Εσθονία Λεττονία Λιθουανία Φινλανδία Καλοκαίρι με …δόσεις Βαλτικής

[psilos3]

Διερεύνησης συνέχεια



Πόσο να κοιμηθεί κανείς; Δε μ’ έπαιρνε εξάλλου για πολύ, αν κι ευτυχώς η συγκυρία της εκδρομής σε βόρειο προορισμό κοντά στη θερινή ισημερία με ευνοούσε. Μ’ αυτές τις σκέψεις, ένα ψιλόβροχο σχεδόν δεδομένο για την περιοχή και τη φωτογραφική μηχανή στο χέρι προχώρησα κατηφορίζοντας μετά τις οκτώ το απόγευμα:

Στην κεντρική πλατεία «Rotušės aikštė» εκτός των άλλων μπορεί να συναντήσει κάποιος αυτή τη βλακεία το λεγόμενο Portal, ένα σύστημα επικοινωνίας μέσω οθόνης και κάμερας με διάφορα άλλα μέρη του κόσμου που διαθέτουν κάτι αντίστοιχο, για να μαζεύονται χαζοχαρούμενοι τουρίστες και να χαιρετάνε ο ένας τον άλλο σα τους ηλίθιους:

Μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι κανείς από τους ντόπιους δεν έδινε σημασία στις μικρές μπόρες που ξεσπούσαν ανά διαστήματα συνεχίζοντας απτόητοι ότι έκαναν, την ώρα που προχωρούσα στον ωραίο πεζόδρομο της «Pilies g» , βροχούλες διάρκειας όχι μεγαλύτερης του λεπτού:

Μπορεί να είχα μεν άλλο στόχο κατά νου, κατάλαβα όμως και πάλι ότι η πόλη είναι μικρή και οι αποστάσεις βολικές κι εύκολες όταν βρέθηκα απέναντι από τον καθεδρικό ναό της πόλης:

Ο ναός του 18ου αιώνα αποτελεί την καρδιά της καθολικής πνευματικής ζωής στη Λιθουανία και φυσικά τον κυριότερο ναό της χώρας και χρησιμοποιείται εκτός των άλλων για τις σημαντικές της τελετές:

Έτσι πέρασα εν τάχει την ομώνυμη πλατεία και τον κεντρικό που μέχρι ενός σημείου δεν επιτρέπεται η διέλευση οχημάτων, καταλήγοντας στον ποταμό «Neris» που βρέχει την πόλη, χωρίς να βρίσκω κάποιο παραπάνω ενδιαφέρον:

Αντ’ αυτού προτίμησα να επιστρέψω κεντρικότερα που ως Σάββατο βράδυ που ήταν θα έβρισκα σίγουρα περισσότερο κόσμο στα όμορφα στενάκια του ιστορικού κέντρου όπως αυτό της Vilniaus g.

Όντως, μια θέση στο μπαρ της πολυεπίπεδης και ιδιαίτερης «Gringo pub» ήταν ότι καλύτερο μπορούσε να μου τύχει, μαζί με την παγωμένη ΙΡΑ που διάλεξα βεβαίως:

Ένα ωραίο σούρουπο (γιατί σκοτάδι δε το λες) έδινε ακόμα πιο ωραία διάσταση σ’ αυτήν εδώ την πόλη, διαπίστωσα προχωρώντας και πάλι προς την αντίθετη κατεύθυνση μπροστά από την εκκλησία «Šv. Kotrynos» όπου στο αίθριο της λειτουργούσε κι ένα κατάστημα εστίασης:

Αυτό είναι το βραδινό καλοκαιρινό Βίλνιους, με τον καιρό παρά τα τερτίπια του να κάνει το χατίρι σε όσους επέλεξαν να καθίσουν στους εξωτερικούς χώρους των μαγαζιών παρά την αστάθεια του:

Ίσα όμως που πρόλαβα να φτάσω στο ξενοδοχείο για να αλλάξω και να ξεφορτωθώ σακίδιο και μηχανή προκειμένου να βγω για συνέχεια, με τη βροχή να δυναμώνει και πάλι, αυτή τη φορά πιο ορμητική κι έντονη. Ευτυχώς με βοήθησε η τύχη και η θεία πρόνοια να πέσω σε μια στοά με μερικές παμπ που μπορείτε να βρείτε ως «Etmonų Špunka» όπου αναγκάστηκα να μείνω ως αργά πίνοντας μπυρίτσες.
Λόγω των καιρικών φαινομένων, μη φανταστείτε…

Δεν είχα όμως πει την τελευταία μου λέξη, ψάχνοντας το κλικ που θα απογείωνε την έτσι κι αλλιώς όμορφη και μουσκεμένη βραδιά. Θέλοντας λοιπόν να το βρω κατέβηκα με τη σχετική προσοχή προς το δημαρχείο, με την όλη περιοχή να μου κάνει εξίσου όμορφη και σε συνθήκες πλέον σκότους:

Στ’ αριστερά της πλατείας βρισκόταν το στολίδι με το ευφυέστατο και προκλητικό για μένα όνομα «who hit John» ,ένα μακρόστενο σκοτεινό στενό πολύ μικρό μπαρ με αρκετό κόσμο που κρατούσε ως πολύ αργά, έπαιζε μουσικάρες και σέρβιρε πολύ ωραία πράγματα:

Ε, ήταν δυνατόν να μου ξεφύγει εμένα το μπαρ του συνονόματου;

Υπέροχο βράδυ!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• …

  Go to chapter

  Go
• 19

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 4 of 19

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[chris7]

Καλοκαίρι με …δόσεις Βαλτικής​

Σιγά την πρωτοτυπία ρε ψηλέ θα μου πείτε και θα ‘χετε απόλυτο δίκιο μιας και το παραπάνω σενάριο σίγουρα δεν αποτελεί κάτι διαφορετικό απ’ όσα αντίστοιχα έχουμε διαβάσει κατά καιρούς.
Η συγκεκριμένη τετράδα χωρών είναι θα έλεγε κανείς «νόρμα» μεταξύ ταξιδιωτών, πόσο μάλλον κατά τη θερινή περίοδο που οι περισσότεροι είτε έχουν παραπάνω μέρες να διαθέσουν είτε απλά αποζητούν ένα δροσερό βόρειο προορισμό.

Το πιο φυσιολογικό υπό αυτές λοιπόν τις συνθήκες είναι κάποιος να δει μονοκοπανιά όλες τις Βαλτικές, να χώσει και κανένα Ελσίνκι είτε στην αρχή είτε στο τέλος -αναλόγως ποια πτήση τον εξυπηρετεί- και να φτιάξει έτσι ένα ταξίδι λίγο – πολύ προδιαγεγραμμένο, καθώς παίζει ρόλο η ευκολία της μετάβασης από τη μια χώρα στην άλλη που εξυπηρετεί αυτά τα σχέδια, είτε οδικώς, με τρένο, είτε με οικονομική πτήση από τις πολλές που υπάρχουν διαθέσιμες, αλλά ακόμα και με πλοίο όπου αυτό είναι εφικτό.

Συμφωνούμε ως εδώ; Νομίζω ναι απαντώ με σιγουριά, μιλώντας πάντα για το σύνηθες της υπόθεσης εργασίας που αναλύουμε. Να όμως που εγώ ως γνωστός περίεργος έμελλε να το αλλάξω και αυτό, όχι ακριβώς επειδή το ήθελα, αλλά ίσως περισσότερο επειδή προέκυψε, ή αν θέλετε επειδή μια αλληλουχία γεγονότων με οδήγησε σε αυτό τον ανισόρροπο σχεδιασμό που με έφερε δύο φορές μέσα σε δυο μήνες του καλοκαιριού του 2025 στην ίδια πλευρά τις Βαλτικής, κάτι που φυσικά θα αναλύσω εκτενώς.

Κάστρο Trakai, Βίλνιους, Λιθουανία
View attachment 510173

Αρχικά ήταν μια προσφορά της Air Baltic που πετάει τα τελευταία χρόνια από τη Θεσσαλονίκη και μου έκλεισε το μάτι για το αγαπημένο μου τριήμερο του Πνεύματος, που είχε ως απώτερο σκοπό τη μετάβαση μου στη Λιθουανία και το Βίλνιους (με σύνδεση στη Ρίγα) για ένα τριήμερο.

Melngalvju nams, Ρίγα, Λετονία
View attachment 510174

Κατόπιν προέκυψε μια ευκαιρία από τις καλές της λατρεμένης Ryan που συνέδεσε εδώ και λίγο καιρό το Ελσίνκι με την πόλη μας που όπως αντιλαμβάνεστε δεν άφησα να πάει χαμένη για τον 15αύγουστο, έτσι απλά για να βρίσκεται.
Τι έμενε; Μα μια ωραία ακόμη προσφορά της Aegean που με έβαλε στον πειρασμό να κλείσω πολύ οικονομικά για μετάβαση και πάλι στη Ρίγα κλείνοντας τον κύκλο, ή καλύτερα αυτό το ταξιδιωτικό τουρλουμπούκι του καλοκαιριού.

Stephen The Seagull, Ταλίν, Εσθονία
View attachment 510175

Ένα καλοκαίρι που για προσωπικούς λόγους είχα εξ αρχής αποφασίσει να το περάσω μακριά από τα αγαπημένα μου νησιά, οπότε όλος αυτός ο ανορθόδοξος σχεδιασμός ίσως ήταν και λίγο ευκαιρία ασχέτως που δεν είχα εξ’ αρχής κάτι τέτοιο στο μυαλό μου.

Senaatintori, Ελσίνκι, Φινλανδία
View attachment 510176

Κάπως έτσι όμως δε φτιάχνονται καμιά φορά κάποια όμορφα ταξίδια;
Προκύπτουν βάσει εξέλιξης κι ευκαιριών, κάτι που όπως διαπιστώνω τα τελευταία χρόνια μόνο κακό δεν είναι.

Ας πάμε παρέα να δούμε αναλυτικότερα τι και πώς...

Μπράβο ψηλέ.
Πάντα τέτοια.
Περιμένουμε την συνέχεια

 

[fenia42]

Τελείωνε ! Έχεις και Αφρική

 

[psilos3]

Μπράβο ψηλέ.
Πάντα τέτοια.
Περιμένουμε την συνέχεια

Να είσαι καλά! Η συνέχεια στην οθόνη αναλυτικά.

Τελείωνε ! Έχεις και Αφρική

Κάθε πράμα στον καιρό του. Για εκεί ετοιμάζω υπερπαραγωγή!

 

[psilos3]

Προετοιμασία & σχεδιασμός



Αναφέρθηκα ήδη στα αεροπορικά και την απουσία κάθε λογικής έτσι όπως τα έφερε η φάση, ωστόσο μόνο παράπονο δεν έχω τελικά τώρα που το σκέφτομαι, καθώς τα 310 περίπου ευρώ (147 Air Baltic, 110 Aegean, 45 Ryan) για δύο διαφορετικές μεταβάσεις τα λες ανεκτά. Θεσσαλονίκη - Βίλνιους και πίσω στην πρώτη περίπτωση μέσω Ρίγας, Θεσσαλονίκη – Ρίγα μέσω Αθηνών στη δεύτερη κι επιστροφή Ελσίνκι – Θεσσαλονίκη.

Για το μεγάλο κόστος των διαμονών τα λέμε και τα ξαναλέμε τον τελευταίο καιρό όλο και πιο πολύ, πόσο μάλλον στην περίπτωση του μεμονωμένου ταξιδιώτη καλή ώρα που όλα διαιρούνται με τη μονάδα. Τι να κάνω, αυτό ήταν το τίμημα, έτσι με κυριότερο κριτήριο το βολικό της τοποθεσίας και όσο πιο προσιτά οικονομικό γινόταν προχώρησα στις εξής κρατήσεις:

• City Hotels Rūdninkai στην πόλη του Βίλνιους και κόστος 111€ για δύο βράδια μέσω booking.
• Three Crowns Residents στο Ταλίν με κόστος 106€ για δύο βράδια από την ίδια πλατφόρμα
• Hestia Hotel Draugi στη Ρίγα επίσης μέσω booking στα 132€ για δύο βράδια
• Scandic Helsinki Hub στο Ελσίνκι μέσω του Hotels και τιμή περίπου 94€ για ένα βράδυ βάσει προσφοράς που έτρεχε.

Μπορεί το σύνολο να κρίνεται κάπως τσουχτερό για το άθροισμα μιας εβδομάδας διαμονών (κόστος που δε ξέρω αν μπορούσε να διαφοροποιηθεί αν περίμενα λίγο περισσότερο και δε τα έκλεινα βιαστικά), υπήρχε όμως το πρωινό γεύμα στα τρία τελευταία γεγονός που έπαιξε το ρόλο του, με τις επιλογές να κρίνονται απόλυτα εύστοχες ως προς την ποιότητα αλλά ακόμα περισσότερο ως προς τις θέσεις στο κέντρο των πόλεων, κάτι πολύ σημαντικό για τέτοια μικρά ταξίδια.

Το επόμενο που έπρεπε να έχω κατά νου ήταν οι μετακινήσεις, που επίσης απαιτούσαν σκέψη και ένα κάποιο προγραμματισμό. Κατέληξα έτσι αρχικά στη μετάβαση με το αγαπημένο flixbus από τη Ρίγα στο Ταλίν με κόστος 14,50€, το οποίο μετά προσάρμοσα ξανά σε βολικότερο ωράριο χωρίς χρέωση:

Για το δρομολόγιο μεταξύ Ταλίν – Ελσίνκι που η επιλογή του πλοίου (άλλο που δεν ήθελα) αποτελούσε μονόδρομο, έκανα την κράτηση μου μέσω της εφαρμογής της «Tallink Silja» σε κόστος 39,30€:

Πιο πολύ για να έχω συνέπεια στο πρόγραμμα μου έκλεισα και το δρομολόγιο του τρένου μεταξύ Βίλνιους – Τρακάι από την πλατφόρμα της LTG_LINK του Λιθουανικού σιδηροδρόμου σε μικρό κόστος τύπου 3-4 € που δε θυμάμαι ακριβώς:

Τέλος, ένα ακόμα αξιοθέατο που ανακάλυψα και πληροφορήθηκα λίγες μέρες πριν φύγω (τη δεύτερη φορά) ήταν και το μουσείο Kiek in de Kök μαζί με τις στοές Bastion, και πάλι καλά που έγινε αλλιώς θα έχανα ίσως το καλύτερο, κλείνοντας εισιτήριο κόστους 16€ μέσω της επίσημης ιστοσελίδας προκειμένου να μην έχω δυσάρεστες εκπλήξεις.

Ήμουν έτοιμος; Όχι ακόμα.
Που πήγαινα απροετοίμαστος και δίχως διάβασμα του Travelstories και ηλεκτρονικής όπως πάντα κατάρτισης των χαρτών μου; Κυριολεκτικά πουθενά!

Ευτυχώς οι πληροφορίες για το συγκεκριμένο σετ πόλεων αφθονούν στην κοινότητα μας.
Τώρα μάλιστα, μπορούσα να δηλώσω ετοιμότητα.

 

[Sassenach77]

ανισόρροπο σχεδιασμό που με έφερε δύο φορές μέσα σε δυο μήνες του καλοκαιριού του 2025 στην ίδια πλευρά τις Βαλτικής,

Το να πας δύο φορές σε σύνολο 6-7 ημερών και να επισκεφτείς αυτές τις 4 χώρες δεν έχει και πολύ μεγάλη διαφορά απο τη βδομάδα που αφιερώνουν όλοι για να πάνε σε αυτές τις χώρες. Το "ανισόρροπο" είναι να αφιερώσεις παράδειγμα 2 βδομάδες για να δεις ας πούμε μιάμιση χώρα της Βαλτικής. Αυτή η εντύπωση μου έχει δημιουργηθεί τουλάχιστον.

Τα αεροπορικά για συγκεκριμένες μέρες μου έβγαιναν πάνω απο 400€ κάτι που μου φαινόταν υπερβολικό. Ή τέλος πάντων μου καθόταν στραβά για κάποιο λόγο που δεν μπορώ να προσδιορίσω ακριβώς..

 

[psilos3]

Το να πας δύο φορές σε σύνολο 6-7 ημερών και να επισκεφτείς αυτές τις 4 χώρες δεν έχει και πολύ μεγάλη διαφορά απο τη βδομάδα που αφιερώνουν όλοι για να πάνε σε αυτές τις χώρες. Το "ανισόρροπο" είναι να αφιερώσεις παράδειγμα 2 βδομάδες για να δεις ας πούμε μιάμιση χώρα της Βαλτικής.

Εξαρτάται, αυτό είναι και θέμα προτεραιοτήτων αλλά και πολυτέλειας χρόνου του καθενός. Στην περίπτωση μου το ένα έφερε τ' άλλο. Σαφώς και είναι πολύ ωραίο να βλέπεις ότι περισσότερο γίνεται σε μια χώρα κι όχι μια πόλη μεμονωμένα, δε βγαίνει σε όλους όμως.
Έχεις δίκιο για τον κανόνα, αυτό έχω καταλάβει κι εγώ, 7-10 μέρες.

Τα αεροπορικά για συγκεκριμένες μέρες μου έβγαιναν πάνω απο 400€ κάτι που μου φαινόταν υπερβολικό.

Είναι υπερβολικό. Ευτυχώς που μας έβαλε η Ryan το Ελσίνκι στο κόλπο. Κοτσάρεις και καμιά προσφορά της AirBaltic ή Aegean και βγαίνει.

 

[paulie_walnuts]

α ρε φιλαράκι το έκανα εν μέρει πέρυσι (Ελσίνκι - Ταλίν), φέτος μου έλειψε η δροσιά, οι σάουνες και τα ψωμάκια κανέλλας, με βλέπω ξανά του χρόνου προς τα πάνω

 

[psilos3]

α ρε φιλαράκι το έκανα εν μέρει πέρυσι (Ελσίνκι - Ταλίν), φέτος μου έλειψε η δροσιά, οι σάουνες και τα ψωμάκια κανέλλας, με βλέπω ξανά του χρόνου προς τα πάνω

Δροσιά κυρίως στο Ελσίνκι που σε κάποια φάση είχε 15-16 βαθμούς, όνειρο, στο Ταλλινν ιδροκόπησα με 22-23 να φανταστείς, ακόμα το θυμάμαι.

 

[Sassenach77]

Εξαρτάται, αυτό είναι και θέμα προτεραιοτήτων αλλά και πολυτέλειας χρόνου του καθενός. Στην περίπτωση μου το ένα έφερε τ' άλλο. Σαφώς και είναι πολύ ωραίο να βλέπεις ότι περισσότερο γίνεται σε μια χώρα κι όχι μια πόλη μεμονωμένα, δε βγαίνει σε όλους όμως.

Δεν ξέρω πως προέκυψε αυτό απο τα λεγόμενα μου. Σχολίασα μόνο το "ανισόρροπο" που έγραψες για το σχεδιασμό του ταξιδιού σου που εγώ το βρίσκω ισορροπημένο, τουλάχιστον βάση των ταξιδωτικών συνηθειών που βλέπω. Το οτι το "έσπασες" σε δύο κομμάτια δεν έχει και πολύ σημασία για μένα τουλάχιστον.
Αλλά αφού το αναφέρεις, και χωρίς να θέλω να καταχραστώ το χώρο της ιστορίας σου, θεωρώ οτι ο μέσος Έλληνας που ενδιαφέρεται για τα ταξίδια μπορεί να αφιερώσει μία βδομάδα εύκολα για να κάνει ένα ταξίδι. Άρα δεν είναι θέμα πολυτέλειας χρόνου η επιλογή των ταξιδιωτικών προορισμών για μία βδομάδα, αλλά μόνο θέμα επιλογών και προτεραιοτήτων. Ο καθένας όπως βολεύεται.

 

[psilos3]

Το οτι το "έσπασες" σε δύο κομμάτια δεν έχει και πολύ σημασία για μένα τουλάχιστον.

Φαινομενικά δεν έχει λογική γι' αυτό και το έγραψα έτσι, ωστόσο ήταν κάτι που προέκυψε, δεν έγινε βάσει σχεδίου. Αν το ήξερα ή το υπολόγιζα εκ των προτέρων ίσως κι εγώ να το έκανα σε μια βδομάδα όλο το πλάνο μονοκοπανιά.

Άρα δεν είναι θέμα πολυτέλειας χρόνου η επιλογή των ταξιδιωτικών προορισμών για μία βδομάδα, αλλά μόνο θέμα επιλογών και προτεραιοτήτων.

Σαφώς, το ίδιο ακριβώς λέμε, άλλος εφόσον έχει μια βδομάδα διαθέσιμη μπορεί να θέλει να την αφιερώσει σε μια πόλη μόνο, εγώ συνήθως κοιτάω κάτι περισσότερο ή πιο μακρινό.

 

[psilos3]

Εν αρχή ην το Vilnius



Επιστροφή στο αγαπημένο καλοκαιρινό τριήμερο λοιπόν και μετά από ένα σίγουρα ευχάριστο διάλειμμα τον Ιούνη του ’24 στα Διαπόντια νησιά, αυτό του ’25 ήταν που θα επέστρεφα εμφατικά στα γνωστά ταξίδια του εξωτερικού. Εύκολη πτήση, δύσκολη ώρα η 3:30 το ξημέρωμα μιας και δε προλαβαίνεις να κοιμηθείς καθόλου…

‘Έτσι βασανιστικά λόγω αυπνίας κύλησαν οι ώρες μέχρι να πρωτοαντικρίσω από το παράθυρο μου τις όμορφες και κατάφυτες ακτές της Βαλτικής πάνω από τη Ρίγα. Στις 6 το πρωί είχαμε κιόλας προσγειωθεί κι αφού πήρα κάτι να τσιμπήσω από το πανάκριβο κατά τα άλλα αεροδρόμιο περίμενα την επόμενη πτήση της Air Baltic με τελικό μου προορισμό το Βίλνιους:

Μισή ώρα με 40 λεπτά κράτησε κι αυτή, οδηγώντας με πολύ γρήγορα προς την έξοδο του ιδιαίτερα ωραίου και συνάμα μικρού αεροδρομίου, προκειμένου να μπω αμέσως στο αστικό λεωφορείο για τον κεντρικό σταθμό της πόλης με κόστος μόλις 0,90€.

Η τύχη μου στο ξενοδοχείο όπου έφτασα 10 λεπτά μετά περπατώντας ήταν αντιστρόφως ανάλογη με την κούραση μου, μαθαίνοντας ότι θα παραλάβω το δωμάτιο στην καλύτερη περίπτωση κατά τη μία, με την ώρα να είναι ακόμα εννιά. Ας είναι, συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια, καφεδάκι στο απέναντι καφέ για δυνάμεις, φωτογραφική στα χέρια και βουρ για εξερεύνηση της πόλης, αρχής γενομένης από τον μπαρόκ ναό «Visų Šventųjų» του 17ου αιώνα και τους πάγκους των μικροπωλητών με τα ρετρό αντικείμενα απέναντι του:

Ήταν ουσιαστικά οι πρώτες μου προσπάθειες να προσαρμοστώ στην περιοχή, με την ευκαιρία όμως της ώρας που είχα στη διάθεση μου να μπορέσω να «βγάλω» από τον χάρτη ορισμένα αξιοθέατα. Γι’ αυτό το λόγο ίσως έφτασα μέχρι τον πεζόδρομο «Aušros Vartų g» όπου αν κάτι ξεχωρίζει είναι η ιστορική πύλη της πόλης κατασκευής του 15ου αιώνα με το όνομα «Aušros vartai» όπου πάνω της δεσπόζει ακόμη ένας ναός με τη γνωστή εικόνα της παναγίας, κάτι που έκανε αρκετούς να κοντοσταθούν για να τον θαυμάσουν:

Το δικό μου μέλημα όμως μόλις πέρασα την πύλη ήταν να κατευθυνθώ προς την κλειστή αγορά «Halės Turgus» όπου εκτός της συνηθισμένης φωτογράφισης και της αγαπημένης περιήγησης μου ανά τον κόσμο έψαχνα και κάτι σε φαγώσιμο:

Γεγονός είναι πως το Βίλνιους διαθέτει πληθώρα ναών και ο «Šv. Kazimiero» ήταν ακόμα ένας που θα έβλεπα για αρκετές φορές μέσα στο τριήμερο μιας και βρίσκεται σε κομβικό σημείο του κέντρου της πόλης, όπου θα βρισκόμουν κι εγώ λίγο μετά:

Η ηλιόλουστη μέρα με την τόση-όση ζέστη βοηθούσε εξαιρετικά να αποτυπωθεί στο φακό η όμορφη αυτή πόλη και το ιστορικό της κέντρο που πλέον κινούμουν:

Πλακόστρωτοι δρόμοι –πεζοδρομημένοι και μη- με οδηγούσαν απ’ το ένα σημείο στο άλλο με ιδιαίτερη ευκολία, καταλήγοντας ως το παλάτι «Šuazelių»

Εκεί βρίσκεται και το προεδρικό μέγαρο της Λιθουανίας στο οποίο θα επανερχόμουν λίγο αργότερα, φροντίζοντας πρωτίστως να δω την περιοχή:

Ένα υπέροχο επισκέψιμο αίθριο στην πίσω πλευρά του μεγάρου οδηγούσε και πάλι στα κεντρικότερα σημεία μιας πόλης που δε σας κρύβω ότι μου είχε κάνει εντύπωση με το καλημέρα:

Καθώς προχωρούσα στην «Dominikonų g» διαπίστωσα ότι εκεί βρίσκεται ακόμη ένα αξιοθέατο της λίστας, ο ναός «Dvasios bažnyčia» περιστοιχισμένος από διάφορα κτήρια και με εντυπωσιακό (που θύμιζε ορθόδοξο ναό) εσωτερικό:

Θρησκευτικό ήταν και το επόμενο επισκέψιμο σημείο της λίστας μου, με τον μπαρόκ ναό «Kotrynos bažnyčia» ανακατασκευασμένο κατά τον 17ο αιώνα να αποτελεί ακόμη ένα χαρακτηριστικό τοπόσημο:

Όχι βέβαια σαν αυτό του δημαρχείο της πόλης «Rotušės aikštė» όπου συνάντησα κατά την επιστροφή μου, με μια μηχανοκίνητη μάζωξη φίλων της βέσπας να διεξάγεται στην πλατεία μπροστά του την ώρα εκείνη:

Εντάξει, στο ξενοδοχείο πήγαινα αλλά δεν έπρεπε πρώτα να με καλωσορίσω στην πόλη; Ένα πρώτο παγωμένο Pint στο «BIX Baras» ήταν νομίζω ο καλύτερος τρόπος.

Για πιο ελαφρύ ύπνο…