Περού Η LΙMA, οι Άνδεις, οι πυραμίδες, η όαση, οι πιγκουίνοι και τα λάμα να αγναντεύουν το Machu Picchu

[Señor_Nada]

Lima (μέρος 3ο)

Το τελευταίο μου ποστ για αυτό το ταξίδι θα είναι ακριβώς όπως ήταν και οι 2μιση τελευταίες μου μέρες στη χώρα. Εντελώς χαλαρό. Επέλεξα για τα 2 τελευταία βράδια να μείνω Miraflores που μου είχανε πει ότι έχει ωραία νυχτερινή ζωή. Παράλληλα είχα βρει δωμάτιο σε μια απόσταση 15 λεπτών με τα πόδια από Huaca Pucllana, που ήταν ένα από τα μέρη που ήθελα οπωσδήποτε να δω.

Με το που έφτασα στο δωμάτιο πήγα κατευθείαν για ξεκούραση. Ήθελα να είμαι φρέσκος για το βράδυ. Στη Λίμα περιμένουν έναν μεγάλο σεισμό στο κοντινό μέλλον. Ένοιωσα ένα σεισμό όσο ήμουν στο κρεβάτι και σκέφτηκα ότι μπορεί να ήρθε η ώρα του, ευτυχώς ήταν μικρός, η καρδιά σίγουρα έφυγε απ'τη θέση της. Η Miraflores είναι μια άσχημη περιοχή εκτός του παραλιακού της κομματιού. Να φανταστείτε ότι έχω ελάχιστες φωτογραφίες από αυτήν. Αν είναι σημαντικό για εσάς να περπατάτε σε μια όμορφη συνοικία, δεν θα σας την πρότεινα. Καλύτερα να μείνετε στο Barranco. Απ'την άλλη αν σας ενδιαφέρει να φάτε, να πιείτε και να δείτε νυχτερινή ζωή την προτείνω με χίλια. Το πρώτο βράδυ έφαγα στο μαγαζί barra materazo που έχει προτείνει το μέλος @patsman στην ιστορία του. Μου άρεσε και αυτό το μαγαζί πολύ. Πολύ καλό χταπόδι να κολυμπάει σε lime και lomo saltado πολύ δυνατό. Τιμές συγκρίσιμες με Ελλάδα. Τώρα για το βράδυ τι να πω. Ειλικρινά ήταν όπως ακριβώς το ήθελα. Είχε τα πάντα! Συναυλίες από τοπικές μπάντες, ροκάδικα με Λατινοαμερικάνικο ροκ, λάτιν μαγαζιά, Αμερικανιές, κυριλέ, ξεφτιλάδικα. Πραγματικά ότι θες πιστεύω το βρίσκεις. Ο χαμός γίνεται στους παράδρομους γύρω απ'τα πάρκα Kennedy και 7 de Junio.

Ένας πεζόδρομος με κάποια πιο ήσυχα μαγαζιά.

Η νύχτα ήταν πολύ μεγάλη. Την επόμενη ημέρα σηκώθηκα στις 12 και. Αλλού πατούσα κι αλλού βρισκόμουν. Μου είχαν πει για ένα μαγαζί με φοβερό καφέ και γλυκά το Ukaw. Ειλικρινά δεν ξέρω τι να πω γι'αυτό το μαγαζί. Πρέπει να έφαγα μερικά από τα καλύτερα γλυκά που έχω φάει ποτέ μου. Το μαγαζί φημίζεται για την σοκολάτα που δεν μου αρέσει. Είναι εξαιρετικά σπάνιο να πάρω γλυκό με σοκολάτα, είμαι τύπος της σαντιγί. Αυτό το πράγμα απλά δεν υπήρχε. Πήρα brownie που ήταν φανταστικό και στα καπάκια πήρα ένα γλυκό με 3 διαφορετικές σοκολάτες που στην κορυφή είχε μια κρέμα με κανέλα. Θυμάμαι την τέλεια γεύση σαν χθες. Πολύ καλός καφές επίσης ειδικά αυτός με το αργό φιλτράρισμα. Έχει και κυρίως πιάτα με κύριο συστατικό την σοκολάτα αλλά δεν δοκίμασα. Για Περού το μαγαζί είναι μάλλον ακριβό (ο αργά φιλτραρισμένος καφές έχει 12 soles), κάντε χάρη στον εαυτό σας και επισκεφθείτε το!

Στη Λίμα υπάρχουν πολλές πυραμίδες. Το πλάνο μου για σήμερα ήταν να επισκεφθώ 2 την Huaca Pucllana (πρώτη προτεραιότητα) και στη συνέχεια την Huaca Huallamarca που είναι σχετικά κοντά. Έφτασα στην Huaca Pucllana κατά τις 14:00, πάω να αγοράσω εισιτήριο και μου λέει ποιο είναι το όνομά σου; Έχεις κάνει κράτηση; Και τότε μου ήρθε αναλαμπή για την κράτηση ότι μου το είχανε πει το προηγούμενο βράδυ πριν το μυαλό εγκαταλείψει το υπόλοιπο σώμα. Η είσοδος είναι με υποχρεωτική ξενάγηση για την οποία πρέπει να κάνεις κράτηση. Όχι δεν έχω, δεν υπάρχει θέση για σήμερα; Υπάρχει στις 16:15, τέλεια τους λέω και το κλείνω. Την Huaca Pucllana τη βλέπεις πριν ακόμα μπεις στο χώρο.

Σε αυτό το σημείο έκανα κάτι για το οποίο μετανιώνω. Επειδή ήθελα πάλι να ξαναβγώ για μια μεγάλη νύχτα, αποφάσισα να γυρίσω στο δωμάτιο να ξεκουραστώ αντί να επισκεφθώ την Huaca Huallamarca την οποία τελικά δεν είδα. Έπρεπε να είχα πιέσει τον εαυτό μου να κάνει την υπέρβαση!

Επέστρεψα στην Huaca Pucllana στις 16:15 για να ξεκινήσει η ξενάγηση. Δεν μπορώ να θυμηθώ με τίποτα σε ποια γλώσσα έγινε η ξενάγηση. Οι παρενέργειες της προηγούμενης νύχτας! Η Huaca Pucllana είναι μια πυραμίδα που ανακάλυψαν σχετικά πρόσφατα, αφού μέχρι τότε πίστευαν ότι είναι απλά ένας λόφος. Οι ανασκαφές δεν έχουν τελειώσει ούτε σε αυτό το χώρο, ίσως μελλοντικά να μπορούμε να δούμε έναν ακόμα πιο εντυπωσιακό χώρο. Εδώ φυσικά υπάρχει η δυσκολία ότι υπάρχουν κτίρια κοντά κι έτσι οι εργασίες αναγκαστικά περιορίζονται. Όπως και να χει ο χώρος αξίζει επίσκεψη.

Εδώ φαίνεται το καθαρισμένο και το ακαθάριστο τμήμα της πυραμίδας.

Μερικές φωτογραφίες του υπόλοιπου χώρου από ψηλά που δίνουν και μια εικόνα των ομορφιών της Miraflores.

Στον αρχαιολογικό χώρο έχουν βάλει και κάποια χαρακτηριστικά ζώα και φυτά του Περού ως διατήρηση της πολιτισμικής κληρονομιάς του τόπου.

Γρήγορα κρύψτε τα από το Χριστό και τους μαθητές του!

Στο τέλος της ξενάγησης, η ξεναγός μας ζήτησε να της δώσουμε ότι έχουμε ευχαρίστηση. Αφού τελείωσε η ξενάγηση πήγα να τσιμπήσω κάτι και επιστροφή στο δωμάτιο για ξεκούραση. Το βράδυ πάλι φυσικά έξοδο στη Miraflores στην ίδια περιοχή και πάλι ήταν ακριβώς όπως πρέπει. Το καλύτερο φινάλε για αυτό το ταξίδι. Την επόμενη μέρα έφευγα με βραδινή πτήση. Ήθελα να ξαναδώ το ιστορικό κέντρο γι'αυτό σηκώθηκα νωρίς κατά τις 11... Φυσικά για καφέ και πρωινό πήγα στο Ukaw, δεν μου πέρασε απ'το μυαλό να κάνω κάτι άλλο, απλά περπατούσα προς το μαγαζί λες και είχε μαγνήτη.

Στο κέντρο πήγα με λεωφορείο για το οποίο όμως δεν λειτουργούσε η κάρτα που είχα βγάλει την προηγούμενη φορά απ'το Barranco κι έπρεπε να βγάλω νέα. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω πως λειτουργεί το σύστημα τους. Νομίζω ότι έχουν βαφτίσει ένα λεωφορείο μετρό και έχει διαφορετικά εισιτήρια.

Για το κέντρο τα έχω γράψει ήδη, καταπληκτικά κτίρια, καταπληκτικά μπαλκόνια.

Πήγα και μια βόλτα από την Κινέζικη συνοικία. Η επιρροή των Κινέζων μεταναστών στην Περουβιανή κουζίνα είναι μεγάλη. Έχουν πολλά πιάτα που μαγειρεύονται σε wok. Αν σας αρέσουν τα φαγητά στο wok, chaufa είναι πολύ δυνατό πιάτο.

Η Κινέζικη συνοικία είναι απλά ένας πεζόδρομος με έντονη την κουλτούρα τους.

Η Λίμα έχει όλο το πακέτο που με αφορά σαν τουρίστα. Έχει αρχαία, φοβερά μουσεία, καταπληκτικό φαγητό, πανέμορφο κέντρο, όμορφες συνοικίες εκτός κέντρου, δυνατή νυχτερινή ζωή και μια ωραία τοπογραφία που συνδυάζει γκρεμούς με παραλία. Οι πόλεις που έχω δει και σκοράρουν σε όλες τις κατηγορίες είναι ελάχιστες (μετρημένες στα δάχτυλα) και η Λίμα είναι μία από αυτές. Δεν διανοούμαι να ξαναπάω στο Περού και να μην της δώσω κι άλλες μέρες.

Κάπου εκεί έφτασε σιγά σιγά η ώρα να πακετάρω για να πάω στο αεροδρόμιο. Θα επέστρεφα στο Παρίσι με ενδιάμεση στάση στο Άμστερνταμ. Στο Άμστερνταμ γινόταν ένα μπάχαλο με ακυρώσεις πτήσεων, ενώ παράλληλα υπήρχε μια μεγάλη απεργία στα τρένα. Είχε ακυρωθεί η πτήση μου και έπρεπε να παω στο γκισέ της KLM για να δω αν μπορούσα να πετάξω την ίδια μέρα ή θα μου πλήρωναν διαμονή κάπου. Εκεί πέτυχα ένα υπέροχο σκηνικό για να τελειώσει όμορφα αυτό το ταξίδι. Ένας Αμερικάνος γύρω στα 30 να κλαίει (να τρέχουν δάκρυα στα μάγουλα του) επειδή γινόταν η απεργία. Και να λέει στους υπαλλήλους φοβάμαι, δεν γνώριζα ότι έχει απεργία και τι θα πάθω κλπ. Οι υπάλληλοι τον καθησύχαζαν ότι του έχουν κλείσει δωμάτιο εντός του αεροδρομίου και δεν χρειάζεται να φοβάται. Φυσικά όταν έφυγε απ'το γκισέ πέθαναν από τα γέλια.

Κάπως έτσι ολοκληρώθηκε αυτό το ταξίδι. Είχα υψηλές προσδοκίες για την χώρα και τις ξεπέρασε. Απίστευτες εικόνες, απίστευτες εμπειρίες. Σίγουρα παραμένει στα μελλοντικά ταξιδιωτικά μου πλάνα και θέλω να πιστεύω ότι δεν θα αργήσω να την ξαναεπισκεφθώ.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 12
• 13
• 14

First Προηγούμενη 14 of 14

Go to chapter

Go

[psilos3]

Τη περίμενα αυτή την ιστορία σου πως και πως, ασχέτως που με πονάει για τον ίδιο λόγο:

τρίτη και φαρμακερή το 2020: καταστράφηκε το σύμπαν.

Αντε να παίρνουμε ιδέες μπας και...

 

[Vicks]

Εδώ ξεθαρρεμένη που έκανε φέτος τα δύο ακυρωμένα του 2020.
@psilos3 μη μασάς, όλα θα γίνουν.
Έχω προσφάτως αποφασίσει να μην αναλωθώ του χρόνου σε μικρά ταξίδια από εδώ κι από κει και να χτυπήσω κατευθείαν το όνειρο: Περού.
@Señor_Nada διαβάζω με προσοχή.

 

[Nikos1986]

Είδα τον τίτλο και λέω Περού. Βλέπω τη φωτογραφία και λέω "τελικά Περού ή Παταγωνία πήγε???"

Κρίνοντας από την εισαγωγή, σε εκπληκτική ιστορία μάλλον θα εξελιχθεί. Περιμένουμε τη συνέχεια.

 

[Sassenach77]

Pastoruri.....μόλις κύλισε ένα δάκρυ συγκίνησης! Ο πρώτος παγετώνας που αντίκρυσα στη ζωή μου και ήταν στις αγαπημένες μου Άνδεις

Εγγυημένα θα την απολαύσω αυτή την εξιστόρηση από τα χεράκια σου!!!

ΥΓ. Χαίρομαι πάρα πολύ που θα γράψεις εσύ για το αγαπημένο μου Περού!

 

[Señor_Nada]

Lima (μέρος 1ο)

Η πτήση μου ήταν με airfrance από Παρίσι για Λίμα με ενδιάμεση στάση στον Παναμά. Θα είχα 1 ώρα και κάτι για την ανταπόκριση και έφτανα στη Λίμα 22:30. Φοβόμουν ότι μπορεί να υπάρχουν καθυστερήσεις και να αργήσω να φτάσω γι'αυτό προτίμησα το πρώτο βράδυ να κοιμηθώ κοντά στο αεροδρόμιο και να πάω στην πόλη το επόμενο πρωί με την ησυχία μου. Η πτήση προς Παναμά είχε καθυστέρηση 2 ώρες, άρχισα να σκέφτομαι ότι δεν με θέλει αυτή η χώρα. Μας καθησύχασαν στο αεροδρόμιο ότι όλες οι πτήσεις με ανταπόκριση θα έχουν αντίστοιχη καθυστέρηση έτσι ώστε όλοι να προλάβουν τις επόμενες πτήσεις. Η καρδιά πήγε στην θέση της αν και φυσικά έριξα τρέξιμο στο αεροδρόμιο του Παναμά. Εν τω μεταξύ ήμασταν μόνο 4 άτομα με αυτή την ανταπόκριση και όταν φτάσαμε στην πύλη, οι υπόλοιποι επιβάτες είχαν ήδη μπει στο αεροπλάνο και παρόλα αυτά οι υπάλληλοι ήταν απίστευτα σχολαστικοί με τα πιστοποιητικά εμβολιασμού και ένα χαρτί εισόδου που ζητούσε το Περού.

Με όλες αυτές τις καθυστερήσεις και με τον έλεγχο του διαβατηρίου, βγήκα απ'το αεροδρόμιο της Λίμα μετά τη 1:30. Ευτυχώς είχα κλείσει κοντά στο αεροδρόμιο και απλά πήγα με τα πόδια. Ήταν Σάββατο βράδυ και στη διαδρομή διαπίστωσα ότι είχε άπειρα πάρτι σε σπίτια με τη μουσική στο τέρμα. Κορυδαλλό μεγάλωσα, ξέρω τι θα πει πάρτι με τέρμα τη μουσική ειδικά το καλοκαίρι. Αυτό όμως ήταν άλλο πράγμα, πιστεύω ότι όσοι ήταν στα πάρτι έφευγαν με ματωμένα αυτιά. Φυσικά ένα απ'τα μέρη που γινόταν πάρτι ήταν στο δρόμο ακριβώς μπροστά απ'το χόστελ που θα έμενα! Είπα μήπως ψευτοκοιμηθώ αλλά μάταια. Τρίζαν τα πάντα και η μουσική βάραγε στην καρδιά. Και τι μουσική! Bad bunny! Αν δεν ξέρετε ποιος είναι ο Bad bunny σας συγχαίρω και ήρθε η ώρα να σας το χαλάσω! Ένας εξαιρετικός τροβαδούρος που του άρεσε η reggaeton αλλά πίστευε ότι κάτι της λείπει για να την απογειώσει. Πρόσθεσε λοιπόν trap φωνητικά! Τι καλύτερο! Σε κάποια φάση ακούστηκε μια αντρική φωνή να τους φωνάζει, μάλλον τους ζήτησε να το δυναμώσουν γιατί δεν ακουγόταν σπίτι του. Από εκεί και έπειτα πραγματικά με ξεκούφανε. To event κράτησε μέχρι τις 8 περίπου με την ίδια ένταση και πάθος. Κοιμήθηκα ή καλύτερα ξάπλωσα μέχρι τις 10, έκανα ένα ντουζ κι έφυγα.

Ο δρόμος που έγινε το πάρτι. Τουλάχιστον τον άφησαν καθαρό, μπράβο τους! Τα καλώδια χρησιμεύουν και για δίχτυα λογικά.

Ήθελα να αγοράσω μια κάρτα sim και επειδή ήταν Κυριακή και μπορεί να δυσκολεύομουν να βρω μαγαζί αποφάσισα να πάω στο αεροδρόμιο. Στο αεροδρόμιο της Λίμα μπορούσες να μπεις μόνο αφού είχες πτήση και έδειχνες το εισιτήριο σου. Ρωτάω κάτι αστυνομικούς τι μπορώ να κάνω και μου είπαν ότι σε κάποια σημεία με τουριστικές πληροφορίες πουλάνε και κάρτες. Ο ένας αστυνομικός έκανε hotspot το κινητό του για να κλείσω uber! Μου πήρε γύρω στις 50 soles για να με πάει στην περιοχή Barranco. Στην περιοχή αυτή έμεινα για 2 βράδια και αν και ήταν πολύ ομορφότερη από τη Miraflores (στην οποία έμεινα τα δύο τελευταία βράδια) αν ξαναδιάλεγα θα έμενα μόνο Miraflores. Είχε καλύτερες συγκοινωνίες, όσες χρησιμοποίησα τέλος πάντων, κάποια αξιοθέατα μπορείς να τα επισκεφθείς περπατώντας και το βασικότερο όλων στη νυχτερινή ζωή της Miraflores χάνει η μάνα το παιδί!

Με το που έφτασα στο κάτι μεταξύ χόστελ και airbnb ξάπλωσα για καμιά ώρα να έρθω στα ίσια μου και άρχισα τις βόλτες. To Barranco είναι μια μικρή ήσυχη συνοικία με χρωματιστά σπίτια στο αποικιοκρατικό στυλ, με μοντέρνα μαγαζιά και εύκολη πρόσβαση στη Malecón της Lima, δηλαδή στο παραλιακό κομμάτι που συνδυάζεται με ωραίες γκρεμίλες. Για τα δικά μου κριτήρια το Barranco ανήκει στην κατηγορία χίπστερ. Δεν έχω κάτι με αυτό το στυλ, απλά ειδικά στα ταξίδια μου ψάχνω πιο λαϊκά, πιο παραδοσιακά μέρη και αυτό δεν ήταν τέτοιο. Πάντως ήταν όμορφη συνοικία, ωραία για βόλτα και μέχρι εκεί, για το δικό μου γούστο πάντα.

Οι δρόμοι δεν είναι και στην καλύτερη κατάσταση.

Πολύ ωραίο το Parque Municipal de Barranco, εκεί βρίσκεται και μια ωραία βιβλιοθήκη.

Λίγα μέτρα πιο κάτω είναι ένας πολύ όμορφος πεζόδρομος που βγάζει σε θέα στη Malecón και στον Ειρηνικό ωκεανό. Ο πεζόδρομος ονομάζεται bajada de baños. Στο βάθος φαίνεται και μια ξύλινη γέφυρα.

Εδώ η οπτική απ'τη ξύλινη γέφυρα που μπορείτε να δείτε και το γκράφιτι στην απέναντι γέφυρα. Γενικά το Barranco είχε μπόλικα γκράφιτι.

Στο παραλιακό κομμάτι είχε κτίρια τέρατα, στα δικά μου μάτια το σώζει η τοπογραφία που είναι όμορφη από μόνη της. Θέα στον Ειρηνικό.

Ολόκληρη την ημέρα την αφιέρωσα σε βόλτες στο Barranco και σε Miraflores (για αυτήν θα τα γράψω στο τέλος της ιστορίας). Τελικά αγόρασα sim από τις τουριστικές πληροφορίες που βρίσκονται στο πάρκο Kennedy στη Miraflores και ήταν από τις λίγες επιλογές που ήταν ανοιχτές την Κυριακή.

Η βόλτα το βράδυ στη Malecón μου άρεσε περισσότερο από τη μέρα. Το σκοτάδι κρύβει κάποιες από τις ασχήμιες της και είναι όμορφα. Γινόταν πανικός από κόσμο. Πήγα περπατώντας σε Miraflores όπου είδα το πάρκο de los enomarados με κάτι παραπάνω από επιρροές από το πάρκο Güell στη Βαρκελώνη.

Και έφτασα μέχρι το πάρκο Chino de Miraflores.

Αυτή η διαδρομή μου χάρισε και την καλύτερη θέα στον Ειρηνικό ωκεανό που είδα.

Όπως ίσως να φαντάζεστε έπεσα για ύπνο νωρίς. Είχα ξεθεωθεί.

 

[Señor_Nada]

Lima (μέρος 2ο)

Αφού ξεκουράστηκα και ευχαριστήθηκα ύπνο, είχε έρθει η ώρα να δω το ιστορικό κέντρο της πόλης που ανήκει στη λίστα της Ουνέσκο. Ποιος θα μπορούσε να είναι ο καλύτερος τρόπος μεταφοράς αν όχι τα τοπικά ΜΜΜ; Χρησιμοποίησα το λεωφορείο RUTA C. Το καλό είναι ότι το λεωφορείο κινείται σχεδόν αποκλειστικά σε λεωφορειόδρομο έτσι η κίνηση στους δρόμους, που φαινόταν να είναι μόνιμο πρόβλημα, δεν το επηρέαζε. Το κακό είναι ότι πρόκειται για χωρητικότητα λεωφορείου και με τον υπερπληθυσμό που υπάρχει στην πόλη, άντε βρες χώρο να μπεις. Πέρασαν 4 λεωφορεία μέχρι να καταφέρω να μπω. Το λεωφορείο μια χαρά είναι, γρήγορο και ανακοινώνει τους σταθμούς. Η πόλη φωνάζει ότι χρειάζεται μετρό. Καταλαβαίνω ότι δεν είναι εύκολο ένα τέτοιο έργο και θέλει πόρους. Η διαφορά στις μετακινήσεις πάντως σε σχέση με το Μέξικο Σίτι πχ που έχει μετρό είναι τεράστια.

Η διαδρομή ήταν κάπου στο 40λεπτο μέχρι το κέντρο. Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να πάω για καφέ. Μου είχαν προτείνει το Lima Café Lima Café που έχει δύο καταστήματα στο κέντρο. Μου άρεσε και ο καφές και τα muffins που έφαγα. Αφού πήρα την απαραίτητη δόση καφεΐνης μετακινήθηκα στην κεντρική πλατεία plaza de armas. Πρόκειται για μια πολύ όμορφη πλατεία με μια σειρά από ωραία κτίρια όπως ο καθεδρικός, το παλάτι του αρχιεπισκόπου με τα υπέροχα μπαλκόνια, το δημαρχείο με τα επίσης υπέροχα μπαλκόνια καθώς και το παλάτι της κυβέρνησης που μένει ο πρόεδρος. Λόγω του προέδρου η πλατεία το πρωί ήταν κλεισμένη με κάγκελα και πέρναγες αφού σε τσέκαραν αστυνομικοί.

Καταπληκτική πλατεία. Πάνω απ'την κεντρική πλατεία και σε διάφορα άλλα μέρη του Περού πετούσαν τα περίφημα gallinazos. Κάτι μεγάλα πουλιά που μοιάζουν να έχουν κεφάλι δεινοσαύρου και σώμα πουλιού. Πολύ τρομακτικά.

Κι απ'την άλλη μεριά που φαίνεται το δημαρχείο στα δεξιά.

Στις 11 η ώρα ακολούθησα ένα walking tour που ξεκινάει μπροστά από την εκκλησία la merced με την όμορφη πρόσοψη.

Για το τουρ είχαν μαζευτεί πάρα πολλοί Ισπανοί και οι αγγλόφωνοι ήταν μονοψήφιος αριθμός. Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι θα επέλεγα το αγγλόφωνο γκρουπ. Ο ξεναγός για το ισπανόφωνο γκρουπ ήταν ήδη εκεί και μας είπε ότι ο ξεναγός για το αγγλόφωνο γκρουπ θα έρθει σε κανα 10 λεπτο. Περιμένω και μετά από 10 λεπτά εμφανίζεται μαζί με ένα τεράστιο γκρουπ που σίγουρα ξεπερνούσε το ισπανόφωνο κατά πολύ. Μην βιαστείς να πανηγυρίσεις αν δεν σφυρίξει ο διαιτητής! Αυτό το walking tour μου άρεσε πάρα πολύ και σας το προτείνω, είναι το Inkan milky way: Free Walking Tour Lima in the Historic center by Indigenous Guides

To tour κράτησε περίπου δυόμιση ώρες και ο ξεναγός ήταν ο Jorge Cueva. Τρομερή μορφή! Μου άρεσε αυτό το τουρ γιατί είχε μπόλικο περπάτημα στην πόλη και επεξήγηση για τα διάφορα ενδιαφέροντα κτίρια. Ενώ επισκεφθήκαμε και ένα μαγαζί για δωρεάν δοκιμή pisco και εκεί έφαγα κόλλημα με το lúcuma! Ένα καταπληκτικό φρούτο που έχει γεύση σαν bailey's! Το χτύπαγα όπου το βρισκα σε ότι έκδοση το βρισκα! Σε κάποια φάση συζήταγα με τον Jorge για τα retablos και που θα μπορούσα να αγοράσω αν δεν πάω στο Ayacuchco. Πάνω στην κουβέντα λοιπόν μου λέει "παλιά τα retablos ήταν μόνο θρησκευτικά πλέον μπορείς να βρεις τα πάντα από μουσική μέχρι αθλητικά. Από ποια χώρα είσαι;" "-Έλλαδα" "A Παναθηνάικος!". Με κούφανε! Μπορεί να έχω να ασχοληθώ χρόνια, μπορεί να μην έχω ιδέα πλέον που παίζει, με ποιον παίζει, γιατί παίζει αλλά με συγκίνησε ο άτιμος. Αντί για 10 soles που σκεφτόμουν να δώσω του δωσα 20! Χαλάλι του!

Το κέντρο χαρακτηρίζεται από όμορφα χρωματιστά κτίρια και καταπληκτικά μπαλκόνια.

Να τα και τα gallinazos στο κάδρο.

Αν σας άρεσε η πρόσοψη στην εκκλησία la merced δείτε την εκκλησία San Agustin!

Αν θέλετε θέα της πόλης από ψηλά, νομίζω ότι η μόνη επιλογή είναι η μονή Convento de Santo Domingo. Έχουν κάνει το σπαστικό (για μένα) να μπορείς να πας μόνο αφού πάρεις την ολοκληρωμένη ξενάγηση στη μονή. Μου ήταν αδιάφορο κάτι τέτοιο και δεν ασχολήθηκα.

Με αυτό που ασχολήθηκα όταν τελείωσε το τουρ ήταν η επίσκεψη στις κατακόμβες της μονής Convento de San Francisco. Και εδώ ήταν υποχρεωτική η ξενάγηση και υπήρχε επιλογή για αγγλικά ή ισπανικά. Δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα με τις κατακόμβες. Μου έδωσε και λίγο την αίσθηση ότι θέλαν να κάνουν κάτι αντίστοιχο με αυτές του Παρισιού, αλλά τις βρήκα κατα πολύ υποδεέστερες. Οι φωτογραφίες απαγορεύονταν κατά την διάρκεια της ξενάγησης.

Αφού τελείωσα με αυτό μετακινήθηκα λίγο πιο έξω απ'το κέντρο για να δω ότι έχει απομείνει από τα παλιά τείχη της πόλης.

Από εκεί φαίνονται οι φτωχογειτονιές της Λίμα να σκεπάζουν τους γειτονικούς λόφους. Απ'ότι μου είπαν Περουβιανοί εκείνο το κομμάτι είναι επικίνδυνο και ενώ ήταν συνηθισμένο να ανεβαίνει κόσμος σε εκείνο το λόφο για θέα, πλέον δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα.

Η υπόλοιπη μέρα εξαντλήθηκε ολόκληρη στο κέντρο με φαγητά και ποτά με άτομα που είχα γνωρίσει. Δυστυχώς έφυγα γύρω στις 22:00 κι αν κάτι που μετάνιωσα σε αυτό το ταξίδι είναι ότι δεν βγήκα βράδυ στο ιστορικό κέντρο. Απ'ότι μου είπαν παιδιά, το τελευταίο βράδυ μου στη Λίμα, το ιστορικό κέντρο έχει πάρα πολλά ροκόμπαρα και αν ψάχνεις τέτοια φάση είναι η καλύτερη επιλογή. Από υπόγεια μέχρι ταράτσες που πρέπει να πεις συνθηματικό για να περάσεις. Μου είπαν συγκεκριμένα για ένα μαγαζί που είναι σαν να έχει βγει από ταινία τρόμου. Λες σαν έναν ηλικιωμένο άνθρωπο el mirador και σε αφήνει να μπεις σε ένα ασανσερ της κακιάς ώρας που σε βγάζει σε μια ταράτσα που είναι ροκάδικο από τις 3 μέχρι τις 7. Μακάρι να είχα ζήσει την εμπειρία και να έγραφα περισσότερα. Αυτό το μαγαζί όπως και πολλά ακόμα ροκάδικα, βρίσκονται πέριξ της πλατείας San Martín. Εδώ η περίφημη πλατεία και αριστερά στο βάθος ευαγγελιστές να δίνουν πόνο ακούραστα.

Την επόμενη ημέρα ήθελα να βάλω όλους τους αρχαιολογικούς χώρους και τα μουσεία που ήθελα να επισκεφθώ. Ήμουν σε φάση ακόμα που έφτιαχνα πρόγραμμα και δεν ήξερα πόσες μέρες τελικά θα μείνω στη Λίμα. Το να τα κατάφερνα να δω τα πάντα γνωρίζοντας τους ρυθμούς μου μοιάζει με ανέκδοτο, αλλά το προσπάθησα! Ξεκίνησα με τον χώρο Pachacámac που ήταν ο μεγαλύτερος σε έκταση και που βρίσκεται γύρω στα 30 χλμ εκτός Λίμα. Πήρα uber για να πάω. Σε όλους τους αρχαιολογικούς χώρους και τα μουσεία απ'όσο θυμάμαι η μάσκα ήταν υποχρεωτική. Φτάνω στο ταμείο και μου λέει ο υπάλληλος μπορείς να πας στον αρχαιολογικό χώρο, αλλά για το μουσείο θέλεις δύο μάσκες. Μία έχω του λέω και θέλω οπωσδήποτε να πάω στο μουσείο. Μπορείς να αγοράσεις μία απ'το κατάστημα με τα σουβενίρ μου λέει. Τι να κάνω δεν ήθελα με τίποτα να χάσω το μουσείο και πήγα και αγόρασα την μοναδική μάσκα που είχε με κάτι μάτια σαν ερπετού μπροστά. Δεν γινόταν αλλιώς. Όταν αντίκρισα το είδωλο του Pachacámac ένιωσα δέος και ξέχασα και διπλές μάσκες και τα πάντα.

Εδώ είδα για πρώτη φορά κάτι που θα έβλεπα και σε επόμενα μουσεία. Τους Περουβιανούς να τονίζουν τα πλιάτσικα που έκαναν οι Ισπανοί στους αρχαίους ναούς τους. Ή σε άλλα σημεία είχαν ένα κατεστραμμένο άγαλμα και από πάνω μια εικόνα που το έδειχνε ολοκληρωμένο με την επιγραφή έτσι θα το βλέπατε αν δεν το είχε καταστρέψει η Ισπανική καθολική εκκλησία. Μου άρεσαν αυτές οι πινελιές. Όπως και ότι διαφήμιζαν αρχαιολογικούς χώρους των Ίνκας του Εκουαδόρ στα μουσεία τους.

Σχετικά με τον αρχαιολογικό χώρο του Pachacámac. Για εμένα είναι ένα άχαστο μέρος αν βρεθείτε στη Λίμα, αλλά μπορώ να φανταστώ κάποιον να λέει ότι είναι ένας διαλυμένος χώρος. Ουσιαστικά βλέπεις τα θεμέλια ναών και πυραμίδων σε μια αχανή έκταση που θέλει πολύ περπάτημα για να την καλύψεις.

Στο ψηλότερο σημείο βρίσκεται ίσως το εντυπωσιακότερο κομμάτι του χώρου που είναι ο ναός του ήλιου.

Από εκεί έχεις εικόνα του χώρου από ψηλά. Στο βάθος φαίνεται άλλη μια φτωχοσυνοικία, η σύγχρονη Pachacámac.

Αλλά και θέα στην ακτή. Στο βάθος φαίνεται και αρένα για ταυρομαχίες που οι Περουβιανοί κάνουν μέχρι σήμερα.

Το πιο καλά ανακατασκευασμένο/συντηρημένο κτίριο του χώρου είναι το Palacio de las Mamacuna που λόγω κάποιου σεισμού παραμένει ασταθές και δυστυχώς δεν είναι επισκέψιμο. Στα τείχη του άραζαν gallinazos. Και σε αυτό τον χώρο και στο Chan Chan που τα gallinazos πετούσαν χαμηλά δεν θα τόλμαγα να κρατάω κάτι φαγώσιμο.

Κι εδώ τα gallinazos από κοντά.

Από εκεί έφυγα πάλι με uber, ήταν εύκολο να βρω, και ζήτησα να με πάει απευθείας στο αρχαιολογικό μουσείο του Περού. Στη διαδρομή μου έδειξε ένα υδροβιότοπο που ονομάζεται pantanos de villa και μου είπε ότι έχει φλαμίνγκο. Δεν είχα χρόνο να τον επισκεφθώ. Όταν φτάσαμε στον αρχαιολογικό χώρο με μεγάλη χαρά διαπίστωσα ότι είχε δωρεάν είσοδο, περίεργο πράγμα για τη δική μου γκαντεμιά σκέφτηκα. Γρήγορα συνειδητοποίησα ότι η γκαντεμιά δεν είχε φύγει ποτέ και ότι μόνο ένα μικρό κομμάτι του μουσείου είναι επισκέψιμο. Το καλύτερο κομμάτι ήταν σε κατάσταση συντήρησης και φυσικά μη επισκέψιμο. Τρελή ξενέρα.

Από εκεί πήγα με τα πόδια (δεν είναι μακριά) στο άλλο μουσείο που ήθελα πολύ να δω το larco. Καταπληκτικό μουσείο, καταπληκτική συλλογή με τα πανέμορφα κεραμικά που σχεδίαζαν οι προκολομβιανοί πολιτισμοί. Έχουν ανοιχτή για επίσκεψη και την αποθήκη τους που αρκεί για να καταλάβεις τον άπειρο αριθμό εκθεμάτων που έχουν.

Το στομάχι μου είχε κολλήσει στην πλάτη με το ασταμάτητο περπάτημα και χάζεμα αρχαίων απ'το πρωί. Χωρίς να το σκεφτώ και χωρίς καν να διαβάσω κριτικές έκατσα στο εστιατόριο του μουσείου. Ντάξει. Το καλύτερο φαγητό που έφαγα σε αυτό το ταξίδι! Δεν υπήρχε αυτό το πράγμα. Έφαγα causa limeña, lomo saltado, μους lúcuma και ήπια pisco sour. Όλα τέλεια! Για αυτά έδωσα κάπου μεταξύ 140-150. Φυσικά είναι ακριβό, αλλά το ευχαριστήθηκα!

Σκαστός απ'το φαΐ, πήγα στον σταθμό των λεωφορείων όπου θα έφευγα με νυχτερινό λεωφορείο για Huaraz.

 

[Yorgos]

Πάρα πολύ όμορφα! Και συνυπογράφω και για το εστιατόριο του Larco, αν και ολίγον υπερτιμημένο είναι πολύ καλό και σε υπέροχο χώρο. Φαντάζομαι ότι μπήκες και στην αίθουσα με τα ερωτικά εκθέματα; (μου φάνηκε περίεργο που δεν το ανέφερες).

 

[KIKI]

Ωραίο ταξίδι. Περιμένω τη συνέχεια....

 

[evaT]

Κρίμα που έχασες τα ροκάδικα, θα είχε ενδιαφέρον η ματιά σου!
Ανυπομονούμε για το παρακάτω!

 

[Kyriakao]

Μου είπαν συγκεκριμένα για ένα μαγαζί που είναι σαν να έχει βγει από ταινία τρόμου. Λες σαν έναν ηλικιωμένο άνθρωπο el mirador και σε αφήνει να μπεις σε ένα ασανσερ της κακιάς ώρας που σε βγάζει σε μια ταράτσα που είναι ροκάδικο από τις 3 μέχρι τις 7.

Ειμαι σιγουρος @psilos3 , οτι το εχεις βαλει ηδη στη λιστα σου....

 

[psilos3]

Ειμαι σιγουρος @psilos3 , οτι το εχεις βαλει ηδη στη λιστα σου....

Αν καταφέρω να τη κάνω κάποια στιγμή την εκδρομή, ξεκινάω απ' αυτό...