Αζερμπαϊτζάν Αρμενία Γεωργία Καύκασος: Στην άκρη της Ευρώπης

travelbreak

Member
Μηνύματα
1.731
Likes
14.343
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
Υπερσιβηρικός

Εύξεινος Πόντος και Γεωργιανά βουνά.

Τώρα είναι βράδυ κοντά στα μεσάνυκτα και βρισκόμαστε κοντά στα σύνορα με την Αρμενία, στην περιοχή της Vardzia. Παρασκευή, 27/7/2018

Και σήμερα η μέρα είχε το ανάλογο ενδιαφέρον και φυσικά το σχετικό τρέξιμο για να προλάβουμε όσο γίνεται περισσότερα σε τούτη τη χώρα. Φύγαμε αρκετά νωρίς από το ξενοδοχείο που μείναμε και πήραμε κατεύθυνση για το Μπατούμι, να δούμε αυτή την πόλη που είχαμε ακούσει ότι είναι όμορφη. Αλλά ο δρόμος δεν ήταν και τόσο καλός. Βέβαια δεν υπήρχε χωματόδρομος, όμως για να διανύσουμε αυτά τα 100 χιλιόμετρα που έμεναν κάναμε σχεδόν τρεις ώρες και χωρίς ιδιαίτερες στάσεις. Η περιοχή ήταν τελείως επίπεδη και δεν είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Μόνο μία στάση 10 λεπτών κάναμε σε κάποιο παραλιακό χωριό για να δούμε τον Εύξεινο Πόντο, ο οποίος σε κείνο το σημείο είχε μία πολύ όμορφη παραλία που ήταν γεμάτη κόσμο που έκανε μπάνιο. Η θάλασσα φαινόταν καλή αλλά δεν είχαμε καθόλου διάθεση, μα ούτε και χρόνο για μία βουτιά, αν και κρατάμε το μαγιό μας.



Όταν πήγαμε στο Μπατούμι παρκάραμε για μία περίπου ώρα κοντά στην παραλία και στο κέντρο της πόλης και κάναμε βόλτα. Η πόλη πραγματικά μας μάγεψε με τα ωραία κτίρια και την καθαριότητά της. Δεν είναι μεγάλη και ωραία όσο η Τιφλίδα, όμως έχει ωραία κτίρια και όχι ιδιαίτερα μεγάλα. Και σήμερα στο Μπατούμι βρίσκουμε πολλές αναφορές στην αργοναυτική εκστρατεία, όπως είχαμε δει και στην Τιφλίδα. Για παράδειγμα σήμερα είδαμε ένα πολύ υψηλό άγαλμα με την Μήδεια να κρατάει το χρυσόμαλλο Δέρας. Νομίζω ότι οι γεωργιανοί είναι περήφανοι που η πατρίδα τους ήταν τόσο σημαντική για τους Αρχαίους Έλληνες. Τόσο με τους αργοναύτες όσο και με τον Προμηθέα. Ένα άλλο ελληνικό στοιχείο που βρίσκουμε συχνά εδώ είναι στις εικόνες των εκκλησιών, όπου πολλές από αυτές έχουν τα ονόματα των Αγίων που απεικονίζουν με ελληνική γραφή. Για παράδειγμα έχουμε δει τον Άγιο Γεώργιο, την Αγία Ελένη, τον Άγιο Κωνσταντίνο, την Παναγία την Φανερωμένη και πολλά άλλα. Μάλλον πρόκειται για σχετικά παλιές εικόνες.









Είναι λίγο μακρύς ο λαιμός της.






Ο τελικός προορισμός της σημερινής μέρας ήταν η περιοχή της Βάρτζια, Vardzia. Απέχει από το Μπατούμι ίσως και περισσότερα από 150 χιλιόμετρα. Ξεκινήσαμε λοιπόν το μεσημέρι πια από το Μπατούμι. Στο πρόγραμμα (αν διαμέναμε στην πόλη) ήταν να ξεκινήσουμε το αργότερο στις δέκα το πρωί. Αλλά είχε χαθεί αρκετός χρόνος.

Στην αρχή ο δρόμος ήταν αρκετά καλός αλλά μετά μπήκαμε σε ένα ατελείωτο και πανέμορφο φαράγγι. Ο δρόμος ήταν βέβαια άσφαλτος, αλλά με αρκετά προβλήματα στο οδόστρωμα. Εννοείται ότι κάναμε συχνότατες στάσεις για να αποθανατίσουμε τα όμορφα ποτάμια και τα γραφικότατα χωριά. Αυτά τα χωριά, όπως και του Καυκάσου είναι πραγματικά υπέροχα. Τις περισσότερες φορές είναι χαμένα στα δάση. Από την πλευρά του δρόμου τα βλέπεις στην απέναντι μεριά του φαραγγιού να σκαρφαλώνουν στις πλαγιές ή να κάθονται σε πλατώματα, συνήθως αρκετά υψηλά.







Πώληση καπνού:


Ο δρόμος (που επίσημα ονομάζεται Batumi-Akhaltsikhe) άρχισε να χαλάει όταν φτάσαμε σε κάποιο χωριό που ονομάζεται Khulo και από τότε έγινε χωματόδρομος που δεν μπορείς να τον τρέξεις με περισσότερα από 20 χιλιόμετρα την ώρα. Ανεβαίνει πάνω σε ένα βουνό από ένα πέρασμα που είναι σε υψόμετρο σχεδόν δύο χιλιομέτρων. Το οδόστρωμα του χωματόδρομου είναι σε σχετικά κακή κατάσταση γι αυτό και πολύ συχνά βλέπαμε μηχανήματα και ανθρώπους να επιδίδονται στην κατασκευή και βελτίωση του. Κατά διαστήματα είχε άσφαλτο σε κακή κατάσταση για λίγα μέτρα. Φαινόταν ότι πριν χρόνια είχε κατασκευαστεί και τότε ήταν καλός, αλλά με το να μη γίνεται συντήρηση έγινε χάλια.

Στην κορφή του βουνού που περάσαμε, και ονομάζεται Goderdzi Pass, ήταν ένα πολύ όμορφο χωριό το οποίο ήταν πολύ γραφικό. Πολλοί άνθρωποι ήταν στους δρόμους και κοιτούσαν τους περαστικούς και άλλοι μάζευαν τα βόδια τους.











Ο δρόμος είχε αρκετή κίνηση και έτσι αν και κακός δεν μας τρόμαζε γιατί ξέραμε ότι και να συνέβαινε κάτι στο αυτοκίνητό μας, κάποιος θα μας βοηθούσε. Εντάξει, δεν ήταν τόσο κακός όσο στο Ushguli, δυο μέρες πριν. Από ένα σημείο και μετά, όταν το αυτοκίνητο πατούσε λίγη άσφαλτο ακούγαμε να κάνει η ρόδα μπροστά δεξιά ένα κρότο, σαν κάτι να είχε καρφωθεί στη ρόδα. Ο Γιάννης έλεγε να το ψάξουμε αλλά η Ντίνα έλεγε να μην το κάνουμε μέχρι να φτάσουμε σε κάποια πόλη, δηλαδή στο Akhaltsikhe. Με τα πολλά το αποφασίσαμε και κοιτάξαμε, οπότε είδαμε ότι είχε καρφωθεί μία χοντρή βίδα στη ρόδα μας. Προχωρήσαμε χωρίς να κάνουμε τίποτα και λίγο αργότερα φτάσαμε σε κανονικό δρόμο με άσφαλτο. Ρωτώντας στα βενζινάδικα αν υπάρχει κάποιο βουλκανιζατέρ μας είπαν ότι έχει παρακάτω. Το πρώτο που βρήκαμε ήταν ήδη κλειστό αφού η ώρα είχε πάει 7:30.

Εμείς τρέχαμε γρήγορα στον άσφαλτο για να προλάβουμε πριν τις 8:00 μη τυχόν και κλείσει το όποιο βουλκανιζατέρ. Εγώ είπα στους υπόλοιπους να μην τρέχουμε γρήγορα γιατί η βίδα μπορεί να φύγει ωθούμενη από την φυγόκεντρο δύναμη. Εκείνοι με κοίταξαν σαν χάνοι αφού δεν κατάλαβαν και πολλά. Ψήφισαν να τρέξω όσο μπορώ και αφού δεν είχε φύγει ως τότε δε θα έφευγε και τώρα. Εγώ τους εξήγησα ότι λόγω ταχύτητας θα φύγει η βίδα. Επέμεναν. Το πάτησα κι εγώ μέχρι τα 100 και έγινε το αναπόφευκτο: με τη φυγόκεντρο δύναμη η βίδα εκσφενδονίστηκε με συνέπεια σε ένα λεπτό το λάστιχο να ξεφουσκώσει τελείως. Ενώ πριν δεν είχε χάσει σχεδόν καθόλου αέρα. Όλοι μαζί, και ιδιαίτερα εγώ με τον Γιάννη βοηθήσαμε ώστε να αλλάξουμε το λάστιχο γρήγορα και να βάλουμε τη ρεζέρβα. Λίγα χιλιόμετρα αργότερα βρήκαμε το βουλκανιζατέρ όπου με 10 λάρι καταφέραμε και φτιάξαμε το λάστιχο. Έτσι μας έφυγε το άγχος.

Αρχικά, όταν φτάσαμε στο βουλκανιζατέρ, το οποίο είναι τμήμα ενός βενζινάδικου, οι άνθρωποι πήγαν να μας πλύνουν το αυτοκίνητο (και με το δίκιο τους) γιατί νόμιζαν ότι αυτό θέλαμε, αφού ήταν τόσο βρώμικο. Μου λένε να κλείσω τα παράθυρα. Με νοήματα όλα αυτά γιατί φυσικά οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν σχεδόν καθόλου αγγλικά. Τότε καταλάβαμε την παρεξήγηση και μετακινηθήκαμε στο αντίστοιχο τμήμα.

Από το βουλκανιζατέρ βλέπαμε δίπλα μας το φρούριο του Akhaltsikhe:




Κατόπιν είχαμε αλλά 55 χιλιόμετρα μέχρι τον προορισμό μας, αφού το ξενοδοχείο μας δεν είναι μέσα στο χώρο της Vardzia αλλά 5 χιλιόμετρα πριν. Είναι αρκετά φθηνό. Δεν είναι κάτι ιδιαίτερο, αλλά πρέπει να είναι όμορφο. Δεν το είδαμε πολύ καλά γιατί φτάσαμε νύχτα. Ευτυχώς από το Μπατούμι είχαμε αγοράσει τρόφιμα και μπύρα και έτσι καταφέραμε και φάγαμε αρκετά καλά με την Ντίνα. Το ίδιο έκαναν και ο Γιάννης με τη Μαρ στο δωμάτιό τους. Τα τρόφιμα εδώ, όπως και όλα τα πράγματα είναι πολύ φθηνά, για παράδειγμα σε σούπερ μάρκετ, μία μπύρα δυόμιση λίτρων κάνει επτά λάρι που σημαίνει λιγότερο από δυόμιση ευρώ.

Πριν από λίγο βγήκα και είδα την ολική έκλειψη σελήνης που έχει σήμερα 27 Ιουλίου 2018. Εκεί έξω βρήκα και το ζευγάρι τους ιδιοκτήτες του ξενοδοχείου και τους την έδειξα και καθότανε αρκετή ώρα και την κοιτούσαν. Αυτοί οι άνθρωποι δεν ξέρουν σχεδόν καθόλου αγγλικά. Το ίδιο συμβαίνει στους περισσότερους από τους ιδιοκτήτες των καταλυμάτων που έχουμε μείνει εδώ, διότι είναι άνθρωποι των χωριών και της πόλης οι οποίοι δεν ξέρουν τίποτε παραπάνω από τη δικιά τους γλώσσα. Έτυχε όμως να έχουν ή να κατασκευάσουν ένα κατάλυμα το οποίο διαθέτουν αρκετά φθηνά για μας ώστε να συμπληρώνουν το εισόδημά τους.


 

underwater

Member
Μηνύματα
2.702
Likes
11.130
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ανταρκτική
Άλλη μια ιστορία για Καύκασο λίγες εβδομάδες πριν το ταξίδι μου σε εκείνα τα μέρη! Αναμένω με ενθουσιασμό τη συνέχεια! :)
 

travelbreak

Member
Μηνύματα
1.731
Likes
14.343
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
Υπερσιβηρικός
Άλλη μια ιστορία για Καύκασο λίγες εβδομάδες πριν το ταξίδι μου σε εκείνα τα μέρη! Αναμένω με ενθουσιασμό τη συνέχεια! :)
Για τον Καύκασο κράτα μεγάλες κάρτες μνήμης για φωτογραφίες και βαριά ρούχα για το κρύο!
 

travelbreak

Member
Μηνύματα
1.731
Likes
14.343
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
Υπερσιβηρικός
Και το ταξίδι ξεκινά:

Χθες πολύ πρωί φτάσαμε πολύ νωρίς στο αεροδρόμιο της Τιφλίδας και πήγαμε κατευθείαν στο ξενοδοχείο. Μας περίμενε ένα ταξί του ξενοδοχείου στις αφίξεις. Ξεκουραστήκαμε τρεις ώρες περίπου, στα δωμάτιά μας, αφού είχαμε πληρώσει όλο το βράδυ, και μετά πήγαμε με ταξί στο γραφείο που θα νοικιάζαμε το αυτοκίνητο, που είχα κλείσει καιρό πριν. Ήταν ένα τοπικό γραφείο ενοικιάσεων πολύ φθηνότερο από τις γνωστές φίρμες. Αποδείχτηκε ότι ήταν αρκετά αξιόπιστο αλλά όχι τόσο όσο τα μεγάλα γραφεία. Όμως η τιμή τους ήταν αρκετά ελκυστική: 550 περίπου ευρώ για 16 ημέρες. Δώσαμε και κάποια ποσά ως εγγύηση, τα οποία μας επιστράφηκαν στο τέλος. Εκεί λοιπόν καθυστερήσαμε αρκετά μέχρι να τακτοποιήσουμε τα έγγραφα και η έκπληξη ήταν ότι ο Γιάννης επειδή είναι πάνω από 65 ετών δεν μπορεί να οδηγήσει στις χώρες αυτές. Έτσι ο μόνος οδηγός θα είμαι εγώ. Αυτό ήταν κτύπημα κάτω από τη μέση. Και για το Γιάννη και για μένα. Για εκείνον επειδή του χτύπησε το καμπανάκι για την ηλικία του. Αυτό ισχύει και για εμένα αφού σε 5-6 χρόνια θα υπάρχουν χώρες που δε θα μπορώ να οδηγήσω ενοικιαζόμενο αυτοκίνητο. Για μένα επίσης διότι θα οδηγούσα πολλές ώρες και θα ήταν κουραστικό.

upload_2018-9-29_16-56-31.jpeg


Όταν ο Γιάννης άκουσε ότι δεν θα οδηγεί φοβήθηκε, γιατί έχω τη φήμη του νυσταλέου στο τιμόνι. Και η αλήθεια είναι ότι νυστάζω εύκολα, όχι πάντα όμως. Εγώ τον καθησύχασα, αλλά εκείνος δεν ήταν σίγουρος. Τέλος πάντων τον έπεισα ότι όλα θα πάνε καλά, δεν είχαμε και άλλη επιλογή εκεί. Ελπίζω μετά από αυτό το ταξίδι να κατάλαβε ότι δεν έχω πρόβλημα να οδηγώ και δέκα ώρες την ημέρα.

Εννοείται ότι είχα ιντερνέτ σε αυτό το ταξίδι. Και στη Γεωργία και στην Αρμενία. Στην Τιφλίδα με την πρώτη βόλτα έβαλα μια τηλεφωνική κάρτα SIM με δυνατότητα τηλεφώνου στην χώρα και 6 GB δεδομένα. Ήταν πολύ χρήσιμη.

upload_2018-9-29_16-57-43.jpeg


Όταν τελειώσαμε τις διαδικασίες με το αυτοκήντο, κάναμε βόλτα στην κεντρική πλατεία της δημοκρατίας.

upload_2018-9-29_16-59-6.jpeg


upload_2018-9-29_17-3-36.jpeg


Οι άλλοι τρεις της παρέας μου μπήκαν σε ένα πουλμανάκι που τους έκανε βόλτα στα αξιοθέατα της πόλης, ενώ εγώ που δεν μου άρεσε, έκανα βόλτα με τα πόδια μόνος μου. Πήγα στη υπέροχη παλιά πόλη. Τη μέρα φαίνεται πολύ όμορφη γιατί βλέπεις μια μικρή εγκατάλειψη, που εμένα μου άρεσε. Είδα παλιά σπίτια και εκκλησίες, όμως δεν είδα σχεδόν κανένα τουρίστα.

upload_2018-9-29_17-0-56.jpeg


upload_2018-9-29_17-2-11.jpeg


Προσέξτε τη μοτοσυκλέτα!
upload_2018-9-29_17-4-58.jpeg


upload_2018-9-29_17-6-18.jpeg


Μετά προχώρησα σε πιο τουριστικά μέρη, όπως η εκκλησία Sioni Cathedral, ο επιβλητικός Metekhi Rock με την εκκλησία και το άγαλμα του βασιλιά ιδρυτή της πόλης Γκοργασσάλι και μερικές νέες και παλιές γέφυρες στον ποταμό Mtkvari ή Kura που διασχίζει την πόλη.

upload_2018-9-29_17-7-37.jpeg


upload_2018-9-29_17-8-46.jpeg


upload_2018-9-29_17-10-5.jpeg


Σε κάποια στάση που έκαναν οι υπόλοιποι της παρέας με το «πουλμανάκι της χαράς» όπως το λέμε, ήμουν κοντά και τους είδα και μιλήσαμε λίγο. Και αυτοί πέρασαν καλά και εγώ καλύτερα. Όταν τελείωσαν, μετά από δύο ώρες, συναντηθήκαμε και πήγαμε να πάρουμε το αυτοκίνητο για να πάμε στο ξενοδοχείο μας που βρίσκεται κάπου 12 χιλιόμετρα έξω από την πόλη. Η μεσημεριανή σιέστα ήταν απαραίτητη λόγω κούρασης και ζέστης. Ξεκουραστήκαμε περίπου δύο ώρες και μετά πήραμε το αυτοκίνητο να πάμε στην πόλη ξανά. Φυσικά δεν βρήκαμε να παρκάρουμε εκεί που θέλαμε, παρότι έχω το GPS και τελικά παρκάραμε κάπου μακριά και πήραμε ταξί για να πάμε στο κέντρο. Εκεί ανεβήκαμε πάνω στο φρούριο Narikala με τα πόδια και κάναμε βόλτα και ήταν όμορφα από ψηλά. Μπορείς να ανέβεις και με τελεφερίκ αλλά δεν το προτιμήσαμε.

upload_2018-9-29_17-12-48.jpeg


upload_2018-9-29_17-13-58.jpeg


Αυτό το άγαλμα από κοντά, μόνο προφίλ το τραβάς:
upload_2018-9-29_17-15-17.jpeg


upload_2018-9-29_17-16-24.jpeg


upload_2018-9-29_17-17-48.jpeg


Όταν κατεβήκαμε κάναμε λίγη ακόμα βόλτα στην παλιά πόλη (την τουριστική) και στα μαγαζιά με φαγητό ή ποτό.

upload_2018-9-29_17-18-38.jpeg


upload_2018-9-29_17-19-57.jpeg


upload_2018-9-29_17-21-7.jpeg


Σε ένα από αυτά μόλις βράδιασε καθίσαμε και φάγαμε. Το φαγητό ήταν αρκετά καλό (χοιρινό κεμπάπ και κοτόπουλο) με αρκετά μεγάλες μερίδες με κόστος περίπου 15 ευρώ το ζευγάρι. Μάλιστα ήπιαμε και μπύρες και λίγο κρασί. Φυσικά μετά το φαγητό πήγαμε για ξεκούραση και ύπνο στο ξενοδοχείο, γιατί η μέρα ήταν πολύ δύσκολη. Ήταν όμως και σχεδόν μεσάνυχτα.

Ερχόμαστε τώρα στην δεύτερη μέρα του προγράμματος, δηλαδή στη σημερινή. Το πρόγραμμα που είχα κάνει από το σπίτι είχε πάρα πολλά να κάνουμε και δεν τα κάναμε όλα. Γενικά εγώ βάζω αρκετά στα προγράμματα που κάνω και όσα προλάβουμε. Συνήθως χάνουμε λίγα.

Ξεκινήσαμε αρχικά για να πάμε στο Telavi, που είναι μία όμορφη πόλη με ένα ενδιαφέρον κάστρο σε απόσταση κάπου 100 χλμ από την Τιφλίδα. Κάναμε τις βόλτες μας και κάπου χάσαμε και τη Ντίνα που χώθηκε σε ένα μουσείο και τη βρήκαμε αφού έψαχνα μισή ώρα. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι ήταν στο μουσείο εκείνο, αφού δεν κρατούσε χρήματα να πληρώσει την είσοδο. Πάντως εκείνη είχε τρυπώσει.

upload_2018-9-29_17-22-39.jpeg


upload_2018-9-29_17-24-14.jpeg


Έχουν φαντασία σε αυτές τις χώρες:
upload_2018-9-29_17-25-29.jpeg


Μετά πήγαμε στο Sighnaghi, ένα χωριό που έχει και αυτό ένα μεγάλο φρούριο. Ήταν πολύ τουριστικό και είχε πάει μεσημέρι πια και είχαμε κουραστεί πάρα πολύ σε όλη τη διαδρομή που κάναμε. Δεν ήταν μεγάλη αλλά κάναμε συχνές παρακάμψεις και στάσεις. Επίσης οι δρόμοι και δεν ήταν και τόσο καλοί. Ούτε το οδόστρωμα, αλλά υπήρχαν και πολλές στροφές.

upload_2018-9-29_17-26-59.jpeg


upload_2018-9-29_17-28-18.jpeg


upload_2018-9-29_17-29-43.jpeg


Το πρωί στην αρχή της μέρας, είχαμε πάει και σε 3-4 άλλα μοναστήρια ή εκκλησίες παρακάμπτοντας τον δρόμο μας. Γενικά είχαμε καλή διάθεση και σχεδόν όπου βλέπαμε ταμπέλα με το σχήμα της εκκλησίας στρίβαμε και πηγαίναμε. Είδαμε παλιά μοναστήρια κρυμμένα σε δάση και με ελάχιστους μοναχούς. Καθόλου τουριστικά και χωρίς καθόλου επισκέπτες ή μόνο λίγους ντόπιους.

upload_2018-9-29_17-31-9.jpeg


upload_2018-9-29_17-32-44.jpeg


upload_2018-9-29_17-37-26.jpeg


Λίγες εικόνες και απλότητα:
upload_2018-9-29_17-35-39.jpeg


Μετά από το Sighnaghi έπρεπε, σύμφωνα με το πρόγραμμα, να πάμε σε ένα μοναστήρι, το David Gareji ή St. David Lavra (το βρήκα με δυο ονόματα). Όμως και ο δρόμος ήταν κακός, και η απόσταση ήταν μεγάλη και αποφασίσαμε να γυρίσουμε πίσω στο ξενοδοχείο. Τελικά αυτό το μοναστήρι δεν το είδαμε και πρέπει να ήταν καλό. Όμως μετά από τόσα που είδαμε σε αυτό το ταξίδι νομίζω ότι αξία θα είχε μόνο σαν δρόμος (το ταξίδι στην Ιθάκη που λέμε) παρά σαν κτίριο και αξιοθέατο.

Κατά τις εννιά το βράδυ είπαμε να πάμε για φαγητό και πήγαμε πολύ γρήγορα με το αυτοκίνητο, αφού πια είχαμε μάθει τους δρόμους της πόλης. Δεν είναι και τόσο εύκολη πόλη στην οδήγηση η Τιφλίδα και επειδή έχει επικίνδυνους οδηγούς αλλά και γιατί έχει στο κέντρο λίγο πολύπλοκους κόμβους. Όμως αν τους μάθεις, περνώντας δυο-τρεις φορές, όλα γίνονται απλούστερα. Την ώρα που ψάχναμε για να παρκάρουμε κάπου στο κέντρο, άρχισε μία πάρα πολύ δυνατή βροχή. Αναγκαστήκαμε και περιμέναμε μέσα στο αυτοκίνητο 15 λεπτά, αλλά δεν σταμάτησε και αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο.

Ήθελα να πω για το ξενοδοχείο ότι είναι αρκετά συμπαθητικό, όμως βρίσκεται σε μία έρημη γειτονιά, μακριά από το κέντρο της πόλης. Βέβαια ο κεντρικός δρόμος είναι πολύ κοντά και έχει αρκετά μαγαζιά για να μπορέσουμε να αγοράσουμε κάτι. Αυτό το τελευταίο το διαπιστώσαμε μόνο σήμερα το βράδυ που ψάχναμε εναγωνίως για κάτι φαγώσιμο. Εδώ λοιπόν δεν μένει πολύς κόσμος και τα δωμάτια είναι τεράστια και είμαστε ευχαριστημένοι γιατί το κόστος είναι περίπου 27 ευρώ η βραδιά για το κάθε δίκλινο.

Αν εξαιρέσουμε την βραδινή βροχή σήμερα, ο καιρός εδώ είναι πολύ ζεστός και όλη τη μέρα στον ήλιο έχουμε πρόβλημα με τη ζέστη. Όμως έτσι είναι οι εκδρομές. Εννοείται ότι οδηγώ μονίμως εγώ και αύριο που έχουμε πάλι αρκετά χιλιόμετρα θα δούμε τι μπορούμε να κάνουμε. Ίσως αναγκαστούμε και περιορίσουμε το χρόνο οδήγησης εις βάρος των σημείων επίσκεψης. Έχουμε και πρόβλημα με τον κλιματισμό του οχήματος. Ενώ την πρώτη μέρα δούλεψε κουτσά στραβά σήμερα τίποτα. Θα δούμε.

Το αυτοκίνητο που έχουμε νοικιάσει είναι ένα τζιπ Honda CRV, το οποίο όμως έχει κάνει σχεδόν 200.000 χιλιόμετρα, με αποτέλεσμα να είναι λίγο παλιό και να μην έχει καλή απόδοση. Έχει και όργανα που μετράνε σε μίλια. Αυτό για μένα δεν είναι πρόβλημα αλλά για κάποιον που δεν ξέρει να κάνει τη μετατροπή θα ήταν. Το σπουδαιότερο δε θα ξέρει με πόση ταχύτητα τρέχει. Προς το παρόν δεν έχουμε κάποιο μηχανικό πρόβλημα αλλά μετά από αρκετές μέρες στο ταξίδι μας ίσως υπάρξει. Εν τω μεταξύ εκτός από το αιρκοντίσιον που δε δουλεύει δεν ανάβουν και τα φώτα μπροστά αριστερά. Ευτυχώς, γενικά δεν οδηγούμε τη νύχτα. Από το γραφείο επίσης δεν μου έχουν ετοιμάσει τα χαρτιά για την είσοδο στην Αρμενία που θα γίνει με αυτό το αυτοκίνητο. Μου είπαν ότι το ξέχασαν. Έτσι θα περάσω την επόμενη Τρίτη που θα επιστρέψουμε από το Αζερμπαϊτζάν και ελπίζω να είναι έτοιμα για να συνεχίσουμε ομαλά το ταξίδι μας.

Οι άνθρωποι εδώ μας φαίνονται αρκετά καλοί. Αν και στην Ελλάδα δεν έχουν καλή φήμη, όμως εδώ μας εξυπηρετούν όποτε έχουμε χρειαστεί κάτι και φαίνονται ευγενικοί. Επίσης η χώρα φαίνεται ότι έχει αρκετό τουρισμό, είναι πολύ καθαρή και στις πόλεις και στους δρόμους και βλέπεις παντού ανθρώπους να μαζεύουν σκουπίδια, όπως επίσης βλέπουμε παντού αστυνομία, είτε σε περιπολικά είτε αστυνομικούς με τα πόδια.

Μερικές εκκλησίες που είδαμε σήμερα, αλλά και χθες εδώ στην πόλη, είναι πολύ όμορφες. Και μεγάλης ιστορικής σημασίας αφού είναι πολύ παλιές. Επίσης έχουν λίγες σχετικά εικόνες αγίων αλλά πολλές από τις επιγραφές τους είναι στα ελληνικά.
upload_2018-9-29_17-34-30.jpeg
 

giannismits

Member
Μηνύματα
3.494
Likes
11.726
Επόμενο Ταξίδι
?
Αγαπάω χώρες Καυκάσου και εύχομαι κάποια στιγμή να τις γνωρίσω. Πάντα είχα απορία αν μπορείς σε ένα ταξίδι να δεις και τις τρείς χώρες, πιστεύοντας ότι θα υπήρχε πρόβλημα στα σύνορα και στα διαβατήρια γενικά εξαιτίας της σχέσης Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν. Δεν είχα σκεφτεί την δυνατότητα της αεροπορικής σύνδεσης Γεωργίας-Αζερμπαϊτζάν. Οπότε δεν υπήρχε θέμα μετά στην είσοδο σας στην Αρμενία σωστά? Στην περίπτωση όμως που θες να επισκεφτείς το Ναγκόρνο Καραμπάχ τι γίνεται?

Νομίζω αν δεν κάνω λάθος είναι η πρώτη ιστορία στο φόρουμ που σε ένα ταξίδι περιλαμβάνονται και οι τρείς χώρες του Καυκάσου. Παρακολουθώ με ενθουσιασμό και αναμένω τα επόμενα κεφάλαια.
 

travelbreak

Member
Μηνύματα
1.731
Likes
14.343
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
Υπερσιβηρικός
Αγαπάω χώρες Καυκάσου και εύχομαι κάποια στιγμή να τις γνωρίσω. Πάντα είχα απορία αν μπορείς σε ένα ταξίδι να δεις και τις τρείς χώρες, πιστεύοντας ότι θα υπήρχε πρόβλημα στα σύνορα και στα διαβατήρια γενικά εξαιτίας της σχέσης Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν. Δεν είχα σκεφτεί την δυνατότητα της αεροπορικής σύνδεσης Γεωργίας-Αζερμπαϊτζάν. Οπότε δεν υπήρχε θέμα μετά στην είσοδο σας στην Αρμενία σωστά? Στην περίπτωση όμως που θες να επισκεφτείς το Ναγκόρνο Καραμπάχ τι γίνεται?

Νομίζω αν δεν κάνω λάθος είναι η πρώτη ιστορία στο φόρουμ που σε ένα ταξίδι περιλαμβάνονται και οι τρείς χώρες του Καυκάσου. Παρακολουθώ με ενθουσιασμό και αναμένω τα επόμενα κεφάλαια.
Δεν υπάρχει θέμα εισόδου στις χώρες. Μόνο από Γεωργία σε Αζερμπαϊτζάν και ανάποδα δεν μπορείς να πας. Για το ναγκόρνο-καραμπάχ επίσης υπάρχει κάποιο κόλπο. Αν δε βιάζεσαι θα το αναφέρω προς το τέλος του ταξιδιού.
 

travelbreak

Member
Μηνύματα
1.731
Likes
14.343
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
Υπερσιβηρικός
Μήπως ήθελες να γράψεις από Αρμενία;
Σωστά. Από Αρμενία πας μόνο Ναγκόρνο Καραμπάχ και επιστρέφεις. Από Γεωργία πας στο Αζερμπαϊτζάν και αεροπορικώς και οδικώς. Οδικώς όμως, όχι με νοικιασμένο αυτοκίνητο.
 

travelbreak

Member
Μηνύματα
1.731
Likes
14.343
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
Υπερσιβηρικός
Κυριακή πρωί και είμαστε έτοιμοι για αναχώρηση, πηγαίνοντας για το Μπακού του Αζερμπαϊτζάν.

Θα περιγράψω όμως τη χθεσινή μέρα, που ήταν από τις πιο ενδιαφέρουσες πιστεύω που θα έχουμε σε όλο το ταξίδι, αν και δεν ξεκίνησε με τόση αισιοδοξία, γιατί στο πρόγραμμα δεν φαινόταν κάτι το τρομερά ενδιαφέρον, εκτός από την επίσκεψη στα βουνά του Καυκάσου. Βασικά δεν είχε τόσο πολλά για να δούμε. Η ημέρα είχε επίσκεψη στην βόρεια Γεωργία και συγκεκριμένα στο χωριό Stepantsminda στην περιοχή Kazbegi.Αυτά. Αλλά ήταν κάπως μακριά και με κακό δρόμο. Το Google τη δίνει 154 χλμ και τρεις ώρες δρόμο.

Μέχρι να φτάσουμε στον Καύκασο όμως περάσαμε από ορισμένα πολύ όμορφα σημεία, όπως είναι το φρούριο στο Ananuri, η κατασκευή ενός μνημείου για την Γεωργιανή και ρωσική φιλία που ήταν σε ένα βουνό όπου είχες υπέροχη θέα στον Καύκασο. Επίσης σε όλη τη διαδρομή είχε μεγάλο ενδιαφέρον να βλέπουμε τα βουνά με τις υπέροχες βουνοκορφές και την βλάστηση.
Στις επόμενες φωτογραφίες αποτυπώνεται νομίζω η μαγεία του τοπίου:
Ανανούρι:
upload_2018-9-30_18-19-14.jpeg


upload_2018-9-30_18-20-31.jpeg


upload_2018-9-30_18-21-32.jpeg


upload_2018-9-30_18-23-7.jpeg


Αυτές οι γιαγιάδες!
upload_2018-9-30_18-24-32.jpeg


Και τα παραδοσιακά σουτζούκια:
upload_2018-9-30_18-26-1.jpeg


Και ο Καύκασος:
upload_2018-9-30_18-27-23.jpeg


Σε πολλά σημεία ο δρόμος ήταν σκεπαστός, όπως φαίνεται στην επόμενη φωτογραφία, για προστασία από τα χιόνια, πιστεύω.
upload_2018-9-30_18-28-55.jpeg


Να και το μνημείο Γεωργιανο-Ρωσικής φιλίας. Βέβαια όλοι οι Γεωργιανοί μισούν τους Ρώσους για τις περιοχές που τους έχουν αποσπάσει.
upload_2018-9-30_18-30-25.jpeg


upload_2018-9-30_18-32-23.jpeg


upload_2018-9-30_18-33-36.jpeg


Και σε μια στροφή είδαμε αυτό το υπέροχο θέαμα:
upload_2018-9-30_18-35-10.jpeg


Αυτή η θέση των χωριών με ενθουσίαζε. Ήταν πολλά τέτοια:
upload_2018-9-30_18-36-31.jpeg


Σε όλη τη διαδρομή οι αγελάδες ήταν απαραίτητο συστατικό του υπέροχου τοπίου:
upload_2018-9-30_18-38-5.jpeg


Είχαμε και μοναστήρια - εκκλησίες μπόνους στη διαδρομή:
upload_2018-9-30_18-39-30.jpeg



upload_2018-9-30_18-41-56.jpeg


Τώρα θα σημειώσω ότι σε ένα σημείο της διαδρομής ήθελα να φωτογραφήσω μερικά παλιά εγκαταλειμμένα κτίρια του Κομμουνιστικού καθεστώτος και σταματήσαμε κάπου στην άκρη ενός χωριού και τραβούσαμε φωτογραφίες. Ήρθε στο λεφτό μία γυναίκα (την οποία έκτοτε εμείς ονομάζαμε μπάμπουσκα) και με υποχρέωσε να σβήσω τις φωτογραφίες αυτών των παλιών κτιρίων. Λες και βγήκε από το σπίτι του Στάλιν να τον υπερασπιστεί. Αργότερα που φωτογραφίζαμε τέτοιου είδους κτίρια αστειευόμασταν λέγοντας να προσέχουμε μη μας δει καμιά μπάμπουσκα.

Έχοντας ξεκινήσει στις 7:00 το πρωί φτάσαμε στον τελικό μας προορισμό, στην Stepantsminda στις 12:30 το μεσημέρι, λόγω των πολλών στάσεων. Μόλις παρκάραμε το αυτοκίνητο, από εκεί δίπλα εμφανίστηκε ένας ντόπιος ο οποίος μας είπε να μας ανεβάσει με το δικό του 4x4 αυτοκίνητο σε μία εκκλησία που φαινόταν καταπληκτική, στην κορυφή ενός βουνού απέναντι. Είναι η διάσημη εκκλησία της Αγίας Τριάδας (Gergeti) σε υψόμετρο 2.170 μέτρα.

Έτσι φαίνεται αυτή η εκκλησία από το χωριό:
upload_2018-9-30_18-43-23.jpeg


Από κάτω στο χωριό που στεκόμασταν όταν φτάσαμε, βλέπαμε αυτή την εκκλησία εκεί και δεν υπήρχε περίπτωση να αντισταθούμε και να μην την επισκεφτούμε. Χωρίς πολλή σκέψη η Ντίνα ήθελε οπωσδήποτε να πάμε, ενώ εμείς οι υπόλοιποι αναρωτιόμασταν μήπως το δικό μας τζιπ μπορούσε να κάνει τη διαδρομή. Όμως δεν έμενε πολύς χρόνος και τα χρήματα που ζητούσε ήταν λίγα, συγκεκριμένα 60 λάρι, που σημαίνει λιγότερο από 25 ευρώ για όλους μας. Και πήγαμε τελικά μαζί του. Εκ των υστέρων καταλάβαμε ότι ο τύπος αυτός μας πήρα αρκετά γι αυτούς χρήματα. Το μέρος εκεί ήταν γεμάτο με τουρίστες που πήγαιναν με τα πόδια ή είχαν πάει με άλογα ή άλλα αυτοκίνητα και η θέση της εκκλησίας είναι υπέροχη.

Η κλασική φωτογραφία:
upload_2018-9-30_18-45-5.jpeg


Και από κοντά:
upload_2018-9-30_18-46-6.jpeg


Και από την αντίθετη πλευρά:
upload_2018-9-30_18-47-21.jpeg


upload_2018-9-30_18-51-43.jpeg


Και το χωριό όπως φαίνεται από εκεί ψηλά:
upload_2018-9-30_18-50-21.jpeg


Πράγματι ο δρόμος για να πας ήταν τόσο κακός που δεν μπορούσαμε να πάμε με το δικό μας αυτοκίνητο.
 

underwater

Member
Μηνύματα
2.702
Likes
11.130
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ανταρκτική
Τι όμορφα!

Πώς και πώς περιμένω να βρεθώ εκεί!

Εν τω μεταξύ έριξα πολύ γέλιο με την αυστηρή "μπάμπουσκα"! :p
 

travelbreak

Member
Μηνύματα
1.731
Likes
14.343
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
Υπερσιβηρικός
Τι όμορφα!

Πώς και πώς περιμένω να βρεθώ εκεί!

Εν τω μεταξύ έριξα πολύ γέλιο με την αυστηρή "μπάμπουσκα"! :p
Δεν μπορείς να φανταστείς με αυτή την τύπισσα: Κατέβηκε από το σπίτι της και μου έβαλε τις φωνές παρότι εγώ φωτογράφιζα σε αντίθεση κατεύθυνση. Πάντως ήξερε από διαγραφή φωτογραφιών, γιατί μου έδειξε 3-4 και απέτησε να τις διαγράψω.
Με τις πληροφορίες της @malysa και πιθανόν και τις δικές μου, νομίζω θα έχεις ένα πλήρη οδηγό για εκείνα τα μέρη.
 

travelbreak

Member
Μηνύματα
1.731
Likes
14.343
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
Υπερσιβηρικός
Συνεχίζω την τρίτη μέρα του ταξιδιού μας από τα βουνά του Κάζμπεκ στον Καύκασο.
Εκεί, αφού τελειώσαμε την επίσκεψή μας, o οδηγός προφανώς για να κερδίσει επί πλέον χρήματα, πρότεινε να πάμε σε μία άλλη περιοχή η οποία ονομάζεται Τruso Valley. Δεν την ξέραμε και ούτε ήταν στο πρόγραμμά μας, όμως ψάχνοντας επί τόπου στο ίντερνετ διαπίστωσα ότι άξιζε τον κόπο και τα λίγα χρήματα. Συμφώνησαν και οι υπόλοιποι. Συνολικά θα του δίναμε 200 λάρι για όλη την εκδρομή.

Δεν ήταν πολλά χρήματα για όλους μας και έτσι μετά την επίσκεψή μας στην εκκλησία, πήγαμε στην περιοχή εκείνη που ήταν μία κοιλάδα με πολύ όμορφη φύση αλλά και ορισμένα παλιά και εγκαταλειμμένα χωριά που είχαν ιδιαίτερη ομορφιά. Φυσικά μεγάλο μέρος του ενδιαφέροντος ανήκει στη διαδρομή. Φτάσαμε σχεδόν μέχρι τα σύνορα με τη Νότια Οσετία.

upload_2018-9-30_22-21-52.jpeg


upload_2018-9-30_22-23-23.jpeg


Ο τύπος που μας οδηγούσε δεν ήξερε τελικά πάνω από 20-30 αγγλικές λέξεις και όλες τις συνεννοήσεις τις κάναμε αφού φώναζε κάποιον ντόπιο που μιλούσε αγγλικά. Να σημειώσω ότι σε όλα τα τουριστικά μέρη υπάρχουν ταξί και γενικώς άνθρωποι που με λίγα χρήματα θα σε μεταφέρουν όπου θες. Εννοώ ότι χωρίς να έχεις κλείσει τίποτα πας ας πούμε στην Τιφλίδα, ή σε οποιαδήποτε τουριστική πόλη ή χωριό, και βλέπεις μπροστά σου διαφημιστικά ή σου μιλάνε μόνοι τους οι οδηγοί. Σου κλείνουν μονοήμερες ή διήμερες εκδρομές με συμβατικά ή 4x4 αυτοκίνητα. Αν ξανάκανα το ταξίδι και είχα χρόνο δε θα έκλεινα τίποτα από την Ελλάδα. Γιατί να ρισκάρω οδηγώντας σε δρόμους που δε γνωρίζω; Βέβαια πρέπει να βρεις και οδηγό που να εμπιστεύεσαι.

upload_2018-9-30_22-24-44.jpeg


upload_2018-9-30_22-26-17.jpeg


upload_2018-9-30_22-27-43.jpeg


Εκεί στο Τruso είχε και διάφορα θειούχα νερά με πετρώματα σε κιτρινοκόκκινα χρώματα. Όμως το πιο ενδιαφέρον ήταν η διαδρομή μέσα από το φαράγγι για να φτάσουμε εκεί και τα παλιά χωριά. Ένιωθα υπέροχα που βρισκόμουν εκεί. Ο οδηγός δεν βιαζόταν και με λίγα λάρι παραπάνω μας πήγε και ακόμα πιο πέρα για να περπατήσουμε σε ένα παλιό χωριό και να το δούμε εξ επαφής. Καταπληκτικές εικόνες, εκτός προγράμματος, και εκτός των πλάνων των πρακτορείων. Ακόμα και το Lonely Planet αναφέρει ελάχιστα γι αυτό το μέρος.

upload_2018-9-30_22-29-4.jpeg


upload_2018-9-30_22-30-19.jpeg


Όσοι πάτε να το θυμόσαστε: κοιλάδα Τruso:
upload_2018-9-30_22-31-41.jpeg


Χαίρομαι που μοιράζομαι μαζί σας αυτές τις εικόνες και το ταξίδι μας.
upload_2018-9-30_22-32-58.jpeg


upload_2018-9-30_22-34-9.jpeg


Το ίδιο σε πιο κοντινό:
upload_2018-9-30_22-36-52.jpeg


upload_2018-9-30_22-35-30.jpeg


Στο βάθος Οσετία:
upload_2018-9-30_22-38-18.jpeg


upload_2018-9-30_22-39-38.jpeg


upload_2018-9-30_22-41-10.jpeg


upload_2018-9-30_22-42-46.jpeg


Στην επιστροφή μέσα από το φαράγγι και το στενότατο δρόμο είδαμε μια απίστευτη σκηνή: σε μια διασταύρωση δυο αυτοκινήτων επειδή ο δρόμος ήταν στενός κόντεψαν να ακουμπήσουν το ένα με το άλλο. Φυσικά προχωρούσαν πολύ αργά αλλά τα πράγματα άρχισαν να γίνονται επικίνδυνα όταν το μεγάλο από τα δύο έγειρε λόγω της μεγάλης κλίσης του εδάφους, και ήταν έτοιμο να πλακώσει το άλλο. Οι επιβάτες του μικρού κατέβηκαν κάτω και οι καλόγεροι, που ήταν οι ιδιοκτήτες του μεγαλύτερου, με τρομερό κόπο και ιδέες κατάφεραν και προχώρησαν αργά-αργά χωρίς καμιά ζημιά. Εικόνες που θυμίζουν Θιβέτ!

Εδώ είναι πριν έρθουν πλάι-πλάι.
upload_2018-9-30_22-44-1.jpeg


upload_2018-9-30_22-45-30.jpeg


Τα κατάφεραν χωρίς ζημιές:
upload_2018-9-30_22-46-52.jpeg


Η εκδρομή μας αυτή τέλειωσε στην Stepantsminda στις 17:30 και ουσιαστικά τελείωσε η μέρα μας, αφού προσπαθήσαμε να πάμε στο χωριό Juta, όμως δεν το κάναμε γιατί ο δρόμος ήταν πολύ κακός και επιστρέψαμε μετά από λίγα χιλιόμετρα. Η διαδρομή φαινόταν ιδιαιτέρως όμορφη αλλά και λίγο αργά ήταν και δε θέλαμε να ταλαιπωρηθούμε στο χωματόδρομο. Οι υπόλοιποι της παρέας δεν είχαν πρόβλημα αλλά εγώ ως οδηγός είχα. Έτσι χάσαμε τη Juta.

Stepantsminda:
upload_2018-9-30_22-48-21.jpeg


upload_2018-9-30_22-49-46.jpeg


Από τη διαδρομή για τη Juta της Γεωργίας, στην οποία όμως δεν φτάσαμε ποτέ:
upload_2018-9-30_22-51-20.jpeg


upload_2018-9-30_22-52-51.jpeg


Στην επιστροφή δεν κάναμε κάποια ιδιαίτερη στάση. Είχαμε φωτογραφήσει τον Καύκασο όταν ανεβαίναμε και τώρα απλά τον θαυμάζαμε. Ο δρόμος για εκεί ήταν σχετικά καλός αλλά με πολλή κίνηση, ιδιαίτερα με πολλές νταλίκες. Είναι ο δρόμος που συνδέει τη Γεωργία με τη Ρωσία. Δεν ξέρω βέβαια αν είναι ανοιχτά τα σύνορα των δυο χωρών αφού έχουν αρκετά προβλήματα λόγω της κατοχής της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας.

Σταματήσαμε λίγο πριν βραδιάσει σε ένα εστιατόριο 20 χιλιόμετρα πριν την Τιφλίδα όπου καθίσαμε και φάγαμε, αλλά το φαγητό δεν ήταν και τόσο καλό. Συν το ότι τα γκαρσόνια προσπάθησαν, και τελικά κατάφεραν, και μας έκλεψαν λίγα χρήματα στην τιμή που πληρώσαμε, παρότι διαμαρτυρηθήκαμε. Χρέωσαν παραπάνω ποσότητα στα ποτά που πήραμε και πιο ακριβά. Στη συζήτηση με αυτούς δεν βγάλαμε άκρη πέρα από μια μικρή μείωση του κόστους. Είχαμε παραγγείλει κάτι άσχετα πιάτα μόνο επειδή είδαμε τις όμορφες φωτογραφίες στον κατάλογο. Έλεγε και το περιεχόμενο, αλλά εγώ ως συνήθως είμαι παρορμητικός με το φαγητό. Ούτε πρόσεξα ότι το ένα πιάτο είχε εντόσθια. Και καλά εγώ που έφαγα και το μισό πιάτο. Η Μαρ όμως; Ακόμα και το άλλο μου πιάτο που ήταν λουκάνικα, η γέμιση ήταν συκωτάκια. Αυτό το έφαγα όλο. Η Ντίνα ήταν η καλύτερη, αφού παράγγειλε κάτι στο γκριλ. Ήταν αυτό που περίμενε.

upload_2018-9-30_22-54-9.jpeg


Καλή όρεξη!
upload_2018-9-30_22-55-17.jpeg


upload_2018-9-30_22-56-22.jpeg


Όταν τελειώσαμε και αφού βρίσαμε την τύχη μας, πήραμε το δρόμο για το ξενοδοχείο. Η ώρα ήταν αργά και εμείς φύσει μη ξενύχτηδες όλοι, αποφασίσαμε να πάμε για ύπνο και όχι βόλτα στην πόλη.
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Ενεργά Μέλη

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.113
Μηνύματα
880.688
Μέλη
38.839
Νεότερο μέλος
mgian

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom