Εσθονία Λεττονία Λιθουανία Φινλανδία Καλοκαίρι με …δόσεις Βαλτικής

[psilos3]

Η πρώτη δόση Λετονίας



Ξύπνησα πρωί για να φάω το πολύ δυνατό πρωινό του ξενοδοχείου που είχα προπληρώσει από το προηγούμενο απόγευμα (δε θυμάμαι κόστος), αλλά και για να κάνω μια ακόμη βόλτα στην πόλη στο λίγο χρόνο που μου απέμενε κατηφορίζοντας στο κέντρο:

Εξ αρχής ο καιρός είχε δείξει τα δόντια του με κρύο για την εποχή και 15 βαθμούς οπότε δεν αποδείχτηκε σοφή ιδέα, πόσο μάλλον όταν ξεκίνησε η βροχή ευτυχώς χωρίς να μου χαλάσει τη φωτογραφία που είχα κατά νου:

Ίσα που πρόλαβα να πάω τρέχοντας προς το δημαρχείο για να γλιτώσω από την μπόρα, περιμένοντας σα τον χαζό κανένα εικοσάλεπτο να κοπάσει.

Όχι τίποτε άλλο, έπρεπε να πάω να πάρω το σακίδιο μου, να περπατήσω ως τον κεντρικό σταθμό για να πάρω το αστικό νο2 που θα με έφερνε στ’ αεροδρόμιο. Ε όλα αυτά με τη βροχή ήταν σαφώς πιο δύσκολα να γίνουν, φτάνοντας στην ώρα μου μεν, βρεγμένος ως το κόκκαλο για άλλη μια φορά στην εκδρομή δε:

Δε πειράζει, όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Λιθουανία, ψηλά πάνω απ’ τα σύννεφα:

Η αλλαγή του προγράμματος της κατά τα άλλα αδιάφορης Air Baltic με έκανε να έχω τελικά ένα μεγάλο οκτάωρο κενό στην Λετονία και την πόλη της Ρίγας που κάπως έπρεπε να καλυφθεί, επιλέγοντας αρχικά να βγω μια ωραία βόλτα και κατά δεύτερο λόγο να κλείσω μια πρόσβαση στο Lounge καθώς πετούσα αργά το βράδυ για Θεσσαλονίκη. Που να ήξερα ότι και τα δύο θα ήταν κακές κινήσεις…

Αφού άφησα το σακίδιο μου στον χώρο φύλαξης αντί 7€, βγήκα από το αεροδρόμιο με κατεύθυνση τη στάση του γεμάτου λεωφορείου το οποίο πρόλαβα στο τσακ. Που να φανταστώ όμως ότι κάποια έργα στο δρόμο (τελικά δε τα έχει αυτά μόνο η Σαλονίκη) και η ασύστολη βροχή που έπεφτε θα με κάνουν να περάσω την επόμενη μία ώρα και σαρανταπέντε λεπτά όρθιος μέσα σ’ ένα γεμάτο μέσο που έκανε χιλάδες σταμάτα – ξεκίνα σε μια διαδρομή υπό φυσιολόγικές συνθήκες του μισάωρου!

Με νεύρα τσατάλια κατέβηκα λοιπόν στις έξι παρά, βρίζοντας την ατυχία μου, βρίζοντας τον αέρα που μου έπαιρνε την ομπρέλα, βρίζοντας και τον καιρό που με είχε κάνει πάλι μούσκεμα, βρίζοντας γενικά σ’ ένα σκηνικό που μόνο έτσι δεν είχα στο μυαλό μου, στεκούμενος στην όχθη του ποταμού απέναντι από τη γέφυρα «Dzelceļa» και την εθνική βιβλιοθήκη της Λιθουανίας:

Προκειμένου να έχω αντιμέτωπη μόνο τη βροχή κι όχι τον αέρα έτρεξα γρήγορα προς την υπόγεια διάβαση με σκοπό να κρυφτώ στα στενάκια του κέντρου, περνώντας μπροστά κι από το μνημείο των Λετονών τυφεκιοφόρων, αφιερωμένο στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο:

Γνωρίζω πως οι συνθήκες δεν ήταν ακριβώς ιδανικές, όμως δε μπόρεσα να αντισταθώ στην ομορφιά του ιστορικού κέντρου αυτής εδώ της πόλης αποτυπώνοντας μερικές φωτογραφίες κάτω από την ομπρέλα μου:

Η πεποίθηση που είχα στο Βίλνιους που μου έκανε πιο «Πολωνικό» διαφοροποιήθηκε στη Ρίγα, με αυτήν εδώ την πόλη να φέρνει στο μυαλό μια πιο ελαφριά εκδοχή αυτών της Σκανδιναβίας, τουλάχιστον όσων έχω δει έως τώρα:

Δεν υπήρχε περίπτωση να το κουράσω περισσότερο, έπρεπε και κατά κύριο λόγο να στεγνώσω οπότε συμβουλεύτηκα βιαστικά τον ηλεκτρονικό χάρτη, με το μήνυμα να είναι ξεκάθαρο. Πήγαινε κατευθείαν στην «O'Paps pub» ,πιάσε ένα σκαμπό και μη σταματάς να παραγγέλνεις παρά μόνο όταν κοπάσει η βροχή:

Όταν βέβαια αυτό συνέβη δε μου απέμενε πολύς χρόνος μιας και δεν ήξερα πλέον αν θα έχω τα ίδια και στην επιστροφή, καθώς δε μπορούσα να βασιστώ στους χάρτες όπως περίτρανα αποδείχτηκε λίγες ώρες πριν:

Αρκέστηκα λοιπόν σε μερικές σύντομες βόλτες σταμπάροντας και κάποια μαγαζιά με σκοπό να τα έχω στα υπόψιν στην επικείμενη επιστροφή μου δύο μήνες μετά. Τώρα που έβλεπα την πόλη υπό κάπως πιο φυσιολογικές συνθήκες επιτέλους άρχισα να καταλαβαίνω πόσο καλύτερη μπορούσε να είναι. Στα κοντά λοιπόν:

Αποδείχτηκε πως έπραξα σοφά και κινητοποιήθηκα νωρίς, περιμένοντας αρκετή ώρα το λεωφορείο του αεροδρομίου με τα δρομολόγια να έχουν διαταραχθεί λόγω της κίνησης όπως είναι φυσικό:

Γιατί όλα αυτά; Για να πάω απλά στο χειρότερο Lounge και να πετάξω τα λεφτά μου, που θα ήταν πολύ καλύτερα να τα αξιοποιήσω στη Ρίγα και να γυρίσω απευθείας για την πτήση. Δε πειράζει, αυτά είναι μαθήματα, τουλάχιστον έμεινα ευχαριστημένος από την πληθώρα ποτών που προσφέρονταν, μπαίνοντας έτσι στο εντελώς αταίριαστο (λες και βάλανε ότι περίσσευε στην αποθήκη) αεροσκάφος της επιστροφής. Ώρα 11:30 το βράδυ κι έμοιαζε σαν σούρουπο:

Ρίγα, στο επανιδείν!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 6
• 7
• 8
• 9
• 10
• …

  Go to chapter

  Go
• 19

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 8 of 19

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[chris7]

Καλοκαίρι με …δόσεις Βαλτικής​

Σιγά την πρωτοτυπία ρε ψηλέ θα μου πείτε και θα ‘χετε απόλυτο δίκιο μιας και το παραπάνω σενάριο σίγουρα δεν αποτελεί κάτι διαφορετικό απ’ όσα αντίστοιχα έχουμε διαβάσει κατά καιρούς.
Η συγκεκριμένη τετράδα χωρών είναι θα έλεγε κανείς «νόρμα» μεταξύ ταξιδιωτών, πόσο μάλλον κατά τη θερινή περίοδο που οι περισσότεροι είτε έχουν παραπάνω μέρες να διαθέσουν είτε απλά αποζητούν ένα δροσερό βόρειο προορισμό.

Το πιο φυσιολογικό υπό αυτές λοιπόν τις συνθήκες είναι κάποιος να δει μονοκοπανιά όλες τις Βαλτικές, να χώσει και κανένα Ελσίνκι είτε στην αρχή είτε στο τέλος -αναλόγως ποια πτήση τον εξυπηρετεί- και να φτιάξει έτσι ένα ταξίδι λίγο – πολύ προδιαγεγραμμένο, καθώς παίζει ρόλο η ευκολία της μετάβασης από τη μια χώρα στην άλλη που εξυπηρετεί αυτά τα σχέδια, είτε οδικώς, με τρένο, είτε με οικονομική πτήση από τις πολλές που υπάρχουν διαθέσιμες, αλλά ακόμα και με πλοίο όπου αυτό είναι εφικτό.

Συμφωνούμε ως εδώ; Νομίζω ναι απαντώ με σιγουριά, μιλώντας πάντα για το σύνηθες της υπόθεσης εργασίας που αναλύουμε. Να όμως που εγώ ως γνωστός περίεργος έμελλε να το αλλάξω και αυτό, όχι ακριβώς επειδή το ήθελα, αλλά ίσως περισσότερο επειδή προέκυψε, ή αν θέλετε επειδή μια αλληλουχία γεγονότων με οδήγησε σε αυτό τον ανισόρροπο σχεδιασμό που με έφερε δύο φορές μέσα σε δυο μήνες του καλοκαιριού του 2025 στην ίδια πλευρά τις Βαλτικής, κάτι που φυσικά θα αναλύσω εκτενώς.

Κάστρο Trakai, Βίλνιους, Λιθουανία
View attachment 510173

Αρχικά ήταν μια προσφορά της Air Baltic που πετάει τα τελευταία χρόνια από τη Θεσσαλονίκη και μου έκλεισε το μάτι για το αγαπημένο μου τριήμερο του Πνεύματος, που είχε ως απώτερο σκοπό τη μετάβαση μου στη Λιθουανία και το Βίλνιους (με σύνδεση στη Ρίγα) για ένα τριήμερο.

Melngalvju nams, Ρίγα, Λετονία
View attachment 510174

Κατόπιν προέκυψε μια ευκαιρία από τις καλές της λατρεμένης Ryan που συνέδεσε εδώ και λίγο καιρό το Ελσίνκι με την πόλη μας που όπως αντιλαμβάνεστε δεν άφησα να πάει χαμένη για τον 15αύγουστο, έτσι απλά για να βρίσκεται.
Τι έμενε; Μα μια ωραία ακόμη προσφορά της Aegean που με έβαλε στον πειρασμό να κλείσω πολύ οικονομικά για μετάβαση και πάλι στη Ρίγα κλείνοντας τον κύκλο, ή καλύτερα αυτό το ταξιδιωτικό τουρλουμπούκι του καλοκαιριού.

Stephen The Seagull, Ταλίν, Εσθονία
View attachment 510175

Ένα καλοκαίρι που για προσωπικούς λόγους είχα εξ αρχής αποφασίσει να το περάσω μακριά από τα αγαπημένα μου νησιά, οπότε όλος αυτός ο ανορθόδοξος σχεδιασμός ίσως ήταν και λίγο ευκαιρία ασχέτως που δεν είχα εξ’ αρχής κάτι τέτοιο στο μυαλό μου.

Senaatintori, Ελσίνκι, Φινλανδία
View attachment 510176

Κάπως έτσι όμως δε φτιάχνονται καμιά φορά κάποια όμορφα ταξίδια;
Προκύπτουν βάσει εξέλιξης κι ευκαιριών, κάτι που όπως διαπιστώνω τα τελευταία χρόνια μόνο κακό δεν είναι.

Ας πάμε παρέα να δούμε αναλυτικότερα τι και πώς...

Μπράβο ψηλέ.
Πάντα τέτοια.
Περιμένουμε την συνέχεια

 

[fenia42]

Τελείωνε ! Έχεις και Αφρική

 

[psilos3]

Μπράβο ψηλέ.
Πάντα τέτοια.
Περιμένουμε την συνέχεια

Να είσαι καλά! Η συνέχεια στην οθόνη αναλυτικά.

Τελείωνε ! Έχεις και Αφρική

Κάθε πράμα στον καιρό του. Για εκεί ετοιμάζω υπερπαραγωγή!

 

[psilos3]

Προετοιμασία & σχεδιασμός



Αναφέρθηκα ήδη στα αεροπορικά και την απουσία κάθε λογικής έτσι όπως τα έφερε η φάση, ωστόσο μόνο παράπονο δεν έχω τελικά τώρα που το σκέφτομαι, καθώς τα 310 περίπου ευρώ (147 Air Baltic, 110 Aegean, 45 Ryan) για δύο διαφορετικές μεταβάσεις τα λες ανεκτά. Θεσσαλονίκη - Βίλνιους και πίσω στην πρώτη περίπτωση μέσω Ρίγας, Θεσσαλονίκη – Ρίγα μέσω Αθηνών στη δεύτερη κι επιστροφή Ελσίνκι – Θεσσαλονίκη.

Για το μεγάλο κόστος των διαμονών τα λέμε και τα ξαναλέμε τον τελευταίο καιρό όλο και πιο πολύ, πόσο μάλλον στην περίπτωση του μεμονωμένου ταξιδιώτη καλή ώρα που όλα διαιρούνται με τη μονάδα. Τι να κάνω, αυτό ήταν το τίμημα, έτσι με κυριότερο κριτήριο το βολικό της τοποθεσίας και όσο πιο προσιτά οικονομικό γινόταν προχώρησα στις εξής κρατήσεις:

• City Hotels Rūdninkai στην πόλη του Βίλνιους και κόστος 111€ για δύο βράδια μέσω booking.
• Three Crowns Residents στο Ταλίν με κόστος 106€ για δύο βράδια από την ίδια πλατφόρμα
• Hestia Hotel Draugi στη Ρίγα επίσης μέσω booking στα 132€ για δύο βράδια
• Scandic Helsinki Hub στο Ελσίνκι μέσω του Hotels και τιμή περίπου 94€ για ένα βράδυ βάσει προσφοράς που έτρεχε.

Μπορεί το σύνολο να κρίνεται κάπως τσουχτερό για το άθροισμα μιας εβδομάδας διαμονών (κόστος που δε ξέρω αν μπορούσε να διαφοροποιηθεί αν περίμενα λίγο περισσότερο και δε τα έκλεινα βιαστικά), υπήρχε όμως το πρωινό γεύμα στα τρία τελευταία γεγονός που έπαιξε το ρόλο του, με τις επιλογές να κρίνονται απόλυτα εύστοχες ως προς την ποιότητα αλλά ακόμα περισσότερο ως προς τις θέσεις στο κέντρο των πόλεων, κάτι πολύ σημαντικό για τέτοια μικρά ταξίδια.

Το επόμενο που έπρεπε να έχω κατά νου ήταν οι μετακινήσεις, που επίσης απαιτούσαν σκέψη και ένα κάποιο προγραμματισμό. Κατέληξα έτσι αρχικά στη μετάβαση με το αγαπημένο flixbus από τη Ρίγα στο Ταλίν με κόστος 14,50€, το οποίο μετά προσάρμοσα ξανά σε βολικότερο ωράριο χωρίς χρέωση:

Για το δρομολόγιο μεταξύ Ταλίν – Ελσίνκι που η επιλογή του πλοίου (άλλο που δεν ήθελα) αποτελούσε μονόδρομο, έκανα την κράτηση μου μέσω της εφαρμογής της «Tallink Silja» σε κόστος 39,30€:

Πιο πολύ για να έχω συνέπεια στο πρόγραμμα μου έκλεισα και το δρομολόγιο του τρένου μεταξύ Βίλνιους – Τρακάι από την πλατφόρμα της LTG_LINK του Λιθουανικού σιδηροδρόμου σε μικρό κόστος τύπου 3-4 € που δε θυμάμαι ακριβώς:

Τέλος, ένα ακόμα αξιοθέατο που ανακάλυψα και πληροφορήθηκα λίγες μέρες πριν φύγω (τη δεύτερη φορά) ήταν και το μουσείο Kiek in de Kök μαζί με τις στοές Bastion, και πάλι καλά που έγινε αλλιώς θα έχανα ίσως το καλύτερο, κλείνοντας εισιτήριο κόστους 16€ μέσω της επίσημης ιστοσελίδας προκειμένου να μην έχω δυσάρεστες εκπλήξεις.

Ήμουν έτοιμος; Όχι ακόμα.
Που πήγαινα απροετοίμαστος και δίχως διάβασμα του Travelstories και ηλεκτρονικής όπως πάντα κατάρτισης των χαρτών μου; Κυριολεκτικά πουθενά!

Ευτυχώς οι πληροφορίες για το συγκεκριμένο σετ πόλεων αφθονούν στην κοινότητα μας.
Τώρα μάλιστα, μπορούσα να δηλώσω ετοιμότητα.

 

[Sassenach77]

ανισόρροπο σχεδιασμό που με έφερε δύο φορές μέσα σε δυο μήνες του καλοκαιριού του 2025 στην ίδια πλευρά τις Βαλτικής,

Το να πας δύο φορές σε σύνολο 6-7 ημερών και να επισκεφτείς αυτές τις 4 χώρες δεν έχει και πολύ μεγάλη διαφορά απο τη βδομάδα που αφιερώνουν όλοι για να πάνε σε αυτές τις χώρες. Το "ανισόρροπο" είναι να αφιερώσεις παράδειγμα 2 βδομάδες για να δεις ας πούμε μιάμιση χώρα της Βαλτικής. Αυτή η εντύπωση μου έχει δημιουργηθεί τουλάχιστον.

Τα αεροπορικά για συγκεκριμένες μέρες μου έβγαιναν πάνω απο 400€ κάτι που μου φαινόταν υπερβολικό. Ή τέλος πάντων μου καθόταν στραβά για κάποιο λόγο που δεν μπορώ να προσδιορίσω ακριβώς..

 

[psilos3]

Το να πας δύο φορές σε σύνολο 6-7 ημερών και να επισκεφτείς αυτές τις 4 χώρες δεν έχει και πολύ μεγάλη διαφορά απο τη βδομάδα που αφιερώνουν όλοι για να πάνε σε αυτές τις χώρες. Το "ανισόρροπο" είναι να αφιερώσεις παράδειγμα 2 βδομάδες για να δεις ας πούμε μιάμιση χώρα της Βαλτικής.

Εξαρτάται, αυτό είναι και θέμα προτεραιοτήτων αλλά και πολυτέλειας χρόνου του καθενός. Στην περίπτωση μου το ένα έφερε τ' άλλο. Σαφώς και είναι πολύ ωραίο να βλέπεις ότι περισσότερο γίνεται σε μια χώρα κι όχι μια πόλη μεμονωμένα, δε βγαίνει σε όλους όμως.
Έχεις δίκιο για τον κανόνα, αυτό έχω καταλάβει κι εγώ, 7-10 μέρες.

Τα αεροπορικά για συγκεκριμένες μέρες μου έβγαιναν πάνω απο 400€ κάτι που μου φαινόταν υπερβολικό.

Είναι υπερβολικό. Ευτυχώς που μας έβαλε η Ryan το Ελσίνκι στο κόλπο. Κοτσάρεις και καμιά προσφορά της AirBaltic ή Aegean και βγαίνει.

 

[paulie_walnuts]

α ρε φιλαράκι το έκανα εν μέρει πέρυσι (Ελσίνκι - Ταλίν), φέτος μου έλειψε η δροσιά, οι σάουνες και τα ψωμάκια κανέλλας, με βλέπω ξανά του χρόνου προς τα πάνω

 

[psilos3]

α ρε φιλαράκι το έκανα εν μέρει πέρυσι (Ελσίνκι - Ταλίν), φέτος μου έλειψε η δροσιά, οι σάουνες και τα ψωμάκια κανέλλας, με βλέπω ξανά του χρόνου προς τα πάνω

Δροσιά κυρίως στο Ελσίνκι που σε κάποια φάση είχε 15-16 βαθμούς, όνειρο, στο Ταλλινν ιδροκόπησα με 22-23 να φανταστείς, ακόμα το θυμάμαι.

 

[Sassenach77]

Εξαρτάται, αυτό είναι και θέμα προτεραιοτήτων αλλά και πολυτέλειας χρόνου του καθενός. Στην περίπτωση μου το ένα έφερε τ' άλλο. Σαφώς και είναι πολύ ωραίο να βλέπεις ότι περισσότερο γίνεται σε μια χώρα κι όχι μια πόλη μεμονωμένα, δε βγαίνει σε όλους όμως.

Δεν ξέρω πως προέκυψε αυτό απο τα λεγόμενα μου. Σχολίασα μόνο το "ανισόρροπο" που έγραψες για το σχεδιασμό του ταξιδιού σου που εγώ το βρίσκω ισορροπημένο, τουλάχιστον βάση των ταξιδωτικών συνηθειών που βλέπω. Το οτι το "έσπασες" σε δύο κομμάτια δεν έχει και πολύ σημασία για μένα τουλάχιστον.
Αλλά αφού το αναφέρεις, και χωρίς να θέλω να καταχραστώ το χώρο της ιστορίας σου, θεωρώ οτι ο μέσος Έλληνας που ενδιαφέρεται για τα ταξίδια μπορεί να αφιερώσει μία βδομάδα εύκολα για να κάνει ένα ταξίδι. Άρα δεν είναι θέμα πολυτέλειας χρόνου η επιλογή των ταξιδιωτικών προορισμών για μία βδομάδα, αλλά μόνο θέμα επιλογών και προτεραιοτήτων. Ο καθένας όπως βολεύεται.

 

[psilos3]

Το οτι το "έσπασες" σε δύο κομμάτια δεν έχει και πολύ σημασία για μένα τουλάχιστον.

Φαινομενικά δεν έχει λογική γι' αυτό και το έγραψα έτσι, ωστόσο ήταν κάτι που προέκυψε, δεν έγινε βάσει σχεδίου. Αν το ήξερα ή το υπολόγιζα εκ των προτέρων ίσως κι εγώ να το έκανα σε μια βδομάδα όλο το πλάνο μονοκοπανιά.

Άρα δεν είναι θέμα πολυτέλειας χρόνου η επιλογή των ταξιδιωτικών προορισμών για μία βδομάδα, αλλά μόνο θέμα επιλογών και προτεραιοτήτων.

Σαφώς, το ίδιο ακριβώς λέμε, άλλος εφόσον έχει μια βδομάδα διαθέσιμη μπορεί να θέλει να την αφιερώσει σε μια πόλη μόνο, εγώ συνήθως κοιτάω κάτι περισσότερο ή πιο μακρινό.

 

[psilos3]

Εν αρχή ην το Vilnius



Επιστροφή στο αγαπημένο καλοκαιρινό τριήμερο λοιπόν και μετά από ένα σίγουρα ευχάριστο διάλειμμα τον Ιούνη του ’24 στα Διαπόντια νησιά, αυτό του ’25 ήταν που θα επέστρεφα εμφατικά στα γνωστά ταξίδια του εξωτερικού. Εύκολη πτήση, δύσκολη ώρα η 3:30 το ξημέρωμα μιας και δε προλαβαίνεις να κοιμηθείς καθόλου…

‘Έτσι βασανιστικά λόγω αυπνίας κύλησαν οι ώρες μέχρι να πρωτοαντικρίσω από το παράθυρο μου τις όμορφες και κατάφυτες ακτές της Βαλτικής πάνω από τη Ρίγα. Στις 6 το πρωί είχαμε κιόλας προσγειωθεί κι αφού πήρα κάτι να τσιμπήσω από το πανάκριβο κατά τα άλλα αεροδρόμιο περίμενα την επόμενη πτήση της Air Baltic με τελικό μου προορισμό το Βίλνιους:

Μισή ώρα με 40 λεπτά κράτησε κι αυτή, οδηγώντας με πολύ γρήγορα προς την έξοδο του ιδιαίτερα ωραίου και συνάμα μικρού αεροδρομίου, προκειμένου να μπω αμέσως στο αστικό λεωφορείο για τον κεντρικό σταθμό της πόλης με κόστος μόλις 0,90€.

Η τύχη μου στο ξενοδοχείο όπου έφτασα 10 λεπτά μετά περπατώντας ήταν αντιστρόφως ανάλογη με την κούραση μου, μαθαίνοντας ότι θα παραλάβω το δωμάτιο στην καλύτερη περίπτωση κατά τη μία, με την ώρα να είναι ακόμα εννιά. Ας είναι, συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια, καφεδάκι στο απέναντι καφέ για δυνάμεις, φωτογραφική στα χέρια και βουρ για εξερεύνηση της πόλης, αρχής γενομένης από τον μπαρόκ ναό «Visų Šventųjų» του 17ου αιώνα και τους πάγκους των μικροπωλητών με τα ρετρό αντικείμενα απέναντι του:

Ήταν ουσιαστικά οι πρώτες μου προσπάθειες να προσαρμοστώ στην περιοχή, με την ευκαιρία όμως της ώρας που είχα στη διάθεση μου να μπορέσω να «βγάλω» από τον χάρτη ορισμένα αξιοθέατα. Γι’ αυτό το λόγο ίσως έφτασα μέχρι τον πεζόδρομο «Aušros Vartų g» όπου αν κάτι ξεχωρίζει είναι η ιστορική πύλη της πόλης κατασκευής του 15ου αιώνα με το όνομα «Aušros vartai» όπου πάνω της δεσπόζει ακόμη ένας ναός με τη γνωστή εικόνα της παναγίας, κάτι που έκανε αρκετούς να κοντοσταθούν για να τον θαυμάσουν:

Το δικό μου μέλημα όμως μόλις πέρασα την πύλη ήταν να κατευθυνθώ προς την κλειστή αγορά «Halės Turgus» όπου εκτός της συνηθισμένης φωτογράφισης και της αγαπημένης περιήγησης μου ανά τον κόσμο έψαχνα και κάτι σε φαγώσιμο:

Γεγονός είναι πως το Βίλνιους διαθέτει πληθώρα ναών και ο «Šv. Kazimiero» ήταν ακόμα ένας που θα έβλεπα για αρκετές φορές μέσα στο τριήμερο μιας και βρίσκεται σε κομβικό σημείο του κέντρου της πόλης, όπου θα βρισκόμουν κι εγώ λίγο μετά:

Η ηλιόλουστη μέρα με την τόση-όση ζέστη βοηθούσε εξαιρετικά να αποτυπωθεί στο φακό η όμορφη αυτή πόλη και το ιστορικό της κέντρο που πλέον κινούμουν:

Πλακόστρωτοι δρόμοι –πεζοδρομημένοι και μη- με οδηγούσαν απ’ το ένα σημείο στο άλλο με ιδιαίτερη ευκολία, καταλήγοντας ως το παλάτι «Šuazelių»

Εκεί βρίσκεται και το προεδρικό μέγαρο της Λιθουανίας στο οποίο θα επανερχόμουν λίγο αργότερα, φροντίζοντας πρωτίστως να δω την περιοχή:

Ένα υπέροχο επισκέψιμο αίθριο στην πίσω πλευρά του μεγάρου οδηγούσε και πάλι στα κεντρικότερα σημεία μιας πόλης που δε σας κρύβω ότι μου είχε κάνει εντύπωση με το καλημέρα:

Καθώς προχωρούσα στην «Dominikonų g» διαπίστωσα ότι εκεί βρίσκεται ακόμη ένα αξιοθέατο της λίστας, ο ναός «Dvasios bažnyčia» περιστοιχισμένος από διάφορα κτήρια και με εντυπωσιακό (που θύμιζε ορθόδοξο ναό) εσωτερικό:

Θρησκευτικό ήταν και το επόμενο επισκέψιμο σημείο της λίστας μου, με τον μπαρόκ ναό «Kotrynos bažnyčia» ανακατασκευασμένο κατά τον 17ο αιώνα να αποτελεί ακόμη ένα χαρακτηριστικό τοπόσημο:

Όχι βέβαια σαν αυτό του δημαρχείο της πόλης «Rotušės aikštė» όπου συνάντησα κατά την επιστροφή μου, με μια μηχανοκίνητη μάζωξη φίλων της βέσπας να διεξάγεται στην πλατεία μπροστά του την ώρα εκείνη:

Εντάξει, στο ξενοδοχείο πήγαινα αλλά δεν έπρεπε πρώτα να με καλωσορίσω στην πόλη; Ένα πρώτο παγωμένο Pint στο «BIX Baras» ήταν νομίζω ο καλύτερος τρόπος.

Για πιο ελαφρύ ύπνο…