Γουατεμάλα Κόστα Ρίκα Παναμάς Ποτάμια και ζούγκλα

[travelbreak]

Ο δρόμος για τη La Fortuna και τον καταρράκτη

Όλο το βράδυ στο Tortuguero έβρεχε. Όχι βροχή από αυτές που ξέρουμε στην Ελλάδα, αλλά μιλάμε για καταιγίδα. Δεν ήμουν ξύπνιος βέβαια όλη την ώρα λόγω αυτής της καταιγίδας, όμως κάποιες στιγμές σκεφτόμουν πως αν βρέχει έτσι και το πρωί, θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι να κοπάσει η καταιγίδα για να μπορέσουμε να πάμε στο λιμανάκι και να πάρουμε τη βάρκα για την Pavona. Έπρεπε να ακολουθήσουμε την αντίστροφη πορεία για να πάρουμε το αυτοκίνητο από το πάρκινγκ. Το βράδυ δεν είχαμε τι να κάνουμε και κοιμηθήκαμε νωρίς. Αν και ξύπνησα μερικές φορές το βράδυ από το θόρυβο της βροχής, θεωρώ ότι κοιμήθηκα πολύ βαριά, μέχρι που στις 5:30 με ξύπνησε το ξυπνητήρι. Ευτυχώς εκείνη την ώρα διαπίστωσα ότι δεν έβρεχε ούτε σταγόνα. Δεν μπορώ να καταλάβω πού πάει τόσο νερό. Δε βλέπεις λιμνούλες νερού παρά μόνο μικρές. Δεν βλέπεις μεγάλες. Εντάξει η θάλασσα και τα ποτάμια είναι κοντά.

Τέλος πάντων πήγαμε στις βάρκες, που έχει στο ποτάμι και στις 07:00 είχαμε αναχώρηση. Πήραμε τη βάρκα που είχαμε πάρει όταν ερχόμασταν και σε μία ώρα περίπου είχαμε φτάσει στην Pavona. Φυσικά γυρίσαμε από τον ίδιο ποταμό και ήταν άλλη μία ώρα απόλαυσης μέσα στο ποτάμι.

Είχαμε και τα τυχερά μας:

Πήγαμε αμέσως στο αυτοκίνητο για να φύγουμε με κατεύθυνση την λίμνη Αρενάλ, και συγκεκριμένα την πόλη La Fortuna.

Η διαδρομή μέχρι την πόλη La Fortuna ήταν περίπου δυόμισι ώρες σύμφωνα με το GPS, όμως εμείς κάναμε μερικές στάσεις και προτιμήσαμε να πάμε προηγουμένως στον καταρράκτη La Fortuna. Πληρώσαμε το τσουχτερό εισιτήριο των 18 δολαρίων έκαστος, αλλά ο καταρράκτης ήταν πολύ όμορφος. Όχι ότι άξιζε αυτά τα χρήματα, αλλά οι περισσότεροι που πάνε εκεί πάνε για να κολυμπήσουν στα νερά του. Εμείς σε μία ώρα ήμασταν στην έξοδο για να φύγουμε και μάλιστα είχαμε κάνει τον περίπατο στον κήπο με τις ορχιδέες καθώς και στον κήπο με τις πεταλούδες. Δεν μπορώ να πω ότι άξιζε κάποιος από αυτούς τους περιπάτους, όμως ο καταρράκτης είναι αρκετά ψηλός, αλλά δεν έχει ιδιαίτερα πολύ νερό. Πέφτει σε μία λίμνη από ένα ύψος 50 μέτρων περίπου όπου εκεί ο κόσμος έκανε μπάνιο. Επίσης ο κόσμος κολυμπούσε και λίγο πιο κάτω από το σημείο του καταρράκτη, που ήταν διαμορφωμένες κάποιες λιμνούλες για το σκοπό αυτό. Για να φτάσεις στον καταρράκτη κατεβαίνεις μπορεί και 500 σκαλιά. Έτσι η επιστροφή είναι κουραστική. Απέναντι, εκεί που ξεκινά να πέφτει το νερό του καταρράκτη, είδα κόσμο να στέκεται και ρώτησα πως μπορούμε να πάμε εκεί και μου απάντησαν το εκπληκτικό: εκεί πας με άλλη εταιρία. Τα έχουν πουλήσει όλα στην Κόστα Ρίκα. Και μάλιστα δυο και τρεις φορές απ’ ό,τι φαίνεται.

Μετά πήγαμε να δούμε κάποιες θερμές πηγές (Tabacon Hot Springs) αλλά τελικά δεν είδαμε τις πηγές αλλά ένα ποτάμι που είχε πράγματι ζεστό νερό. Δεν αποκλείεται να ήταν το ποτάμι που είχαμε δει με τον καταρράκτη. Εκεί όλη η περιοχή είχε ξενοδοχεία τα οποία υποστήριζαν ότι έχουν θερμά λουτρά. Εμείς απλά πληρώσαμε ένα πάρκινγκ και πήγαμε στο δρόμο από κάτω που ήταν το ποτάμι, με τους ανθρώπους να κάνουν μπάνιο.

Φυσικά εμείς δεν κολυμπήσαμε και πήγαμε στην είσοδο του ηφαιστείου Αρενάλ, που δεν απείχε πολύ από εκεί, για να δούμε τι γινόταν και να πάμε κάποια άλλη ώρα ή ακόμα και τότε. Η κοπέλα εκεί μας είπε ότι καλύτερα να μην πάμε εκείνη την ώρα, γιατί μάλλον θα έβρεχε και να επιστρέψουμε την επόμενη μέρα το πρωί. Αυτό και εμείς κάναμε.

Σε όλη τη διαδρομή τη μέρα αυτή, δεν έβρεξε παρά μόνο μετά τις 12:00 το μεσημέρι που έβρεξε σε κάποια σημεία. Φτάσαμε στην πόλη La Fortuna όπου είναι το ξενοδοχείο που μένουμε λίγο πριν τις 15:00. Το ξενοδοχείο είναι λίγο σαν Hostel, δηλαδή έχει τα δωμάτια τα οποία είναι λίγο περίεργα: μεγάλα με δύο μεγάλα κρεβάτια τα οποία δεν αφήνουν χώρο για να κινηθείς. Όμως έχει χώρο για να καθίσεις έξω. Σε κοινόχρηστο χώρο έχει κουζίνα, ψυγείο για να χρησιμοποιήσουν οι ένοικοι του ξενοδοχείου. Εμείς είχαμε σκοπό να αφήσουμε τα πράγματα και να φύγουμε για βόλτα, όμως την ώρα που είχαμε φτάσει άρχισε να βρέχει και μετά είχε όχι μόνο βροχή αλλά και δυνατές καταιγίδες.

Μέχρι τις 18:00 δεν είχε σταματήσει αυτό το δυνατό ξέσπασμα του καιρού. Ευτυχώς εκείνη την ώρα ηρέμησε, οπότε με τις ομπρέλες ανοιχτές κάναμε βόλτα να δούμε λίγο την La Fortuna, η οποία χωρίς να είναι όμορφη έχει ένα ενδιαφέρον, διότι έχει ωραία μαγαζιά λόγω του τουρισμού. Κάναμε τη βόλτα μας καμιά ωρίτσα και φυσικά γυρίσαμε με βρεγμένα πόδια στο ξενοδοχείο μας και κάτσαμε να φάμε στην κοινόχρηστη κουζίνα.

Δυστυχώς οι προβλέψεις του καιρού για την επομένη ήταν δυσοίωνες και δεν ξέραμε αν θα μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε το πρόγραμμα που είχαμε στο μυαλό μας.

Η μέρα σήμερα είχε λίγο ενδιαφέρον, αλλά αν το καλοσκεφτείς η βόλτα το πρωί στο ποτάμι, η επίσκεψη στον καταρράκτη και στην La Fortuna, συν τις θερμές πηγές, δεν είναι πράγματα που δεν αξίζουν. Άλλο αν εμείς ξυπνάμε πολύ νωρίς και προσπαθούμε να εκμεταλλευτούμε όλο το φως της ημέρας και σήμερα αυτό δεν έγινε εξ αιτίας της βροχής. Ας μη ξεχνάμε και το χρόνο που απαιτεί η μετακίνηση με το αυτοκίνητο.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 16
• 17
• 18
• 19
• 20
• …

  Go to chapter

  Go
• 24

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 18 of 24

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[go2dbeach]

Ώπα, εδώ είμαστε! Πρώτα like, μετά διαβάζω

 

[vasiliss]

Οκ, παίρνω θέση κι εγώ και περιμένω.
Πότε έγινε αυτό το ταξίδι;

 

[travelbreak]

Οκ, παίρνω θέση κι εγώ και περιμένω.
Πότε έγινε αυτό το ταξίδι;

6 με 28 Μαΐου 2022. Φρέσκο.

 

[go2dbeach]

Ελπίζω να συνεχίσεις σύντομα, είμαστε και άρρωστοι με την περιοχή μερικοί

 

[travelbreak]

Ελπίζω να συνεχίσεις σύντομα, είμαστε και άρρωστοι με την περιοχή μερικοί

Γενικά το ξέρετε ότι είμαι γρήγορος στην εξέλιξη κάθε ιστορίας μου. Πιστεύω ότι μέχρι το τέλος του μήνα θα έχω τελειώσει όλη την ιστορία. Μετά έχουμε και τις μάχες με τις τσούχτρες, συγνώμη τα θαλάσσια μπάνια ήθελα να πω.

 

[travelbreak]

Colon, Portobello και το Κανάλι

Το ταξίδι σχεδιάστηκε για κυκλοφορία με νοικιασμένο αυτοκίνητο και δυο οδηγούς. Όμως πλέον ήμουν μόνος. Έτσι το πήραμε απόφαση πως όπου ζοριζόμουν δε θα κυνηγούσαμε τον κάθε προορισμό του προγράμματός μου με το στανιό. Ό, τι προλάβουμε. Το καλό ήταν πως λόγω του τζετ λαγκ ξυπνούσαμε νωρίς και η μέρα ξεκινούσε λίγο μετά το ξημέρωμα.
Πρώτη μέρα λοιπόν. Στις 6:30, ίσως και λίγο νωρίτερα, πήραμε το αυτοκίνητο από το κλειστό παρκινγκ του ξενοδοχείου μας και ξεκινήσαμε το πρόγραμμα, όπως το είχαμε διαμορφώσει.

Εκείνο το πρωί δεν κάναμε ιδιαίτερες αλλαγές και ξεκινήσαμε για να πάμε να δούμε το κανάλι του Παναμά στο πιο κοντινό σημείο, το οποίο είναι πολύ κοντά στην πρωτεύουσα και ονομάζεται Miraflores. Φτάσαμε στις 06:45, αλλά μας έδιωξαν για λόγους ασφαλείας και μας ενημέρωσαν ότι ανοίγει στις 8:00 το πρωί. Δεν μας άφησαν ούτε μία φωτογραφία να βγάλουμε. Γενικά στον Παναμά έχει πολύ ασφάλεια και ελέγχους.

Αφού λοιπόν φύγαμε από εκεί, πήγαμε στο επόμενο σημείο για να δούμε το κανάλι, το Πέδρο Μιγκέλ, αλλά και εκεί μας έδιωξαν, γιατί μας είπαν ότι το μέρος αυτό δεν είναι καθόλου για τουρίστες.

Γι αυτό λοιπόν συνεχίσαμε προς την πλευρά του Ατλαντικού να πάμε στην πόλη Κολόν. Ο δρόμος είχε αρκετή κίνηση. Ίσως έφταιγε που ήταν Σάββατο και ο κόσμος έβγαινε για το ΣΚ. Όταν φτάσαμε εκεί είδαμε μία κατάσταση τραγική. Δεν περιμέναμε να δούμε μία τέτοια πόλη και μάλιστα στον Παναμά. Είχα διαβάσει στο Lonely Planet, ότι έχει πλέον παρακμάσει, αλλά τόσο πολύ! Σε μερικά σημεία νόμιζες ότι ήσουν σε βομβαρδισμένη περιοχή. Είχε πάρα πολλά μεγάλα και ωραία κτίρια εγκαταλειμμένα και στη φθορά του χρόνου αλλά και από ανθρώπους. Εγώ ήθελα να σταματήσουμε για καμιά φωτογραφία, αλλά η Ντίνα φοβόταν γιατί πίστευε ότι είναι επικίνδυνα.

Αφού περάσαμε διάφορα στενά, στην ίδια κατάσταση σχεδόν παντού, είδαμε ένα κεντρικό δρόμο ο οποίος προφανώς πριν από 100 τόσα χρόνια θα ήταν στις δόξες του. Γενικά έβλεπες παλιά όμορφα κτίρια αλλά ήταν μισογκρεμισμένα. Επίσης έβλεπες φτωχούς ανθρώπους να πηγαίνουν από δω και από κει ή να κάνουν τις δουλειές του σπιτιού τους. Τελικά κάναμε δύο στάσεις για να βγάλουμε μερικές φωτογραφίες. Μάλιστα στη μία από αυτές μας ακολουθούσε συνέχεια ένα περιπολικό μέχρι που γυρίσαμε στο αυτοκίνητό μας για να το πάρουμε και να φύγουμε.

Η μια στάση ήταν κοντά στη θάλασσα αλλά δεν άξιζε και κάτι ιδιαίτερο, ενώ η άλλη ήταν στον κεντρικό δρόμο που προανέφερα για να βγάλουμε φωτογραφία μία εκκλησία και μερικά άλλα κτήρια. Εκ των υστέρων διάβασα ότι θεωρείται μία πολύ επικίνδυνη πόλη. Έτσι καλά κάναμε και φύγαμε.

Μετά προσπαθήσαμε να πάμε στη ζώνη Duty Free που προτείνει το Lonely Planet, αλλά καταλάβαμε ότι μάλλον πρόκειται για περιοχή που πάνε έμποροι. Έτσι δεν πήγαμε αλλά αποφασίσαμε να βάλουμε στο GPS την πόλη Πορτομπέλο, που βρίσκεται σε απόσταση μιας ώρας από την Κολόν. Ο δρόμος ήταν πολύ όμορφος, αν και λίγο στενός, αλλά ήταν συνέχεια κοντά στη θάλασσα. Μιλάμε βέβαια για τον Ατλαντικό ωκεανό και την Καραϊβική.

Λίγο πριν φτάσουμε στο χωριό Portobello σταματήσαμε να δούμε ένα φρούριο (Ruinas de Portobelo, Fuerte Santiago) λίγο εγκαταλειμμένο, αλλά είχε ωραία θέα προς τη θάλασσα και κάποια νησιά. Από κει έφευγαν βάρκες για να πάνε όποιοι ήθελαν να κολυμπήσουν σε άλλα σημεία. Εμείς το σκεφτήκαμε αλλά αποφασίσαμε να μην σπαταλήσουμε το χρόνο μας σε μπάνιο.

Προχωρήσαμε και στο χωριό Portobello, όπου και εκεί είχε άλλο φρούριο. Το χωριό μας άρεσε αρκετά γιατί είχε το κλασικό λατινοαμερικάνικο χρώμα. Μείναμε σχεδόν μία ώρα κάνοντας βόλτες, αλλά δεν καθίσαμε κάπου.

Μετά πήραμε το δρόμο της επιστροφής, από τον ίδιο δρόμο. Είχε λίγη κίνηση σε κάποιο σημείο αλλά δεν ήταν κάτι τρομερό. Από την πόλη Κολόν προς την πόλη Παναμά μπαίνεις στον Εθνικό δρόμο και πληρώνεις διόδια 2,30 δολάρια. Στα διόδια δε σταματάμε, αλλά μας χρεώνει το αυτοκίνητο και τα κρατά η εταιρία ενοικίασης.

Εμείς βγήκαμε πολύ νωρίς από την εθνική οδό για να πάμε πάλι στο κανάλι και το σημείο Miraflores Locks. Με εισιτήριο 10 δολαρίων το άτομο μπήκαμε και είδαμε ένα τεράστιο πλοίο να περνά από τις δεξαμενές που γέμιζαν και άδειαζαν νερό. Πήγαμε στην καλύτερη στιγμή, χωρίς να περιμένουμε, αλλά και χωρίς να χάσουμε τίποτα. Στο σημείο εκείνο το πλοίο κατέβαινε από την τελευταία λίμνη 2-3 δεξαμενές για να μπει στον Ειρηνικό ωκεανό. Πολύς κόσμος, όπως κι εμείς, είχε ανέβει σε μία μεγάλη εξέδρα αρκετά ψηλά για να βλέπει και ένας υπάλληλος ανέλυε το τι γινόταν.

Σε όλη αυτή τη διαδικασία του περάσματος του πλοίου το ωραίο ήταν ότι υπήρχαν άλλα δύο κανάλια πίσω από αυτό που βλέπαμε εμείς μπροστά μας. Ήταν και σε μεγαλύτερο υψόμετρο και βλέπαμε άλλα δυο πλοία να περνούν και αυτά προς την ίδια κατεύθυνση, δηλαδή τον Ειρηνικό ωκεανό.

Έτσι ολοκληρώσαμε την πρώτη μέρα στην ύπαιθρο του Παναμά. Όμως δεν ήταν να μείνουμε στο ξενοδοχείο γιατί είχε ακόμα φως και κατεβήκαμε στον παραλιακό δρόμο, την malecon, που είναι πολύ κοντά στο ξενοδοχείο μας, για βόλτα.

 

[evaT]

Εσύ και γω μόνο με το που επιστρέφουμε πιάνουμε πληκτρολόγιο
Πολύ ωραίο ταξίδι αδημονούμε για τα παρακάτω!

 

[Delmem38110]

τι χρόνους εξόδου εισόδου έχει τώρα το αεροδρόμιο στον Παναμά. για να βγεις δηλαδή και να ξαναμπείς.

 

[travelbreak]

τι χρόνους εξόδου εισόδου έχει τώρα το αεροδρόμιο στον Παναμά. για να βγεις δηλαδή και να ξαναμπείς.

Δεν είχαμε ιδιαίτερες καθυστερήσεις στον Παναμά. Οι υπάλληλοι ήταν γρήγοροι.
Άλλωστε πιστεύω ότι εξαρτάται από την κίνηση του αεροδρομίου εκείνη την ώρα που φτάνεις. Εμείς ας πούμε φάγαμε μεγάλη καθυστέρηση στο Σαν Χοσέ, αφού βγήκαμε τελευταίοι από το αεροπλάνο.

 

[Delmem38110]

Δεν είχαμε ιδιαίτερες καθυστερήσεις στον Παναμά. Οι υπάλληλοι ήταν γρήγοροι.
Άλλωστε πιστεύω ότι εξαρτάται από την κίνηση του αεροδρομίου εκείνη την ώρα που φτάνεις. Εμείς ας πούμε φάγαμε μεγάλη καθυστέρηση στο Σαν Χοσέ, αφού βγήκαμε τελευταίοι από το αεροπλάνο.

θα με ενδιέφερε πιο συγκεκριμένα αν θυμάσαι φυσικά. πόσα λεπτά αναμονή στο να βγείτε και πόσα λεπτά στο να μπείτε. ευχαριστώ.

 

[travelbreak]

θα με ενδιέφερε πιο συγκεκριμένα αν θυμάσαι φυσικά. πόσα λεπτά αναμονή στο να βγείτε και πόσα λεπτά στο να μπείτε. ευχαριστώ.

Σίγουρα δε θυμάμαι με ακρίβεια. Όμως ήταν πολύ κοντά στη μισή ώρα γιατί στην Κόστα Ρίκα που ήταν μια ώρα το θυμάμαι πολύ καλά. Αλλά και πάλι σου λέω: αν πέσεις σε μεγάλη ουρά θα αργήσεις. Αν όχι, σε 15 λεπτά θα τελειώσεις. Βάλε και άλλα 5 λεπτά για τη βαλίτσα.
Στην αναχώρηση πιστεύω είναι πιο σύντομα.