Αλβανία Βοσνία-Ερζεγοβίνη Κροατία Μαυροβούνιο Π.Γ.Δ.Μ. Σερβία Εδώ είναι (λίγα) Βαλκάνια, οδικώς και ωδικώς

[travelbreak]

Από το Σαράγεβο στο Μόσταρ.

Μετά το Σεράγεβο πήραμε το αμάξι και φύγαμε με κατεύθυνση το Μόσταρ. Πάλι η διαδρομή ήταν υπέροχη και κάναμε συχνές στάσεις για να φωτογραφίζουμε τις λίμνες μέσα στα φαράγγια, τα χωριά δίπλα σε αυτές, αλλά και γέφυρες. Ονόματα δεν θυμάμαι, αλλά ούτε και έχουν μεγάλη σημασία. Η ουσία είναι ότι είδαμε υπέροχα μέρη. Και το επιπλέον της σημερινής ημέρας ήταν κάποια πολύ ιδιαίτερα βουνά με λευκά βράχια και αραιή βλάστηση. Δε μπορούσαμε να αντισταθούμε στην ομορφιά του τοπίου. Όμως δεν είναι πάντα εύκολο να παρκάρεις, αλλά όλο και κάτι γινόταν.

Μια καλή στάση κάναμε στην πόλη Konjic για να δούμε το ποτάμι Νερέτβα με την υπέροχη γέφυρα Stara Ćuprija Konjic.

Επειδή οι στάσεις ήταν πολλές τελικά στο Μόσταρ καταφέραμε και φτάσαμε λίγο πριν τις 3. Σχετικά εύκολα βρήκαμε το μέρος που είχαμε κλείσει. Ήταν ένα διαμέρισμα που βρισκόταν στην αυλή ενός σπιτιού κάποιων μουσουλμάνων. Το κόστος ήταν πολύ χαμηλό, στα 21€, αλλά όλα ήταν μια χαρά. Προλάβαμε φυσικά πριν βραδιάσει να κάνουμε μια μεγάλη βόλτα στο Μόσταρ. Μέναμε πολύ κοντά στο κέντρο και ελάχιστα λεπτά με τα πόδια από την παλιά ξακουστή γέφυρα Stari Most, την οποία αποθεώσαμε φωτογραφικά.

Τα στενά της πόλης άδεια λόγω κρύου:

Φυσικά το πρώτο αξιοθέατο που επισκεφτήκαμε ήταν η Stari Most, η Παλιά Γέφυρα, από την οποία πήρε το όνομά της και η πόλη και από κάτω περνά ο ποταμός Νερέτβα. Βέβαια τώρα δεν είναι παλιά αφού καταστράφηκε το Νοέμβριο του 1993 και την κατασκεύασαν εκ νέου το 2004. Λόγω εποχής δεν είδαμε να γίνονται καταδύσεις από τη γέφυρα στο ποτάμι. Κοντά στη γέφυρα διάβασα ότι βρίσκεται και μια πέτρα με το όνομα και την επιγραφή: Don’t Forget, αναφέρεται φυσικά στους νεκρούς του πολέμου το 1993. Ρωτήσαμε μερικούς νέους και ένας από αυτούς ήξερε που ήταν, αλλά έκανε λάθος πλευρά στη γέφυρα. Ευτυχώς την είδαμε ψάχνοντας, αφού εγώ ήξερα από ποια πλευρά ήταν αλλά δε φαίνεται και εύκολα. Εννοείται πως επισκεφτήκαμε και μερικά τζαμιά. Από εκεί που περπατούσαμε βλέπαμε ψηλά τα φώτα μιας επιβλητικής εκκλησίας, την οποία επισκεφτήκαμε μέσα στη νύχτα. Ήταν η Pravoslavna crkva Svete Trojice, Ορθόδοξη Εκκλησία της Αγίας Τριάδας. Από εκεί είχαμε καλή θέα αλλά παγώσαμε. Επίσης περάσαμε την Lucki Most, γέφυρα για να δεις από μακριά την παλιά γέφυρα.

Πολλά κτίρια ήταν σημαδεμένα από οβίδες και σφαίρες του πολέμου του 1992 και 1993, ανάμεσα στους Βόσνιους και τους Σέρβους στην αρχή, αλλά κυρίως τους Κροάτες μετέπειτα. Σε όλη την πόλη είναι πολλά τα νεκροταφεία, αν και οι νεκροί ήταν μόλις 2000 σε αυτό τον πόλεμο μόνο στο Μόσταρ.
Τα σημάδια του πολέμου στις επόμενες φωτογραφίες:

Στον επόμενο χάρτη φαίνονται τα πιο χαρακτηριστικά σημεία στο Μόσταρ:

Κουρασμένοι όταν έπεσε το σκοτάδι επιστρέψαμε στο δωμάτιο. Φυσικά μετά την ξεκούραση κάναμε άλλη μια βόλτα στο Μόσταρ, αλλά έκανε πολύ κρύο και φυσούσε δυνατός αέρας. Έτσι γυρίσαμε πίσω στο δωμάτιο να ξεκουραστούμε μετά από μια ακόμα κουραστική ημέρα. Η πόλη είχε ερημιά. Ελάχιστοι άνθρωποι κυκλοφορούσαν στους δρόμους και στα μαγαζιά, τα περισσότερα εκ των οποίων ήταν κλειστά.

Στον επόμενο χάρτη φαίνεται η διαδρομή της ημέρας. Όμως εμείς αντί για δυο ώρες κάναμε τουλάχιστον τέσσερις λόγω των στάσεων.

Όλα τα δωμάτια σε τούτο το ταξίδι όπως και στα περισσότερα μου ταξίδια τα κλείνω με το Booking.com. Όταν φεύγω από το κατάλυμα, η εταιρεία μου ζητάει να κάνω κριτική για τα ξενοδοχεία που έμεινα. Συνήθως το κάνω και γράφω και μερικά λόγια. Όμως η βαθμολογία που βάζουμε πάντα πρέπει να έχει σχέση και με την τιμή που πληρώσαμε για το μέρος που μας φιλοξένησε. Για παράδειγμα εάν σε ένα κατάλυμα που δεν με ικανοποίησε πλήρως αλλά ήταν ανεκτό έχω πληρώσει 100€ τη βραδιά, θα βάλω κακή βαθμολογία. Αν όμως έχω πληρώσει, όπως ας πούμε στο Μόσταρ μόνο 20€, τότε μπορεί να του βάλω και άριστα. Έτσι λοιπόν θα πρέπει όταν διαβάζουμε κριτικές ή κοιτάμε μόνο τη βαθμολογία ενός καταλύματος να βλέπουμε και σε ποια τιμή ήταν. Θέλω να πω ότι στο Μόσταρ έβαλα καλό βαθμό γιατί πλήρωσα μόνο 21€, ενώ στο Σαράγεβο έβαλα μικρότερο βαθμό γιατί πλήρωσα 35€. Να παίρνουμε υπόψη μας και σε ποια χώρα ή πόλη αναφερόμαστε. Υπάρχουν πόλεις πολύ ακριβές οπότε θα είμαστε πιο επιεικείς στη βαθμολογία μας.

Στις χώρες που κάναμε αυτό το ταξίδι είναι αλήθεια ότι είδαμε ελάχιστα τμήματα του συνόλου της κάθε χώρας. Χωρίς να είναι ιδιαίτερα μεγάλες σε τετραγωνικά χιλιόμετρα, εμείς επειδή αφιερώσαμε μονάχα 2 ή το πολύ 3 μέρες, δεν μπορούσαμε να έχουμε κάποια πολύ καλή άποψη γι’ αυτές. Όμως αν σκεφθούμε ότι πριν από 40 χρόνια όλες αυτές ήταν μια χώρα, η Γιουγκοσλαβία, τότε 12 μέρες θα ήταν αρκετές για να πούμε ότι είδαμε ένα μεγάλο μέρος της χώρας. Τη στιγμή μάλιστα που μετακινούμαστε τόσο πολύ από μέρος σε μέρος. Έτσι το κομμάτι που είδαμε στη Βοσνία ήταν πολύ όμορφο. Επίσης ορισμένα κομμάτια της Σερβίας ήταν όμορφα, αλλά έχει και τεράστιες πεδινές εκτάσεις που δεν μας άρεσαν. Τα Σκόπια επίσης έχουν ενδιαφέρον, κυρίως η περιοχή της Οχρίδας που είναι πολύ όμορφη. Επίσης να αναφέρω ότι τα φαράγγια που είδαμε ήταν καταπληκτικά με τις μικρές τεχνητές τους λίμνες. Συνήθως εμένα οι τεχνητές λίμνες δεν μου αρέσουν, αλλά εκεί δεν ήταν τεράστιες και έχεις την αίσθηση ότι είναι ένα μεγάλο ποτάμι που κυλά αργά και αυτό μου άρεσε.

Στη Βοσνία δεν αγόρασα κάρτα sim, επειδή θα μέναμε μόνο 2 βράδια. Για να πω την αλήθεια το Maps.me δεν είναι τόσο καλό στο θέμα των ονομάτων των χωριών, των δρόμων και των καταλυμάτων. Αλλά κουτσά στραβά τα βγάζαμε πέρα. Με αυτά που είχα πάθει και στη Β. Μακεδονία αλλά και στη Σερβία, απογοητεύτηκα και δεν αγόρασα άλλη κάρτα.

Μετά το Μόσταρ σειρά είχε το Ντουμπρόβνικ που είχαμε κλείσει δωμάτιο. Αρχικά, όπως είπα, δεν είχαμε σκοπό να μείνουμε σε αυτή την πόλη, αλλά θα βλέπαμε αν μπορούσαμε να την επισκεφθούμε σε ένα ημερήσιο μικρό τουρ. Τελικά όμως αφού ήμασταν κοντά, όντας στο Μόσταρ, και βρήκα δωμάτιο στα 40€ κοντά στο κέντρο της πόλης με θέση πάρκινγ, αποφασίσαμε να πάμε για μια μέρα. Μετά θα συνεχίζαμε για το Μαυροβούνιο.

Το πρωί στο Μόσταρ δεν είχε πολλά σύννεφα όμως έκανε τσουχτερό κρύο και ταυτόχρονα φυσούσε δυνατός αέρας. Εμείς θέλαμε να κάνουμε μια τελευταία βόλτα στη διάσημη πόλη και για αυτό περπατήσαμε μια ωρίτσα σε κάποια στενά και δρόμους, που έτσι κι αλλιώς είχαμε περάσει το προηγούμενο απόγευμα. Δεν χορταίναμε να βλέπουμε την ομορφιά της πόλης.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 10
• 11
• 12
• 13
• 14
• …

  Go to chapter

  Go
• 21

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 12 of 21

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[evaT]

Πολύ καλά κάνεις και τα γράφεις! δεν υπάρχει άλλη μία ιστορία. Καθένας έχει την ξεχωριστή του ματιά και η δική σου είναι αναλυτική και πολύτιμη. Παρακολουθώ με προσοχή

 

[KIKI]

Πολυ ωραία εισαγωγή. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
Τα Βαλκάνια εχουν πολυ υλικό αρκει να τα δούμε με άλλη ματιά και οχι οπως τη δική μου που πρωτοπάτησα το πόδι μου το 2018 σκεφτόμενη 'ελα μωρέ τι να μας πουν οι γείτονες". Αλλαξα γνώμη και το 2019 πήγα άλλες τρεις φορές ανακαλύπτοντας συνέχεια πολυ ενδιαφέροντα μέρη και τώρα ξέρω οτι εχω ακόμα πολλά να επισκεφτώ.

 

[travelbreak]

Πολυ ωραία εισαγωγή. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
Τα Βαλκάνια εχουν πολυ υλικό αρκει να τα δούμε με άλλη ματιά και οχι οπως τη δική μου που πρωτοπάτησα το πόδι μου το 2018 και μετά το 2019 πήγα άλλες τρεις φορές ανακαλύπτοντας συνέχεια πολυ ενδιαφέροντα μέρη και τώρα έχω ακόμα πολλά να επισκεφτώ.

Επειδή είναι η περιοχή μας, είναι ενδιαφέρον να γνωρίζουμε την ιστορία της. Εγώ αφού γύρισα διάβασα μερικά ιστορικά στοιχεία της δεκαετίας του 1990. Δεν θυμάμαι πολλά από εκείνη την περίοδο, αν και τα έζησα έντονα.
Όμως σε ένα ταξίδι δρόμου, δεν έχεις το χρόνο να μπεις όσο χρειάζεται στην ιστορία ενός τόπου. Είναι όμως η ταξιδιωτική επιλογή μας.

 

[travelbreak]

Βόρεια Μακεδονία​

Την επόμενη μέρα το πρωί ξεκινήσαμε νωρίς για να μπούμε στη γειτονική χώρα, την Βόρεια Μακεδονία δηλαδή (ή ΠΓΔΜ ή Σκόπια). Τα χαρτιά που χρειάζονταν ήταν τα διαβατήρια ή ταυτότητες, η άδεια του αυτοκινήτου και από την ασφάλειά του να έχουμε την λεγόμενη πράσινη κάρτα, η οποία μας κάλυπτε σε περίπτωση συμβάντος μόνο τα έξοδα του άλλου αυτοκινήτου και γενικότερα οχήματος. Με την κάρτα λοιπόν και τα διαβατήριά μας μπήκαμε στη χώρα. Την πράσινη κάρτα την είχα βγάλει μερικές μέρες πριν, πηγαίνοντας επί τόπου στην ασφαλιστική εταιρεία του αυτοκινήτου μου. Όμως θα μπορούσε να γίνει και ηλεκτρονικά, αλλά η διαδικασία θα ήταν λίγο πιο μπερδεμένη. Για μένα ήταν εύκολο να πάω μέχρι τα γραφεία τους και να πάρω το χαρτί. Εκεί όμως καταλαβαίνεις τους άχρηστους υπαλλήλους. Μου είπε ότι για Σερβία και Κροατία θέλει άλλη κάρτα, στην οποία οι ημερομηνίες που θα έβαζα δε θα έπρεπε να επικαλύπτονται με εκείνες των άλλων χωρών. Βασικά ήταν δυο ομάδες χωρών σε ένα έντυπο που μου έδωσε. Σε άλλη ομάδα ήταν η Σερβία. Αποφάσισα να μην ασχοληθώ στο ταξίδι με τη Σερβία, αφού ήθελε μια άλλη διαδικασία επιπλέον. Όταν όμως έφυγα με την πράσινη κάρτα είδα ότι στις χώρες στις οποίες ίσχυε ήταν και η Σερβία, όπως και το Μαυροβούνιο, τα Σκόπια, η Αλβανία, η Βοσνία και διάφορες άλλες. Καλού κακού πήρα τηλέφωνο τις πρεσβείες της Κροατίας και της Σερβίας και μου είπαν ότι δε χρειάζονται καν πράσινη κάρτα. Μετά πήρα και την ασφαλιστική και στις πληροφορίες μου επιβεβαίωσαν όλα αυτά. Ο αρμόδιος όμως υπάλληλος δεν τα ήξερε. Και όχι μόνο αυτό, αλλά σου έδινε και λάθος πληροφορίες. Για την ιστορία αναφέρω ότι μόνο στην Βόρεια Μακεδονία μας τη ζήτησαν. Πουθενά αλλού.

Η χώρα έχει έκταση 26.000 τ.χ. (λίγο μεγαλύτερη από την Πελοπόννησο με 21.500 τ.χ.) και πληθυσμό κάτι λιγότερο από δύο εκατομμύρια. Δυστυχώς βαίνει μειούμενος. Η Ελληνική Μακεδονία έχει έκταση 34.000 τχ και πληθυσμό κοντά στα δυόμισι εκατομμύρια. Τα Σκόπια έχουν πληθυσμό κάπου μισό εκατομμύριο και η Μπίτολα (Bitola) όπως και το Κουμάνοβο περίπου 100.000. Η Οχρίδα 42.000 και το Τέτοβο που πήγαμε αργότερα 52.000.

Μπίτολα και Οχρίδα

Τα σύνορα τα περάσαμε νωρίς χωρίς κίνηση και μέσα σε λίγα λεπτά είχαν τελειώσει οι διαδικασίες. Η πρώτη στάση που κάναμε ήταν στην πόλη Μπίτολα (Μοναστήρι στα Ελληνικά) που είχαμε εντοπίσει κάποια σημεία για να δούμε εκεί. Με την κάρτα Revolut τράβηξα 5000 δηνάρια από ΑΤΜ και η ισοτιμία ήταν περίπου 60 δηνάρια το 1€. Τα ήθελα για τα πρώτα έξοδα.

Στον επόμενο χάρτη φαίνεται η διαδρομή της ημέρας.

Η κυκλοφορία με το αυτοκίνητό μου ήταν άνετη, αφού οι οδηγοί στη χώρα οδηγούσαν όπως και στην Ελλάδα και μάλλον καλύτερα θα έλεγα.
Στην Μπίτολα είδαμε τα σημεία που είχα σημειώσει καθώς και εκείνα που πηγαίνουν τα πρακτορεία από την Ελλάδα. Παρκάραμε το αυτοκίνητο σε ένα κεντρικό σημείο πληρώνοντας κάποια χρήματα που ήταν πολύ λίγα. Απλά εγώ έδωσα 2€ γιατί δεν είχα πιο ψιλά. Κανονικά ήθελε 40 δηνάρια για τρεις ώρες. Δεν είχα πάρει ακόμα από το μηχάνημα τα ντόπια χρήματα.

Σάββατο πρωί, ερημιά στους εμπορικούς κεντρικούς δρόμους:

Τα γύρω βουνά είχαν αρκετό χιόνι:

Μας έκανε εντύπωση ότι στην πόλη υπήρχαν πολλά τζαμιά. Αργότερα βέβαια διαπιστώσαμε ότι η χώρα έχει πάρα πολλά παντού, αφού έχει μεγάλο ποσοστό σε μουσουλμάνους, 33,3% και 65% Χριστιανούς. Εμείς πιστεύαμε ότι θα είχε μόνο χριστιανούς. Η Μπίτολα είναι πολύ κοντά στα σύνορα με την Ελλάδα γι αυτό και έχει πολλούς επισκέπτες Έλληνες. Ακούσαμε συχνά να μιλούν ελληνικά γύρω μας. Επισκεφτήκαμε το Ναό του Αγίου Δημητρίου, τον πεζόδρομο Σιρόκ Σοκάκ, τον Πύργο του Ρολογιού, την Σκεπαστή Αγορά και κάποια τζαμιά απέξω. Δεν θα έλεγα η πόλη ότι έχει μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά αφού περνούσαμε, η στάση ήταν επιβεβλημένη.

 

[cosafiv]

εισαι πολυ καλος, τοχεις με το γραψιμο , συνεχισε , διαβαζουμε... εχω κανει με μηχανη ακριβως την ιδια διαδρομη, σε ενα απο τα ταξιδια μου στα Βαλκανια , τα οποια λατρευω...

 

[travelbreak]

εισαι πολυ καλος, τοχεις με το γραψιμο , συνεχισε , διαβαζουμε... εχω κανει με μηχανη ακριβως την ιδια διαδρομη, σε ενα απο τα ταξιδια μου στα Βαλκανια , τα οποια λατρευω...

Σε ευχαριστώ για τους επαίνους. Θα ήταν ωραίο ταξίδι και με μηχανή. Σε μια παλιότερη εποχή θα το έκανα ευχαρίστως. Κι εμείς λέμε να το επιχειρήσουμε ξανά.

 

[travelbreak]

Περιοχή Οχρίδας

Όταν τελειώσαμε τις επισκέψεις που θέλαμε στην Bitola, φύγαμε και από ένα μερικώς χιονισμένο τοπίο φτάσαμε στην Οχρίδα.

Ήταν το μέρος που θα μέναμε το βράδυ. Όμως νότια της πόλης και σε απόσταση 30 km βρίσκεται το μοναστήρι του Αγίου (ή Οσίου Ναούμ (ιδρύθηκε το 10ο αιώνα), το οποίο αποφασίσαμε να επισκεφθούμε πριν πάμε στο δωμάτιο. Στο δρόμο όμως συναντήσαμε το μουσείο νερού και γι’ αυτό κάναμε μια στάση να το δούμε. Χωρίς να μας εντυπωσιάσει, ήταν κάτι ιδιαίτερο.

Ο χώρος όμως του μοναστηριού ήταν εντυπωσιακός δίπλα στη λίμνη Οχρίδα. ο ίδιο το μοναστήρι δεν έλεγε και πολλά. Είδαμε ένα ποτάμι να ρίχνει το νερό του μέσα στη λίμνη. Το ποτάμι σαν να έπαιρνε το νερό του από μια άλλη λίμνη δίπλα στην μεγάλη λίμνη της Οχρίδας. Είχε κάποιες βάρκες εκεί που έλεγαν ότι κάνουν βαρκάδα μέχρι τις πηγές του νερού. Αποφασίσαμε να πάρουμε και εμείς μια βάρκα, δίνοντας 1000 δηνάρια, όπου για μισή ώρα μας έκανε βόλτα στη λίμνη αυτή δίπλα στην Οχρίδα. Ο βαρκάρης, που έκανε κουπιά με τα χέρια, μας έδειχνε τις πηγές από τις οποίες ανάβλυζε το νερό που έμπαινε μετά στην Οχρίδα. Η βαρκάδα ήταν πολύ όμορφη και στη βάρκα ήμασταν μόνο εγώ με την Ντίνα.

Η περιοχή έχει αρκετά όμορφα εστιατόρια για φαγητό. Όμως το χειμώνα όσο έχει φως δεν τρώμε ούτε πίνουμε καφέ. Τρέχουμε να προλάβουμε.

Από την Μπίτολα είχα αγοράσει μία κάρτα sim για το τηλέφωνο, αλλά δεν είχα καταφέρει να την ενεργοποιήσω. Για να μην τα πολυλογώ, ποτέ δεν την ενεργοποίησα, παρ’ ό,τι προσπάθησαν πολύ σοβαρά τουλάχιστον 3 ντόπια άτομα, μεταξύ αυτών και ο βαρκάρης μας. Στο τέλος για να έχω ίντερνετ στη χώρα αυτή, αναγκάστηκα να αγοράσω μια άλλη, της εταιρείας Α1, ενώ η πρώτη ήταν της εταιρείας Λάικα. Η πρώτη έκανε 200 δηνάρια ενώ η δεύτερη έκανε 300. Η δεύτερη τελικά δούλεψε. Την πήρα το βράδυ εκείνης της μέρας από την Οχρίδα που κάναμε βόλτα.

Όταν επιστρέψαμε στην Οχρίδα από το μοναστήρι του Αγίου Ναούμ, πήγαμε όσο είχε φως, να δούμε πρώτα την παλιά πόλη και το φρούριο. Όντως ήταν πολύ όμορφα αν και το φρούριο ήταν κλειστό. Όμως η θέα από ψηλά ήταν υπέροχη.

Αφού περπατήσαμε πάνω από μία ώρα, αποφασίσαμε επιτέλους να πάμε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, βράδιασε κιόλας. Βάζω την διεύθυνση στον πλοηγό (που δεν απαιτεί ίντερνετ) και διαπιστώνω ότι ήταν πολύ κοντά στο σημείο που βρισκόμασταν, μέσα στην παλιά πόλη. Μας άρεσε πολύ αυτό. Το πρόβλημα ήταν ότι δεν ήταν στο κατάλυμα κάποιος να μας περιμένει και όπως είπα εγώ τότε δεν είχα κάρτα στο κινητό που να λειτουργεί. Όμως είπαμε σε κάποιον γείτονα να πάρει το τηλέφωνο του καταλύματος και ευτυχώς ένας νεαρός ήρθε πολύ σύντομα και μας άνοιξε το δωμάτιο.

Ουσιαστικά ήταν ένα στούντιο με κουζίνα και όλα τα απαραίτητα, πολύ καλά τακτοποιημένο, και ευχαρίστως θα μέναμε μερικές μέρες ακόμα αφού ήταν πολύ άνετο. Ο νεαρός που μου άνοιξε μου πρότεινε να μου κάνει ένα μικρό δώρο αν του βάλω δέκα στην πλατφόρμα ενοικίασης. Εγώ του είπα ότι θα του βάλω δέκα έτσι κι αλλιώς. Άλλωστε φαινόταν υπέροχο το μέρος και η τοποθεσία καταπληκτική. Τελικά μου έκανε και το δωράκι.

Μετά από λίγη ξεκούραση βγήκαμε βόλτα. Αρχικά κατεβήκαμε μέχρι την παραλία της λίμνης μέσα από την παλιά πόλη και μετά καταλήξαμε στην καινούργια πόλη. Οι αποστάσεις ήταν μικρές και η βόλτα ενδιαφέρουσα. Η καινούργια πόλη ήταν στολισμένη λόγω των Χριστουγέννων. Αφού κάναμε τις βόλτες μας επιστρέψαμε για την τελική ξεκούραση.

Πρωινή βόλτα στην Οχρίδα

Το πρωί στην Οχρίδα, ξυπνήσαμε αρκετά νωρίς. Στις 7 τοπική ώρα, την ώρα που ξημέρωνε, ξεκινήσαμε τη βόλτα μας. Πρώτα πήγαμε σε μια εκκλησία πίσω από το φρούριο και κάτω στη θάλασσα, σε ένα υπέροχο σημείο. Ήταν η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου. Περπατήσαμε λίγο μέχρι να φτάσουμε, αλλά επειδή η μέρα ήταν υπέροχη, ήταν και η διαδρομή ωραία, απολαύσαμε όλη αυτή τη βόλτα. Πράγματι ήταν ένα από τα ωραιότερα σημεία της παλιάς πόλης. Τα ενδιαφέροντα της παλιάς πόλης είναι όλα εκκλησίες και επί πλέον το φρούριο του Σαμουήλ. Ο Σαμουήλ ήταν ο Τσάρος της Βουλγαρικής αυτοκρατορίας γύρω στο 1000 μ.Χ. όταν η Οχρίδα ήταν η πρωτεύουσα της.

Μετά πήγαμε πάλι προς τη νέα πόλη της Οχρίδας για να βγάλουμε κάποιες φωτογραφίες με το φως του ήλιου και επιστρέψαμε στο δωμάτιο για να φύγουμε.

 

[cosafiv]

αν εχεις την καλοσυνη , βαλε και ονοματα καταλυματων , που ειναι καλα, για να τα εχουμε στα υπ'οψιν...

 

[travelbreak]

αν εχεις την καλοσυνη , βαλε και ονοματα καταλυματων , που ειναι καλα, για να τα εχουμε στα υπ'οψιν...

Παρακάτω δίνω τις πληροφορίες που ζητάς. Το αν είναι καλά ή όχι θα το δεις και στη συνέχεια της ιστορίας μου. Αλλά να ξέρεις, ό,τι αρέσει σε μένα εσένα μπορεί να μη σου αρέσει. Αν θες κάτι συγκεκριμένο για κάποιο με ρωτάς.

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ​

• Βέροια, la Bijou, 61 ευρώ, μία μέρα.
• Ikaron 4, Φλώρινα, 53100, Ελλάδα, «Φιλαρέτη», 35,5 ευρώ, μία μέρα.
• Old City House. st. Ilindenska 56 st. Ilindenska 56, Οχρίδα, 6000, Βόρεια Μακεδονία, 25 ευρώ, μία μέρα.
• Hotel Fama, 74 Boulevard Krste Petkov Misirkov 74 Boulevard Krste Petkov Misirkov, Σκόπια, 1000, Βόρεια Μακεδονία, 41 ευρώ, δύο μέρες, με πρωινό.
• Colorway Appartment, Šantićeva 13 02, Stari Grad, Βελιγράδι, 11000, Σερβία, 100 euros, δύο μέρες, με πρωινό.
• Hotel Hayat, Abdesthana 47, Σαράγεβο, 71000, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, 35 euros, μία μέρα.
• Art House, Rade Bitange 26 , Μόσταρ, 88000, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, 21,6 euros, μία μέρα.
• Opus One Apartment Dubrovnik, 32 Ulica Andrije Hebranga, Gruz, Ντουμπρόβνικ, 20000, Κροατία, 40 euros, μία μέρα.
• Lux Hotel, Jadranski put, Μπούντβα, 85310, Μαυροβούνιο, 27,5 euros, μία μέρα, με πρωινό.
• Sweet Dreams Rooms, Slobodana Skerovica 86, Ποντγκόριτσα, 81000, Μαυροβούνιο, 26 euros, μία μέρα.
• Florent's Superb Studio, free parking & garden!!, 6 Rruga Zenel Baboçi, Τίρανα, 1001, Aλβανία, 34 euros, μία μέρα.

 

[cosafiv]

Παρακάτω δίνω τις πληροφορίες που ζητάς. Το αν είναι καλά ή όχι θα το δεις και στη συνέχεια της ιστορίας μου. Αλλά να ξέρεις, ό,τι αρέσει σε μένα εσένα μπορεί να μη σου αρέσει. Αν θες κάτι συγκεκριμένο για κάποιο με ρωτάς.

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ​

• Βέροια, la Bijou, 61 ευρώ, μία μέρα.
• Ikaron 4, Φλώρινα, 53100, Ελλάδα, «Φιλαρέτη», 35,5 ευρώ, μία μέρα.
• Old City House. st. Ilindenska 56 st. Ilindenska 56, Οχρίδα, 6000, Βόρεια Μακεδονία, 25 ευρώ, μία μέρα.
• Hotel Fama, 74 Boulevard Krste Petkov Misirkov 74 Boulevard Krste Petkov Misirkov, Σκόπια, 1000, Βόρεια Μακεδονία, 41 ευρώ, δύο μέρες, με πρωινό.
• Colorway Appartment, Šantićeva 13 02, Stari Grad, Βελιγράδι, 11000, Σερβία, 100 euros, δύο μέρες, με πρωινό.
• Hotel Hayat, Abdesthana 47, Σαράγεβο, 71000, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, 35 euros, μία μέρα.
• Art House, Rade Bitange 26 , Μόσταρ, 88000, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, 21,6 euros, μία μέρα.
• Opus One Apartment Dubrovnik, 32 Ulica Andrije Hebranga, Gruz, Ντουμπρόβνικ, 20000, Κροατία, 40 euros, μία μέρα.
• Lux Hotel, Jadranski put, Μπούντβα, 85310, Μαυροβούνιο, 27,5 euros, μία μέρα, με πρωινό.
• Sweet Dreams Rooms, Slobodana Skerovica 86, Ποντγκόριτσα, 81000, Μαυροβούνιο, 26 euros, μία μέρα.
• Florent's Superb Studio, free parking & garden!!, 6 Rruga Zenel Baboçi, Τίρανα, 1001, Aλβανία, 34 euros, μία μέρα.

ευχαριστω φιλε
οι αμεσες απαντησεις σου, δειχνουν οτι εισαι σωστος ταξιδευτης
νασαι παντα καλα και να ταξιδευεις

 

[christoskolovos]

Σε πόσες μέρες το έκανες αυτό το ταξίδι; Σκέφτομαι να το κάνω και εγώ οδικώς την άνοιξη μόνο όμως Αλβανία, Μαυροβούνιο, Ντουμπρόβνικ, Βοσνία Ερζεγοβίνη. Στα άλλα μέρη έχω πάει. Επίσης απ' το να αγοράζεις sim σε κάθε χώρα, υπάρχει η e-sim ( εφόσον δέχεται το κινητό σου). Με πράσινη κάρτα μπορείς να γυρίσεις όλη την Ευρώπη και σε πολλές χώρες ούτε την κοιτάνε.
Κόσοβο αξίζει; έχω ακούσει έχει ωραία φύση και επίσης το Σαράγεβο αξίζει;