροφορίες. Για την ιστορία αναφέρω ότι μόνο στην Βόρεια Μακεδονία μας τη ζήτησαν. Πουθενά αλλού.

Η χώρα έχει έκταση 26.000 τ.χ. (λίγο μεγαλύτερη από την Πελοπόννησο με 21.500 τ.χ.) και πληθυσμό κάτι λιγότερο από δύο εκατομμύρια. Δυστυχώς βαίνει μειούμενος. Η Ελληνική Μακεδονία έχει έκταση 34.000 τχ και πληθυσμό κοντά στα δυόμισι εκατομμύρια. Τα Σκόπια έχουν πληθυσμό κάπου μισό εκατομμύριο και η Μπίτολα (Bitola) όπως και το Κουμάνοβο περίπου 100.000. Η Οχρίδα 42.000 και το Τέτοβο που πήγαμε αργότερα 52.000.

Μπίτολα και Οχρίδα

Τα σύνορα τα περάσαμε νωρίς χωρίς κίνηση και μέσα σε λίγα λεπτά είχαν τελειώσει οι διαδικασίες. Η πρώτη στάση που κάναμε ήταν στην πόλη Μπίτολα (Μοναστήρι στα Ελληνικά) που είχαμε εντοπίσει κάποια σημεία για να δούμε εκεί. Με την κάρτα Revolut τράβηξα 5000 δηνάρια από ΑΤΜ και η ισοτιμία ήταν περίπου 60 δηνάρια το 1€. Τα ήθελα για τα πρώτα έξοδα.

Στον επόμενο χάρτη φαίνεται η διαδρομή της ημέρας.

Η κυκλοφορία με το αυτοκίνητό μου ήταν άνετη, αφού οι οδηγοί στη χώρα οδηγούσαν όπως και στην Ελλάδα και μάλλον καλύτερα θα έλεγα.
Στην Μπίτολα είδαμε τα σημεία που είχα σημειώσει καθώς και εκείνα που πηγαίνουν τα πρακτορεία από την Ελλάδα. Παρκάραμε το αυτοκίνητο σε ένα κεντρικό σημείο πληρώνοντας κάποια χρήματα που ήταν πολύ λίγα. Απλά εγώ έδωσα 2€ γιατί δεν είχα πιο ψιλά. Κανονικά ήθελε 40 δηνάρια για τρεις ώρες. Δεν είχα πάρει ακόμα από το μηχάνημα τα ντόπια χρήματα.

Σάββατο πρωί, ερημιά στους εμπορικούς κεντρικούς δρόμους:

Τα γύρω βουνά είχαν αρκετό χιόνι:

Μας έκανε εντύπωση ότι στην πόλη υπήρχαν πολλά τζαμιά. Αργότερα βέβαια διαπιστώσαμε ότι η χώρα έχει πάρα πολλά παντού, αφού έχει μεγάλο ποσοστό σε μουσουλμάνους, 33,3% και 65% Χριστιανούς. Εμείς πιστεύαμε ότι θα είχε μόνο χριστιανούς. Η Μπίτολα είναι πολύ κοντά στα σύνορα με την Ελλάδα γι αυτό και έχει πολλούς επισκέπτες Έλληνες. Ακούσαμε συχνά να μιλούν ελληνικά γύρω μας. Επισκεφτήκαμε το Ναό του Αγίου Δημητρίου, τον πεζόδρομο Σιρόκ Σοκάκ, τον Πύργο του Ρολογιού, την Σκεπαστή Αγορά και κάποια τζαμιά απέξω. Δεν θα έλεγα η πόλη ότι έχει μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά αφού περνούσαμε, η στάση ήταν επιβεβλημένη.

 

[cosafiv]

εισαι πολυ καλος, τοχεις με το γραψιμο , συνεχισε , διαβαζουμε... εχω κανει με μηχανη ακριβως την ιδια διαδρομη, σε ενα απο τα ταξιδια μου στα Βαλκανια , τα οποια λατρευω...

 

[travelbreak]

εισαι πολυ καλος, τοχεις με το γραψιμο , συνεχισε , διαβαζουμε... εχω κανει με μηχανη ακριβως την ιδια διαδρομη, σε ενα απο τα ταξιδια μου στα Βαλκανια , τα οποια λατρευω...

Σε ευχαριστώ για τους επαίνους. Θα ήταν ωραίο ταξίδι και με μηχανή. Σε μια παλιότερη εποχή θα το έκανα ευχαρίστως. Κι εμείς λέμε να το επιχειρήσουμε ξανά.

 

[travelbreak]

Περιοχή Οχρίδας

Όταν τελειώσαμε τις επισκέψεις που θέλαμε στην Bitola, φύγαμε και από ένα μερικώς χιονισμένο τοπίο φτάσαμε στην Οχρίδα.

Ήταν το μέρος που θα μέναμε το βράδυ. Όμως νότια της πόλης και σε απόσταση 30 km βρίσκεται το μοναστήρι του Αγίου (ή Οσίου Ναούμ (ιδρύθηκε το 10ο αιώνα), το οποίο αποφασίσαμε να επισκεφθούμε πριν πάμε στο δωμάτιο. Στο δρόμο όμως συναντήσαμε το μουσείο νερού και γι’ αυτό κάναμε μια στάση να το δούμε. Χωρίς να μας εντυπωσιάσει, ήταν κάτι ιδιαίτερο.

Ο χώρος όμως του μοναστηριού ήταν εντυπωσιακός δίπλα στη λίμνη Οχρίδα. ο ίδιο το μοναστήρι δεν έλεγε και πολλά. Είδαμε ένα ποτάμι να ρίχνει το νερό του μέσα στη λίμνη. Το ποτάμι σαν να έπαιρνε το νερό του από μια άλλη λίμνη δίπλα στην μεγάλη λίμνη της Οχρίδας. Είχε κάποιες βάρκες εκεί που έλεγαν ότι κάνουν βαρκάδα μέχρι τις πηγές του νερού. Αποφασίσαμε να πάρουμε και εμείς μια βάρκα, δίνοντας 1000 δηνάρια, όπου για μισή ώρα μας έκανε βόλτα στη λίμνη αυτή δίπλα στην Οχρίδα. Ο βαρκάρης, που έκανε κουπιά με τα χέρια, μας έδειχνε τις πηγές από τις οποίες ανάβλυζε το νερό που έμπαινε μετά στην Οχρίδα. Η βαρκάδα ήταν πολύ όμορφη και στη βάρκα ήμασταν μόνο εγώ με την Ντίνα.

Η περιοχή έχει αρκετά όμορφα εστιατόρια για φαγητό. Όμως το χειμώνα όσο έχει φως δεν τρώμε ούτε πίνουμε καφέ. Τρέχουμε να προλάβουμε.

Από την Μπίτολα είχα αγοράσει μία κάρτα sim για το τηλέφωνο, αλλά δεν είχα καταφέρει να την ενεργοποιήσω. Για να μην τα πολυλογώ, ποτέ δεν την ενεργοποίησα, παρ’ ό,τι προσπάθησαν πολύ σοβαρά τουλάχιστον 3 ντόπια άτομα, μεταξύ αυτών και ο βαρκάρης μας. Στο τέλος για να έχω ίντερνετ στη χώρα αυτή, αναγκάστηκα να αγοράσω μια άλλη, της εταιρείας Α1, ενώ η πρώτη ήταν της εταιρείας Λάικα. Η πρώτη έκανε 200 δηνάρια ενώ η δεύτερη έκανε 300. Η δεύτερη τελικά δούλεψε. Την πήρα το βράδυ εκείνης της μέρας από την Οχρίδα που κάναμε βόλτα.

Όταν επιστρέψαμε στην Οχρίδα από το μοναστήρι του Αγίου Ναούμ, πήγαμε όσο είχε φως, να δούμε πρώτα την παλιά πόλη και το φρούριο. Όντως ήταν πολύ όμορφα αν και το φρούριο ήταν κλειστό. Όμως η θέα από ψηλά ήταν υπέροχη.

Αφού περπατήσαμε πάνω από μία ώρα, αποφασίσαμε επιτέλους να πάμε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, βράδιασε κιόλας. Βάζω την διεύθυνση στον πλοηγό (που δεν απαιτεί ίντερνετ) και διαπιστώνω ότι ήταν πολύ κοντά στο σημείο που βρισκόμασταν, μέσα στην παλιά πόλη. Μας άρεσε πολύ αυτό. Το πρόβλημα ήταν ότι δεν ήταν στο κατάλυμα κάποιος να μας περιμένει και όπως είπα εγώ τότε δεν είχα κάρτα στο κινητό που να λειτουργεί. Όμως είπαμε σε κάποιον γείτονα να πάρει το τηλέφωνο του καταλύματος και ευτυχώς ένας νεαρός ήρθε πολύ σύντομα και μας άνοιξε το δωμάτιο.

Ουσιαστικά ήταν ένα στούντιο με κουζίνα και όλα τα απαραίτητα, πολύ καλά τακτοποιημένο, και ευχαρίστως θα μέναμε μερικές μέρες ακόμα αφού ήταν πολύ άνετο. Ο νεαρός που μου άνοιξε μου πρότεινε να μου κάνει ένα μικρό δώρο αν του βάλω δέκα στην πλατφόρμα ενοικίασης. Εγώ του είπα ότι θα του βάλω δέκα έτσι κι αλλιώς. Άλλωστε φαινόταν υπέροχο το μέρος και η τοποθεσία καταπληκτική. Τελικά μου έκανε και το δωράκι.

Μετά από λίγη ξεκούραση βγήκαμε βόλτα. Αρχικά κατεβήκαμε μέχρι την παραλία της λίμνης μέσα από την παλιά πόλη και μετά καταλήξαμε στην καινούργια πόλη. Οι αποστάσεις ήταν μικρές και η βόλτα ενδιαφέρουσα. Η καινούργια πόλη ήταν στολισμένη λόγω των Χριστουγέννων. Αφού κάναμε τις βόλτες μας επιστρέψαμε για την τελική ξεκούραση.

Πρωινή βόλτα στην Οχρίδα

Το πρωί στην Οχρίδα, ξυπνήσαμε αρκετά νωρίς. Στις 7 τοπική ώρα, την ώρα που ξημέρωνε, ξεκινήσαμε τη βόλτα μας. Πρώτα πήγαμε σε μια εκκλησία πίσω από το φρούριο και κάτω στη θάλασσα, σε ένα υπέροχο σημείο. Ήταν η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου. Περπατήσαμε λίγο μέχρι να φτάσουμε, αλλά επειδή η μέρα ήταν υπέροχη, ήταν και η διαδρομή ωραία, απολαύσαμε όλη αυτή τη βόλτα. Πράγματι ήταν ένα από τα ωραιότερα σημεία της παλιάς πόλης. Τα ενδιαφέροντα της παλιάς πόλης είναι όλα εκκλησίες και επί πλέον το φρούριο του Σαμουήλ. Ο Σαμουήλ ήταν ο Τσάρος της Βουλγαρικής αυτοκρατορίας γύρω στο 1000 μ.Χ. όταν η Οχρίδα ήταν η πρωτεύουσα της.

Μετά πήγαμε πάλι προς τη νέα πόλη της Οχρίδας για να βγάλουμε κάποιες φωτογραφίες με το φως του ήλιου και επιστρέψαμε στο δωμάτιο για να φύγουμε.

 

[cosafiv]

αν εχεις την καλοσυνη , βαλε και ονοματα καταλυματων , που ειναι καλα, για να τα εχουμε στα υπ'οψιν...

 

[travelbreak]

αν εχεις την καλοσυνη , βαλε και ονοματα καταλυματων , που ειναι καλα, για να τα εχουμε στα υπ'οψιν...

Παρακάτω δίνω τις πληροφορίες που ζητάς. Το αν είναι καλά ή όχι θα το δεις και στη συνέχεια της ιστορίας μου. Αλλά να ξέρεις, ό,τι αρέσει σε μένα εσένα μπορεί να μη σου αρέσει. Αν θες κάτι συγκεκριμένο για κάποιο με ρωτάς.

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ​

• Βέροια, la Bijou, 61 ευρώ, μία μέρα.
• Ikaron 4, Φλώρινα, 53100, Ελλάδα, «Φιλαρέτη», 35,5 ευρώ, μία μέρα.
• Old City House. st. Ilindenska 56 st. Ilindenska 56, Οχρίδα, 6000, Βόρεια Μακεδονία, 25 ευρώ, μία μέρα.
• Hotel Fama, 74 Boulevard Krste Petkov Misirkov 74 Boulevard Krste Petkov Misirkov, Σκόπια, 1000, Βόρεια Μακεδονία, 41 ευρώ, δύο μέρες, με πρωινό.
• Colorway Appartment, Šantićeva 13 02, Stari Grad, Βελιγράδι, 11000, Σερβία, 100 euros, δύο μέρες, με πρωινό.
• Hotel Hayat, Abdesthana 47, Σαράγεβο, 71000, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, 35 euros, μία μέρα.
• Art House, Rade Bitange 26 , Μόσταρ, 88000, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, 21,6 euros, μία μέρα.
• Opus One Apartment Dubrovnik, 32 Ulica Andrije Hebranga, Gruz, Ντουμπρόβνικ, 20000, Κροατία, 40 euros, μία μέρα.
• Lux Hotel, Jadranski put, Μπούντβα, 85310, Μαυροβούνιο, 27,5 euros, μία μέρα, με πρωινό.
• Sweet Dreams Rooms, Slobodana Skerovica 86, Ποντγκόριτσα, 81000, Μαυροβούνιο, 26 euros, μία μέρα.
• Florent's Superb Studio, free parking & garden!!, 6 Rruga Zenel Baboçi, Τίρανα, 1001, Aλβανία, 34 euros, μία μέρα.

 

[cosafiv]

Παρακάτω δίνω τις πληροφορίες που ζητάς. Το αν είναι καλά ή όχι θα το δεις και στη συνέχεια της ιστορίας μου. Αλλά να ξέρεις, ό,τι αρέσει σε μένα εσένα μπορεί να μη σου αρέσει. Αν θες κάτι συγκεκριμένο για κάποιο με ρωτάς.

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ​

• Βέροια, la Bijou, 61 ευρώ, μία μέρα.
• Ikaron 4, Φλώρινα, 53100, Ελλάδα, «Φιλαρέτη», 35,5 ευρώ, μία μέρα.
• Old City House. st. Ilindenska 56 st. Ilindenska 56, Οχρίδα, 6000, Βόρεια Μακεδονία, 25 ευρώ, μία μέρα.
• Hotel Fama, 74 Boulevard Krste Petkov Misirkov 74 Boulevard Krste Petkov Misirkov, Σκόπια, 1000, Βόρεια Μακεδονία, 41 ευρώ, δύο μέρες, με πρωινό.
• Colorway Appartment, Šantićeva 13 02, Stari Grad, Βελιγράδι, 11000, Σερβία, 100 euros, δύο μέρες, με πρωινό.
• Hotel Hayat, Abdesthana 47, Σαράγεβο, 71000, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, 35 euros, μία μέρα.
• Art House, Rade Bitange 26 , Μόσταρ, 88000, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, 21,6 euros, μία μέρα.
• Opus One Apartment Dubrovnik, 32 Ulica Andrije Hebranga, Gruz, Ντουμπρόβνικ, 20000, Κροατία, 40 euros, μία μέρα.
• Lux Hotel, Jadranski put, Μπούντβα, 85310, Μαυροβούνιο, 27,5 euros, μία μέρα, με πρωινό.
• Sweet Dreams Rooms, Slobodana Skerovica 86, Ποντγκόριτσα, 81000, Μαυροβούνιο, 26 euros, μία μέρα.
• Florent's Superb Studio, free parking & garden!!, 6 Rruga Zenel Baboçi, Τίρανα, 1001, Aλβανία, 34 euros, μία μέρα.

ευχαριστω φιλε
οι αμεσες απαντησεις σου, δειχνουν οτι εισαι σωστος ταξιδευτης
νασαι παντα καλα και να ταξιδευεις

 

[christoskolovos]

Σε πόσες μέρες το έκανες αυτό το ταξίδι; Σκέφτομαι να το κάνω και εγώ οδικώς την άνοιξη μόνο όμως Αλβανία, Μαυροβούνιο, Ντουμπρόβνικ, Βοσνία Ερζεγοβίνη. Στα άλλα μέρη έχω πάει. Επίσης απ' το να αγοράζεις sim σε κάθε χώρα, υπάρχει η e-sim ( εφόσον δέχεται το κινητό σου). Με πράσινη κάρτα μπορείς να γυρίσεις όλη την Ευρώπη και σε πολλές χώρες ούτε την κοιτάνε.
Κόσοβο αξίζει; έχω ακούσει έχει ωραία φύση και επίσης το Σαράγεβο αξίζει;