travelbreak
Member
- Μηνύματα
- 1.768
- Likes
- 14.586
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
Σεράγεβο
Πήγαμε στο ξενοδοχείο που μείναμε πληρώνοντας 35€ για μία βραδιά και αφού αλλάξαμε ρούχα για να είμαστε στεγνοί, πήγαμε την πρώτη μας βόλτα στην πρωτεύουσα της Βοσνίας. Μέναμε πολύ κοντά στο κέντρο και σε 5 λεπτά το πολύ βρισκόμασταν σε κεντρικά σημεία της πόλης. Ευτυχώς είχε σταματήσει να βρέχει και έτσι μπορέσαμε και κάναμε αρκετές βόλτες βλέποντας πολλά από τα σημαντικά σημεία του πολύπαθου Σεράγεβου.
Η βόλτα ουσιαστικά ήταν βραδινή. Είτε γιατί είχε σύννεφα και έκρυβαν το λιγοστό φως του σούρουπου, είτε γιατί όντως είχε βραδιάσει.
Στο ξενοδοχείο, που εξωτερικά έδειχνε ότι ήταν τεσσάρων αστέρων, αλλά στη ρεσεψιόν είχε μόνο τρία, ήταν ικανοποιητικό. Ρώτησα για το passward του WiFi και με περηφάνια μου είπε ότι ήταν: sarajevo1984. Εγώ χαμογέλασα και εκείνος κατάλαβε πως γνώριζα πολύ καλά ότι το 1984 ήταν για τους χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες που είχε διοργανώσει η πόλη.
Μου έκανε εντύπωση όταν διάβασα ότι στην πόλη μονάχα το 30% είναι μουσουλμάνοι και οι υπόλοιποι είναι χριστιανοί. Το είχα για γεμάτο μουσουλμάνους. Περιπλανηθήκαμε σε πολλά από τα ενδιαφέροντα σημεία της πόλης, που ήταν συγκεντρωμένα γύρω από το ποτάμι Miljacka. Στον επόμενο χάρτη φαίνονται μερικά χαρακτηριστικά σημεία της πόλης:
Το δωμάτιό μας δεν ήταν και τόσο καλό, πρώτον γιατί έκανε υπερβολική ζέστη την οποία δεν μπορούσα να χαμηλώσω. Επίσης είχε ένα επιπλέον μονό κρεβάτι και έπιανε πολύ χώρο. Πάνω σε αυτό βάζαμε τα πράγματά μας πάντως. Κοιμηθήκαμε μια χαρά και εγώ τουλάχιστον δεν σκεπάστηκα καθόλου.
Ξυπνήσαμε πρωί-πρωί στο Σαράγεβο και το πρώτο που κάναμε ήταν να φτιάξουμε τους καφέδες μας, να φάμε κάποιο πρωινό (στο δωμάτιο) που ήταν μαρμελάδα με ψωμί και μετά να φύγουμε για την περιήγηση της πόλης. Ουσιαστικά είχαμε δει τα περισσότερα μνημεία το προηγούμενο βράδυ, αλλά θέλαμε να τα φωτογραφίσουμε και να τα ξαναδούμε με το φως της ημέρας. Το φως αυτό αρχικά δεν ήταν πολύ δυνατό, αφού είχε πολλά σύννεφα και κάθε τόσο έριχνε και λίγες σταγόνες. Ευτυχώς δεν ήταν πολύ δυνατές για να μας κάνουν να οπισθοχωρήσουμε.
Ξαναπήγαμε λοιπόν στο Δημαρχείο, στο Sebilj αλλά περπατήσαμε και την παλιά πόλη και τον ποταμό Miljacka που τη διασχίζει βλέποντας ωραία κτήρια. Μη φανταστεί κανείς ότι πλησιάσαμε καν την καινούργια πόλη.
Είχα σημειώσει διάφορα σημεία και μέσα στην πόλη του Σεράγεβου αλλά και στη Βοσνία γενικότερα για να τα επισκεφτούμε. Δεν τα καταφέραμε όλα αυτά όμως. Πίστευα πριν ξεκινήσει το ταξίδι ότι θα μέναμε άλλη μια μέρα στη χώρα αυτή, αλλά και συγκεκριμένα στο Σεράγεβο, αλλά προτιμήσαμε να τη διαθέσουμε στο Ντουμπρόβνικ. Έτσι στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη μείναμε στα τελείως κλασικά. Στο Σεράγεβο είχα σημειώσει να πάμε και στο Τούνελ της Ελπίδας, αλλά να ανέβουμε και στον Avaz Twist Tower. Άλλη φορά!
Λίγο πριν τις 10 επιστρέψαμε στο δωμάτιο και πήραμε τα πράγματά μας και το αυτοκίνητο για να φύγουμε. Πρώτα όμως έβαλα στον πλοηγό να μας ανεβάσει στο Λευκό Φρούριο (White Fortress) που ήταν ψηλά στην πόλη. Από λάθος δεν έβαλα το Κίτρινο Φρούριο. Από τις βόλτες που κάναμε κάτω στην πόλη βλέπαμε ένα μεγάλο κτήριο, σαν μοναστήρι, πάνω σε ένα λόφο. Μας φάνηκε ότι είχε και φρούριο εκεί. Θέλαμε να πάμε κάπου ψηλά για να δούμε τη θέα. Είδα στο χάρτη το White Fortress και πίστεψα πως ήταν αυτό που βλέπαμε από κάτω. Πήγαμε με τη σχετική ταλαιπωρία λόγω της ανηφόρας αλλά δεν ήταν εκείνο που βλέπαμε. Πληρώσαμε κι ένα μικρό εισιτήριο για να μπούμε μέσα. Δεν άξιζε παρά μόνο για τις φωτογραφίες με τη θέα που βγάλαμε από εκεί πάνω. Άλλωστε αυτό θέλαμε. Από εκεί φαινόταν και η πόλη αλλά και το πίσω μέρος της με δρόμους και χωράφια.