Εσθονία Λεττονία Λιθουανία Φινλανδία Καλοκαίρι με …δόσεις Βαλτικής

[psilos3]

Φινλανδία για λίγο κι επιστροφή


Ένα πρωινό – υπερπαραγωγή το οποίο μάλιστα σερβίρεται έως τις 12:00 τα Σαββατοκύριακα στο συγκεκριμένο ξενοδοχείο ήταν η καλύτερη αφορμή εκκίνησης της τελευταίας ημέρας του δεύτερου αυτού σκέλους της εκδρομής:

16 του Αυγούστου, 16 και οι βαθμοί εκείνης της ημέρας στο Ελσίνκι, έχοντας μάλιστα την εντύπωση πως είμαι ο μόνος που κυκλοφορούσε με βερμούδα. Αφού κανόνισα τις αποσκευές στον ειδικό χώρο φύλαξης ξεχύθηκα με την πρώτη στάση να μη γίνεται καθόλου μακριά, αλλά στον τελευταίο όροφο του γειτονικού ξενοδοχείου Torni:

Μιλάω για το μπαρ «Ateljee» , σύσταση και αυτό της @paefstra ως ένα από τα μέρη του κέντρου που έχεις την ευκαιρία να καθίσεις (ή απλά να βγεις) σ’ ένα από τα δύο μπαλκόνια του και να φωτογραφίσεις περιμετρικά την πόλη του Ελσίνκι, πίνοντας απλά έναν καφέ κόστους 4,80€ (δηλαδή με τιμή Θεσσαλονίκης) καλή ώρα:

Είχα σκοπό να ξοδέψω το διαθέσιμο χρόνο μου σε όσα μπορούσα και δεν είδα την προηγούμενη μέρα, ξεκινώντας από αντίθετη κατεύθυνση και την κλειστή αγορά «Hietalahdentori» ,με τον ήλιο που έβγαινε δειλά να δίνει μια νότα αισιοδοξίας για το υπόλοιπο της ημέρας:

Τελικά επρόκειτο για μια αγορά που διέθετε αποκλειστικά καταστήματα εστίασης και τίποτε για αγορά, βρίσκοντας σαφώς μεγαλύτερο ενδιαφέρον στον εξωτερικό χώρο και τους πάγκους με τα ρούχα και τις μεταχειρισμένες πορσελάνες:

Ακολουθώντας πιστά τον χάρτη που κατά κύριο λόγο ξεσήκωσα από την υπέροχη ιστορία της @Klair μεταξύ άλλων, μπήκα και στο πάρκο «Sinebrychoffin» ξεκινώντας ν’ ανεβαίνω, αφού διαπίστωσα παράλληλα πως μια μουσική σκηνή είχε ήδη στηθεί στο πολύ ωραίο πάρκο:

Στην κορυφή του λόφου βρίσκει κανείς και τον «Sinebrychoffinpuiston» ,έναν οκταγωνικό πύργο από κόκκινα τούβλα του 1865:

Κατέβηκα προχωρώντας στην περιοχή «Ullanlinna» ,από τις πιο ωραίες γειτονιές οφείλω να πω, με τον καιρό ευτυχώς να δείχνει ότι στρώνει ευνοώντας τα επόμενα μου σχέδια:

Ένα εξ αυτών ήταν η επίσκεψη στο νεογοτθικό ναό «Johanneksenkirkko» φημισμένο μεταξύ άλλων για τους 74ων μέτρων πύργους του αλλά και για την περίφημη ακουστική του, καθώς από το 1891 που χτίστηκε και μετά φιλοξενεί πέρα από γάμους και εκκλησιαστικές συναυλίες, γεγονός στο οποίο βοηθάει και η χωρητικότητα των 2600 ατόμων. Όχι που δε θα πετύχαινα γάμο σε άλλη μια εκδρομή…

Επίσης υπερυψωμένο –σε μια περιοχή με αρκετούς λοφίσκους- ήταν και το γειτονικό πάρκο «Tähtitorninvuori» που προχωρούσα συνεχίζοντας την εξερεύνηση. Φάνηκε ότι πέρα από τις εξαιρετικές λήψεις που έδινε από το σημείο που βρισκόταν, αποτελούσε και χώρο δεξιώσεων (νομίζω βάφτισης) με πολύ μα πολύ αλκοόλ για τους καλεσμένους, που δυστυχώς μ’ άφησαν στην απέξω.

Όλα αυτά συνέβαιναν δίπλα σ’ έναν ακόμη ναό από τους πολλούς της εκδρομής, τον εντυπωσιακό Λουθηρανικό του 1809 με όνομα «Suomen evankelis-luterilainen»

Είχε μεσημεριάσει και διψούσα μετά από τόση περιήγηση, έτσι χωρίς να το πολυσκεφτώ προχώρησα προς το κέντρο περνώντας δίχως να το ξέρω και από το μνημείο του χειμερινού πολέμου ή «Talvisodan kansallinen muistomerkki» σε απλά Φινλανδικά:

Η καταπληκτική παμπ με το όνομα «Black Door» και τα εξαιρετικά βαρέλια της ήταν από αυτές που ήθελα έτσι κι αλλιώς να περάσω και να κάνω ένα σύντομο διάλειμμα:

Έξω από τη μπυραρία θα βρει κανείς και το έργο «Whistling City-Dweller» που βάσει του κατασκευαστή του (πιθανώς κάτι θα ξέρει παραπάνω) απεικονίζει την άνετη και χιουμοριστική στάση ζωής των κατοίκων του Ελσίνκι!

Ο χρόνος μου μετρούσε ήδη αντίστροφα, έτσι διαμέσου του μικρού πάρκου «Diana-puisto» έφτασα κι ως το κτήριο του θεάτρου «Svenska Teatern» που εικάζω πως είναι κατά πολύ ωραιότερο μέσα παρά έξω:

Ο καιρός όμως σε τούτα δω τα μέρη είναι μυστήριος! Πάλι καλά να λέω που πρόλαβα να προφυλαχτώ από την ξαφνική μπόρα βρίσκοντας θαλπωρή στην πρώτη πόρτα που βρέθηκε μπροστά μου, η οποία αναπάντεχα και εντελώς τυχαία ήταν του «Beer Restaurant Villi Wäinö» με την εξίσου σπουδαία ποικιλία του σε μπύρες:

Είχα πετύχει όσα ήθελα και μπορούσα, έτσι ευρισκόμενος δίπλα στο ξενοδοχείο μου πήγα να πάρω την αποσκευή μου συνεχίζοντας και πάλι με τα πόδια, με το κρύο να ενισχύει τις πολλές ψιχάλες που αραιά και που έπεφταν.
Όμως έστω και με αυτό τον τρόπο είχα σχεδιάσει να περάσω διαδοχικά από την πλατεία «Narinkkatori» που διεξάγονταν μια γιορτή αφιερωμένη στο Βιετνάμ, αλλά και το έξω μέρος του μουσείου τέχνης «Amos Rex» που αμφότερα δε πρόλαβα να κάνω την προηγούμενη μέρα:

Ήταν ώρα να μπω στον σταθμό «päärautatieasema» την κατάλληλη θα έλεγε κανείς στιγμή, την ώρα που η βροχή αποφάσισε να δυναμώσει, ένα κτήριο που δε γνώριζα ότι ο εσωτερικός του χώρος που έβλεπα θα ήταν πιο ωραίος απ’ τον εξωτερικό :

Ομολογώ δυσκολεύτηκα λίγο στην αρχή να βρω το τρένο που πάει προς αεροδρόμιο, όμως ρωτώντας (και βλέποντας) παν’ στην πόλη. Ακόμη πιο δύσκολο ήταν να βγάλω το σωστό εισιτήριο εντός του βαγονιού καθώς δε μπορούσα να μαντέψω τι από τα Zone 1,2,3 ήταν το σωστό αλλά ποσώς με ένοιαξε, πρόβλημα τους. Μισή ώρα μετά ανέβαινα τις απότομες σκάλες του ωραίου κατά τα άλλα αεροδρομίου, άδειου ευτυχώς από κόσμο, δίνοντας μου περίσσιο χρόνο για βόλτα και ψώνια.

Η αγαπημένη εταιρεία, αυτή που μας έκανε ανθρώπους πηγαίνοντας μας στη μισή Ευρώπη με τσαμπέ τιμές και μόνο οι αφελείς κράζουν, η ίδια που αποφάσισε να ενώσει για καλή μας τύχη το Ελσίνκι με τη Θεσσαλονίκη αναχώρησε με εξωφρενική συνέπεια στην ώρα της:

Ώρα που ξεκίνησαν ν’ ανάβουν τα φώτα στη Φινλανδία μέχρι πέρα τη Βαλτική,

σημαίνοντας το τέλος μιας ακόμη συναρπαστικής περιπλάνησης...

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 16
• 17
• 18
• 19

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 18 of 19

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[chris7]

Καλοκαίρι με …δόσεις Βαλτικής​

Σιγά την πρωτοτυπία ρε ψηλέ θα μου πείτε και θα ‘χετε απόλυτο δίκιο μιας και το παραπάνω σενάριο σίγουρα δεν αποτελεί κάτι διαφορετικό απ’ όσα αντίστοιχα έχουμε διαβάσει κατά καιρούς.
Η συγκεκριμένη τετράδα χωρών είναι θα έλεγε κανείς «νόρμα» μεταξύ ταξιδιωτών, πόσο μάλλον κατά τη θερινή περίοδο που οι περισσότεροι είτε έχουν παραπάνω μέρες να διαθέσουν είτε απλά αποζητούν ένα δροσερό βόρειο προορισμό.

Το πιο φυσιολογικό υπό αυτές λοιπόν τις συνθήκες είναι κάποιος να δει μονοκοπανιά όλες τις Βαλτικές, να χώσει και κανένα Ελσίνκι είτε στην αρχή είτε στο τέλος -αναλόγως ποια πτήση τον εξυπηρετεί- και να φτιάξει έτσι ένα ταξίδι λίγο – πολύ προδιαγεγραμμένο, καθώς παίζει ρόλο η ευκολία της μετάβασης από τη μια χώρα στην άλλη που εξυπηρετεί αυτά τα σχέδια, είτε οδικώς, με τρένο, είτε με οικονομική πτήση από τις πολλές που υπάρχουν διαθέσιμες, αλλά ακόμα και με πλοίο όπου αυτό είναι εφικτό.

Συμφωνούμε ως εδώ; Νομίζω ναι απαντώ με σιγουριά, μιλώντας πάντα για το σύνηθες της υπόθεσης εργασίας που αναλύουμε. Να όμως που εγώ ως γνωστός περίεργος έμελλε να το αλλάξω και αυτό, όχι ακριβώς επειδή το ήθελα, αλλά ίσως περισσότερο επειδή προέκυψε, ή αν θέλετε επειδή μια αλληλουχία γεγονότων με οδήγησε σε αυτό τον ανισόρροπο σχεδιασμό που με έφερε δύο φορές μέσα σε δυο μήνες του καλοκαιριού του 2025 στην ίδια πλευρά τις Βαλτικής, κάτι που φυσικά θα αναλύσω εκτενώς.

Κάστρο Trakai, Βίλνιους, Λιθουανία
View attachment 510173

Αρχικά ήταν μια προσφορά της Air Baltic που πετάει τα τελευταία χρόνια από τη Θεσσαλονίκη και μου έκλεισε το μάτι για το αγαπημένο μου τριήμερο του Πνεύματος, που είχε ως απώτερο σκοπό τη μετάβαση μου στη Λιθουανία και το Βίλνιους (με σύνδεση στη Ρίγα) για ένα τριήμερο.

Melngalvju nams, Ρίγα, Λετονία
View attachment 510174

Κατόπιν προέκυψε μια ευκαιρία από τις καλές της λατρεμένης Ryan που συνέδεσε εδώ και λίγο καιρό το Ελσίνκι με την πόλη μας που όπως αντιλαμβάνεστε δεν άφησα να πάει χαμένη για τον 15αύγουστο, έτσι απλά για να βρίσκεται.
Τι έμενε; Μα μια ωραία ακόμη προσφορά της Aegean που με έβαλε στον πειρασμό να κλείσω πολύ οικονομικά για μετάβαση και πάλι στη Ρίγα κλείνοντας τον κύκλο, ή καλύτερα αυτό το ταξιδιωτικό τουρλουμπούκι του καλοκαιριού.

Stephen The Seagull, Ταλίν, Εσθονία
View attachment 510175

Ένα καλοκαίρι που για προσωπικούς λόγους είχα εξ αρχής αποφασίσει να το περάσω μακριά από τα αγαπημένα μου νησιά, οπότε όλος αυτός ο ανορθόδοξος σχεδιασμός ίσως ήταν και λίγο ευκαιρία ασχέτως που δεν είχα εξ’ αρχής κάτι τέτοιο στο μυαλό μου.

Senaatintori, Ελσίνκι, Φινλανδία
View attachment 510176

Κάπως έτσι όμως δε φτιάχνονται καμιά φορά κάποια όμορφα ταξίδια;
Προκύπτουν βάσει εξέλιξης κι ευκαιριών, κάτι που όπως διαπιστώνω τα τελευταία χρόνια μόνο κακό δεν είναι.

Ας πάμε παρέα να δούμε αναλυτικότερα τι και πώς...

Μπράβο ψηλέ.
Πάντα τέτοια.
Περιμένουμε την συνέχεια

 

[fenia42]

Τελείωνε ! Έχεις και Αφρική

 

[psilos3]

Μπράβο ψηλέ.
Πάντα τέτοια.
Περιμένουμε την συνέχεια

Να είσαι καλά! Η συνέχεια στην οθόνη αναλυτικά.

Τελείωνε ! Έχεις και Αφρική

Κάθε πράμα στον καιρό του. Για εκεί ετοιμάζω υπερπαραγωγή!

 

[psilos3]

Προετοιμασία & σχεδιασμός



Αναφέρθηκα ήδη στα αεροπορικά και την απουσία κάθε λογικής έτσι όπως τα έφερε η φάση, ωστόσο μόνο παράπονο δεν έχω τελικά τώρα που το σκέφτομαι, καθώς τα 310 περίπου ευρώ (147 Air Baltic, 110 Aegean, 45 Ryan) για δύο διαφορετικές μεταβάσεις τα λες ανεκτά. Θεσσαλονίκη - Βίλνιους και πίσω στην πρώτη περίπτωση μέσω Ρίγας, Θεσσαλονίκη – Ρίγα μέσω Αθηνών στη δεύτερη κι επιστροφή Ελσίνκι – Θεσσαλονίκη.

Για το μεγάλο κόστος των διαμονών τα λέμε και τα ξαναλέμε τον τελευταίο καιρό όλο και πιο πολύ, πόσο μάλλον στην περίπτωση του μεμονωμένου ταξιδιώτη καλή ώρα που όλα διαιρούνται με τη μονάδα. Τι να κάνω, αυτό ήταν το τίμημα, έτσι με κυριότερο κριτήριο το βολικό της τοποθεσίας και όσο πιο προσιτά οικονομικό γινόταν προχώρησα στις εξής κρατήσεις:

• City Hotels Rūdninkai στην πόλη του Βίλνιους και κόστος 111€ για δύο βράδια μέσω booking.
• Three Crowns Residents στο Ταλίν με κόστος 106€ για δύο βράδια από την ίδια πλατφόρμα
• Hestia Hotel Draugi στη Ρίγα επίσης μέσω booking στα 132€ για δύο βράδια
• Scandic Helsinki Hub στο Ελσίνκι μέσω του Hotels και τιμή περίπου 94€ για ένα βράδυ βάσει προσφοράς που έτρεχε.

Μπορεί το σύνολο να κρίνεται κάπως τσουχτερό για το άθροισμα μιας εβδομάδας διαμονών (κόστος που δε ξέρω αν μπορούσε να διαφοροποιηθεί αν περίμενα λίγο περισσότερο και δε τα έκλεινα βιαστικά), υπήρχε όμως το πρωινό γεύμα στα τρία τελευταία γεγονός που έπαιξε το ρόλο του, με τις επιλογές να κρίνονται απόλυτα εύστοχες ως προς την ποιότητα αλλά ακόμα περισσότερο ως προς τις θέσεις στο κέντρο των πόλεων, κάτι πολύ σημαντικό για τέτοια μικρά ταξίδια.

Το επόμενο που έπρεπε να έχω κατά νου ήταν οι μετακινήσεις, που επίσης απαιτούσαν σκέψη και ένα κάποιο προγραμματισμό. Κατέληξα έτσι αρχικά στη μετάβαση με το αγαπημένο flixbus από τη Ρίγα στο Ταλίν με κόστος 14,50€, το οποίο μετά προσάρμοσα ξανά σε βολικότερο ωράριο χωρίς χρέωση:

Για το δρομολόγιο μεταξύ Ταλίν – Ελσίνκι που η επιλογή του πλοίου (άλλο που δεν ήθελα) αποτελούσε μονόδρομο, έκανα την κράτηση μου μέσω της εφαρμογής της «Tallink Silja» σε κόστος 39,30€:

Πιο πολύ για να έχω συνέπεια στο πρόγραμμα μου έκλεισα και το δρομολόγιο του τρένου μεταξύ Βίλνιους – Τρακάι από την πλατφόρμα της LTG_LINK του Λιθουανικού σιδηροδρόμου σε μικρό κόστος τύπου 3-4 € που δε θυμάμαι ακριβώς:

Τέλος, ένα ακόμα αξιοθέατο που ανακάλυψα και πληροφορήθηκα λίγες μέρες πριν φύγω (τη δεύτερη φορά) ήταν και το μουσείο Kiek in de Kök μαζί με τις στοές Bastion, και πάλι καλά που έγινε αλλιώς θα έχανα ίσως το καλύτερο, κλείνοντας εισιτήριο κόστους 16€ μέσω της επίσημης ιστοσελίδας προκειμένου να μην έχω δυσάρεστες εκπλήξεις.

Ήμουν έτοιμος; Όχι ακόμα.
Που πήγαινα απροετοίμαστος και δίχως διάβασμα του Travelstories και ηλεκτρονικής όπως πάντα κατάρτισης των χαρτών μου; Κυριολεκτικά πουθενά!

Ευτυχώς οι πληροφορίες για το συγκεκριμένο σετ πόλεων αφθονούν στην κοινότητα μας.
Τώρα μάλιστα, μπορούσα να δηλώσω ετοιμότητα.

 

[Sassenach77]

ανισόρροπο σχεδιασμό που με έφερε δύο φορές μέσα σε δυο μήνες του καλοκαιριού του 2025 στην ίδια πλευρά τις Βαλτικής,

Το να πας δύο φορές σε σύνολο 6-7 ημερών και να επισκεφτείς αυτές τις 4 χώρες δεν έχει και πολύ μεγάλη διαφορά απο τη βδομάδα που αφιερώνουν όλοι για να πάνε σε αυτές τις χώρες. Το "ανισόρροπο" είναι να αφιερώσεις παράδειγμα 2 βδομάδες για να δεις ας πούμε μιάμιση χώρα της Βαλτικής. Αυτή η εντύπωση μου έχει δημιουργηθεί τουλάχιστον.

Τα αεροπορικά για συγκεκριμένες μέρες μου έβγαιναν πάνω απο 400€ κάτι που μου φαινόταν υπερβολικό. Ή τέλος πάντων μου καθόταν στραβά για κάποιο λόγο που δεν μπορώ να προσδιορίσω ακριβώς..

 

[psilos3]

Το να πας δύο φορές σε σύνολο 6-7 ημερών και να επισκεφτείς αυτές τις 4 χώρες δεν έχει και πολύ μεγάλη διαφορά απο τη βδομάδα που αφιερώνουν όλοι για να πάνε σε αυτές τις χώρες. Το "ανισόρροπο" είναι να αφιερώσεις παράδειγμα 2 βδομάδες για να δεις ας πούμε μιάμιση χώρα της Βαλτικής.

Εξαρτάται, αυτό είναι και θέμα προτεραιοτήτων αλλά και πολυτέλειας χρόνου του καθενός. Στην περίπτωση μου το ένα έφερε τ' άλλο. Σαφώς και είναι πολύ ωραίο να βλέπεις ότι περισσότερο γίνεται σε μια χώρα κι όχι μια πόλη μεμονωμένα, δε βγαίνει σε όλους όμως.
Έχεις δίκιο για τον κανόνα, αυτό έχω καταλάβει κι εγώ, 7-10 μέρες.

Τα αεροπορικά για συγκεκριμένες μέρες μου έβγαιναν πάνω απο 400€ κάτι που μου φαινόταν υπερβολικό.

Είναι υπερβολικό. Ευτυχώς που μας έβαλε η Ryan το Ελσίνκι στο κόλπο. Κοτσάρεις και καμιά προσφορά της AirBaltic ή Aegean και βγαίνει.

 

[paulie_walnuts]

α ρε φιλαράκι το έκανα εν μέρει πέρυσι (Ελσίνκι - Ταλίν), φέτος μου έλειψε η δροσιά, οι σάουνες και τα ψωμάκια κανέλλας, με βλέπω ξανά του χρόνου προς τα πάνω

 

[psilos3]

α ρε φιλαράκι το έκανα εν μέρει πέρυσι (Ελσίνκι - Ταλίν), φέτος μου έλειψε η δροσιά, οι σάουνες και τα ψωμάκια κανέλλας, με βλέπω ξανά του χρόνου προς τα πάνω

Δροσιά κυρίως στο Ελσίνκι που σε κάποια φάση είχε 15-16 βαθμούς, όνειρο, στο Ταλλινν ιδροκόπησα με 22-23 να φανταστείς, ακόμα το θυμάμαι.

 

[Sassenach77]

Εξαρτάται, αυτό είναι και θέμα προτεραιοτήτων αλλά και πολυτέλειας χρόνου του καθενός. Στην περίπτωση μου το ένα έφερε τ' άλλο. Σαφώς και είναι πολύ ωραίο να βλέπεις ότι περισσότερο γίνεται σε μια χώρα κι όχι μια πόλη μεμονωμένα, δε βγαίνει σε όλους όμως.

Δεν ξέρω πως προέκυψε αυτό απο τα λεγόμενα μου. Σχολίασα μόνο το "ανισόρροπο" που έγραψες για το σχεδιασμό του ταξιδιού σου που εγώ το βρίσκω ισορροπημένο, τουλάχιστον βάση των ταξιδωτικών συνηθειών που βλέπω. Το οτι το "έσπασες" σε δύο κομμάτια δεν έχει και πολύ σημασία για μένα τουλάχιστον.
Αλλά αφού το αναφέρεις, και χωρίς να θέλω να καταχραστώ το χώρο της ιστορίας σου, θεωρώ οτι ο μέσος Έλληνας που ενδιαφέρεται για τα ταξίδια μπορεί να αφιερώσει μία βδομάδα εύκολα για να κάνει ένα ταξίδι. Άρα δεν είναι θέμα πολυτέλειας χρόνου η επιλογή των ταξιδιωτικών προορισμών για μία βδομάδα, αλλά μόνο θέμα επιλογών και προτεραιοτήτων. Ο καθένας όπως βολεύεται.

 

[psilos3]

Το οτι το "έσπασες" σε δύο κομμάτια δεν έχει και πολύ σημασία για μένα τουλάχιστον.

Φαινομενικά δεν έχει λογική γι' αυτό και το έγραψα έτσι, ωστόσο ήταν κάτι που προέκυψε, δεν έγινε βάσει σχεδίου. Αν το ήξερα ή το υπολόγιζα εκ των προτέρων ίσως κι εγώ να το έκανα σε μια βδομάδα όλο το πλάνο μονοκοπανιά.

Άρα δεν είναι θέμα πολυτέλειας χρόνου η επιλογή των ταξιδιωτικών προορισμών για μία βδομάδα, αλλά μόνο θέμα επιλογών και προτεραιοτήτων.

Σαφώς, το ίδιο ακριβώς λέμε, άλλος εφόσον έχει μια βδομάδα διαθέσιμη μπορεί να θέλει να την αφιερώσει σε μια πόλη μόνο, εγώ συνήθως κοιτάω κάτι περισσότερο ή πιο μακρινό.

 

[psilos3]

Εν αρχή ην το Vilnius



Επιστροφή στο αγαπημένο καλοκαιρινό τριήμερο λοιπόν και μετά από ένα σίγουρα ευχάριστο διάλειμμα τον Ιούνη του ’24 στα Διαπόντια νησιά, αυτό του ’25 ήταν που θα επέστρεφα εμφατικά στα γνωστά ταξίδια του εξωτερικού. Εύκολη πτήση, δύσκολη ώρα η 3:30 το ξημέρωμα μιας και δε προλαβαίνεις να κοιμηθείς καθόλου…

‘Έτσι βασανιστικά λόγω αυπνίας κύλησαν οι ώρες μέχρι να πρωτοαντικρίσω από το παράθυρο μου τις όμορφες και κατάφυτες ακτές της Βαλτικής πάνω από τη Ρίγα. Στις 6 το πρωί είχαμε κιόλας προσγειωθεί κι αφού πήρα κάτι να τσιμπήσω από το πανάκριβο κατά τα άλλα αεροδρόμιο περίμενα την επόμενη πτήση της Air Baltic με τελικό μου προορισμό το Βίλνιους:

Μισή ώρα με 40 λεπτά κράτησε κι αυτή, οδηγώντας με πολύ γρήγορα προς την έξοδο του ιδιαίτερα ωραίου και συνάμα μικρού αεροδρομίου, προκειμένου να μπω αμέσως στο αστικό λεωφορείο για τον κεντρικό σταθμό της πόλης με κόστος μόλις 0,90€.

Η τύχη μου στο ξενοδοχείο όπου έφτασα 10 λεπτά μετά περπατώντας ήταν αντιστρόφως ανάλογη με την κούραση μου, μαθαίνοντας ότι θα παραλάβω το δωμάτιο στην καλύτερη περίπτωση κατά τη μία, με την ώρα να είναι ακόμα εννιά. Ας είναι, συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια, καφεδάκι στο απέναντι καφέ για δυνάμεις, φωτογραφική στα χέρια και βουρ για εξερεύνηση της πόλης, αρχής γενομένης από τον μπαρόκ ναό «Visų Šventųjų» του 17ου αιώνα και τους πάγκους των μικροπωλητών με τα ρετρό αντικείμενα απέναντι του:

Ήταν ουσιαστικά οι πρώτες μου προσπάθειες να προσαρμοστώ στην περιοχή, με την ευκαιρία όμως της ώρας που είχα στη διάθεση μου να μπορέσω να «βγάλω» από τον χάρτη ορισμένα αξιοθέατα. Γι’ αυτό το λόγο ίσως έφτασα μέχρι τον πεζόδρομο «Aušros Vartų g» όπου αν κάτι ξεχωρίζει είναι η ιστορική πύλη της πόλης κατασκευής του 15ου αιώνα με το όνομα «Aušros vartai» όπου πάνω της δεσπόζει ακόμη ένας ναός με τη γνωστή εικόνα της παναγίας, κάτι που έκανε αρκετούς να κοντοσταθούν για να τον θαυμάσουν:

Το δικό μου μέλημα όμως μόλις πέρασα την πύλη ήταν να κατευθυνθώ προς την κλειστή αγορά «Halės Turgus» όπου εκτός της συνηθισμένης φωτογράφισης και της αγαπημένης περιήγησης μου ανά τον κόσμο έψαχνα και κάτι σε φαγώσιμο:

Γεγονός είναι πως το Βίλνιους διαθέτει πληθώρα ναών και ο «Šv. Kazimiero» ήταν ακόμα ένας που θα έβλεπα για αρκετές φορές μέσα στο τριήμερο μιας και βρίσκεται σε κομβικό σημείο του κέντρου της πόλης, όπου θα βρισκόμουν κι εγώ λίγο μετά:

Η ηλιόλουστη μέρα με την τόση-όση ζέστη βοηθούσε εξαιρετικά να αποτυπωθεί στο φακό η όμορφη αυτή πόλη και το ιστορικό της κέντρο που πλέον κινούμουν:

Πλακόστρωτοι δρόμοι –πεζοδρομημένοι και μη- με οδηγούσαν απ’ το ένα σημείο στο άλλο με ιδιαίτερη ευκολία, καταλήγοντας ως το παλάτι «Šuazelių»

Εκεί βρίσκεται και το προεδρικό μέγαρο της Λιθουανίας στο οποίο θα επανερχόμουν λίγο αργότερα, φροντίζοντας πρωτίστως να δω την περιοχή:

Ένα υπέροχο επισκέψιμο αίθριο στην πίσω πλευρά του μεγάρου οδηγούσε και πάλι στα κεντρικότερα σημεία μιας πόλης που δε σας κρύβω ότι μου είχε κάνει εντύπωση με το καλημέρα:

Καθώς προχωρούσα στην «Dominikonų g» διαπίστωσα ότι εκεί βρίσκεται ακόμη ένα αξιοθέατο της λίστας, ο ναός «Dvasios bažnyčia» περιστοιχισμένος από διάφορα κτήρια και με εντυπωσιακό (που θύμιζε ορθόδοξο ναό) εσωτερικό:

Θρησκευτικό ήταν και το επόμενο επισκέψιμο σημείο της λίστας μου, με τον μπαρόκ ναό «Kotrynos bažnyčia» ανακατασκευασμένο κατά τον 17ο αιώνα να αποτελεί ακόμη ένα χαρακτηριστικό τοπόσημο:

Όχι βέβαια σαν αυτό του δημαρχείο της πόλης «Rotušės aikštė» όπου συνάντησα κατά την επιστροφή μου, με μια μηχανοκίνητη μάζωξη φίλων της βέσπας να διεξάγεται στην πλατεία μπροστά του την ώρα εκείνη:

Εντάξει, στο ξενοδοχείο πήγαινα αλλά δεν έπρεπε πρώτα να με καλωσορίσω στην πόλη; Ένα πρώτο παγωμένο Pint στο «BIX Baras» ήταν νομίζω ο καλύτερος τρόπος.

Για πιο ελαφρύ ύπνο…