Αλβανία Βοσνία-Ερζεγοβίνη Κροατία Μαυροβούνιο Π.Γ.Δ.Μ. Σερβία Εδώ είναι (λίγα) Βαλκάνια, οδικώς και ωδικώς

[travelbreak]

Novi Sad και Fruska Gora
Ξεκίνημα πολύ νωρίς για εκτός Βελιγραδίου εξόρμηση.
Αρχικά βάλαμε στον πλοηγό ένα σημείο κοντά στο Δούναβη για να δούμε το μεγάλο ποτάμι που περνάει από το Βελιγράδι. Όμως δεν υπήρχε πρόσβαση για να τον δούμε και έτσι φύγαμε κατευθείαν για την πόλη Νόβι Σαντ, που βρίσκεται περίπου 100 km βόρεια του Βελιγραδίου. Εννοείται ότι μπήκαμε στην εθνική οδό. Πληρώσαμε κάποια λίγα διόδια και φτάσαμε σχετικά σύντομα, κάπου στις 9 το πρωί, στην πόλη, όπου είχαμε πάλι το μαρτύριο του παρκαρίσματος. Δεκάδες αυτοκίνητα ή και περισσότερα να ψάχνουν για να παρκάρουν. Αλλά η ώρα πια ήταν περασμένη και δεν ήταν εύκολο να βρεθούν θέσεις. Γι’ αυτό και εμείς απομακρυνθήκαμε από το κέντρο της πόλης και σε ένα απόμερο σημείο αφήσαμε το αυτοκίνητο χωρίς καν να πληρώσουμε πάρκινγκ. Περπατήσαμε 20 λεπτά για να φτάσουμε στο κέντρο, όμως είδαμε κάποια πράγματα και σε αυτά τα 20 λεπτά.

Το Νόβι Σαντ είναι μια πολύ όμορφη πόλη με ενδιαφέροντα κτίρια, κυρίως εκκλησίες. Έχει ένα άλλο χρώμα, διαφορετικό και από το Βελιγράδι και από τη Νις και φυσικά πολύ διαφορετικό από τα Σκόπια. Είναι εμφανής η επίδραση της Αυστροουγγαρίας στην διαμόρφωση των κτηρίων και το σχεδιασμό της πόλης. Μας άρεσε πολύ. Κάναμε βόλτα και στον Δούναβη όπου απέναντι φαινόταν το κάστρο της πόλης, το οποίο όμως δεν επισκεφθήκαμε. Πήγαμε φυσικά στην περίφημη Πλατεία Ελευθερίας με το Δημαρχείο και την εκκλησία Mary Church. Περπατήσαμε στους πεζόδρομους και ίσα που μπήκαμε στο Dunavski Park, αλλά δε θέλαμε να σπαταλήσουμε χρόνο σε πάρκα. Όλα αυτά τα σημεία είναι σχετικά κοντά. Μόνο το κάστρο είναι σε κάποια απόσταση και πρέπει να περάσεις γέφυρα Varadin στο Δούναβη. Από μακριά φαινόταν και το ρολόι του Πετροβαραντίν.

Μετά από περίπου 2 ώρες περιήγηση πήγαμε στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε μια βόλτα στην κοντινή περιοχή Fruska Gora. Εκεί υποτίθεται ότι υπάρχει μια πολύ όμορφη φύση και υπάρχουν σχεδόν 20 μοναστήρια, μερικά από τα οποία θέλαμε να επισκεφθούμε. Δεν ξέραμε κανένα που να είναι ιδιαίτερα όμορφο και γι αυτό έβαλα στον πλοηγό ένα στην τύχη και πήγαμε. Ήταν το Beočin Monastery. Μετά από αυτό πήγαμε και σε δύο άλλα, το Rakovac και στο Ravanica-Vrdnik, αλλά δεν μας εντυπωσίασαν. Εξωτερικά ήταν όμορφα αλλά εσωτερικά φαινόταν ότι είναι σε περίοδο ανακαίνισης. Η φύση βέβαια ήταν όμορφη αλλά όχι κάτι ιδιαίτερο.

Και τα τρία μοναστήρια ήταν κοντά στο Δούναβη, όπως φαίνεται και στον επόμενο αριστερό χάρτη. Στον άλλο δεξιά φαίνεται η συνολική διαδρομή της ημέρας: 216 χιλιόμετρα.

Πήραμε το δρόμο της επιστροφής μετά από τις βόλτες στα 3 μοναστήρια που επισκεφθήκαμε.

Βελιγράδι, δεύτερη μέρα

Στις 14:30 είχαμε φτάσει στο δωμάτιο. Δεν ήθελα να πάω κάπου να παρκάρω για να συνεχίσουμε την βόλτα με τα πόδια στο Βελιγράδι, διότι ήξερα ότι θα ήταν μεγάλη ταλαιπωρία. Πάρκαρα στο μέρος που μέναμε με την ησυχία μου και ξεκινήσαμε λίγο πριν τις 3 για τις βόλτες στην πόλη. Όμως επειδή βράδιαζε νωρίς, δηλαδή περίπου στις 16:30 δεν προλάβαμε και πάρα πολλά πράγματα να δούμε με το φως. Όμως η βόλτα ήταν πολύ όμορφη γιατί είδαμε καταπληκτικά κτίρια και όμορφες εκκλησίες. Επίσης ο φωτισμός τους ήταν εντυπωσιακός. Συνεχίσαμε τη βόλτα μας στους δρόμους με τις καφετέριες και τα όμορφα κτίρια.

Το Βελιγράδι είναι μια τεράστια πόλη σε έκταση με πληθυσμό σχεδόν 1,5 εκατομμύριο και δεν είναι εύκολο να δεις σε λίγες ώρες όλα τα ενδιαφέροντα που έχει. Μάλιστα είναι και διάσπαρτα σε μερικές περιοχές. Εμείς γυρνούσαμε μόνο στην περιοχή του κέντρου σε μια ακτίνα κάπου ένα με δύο χιλιόμετρα. Περάσαμε πολύ κοντά από το φρούριο του Βελιγραδίου, Kalemegdan Fortress, αφού επισκεφτήκαμε τον Καθεδρικό Ναό του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, αλλά ήθελε πολύ χρόνο για επίσκεψη και το προσπεράσαμε. Η Πλατεία Δημοκρατίας στο κέντρο της πόλης έχει υπέροχα κτήρια, όπως το Εθνικό Μουσείο και το Εθνικό Θέατρο που δέσποζε η φωτογραφία της Μαρίας Κάλας. Είδαμε το ωραία φωτισμένο Παλιό Παλάτι και το κτήριο της Εθνοσυνέλευσης. Στις φωτογραφίες θα δείτε και ένα σωρό άλλα κτήρια που δεν είναι εύκολο να θυμόμαστε τα ονόματά τους.

Η πόλη έχει τρομαχτική πολεμικά ιστορία, με κατακτήσεις και επανακατακτήσεις από Οθωμανούς και άλλους λαούς. Έχει καταστραφεί πάνω από σαράντα φορές και είναι αξιοσημείωτο ότι μέχρι το 1918 την συνοικία Ζέμουν την κατείχαν οι Αυστρουγγαροί. Εδώ είναι, πραγματικά, Βαλκάνια! Το Ζέμουν θεωρείται ενδιαφέρουσα περιοχή για βραδινή επίσκεψη.

Όταν νύχτωσε και είχαμε δει ό,τι μπορούσαμε, ήταν νωρίς ακόμα για να επιστρέψουμε στο δωμάτιο. Γι’ αυτό καθίσαμε σε μια καφετέρια να πιούμε μπύρες.

Δεν είναι και πολύ φθηνό το Βελιγράδι. Πέρασε η ώρα μας σχετικά ευχάριστα. Οι περισσότεροι αυτή τη μέρα κάθονταν έξω αφού η θερμοκρασία δεν ήταν κάτω από τους 10°C. Ο ουρανός βέβαια ήταν συννεφιασμένος, αλλά ούτε στο Νόβι Σαντ ούτε στο Βελιγράδι είδαμε βροχή πέρα από λίγες ψιχάλες. Είναι εντυπωσιακό που στο Βελιγράδι ο κόσμος καθόταν έξω, έστω με κάποια μικρή θέρμανση, και πριν από μερικές μέρες στην Ελλάδα, στη Βέροια και στη Φλώρινα, είχαμε θερμοκρασίες κοντά στο μηδέν. Όμως και στα Σκόπια έκανε αρκετό κρύο.

Εκεί που πίναμε τις μπύρες στην καφετέρια, κλείσαμε δωμάτιο και στο Σαράγεβο αλλά και στο Μόσταρ. Ήταν σχετικά φθηνά: στο Σαράγεβο περίπου 35€ και στο Μόσταρ 10€ λιγότερα, αλλά φαίνονταν καλοί χώροι. Ήταν οι επόμενοι σταθμοί μας.

Και μια ερώτηση κρίσεως: Από τι υλικό είναι φτιαγμένη η γλάστρα της επόμενης φωτογραφίας; Αν είστε παρατηρητικοί θα το καταλάβετε από το ανάγλυφό του.

Από μερικά άχρηστα πράγματα γίνονται όμορφες κατασκευές.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 7
• 8
• 9
• 10
• 11
• …

  Go to chapter

  Go
• 21

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 9 of 21

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[evaT]

Πολύ καλά κάνεις και τα γράφεις! δεν υπάρχει άλλη μία ιστορία. Καθένας έχει την ξεχωριστή του ματιά και η δική σου είναι αναλυτική και πολύτιμη. Παρακολουθώ με προσοχή

 

[KIKI]

Πολυ ωραία εισαγωγή. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
Τα Βαλκάνια εχουν πολυ υλικό αρκει να τα δούμε με άλλη ματιά και οχι οπως τη δική μου που πρωτοπάτησα το πόδι μου το 2018 σκεφτόμενη 'ελα μωρέ τι να μας πουν οι γείτονες". Αλλαξα γνώμη και το 2019 πήγα άλλες τρεις φορές ανακαλύπτοντας συνέχεια πολυ ενδιαφέροντα μέρη και τώρα ξέρω οτι εχω ακόμα πολλά να επισκεφτώ.

 

[travelbreak]

Πολυ ωραία εισαγωγή. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
Τα Βαλκάνια εχουν πολυ υλικό αρκει να τα δούμε με άλλη ματιά και οχι οπως τη δική μου που πρωτοπάτησα το πόδι μου το 2018 και μετά το 2019 πήγα άλλες τρεις φορές ανακαλύπτοντας συνέχεια πολυ ενδιαφέροντα μέρη και τώρα έχω ακόμα πολλά να επισκεφτώ.

Επειδή είναι η περιοχή μας, είναι ενδιαφέρον να γνωρίζουμε την ιστορία της. Εγώ αφού γύρισα διάβασα μερικά ιστορικά στοιχεία της δεκαετίας του 1990. Δεν θυμάμαι πολλά από εκείνη την περίοδο, αν και τα έζησα έντονα.
Όμως σε ένα ταξίδι δρόμου, δεν έχεις το χρόνο να μπεις όσο χρειάζεται στην ιστορία ενός τόπου. Είναι όμως η ταξιδιωτική επιλογή μας.

 

[travelbreak]

Βόρεια Μακεδονία​

Την επόμενη μέρα το πρωί ξεκινήσαμε νωρίς για να μπούμε στη γειτονική χώρα, την Βόρεια Μακεδονία δηλαδή (ή ΠΓΔΜ ή Σκόπια). Τα χαρτιά που χρειάζονταν ήταν τα διαβατήρια ή ταυτότητες, η άδεια του αυτοκινήτου και από την ασφάλειά του να έχουμε την λεγόμενη πράσινη κάρτα, η οποία μας κάλυπτε σε περίπτωση συμβάντος μόνο τα έξοδα του άλλου αυτοκινήτου και γενικότερα οχήματος. Με την κάρτα λοιπόν και τα διαβατήριά μας μπήκαμε στη χώρα. Την πράσινη κάρτα την είχα βγάλει μερικές μέρες πριν, πηγαίνοντας επί τόπου στην ασφαλιστική εταιρεία του αυτοκινήτου μου. Όμως θα μπορούσε να γίνει και ηλεκτρονικά, αλλά η διαδικασία θα ήταν λίγο πιο μπερδεμένη. Για μένα ήταν εύκολο να πάω μέχρι τα γραφεία τους και να πάρω το χαρτί. Εκεί όμως καταλαβαίνεις τους άχρηστους υπαλλήλους. Μου είπε ότι για Σερβία και Κροατία θέλει άλλη κάρτα, στην οποία οι ημερομηνίες που θα έβαζα δε θα έπρεπε να επικαλύπτονται με εκείνες των άλλων χωρών. Βασικά ήταν δυο ομάδες χωρών σε ένα έντυπο που μου έδωσε. Σε άλλη ομάδα ήταν η Σερβία. Αποφάσισα να μην ασχοληθώ στο ταξίδι με τη Σερβία, αφού ήθελε μια άλλη διαδικασία επιπλέον. Όταν όμως έφυγα με την πράσινη κάρτα είδα ότι στις χώρες στις οποίες ίσχυε ήταν και η Σερβία, όπως και το Μαυροβούνιο, τα Σκόπια, η Αλβανία, η Βοσνία και διάφορες άλλες. Καλού κακού πήρα τηλέφωνο τις πρεσβείες της Κροατίας και της Σερβίας και μου είπαν ότι δε χρειάζονται καν πράσινη κάρτα. Μετά πήρα και την ασφαλιστική και στις πληροφορίες μου επιβεβαίωσαν όλα αυτά. Ο αρμόδιος όμως υπάλληλος δεν τα ήξερε. Και όχι μόνο αυτό, αλλά σου έδινε και λάθος πληροφορίες. Για την ιστορία αναφέρω ότι μόνο στην Βόρεια Μακεδονία μας τη ζήτησαν. Πουθενά αλλού.

Η χώρα έχει έκταση 26.000 τ.χ. (λίγο μεγαλύτερη από την Πελοπόννησο με 21.500 τ.χ.) και πληθυσμό κάτι λιγότερο από δύο εκατομμύρια. Δυστυχώς βαίνει μειούμενος. Η Ελληνική Μακεδονία έχει έκταση 34.000 τχ και πληθυσμό κοντά στα δυόμισι εκατομμύρια. Τα Σκόπια έχουν πληθυσμό κάπου μισό εκατομμύριο και η Μπίτολα (Bitola) όπως και το Κουμάνοβο περίπου 100.000. Η Οχρίδα 42.000 και το Τέτοβο που πήγαμε αργότερα 52.000.

Μπίτολα και Οχρίδα

Τα σύνορα τα περάσαμε νωρίς χωρίς κίνηση και μέσα σε λίγα λεπτά είχαν τελειώσει οι διαδικασίες. Η πρώτη στάση που κάναμε ήταν στην πόλη Μπίτολα (Μοναστήρι στα Ελληνικά) που είχαμε εντοπίσει κάποια σημεία για να δούμε εκεί. Με την κάρτα Revolut τράβηξα 5000 δηνάρια από ΑΤΜ και η ισοτιμία ήταν περίπου 60 δηνάρια το 1€. Τα ήθελα για τα πρώτα έξοδα.

Στον επόμενο χάρτη φαίνεται η διαδρομή της ημέρας.

Η κυκλοφορία με το αυτοκίνητό μου ήταν άνετη, αφού οι οδηγοί στη χώρα οδηγούσαν όπως και στην Ελλάδα και μάλλον καλύτερα θα έλεγα.
Στην Μπίτολα είδαμε τα σημεία που είχα σημειώσει καθώς και εκείνα που πηγαίνουν τα πρακτορεία από την Ελλάδα. Παρκάραμε το αυτοκίνητο σε ένα κεντρικό σημείο πληρώνοντας κάποια χρήματα που ήταν πολύ λίγα. Απλά εγώ έδωσα 2€ γιατί δεν είχα πιο ψιλά. Κανονικά ήθελε 40 δηνάρια για τρεις ώρες. Δεν είχα πάρει ακόμα από το μηχάνημα τα ντόπια χρήματα.

Σάββατο πρωί, ερημιά στους εμπορικούς κεντρικούς δρόμους:

Τα γύρω βουνά είχαν αρκετό χιόνι:

Μας έκανε εντύπωση ότι στην πόλη υπήρχαν πολλά τζαμιά. Αργότερα βέβαια διαπιστώσαμε ότι η χώρα έχει πάρα πολλά παντού, αφού έχει μεγάλο ποσοστό σε μουσουλμάνους, 33,3% και 65% Χριστιανούς. Εμείς πιστεύαμε ότι θα είχε μόνο χριστιανούς. Η Μπίτολα είναι πολύ κοντά στα σύνορα με την Ελλάδα γι αυτό και έχει πολλούς επισκέπτες Έλληνες. Ακούσαμε συχνά να μιλούν ελληνικά γύρω μας. Επισκεφτήκαμε το Ναό του Αγίου Δημητρίου, τον πεζόδρομο Σιρόκ Σοκάκ, τον Πύργο του Ρολογιού, την Σκεπαστή Αγορά και κάποια τζαμιά απέξω. Δεν θα έλεγα η πόλη ότι έχει μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά αφού περνούσαμε, η στάση ήταν επιβεβλημένη.

 

[cosafiv]

εισαι πολυ καλος, τοχεις με το γραψιμο , συνεχισε , διαβαζουμε... εχω κανει με μηχανη ακριβως την ιδια διαδρομη, σε ενα απο τα ταξιδια μου στα Βαλκανια , τα οποια λατρευω...

 

[travelbreak]

εισαι πολυ καλος, τοχεις με το γραψιμο , συνεχισε , διαβαζουμε... εχω κανει με μηχανη ακριβως την ιδια διαδρομη, σε ενα απο τα ταξιδια μου στα Βαλκανια , τα οποια λατρευω...

Σε ευχαριστώ για τους επαίνους. Θα ήταν ωραίο ταξίδι και με μηχανή. Σε μια παλιότερη εποχή θα το έκανα ευχαρίστως. Κι εμείς λέμε να το επιχειρήσουμε ξανά.

 

[travelbreak]

Περιοχή Οχρίδας

Όταν τελειώσαμε τις επισκέψεις που θέλαμε στην Bitola, φύγαμε και από ένα μερικώς χιονισμένο τοπίο φτάσαμε στην Οχρίδα.

Ήταν το μέρος που θα μέναμε το βράδυ. Όμως νότια της πόλης και σε απόσταση 30 km βρίσκεται το μοναστήρι του Αγίου (ή Οσίου Ναούμ (ιδρύθηκε το 10ο αιώνα), το οποίο αποφασίσαμε να επισκεφθούμε πριν πάμε στο δωμάτιο. Στο δρόμο όμως συναντήσαμε το μουσείο νερού και γι’ αυτό κάναμε μια στάση να το δούμε. Χωρίς να μας εντυπωσιάσει, ήταν κάτι ιδιαίτερο.

Ο χώρος όμως του μοναστηριού ήταν εντυπωσιακός δίπλα στη λίμνη Οχρίδα. ο ίδιο το μοναστήρι δεν έλεγε και πολλά. Είδαμε ένα ποτάμι να ρίχνει το νερό του μέσα στη λίμνη. Το ποτάμι σαν να έπαιρνε το νερό του από μια άλλη λίμνη δίπλα στην μεγάλη λίμνη της Οχρίδας. Είχε κάποιες βάρκες εκεί που έλεγαν ότι κάνουν βαρκάδα μέχρι τις πηγές του νερού. Αποφασίσαμε να πάρουμε και εμείς μια βάρκα, δίνοντας 1000 δηνάρια, όπου για μισή ώρα μας έκανε βόλτα στη λίμνη αυτή δίπλα στην Οχρίδα. Ο βαρκάρης, που έκανε κουπιά με τα χέρια, μας έδειχνε τις πηγές από τις οποίες ανάβλυζε το νερό που έμπαινε μετά στην Οχρίδα. Η βαρκάδα ήταν πολύ όμορφη και στη βάρκα ήμασταν μόνο εγώ με την Ντίνα.

Η περιοχή έχει αρκετά όμορφα εστιατόρια για φαγητό. Όμως το χειμώνα όσο έχει φως δεν τρώμε ούτε πίνουμε καφέ. Τρέχουμε να προλάβουμε.

Από την Μπίτολα είχα αγοράσει μία κάρτα sim για το τηλέφωνο, αλλά δεν είχα καταφέρει να την ενεργοποιήσω. Για να μην τα πολυλογώ, ποτέ δεν την ενεργοποίησα, παρ’ ό,τι προσπάθησαν πολύ σοβαρά τουλάχιστον 3 ντόπια άτομα, μεταξύ αυτών και ο βαρκάρης μας. Στο τέλος για να έχω ίντερνετ στη χώρα αυτή, αναγκάστηκα να αγοράσω μια άλλη, της εταιρείας Α1, ενώ η πρώτη ήταν της εταιρείας Λάικα. Η πρώτη έκανε 200 δηνάρια ενώ η δεύτερη έκανε 300. Η δεύτερη τελικά δούλεψε. Την πήρα το βράδυ εκείνης της μέρας από την Οχρίδα που κάναμε βόλτα.

Όταν επιστρέψαμε στην Οχρίδα από το μοναστήρι του Αγίου Ναούμ, πήγαμε όσο είχε φως, να δούμε πρώτα την παλιά πόλη και το φρούριο. Όντως ήταν πολύ όμορφα αν και το φρούριο ήταν κλειστό. Όμως η θέα από ψηλά ήταν υπέροχη.

Αφού περπατήσαμε πάνω από μία ώρα, αποφασίσαμε επιτέλους να πάμε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, βράδιασε κιόλας. Βάζω την διεύθυνση στον πλοηγό (που δεν απαιτεί ίντερνετ) και διαπιστώνω ότι ήταν πολύ κοντά στο σημείο που βρισκόμασταν, μέσα στην παλιά πόλη. Μας άρεσε πολύ αυτό. Το πρόβλημα ήταν ότι δεν ήταν στο κατάλυμα κάποιος να μας περιμένει και όπως είπα εγώ τότε δεν είχα κάρτα στο κινητό που να λειτουργεί. Όμως είπαμε σε κάποιον γείτονα να πάρει το τηλέφωνο του καταλύματος και ευτυχώς ένας νεαρός ήρθε πολύ σύντομα και μας άνοιξε το δωμάτιο.

Ουσιαστικά ήταν ένα στούντιο με κουζίνα και όλα τα απαραίτητα, πολύ καλά τακτοποιημένο, και ευχαρίστως θα μέναμε μερικές μέρες ακόμα αφού ήταν πολύ άνετο. Ο νεαρός που μου άνοιξε μου πρότεινε να μου κάνει ένα μικρό δώρο αν του βάλω δέκα στην πλατφόρμα ενοικίασης. Εγώ του είπα ότι θα του βάλω δέκα έτσι κι αλλιώς. Άλλωστε φαινόταν υπέροχο το μέρος και η τοποθεσία καταπληκτική. Τελικά μου έκανε και το δωράκι.

Μετά από λίγη ξεκούραση βγήκαμε βόλτα. Αρχικά κατεβήκαμε μέχρι την παραλία της λίμνης μέσα από την παλιά πόλη και μετά καταλήξαμε στην καινούργια πόλη. Οι αποστάσεις ήταν μικρές και η βόλτα ενδιαφέρουσα. Η καινούργια πόλη ήταν στολισμένη λόγω των Χριστουγέννων. Αφού κάναμε τις βόλτες μας επιστρέψαμε για την τελική ξεκούραση.

Πρωινή βόλτα στην Οχρίδα

Το πρωί στην Οχρίδα, ξυπνήσαμε αρκετά νωρίς. Στις 7 τοπική ώρα, την ώρα που ξημέρωνε, ξεκινήσαμε τη βόλτα μας. Πρώτα πήγαμε σε μια εκκλησία πίσω από το φρούριο και κάτω στη θάλασσα, σε ένα υπέροχο σημείο. Ήταν η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου. Περπατήσαμε λίγο μέχρι να φτάσουμε, αλλά επειδή η μέρα ήταν υπέροχη, ήταν και η διαδρομή ωραία, απολαύσαμε όλη αυτή τη βόλτα. Πράγματι ήταν ένα από τα ωραιότερα σημεία της παλιάς πόλης. Τα ενδιαφέροντα της παλιάς πόλης είναι όλα εκκλησίες και επί πλέον το φρούριο του Σαμουήλ. Ο Σαμουήλ ήταν ο Τσάρος της Βουλγαρικής αυτοκρατορίας γύρω στο 1000 μ.Χ. όταν η Οχρίδα ήταν η πρωτεύουσα της.

Μετά πήγαμε πάλι προς τη νέα πόλη της Οχρίδας για να βγάλουμε κάποιες φωτογραφίες με το φως του ήλιου και επιστρέψαμε στο δωμάτιο για να φύγουμε.

 

[cosafiv]

αν εχεις την καλοσυνη , βαλε και ονοματα καταλυματων , που ειναι καλα, για να τα εχουμε στα υπ'οψιν...

 

[travelbreak]

αν εχεις την καλοσυνη , βαλε και ονοματα καταλυματων , που ειναι καλα, για να τα εχουμε στα υπ'οψιν...

Παρακάτω δίνω τις πληροφορίες που ζητάς. Το αν είναι καλά ή όχι θα το δεις και στη συνέχεια της ιστορίας μου. Αλλά να ξέρεις, ό,τι αρέσει σε μένα εσένα μπορεί να μη σου αρέσει. Αν θες κάτι συγκεκριμένο για κάποιο με ρωτάς.

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ​

• Βέροια, la Bijou, 61 ευρώ, μία μέρα.
• Ikaron 4, Φλώρινα, 53100, Ελλάδα, «Φιλαρέτη», 35,5 ευρώ, μία μέρα.
• Old City House. st. Ilindenska 56 st. Ilindenska 56, Οχρίδα, 6000, Βόρεια Μακεδονία, 25 ευρώ, μία μέρα.
• Hotel Fama, 74 Boulevard Krste Petkov Misirkov 74 Boulevard Krste Petkov Misirkov, Σκόπια, 1000, Βόρεια Μακεδονία, 41 ευρώ, δύο μέρες, με πρωινό.
• Colorway Appartment, Šantićeva 13 02, Stari Grad, Βελιγράδι, 11000, Σερβία, 100 euros, δύο μέρες, με πρωινό.
• Hotel Hayat, Abdesthana 47, Σαράγεβο, 71000, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, 35 euros, μία μέρα.
• Art House, Rade Bitange 26 , Μόσταρ, 88000, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, 21,6 euros, μία μέρα.
• Opus One Apartment Dubrovnik, 32 Ulica Andrije Hebranga, Gruz, Ντουμπρόβνικ, 20000, Κροατία, 40 euros, μία μέρα.
• Lux Hotel, Jadranski put, Μπούντβα, 85310, Μαυροβούνιο, 27,5 euros, μία μέρα, με πρωινό.
• Sweet Dreams Rooms, Slobodana Skerovica 86, Ποντγκόριτσα, 81000, Μαυροβούνιο, 26 euros, μία μέρα.
• Florent's Superb Studio, free parking & garden!!, 6 Rruga Zenel Baboçi, Τίρανα, 1001, Aλβανία, 34 euros, μία μέρα.

 

[cosafiv]

Παρακάτω δίνω τις πληροφορίες που ζητάς. Το αν είναι καλά ή όχι θα το δεις και στη συνέχεια της ιστορίας μου. Αλλά να ξέρεις, ό,τι αρέσει σε μένα εσένα μπορεί να μη σου αρέσει. Αν θες κάτι συγκεκριμένο για κάποιο με ρωτάς.

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ​

• Βέροια, la Bijou, 61 ευρώ, μία μέρα.
• Ikaron 4, Φλώρινα, 53100, Ελλάδα, «Φιλαρέτη», 35,5 ευρώ, μία μέρα.
• Old City House. st. Ilindenska 56 st. Ilindenska 56, Οχρίδα, 6000, Βόρεια Μακεδονία, 25 ευρώ, μία μέρα.
• Hotel Fama, 74 Boulevard Krste Petkov Misirkov 74 Boulevard Krste Petkov Misirkov, Σκόπια, 1000, Βόρεια Μακεδονία, 41 ευρώ, δύο μέρες, με πρωινό.
• Colorway Appartment, Šantićeva 13 02, Stari Grad, Βελιγράδι, 11000, Σερβία, 100 euros, δύο μέρες, με πρωινό.
• Hotel Hayat, Abdesthana 47, Σαράγεβο, 71000, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, 35 euros, μία μέρα.
• Art House, Rade Bitange 26 , Μόσταρ, 88000, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, 21,6 euros, μία μέρα.
• Opus One Apartment Dubrovnik, 32 Ulica Andrije Hebranga, Gruz, Ντουμπρόβνικ, 20000, Κροατία, 40 euros, μία μέρα.
• Lux Hotel, Jadranski put, Μπούντβα, 85310, Μαυροβούνιο, 27,5 euros, μία μέρα, με πρωινό.
• Sweet Dreams Rooms, Slobodana Skerovica 86, Ποντγκόριτσα, 81000, Μαυροβούνιο, 26 euros, μία μέρα.
• Florent's Superb Studio, free parking & garden!!, 6 Rruga Zenel Baboçi, Τίρανα, 1001, Aλβανία, 34 euros, μία μέρα.

ευχαριστω φιλε
οι αμεσες απαντησεις σου, δειχνουν οτι εισαι σωστος ταξιδευτης
νασαι παντα καλα και να ταξιδευεις

 

[christoskolovos]

Σε πόσες μέρες το έκανες αυτό το ταξίδι; Σκέφτομαι να το κάνω και εγώ οδικώς την άνοιξη μόνο όμως Αλβανία, Μαυροβούνιο, Ντουμπρόβνικ, Βοσνία Ερζεγοβίνη. Στα άλλα μέρη έχω πάει. Επίσης απ' το να αγοράζεις sim σε κάθε χώρα, υπάρχει η e-sim ( εφόσον δέχεται το κινητό σου). Με πράσινη κάρτα μπορείς να γυρίσεις όλη την Ευρώπη και σε πολλές χώρες ούτε την κοιτάνε.
Κόσοβο αξίζει; έχω ακούσει έχει ωραία φύση και επίσης το Σαράγεβο αξίζει;