giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.494
- Likes
- 11.681
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Στοκχόλμη: Η αρχή! (περιοχή Norrmalm)
- Στοκχόλμη: Kungsholmen ως το Δημαρχείο
- Στοκχόλμη: Sodermalm!
- Στοκχόλμη: Το Globen, η Eurovision και το νεκροταφείο!
- Στοκχόλμη: Mot mig i Gamla Stan! Στην παλιά πόλη
- Στοκχόλμη:Skeppsholmen, Μουσείο Vasa και Skansen!
- Στοκχόλμη: Ο πύργος, το ηλιοβασίλεμα, το μετρό και το αντίο!
- Κρουαζιέρα θα σε πάω!
- Ελσίνκι express σε 7 ώρες!
- Κοπεγχάγη πρεμιέρα!
- Κοπεγχάγη κεντρικά
- Κοπεγχάγη: Μάθημα αρχιτεκτονικής!
- Κοπεγχάγη: Το φρούριο, το γοργονάκι, τα κανάλια και πέριξ!
- Κοπεγχάγη: Christiania.
- Επίλογος: Από Κοπεγχάγη στο Nykoping.
Στοκχόλμη: Ο πύργος, το ηλιοβασίλεμα, το μετρό και το αντίο!
Μετά το Skansen συναντήθηκα με τον φίλο μου που περίμενε στη στάση του τραμ, και εγώ ενθουσιασμένος άρχισα να του αναλύω τι είδα και τι έχασε ενώ αυτός ήταν φανερά ενοχλημένος και αμίλητος. Λες κι εγώ έφταιγα που δεν με ακολούθησε και μάλλον ξέχασε πως ήταν επιλογή του να μην έρθει. Η υπόθεση μύριζε μπαρούτι οπότε και σταμάτησα να μιλάω για την εμπειρία μου στο Skansen. Αμίλητοι και οι δυο συνεχίσαμε ενώ είχε μείνει ένα τελευταίο μέρος να δούμε. Ήταν πια απόγευμα και σε λίγη ώρα ο ήλιος θα βασίλευε. Τι καλύτερο να αποχαιρετίσουμε τη Στοκχόλμη με ένα εντυπωσιακό ηλιοβασίλεμα. Με το τραμ επιστρέψαμε στη γέφυρα Djurgardsbron και στον δρόμο Strandvagen.
Από την στάση Djurgardsbron πήραμε το λεωφορείο 69 και λίγα λεπτά μετά κατεβήκαμε Kaknastornet sodra. Η στάση του λεωφορείου είναι πάνω στο δρόμο και χρειάζεται να διασχίσεις ένα ανηφορικό μονοπάτι σε ένα δασάκι και να βγεις μπροστά στον πύργο. Δεν ήταν δύσκολο, άλλωστε ακολουθούσαμε κάτι ισπανίδες που και αυτές πήγαιναν εκεί. H περιοχή είναι πολύ ήσυχη και απόμερη.
Ο ραδιοτηλεοπτικός πύργος έχει 170 μέτρα μαζί με την κεραία και 31 ορόφους, και χτίστηκε το 1967. Είναι ακαλαίσθητος και άσχημος αλλά δεν φτάσαμε μέχρι εδώ για να τον θαυμάσουμε εξωτερικά αλλά για να ανεβούμε στον 30ο όροφο. Πάντως τα τελευταία χρόνια έχουν τοποθετήσει ένα μηχανισμό με led φωτισμό που τον ομορφαίνει κάπως. Πρόσφατα μετά την τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι στις 13 Νοέμβρη 2015 ο πύργος Kaknas φωτίστηκε στα χρώματα της Γαλλίας σε ένδειξη συμπαράστασης όπως έπραξαν σχεδόν όλες οι χώρες.
Στην είσοδο στο ισόγειο υπάρχει ένα κατάστημα με τουριστικά αναμνηστικά απ’ όπου αγοράσαμε το εισιτήριο για να ανέβουμε πάνω με το ασανσέρ που κόστισε 55 κορώνες. Στον 30ο όροφο στα 155 μέτρα είναι το cafe-skybar που είχε αρκετό κόσμο και αποτελεί το ψηλότερο καφέ της πόλης και είναι λογικό αφού ο πύργος είναι το ψηλότερο κτίριο της Στοκχόλμης! Όλος ο όροφος είναι με τζαμαρία για ανεμπόδιστη θέα. Βέβαια δεν ξέρω τι έφταιγε αλλά υπήρχε έντονη αντανάκλαση στα τζάμια κάτι που δεν συνέβη σε άλλους πύργους που έχω ανεβεί όπως του Βερολίνου ή του Montparnasse στο Παρίσι. Αυτό σημαίνει πως δυσκολεύτηκα να βγάλω καλές λήψεις, αλλά πέρα απ’ αυτό βέβαια η θέα είναι εντυπωσιακότατη!
Ευτυχώς ο καιρός ήταν εξαιρετικός και υπήρχε διαύγεια οπότε βλέπαμε πολλά χιλιόμετρα μακριά με μεγάλη καθαρότητα. Τα προάστια, η περιοχή Djurgarden και βέβαια το εσωτερικό αρχιπέλαγος της Στοκχόλμης κάτω από έναν ήλιο που έδυε μας πρόσφεραν ένα ανεπανάληπτο θέαμα!
Εκτός από τη θέα μου άρεσε και το ίδιο το καφέ. Δεν ήταν ψυχρό και απρόσωπο αλλά είναι ένας ζεστός χώρος με όμορφη σουηδική αισθητική σχετικά μικρό, με σταντ αλλά και χαμηλά τραπεζάκια και μαξιλάρια για να καθίσεις κάτω. Πήραμε από έναν καφέ και καθίσαμε σε ένα σταντ μπροστά στην τζαμαρία και όταν έφυγε λίγο μετά μια παρέα αλλάξαμε και καθίσαμε στην καλύτερη θέση του ορόφου απολαμβάνοντας σιωπηλοί και πλήρεις το ηλιοβασίλεμα.
Το κομψό cafe-skybar
sunset…
Στο βάθος διακρίνεται το Globen arena
Η όμορφη αυτή στιγμή μας χαλάρωσε, το καλό κλίμα επανήλθε και αποχωρήσαμε σε χαρούμενη διάθεση. Όταν κατεβήκαμε κάτω στο κατάστημα δώρων κάναμε όλες τις αγορές μας σε αναμνηστικά. Η ποικιλία ήταν πολύ μεγάλη αλλά οι τιμές σίγουρα πιο ακριβές από τα υπόλοιπα τουριστικά μέρη όπως η παλιά πόλη που είχα πάρει και από εκεί λίγα σουβενίρ, αλλά επειδή ο πύργος ήταν το τελευταίο τουριστικό μέρος που επισκεπτόμασταν ήταν μονόδρομος η επιλογή. Έτσι χωρίς να το καταλάβω χρέωσα την χρεωστική μου κάρτα μόνο σε σουβενίρ πολλά ευρώ και ομολογώ πως παρασύρθηκα! Αλλά όταν ένα μαγνητάκι έχει 7 ευρώ πώς να μη ξεφύγει το σύνολο. Πάντως είχε πολύ καλόγουστα αντικείμενα σε τεράστια ποικιλία και πολλά διαφορετικά από τα αντίστοιχα καταστήματα που συναντήσαμε στην πόλη.
Με το λεωφορείο 69 επιστρέψαμε στο κέντρο και κατεβήκαμε Sergels Torg. Από τον σταθμό Hotorget με το μετρό φτάσαμε στον σταθμό Fridhemsplan και πήγαμε στο ξενοδοχείο να παρουμε τις βαλίτσες μας για να πάμε σε άλλο ξενοδοχείο. Τον πήγαιναν το έφερναν δηλαδή. Η απόσταση από το ξενοδοχείο First Hotel STF Fridhemsplan μέχρι το Connect Hotel City στην οδό Alstromergatan 41 ήταν περίπου 10 λεπτά.
Τοhttps://www.booking.com/hotel/se/co...k;sid=0100a5b678e7641af51c8480dab4aacf;dcid=5 είναι ένα μοντέρνο και νεανικό ξενοδοχείο σαν χώρος στο σαλόνι και τη ρεσεψιόν αλλά το δωμάτιο ήταν τρύπα και δεν με ενθουσίασε αλλά δεν με ένοιαξε και ιδιαίτερα. Και ενώ είχα έτοιμα τα μετρητά, η ρεσεψιονίστ μας είπε πως η πολιτική του ξενοδοχείου είναι να πληρώνεται μόνο μέσω καρτών. Δηλαδή αν δεν είχα τι θα γινόταν? Τέλος πάντων ξινίστηκα και της έδωσα τη χρεωστική μου που για μια διανυκτέρευση χρεώθηκε 75 ευρώ.
Αφού ξεκουραστήκαμε και πακετάραμε τα πράγματα μιας και την επόμενη μέρα είχαμε τρένο για Κοπεγχάγη βγήκαμε μέσα στο τσουχτερό κρύο να ψάξουμε για μέρος να φάμε. Δεν θέλαμε να απομακρυνθούμε όμως πάλι γι’ αυτό και επιλέξαμε μια μπυραρία σε απόσταση αναπνοής από το ξενοδοχείο το O'LearysFridhemsplan (Alstromergatan 20). Το συγκεκριμένο μαγαζί είναι ένα σπορ καφέ-παμπ-μπυραρία αμερικάνικου τύπου και εκείνη την ώρα ήταν γεμάτο σουηδούς οι οποίοι παρακολουθούσαν με ενδιαφέρον στις τουλάχιστον 15 οθόνες έναν ποδοσφαιρικό αγώνα του πρωταθλήματος τους.
Επειδή μπροστά γινόταν χαμός περάσαμε στο πίσω δωμάτιο που είχε ένα κενό τραπέζι. Οι μοναδικοί ξένοι ήμασταν εμείς και ήταν κάτι που μας άρεσε! Τα παιδιά στο σέρβις ήταν πολύ ευγενικά και μας εξυπηρέτησαν φυσικά σε άπταιστα αγγλικά και οι τιμές στον κατάλογο ήταν αυθεντικά σουηδικές δηλαδή πολύ ακριβές! Παραγγείλαμε από μία σπέσιαλ μακαρονάδα η μία με μοσχαρίσιο φιλέτο η άλλη με κοτόπουλο από 19-20€ η κάθε μία αν θυμάμαι καλά την μετατροπή, και μαζί με δύο ποτήρια μπύρα η τιμή συνολικά ήταν γύρω στα 55€. Βέβαια ομολογώ οι μερίδες ήταν τεράστιες με εξαιρετική γεύση και βαρυστομαχιάσαμε. Η παραγγελία όμως άργησε υπερβολικά να έρθει κάτι που μας τσίτωσε τα νεύρα και όταν ήρθε όλος ο κόσμος είχε εξαφανιστεί αφού είχε τελειώσει ο αγώνας, κι έτσι ήμασταν σχεδόν μόνοι μέσα στο μαγαζί.
Το ξενοδοχείο μας ήταν σχεδόν απέναντι κι αυτό ήταν πειρασμός για να πάμε και να ξεραθούμε μιας και το στομάχι κόντευε στα σκάσει από τις μακαρονάδες γίγας αλλά είχε μείνει κάτι τελευταίο να δούμε από την πρωτεύουσα της Σουηδίας. Κάτι που αποτελεί αξιοθέατο και θα ήταν κρίμα να το παραλείψουμε. Η ημερήσια κάρτα μεταφορών ισχύει ακόμα άρα τι κάνουμε? Παίρνουμε σβάρνα τους σταθμούς του μετρό! Σταθμοί μετρό με μοντέρνα και φουτουριστική διακόσμηση εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη και προσφέρουν την ευκαιρία στους κατοίκους να ξεφεύγουν από την ρουτίνα της καθημερινότητας. Οι περισσότεροι σταθμοί μοιάζουν με art σπηλιές και είναι διακοσμημένοι με ψηφιδωτά, γλυπτά, τοιχογραφίες και σύγχρονα έργα τέχνης, που δίνουν μια εξαιρετική μοναδική ατμόσφαιρα. Πρόκειται ουσιαστικά για γκαλερί όπου κάθε σταθμός παρουσιάζει τη δική του έκθεση από διάφορους καλλιτέχνες. Το μετρό της Στοκχόλμης που ονομάζεται Tunnelbana έχει χαρακτηριστεί ως το ομορφότερο της Ευρώπης και αποκαλείται η μεγαλύτερη έκθεση τέχνης παγκοσμίως!
Συναρπαστικές διαδρομές που κάνουν την κάθε στάση μοναδική και διαφορετική! Στα υπόγεια είναι η θέα λοιπόν και η τέχνη ήρθε πιο κοντά από ποτέ στο ευρύ κοινό. Η blue line είναι η πιο εντυπωσιακή γι’ αυτό επιλέξαμε τη συγκεκριμένη γραμμή και τους πιο γνωστούς και κοντινούς σταθμούς γιατί δεν θέλαμε να απομακρυνθούμε και πολύ.
metro Blue line - Fridhemsplan T-bana
metro Blue line - Radhuset T-bana
metro Blue line - T-Centralen T-bana
Ίσως ο πιο εντυπωσιακός σταθμός είναι ο Kungstradgarden ο οποίος διαθέτει κειμήλια που διασώθηκαν από την ανάπλαση του κέντρου της Στοκχόλμης κατά τη διάρκεια των εκσκαφών τη δεκαετία του 1950 και του 1960.
metro Blue line - Kungstradgarden T-bana
Μακάρι να είχαμε χρόνο να κάνουμε ένα καλό τουρ να βλέπαμε κι άλλους σταθμούς αλλά και πάλι πήραμε μια γεύση αυτού του ιδιαίτερου και ατμοσφαιρικού μετρό που συγκαταλέγεται στα πιο εντυπωσιακά στον κόσμο! Αν εσείς έχετε περισσότερο χρόνο και διάθεση για αρτιστίκ διαδρομές οι παρακάτω σταθμοί αξίζουν μία στάση:
Blue line:
Kungstradgarden
T-centralen
Radhuset
Solna Centrum
Tensta
Green line:
Hotorget
Thorildsplan
Bagarmossen
Red line:
Tekniska Hogskolan
Stadion
Περισσότερες εξαιρετικές φωτογραφίες από το μετρό της Στοκχόλμης
http://www.boredpanda.com/stockholm-metro-art-solna-centrum/
Κουρασμένοι και ζαλισμένοι από τα χρώματα και τα περίτεχνα σχέδια των σταθμών του μετρό, επιστρέψαμε στη γειτονιά μας στην οδό Alstromergatan που ήταν έρημη.
Φτάσαμε νυσταγμένοι στο ξενοδοχείο μας, αλλά επειδή το σαλόνι ήταν πολύ ντιζαινάτο, ζεστό και ήσυχο απλώσαμε τα κορμιά μας στις αναπαυτικές πολυθρόνες.
Είχαμε και μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με την κοπέλα στη ρεσεψιόν η οποία ήταν ορεξάτη για κουβεντούλα. Μια γλυκύτατη κοπέλα από την Ταϊλάνδη που από τα 10 της ζει στη Στοκχόλμη. Είπε πως δεν θεωρεί πολύ ακριβή τη Στοκχόλμη γιατί με ψάξιμο μπορείς να βρεις οικονομικές επιλογές σε αντίθεση με τη Νορβηγία που ένα κομμάτι πίτσα και μια κόκα κόλα κοστίζουν 30 ευρώ. Μέχρι και για τα πετρέλαια της Νορβηγίας είχε άποψη. Μας είπε πως της άρεσε η Αθήνα που ήρθε πέρσι αλλά δυσαρεστήθηκε που δεν βρήκε ένα αληθινά καλό ταϊλανδέζικο εστιατόριο! Μεγάλο κακό όχι αστεία! Επίσης όταν αναφέραμε για το νερό και τις τιμές του εμφιαλωμένου μας είπε πως το νερό βρύσης στη Στοκχόλμη ακόμα και από νιπτήρα τουαλέτας είναι άριστο κάτι που ελάχιστοι γνωρίζουν. Καλή μου κοπέλα έπρεπε να σε γνωρίζαμε την πρώτη μέρα. Εσείς κρατήστε αυτή την πολύτιμη πληροφορία. Είπαμε για ταξίδια για φαγητά και αν δεν την καληνυχτούσαμε ήταν ικανή να μας μιλάει μέχρι να το ξημερώσουμε!
Ξυπνήσαμε πουρνό πουρνό στις 7 παρά, φάγαμε λίγο στην αίθουσα του πρωινού και σέρνοντας τις βαλίτσες μας αποχωρήσαμε από το hotel. Πήραμε την μπλε γραμμή του μετρό από τον σταθμό Fridhemsplan και κατεβήκαμε T-Centralen. Μπήκαμε ξανά στο χάος όπως την πρώτη μέρα και σαν τους τρελούς αναπτύξαμε ταχύτητα ακολουθώντας τις πινακίδες, περνώντας διαδρόμους, κυλιόμενες σκάλες και ρωτώντας τουλάχιστον 3 υπαλλήλους προς τα πού είναι ο σταθμός τρένων.
Με λίγο τρέξιμο και άγχος βρήκαμε την αποβάθρα που θα ξεκινούσε το τρένο μας για Κοπεγχάγη. Τα εισιτήρια τα είχα αγοράσει και εκτυπώσει από το διαδίκτυο και η ώρα αναχώρησης ήταν σε 20 λεπτά, στις 08:21!
Αυτό ήταν. Στοκχόλμη αντίο.
Η Κοπεγχάγη μπορεί να περιμένει!
Έρχεται ''Κρουαζιέρα θα σε πάω''!
Μετά το Skansen συναντήθηκα με τον φίλο μου που περίμενε στη στάση του τραμ, και εγώ ενθουσιασμένος άρχισα να του αναλύω τι είδα και τι έχασε ενώ αυτός ήταν φανερά ενοχλημένος και αμίλητος. Λες κι εγώ έφταιγα που δεν με ακολούθησε και μάλλον ξέχασε πως ήταν επιλογή του να μην έρθει. Η υπόθεση μύριζε μπαρούτι οπότε και σταμάτησα να μιλάω για την εμπειρία μου στο Skansen. Αμίλητοι και οι δυο συνεχίσαμε ενώ είχε μείνει ένα τελευταίο μέρος να δούμε. Ήταν πια απόγευμα και σε λίγη ώρα ο ήλιος θα βασίλευε. Τι καλύτερο να αποχαιρετίσουμε τη Στοκχόλμη με ένα εντυπωσιακό ηλιοβασίλεμα. Με το τραμ επιστρέψαμε στη γέφυρα Djurgardsbron και στον δρόμο Strandvagen.
Από την στάση Djurgardsbron πήραμε το λεωφορείο 69 και λίγα λεπτά μετά κατεβήκαμε Kaknastornet sodra. Η στάση του λεωφορείου είναι πάνω στο δρόμο και χρειάζεται να διασχίσεις ένα ανηφορικό μονοπάτι σε ένα δασάκι και να βγεις μπροστά στον πύργο. Δεν ήταν δύσκολο, άλλωστε ακολουθούσαμε κάτι ισπανίδες που και αυτές πήγαιναν εκεί. H περιοχή είναι πολύ ήσυχη και απόμερη.
Ο ραδιοτηλεοπτικός πύργος έχει 170 μέτρα μαζί με την κεραία και 31 ορόφους, και χτίστηκε το 1967. Είναι ακαλαίσθητος και άσχημος αλλά δεν φτάσαμε μέχρι εδώ για να τον θαυμάσουμε εξωτερικά αλλά για να ανεβούμε στον 30ο όροφο. Πάντως τα τελευταία χρόνια έχουν τοποθετήσει ένα μηχανισμό με led φωτισμό που τον ομορφαίνει κάπως. Πρόσφατα μετά την τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι στις 13 Νοέμβρη 2015 ο πύργος Kaknas φωτίστηκε στα χρώματα της Γαλλίας σε ένδειξη συμπαράστασης όπως έπραξαν σχεδόν όλες οι χώρες.
Στην είσοδο στο ισόγειο υπάρχει ένα κατάστημα με τουριστικά αναμνηστικά απ’ όπου αγοράσαμε το εισιτήριο για να ανέβουμε πάνω με το ασανσέρ που κόστισε 55 κορώνες. Στον 30ο όροφο στα 155 μέτρα είναι το cafe-skybar που είχε αρκετό κόσμο και αποτελεί το ψηλότερο καφέ της πόλης και είναι λογικό αφού ο πύργος είναι το ψηλότερο κτίριο της Στοκχόλμης! Όλος ο όροφος είναι με τζαμαρία για ανεμπόδιστη θέα. Βέβαια δεν ξέρω τι έφταιγε αλλά υπήρχε έντονη αντανάκλαση στα τζάμια κάτι που δεν συνέβη σε άλλους πύργους που έχω ανεβεί όπως του Βερολίνου ή του Montparnasse στο Παρίσι. Αυτό σημαίνει πως δυσκολεύτηκα να βγάλω καλές λήψεις, αλλά πέρα απ’ αυτό βέβαια η θέα είναι εντυπωσιακότατη!
Ευτυχώς ο καιρός ήταν εξαιρετικός και υπήρχε διαύγεια οπότε βλέπαμε πολλά χιλιόμετρα μακριά με μεγάλη καθαρότητα. Τα προάστια, η περιοχή Djurgarden και βέβαια το εσωτερικό αρχιπέλαγος της Στοκχόλμης κάτω από έναν ήλιο που έδυε μας πρόσφεραν ένα ανεπανάληπτο θέαμα!
Εκτός από τη θέα μου άρεσε και το ίδιο το καφέ. Δεν ήταν ψυχρό και απρόσωπο αλλά είναι ένας ζεστός χώρος με όμορφη σουηδική αισθητική σχετικά μικρό, με σταντ αλλά και χαμηλά τραπεζάκια και μαξιλάρια για να καθίσεις κάτω. Πήραμε από έναν καφέ και καθίσαμε σε ένα σταντ μπροστά στην τζαμαρία και όταν έφυγε λίγο μετά μια παρέα αλλάξαμε και καθίσαμε στην καλύτερη θέση του ορόφου απολαμβάνοντας σιωπηλοί και πλήρεις το ηλιοβασίλεμα.
Το κομψό cafe-skybar
sunset…
Στο βάθος διακρίνεται το Globen arena
Η όμορφη αυτή στιγμή μας χαλάρωσε, το καλό κλίμα επανήλθε και αποχωρήσαμε σε χαρούμενη διάθεση. Όταν κατεβήκαμε κάτω στο κατάστημα δώρων κάναμε όλες τις αγορές μας σε αναμνηστικά. Η ποικιλία ήταν πολύ μεγάλη αλλά οι τιμές σίγουρα πιο ακριβές από τα υπόλοιπα τουριστικά μέρη όπως η παλιά πόλη που είχα πάρει και από εκεί λίγα σουβενίρ, αλλά επειδή ο πύργος ήταν το τελευταίο τουριστικό μέρος που επισκεπτόμασταν ήταν μονόδρομος η επιλογή. Έτσι χωρίς να το καταλάβω χρέωσα την χρεωστική μου κάρτα μόνο σε σουβενίρ πολλά ευρώ και ομολογώ πως παρασύρθηκα! Αλλά όταν ένα μαγνητάκι έχει 7 ευρώ πώς να μη ξεφύγει το σύνολο. Πάντως είχε πολύ καλόγουστα αντικείμενα σε τεράστια ποικιλία και πολλά διαφορετικά από τα αντίστοιχα καταστήματα που συναντήσαμε στην πόλη.
Με το λεωφορείο 69 επιστρέψαμε στο κέντρο και κατεβήκαμε Sergels Torg. Από τον σταθμό Hotorget με το μετρό φτάσαμε στον σταθμό Fridhemsplan και πήγαμε στο ξενοδοχείο να παρουμε τις βαλίτσες μας για να πάμε σε άλλο ξενοδοχείο. Τον πήγαιναν το έφερναν δηλαδή. Η απόσταση από το ξενοδοχείο First Hotel STF Fridhemsplan μέχρι το Connect Hotel City στην οδό Alstromergatan 41 ήταν περίπου 10 λεπτά.
Τοhttps://www.booking.com/hotel/se/co...k;sid=0100a5b678e7641af51c8480dab4aacf;dcid=5 είναι ένα μοντέρνο και νεανικό ξενοδοχείο σαν χώρος στο σαλόνι και τη ρεσεψιόν αλλά το δωμάτιο ήταν τρύπα και δεν με ενθουσίασε αλλά δεν με ένοιαξε και ιδιαίτερα. Και ενώ είχα έτοιμα τα μετρητά, η ρεσεψιονίστ μας είπε πως η πολιτική του ξενοδοχείου είναι να πληρώνεται μόνο μέσω καρτών. Δηλαδή αν δεν είχα τι θα γινόταν? Τέλος πάντων ξινίστηκα και της έδωσα τη χρεωστική μου που για μια διανυκτέρευση χρεώθηκε 75 ευρώ.
Αφού ξεκουραστήκαμε και πακετάραμε τα πράγματα μιας και την επόμενη μέρα είχαμε τρένο για Κοπεγχάγη βγήκαμε μέσα στο τσουχτερό κρύο να ψάξουμε για μέρος να φάμε. Δεν θέλαμε να απομακρυνθούμε όμως πάλι γι’ αυτό και επιλέξαμε μια μπυραρία σε απόσταση αναπνοής από το ξενοδοχείο το O'LearysFridhemsplan (Alstromergatan 20). Το συγκεκριμένο μαγαζί είναι ένα σπορ καφέ-παμπ-μπυραρία αμερικάνικου τύπου και εκείνη την ώρα ήταν γεμάτο σουηδούς οι οποίοι παρακολουθούσαν με ενδιαφέρον στις τουλάχιστον 15 οθόνες έναν ποδοσφαιρικό αγώνα του πρωταθλήματος τους.
Επειδή μπροστά γινόταν χαμός περάσαμε στο πίσω δωμάτιο που είχε ένα κενό τραπέζι. Οι μοναδικοί ξένοι ήμασταν εμείς και ήταν κάτι που μας άρεσε! Τα παιδιά στο σέρβις ήταν πολύ ευγενικά και μας εξυπηρέτησαν φυσικά σε άπταιστα αγγλικά και οι τιμές στον κατάλογο ήταν αυθεντικά σουηδικές δηλαδή πολύ ακριβές! Παραγγείλαμε από μία σπέσιαλ μακαρονάδα η μία με μοσχαρίσιο φιλέτο η άλλη με κοτόπουλο από 19-20€ η κάθε μία αν θυμάμαι καλά την μετατροπή, και μαζί με δύο ποτήρια μπύρα η τιμή συνολικά ήταν γύρω στα 55€. Βέβαια ομολογώ οι μερίδες ήταν τεράστιες με εξαιρετική γεύση και βαρυστομαχιάσαμε. Η παραγγελία όμως άργησε υπερβολικά να έρθει κάτι που μας τσίτωσε τα νεύρα και όταν ήρθε όλος ο κόσμος είχε εξαφανιστεί αφού είχε τελειώσει ο αγώνας, κι έτσι ήμασταν σχεδόν μόνοι μέσα στο μαγαζί.
Το ξενοδοχείο μας ήταν σχεδόν απέναντι κι αυτό ήταν πειρασμός για να πάμε και να ξεραθούμε μιας και το στομάχι κόντευε στα σκάσει από τις μακαρονάδες γίγας αλλά είχε μείνει κάτι τελευταίο να δούμε από την πρωτεύουσα της Σουηδίας. Κάτι που αποτελεί αξιοθέατο και θα ήταν κρίμα να το παραλείψουμε. Η ημερήσια κάρτα μεταφορών ισχύει ακόμα άρα τι κάνουμε? Παίρνουμε σβάρνα τους σταθμούς του μετρό! Σταθμοί μετρό με μοντέρνα και φουτουριστική διακόσμηση εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη και προσφέρουν την ευκαιρία στους κατοίκους να ξεφεύγουν από την ρουτίνα της καθημερινότητας. Οι περισσότεροι σταθμοί μοιάζουν με art σπηλιές και είναι διακοσμημένοι με ψηφιδωτά, γλυπτά, τοιχογραφίες και σύγχρονα έργα τέχνης, που δίνουν μια εξαιρετική μοναδική ατμόσφαιρα. Πρόκειται ουσιαστικά για γκαλερί όπου κάθε σταθμός παρουσιάζει τη δική του έκθεση από διάφορους καλλιτέχνες. Το μετρό της Στοκχόλμης που ονομάζεται Tunnelbana έχει χαρακτηριστεί ως το ομορφότερο της Ευρώπης και αποκαλείται η μεγαλύτερη έκθεση τέχνης παγκοσμίως!
Συναρπαστικές διαδρομές που κάνουν την κάθε στάση μοναδική και διαφορετική! Στα υπόγεια είναι η θέα λοιπόν και η τέχνη ήρθε πιο κοντά από ποτέ στο ευρύ κοινό. Η blue line είναι η πιο εντυπωσιακή γι’ αυτό επιλέξαμε τη συγκεκριμένη γραμμή και τους πιο γνωστούς και κοντινούς σταθμούς γιατί δεν θέλαμε να απομακρυνθούμε και πολύ.
metro Blue line - Fridhemsplan T-bana
metro Blue line - Radhuset T-bana
metro Blue line - T-Centralen T-bana
Ίσως ο πιο εντυπωσιακός σταθμός είναι ο Kungstradgarden ο οποίος διαθέτει κειμήλια που διασώθηκαν από την ανάπλαση του κέντρου της Στοκχόλμης κατά τη διάρκεια των εκσκαφών τη δεκαετία του 1950 και του 1960.
metro Blue line - Kungstradgarden T-bana
Μακάρι να είχαμε χρόνο να κάνουμε ένα καλό τουρ να βλέπαμε κι άλλους σταθμούς αλλά και πάλι πήραμε μια γεύση αυτού του ιδιαίτερου και ατμοσφαιρικού μετρό που συγκαταλέγεται στα πιο εντυπωσιακά στον κόσμο! Αν εσείς έχετε περισσότερο χρόνο και διάθεση για αρτιστίκ διαδρομές οι παρακάτω σταθμοί αξίζουν μία στάση:
Blue line:
Kungstradgarden
T-centralen
Radhuset
Solna Centrum
Tensta
Green line:
Hotorget
Thorildsplan
Bagarmossen
Red line:
Tekniska Hogskolan
Stadion
Περισσότερες εξαιρετικές φωτογραφίες από το μετρό της Στοκχόλμης
http://www.boredpanda.com/stockholm-metro-art-solna-centrum/
Κουρασμένοι και ζαλισμένοι από τα χρώματα και τα περίτεχνα σχέδια των σταθμών του μετρό, επιστρέψαμε στη γειτονιά μας στην οδό Alstromergatan που ήταν έρημη.
Φτάσαμε νυσταγμένοι στο ξενοδοχείο μας, αλλά επειδή το σαλόνι ήταν πολύ ντιζαινάτο, ζεστό και ήσυχο απλώσαμε τα κορμιά μας στις αναπαυτικές πολυθρόνες.
Είχαμε και μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με την κοπέλα στη ρεσεψιόν η οποία ήταν ορεξάτη για κουβεντούλα. Μια γλυκύτατη κοπέλα από την Ταϊλάνδη που από τα 10 της ζει στη Στοκχόλμη. Είπε πως δεν θεωρεί πολύ ακριβή τη Στοκχόλμη γιατί με ψάξιμο μπορείς να βρεις οικονομικές επιλογές σε αντίθεση με τη Νορβηγία που ένα κομμάτι πίτσα και μια κόκα κόλα κοστίζουν 30 ευρώ. Μέχρι και για τα πετρέλαια της Νορβηγίας είχε άποψη. Μας είπε πως της άρεσε η Αθήνα που ήρθε πέρσι αλλά δυσαρεστήθηκε που δεν βρήκε ένα αληθινά καλό ταϊλανδέζικο εστιατόριο! Μεγάλο κακό όχι αστεία! Επίσης όταν αναφέραμε για το νερό και τις τιμές του εμφιαλωμένου μας είπε πως το νερό βρύσης στη Στοκχόλμη ακόμα και από νιπτήρα τουαλέτας είναι άριστο κάτι που ελάχιστοι γνωρίζουν. Καλή μου κοπέλα έπρεπε να σε γνωρίζαμε την πρώτη μέρα. Εσείς κρατήστε αυτή την πολύτιμη πληροφορία. Είπαμε για ταξίδια για φαγητά και αν δεν την καληνυχτούσαμε ήταν ικανή να μας μιλάει μέχρι να το ξημερώσουμε!
Ξυπνήσαμε πουρνό πουρνό στις 7 παρά, φάγαμε λίγο στην αίθουσα του πρωινού και σέρνοντας τις βαλίτσες μας αποχωρήσαμε από το hotel. Πήραμε την μπλε γραμμή του μετρό από τον σταθμό Fridhemsplan και κατεβήκαμε T-Centralen. Μπήκαμε ξανά στο χάος όπως την πρώτη μέρα και σαν τους τρελούς αναπτύξαμε ταχύτητα ακολουθώντας τις πινακίδες, περνώντας διαδρόμους, κυλιόμενες σκάλες και ρωτώντας τουλάχιστον 3 υπαλλήλους προς τα πού είναι ο σταθμός τρένων.
Με λίγο τρέξιμο και άγχος βρήκαμε την αποβάθρα που θα ξεκινούσε το τρένο μας για Κοπεγχάγη. Τα εισιτήρια τα είχα αγοράσει και εκτυπώσει από το διαδίκτυο και η ώρα αναχώρησης ήταν σε 20 λεπτά, στις 08:21!
Αυτό ήταν. Στοκχόλμη αντίο.
Η Κοπεγχάγη μπορεί να περιμένει!
Έρχεται ''Κρουαζιέρα θα σε πάω''!
Last edited:
