giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.497
- Likes
- 11.783
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Στοκχόλμη: Η αρχή! (περιοχή Norrmalm)
- Στοκχόλμη: Kungsholmen ως το Δημαρχείο
- Στοκχόλμη: Sodermalm!
- Στοκχόλμη: Το Globen, η Eurovision και το νεκροταφείο!
- Στοκχόλμη: Mot mig i Gamla Stan! Στην παλιά πόλη
- Στοκχόλμη:Skeppsholmen, Μουσείο Vasa και Skansen!
- Στοκχόλμη: Ο πύργος, το ηλιοβασίλεμα, το μετρό και το αντίο!
- Κρουαζιέρα θα σε πάω!
- Ελσίνκι express σε 7 ώρες!
- Κοπεγχάγη πρεμιέρα!
- Κοπεγχάγη κεντρικά
- Κοπεγχάγη: Μάθημα αρχιτεκτονικής!
- Κοπεγχάγη: Το φρούριο, το γοργονάκι, τα κανάλια και πέριξ!
- Κοπεγχάγη: Christiania.
- Επίλογος: Από Κοπεγχάγη στο Nykoping.
Κοπεγχάγη: Christiania. Πείραμα ή αγκάθι? Η πόλη μέσα στην πόλη!
Γνωστή ως Freetown (ελεύθερη πολιτεία), η Christiania αποτελεί μια κατηγορία από μόνη της μάλλον στα παγκόσμια χρονικά. Είναι μια αυτόνομη κοινότητα των περίπου 950 κατοίκων, μια περιοχή που έχει ένα μοναδικό καθεστώς και διέπεται από ειδικό νόμο.
Όλο αυτό ξεκίνησε το 1971. Όταν νεαροί από τη γύρω γειτονιά έσπασαν τον φράκτη της πρώην στρατιωτικής βάσης για να αναζητήσουν δωρεάν στέγη. Έτσι οραματίστηκαν τη δημιουργία μιας κοινωνίας από την αρχή. Christiania γρήγορα εξελίχθηκε σε ένα hippie κίνημα, σε κίνημα καταλήψεων και αναρχισμού αλλά και καλλιτεχνικής έκφρασης. Φοιτητές, ναρκομανείς και οι άστεγοι, άνεργοι, οικογένειες ίδρυσαν αυτή την ανεξάρτητη πόλη.
Από το 2004, τα μέτρα για την ομαλοποίηση του νομικού καθεστώτος της κοινότητας οδήγησε σε συγκρούσεις, επιδρομές της αστυνομίας και διαπραγματεύσεις. Έχουν γίνει συμπλοκές κατοίκων με αστυνομικές δυνάμεις, εξεγέρσεις, διαμαρτυρίες όταν επιχείρησε η κυβέρνηση να γκρεμίσει τις κατοικίες, οδοφράγματα, πετροπόλεμοι, δακρυγόνα, πυροβολισμοί και άλλα πολλά ειδικά μετά το 2004. Την τελευταία δεκαετία οι κάτοικοι άρχισαν να πληρώνουν τους φόρους και τα τέλη για το νερό, τη ηλεκτρική ενέργεια, τη διάθεση απορριμμάτων, κ.λπ. και μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις το 2011 έχει συμφωνηθεί συλλογικά η δημιουργία ενός ταμείου για την αγορά επισήμως της γης σε τιμές πολύ καλύτερες της αγοράς ώστε να γίνουν επίσημα οι κριστιανίτες νομικά γαιοκτήμονες.
Αναπόσπαστο κομμάτι της Christiania είναι το παζάρι χόρτου, με περισσότερα από 50 μαγαζιά, τα οποία διαθέτουν μια τεράστια επιλογή προϊόντων κάνναβης απ' όλο τον κόσμο. Το ελεύθερο εμπόριο ναρκωτικών της Christiania ήταν πάντα ένα αγκάθι για τις αρχές της Δανίας, μια σταθερή πηγή δημόσιας συζήτησης που κρατάει χρόνια. Η αστυνομία έκανε μια προσπάθεια πριν μερικά χρόνια να διαλύσει την φάση των εμπόρων ναρκωτικών, αλλά απέτυχε παταγωδώς και προς το παρόν η Κριστιάνια έχει την ανοχή του κράτους για την ελεύθερη διακίνηση κάνναβης. Εντούτοις στη Christiania δεν έχουν κανόνες που να απαγορεύουν τα σκληρά ναρκωτικά και στο παρελθόν βαριά ναρκωτικά όπως η ηρωίνη θεωρήθηκαν επιτρεπτά, αλλά αυτό είχε σοβαρές συνέπειες στην καθημερινότητα των κατοίκων και ήταν ενάντια στις αξίες της ελεύθερης κοινότητας.
Η ιστορία με την Κριστιάνια έχει μεγάλο ενδιαφέρον και έχει πολύ ζουμί και για να μην το πλατειάσω πολύ το θέμα όποιος θέλει να μάθει περισσότερα ας διαβάσει δύο πολύ ενδιαφέροντα ελληνικά άρθρα για την τόσο ιδιαίτερη και μοναδική περίπτωση της Christiania.
http://www.koolnews.gr/stories/eiri...iania-tin-poli-poy-den-moiazei-me-kamia-alli/
http://www.inexarchia.gr/story/think/mia-volta-stin-eleytheri-politeia-tis-kristiania-stin-kopeghagi
Η Christiania είναι ένα αμφιλεγόμενο μέρος και όπως είναι φυσικό κάποιοι την λατρεύουν και κάποιοι τη μισούν. Καλά αυτοί που κάνουν ναρκοτουρισμό τη θεωρούν τη γη της επαγγελίας. Εμείς που κάνουμε κανονικό τουρισμό είχαμε διαφορετική άποψη μεταξύ μας. Ο φίλος μου δεν συμπάθησε καθόλου το μέρος γιατί δεν είχε ιδέα από πριν περί τίνος πρόκειται και του ήρθε απότομο, εγώ όμως το βρήκα γοητευτικά παρακμιακό! Τα πρώην στρατιωτικά κτίρια είναι ζωγραφισμένα με ευφάνταστα και εντυπωσιακά γκράφιτι και αυτό δίνει έναν καλλιτεχνικό αέρα στην περιοχή. Επίσης βρίσκεται σε ένα πολύ όμορφο καταπράσινο μέρος δίπλα σε κανάλι.
Το μεγάλο αρνητικό είναι ότι με το που μπεις και προχωρήσεις λίγο πιο μέσα βρωμοκοπάει χασίς όλος ο τόπος! Είναι πραγματικά απαίσια μυρωδιά αλλά προσπαθήσαμε να τη συνηθίσουμε. Η πινακίδα λίγο μετά την είσοδο μας προειδοποίησε. No photo! Έναν κανόνα που καλό είναι όλοι να τηρήσουν αν δεν θέλουν μπελάδες με τον υπόκοσμο της κοινότητας. Αυτό ισχύει για την κεντρική οδό Pusher Street ή αλλιώς Green Light District!
Στον δρόμο αυτό υπάρχουν και καντίνες με βρώμικα, και μαγαζάκια με χειροποίητα είδη και αξεσουάρ αλλά κυρίως βρίσκονται τα ''περίπτερα'' που πουλάνε το ''πράμα''! Μιλάμε για σουρεάλ καταστάσεις. Τα περίπτερα είναι σαν κουβούκλια καμουφλαρισμένα με φύλλα παραλλαγής του στρατού και μέσα οι έμποροι έχουν κρυμμένο το πρόσωπό τους φορώντας σκούφο full face! Η μυρωδιά είναι διάχυτη στο δρόμο και σου έρχεται μια αναγούλα. Υπομονή λέω του φίλου μου και συνεχίζουμε.
Ένοιωθα περίεργα κάτι σαν δέος και φόβο μαζί. Αν και είχα διαβάσει πως υπάρχουν περιστατικά που έχουν επιτεθεί σε τουρίστες που είτε έβγαλαν φωτό είτε απλά κρατούσαν την φωτογραφική μηχανή στο χέρι δεν ένοιωσα ανασφάλεια. Αρκεί να πας με τους κανόνες τους και να μη προκαλέσεις. Εγώ είχα κανονικά κρεμασμένη την dslr μηχανή στον ώμο αλλά δεν με ενόχλησε κανείς. Το κινητό το είχα στο χέρι και ήταν ο σύμμαχός μου ώστε να απαθανατίσω κάποιες εικόνες.
Θεωρητικά εκτός της Pusher Street οι φωτογραφίες δεν απαγορεύονται. Όμως περπατούσαμε ανάμεσα σε περίεργες φιγούρες και ''εναλλακτικούς'' κατοίκους της περιοχής και ένοιωθα άβολα να βγάλω το κινητό και να φωτογραφίζω. Ήταν μεγάλος πειρασμός τα γκράφιτι και οι μορφές που κυκλοφορούσαν αλλά δίστασα σε κάποια σημεία που ήταν μαζεμένοι πολλοί. Στον χώρο είχε πολλά υπαίθρια παρακμιακά καφέ γεμάτα με νεολαία που απολάμβανε τον μπάφο της! Κάναμε βόλτα και σε πιο απομακρυσμένα μονοπάτια χωρίς να αισθανθούμε φόβο.
Σε ένα απόμερο σημείο δίπλα στο κανάλι πίσω από δέντρα ήταν τρία αγόρια. Ο φίλος μου υποστήριζε πως έπαιρναν τη δόση τους. Εμένα πάντως σε κάτι άλλο πήγε το μυαλό μου! Ότι και να έκαναν δεν ενοχλήθηκαν από την παρουσία μας!
Εγώ απολάμβανα τις εικόνες και ο φίλος μου μουρμούριζε. Ένοιωθε άβολα.
-Άντε πάμε? Δεν χόρτασες?
-Πλάκα κάνεις από τώρα? Έχει ακόμα πολλά σημεία να δούμε. Είναι υπέροχα εδώ!
-Μου φαίνεται μαστούρωσες κι εσύ και δεν ξέρεις τι λες!
Η βόλτα συνεχίστηκε, και είδαμε την απλή καθημερινότητα αυτής της κοινότητας. Είδαμε ανθρώπους να κάνουν εργασίες στα σπίτια και τις αυλές τους, να δουλεύουν σε αποθήκες, είδαμε τις πρώην στρατιωτικές αποθήκες που πολλές έχουν γίνει χώροι καλλιτεχνικών εκδηλώσεων και συναυλιών και ενθουσιάστηκα από την αύρα του μέρους που παρ’ όλη την αισχρή μυρωδιά της κάνναβης με γοήτευσε! Μήπως δεν είμαι καλά?
Σ’ αυτό το σημείο ψηλά δίπλα στη θάλασσα καθίσαμε και απολαύσαμε το ηλιοβασίλεμα. Μαζί με πολλές παρέες ντόπιων που δίπλα μας αλλά και κάτω στο κανάλι κάπνιζαν το χασισάκι τους και έπιναν τις μπύρες τους. Μαζί κι εμείς ανενόχλητοι σαν μια παρέα και η αλήθεια είναι δεν ένοιωσα άβολα δίπλα τους και ήμασταν οι μόνοι άσχετοι. Δεν είναι δα και τίποτα αξιοπερίεργο. Αλλά όταν έχεις άλλη πορεία στη ζωή σου μια άλλη κουλτούρα και δεν έχεις γνωρίσει κάτι ανάλογο είναι πρωτόγνωρη αυτή η φάση.
Η σκηνή που γίνονται συναυλίες και στο βάθος οι πρώην στρατιωτικές αποθήκες, τα καφέ και η Pusher Street
Έκανα πρόταση να φάμε ένα σαντουιτσάκι αλλά ήταν ανένδοτος. Πρότεινα να με ακολουθήσει σε άλλους δρόμους να θαυμάσουμε τα γκράφιτι στα κτίρια αλλά δεν ήθελε! Οκ του είπα βγες, περίμενε στην έξοδο και θα έρθω μετά από λίγα λεπτά. Εδώ το πράγμα έχει ζουμί, θέλω να δω κι άλλα.
Εδώ επιτρέπονται οι φωτογραφίες! Photo is ok here!
Πήρα ένα hot dog από μια καντίνα που ήταν μια χαρά νόστιμο, κι έτσι μόνος μου και χωρίς γκρίνιες συνέχισα τη βόλτα μου στα ενδότερα. Να εξηγήσω πως πολύ πιθανό πολλοί από σας να ξενερώσουν και γενικά να μην τους αρέσει το κλίμα και αυτό που πρεσβεύει η Christiania. Πιθανόν η αντίδραση του φίλου μου να είναι και η πιο συνηθισμένη στους περισσότερους από τους επισκέπτες. Εγώ όμως ήξερα περί τίνος πρόκειται ήμουν ψύχραιμος και σε συνδυασμό με το ότι το μέρος έχει μια καλλιτεχνική αύρα το είδα και με φωτογραφική ματιά. Φυσικά και δεν μου ταιριάζει σαν προσωπικότητα και είναι πολύ έξω από εμένα όμως μου πρόσφερε μια διαφορετική εμπειρία. Δεν το είδα ως τουριστική ατραξιόν. Η Christiania είναι ένα φαινόμενο κι εγώ θα έλεγα όποιον βρεθεί στην Κοπεγχάγη να μην παραλείψει να την επισκεφτεί. Κι ας βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.
Όσο περπατούσα έπαιρνα περισσότερο θάρρος και φωτογράφιζα. Βέβαια επειδή πάντα θα υπήρχε και ένας κάτοικος κοντά μου με περίεργη φυσιογνωμία ήμουν επιφυλακτικός και γρήγορος στα κλικ που έκανα με το κινητό.
Αυτή τη φωτό την έβγαλα λίγο σαν βρεγμένη γάτα αφού έξω καθόταν ένας μαύρος με βλοσυρό βλέμμα. Ευτυχώς δεν μου είπε κάτι. Και γιατί να μου πει άλλωστε. Είπαμε ξεκάθαρα στην Pusher Street μόνο απαγορεύονται οι φωτογραφίες.
Στο κτίριο δεξιά γκράφιτι με μήνυμα. Η γροθιά στην ηρωίνη!
Δεν υπάρχει σημείο, κτίριο, αποθήκη, σπίτι, κάδος, οποιοδήποτε αντικείμενο που να μην είναι ζωγραφισμένο με street art. Στον στενό δρόμο που οδηγεί στην έξοδο ή καθώς μπαίνεις έβγαλα ανενόχλητος φωτογραφίες τους art τοίχους.
Και ήμουν πια έτοιμος να αποχωρήσω από την ελεύθερη πολιτεία και να εισέλθω και πάλι στην ευρωπαϊκή ένωση! You are now entering the EU!
Χάρτης και μαρκαρισμένα σημεία
Δεν θα πω ψέματα. Δεν χόρτασα την βόλτα μου και δεν μπόρεσα να την περπατήσω όλη. Αυτά που σας έδειξα ήταν ένα πολύ μικρό ποσοστό της Christiania. Ήθελα να απομακρυνθώ πιο πολύ, να δω περισσότερα σπίτια κατοίκων και πολλά περισσότερα γκράφιτι. Ήμουν όμως ευχαριστημένος για ότι κατάφερα να δω και για τις φωτογραφίες που θαρραλέα έβγαλα και οι οποίες αν και βγήκαν από το κινητό μου είναι πολύ επιτυχημένες και κρατάνε την ανάμνηση της Christiania πιο ζωντανή! Αν θα ξαναπήγαινα? Θέλει και ρώτημα? Θα ξαναπήγαινα χωρίς δεύτερη σκέψη.
Άρχισε να σουρουπώνει και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Κάναμε μια τελευταία βόλτα σε κάποια κανάλια κεντρικά της Christianshavn και με το λεωφορείο 40 επιστρέψαμε στον σιδηροδρομικό σταθμό.
Οδός Prinsessegade - Vor Frelsers Kirke
Christianshavns Kanal
Sankt Annæ Gade
Όταν κατεβήκαμε από το λεωφορείο, μπήκαμε στον σταθμό τρένων και από ένα φούρνο αγοράσαμε ντόνατς και μάφινς τα οποία χλαπακιάσαμε στο δωμάτιο. Τα πόδια και το κορμί πονούσαν αλλά η ψυχή ήταν γεμάτη. Συνειδητοποιήσαμε πως το ταξίδι έφτανε στο τέλος του. Μόνο πληρότητα νοιώθαμε, τίποτα άλλο. Ήταν το πιο πολυποίκιλο ταξίδι και στέφτηκε με απόλυτη επιτυχία. Είδαμε τρείς πρωτεύουσες με αμέτρητες εικόνες και έβαλα τη Σκανδιναβία στην καρδιά μου. Είχε απομείνει ένα βράδυ και είπαμε να μη κλειστούμε στο δωμάτιο. Χωρίς φωτογραφικές μηχανές και χαλαροί βγήκαμε για μια μπύρα στη γειτονιά μας. Πήγαμε στο Mikkeller Bar στην Victoriagade 8 όταν μετά από έρευνα είδα πως ψηφίστηκε ως το καλύτερο μπαρ της Κοπεγχάγης το 2012. Μια διάσημη ζυθοποιεία παγκοσμίου φήμης με 20 βαρελίσιες μπύρες από την τοπική Mikkeller και άλλες μεγάλες ζυθοποιίες από όλο τον κόσμο. Η μίνιμαλ διακόσμηση, το Δανέζικου design και η κομψή αισθητική γενικά του περιβάλλοντος χώρου δεν θυμίζει σε τίποτα μια κλασική μπυραρία. Εντάξει μας ξένισε λίγο στην αρχή αυτός ο εκλεπτυσμένος χώρος και ότι είναι πολύ μικρό αλλά απολαύσαμε δύο περίεργες μπύρες και πικάντικό λουκάνικο για συνοδευτικό. Οι θαμώνες ήταν δανοί hipsters οι περισσότεροι και η ατμόσφαιρα φιλική και συμπαθητική. Βέβαια τα 8-9€ περίπου για ένα μεγάλο ποτήρι μπύρας το λες και ακραίο αλλά here is Copenhagen!
Έτσι όμορφα κάνοντας έναν απολογισμό του ταξιδιού τελείωσε η τελευταία νύχτα στην Κοπεγχάγη, το τελευταίο βράδυ επί σκανδιναβικού εδάφους!
Την επομένη ουσιαστικά τελείωσε το ταξίδι αυτό. Όμως είχαμε τη διαδρομή με το τρένο με το τρένο και τη γνωριμία με μια μικρή επαρχιακή πόλη της Σουηδίας. Έρχεται το κεφάλαιο του επίλογου...
Γνωστή ως Freetown (ελεύθερη πολιτεία), η Christiania αποτελεί μια κατηγορία από μόνη της μάλλον στα παγκόσμια χρονικά. Είναι μια αυτόνομη κοινότητα των περίπου 950 κατοίκων, μια περιοχή που έχει ένα μοναδικό καθεστώς και διέπεται από ειδικό νόμο.
Όλο αυτό ξεκίνησε το 1971. Όταν νεαροί από τη γύρω γειτονιά έσπασαν τον φράκτη της πρώην στρατιωτικής βάσης για να αναζητήσουν δωρεάν στέγη. Έτσι οραματίστηκαν τη δημιουργία μιας κοινωνίας από την αρχή. Christiania γρήγορα εξελίχθηκε σε ένα hippie κίνημα, σε κίνημα καταλήψεων και αναρχισμού αλλά και καλλιτεχνικής έκφρασης. Φοιτητές, ναρκομανείς και οι άστεγοι, άνεργοι, οικογένειες ίδρυσαν αυτή την ανεξάρτητη πόλη.
Από το 2004, τα μέτρα για την ομαλοποίηση του νομικού καθεστώτος της κοινότητας οδήγησε σε συγκρούσεις, επιδρομές της αστυνομίας και διαπραγματεύσεις. Έχουν γίνει συμπλοκές κατοίκων με αστυνομικές δυνάμεις, εξεγέρσεις, διαμαρτυρίες όταν επιχείρησε η κυβέρνηση να γκρεμίσει τις κατοικίες, οδοφράγματα, πετροπόλεμοι, δακρυγόνα, πυροβολισμοί και άλλα πολλά ειδικά μετά το 2004. Την τελευταία δεκαετία οι κάτοικοι άρχισαν να πληρώνουν τους φόρους και τα τέλη για το νερό, τη ηλεκτρική ενέργεια, τη διάθεση απορριμμάτων, κ.λπ. και μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις το 2011 έχει συμφωνηθεί συλλογικά η δημιουργία ενός ταμείου για την αγορά επισήμως της γης σε τιμές πολύ καλύτερες της αγοράς ώστε να γίνουν επίσημα οι κριστιανίτες νομικά γαιοκτήμονες.
Αναπόσπαστο κομμάτι της Christiania είναι το παζάρι χόρτου, με περισσότερα από 50 μαγαζιά, τα οποία διαθέτουν μια τεράστια επιλογή προϊόντων κάνναβης απ' όλο τον κόσμο. Το ελεύθερο εμπόριο ναρκωτικών της Christiania ήταν πάντα ένα αγκάθι για τις αρχές της Δανίας, μια σταθερή πηγή δημόσιας συζήτησης που κρατάει χρόνια. Η αστυνομία έκανε μια προσπάθεια πριν μερικά χρόνια να διαλύσει την φάση των εμπόρων ναρκωτικών, αλλά απέτυχε παταγωδώς και προς το παρόν η Κριστιάνια έχει την ανοχή του κράτους για την ελεύθερη διακίνηση κάνναβης. Εντούτοις στη Christiania δεν έχουν κανόνες που να απαγορεύουν τα σκληρά ναρκωτικά και στο παρελθόν βαριά ναρκωτικά όπως η ηρωίνη θεωρήθηκαν επιτρεπτά, αλλά αυτό είχε σοβαρές συνέπειες στην καθημερινότητα των κατοίκων και ήταν ενάντια στις αξίες της ελεύθερης κοινότητας.
Η ιστορία με την Κριστιάνια έχει μεγάλο ενδιαφέρον και έχει πολύ ζουμί και για να μην το πλατειάσω πολύ το θέμα όποιος θέλει να μάθει περισσότερα ας διαβάσει δύο πολύ ενδιαφέροντα ελληνικά άρθρα για την τόσο ιδιαίτερη και μοναδική περίπτωση της Christiania.
http://www.koolnews.gr/stories/eiri...iania-tin-poli-poy-den-moiazei-me-kamia-alli/
http://www.inexarchia.gr/story/think/mia-volta-stin-eleytheri-politeia-tis-kristiania-stin-kopeghagi
Η Christiania είναι ένα αμφιλεγόμενο μέρος και όπως είναι φυσικό κάποιοι την λατρεύουν και κάποιοι τη μισούν. Καλά αυτοί που κάνουν ναρκοτουρισμό τη θεωρούν τη γη της επαγγελίας. Εμείς που κάνουμε κανονικό τουρισμό είχαμε διαφορετική άποψη μεταξύ μας. Ο φίλος μου δεν συμπάθησε καθόλου το μέρος γιατί δεν είχε ιδέα από πριν περί τίνος πρόκειται και του ήρθε απότομο, εγώ όμως το βρήκα γοητευτικά παρακμιακό! Τα πρώην στρατιωτικά κτίρια είναι ζωγραφισμένα με ευφάνταστα και εντυπωσιακά γκράφιτι και αυτό δίνει έναν καλλιτεχνικό αέρα στην περιοχή. Επίσης βρίσκεται σε ένα πολύ όμορφο καταπράσινο μέρος δίπλα σε κανάλι.
Το μεγάλο αρνητικό είναι ότι με το που μπεις και προχωρήσεις λίγο πιο μέσα βρωμοκοπάει χασίς όλος ο τόπος! Είναι πραγματικά απαίσια μυρωδιά αλλά προσπαθήσαμε να τη συνηθίσουμε. Η πινακίδα λίγο μετά την είσοδο μας προειδοποίησε. No photo! Έναν κανόνα που καλό είναι όλοι να τηρήσουν αν δεν θέλουν μπελάδες με τον υπόκοσμο της κοινότητας. Αυτό ισχύει για την κεντρική οδό Pusher Street ή αλλιώς Green Light District!
Στον δρόμο αυτό υπάρχουν και καντίνες με βρώμικα, και μαγαζάκια με χειροποίητα είδη και αξεσουάρ αλλά κυρίως βρίσκονται τα ''περίπτερα'' που πουλάνε το ''πράμα''! Μιλάμε για σουρεάλ καταστάσεις. Τα περίπτερα είναι σαν κουβούκλια καμουφλαρισμένα με φύλλα παραλλαγής του στρατού και μέσα οι έμποροι έχουν κρυμμένο το πρόσωπό τους φορώντας σκούφο full face! Η μυρωδιά είναι διάχυτη στο δρόμο και σου έρχεται μια αναγούλα. Υπομονή λέω του φίλου μου και συνεχίζουμε.
Ένοιωθα περίεργα κάτι σαν δέος και φόβο μαζί. Αν και είχα διαβάσει πως υπάρχουν περιστατικά που έχουν επιτεθεί σε τουρίστες που είτε έβγαλαν φωτό είτε απλά κρατούσαν την φωτογραφική μηχανή στο χέρι δεν ένοιωσα ανασφάλεια. Αρκεί να πας με τους κανόνες τους και να μη προκαλέσεις. Εγώ είχα κανονικά κρεμασμένη την dslr μηχανή στον ώμο αλλά δεν με ενόχλησε κανείς. Το κινητό το είχα στο χέρι και ήταν ο σύμμαχός μου ώστε να απαθανατίσω κάποιες εικόνες.
Θεωρητικά εκτός της Pusher Street οι φωτογραφίες δεν απαγορεύονται. Όμως περπατούσαμε ανάμεσα σε περίεργες φιγούρες και ''εναλλακτικούς'' κατοίκους της περιοχής και ένοιωθα άβολα να βγάλω το κινητό και να φωτογραφίζω. Ήταν μεγάλος πειρασμός τα γκράφιτι και οι μορφές που κυκλοφορούσαν αλλά δίστασα σε κάποια σημεία που ήταν μαζεμένοι πολλοί. Στον χώρο είχε πολλά υπαίθρια παρακμιακά καφέ γεμάτα με νεολαία που απολάμβανε τον μπάφο της! Κάναμε βόλτα και σε πιο απομακρυσμένα μονοπάτια χωρίς να αισθανθούμε φόβο.
Σε ένα απόμερο σημείο δίπλα στο κανάλι πίσω από δέντρα ήταν τρία αγόρια. Ο φίλος μου υποστήριζε πως έπαιρναν τη δόση τους. Εμένα πάντως σε κάτι άλλο πήγε το μυαλό μου! Ότι και να έκαναν δεν ενοχλήθηκαν από την παρουσία μας!
Εγώ απολάμβανα τις εικόνες και ο φίλος μου μουρμούριζε. Ένοιωθε άβολα.
-Άντε πάμε? Δεν χόρτασες?
-Πλάκα κάνεις από τώρα? Έχει ακόμα πολλά σημεία να δούμε. Είναι υπέροχα εδώ!
-Μου φαίνεται μαστούρωσες κι εσύ και δεν ξέρεις τι λες!
Η βόλτα συνεχίστηκε, και είδαμε την απλή καθημερινότητα αυτής της κοινότητας. Είδαμε ανθρώπους να κάνουν εργασίες στα σπίτια και τις αυλές τους, να δουλεύουν σε αποθήκες, είδαμε τις πρώην στρατιωτικές αποθήκες που πολλές έχουν γίνει χώροι καλλιτεχνικών εκδηλώσεων και συναυλιών και ενθουσιάστηκα από την αύρα του μέρους που παρ’ όλη την αισχρή μυρωδιά της κάνναβης με γοήτευσε! Μήπως δεν είμαι καλά?
Σ’ αυτό το σημείο ψηλά δίπλα στη θάλασσα καθίσαμε και απολαύσαμε το ηλιοβασίλεμα. Μαζί με πολλές παρέες ντόπιων που δίπλα μας αλλά και κάτω στο κανάλι κάπνιζαν το χασισάκι τους και έπιναν τις μπύρες τους. Μαζί κι εμείς ανενόχλητοι σαν μια παρέα και η αλήθεια είναι δεν ένοιωσα άβολα δίπλα τους και ήμασταν οι μόνοι άσχετοι. Δεν είναι δα και τίποτα αξιοπερίεργο. Αλλά όταν έχεις άλλη πορεία στη ζωή σου μια άλλη κουλτούρα και δεν έχεις γνωρίσει κάτι ανάλογο είναι πρωτόγνωρη αυτή η φάση.
Η σκηνή που γίνονται συναυλίες και στο βάθος οι πρώην στρατιωτικές αποθήκες, τα καφέ και η Pusher Street
Έκανα πρόταση να φάμε ένα σαντουιτσάκι αλλά ήταν ανένδοτος. Πρότεινα να με ακολουθήσει σε άλλους δρόμους να θαυμάσουμε τα γκράφιτι στα κτίρια αλλά δεν ήθελε! Οκ του είπα βγες, περίμενε στην έξοδο και θα έρθω μετά από λίγα λεπτά. Εδώ το πράγμα έχει ζουμί, θέλω να δω κι άλλα.
Εδώ επιτρέπονται οι φωτογραφίες! Photo is ok here!
Πήρα ένα hot dog από μια καντίνα που ήταν μια χαρά νόστιμο, κι έτσι μόνος μου και χωρίς γκρίνιες συνέχισα τη βόλτα μου στα ενδότερα. Να εξηγήσω πως πολύ πιθανό πολλοί από σας να ξενερώσουν και γενικά να μην τους αρέσει το κλίμα και αυτό που πρεσβεύει η Christiania. Πιθανόν η αντίδραση του φίλου μου να είναι και η πιο συνηθισμένη στους περισσότερους από τους επισκέπτες. Εγώ όμως ήξερα περί τίνος πρόκειται ήμουν ψύχραιμος και σε συνδυασμό με το ότι το μέρος έχει μια καλλιτεχνική αύρα το είδα και με φωτογραφική ματιά. Φυσικά και δεν μου ταιριάζει σαν προσωπικότητα και είναι πολύ έξω από εμένα όμως μου πρόσφερε μια διαφορετική εμπειρία. Δεν το είδα ως τουριστική ατραξιόν. Η Christiania είναι ένα φαινόμενο κι εγώ θα έλεγα όποιον βρεθεί στην Κοπεγχάγη να μην παραλείψει να την επισκεφτεί. Κι ας βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.
Όσο περπατούσα έπαιρνα περισσότερο θάρρος και φωτογράφιζα. Βέβαια επειδή πάντα θα υπήρχε και ένας κάτοικος κοντά μου με περίεργη φυσιογνωμία ήμουν επιφυλακτικός και γρήγορος στα κλικ που έκανα με το κινητό.
Αυτή τη φωτό την έβγαλα λίγο σαν βρεγμένη γάτα αφού έξω καθόταν ένας μαύρος με βλοσυρό βλέμμα. Ευτυχώς δεν μου είπε κάτι. Και γιατί να μου πει άλλωστε. Είπαμε ξεκάθαρα στην Pusher Street μόνο απαγορεύονται οι φωτογραφίες.
Στο κτίριο δεξιά γκράφιτι με μήνυμα. Η γροθιά στην ηρωίνη!
Δεν υπάρχει σημείο, κτίριο, αποθήκη, σπίτι, κάδος, οποιοδήποτε αντικείμενο που να μην είναι ζωγραφισμένο με street art. Στον στενό δρόμο που οδηγεί στην έξοδο ή καθώς μπαίνεις έβγαλα ανενόχλητος φωτογραφίες τους art τοίχους.
Και ήμουν πια έτοιμος να αποχωρήσω από την ελεύθερη πολιτεία και να εισέλθω και πάλι στην ευρωπαϊκή ένωση! You are now entering the EU!
Χάρτης και μαρκαρισμένα σημεία
Δεν θα πω ψέματα. Δεν χόρτασα την βόλτα μου και δεν μπόρεσα να την περπατήσω όλη. Αυτά που σας έδειξα ήταν ένα πολύ μικρό ποσοστό της Christiania. Ήθελα να απομακρυνθώ πιο πολύ, να δω περισσότερα σπίτια κατοίκων και πολλά περισσότερα γκράφιτι. Ήμουν όμως ευχαριστημένος για ότι κατάφερα να δω και για τις φωτογραφίες που θαρραλέα έβγαλα και οι οποίες αν και βγήκαν από το κινητό μου είναι πολύ επιτυχημένες και κρατάνε την ανάμνηση της Christiania πιο ζωντανή! Αν θα ξαναπήγαινα? Θέλει και ρώτημα? Θα ξαναπήγαινα χωρίς δεύτερη σκέψη.
Άρχισε να σουρουπώνει και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Κάναμε μια τελευταία βόλτα σε κάποια κανάλια κεντρικά της Christianshavn και με το λεωφορείο 40 επιστρέψαμε στον σιδηροδρομικό σταθμό.
Οδός Prinsessegade - Vor Frelsers Kirke
Christianshavns Kanal
Sankt Annæ Gade
Όταν κατεβήκαμε από το λεωφορείο, μπήκαμε στον σταθμό τρένων και από ένα φούρνο αγοράσαμε ντόνατς και μάφινς τα οποία χλαπακιάσαμε στο δωμάτιο. Τα πόδια και το κορμί πονούσαν αλλά η ψυχή ήταν γεμάτη. Συνειδητοποιήσαμε πως το ταξίδι έφτανε στο τέλος του. Μόνο πληρότητα νοιώθαμε, τίποτα άλλο. Ήταν το πιο πολυποίκιλο ταξίδι και στέφτηκε με απόλυτη επιτυχία. Είδαμε τρείς πρωτεύουσες με αμέτρητες εικόνες και έβαλα τη Σκανδιναβία στην καρδιά μου. Είχε απομείνει ένα βράδυ και είπαμε να μη κλειστούμε στο δωμάτιο. Χωρίς φωτογραφικές μηχανές και χαλαροί βγήκαμε για μια μπύρα στη γειτονιά μας. Πήγαμε στο Mikkeller Bar στην Victoriagade 8 όταν μετά από έρευνα είδα πως ψηφίστηκε ως το καλύτερο μπαρ της Κοπεγχάγης το 2012. Μια διάσημη ζυθοποιεία παγκοσμίου φήμης με 20 βαρελίσιες μπύρες από την τοπική Mikkeller και άλλες μεγάλες ζυθοποιίες από όλο τον κόσμο. Η μίνιμαλ διακόσμηση, το Δανέζικου design και η κομψή αισθητική γενικά του περιβάλλοντος χώρου δεν θυμίζει σε τίποτα μια κλασική μπυραρία. Εντάξει μας ξένισε λίγο στην αρχή αυτός ο εκλεπτυσμένος χώρος και ότι είναι πολύ μικρό αλλά απολαύσαμε δύο περίεργες μπύρες και πικάντικό λουκάνικο για συνοδευτικό. Οι θαμώνες ήταν δανοί hipsters οι περισσότεροι και η ατμόσφαιρα φιλική και συμπαθητική. Βέβαια τα 8-9€ περίπου για ένα μεγάλο ποτήρι μπύρας το λες και ακραίο αλλά here is Copenhagen!
Έτσι όμορφα κάνοντας έναν απολογισμό του ταξιδιού τελείωσε η τελευταία νύχτα στην Κοπεγχάγη, το τελευταίο βράδυ επί σκανδιναβικού εδάφους!
Την επομένη ουσιαστικά τελείωσε το ταξίδι αυτό. Όμως είχαμε τη διαδρομή με το τρένο με το τρένο και τη γνωριμία με μια μικρή επαρχιακή πόλη της Σουηδίας. Έρχεται το κεφάλαιο του επίλογου...
Last edited: