gelf
Member
- Μηνύματα
- 659
- Likes
- 12.801
Κεφάλαιο 18.- Επίλογος.
Φτάσαμε στο αεροδρόμιο Vantaa του Ελσίνκι, δέκα λεπτά πριν ανοίξει το check in της Aegean. Δώσαμε άμεσα την αποσκευή του συνταξιδιώτη μου, η οποία ήταν στο ίδιο βάρος περίπου, αφού αφ' ενός είχαμε πιει τους εκλεκτούς οίνους που μετέφερε, αλλά εγώ είχα προσθέσει μερικά μπουκάλια βότκας εξαπλής απόσταξης, δηλαδή προφανώς Zoladkowa, τα οποία είχα αγοράσει στο αεροδρόμιο της Βαρσοβίας και τα κουβαλούσα σε όλο τα ταξίδι στις Βαλτικές χώρες. Όταν άνοιγα ένα μπουκάλι, μετά το μπάνιο στη θάλασσα, έλεγα στους φίλους μου γελώντας, ότι πρέπει να το τιμήσουμε, αφού έχει περάσει έξι χώρες. Πολωνία, Λιθουανία, Λετονία, Εσθονία, Φινλανδία και τέλος Ελλάδα.
Αφού παραδώσαμε τη μεγάλη αποσκευή, περάσαμε τους ελέγχους γρήγορα, αφού το αεροδρόμιο του Ελσίνκι, διαθέτει fast line και κατευθυνθήκαμε άμεσα προς το lounge της SAS, όπου φάγαμε ελαφρά και δοκιμάσαμε τους αφρώδεις γαλλικούς οίνους και τα κρασιά.
Όταν πλησίασε η ώρα αναχώρησης, κατευθυνθήκαμε προς το αεροπλάνο. Το lounge ήταν δίπλα στην πύλη αναχώρησης.
Το αεροπορικό ταξίδι, κύλισε υπέροχα. Απογειωθήκαμε
και μου δόθηκε η ευκαιρία να απολαύσω από ψηλά τη θέα του Ελσίνκι, με τη φινλανδική φύση που περιβάλλει την πόλη, το έντονο υγρό στοιχείο που κυριαρχεί και τις νησίδες στον Φινλανδικό κόλπο.
Στην παρακάτω φωτογραφία διακρίνονται, ο σιδηροδρομικός σταθμός, η πλατεία του σιδηροδρομικού σταθμού, η Εθνική Πινακοθήκη της Φινλανδίας, ο Καθεδρικός Ναός, η πλατεία της Γερουσίας, το πάρκο Esplanadi, η πλατεία της αγοράς, το Δημαρχείο, ο Καθεδρικός Ναός Ουσπένσκι, τα δύο λιμάνια και συνολικά το κέντρο της πόλης του Ελσίνκι.
Το αεροπλάνο κατευθύνθηκε προς νότο και διέσχισε τη Βαλτική Θάλασσα και συγκεκριμένα τον Φινλανδικό κόλπο, εγώ παρατηρούσα τα πλοία της γραμμής Ελσίνκι - Ταλίν
και ύστερα από λίγη ώρα είδα τα παράλια της Εσθονίας.
Αμέσως μετά περάσαμε πάνω από το Ταλίν, ανατολικά του κέντρου της παλιάς πόλης.
Στην παρακάτω φωτογραφία διακρίνεται το λιμάνι και το μικρό ιστορικό κέντρο του Ταλίν.
Στη συνέχεια παρατηρούσα από το αεροπλάνο τη γεωμορφολογία των Βαλτικών χωρών, με το ήπιο γεωμορφολογικό ανάγλυφο, με τις μικρές υψομετρικές διαφορές με αποτέλεσμα τη δημιουργία πολλών λιμνών και ποταμών μικρής παροχής με μικρές κατά μήκος κλίσεις.
Μετά την οπτική απόλαυση, αφοσιώθηκα στις υλικές απολαύσεις. Ποτό και φαγητό.
Δεν έχω κανένα παράπονο από την Aegean. Το αντίθετο μάλιστα. Στο αεροπλάνο της Aegean, ευτυχώς ήμουν πάλι business class εκμεταλλευόμενος τα προνόμια της χρυσής κάρτας. Ήμουν σε θέση μπροστά (1A), οπότε εκτός από το ποτό καλωσορίσματος, τα σπέσιαλ ουίσκι, τα φαγητά, είχα στη διάθεσή μου και τέσσερις ποικιλίες από εξαιρετικά κρασιά.
Το πρώτο πιάτο με τα θαλασσινά το συνόδεψα με λευκό κρασί, ενώ το κυρίως πιάτο με κόκκινο κρασί.
Όταν έφτασε το αεροπλάνο στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος,
προχώρησα γρήγορα προς το parking. Πήρα το αυτοκίνητο και ύστερα από δύο ώρες, ήμουν σπίτι μου, αν και είχε νυχτώσει, έπεσα στη θάλασσα και στη συνέχεια οργάνωσα τις φωτογραφίες του ταξιδιού.
Πέρασα πολύ όμορφα στο ταξίδι στις Βαλτικές χώρες.
Όσον αφορά στα οικονομικά στοιχεία, υπάρχει ένα αξίωμα. Όσο προχωράς προς βορρά η διαβίωση ακριβαίνει. Η Λιθουανία είναι η πιο φθηνή χώρα, η Λετονία, ακριβότερη, η Εσθονία πιο ακριβή από τη Λετονία και προφανώς η Φινλανδία πολύ ακριβότερη από όλες τις Βαλτικές χώρες. Λοιπόν τα οικονομικά στοιχεία του ταξιδιού συμπερασματικά ήταν:
Μετακινήσεις.
Το αεροπορικό εισιτήριο Αθήνα – Βαρσοβία (one way) κόστισε 50 ευρώ, με Aegean. Το αεροπορικό εισιτήριο Βαρσοβία – Βίλνιους (one way) κόστισε περίπου 45 ευρώ, με LOT Nordica. Το αεροπορικό εισιτήριο Ελσίνκι - Αθήνα (one way), κόστισε 75 ευρώ, με Aegean, συμπεριλαμβανομένων των πρόσθετων δαπανών, για τηλεφωνική κράτηση μέσω της Aegean, για κλάση S, ώστε να είναι δυνατή η αναβάθμιση της κράτησης σε θέση business.
Οι λοιπές μετακινήσεις κόστισαν:
Η ενοικίαση αυτοκινήτου από Τετάρτη μεσημέρι έως Κυριακή μεσημέρι, με παραλαβή στο Βίλνιους και παράδοση στο Ταλίν κόστισε 280 ευρώ.
Στο Βίλνιους για τις μετακινήσεις στις οποίες δεν έπαιρνα το αυτοκίνητο, για λόγους που είναι γνωστοί, χρησιμοποίησα uber, το οποίο κόστισε 2,50 ευρώ, περίπου, κατά μέσο όρο η διαδρομή.
Στη Ρίγα για τις μετακινήσεις στις οποίες δεν έπαιρνα το αυτοκίνητο, χρησιμοποίησα τα redcabs, τα οποία κόστισαν 4,50 ευρώ, περίπου, κατά μέσο όρο η διαδρομή.
Στο Ταλίν δεν χρησιμοποίησα μέσο μεταφοράς, γιατί το ξενοδοχείο ήταν σε πολύ μικρή απόσταση από την περιτοιχισμένη παλιά πόλη.
Το εισιτήριο του ferry Ταλίν - Ελσίνκι, κόστισε 25 ευρώ.
Στο Ελσίνκι χρησιμοποιήσαμε τραμ, από το λιμάνι έως το σιδηροδρομικό σταθμό αλλά δεν θυμάμαι το ποσό γιατί τα εισιτήρια τα έβγαλε από το μηχάνημα ο συνταξιδιώτης μου. Δεν ήταν πάντως ακριβά.
Η μετακίνηση από το κέντρο της πόλης του Ελσίνκι έως το αεροδρόμιο κόστισε 5,50 ευρώ.
Διαμονή.
Στο Βίλνιους, για τις δύο πρώτες διανυκτερεύσεις είχα κάνει κράτηση, στο Crowne Plaza Vilnius, στο οποίο η διανυκτέρευση κόστισε 70 ευρώ με πολύ καλό πρωινό.
Στη Ρίγα είχα κάνει κράτηση, στο Riga Islande Hotel, στο οποίο η διανυκτέρευση κόστισε 75 ευρώ, με καλό πρωινό.
Στο Ταλίν, είχα κάνει κράτηση, στο Park Inn by Radisson Central Tallinn στο οποίο η διανυκτέρευση κόστισε 95 ευρώ με πολύ καλό πρωινό.
Κόστος διαβίωσης.
Το κόστος διαβίωσης στη Λιθουανία είναι χαμηλό σε σχέση με την Ελλάδα, το κόστος διαβίωσης στη Λετονία είναι υψηλότερο σε σχέση με αυτό της Λιθουανίας αλλά είναι πιο χαμηλό σε σχέση με την Ελλάδα, ενώ το κόστος διαβίωσης στην Εσθονία προσεγγίζει αυτό της Ελλάδας.
Στη Φινλανδία το κόστος διαβίωσης απογειώνεται.
Με βάση τα παραπάνω το κόστος ήταν κυμαινόμενο.
Συγκεκριμένα:
Από άποψη φαγητού, στο Βίλνιους ένα πλούσιο δείπνο με εξαιρετικές μπύρες κόστιζε, κατά μέσο όρο, λιγότερο από 15 ευρώ το άτομο. Στη Ρίγα κόστιζε λίγο παραπάνω από 15 ευρώ το άτομο, ενώ για στο Ταλίν ήταν λίγο πιο αυξημένες οι τιμές, ιδίως στα ποτά.
Από άποψη ποτών, η μπύρα κόστιζε από 1,50 έως 2,50 ευρώ στο Βίλνιους, 2,00 με 3,00 ευρώ στη Ρίγα, 3,00 έως 5,00 ευρώ στο Ταλίν.
Η μπουκάλα κρασί κόστιζε από 18 ευρώ και άνω.
Για το Valli Bar, στο Ταλίν, δηλαδή το τελευταίο σοβιετικό μπαρ, το οποίο είναι το καλύτερο μέρος για τη θεραπεία των ασθενειών, χωρίς ιατρική παρέμβαση, τα έγραψα αναλυτικά το 1 ποτήρι Ardberg είχε κόστος 4 ευρώ, 1 ποτήρι Εσθονική βότκα είχε κόστος 2 ευρώ και ένα ποτήρι μισό λίτρο Pilsner Urquell είχε κόστος 4 ευρώ.
Κατά τα λοιπά, υπήρχε είσοδος στο Πανεπιστήμιο του Βίλνιους (αν θυμάμαι καλά 2 ευρώ), ενώ η είσοδος στο ναό του Αγίου Πέτρου στη Ρίγα κόστισε 9 ευρώ (η θέα πληρώνεται) και η είσοδος στον Καθεδρικό Ναό της Ρίγας κόστισε 3 ευρώ. Όπως είχα γράψει στο σχετικό κεφάλαιο για την είσοδο στο Μουσείο Κατοχής της Λετονίας 1940-1991, πλήρωνες όσα και αν ήθελες.
Επαναλαμβάνω. Πέρασα πολύ όμορφα στις Βαλτικές χώρες και θα μου μείνουν χαραγμένες στο μυαλό μου πολλές εικόνες και από αυτό το ταξίδι.
Εικόνες όπως αυτές από το κέντρο του Βίλνιους, όπως από τον Καθεδρικό ναό και την πλατεία του καθεδρικού
με το χρωματιστό πλακάκι το οποίο σηματοδοτεί το τέλος της ανθρώπινης αλυσίδας, την οποία σχημάτισαν το έτος 1989, σχεδόν δύο εκατομμύρια Εσθονοί, Λετονοί και Λιθουανοί, από το Ταλίν έως το Βίλνιους.
Εικόνες από τον λόφο και τον πύργο Γκεντιμίνας.
Εικόνες από το κέντρο της παλιάς πόλης του Βίλνιους.
Εικόνες από τη δημοκρατία του Uzupis και από την υπέροχη μπυραρία στην ακροποταμιά.
Εικόνες του Βίλνιους, από ψηλά.
Εικόνες από τη Γιούρμαλα, την παραλία της και το κτίριο στο οποίο έμεναν οι τσάροι και στη συνέχεια οι ηγέτες του ΚΚΣΕ, κατά τις θερινές διακοπές τους
Εικόνες της Ρίγας, από τη γέφυρα Vanšu διάβασης του ποταμού Daugava.
Εικόνες από το κέντρο της παλιάς πόλης της Ρίγας.
Εικόνες από την Art Nouveau συνοικία της Ρίγας.
Εικόνες της Ρίγας, από ψηλά.
Εικόνες από το κέντρο του Ταλίν.
Εικόνες του Ταλίν από ψηλά.
Εικόνες του Ταλίν από το πλοίο.
Εικόνες από το θεραπευτικό κέντρο, δηλαδή από το τελευταίο σοβιετικό μπαρ.
Εικόνες του Ταλίν από το αεροπλάνο κατά τη διαδρομή Ελσίνκι - Αθήνα.
Εικόνες του Ελσίνκι από το πλοίο.
Εικόνες από το κέντρο του Ελσίνκι, όπως του σιδηροδρομικού σταθμού
του Εθνικού Θεάτρου της Φινλανδίας,
του Καθεδρικού Ναού του Ελσίνκι,
του Καθεδρικού Ναού Ουσπένσκι.
καθώς και του λιμανιού, της θάλασσας και των απέναντι κτιρίων.
Εικόνες του Ελσίνκι από τον Καθεδρικό Ναό Ουσπένσκι.
Εικόνες του Ελσίνκι από το αεροπλάνο κατά τη διαδρομή Ελσίνκι - Αθήνα.
Εικόνες, πολλές εικόνες!
Πέρασα όμορφα σ' αυτό το ταξίδι στις Βαλτικές χώρες.
Και ένα απαισιόδοξο συμπέρασμα.
Εκτός από το Ελσίνκι, στις άλλες πόλεις είχα να πάω αρκετό καιρό. Μελαγχόλησα συγκρίνοντας τη δική τους ανάπτυξη, σε σχέση με τη δική μας οπισθοδρόμηση. Θα πέσω στη θάλασσα, θα πιω ένα malt whisky, θα συνέλθω και θα σχεδιάσω ένα επόμενο ταξίδι.
ΤΕΛΟΣ
Φτάσαμε στο αεροδρόμιο Vantaa του Ελσίνκι, δέκα λεπτά πριν ανοίξει το check in της Aegean. Δώσαμε άμεσα την αποσκευή του συνταξιδιώτη μου, η οποία ήταν στο ίδιο βάρος περίπου, αφού αφ' ενός είχαμε πιει τους εκλεκτούς οίνους που μετέφερε, αλλά εγώ είχα προσθέσει μερικά μπουκάλια βότκας εξαπλής απόσταξης, δηλαδή προφανώς Zoladkowa, τα οποία είχα αγοράσει στο αεροδρόμιο της Βαρσοβίας και τα κουβαλούσα σε όλο τα ταξίδι στις Βαλτικές χώρες. Όταν άνοιγα ένα μπουκάλι, μετά το μπάνιο στη θάλασσα, έλεγα στους φίλους μου γελώντας, ότι πρέπει να το τιμήσουμε, αφού έχει περάσει έξι χώρες. Πολωνία, Λιθουανία, Λετονία, Εσθονία, Φινλανδία και τέλος Ελλάδα.
Αφού παραδώσαμε τη μεγάλη αποσκευή, περάσαμε τους ελέγχους γρήγορα, αφού το αεροδρόμιο του Ελσίνκι, διαθέτει fast line και κατευθυνθήκαμε άμεσα προς το lounge της SAS, όπου φάγαμε ελαφρά και δοκιμάσαμε τους αφρώδεις γαλλικούς οίνους και τα κρασιά.
Όταν πλησίασε η ώρα αναχώρησης, κατευθυνθήκαμε προς το αεροπλάνο. Το lounge ήταν δίπλα στην πύλη αναχώρησης.
Το αεροπορικό ταξίδι, κύλισε υπέροχα. Απογειωθήκαμε
και μου δόθηκε η ευκαιρία να απολαύσω από ψηλά τη θέα του Ελσίνκι, με τη φινλανδική φύση που περιβάλλει την πόλη, το έντονο υγρό στοιχείο που κυριαρχεί και τις νησίδες στον Φινλανδικό κόλπο.
Στην παρακάτω φωτογραφία διακρίνονται, ο σιδηροδρομικός σταθμός, η πλατεία του σιδηροδρομικού σταθμού, η Εθνική Πινακοθήκη της Φινλανδίας, ο Καθεδρικός Ναός, η πλατεία της Γερουσίας, το πάρκο Esplanadi, η πλατεία της αγοράς, το Δημαρχείο, ο Καθεδρικός Ναός Ουσπένσκι, τα δύο λιμάνια και συνολικά το κέντρο της πόλης του Ελσίνκι.
Το αεροπλάνο κατευθύνθηκε προς νότο και διέσχισε τη Βαλτική Θάλασσα και συγκεκριμένα τον Φινλανδικό κόλπο, εγώ παρατηρούσα τα πλοία της γραμμής Ελσίνκι - Ταλίν
και ύστερα από λίγη ώρα είδα τα παράλια της Εσθονίας.
Αμέσως μετά περάσαμε πάνω από το Ταλίν, ανατολικά του κέντρου της παλιάς πόλης.
Στην παρακάτω φωτογραφία διακρίνεται το λιμάνι και το μικρό ιστορικό κέντρο του Ταλίν.
Στη συνέχεια παρατηρούσα από το αεροπλάνο τη γεωμορφολογία των Βαλτικών χωρών, με το ήπιο γεωμορφολογικό ανάγλυφο, με τις μικρές υψομετρικές διαφορές με αποτέλεσμα τη δημιουργία πολλών λιμνών και ποταμών μικρής παροχής με μικρές κατά μήκος κλίσεις.
Μετά την οπτική απόλαυση, αφοσιώθηκα στις υλικές απολαύσεις. Ποτό και φαγητό.
Δεν έχω κανένα παράπονο από την Aegean. Το αντίθετο μάλιστα. Στο αεροπλάνο της Aegean, ευτυχώς ήμουν πάλι business class εκμεταλλευόμενος τα προνόμια της χρυσής κάρτας. Ήμουν σε θέση μπροστά (1A), οπότε εκτός από το ποτό καλωσορίσματος, τα σπέσιαλ ουίσκι, τα φαγητά, είχα στη διάθεσή μου και τέσσερις ποικιλίες από εξαιρετικά κρασιά.
Το πρώτο πιάτο με τα θαλασσινά το συνόδεψα με λευκό κρασί, ενώ το κυρίως πιάτο με κόκκινο κρασί.
Όταν έφτασε το αεροπλάνο στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος,
προχώρησα γρήγορα προς το parking. Πήρα το αυτοκίνητο και ύστερα από δύο ώρες, ήμουν σπίτι μου, αν και είχε νυχτώσει, έπεσα στη θάλασσα και στη συνέχεια οργάνωσα τις φωτογραφίες του ταξιδιού.
Πέρασα πολύ όμορφα στο ταξίδι στις Βαλτικές χώρες.
Όσον αφορά στα οικονομικά στοιχεία, υπάρχει ένα αξίωμα. Όσο προχωράς προς βορρά η διαβίωση ακριβαίνει. Η Λιθουανία είναι η πιο φθηνή χώρα, η Λετονία, ακριβότερη, η Εσθονία πιο ακριβή από τη Λετονία και προφανώς η Φινλανδία πολύ ακριβότερη από όλες τις Βαλτικές χώρες. Λοιπόν τα οικονομικά στοιχεία του ταξιδιού συμπερασματικά ήταν:
Μετακινήσεις.
Το αεροπορικό εισιτήριο Αθήνα – Βαρσοβία (one way) κόστισε 50 ευρώ, με Aegean. Το αεροπορικό εισιτήριο Βαρσοβία – Βίλνιους (one way) κόστισε περίπου 45 ευρώ, με LOT Nordica. Το αεροπορικό εισιτήριο Ελσίνκι - Αθήνα (one way), κόστισε 75 ευρώ, με Aegean, συμπεριλαμβανομένων των πρόσθετων δαπανών, για τηλεφωνική κράτηση μέσω της Aegean, για κλάση S, ώστε να είναι δυνατή η αναβάθμιση της κράτησης σε θέση business.
Οι λοιπές μετακινήσεις κόστισαν:
Η ενοικίαση αυτοκινήτου από Τετάρτη μεσημέρι έως Κυριακή μεσημέρι, με παραλαβή στο Βίλνιους και παράδοση στο Ταλίν κόστισε 280 ευρώ.
Στο Βίλνιους για τις μετακινήσεις στις οποίες δεν έπαιρνα το αυτοκίνητο, για λόγους που είναι γνωστοί, χρησιμοποίησα uber, το οποίο κόστισε 2,50 ευρώ, περίπου, κατά μέσο όρο η διαδρομή.
Στη Ρίγα για τις μετακινήσεις στις οποίες δεν έπαιρνα το αυτοκίνητο, χρησιμοποίησα τα redcabs, τα οποία κόστισαν 4,50 ευρώ, περίπου, κατά μέσο όρο η διαδρομή.
Στο Ταλίν δεν χρησιμοποίησα μέσο μεταφοράς, γιατί το ξενοδοχείο ήταν σε πολύ μικρή απόσταση από την περιτοιχισμένη παλιά πόλη.
Το εισιτήριο του ferry Ταλίν - Ελσίνκι, κόστισε 25 ευρώ.
Στο Ελσίνκι χρησιμοποιήσαμε τραμ, από το λιμάνι έως το σιδηροδρομικό σταθμό αλλά δεν θυμάμαι το ποσό γιατί τα εισιτήρια τα έβγαλε από το μηχάνημα ο συνταξιδιώτης μου. Δεν ήταν πάντως ακριβά.
Η μετακίνηση από το κέντρο της πόλης του Ελσίνκι έως το αεροδρόμιο κόστισε 5,50 ευρώ.
Διαμονή.
Στο Βίλνιους, για τις δύο πρώτες διανυκτερεύσεις είχα κάνει κράτηση, στο Crowne Plaza Vilnius, στο οποίο η διανυκτέρευση κόστισε 70 ευρώ με πολύ καλό πρωινό.
Στη Ρίγα είχα κάνει κράτηση, στο Riga Islande Hotel, στο οποίο η διανυκτέρευση κόστισε 75 ευρώ, με καλό πρωινό.
Στο Ταλίν, είχα κάνει κράτηση, στο Park Inn by Radisson Central Tallinn στο οποίο η διανυκτέρευση κόστισε 95 ευρώ με πολύ καλό πρωινό.
Κόστος διαβίωσης.
Το κόστος διαβίωσης στη Λιθουανία είναι χαμηλό σε σχέση με την Ελλάδα, το κόστος διαβίωσης στη Λετονία είναι υψηλότερο σε σχέση με αυτό της Λιθουανίας αλλά είναι πιο χαμηλό σε σχέση με την Ελλάδα, ενώ το κόστος διαβίωσης στην Εσθονία προσεγγίζει αυτό της Ελλάδας.
Στη Φινλανδία το κόστος διαβίωσης απογειώνεται.
Με βάση τα παραπάνω το κόστος ήταν κυμαινόμενο.
Συγκεκριμένα:
Από άποψη φαγητού, στο Βίλνιους ένα πλούσιο δείπνο με εξαιρετικές μπύρες κόστιζε, κατά μέσο όρο, λιγότερο από 15 ευρώ το άτομο. Στη Ρίγα κόστιζε λίγο παραπάνω από 15 ευρώ το άτομο, ενώ για στο Ταλίν ήταν λίγο πιο αυξημένες οι τιμές, ιδίως στα ποτά.
Από άποψη ποτών, η μπύρα κόστιζε από 1,50 έως 2,50 ευρώ στο Βίλνιους, 2,00 με 3,00 ευρώ στη Ρίγα, 3,00 έως 5,00 ευρώ στο Ταλίν.
Η μπουκάλα κρασί κόστιζε από 18 ευρώ και άνω.
Για το Valli Bar, στο Ταλίν, δηλαδή το τελευταίο σοβιετικό μπαρ, το οποίο είναι το καλύτερο μέρος για τη θεραπεία των ασθενειών, χωρίς ιατρική παρέμβαση, τα έγραψα αναλυτικά το 1 ποτήρι Ardberg είχε κόστος 4 ευρώ, 1 ποτήρι Εσθονική βότκα είχε κόστος 2 ευρώ και ένα ποτήρι μισό λίτρο Pilsner Urquell είχε κόστος 4 ευρώ.
Κατά τα λοιπά, υπήρχε είσοδος στο Πανεπιστήμιο του Βίλνιους (αν θυμάμαι καλά 2 ευρώ), ενώ η είσοδος στο ναό του Αγίου Πέτρου στη Ρίγα κόστισε 9 ευρώ (η θέα πληρώνεται) και η είσοδος στον Καθεδρικό Ναό της Ρίγας κόστισε 3 ευρώ. Όπως είχα γράψει στο σχετικό κεφάλαιο για την είσοδο στο Μουσείο Κατοχής της Λετονίας 1940-1991, πλήρωνες όσα και αν ήθελες.
Επαναλαμβάνω. Πέρασα πολύ όμορφα στις Βαλτικές χώρες και θα μου μείνουν χαραγμένες στο μυαλό μου πολλές εικόνες και από αυτό το ταξίδι.
Εικόνες όπως αυτές από το κέντρο του Βίλνιους, όπως από τον Καθεδρικό ναό και την πλατεία του καθεδρικού
με το χρωματιστό πλακάκι το οποίο σηματοδοτεί το τέλος της ανθρώπινης αλυσίδας, την οποία σχημάτισαν το έτος 1989, σχεδόν δύο εκατομμύρια Εσθονοί, Λετονοί και Λιθουανοί, από το Ταλίν έως το Βίλνιους.
Εικόνες από τον λόφο και τον πύργο Γκεντιμίνας.
Εικόνες από το κέντρο της παλιάς πόλης του Βίλνιους.
Εικόνες από τη δημοκρατία του Uzupis και από την υπέροχη μπυραρία στην ακροποταμιά.
Εικόνες του Βίλνιους, από ψηλά.
Εικόνες από τη Γιούρμαλα, την παραλία της και το κτίριο στο οποίο έμεναν οι τσάροι και στη συνέχεια οι ηγέτες του ΚΚΣΕ, κατά τις θερινές διακοπές τους
Εικόνες της Ρίγας, από τη γέφυρα Vanšu διάβασης του ποταμού Daugava.
Εικόνες από το κέντρο της παλιάς πόλης της Ρίγας.
Εικόνες από την Art Nouveau συνοικία της Ρίγας.
Εικόνες της Ρίγας, από ψηλά.
Εικόνες από το κέντρο του Ταλίν.
Εικόνες του Ταλίν από ψηλά.
Εικόνες του Ταλίν από το πλοίο.
Εικόνες από το θεραπευτικό κέντρο, δηλαδή από το τελευταίο σοβιετικό μπαρ.
Εικόνες του Ταλίν από το αεροπλάνο κατά τη διαδρομή Ελσίνκι - Αθήνα.
Εικόνες του Ελσίνκι από το πλοίο.
Εικόνες από το κέντρο του Ελσίνκι, όπως του σιδηροδρομικού σταθμού
του Εθνικού Θεάτρου της Φινλανδίας,
του Καθεδρικού Ναού του Ελσίνκι,
του Καθεδρικού Ναού Ουσπένσκι.
καθώς και του λιμανιού, της θάλασσας και των απέναντι κτιρίων.
Εικόνες του Ελσίνκι από τον Καθεδρικό Ναό Ουσπένσκι.
Εικόνες του Ελσίνκι από το αεροπλάνο κατά τη διαδρομή Ελσίνκι - Αθήνα.
Εικόνες, πολλές εικόνες!
Πέρασα όμορφα σ' αυτό το ταξίδι στις Βαλτικές χώρες.
Και ένα απαισιόδοξο συμπέρασμα.
Εκτός από το Ελσίνκι, στις άλλες πόλεις είχα να πάω αρκετό καιρό. Μελαγχόλησα συγκρίνοντας τη δική τους ανάπτυξη, σε σχέση με τη δική μας οπισθοδρόμηση. Θα πέσω στη θάλασσα, θα πιω ένα malt whisky, θα συνέλθω και θα σχεδιάσω ένα επόμενο ταξίδι.
ΤΕΛΟΣ
. Ο συνδυασμός τους ειναι το ακριβες περιεχομενο του ιστορικου "I would prefer not to" του Χερμαν Μελβιλ (που δανειστηκε μετα ο Ζιζεκ).
