ΗΠΑ Η δικιά μου Νέα Υόρκη

[_antonis_]

Πέρασαν οι ώρες, δε θυμάμαι πως, δε με ένοιαζε. Μόνο τη προσγείωση θυμάμαι! Βγήκαμε από το αεροπλάνο και σε ένα τέταρτο πατήσαμε το έδαφος της Νέας Υόρκης. Καμία καθυστέρηση, κανένα απολύτως πρόβλημα πουθενά! Αφού η Χριστίνα (η φίλη μας στη ΝΥ) δεν είχε φτάσει ακόμη στο αεροδρόμιο. Τόσο νωρίς φτάσαμε. Περιμέναμε πάνω από μισή ώρα και τελικά ήρθε και η Χριστίνα με το κλουβάκι. Ευτυχώς και αυτό το αμάξι, που αλλού θα χωρούσαμε;

Το πρόγραμμα είχε πλέον γίνει απολύτως συγκεκριμένο. Με το που πήγαμε ξενοδοχείο και ξεφορτώσαμε τις βαλίτσες, σχολιάσαμε το δωμάτιο, άμεση αναχώρηση για φαρμακείο. Αμερικάνικο, έχει τα πάντα μέσα.

Ψωνίσαμε μερικά ψιλοπράγματα, αλλά αντάπτορες που να μετατρέπουν το ελληνικό σε αμερικάνικο ρεύμα δε βρήκαμε. Έτσι χωριστήκαμε, εγώ πήγα να πάρω αμερικάνικη κάρτα για το κινητό μου, η Χριστίνα μας βοήθησε και πήρε αντάπτορες που κάπου είχε δει και οι κυρίες της παρέας βρήκαν την ευκαιρία για φρύδια -δεν ξέρω τι άλλο- στις κινέζες εκεί δίπλα. Ο Νίκος δεν ξέρω που ήταν. Αφού ανασυνταχθήκαμε, πήγαμε για φαγητό στο μαγαζί που προτιμούσε η κουμπάρα από τότε που έμενε Νέα Υόρκη. Είχε δίκιο. Μπορεί σε άλλα να μη την εμπιστεύομαι, αλλά στο φαγητό την εμπιστεύομαι απόλυτα. Ξέρει να διαλέγει.

Εστιατόριο UNO Chicago Grill, Αστόρια. Καταπληκτική κουζίνα, μεγάλες μερίδες,
καλές τιμές. Τα τυχερά (tips) έρχονται με τον λογαριασμό.

Ώρα για το ξενοδοχείο, χλιαρό ντουζ και ύπνο. Ο Νίκος βγήκε με δυο φίλους μας Έλληνες. Οι υπόλοιποι κοιμηθήκαμε αμέσως, πολύ γρήγορα, ακόμη κι εγώ. Και να το μάτι ανοιχτό κατά τις τέσσερις το πρωί... Τα’ κλεινα εγώ, άνοιγαν αυτά. Το πήρα απόφαση, συνέβη αυτό που η κουμπάρα έλεγε: «ότι ώρα και να κοιμηθούμε, στις τέσσερις θα ξυπνήσουμε». Όλοι το ίδιο βέβαια, μόνο ο Νίκος έμεινε εκεί που και βόμβα να ρίχναμε, δε θα μετακινούταν καθόλου.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• …

  Go to chapter

  Go
• 13

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 3 of 13

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Ηλέκτρα]

Like like like!!! Μπράβο antoni, μου ξύπνησες αναμνήσεις! Πολύ ωραία η περιγραφή σου! Και μην αργήσει η συνέχεια, ε;

 

[renata]

Αντώνη το hotdog ειναι must??
παναθεμα την για πόλη ..πρέπει να παω για να την απομυθοποιήσω!!

 

[makisg]

Μπράβο antoni, και σε μένα ξύπνησες αναμνήσεις! έχω να πάω απο το 2002.περιμένουμε τη συνέχεια.

 

[Defkalion]

Κάθομαι αναπαυτικά και περιμένω τη συνέχεια

 

[varioAthens]

Τόσους μήνες πριν και είχατε αποφασίσει και τι θα φάτε??? Μωρέ μπράβο προγραμματισμός!!! Πήγατε τελικά Atlantic City? Είμαι πού αρνητική με αυτό το μέρος και θέλω να δω αν θα αλλάξω γνώμη!!!
Για λέγε, για λέγε...

 

[_antonis_]

Αντώνη το hotdog ειναι must??
παναθεμα την για πόλη ..πρέπει να παω για να την απομυθοποιήσω!!

Τα hotdog ποτέ δεν ήταν τα αγαπημένα μου. Τα Burger τους τα βρήκα πολύ καλύτερα, αλλά τα συμπαθώ έτσι κι αλλιώς (μόλις έκανα γυμναστική και είμαι έτοιμος να παρασυρθώ). Ναι, πρέπει να πάς, όσα και να γράψει κανείς, είναι λίγα.

Τόσους μήνες πριν και είχατε αποφασίσει και τι θα φάτε??? Μωρέ μπράβο προγραμματισμός!!! Πήγατε τελικά Atlantic City? Είμαι πού αρνητική με αυτό το μέρος και θέλω να δω αν θα αλλάξω γνώμη!!!
Για λέγε, για λέγε...

Πως να μην αποφασίσουμε; Δεν είδες τι έγραφε η θεότρελλη κουμπάρα στα μηνύματα; Πραγματικ είναι και γ**ώ τα άτομα. Θα μάθεις στη συνεχια για το AC, δε τα λέω όλα τώρα .

 

[PopiTzil]

Ωραία ξεκίνησε η μέρα!! Μετά από Ινδίες, Ιαπωνίες κ.α να πάρουμε τώρα και τη δόση μας από Νέα Υόρκη γράφε (χωρίς να θέλω να σε πιέσω)
Υ.Γ σωστή η κουμπάρα!!

 

[hydronetta]

Πήρα πατατάκια την μπυρίτσα μου και αναμένω να μας ταξιδέψεις σε ένα προορισμό που μου κλείνει το μάτι κι ακόμα δεν αξιώθηκα να πάω

 

[tripakias]

Ωραιο μεγεθος γραμματων, μεγαλα σαν την αξια της Νεας Υορκης...

 

[_antonis_]

Ωραιο μεγεθος γραμματων, μεγαλα σαν την αξια της Νεας Υορκης...

Είναι απλό:
το δεξί μου μάτι είναι 'τεμπέλικο' και το αριστερό έχει λίγη μυωπία-πως αλλιώς θα τα διάβαζα ο ίδιος;

 

[astral]

Αχ, μπράβο Αντώνη!
Κι εγώ στο κοινό, περιμένω