Αλβανία Βοσνία-Ερζεγοβίνη Κροατία Μαυροβούνιο Π.Γ.Δ.Μ. Σερβία Εδώ είναι (λίγα) Βαλκάνια, οδικώς και ωδικώς

[travelbreak]

Σκόπια

Τα Σκόπια υπάρχουν ως πόλη από τον τρίτο αιώνα πΧ. Μάλιστα ο Ιουστινιανός καταγόταν από εκεί κοντά. Έκτοτε γνώρισε πολλούς κατακτητές. Γι αυτό και είχε πάντα ανθρώπους από διάφορες εθνότητες και θρησκείες. Έζησε ένα μεγάλο σεισμό το 1963, που κατέστρεψε την πόλη. Όμως δόθηκε η ευκαιρία να χτιστεί πάλι με σύγχρονο τρόπο. Σήμερα έχει πληθυσμό περίπου μισό εκατομμύριο.

Είχα κλείσει ένα ξενοδοχείο που πίστευα ότι είναι στο κέντρο της πόλης. Αλλά όταν φτάσαμε, είχε πλέον νυχτώσει για τα καλά, καταλάβαμε ότι πρέπει να ήταν αρκετά έξω, αφού φαινόταν λίγο ερημιά εκεί. Είχαμε δει στο δρόμο και κάτι ταμπέλες που έλεγαν ότι τα Σκόπια ήταν 3-4 χλμ κι εμείς οδηγήσαμε ως εκεί τουλάχιστον δέκα. Αφού παρκάραμε έξω από το ξενοδοχείο, στο δρόμο, πήγαμε στο δωμάτιό μας που ήταν αρκετά ευρύχωρο και σχετικά καλό για τα 20 περίπου ευρώ που δίναμε τη βραδιά. Η Ντίνα άρχισε να μου γκρινιάζει, πως δεν ήταν δυνατόν να βρίσκεται στο κέντρο της πόλης τόσο καλό ξενοδοχείο και με κόστος μόλις 20 ευρώ.

Ξεκουραστήκαμε λίγο και πήγα στη ρεσεψιόν να ρωτήσω έναν νεαρό που ήταν εκεί να μου πει που μπορούσαμε να πάμε για φαγητό. Αυτός μου εξήγησε πολύ απλά ότι απέναντι από το ξενοδοχείο ξεκινούσε η παλιά πόλη. Εγώ παραξενεύτηκα γιατί ήξερα ότι η παλιά πόλη είναι στο κέντρο των Σκοπίων. Τον ρώτησα φυσικά και μου είπε ότι όντως το ξενοδοχείο βρίσκεται στο κέντρο της πόλης. Εγώ χάρηκα πολύ και ανεβαίνοντας στο δωμάτιο κοίταξα και τον πλοηγό και διαπίστωσα ότι όντως ήμασταν πολύ κοντά στο κέντρο της πόλης. Έτσι βγήκαμε έξω με την Ντίνα χαρούμενοι και σε 5 λεπτά ήμασταν στα στενά της παλιάς πόλης.

Αποφασίσαμε να φάμε σε εστιατόριο. Κάναμε όμως μια πολύ κακή επιλογή αφού καθίσαμε σε ένα κάπως πολυτελές, αλλά μέσα γινόταν χαμός από καπνούς, αφού επιτρεπόταν το κάπνισμα και ο ναργιλές στους επισκέπτες. Είχε επίσης μια πολύ κακή μουσική την οποία μάλιστα είχε και δυνατά. Το αποτέλεσμα ήταν να φάμε στα γρήγορα και φύγαμε για να συνεχίσουμε λίγη βόλτα με τα πόδια και να επιστρέψουμε κουρασμένοι στο δωμάτιο και να κοιμηθούμε.

Τα Σκόπια μας εντυπωσίασαν. Έχουν γεμίσει την πόλη, το κέντρο βέβαια, με τεράστια κτίρια και μεγάλα αγάλματα. Δεσπόζουν φυσικά ο Φίλιππος και ο γιος του Μέγας Αλέξανδρος. Νομίζω ότι δεν ονομάζεται ο αναβάτης στο άλογο πλέον Μέγας Αλέξανδρος, αλλά ένας έφιππος πολεμιστής (χωρίς όνομα). Τέλος πάντων εμείς ξέρουμε ότι είναι ο Μέγας Αλέξανδρος. Εγώ προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα όπως και να λέγεται.

Τα αγάλματα που υπάρχουν στα κτίρια αλλά και πάνω στις γέφυρες του ποταμού Βαρδάρη είναι υπερβολικά πολλά. Δεν είναι άσχημο να τα βλέπεις αλλά όχι και να γίνεται και αυτοσκοπός για μια μικρή πόλη. Βέβαια δίνουν μια ομορφιά, όπως και τα κτίρια που έχουν γίνει πολύ επιβλητικά. Το κάστρο δεσπόζει σε ένα χαμηλό λόφο, αλλά αυτό που αξίζει είναι οι βόλτες πάνω στις γέφυρες και κοντά στο ποτάμι. Φυσικά υπάρχει και η παλιά αγορά και πάρα πολλά τζαμιά μέσα στην πόλη όπως και σε όλη τη χώρα.

Πρωινή βόλτα στα Σκόπια

Την επόμενη μέρα είχαμε πρόγραμμα εκτός πόλης. Όμως ένα έκτακτο γεγονός μας έκανε να ανησυχήσουμε το προηγούμενο βράδυ. Τελείως συμπτωματικά, αφού κλείδωσα με το τηλεχειριστήριο το αυτοκίνητο, αμήχανα δοκίμασα να δω αν ανοίγει το πορτμπαγκάζ. Με έκπληξη διαπίστωσα ότι ήταν ανοιχτό. Αμέσως προσπάθησα να δω αν μπορώ να διορθώσω τη βλάβη αλλά κατάλαβα ότι δεν γινόταν τίποτα. Το αυτοκίνητο θα έμενε στο δρόμο, έξω από το ξενοδοχείο, αλλά το πορτμπαγκάζ θα ήταν ανοιχτό όχι όμως και οι πόρτες. Δηλαδή θα μπορούσε ο κάθε περαστικός να το ανοίξει, αφού δεν ήταν κλειδωμένο. Το είπα στο παιδί που ήταν στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου και ήρθε και αυτός και διαπίστωσε αυτό που είχα διαπιστώσει ήδη εγώ. Μου είπε ότι ήξερε από αυτά και την άλλη μέρα θα έψαχνε ένα συνεργείο για να το πάω να μου διορθώσουν τη βλάβη. Όμως το συνεργείο, όπως μου είπε την επόμενη μέρα το πρωί, άνοιγε μετά από τις 9, οπότε δεν μπορούσαμε να φύγουμε μέχρι εκείνη την ώρα. Ή αν φεύγαμε θα έπρεπε να γυρίσουμε κάποια ώρα για να το φτιάξουμε. Εμείς αποφασίσαμε να κάνουμε πρωί-πρωί μια βόλτα ξανά στην πόλη για να τραβήξουμε φωτογραφίες από αυτά που είχαμε δει την προηγούμενη νύχτα. Με το φως του ήλιου οι φωτογραφίες έχουν άλλη διάσταση.

Περίπου δύο ώρες κάναμε βόλτα τα γνωστά μας μέρη της πόλης, από το προηγούμενο βράδυ, αλλά και σε άγνωστα, μέσα στο κρύο κουκουλωμένοι με κασκόλ σκουφιά και ό,τι άλλο είχαμε. Ο καιρός δεν ήταν βροχερός αλλά μόνο που είχε κρύο. Πάντως στις 9 γυρίσαμε στο ξενοδοχείο όπου πήραμε πρωινό, το οποίο δεν ήταν βέβαια ιδιαίτερα καλό αλλά ήταν κάτι. Το παιδί στη ρεσεψιόν μου είπε ότι το μαγαζί είχε ανοίξει μεν αλλά να πήγαινα το αυτοκίνητο μετά τις 12. Έτσι αποφασίσαμε να φύγουμε για μια βόλτα έξω από την πόλη, όπως είχαμε στο πρόγραμμά μας.

Για να τελειώνω αυτό με το αυτοκίνητο αναφέρω ότι σε αυτή την τελευταία βόλτα που κάναμε, βρήκα ένα συνεργείο και ένας νεαρός πολύ εύκολα μου διόρθωσε το πρόβλημα. Έτσι δεν ασχολήθηκα περισσότερο με το θέμα του πορτμπαγκάζ. Λίγες μέρες αργότερα το παρουσίασε ξανά, αλλά με μια μικρή παρέμβαση που έκανα διορθώθηκε πάλι και έκτοτε μια χαρά.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• …

  Go to chapter

  Go
• 21

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 5 of 21

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[evaT]

Πολύ καλά κάνεις και τα γράφεις! δεν υπάρχει άλλη μία ιστορία. Καθένας έχει την ξεχωριστή του ματιά και η δική σου είναι αναλυτική και πολύτιμη. Παρακολουθώ με προσοχή

 

[KIKI]

Πολυ ωραία εισαγωγή. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
Τα Βαλκάνια εχουν πολυ υλικό αρκει να τα δούμε με άλλη ματιά και οχι οπως τη δική μου που πρωτοπάτησα το πόδι μου το 2018 σκεφτόμενη 'ελα μωρέ τι να μας πουν οι γείτονες". Αλλαξα γνώμη και το 2019 πήγα άλλες τρεις φορές ανακαλύπτοντας συνέχεια πολυ ενδιαφέροντα μέρη και τώρα ξέρω οτι εχω ακόμα πολλά να επισκεφτώ.

 

[travelbreak]

Πολυ ωραία εισαγωγή. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
Τα Βαλκάνια εχουν πολυ υλικό αρκει να τα δούμε με άλλη ματιά και οχι οπως τη δική μου που πρωτοπάτησα το πόδι μου το 2018 και μετά το 2019 πήγα άλλες τρεις φορές ανακαλύπτοντας συνέχεια πολυ ενδιαφέροντα μέρη και τώρα έχω ακόμα πολλά να επισκεφτώ.

Επειδή είναι η περιοχή μας, είναι ενδιαφέρον να γνωρίζουμε την ιστορία της. Εγώ αφού γύρισα διάβασα μερικά ιστορικά στοιχεία της δεκαετίας του 1990. Δεν θυμάμαι πολλά από εκείνη την περίοδο, αν και τα έζησα έντονα.
Όμως σε ένα ταξίδι δρόμου, δεν έχεις το χρόνο να μπεις όσο χρειάζεται στην ιστορία ενός τόπου. Είναι όμως η ταξιδιωτική επιλογή μας.

 

[travelbreak]

Βόρεια Μακεδονία​

Την επόμενη μέρα το πρωί ξεκινήσαμε νωρίς για να μπούμε στη γειτονική χώρα, την Βόρεια Μακεδονία δηλαδή (ή ΠΓΔΜ ή Σκόπια). Τα χαρτιά που χρειάζονταν ήταν τα διαβατήρια ή ταυτότητες, η άδεια του αυτοκινήτου και από την ασφάλειά του να έχουμε την λεγόμενη πράσινη κάρτα, η οποία μας κάλυπτε σε περίπτωση συμβάντος μόνο τα έξοδα του άλλου αυτοκινήτου και γενικότερα οχήματος. Με την κάρτα λοιπόν και τα διαβατήριά μας μπήκαμε στη χώρα. Την πράσινη κάρτα την είχα βγάλει μερικές μέρες πριν, πηγαίνοντας επί τόπου στην ασφαλιστική εταιρεία του αυτοκινήτου μου. Όμως θα μπορούσε να γίνει και ηλεκτρονικά, αλλά η διαδικασία θα ήταν λίγο πιο μπερδεμένη. Για μένα ήταν εύκολο να πάω μέχρι τα γραφεία τους και να πάρω το χαρτί. Εκεί όμως καταλαβαίνεις τους άχρηστους υπαλλήλους. Μου είπε ότι για Σερβία και Κροατία θέλει άλλη κάρτα, στην οποία οι ημερομηνίες που θα έβαζα δε θα έπρεπε να επικαλύπτονται με εκείνες των άλλων χωρών. Βασικά ήταν δυο ομάδες χωρών σε ένα έντυπο που μου έδωσε. Σε άλλη ομάδα ήταν η Σερβία. Αποφάσισα να μην ασχοληθώ στο ταξίδι με τη Σερβία, αφού ήθελε μια άλλη διαδικασία επιπλέον. Όταν όμως έφυγα με την πράσινη κάρτα είδα ότι στις χώρες στις οποίες ίσχυε ήταν και η Σερβία, όπως και το Μαυροβούνιο, τα Σκόπια, η Αλβανία, η Βοσνία και διάφορες άλλες. Καλού κακού πήρα τηλέφωνο τις πρεσβείες της Κροατίας και της Σερβίας και μου είπαν ότι δε χρειάζονται καν πράσινη κάρτα. Μετά πήρα και την ασφαλιστική και στις πληροφορίες μου επιβεβαίωσαν όλα αυτά. Ο αρμόδιος όμως υπάλληλος δεν τα ήξερε. Και όχι μόνο αυτό, αλλά σου έδινε και λάθος πληροφορίες. Για την ιστορία αναφέρω ότι μόνο στην Βόρεια Μακεδονία μας τη ζήτησαν. Πουθενά αλλού.

Η χώρα έχει έκταση 26.000 τ.χ. (λίγο μεγαλύτερη από την Πελοπόννησο με 21.500 τ.χ.) και πληθυσμό κάτι λιγότερο από δύο εκατομμύρια. Δυστυχώς βαίνει μειούμενος. Η Ελληνική Μακεδονία έχει έκταση 34.000 τχ και πληθυσμό κοντά στα δυόμισι εκατομμύρια. Τα Σκόπια έχουν πληθυσμό κάπου μισό εκατομμύριο και η Μπίτολα (Bitola) όπως και το Κουμάνοβο περίπου 100.000. Η Οχρίδα 42.000 και το Τέτοβο που πήγαμε αργότερα 52.000.

Μπίτολα και Οχρίδα

Τα σύνορα τα περάσαμε νωρίς χωρίς κίνηση και μέσα σε λίγα λεπτά είχαν τελειώσει οι διαδικασίες. Η πρώτη στάση που κάναμε ήταν στην πόλη Μπίτολα (Μοναστήρι στα Ελληνικά) που είχαμε εντοπίσει κάποια σημεία για να δούμε εκεί. Με την κάρτα Revolut τράβηξα 5000 δηνάρια από ΑΤΜ και η ισοτιμία ήταν περίπου 60 δηνάρια το 1€. Τα ήθελα για τα πρώτα έξοδα.

Στον επόμενο χάρτη φαίνεται η διαδρομή της ημέρας.

Η κυκλοφορία με το αυτοκίνητό μου ήταν άνετη, αφού οι οδηγοί στη χώρα οδηγούσαν όπως και στην Ελλάδα και μάλλον καλύτερα θα έλεγα.
Στην Μπίτολα είδαμε τα σημεία που είχα σημειώσει καθώς και εκείνα που πηγαίνουν τα πρακτορεία από την Ελλάδα. Παρκάραμε το αυτοκίνητο σε ένα κεντρικό σημείο πληρώνοντας κάποια χρήματα που ήταν πολύ λίγα. Απλά εγώ έδωσα 2€ γιατί δεν είχα πιο ψιλά. Κανονικά ήθελε 40 δηνάρια για τρεις ώρες. Δεν είχα πάρει ακόμα από το μηχάνημα τα ντόπια χρήματα.

Σάββατο πρωί, ερημιά στους εμπορικούς κεντρικούς δρόμους:

Τα γύρω βουνά είχαν αρκετό χιόνι:

Μας έκανε εντύπωση ότι στην πόλη υπήρχαν πολλά τζαμιά. Αργότερα βέβαια διαπιστώσαμε ότι η χώρα έχει πάρα πολλά παντού, αφού έχει μεγάλο ποσοστό σε μουσουλμάνους, 33,3% και 65% Χριστιανούς. Εμείς πιστεύαμε ότι θα είχε μόνο χριστιανούς. Η Μπίτολα είναι πολύ κοντά στα σύνορα με την Ελλάδα γι αυτό και έχει πολλούς επισκέπτες Έλληνες. Ακούσαμε συχνά να μιλούν ελληνικά γύρω μας. Επισκεφτήκαμε το Ναό του Αγίου Δημητρίου, τον πεζόδρομο Σιρόκ Σοκάκ, τον Πύργο του Ρολογιού, την Σκεπαστή Αγορά και κάποια τζαμιά απέξω. Δεν θα έλεγα η πόλη ότι έχει μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά αφού περνούσαμε, η στάση ήταν επιβεβλημένη.

 

[cosafiv]

εισαι πολυ καλος, τοχεις με το γραψιμο , συνεχισε , διαβαζουμε... εχω κανει με μηχανη ακριβως την ιδια διαδρομη, σε ενα απο τα ταξιδια μου στα Βαλκανια , τα οποια λατρευω...

 

[travelbreak]

εισαι πολυ καλος, τοχεις με το γραψιμο , συνεχισε , διαβαζουμε... εχω κανει με μηχανη ακριβως την ιδια διαδρομη, σε ενα απο τα ταξιδια μου στα Βαλκανια , τα οποια λατρευω...

Σε ευχαριστώ για τους επαίνους. Θα ήταν ωραίο ταξίδι και με μηχανή. Σε μια παλιότερη εποχή θα το έκανα ευχαρίστως. Κι εμείς λέμε να το επιχειρήσουμε ξανά.

 

[travelbreak]

Περιοχή Οχρίδας

Όταν τελειώσαμε τις επισκέψεις που θέλαμε στην Bitola, φύγαμε και από ένα μερικώς χιονισμένο τοπίο φτάσαμε στην Οχρίδα.

Ήταν το μέρος που θα μέναμε το βράδυ. Όμως νότια της πόλης και σε απόσταση 30 km βρίσκεται το μοναστήρι του Αγίου (ή Οσίου Ναούμ (ιδρύθηκε το 10ο αιώνα), το οποίο αποφασίσαμε να επισκεφθούμε πριν πάμε στο δωμάτιο. Στο δρόμο όμως συναντήσαμε το μουσείο νερού και γι’ αυτό κάναμε μια στάση να το δούμε. Χωρίς να μας εντυπωσιάσει, ήταν κάτι ιδιαίτερο.

Ο χώρος όμως του μοναστηριού ήταν εντυπωσιακός δίπλα στη λίμνη Οχρίδα. ο ίδιο το μοναστήρι δεν έλεγε και πολλά. Είδαμε ένα ποτάμι να ρίχνει το νερό του μέσα στη λίμνη. Το ποτάμι σαν να έπαιρνε το νερό του από μια άλλη λίμνη δίπλα στην μεγάλη λίμνη της Οχρίδας. Είχε κάποιες βάρκες εκεί που έλεγαν ότι κάνουν βαρκάδα μέχρι τις πηγές του νερού. Αποφασίσαμε να πάρουμε και εμείς μια βάρκα, δίνοντας 1000 δηνάρια, όπου για μισή ώρα μας έκανε βόλτα στη λίμνη αυτή δίπλα στην Οχρίδα. Ο βαρκάρης, που έκανε κουπιά με τα χέρια, μας έδειχνε τις πηγές από τις οποίες ανάβλυζε το νερό που έμπαινε μετά στην Οχρίδα. Η βαρκάδα ήταν πολύ όμορφη και στη βάρκα ήμασταν μόνο εγώ με την Ντίνα.

Η περιοχή έχει αρκετά όμορφα εστιατόρια για φαγητό. Όμως το χειμώνα όσο έχει φως δεν τρώμε ούτε πίνουμε καφέ. Τρέχουμε να προλάβουμε.

Από την Μπίτολα είχα αγοράσει μία κάρτα sim για το τηλέφωνο, αλλά δεν είχα καταφέρει να την ενεργοποιήσω. Για να μην τα πολυλογώ, ποτέ δεν την ενεργοποίησα, παρ’ ό,τι προσπάθησαν πολύ σοβαρά τουλάχιστον 3 ντόπια άτομα, μεταξύ αυτών και ο βαρκάρης μας. Στο τέλος για να έχω ίντερνετ στη χώρα αυτή, αναγκάστηκα να αγοράσω μια άλλη, της εταιρείας Α1, ενώ η πρώτη ήταν της εταιρείας Λάικα. Η πρώτη έκανε 200 δηνάρια ενώ η δεύτερη έκανε 300. Η δεύτερη τελικά δούλεψε. Την πήρα το βράδυ εκείνης της μέρας από την Οχρίδα που κάναμε βόλτα.

Όταν επιστρέψαμε στην Οχρίδα από το μοναστήρι του Αγίου Ναούμ, πήγαμε όσο είχε φως, να δούμε πρώτα την παλιά πόλη και το φρούριο. Όντως ήταν πολύ όμορφα αν και το φρούριο ήταν κλειστό. Όμως η θέα από ψηλά ήταν υπέροχη.

Αφού περπατήσαμε πάνω από μία ώρα, αποφασίσαμε επιτέλους να πάμε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, βράδιασε κιόλας. Βάζω την διεύθυνση στον πλοηγό (που δεν απαιτεί ίντερνετ) και διαπιστώνω ότι ήταν πολύ κοντά στο σημείο που βρισκόμασταν, μέσα στην παλιά πόλη. Μας άρεσε πολύ αυτό. Το πρόβλημα ήταν ότι δεν ήταν στο κατάλυμα κάποιος να μας περιμένει και όπως είπα εγώ τότε δεν είχα κάρτα στο κινητό που να λειτουργεί. Όμως είπαμε σε κάποιον γείτονα να πάρει το τηλέφωνο του καταλύματος και ευτυχώς ένας νεαρός ήρθε πολύ σύντομα και μας άνοιξε το δωμάτιο.

Ουσιαστικά ήταν ένα στούντιο με κουζίνα και όλα τα απαραίτητα, πολύ καλά τακτοποιημένο, και ευχαρίστως θα μέναμε μερικές μέρες ακόμα αφού ήταν πολύ άνετο. Ο νεαρός που μου άνοιξε μου πρότεινε να μου κάνει ένα μικρό δώρο αν του βάλω δέκα στην πλατφόρμα ενοικίασης. Εγώ του είπα ότι θα του βάλω δέκα έτσι κι αλλιώς. Άλλωστε φαινόταν υπέροχο το μέρος και η τοποθεσία καταπληκτική. Τελικά μου έκανε και το δωράκι.

Μετά από λίγη ξεκούραση βγήκαμε βόλτα. Αρχικά κατεβήκαμε μέχρι την παραλία της λίμνης μέσα από την παλιά πόλη και μετά καταλήξαμε στην καινούργια πόλη. Οι αποστάσεις ήταν μικρές και η βόλτα ενδιαφέρουσα. Η καινούργια πόλη ήταν στολισμένη λόγω των Χριστουγέννων. Αφού κάναμε τις βόλτες μας επιστρέψαμε για την τελική ξεκούραση.

Πρωινή βόλτα στην Οχρίδα

Το πρωί στην Οχρίδα, ξυπνήσαμε αρκετά νωρίς. Στις 7 τοπική ώρα, την ώρα που ξημέρωνε, ξεκινήσαμε τη βόλτα μας. Πρώτα πήγαμε σε μια εκκλησία πίσω από το φρούριο και κάτω στη θάλασσα, σε ένα υπέροχο σημείο. Ήταν η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου. Περπατήσαμε λίγο μέχρι να φτάσουμε, αλλά επειδή η μέρα ήταν υπέροχη, ήταν και η διαδρομή ωραία, απολαύσαμε όλη αυτή τη βόλτα. Πράγματι ήταν ένα από τα ωραιότερα σημεία της παλιάς πόλης. Τα ενδιαφέροντα της παλιάς πόλης είναι όλα εκκλησίες και επί πλέον το φρούριο του Σαμουήλ. Ο Σαμουήλ ήταν ο Τσάρος της Βουλγαρικής αυτοκρατορίας γύρω στο 1000 μ.Χ. όταν η Οχρίδα ήταν η πρωτεύουσα της.

Μετά πήγαμε πάλι προς τη νέα πόλη της Οχρίδας για να βγάλουμε κάποιες φωτογραφίες με το φως του ήλιου και επιστρέψαμε στο δωμάτιο για να φύγουμε.

 

[cosafiv]

αν εχεις την καλοσυνη , βαλε και ονοματα καταλυματων , που ειναι καλα, για να τα εχουμε στα υπ'οψιν...

 

[travelbreak]

αν εχεις την καλοσυνη , βαλε και ονοματα καταλυματων , που ειναι καλα, για να τα εχουμε στα υπ'οψιν...

Παρακάτω δίνω τις πληροφορίες που ζητάς. Το αν είναι καλά ή όχι θα το δεις και στη συνέχεια της ιστορίας μου. Αλλά να ξέρεις, ό,τι αρέσει σε μένα εσένα μπορεί να μη σου αρέσει. Αν θες κάτι συγκεκριμένο για κάποιο με ρωτάς.

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ​

• Βέροια, la Bijou, 61 ευρώ, μία μέρα.
• Ikaron 4, Φλώρινα, 53100, Ελλάδα, «Φιλαρέτη», 35,5 ευρώ, μία μέρα.
• Old City House. st. Ilindenska 56 st. Ilindenska 56, Οχρίδα, 6000, Βόρεια Μακεδονία, 25 ευρώ, μία μέρα.
• Hotel Fama, 74 Boulevard Krste Petkov Misirkov 74 Boulevard Krste Petkov Misirkov, Σκόπια, 1000, Βόρεια Μακεδονία, 41 ευρώ, δύο μέρες, με πρωινό.
• Colorway Appartment, Šantićeva 13 02, Stari Grad, Βελιγράδι, 11000, Σερβία, 100 euros, δύο μέρες, με πρωινό.
• Hotel Hayat, Abdesthana 47, Σαράγεβο, 71000, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, 35 euros, μία μέρα.
• Art House, Rade Bitange 26 , Μόσταρ, 88000, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, 21,6 euros, μία μέρα.
• Opus One Apartment Dubrovnik, 32 Ulica Andrije Hebranga, Gruz, Ντουμπρόβνικ, 20000, Κροατία, 40 euros, μία μέρα.
• Lux Hotel, Jadranski put, Μπούντβα, 85310, Μαυροβούνιο, 27,5 euros, μία μέρα, με πρωινό.
• Sweet Dreams Rooms, Slobodana Skerovica 86, Ποντγκόριτσα, 81000, Μαυροβούνιο, 26 euros, μία μέρα.
• Florent's Superb Studio, free parking & garden!!, 6 Rruga Zenel Baboçi, Τίρανα, 1001, Aλβανία, 34 euros, μία μέρα.

 

[cosafiv]

Παρακάτω δίνω τις πληροφορίες που ζητάς. Το αν είναι καλά ή όχι θα το δεις και στη συνέχεια της ιστορίας μου. Αλλά να ξέρεις, ό,τι αρέσει σε μένα εσένα μπορεί να μη σου αρέσει. Αν θες κάτι συγκεκριμένο για κάποιο με ρωτάς.

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ​

• Βέροια, la Bijou, 61 ευρώ, μία μέρα.
• Ikaron 4, Φλώρινα, 53100, Ελλάδα, «Φιλαρέτη», 35,5 ευρώ, μία μέρα.
• Old City House. st. Ilindenska 56 st. Ilindenska 56, Οχρίδα, 6000, Βόρεια Μακεδονία, 25 ευρώ, μία μέρα.
• Hotel Fama, 74 Boulevard Krste Petkov Misirkov 74 Boulevard Krste Petkov Misirkov, Σκόπια, 1000, Βόρεια Μακεδονία, 41 ευρώ, δύο μέρες, με πρωινό.
• Colorway Appartment, Šantićeva 13 02, Stari Grad, Βελιγράδι, 11000, Σερβία, 100 euros, δύο μέρες, με πρωινό.
• Hotel Hayat, Abdesthana 47, Σαράγεβο, 71000, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, 35 euros, μία μέρα.
• Art House, Rade Bitange 26 , Μόσταρ, 88000, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, 21,6 euros, μία μέρα.
• Opus One Apartment Dubrovnik, 32 Ulica Andrije Hebranga, Gruz, Ντουμπρόβνικ, 20000, Κροατία, 40 euros, μία μέρα.
• Lux Hotel, Jadranski put, Μπούντβα, 85310, Μαυροβούνιο, 27,5 euros, μία μέρα, με πρωινό.
• Sweet Dreams Rooms, Slobodana Skerovica 86, Ποντγκόριτσα, 81000, Μαυροβούνιο, 26 euros, μία μέρα.
• Florent's Superb Studio, free parking & garden!!, 6 Rruga Zenel Baboçi, Τίρανα, 1001, Aλβανία, 34 euros, μία μέρα.

ευχαριστω φιλε
οι αμεσες απαντησεις σου, δειχνουν οτι εισαι σωστος ταξιδευτης
νασαι παντα καλα και να ταξιδευεις

 

[christoskolovos]

Σε πόσες μέρες το έκανες αυτό το ταξίδι; Σκέφτομαι να το κάνω και εγώ οδικώς την άνοιξη μόνο όμως Αλβανία, Μαυροβούνιο, Ντουμπρόβνικ, Βοσνία Ερζεγοβίνη. Στα άλλα μέρη έχω πάει. Επίσης απ' το να αγοράζεις sim σε κάθε χώρα, υπάρχει η e-sim ( εφόσον δέχεται το κινητό σου). Με πράσινη κάρτα μπορείς να γυρίσεις όλη την Ευρώπη και σε πολλές χώρες ούτε την κοιτάνε.
Κόσοβο αξίζει; έχω ακούσει έχει ωραία φύση και επίσης το Σαράγεβο αξίζει;