psilos3
Member
- Μηνύματα
- 7.095
- Likes
- 56.057
- Επόμενο Ταξίδι
- ;
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αναζητείται!
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Προετοιμασία ταξιδιού
- Αναχώρηση & Άφιξη - Boys are Back in town
- Οι πρώτες Guinness στη πόλη
- Κυνηγώντας το μαύρο θησαυρό
- Νύχ(σ)τα είναι, θα περάσει…
- Παράπλευρα του Liffey – Μέρα δεύτερη
- Στο μεγαλύτερο πάρκο της Ευρώπης
- Στα άδυτα του Jameson (Sine Metu) - Whiskey in the Jar
- Σαββατόβραδο στο Δουβλίνο
- Με σύμμαχο τον ήλιο (Don't believe a word) – Μέρα Τρίτη
- Στο πάρκο St Stephen's και το Κανάλι
- Στον Άγιο Πατρίκιο - Against the Grain
- Το τελευταίο βράδυ μου – Out in the fields
- Επίλογος – συμπεράσματα
Το τελευταίο βράδυ μου – Out in the fields
Το συνάχι και ο οξύς πονόλαιμος είχαν κάνει ήδη την εμφάνιση τους, κατάσταση που σίγουρα επιδείνωσε η όλη φάση εντός του σπιτιού με τη στοιχειώδη θέρμανση . Δε πτοήθηκα καθόλου όμως, μιας και η εκδρομή ήθελε λίγες μόνο ώρες για να τελειώσει, οπότε αφού έκανα ένα ζεστό μπάνιο και κούμπωσα ότι παυσίπονο είχα μαζί μου, φρόντισα να κάνω ότι θα έκανε ο κάθε σωστός ταξιδιώτης που σέβεται τον εαυτό του.
Ντύθηκα, συγκέντρωσα την ομάδα, καθώς άλλοι ήταν για φαΐ και άλλοι για κοκτέιλ και βγήκα για τα «τελευταία» στο νυχτερινό Δουβλίνο. Τι άλλο θα μπορούσα να κάνω;
Η κίνηση ήταν αισθητά μειωμένη κάτι που δε μας προξένησε εντύπωση μιας και το βράδυ της Κυριακής στο Δουβλίνο έχει πολλά να μοιάσει στο δικό μας. Προχωρήσαμε γρήγορα – γρήγορα φτάνοντας στη στολισμένη είσοδο του Foggy Dew, από τη μπροστινή πόρτα αυτή τη φορά, μιας και το συγκεκριμένο μπαρ έχει και δεύτερη είσοδο από το πίσω στενάκι.
Πιάσαμε ένα καλό πόστο στη μπάρα και παραγγείλαμε από μια κόκκινη Kilkenny για να δοκιμάσουμε, μιας και δεν είχαμε πιει μέχρι εκείνο το βράδυ. Η συζήτηση άναψε και οι ώρα πέρασε ευχάριστα, σχολιάζοντας παράλληλα το μπάρμαν με το 80s στυλ του (μουστάκι και χαίτη λασπωτήρας) αλλά και το εντυπωσιακό μπαρ με τα αμέτρητα ουίσκι του.
Λίγο μετά τις 12 αναχωρήσαμε με σκοπό να επιστρέψουμε στο σπίτι, αλλά κάτι μέσα μας έλεγε πως δεν είναι σωστή απόφαση καθώς η νύχτα είχε ακόμα να δώσει. Καταλάβαμε ότι η σκέψη μας ήταν σωστή όταν είδαμε το Temple Bar που αν και πρόκειται για το πιο τουριστικό μαγαζί απ’ όλα δε γινόταν να μη του κάνουμε μια επίσκεψη.
Το πρώτο πράγμα που διαπιστώσαμε μπαίνοντας ήταν ότι ήταν πολύ γιορτινά στολισμένο. Το δεύτερο ότι είχε ζωντανή μουσική:
Το τρίτο ότι ήταν πολύ μεγαλύτερος χώρος, κάτι που δε του φαίνεται εξωτερικά. Πιάνει διπλανά και παραδιπλανά δωμάτια του τετραγώνου. Τέταρτο και σημαντικότερο ότι ήταν το μόνο μπαρ εκείνη την ώρα στο οποίο επικρατούσε πανικός από κόσμο, βρίσκοντας με αρκετή δυσκολία κάπου ν’ ακουμπήσουμε. Ευτυχώς αυτό το κάπου ήταν σε απόσταση βολής από το μπαρ:
Έχοντας απέναντι ένα ακόμα μεγαλύτερο και ομορφότερο μπαρ. Το είχαμε αδικήσει το temple bar, δεν ήταν και τόσο κακό τελικά.
Η νύχτα περνούσε, ο λαιμός έκλεινε και οι Guinness διαδέχονταν η μία την άλλη, δίνοντας λίγο μετά τις δύο το καλύτερο τέλος στην εκδρομή.
Μια εκδρομή που περιμέναμε καιρό…
It doesn't matter if you're wrong or if you're right
It makes no difference if you're black or if you're white
All men are equal till the victory is one
No color or religion ever stopped a bullet from a gun...
Το συνάχι και ο οξύς πονόλαιμος είχαν κάνει ήδη την εμφάνιση τους, κατάσταση που σίγουρα επιδείνωσε η όλη φάση εντός του σπιτιού με τη στοιχειώδη θέρμανση . Δε πτοήθηκα καθόλου όμως, μιας και η εκδρομή ήθελε λίγες μόνο ώρες για να τελειώσει, οπότε αφού έκανα ένα ζεστό μπάνιο και κούμπωσα ότι παυσίπονο είχα μαζί μου, φρόντισα να κάνω ότι θα έκανε ο κάθε σωστός ταξιδιώτης που σέβεται τον εαυτό του.
Ντύθηκα, συγκέντρωσα την ομάδα, καθώς άλλοι ήταν για φαΐ και άλλοι για κοκτέιλ και βγήκα για τα «τελευταία» στο νυχτερινό Δουβλίνο. Τι άλλο θα μπορούσα να κάνω;
Η κίνηση ήταν αισθητά μειωμένη κάτι που δε μας προξένησε εντύπωση μιας και το βράδυ της Κυριακής στο Δουβλίνο έχει πολλά να μοιάσει στο δικό μας. Προχωρήσαμε γρήγορα – γρήγορα φτάνοντας στη στολισμένη είσοδο του Foggy Dew, από τη μπροστινή πόρτα αυτή τη φορά, μιας και το συγκεκριμένο μπαρ έχει και δεύτερη είσοδο από το πίσω στενάκι.
Πιάσαμε ένα καλό πόστο στη μπάρα και παραγγείλαμε από μια κόκκινη Kilkenny για να δοκιμάσουμε, μιας και δεν είχαμε πιει μέχρι εκείνο το βράδυ. Η συζήτηση άναψε και οι ώρα πέρασε ευχάριστα, σχολιάζοντας παράλληλα το μπάρμαν με το 80s στυλ του (μουστάκι και χαίτη λασπωτήρας) αλλά και το εντυπωσιακό μπαρ με τα αμέτρητα ουίσκι του.
Λίγο μετά τις 12 αναχωρήσαμε με σκοπό να επιστρέψουμε στο σπίτι, αλλά κάτι μέσα μας έλεγε πως δεν είναι σωστή απόφαση καθώς η νύχτα είχε ακόμα να δώσει. Καταλάβαμε ότι η σκέψη μας ήταν σωστή όταν είδαμε το Temple Bar που αν και πρόκειται για το πιο τουριστικό μαγαζί απ’ όλα δε γινόταν να μη του κάνουμε μια επίσκεψη.
Το πρώτο πράγμα που διαπιστώσαμε μπαίνοντας ήταν ότι ήταν πολύ γιορτινά στολισμένο. Το δεύτερο ότι είχε ζωντανή μουσική:
Το τρίτο ότι ήταν πολύ μεγαλύτερος χώρος, κάτι που δε του φαίνεται εξωτερικά. Πιάνει διπλανά και παραδιπλανά δωμάτια του τετραγώνου. Τέταρτο και σημαντικότερο ότι ήταν το μόνο μπαρ εκείνη την ώρα στο οποίο επικρατούσε πανικός από κόσμο, βρίσκοντας με αρκετή δυσκολία κάπου ν’ ακουμπήσουμε. Ευτυχώς αυτό το κάπου ήταν σε απόσταση βολής από το μπαρ:
Έχοντας απέναντι ένα ακόμα μεγαλύτερο και ομορφότερο μπαρ. Το είχαμε αδικήσει το temple bar, δεν ήταν και τόσο κακό τελικά.
Η νύχτα περνούσε, ο λαιμός έκλεινε και οι Guinness διαδέχονταν η μία την άλλη, δίνοντας λίγο μετά τις δύο το καλύτερο τέλος στην εκδρομή.
Μια εκδρομή που περιμέναμε καιρό…
It doesn't matter if you're wrong or if you're right
It makes no difference if you're black or if you're white
All men are equal till the victory is one
No color or religion ever stopped a bullet from a gun...
Last edited:
