FRIDA08
Member
- Μηνύματα
- 445
- Likes
- 1.301
- Επόμενο Ταξίδι
- ???Covid Era
- Ταξίδι-Όνειρο
- Διάστημα
Ημέρα 28η Μαδρίτη- Θεσσαλονίκη
Άναψαν τα φώτα μέσα στην καμπίνα του αεροσκάφους και σερβιρίστηκε το πρωινό. Πριν καλά καλά μαζέψουν τους δίσκους οι αεροσυνοδοί, το αεροπλάνο μπήκε στη διαδικασία προσγείωσης και στην προγραμματισμένη ώρα, στις 12:15, προσγειωνόταν στη Μαδρίτη.
Πήραν βαλίτσες και πήγαν στη Swiss για να δουν αν μπορούσαν να πετάξουν με τη μεσημεριανή πτήση για Ζυρίχη. Αφού είχαν κάποιες ώρες, καλύτερα να έβγαιναν βόλτα στη Ζυρίχη αυτή τη φορά. Διαθέσιμες θέσεις είχε μόνο η Business, οπότε τις βαλίτσες στα lockers, μετρό και 40 λεπτά αργότερα ήταν στην Plaza de Espana.
Περπάτησαν μέχρι το Callao και σε ένα ωραίο καφέ ξαναπήραν πρωινό. Το ρολόι έδειχνε 14:00, αλλά αν το βιολογικό ρολόι λέει πρωί, πρωινό θα φας.
Με τα πόδια μέσα από τους πεζόδρομους της Μαδρίτης μέχρι το Βασιλικό παλάτι και από εκεί στο Mercado de San Miguel, μια κλειστή αγορά τροφίμων, που είχε μέσα εστιατόρια, καφέ, taperias κ. ά.
.: Mercado de San Miguel :.
Είχε του κόσμου τα καλά μέσα στην αγορά αφού αμφιταλαντεύτηκαν, παγωτό ή φαγητό, κατέληξαν στο παγωτό γιατί ακόμη δεν πεινούσαν. Όταν η Φ μετέφερε την επιθυμία του Β για σοκολάτα και τιραμισού στον ευγενέστατο παγωτατζή, άκουσε από πίσω της: κάτσε ρε συ, δεν βρίσκω τα λεφτά.
Ω, ναι. Αυτό που φαντάζεστε. Δεν τους είχαν κλέψει, ο Β έχασε από το παντελόνι του 150 ευρώ που είχε χωρίσει από τα χρήματά τους. Τέλεια. Πήραν το παγωτό, έκαναν μια βόλτα στην αγορά μήπως και βρουν τα χρήματα, (σιγά μην τα έβρισκαν) και μ’ αυτά και μ’ αυτά η ώρα είχε περάσει.
Πήραν το μετρό για το αεροδρόμιο, πήραν τις αποσκευές από τα lockers, τσέκαραν στη Swiss και στις 19:40, σύμφωνα με το πρόγραμμα, απογειωνόταν για Ζυρίχη. Μιάμιση ώρα και μια παραζεσταμένη μπρουσκέτα λαχανικών αργότερα, προσγειωνόταν στη Ζυρίχη. Μισή ώρα είχαν μόνο ανάμεσα στις πτήσεις στη οποία κυριάρχησε το συναίσθημα «Ελληνικά παντού γύρω σου μετά από σχεδόν ένα μήνα».
Ξανά μπρουσκέτα λαχανικών με την όχι και τόσο ευχάριστη παρέα της κυρία δίπλα στον Β που τους ανέλυσε όλη την μετακόμιση που πήγε να κάνει με την κόρη της που μένει στο Λονδίνο και πολλές ακόμη αδιάφορες, εξονυχιστικές λεπτομέρειες της ζωής της.
Η Φ έκανε την μισοκοιμισμένη για να μην συνεχίσει την κουβέντα, ο Β όμως, που καθόταν και δίπλα στην κυρία, την πάτησε.
Το αεροπλάνο ευτυχώς προσγειώθηκε 20 λεπτά νωρίτερα από το προγραμματισμένο, γιατί ο Β δεν θα άντεχε για πολύ ακόμη να ακούει για όλο το σόι της Κυρίας.
Η πόρτα άνοιξε. Κατέβηκαν τις σκάλες και ήταν πάλι πίσω, στη σκληρή πραγματικότητα.
Το ταξίδι τους είχε φτάσει στο τέλος. Και ήταν ένα ωραίο ταξίδι. Ένα ταξίδι ζωής, αυτογνωσίας, αποδοχής, κατανόησης, σκέψης, ταλαιπωρίας, αγάπης, χαράς, λύπης, θαυμασμού, φόβου, επιβράβευσης. Ένα ταξίδι στον κόσμο, αλλά πάντα και πάνω από όλα ένα ταξίδι μέσα τους.
Άναψαν τα φώτα μέσα στην καμπίνα του αεροσκάφους και σερβιρίστηκε το πρωινό. Πριν καλά καλά μαζέψουν τους δίσκους οι αεροσυνοδοί, το αεροπλάνο μπήκε στη διαδικασία προσγείωσης και στην προγραμματισμένη ώρα, στις 12:15, προσγειωνόταν στη Μαδρίτη.
Πήραν βαλίτσες και πήγαν στη Swiss για να δουν αν μπορούσαν να πετάξουν με τη μεσημεριανή πτήση για Ζυρίχη. Αφού είχαν κάποιες ώρες, καλύτερα να έβγαιναν βόλτα στη Ζυρίχη αυτή τη φορά. Διαθέσιμες θέσεις είχε μόνο η Business, οπότε τις βαλίτσες στα lockers, μετρό και 40 λεπτά αργότερα ήταν στην Plaza de Espana.
Περπάτησαν μέχρι το Callao και σε ένα ωραίο καφέ ξαναπήραν πρωινό. Το ρολόι έδειχνε 14:00, αλλά αν το βιολογικό ρολόι λέει πρωί, πρωινό θα φας.
Με τα πόδια μέσα από τους πεζόδρομους της Μαδρίτης μέχρι το Βασιλικό παλάτι και από εκεί στο Mercado de San Miguel, μια κλειστή αγορά τροφίμων, που είχε μέσα εστιατόρια, καφέ, taperias κ. ά.
.: Mercado de San Miguel :.
Είχε του κόσμου τα καλά μέσα στην αγορά αφού αμφιταλαντεύτηκαν, παγωτό ή φαγητό, κατέληξαν στο παγωτό γιατί ακόμη δεν πεινούσαν. Όταν η Φ μετέφερε την επιθυμία του Β για σοκολάτα και τιραμισού στον ευγενέστατο παγωτατζή, άκουσε από πίσω της: κάτσε ρε συ, δεν βρίσκω τα λεφτά.
Ω, ναι. Αυτό που φαντάζεστε. Δεν τους είχαν κλέψει, ο Β έχασε από το παντελόνι του 150 ευρώ που είχε χωρίσει από τα χρήματά τους. Τέλεια. Πήραν το παγωτό, έκαναν μια βόλτα στην αγορά μήπως και βρουν τα χρήματα, (σιγά μην τα έβρισκαν) και μ’ αυτά και μ’ αυτά η ώρα είχε περάσει.
Πήραν το μετρό για το αεροδρόμιο, πήραν τις αποσκευές από τα lockers, τσέκαραν στη Swiss και στις 19:40, σύμφωνα με το πρόγραμμα, απογειωνόταν για Ζυρίχη. Μιάμιση ώρα και μια παραζεσταμένη μπρουσκέτα λαχανικών αργότερα, προσγειωνόταν στη Ζυρίχη. Μισή ώρα είχαν μόνο ανάμεσα στις πτήσεις στη οποία κυριάρχησε το συναίσθημα «Ελληνικά παντού γύρω σου μετά από σχεδόν ένα μήνα».
Ξανά μπρουσκέτα λαχανικών με την όχι και τόσο ευχάριστη παρέα της κυρία δίπλα στον Β που τους ανέλυσε όλη την μετακόμιση που πήγε να κάνει με την κόρη της που μένει στο Λονδίνο και πολλές ακόμη αδιάφορες, εξονυχιστικές λεπτομέρειες της ζωής της.
Η Φ έκανε την μισοκοιμισμένη για να μην συνεχίσει την κουβέντα, ο Β όμως, που καθόταν και δίπλα στην κυρία, την πάτησε.
Το αεροπλάνο ευτυχώς προσγειώθηκε 20 λεπτά νωρίτερα από το προγραμματισμένο, γιατί ο Β δεν θα άντεχε για πολύ ακόμη να ακούει για όλο το σόι της Κυρίας.
Η πόρτα άνοιξε. Κατέβηκαν τις σκάλες και ήταν πάλι πίσω, στη σκληρή πραγματικότητα.
Το ταξίδι τους είχε φτάσει στο τέλος. Και ήταν ένα ωραίο ταξίδι. Ένα ταξίδι ζωής, αυτογνωσίας, αποδοχής, κατανόησης, σκέψης, ταλαιπωρίας, αγάπης, χαράς, λύπης, θαυμασμού, φόβου, επιβράβευσης. Ένα ταξίδι στον κόσμο, αλλά πάντα και πάνω από όλα ένα ταξίδι μέσα τους.
Attachments
Last edited by a moderator:
