Γουατεμάλα Κόστα Ρίκα Παναμάς Ποτάμια και ζούγκλα

[travelbreak]

Στην ύπαιθρο του Παναμά

Τρίτη και τελευταία μέρα στη χώρα. Ξεκινήσαμε πάλι λίγο μετά τις 6:00 για να πάμε αρχικά να δούμε το μουσείο Μi Pueblito. Το GPS μας πήγε σε ένα περίεργο σημείο από όπου όμως δεν μπορούσαμε να προχωρήσουμε με το αυτοκίνητο, αν και φαινόταν ότι ήταν κοντά το σημείο που ψάχναμε. Ευτυχώς μας πληροφόρησε ένας ντόπιος και πήγαμε με τα πόδια, για να διαπιστώσουμε βέβαια ότι εκείνη την ώρα, δηλαδή στις 6:30 το πρωί, ήταν κλειστό και για να ανοίξει έπρεπε να περάσει άλλη μιάμιση ώρα.

Τραβήξαμε μερικές φωτογραφίες απέξω και σηκωθήκαμε να φύγουμε για να πάμε σε ένα άλλο προορισμό με το όνομα Panama ruins. Και εκεί ταλαιπωρηθήκαμε για να βρούμε το μέρος και όταν φτάσαμε διαπιστώσαμε ότι λόγω Δευτέρας δεν θα άνοιγε καθόλου. Είδαμε λοιπόν ό,τι μπορέσαμε απ’ έξω και τραβήξαμε κάποιες αντιπροσωπευτικές φωτογραφίες, αλλά πολύ φτωχές σε σχέση με αυτά που θα τραβούσαμε εάν πηγαίναμε μέσα. Να σημειώσω για όσους τύχει και πάνε ότι η παλιά πόλη του Παναμά με το όνομα Panama ruins ή Panama Viejo είναι αυτά τα χαλάσματα. Βρίσκεται ανατολικά από το κέντρο της πόλης. Όμως η Casco Viejo βρίσκεται δυτικά του κέντρου και είναι η ζωντανή πόλη με τα στενά και τα πολλά μαγαζιά.

Είχαμε απογοητευτεί από τις δύο διαδοχικές αποτυχίες της ημέρας και δεν ξέραμε τι να κάνουμε, γιατί οι επιλογές μας είχαν στερέψει. Στο αρχικό πρόγραμμα εγώ για την σημερινή μέρα είχα βάλει επίσκεψη σε κάποιες φυλές στην περιοχή του Comarca de Kuna Yala. Αυτό βρίσκεται περίπου 90 χιλιόμετρα από την πόλη, στον Ατλαντικό, και ενώ τα πρώτα 50 τα κάνεις σε μία ώρα, τα επόμενα 40 χρειάζεσαι πάνω από μιάμιση ώρα για να τα κάνεις, διότι ο δρόμος δεν είναι μόνο ότι είναι στενός αλλά είναι γεμάτος λακκούβες και δεν τον έχουν φτιάξει. Αποφασίσαμε λοιπόν να βγούμε έξω από την πόλη του Παναμά και να προσπαθήσουμε να πάμε εκεί. Στην αρχή μάλιστα είχε λίγη κίνηση, αλλά δεν μας πείραξε τόσο πολύ, αφού αργότερα λιγόστεψε και είδαμε με ενδιαφέρον τις περιοχές που περνούσαμε.

Όταν εγκαταλείψαμε την Παναμερικάνα, μετά τα πρώτα 50 χλμ, ο δρόμος χειροτέρεψε πάρα πολύ, όπως είπα. Το τοπίο όμως ήταν πολύ όμορφο. Ο ουρανός ήταν απειλητικός και μάλλον θα επαληθεύονταν τα site τα οποία μιλούσαν για πολλή βροχή τη σημερινή ημέρα. Αφού διανύσαμε σχεδόν τη μισή απόσταση αυτού του άσχημου δρόμου, μας σταμάτησε ένα μπλόκο του στρατού και εκτός από τα στοιχεία που μας πήρε, ζητούσαν και 45 ευρώ για να μπορέσουμε να περάσουμε να πάμε στην παραλία Comarca de Kuna Yala και να κάνουμε ό,τι θέλουμε. Αποφασίσαμε να μην δώσουμε αυτά τα χρήματα και να επιστρέψουμε πίσω, διότι άλλωστε ο δρόμος ήταν τόσο κακός που θα ήταν μεγάλη ταλαιπωρία και να πας και μετά να γυρίσεις. Και δεν ξέραμε και εκεί τι μας περίμενε. Κανονικά οι επισκέπτες πάνε εκεί και μένουν ένα ή και περισσότερα βράδια, με σκοπό να γνωρίσουν τους ντόπιους και τη ζωή τους.

Από τη διαδρομή:

Να και τα καλλιτεχνικά:

Επιστρέφοντας, όταν φτάσαμε στη διακλάδωση για Παναμά, αντί να γυρίσουμε πίσω πήραμε την κατεύθυνση προς την Κολομβία. Η ώρα ήταν περίπου 11:30 και είχα δει στο χάρτη του τηλεφώνου ότι προς την κατεύθυνση εκείνη υπάρχουν αρκετές λίμνες. Υπέθεσα ότι θα έχουμε όμορφη θέα. Όντως πήγαμε σε αυτή την κατεύθυνση και μετά από μία εικοσαριά χιλιόμετρα αρχίσαμε να συναντάμε πολύ όμορφες εικόνες με λίμνες αλλά και με ντόπιους. Μας άρεσε πάρα πολύ και όταν αυτές οι εικόνες σταμάτησαν, επιστρέψαμε πίσω. Ήταν η λίμνη Bayano που έχει ένα πολυσχιδές σχήμα, λες και είναι πολλές λίμνες, αλλά είναι μια.

Και ενώ η φύση είναι όμορφη, τα χωριά και οι πόλεις από τα οποία περνούσαν οι δρόμοι, αν και δεν ήταν πολλά, δεν φαινόταν να έχουν τίποτα το ενδιαφέρον. Επίσης, στους δρόμους δεν έχει ωραία καφέ ή εστιατόρια τα οποία θα έκαναν τον τουρίστα να σταματήσει να πιει κάτι ή να φάει.

Γυρίσαμε πίσω στον πόλη του Παναμά και την τελευταία ώρα πριν φτάσουμε, η βροχή άρχισε να πέφτει πολύ δυνατή. Όμως για καλή μας τύχη σταμάτησε και μας έδωσε την ευκαιρία να πάμε σε ένα μικρό αλλά ενδιαφέρον παρκάκι με το όνομα Paitilla, μέσα στην πόλη του Παναμά. Το ενδιαφέρον του πάρκου αυτού είναι ο περιβάλλων χώρος του, όπου από τη μεριά της στεριάς είναι οι τεράστιοι ουρανοξύστες και από την άλλη πλευρά είναι θάλασσα, όπου βλέπεις διάφορα.

Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο, αλλά επειδή ήταν σχετικά νωρίς, πήγαμε για να κάνουμε μία βόλτα στη γειτονιά μας και να φωτογραφίσουμε κάποια κτήρια, που είχαμε δει τις προηγούμενες μέρες, αλλά δεν κρατούσαμε τη μηχανή για να τα τραβήξουμε.

Λίγα λόγια για τον Παναμά

Πρωί είχαμε πτήση για την πρωτεύουσα της Γουατεμάλα, που έχει το ίδιο όνομά , όπως και στον Παναμά. Οι εντυπώσεις που μας άφησε δεν ήταν και οι καλύτερες, όσον αφορά στην αυθεντικότητα αυτής της χώρας ως λατινοαμερικάνικης. Αλλά και γενικότερα, ούτε η φύση είχε τρομερά πράγματα ούτε και οι ιθαγενείς μας εντυπωσίασαν. Επίσης ένα πολύ σημαντικό είναι ότι έχει τρομερή υγρασία. Δεν πειράζει όμως. Αυτό δεν είναι τόσο σημαντικό για ένα περαστικό.

Πολύ ειδικό αυτής της χώρας και πάνω σε αυτό βασίζει κατά πολύ τον τουρισμό της, είναι το κανάλι. Η φύση γύρω από αυτό είναι βέβαια αρκετά όμορφη, αλλά όχι εντυπωσιακή όσο εντυπωσιακό είναι το τεχνικό έργο. Επίσης η λίμνη Bayano που επισκεφτήκαμε σχεδόν τυχαία, ήταν πολύ όμορφη, αλλά δεν ήταν καθόλου αξιοποιημένο το μέρος τουριστικά. Δεν γνωρίζω το λόγο. Να αναφέρω εδώ ότι στους δρόμους σε πολλά σημεία έχει μπλόκα του στρατού, και κοιτάνε λίγο το αυτοκίνητο και μετά σε αφήνουν να προχωρήσεις. Ειδικά σε περιοχές που είναι μακριά από την πρωτεύουσα.

Η πόλη του Παναμά μοιάζει σαν μία πόλη με τρία ή τέσσερα εκατομμύρια κατοίκους, ενώ τόσοι είναι οι κάτοικοι όλης της χώρας. Αυτό μου φαίνεται πολύ εντυπωσιακό. Η χώρα είναι πολύ αραιοκατοικημένη.

Το ξενοδοχείο μας βρισκόταν σε πολύ καλή περιοχή. Εκ των υστέρων θα προτιμούσα να ήταν κοντά στην Παλιά Πόλη, κυρίως γιατί είναι πιο όμορφη η βόλτα εκεί και το να καθίσεις σε ένα μαγαζί, αν και εμείς δεν καθίσαμε. Από το ξενοδοχείο μας η παραλία ήταν πολύ κοντά για να κάνεις βόλτα στα τέσσερα χιλιόμετρα που ήταν ως την παλιά πόλη. Όμως έχει τόσους δρόμους αυτή η πόλη που πραγματικά νομίζεις ότι είσαι σε μία πόλη με τρεις φορές ή και τέσσερις μεγαλύτερο πληθυσμό. Παντού βλέπεις αερογέφυρες για να περνάνε αυτοκίνητα ή τρένα.

Προς τα έξω, στους λόφους της πόλης, έχει αρκετή φτωχολογιά. Όμως δεν παύουν να κυκλοφορούν πάρα πολλοί κάτοικοι της χώρας με πολυτελή αυτοκίνητα. Τόσο πολλά έχω δει μόνο σε αραβικές χώρες και μάλιστα από τις πλούσιες. Σίγουρα έχει πολύ πλούτο αυτή η χώρα και το πιο πιθανό είναι ότι τον προσφέρουν τα έσοδα από το κανάλι. Πρόκειται για μία χώρα με λίγο πληθυσμό που μοιράζεται ένα τεράστιο ποσόν.

Γενικά οι άνθρωποι είναι πολύ καλοί και σε βοηθάνε σε οτιδήποτε τους ρωτήσεις. Δε διστάζουν να έρθουν μαζί σου για να σου δείξουν από που πρέπει να πας. Δεν χρειαστήκαμε πολλές φορές κάποια βοήθεια, αλλά πάντα ήταν πολύ εξυπηρετικοί. Μόνο στο ξενοδοχείο οι κοπέλες δεν φαινόταν και τόσο χαμογελαστές και εξυπηρετικές. Πιστεύω επειδή δεν ήξεραν καλά Αγγλικά. Πάντως ό,τι και να χρειάστηκα μου το έκαναν.

Η επίσκεψη στον Παναμά θεωρώ ότι ήταν επιτυχημένη δεδομένων των συνθηκών. Να πω και κάτι που αφορά στο αυτοκίνητο και ευτυχώς είχα πλήρη ασφάλιση, γιατί έγινε μία γρατζουνιά στο μπροστινό μέρος. Δεν νομίζω να την έκανα εγώ, μάλλον κάποιο άλλο αυτοκίνητο και φυσικά δεν χρεώθηκα καθόλου. Κι αυτό το λέω γιατί σκεφτόμουν για να μειώσω το κόστος τα επόμενα αυτοκίνητα που θα νοικιάσουμε να μην πληρώσω για επιπλέον ασφάλιση. Τώρα, με αυτό που έγινε θα πληρώσω και θα πω και ένα τραγούδι και θα είμαι ευχαριστημένος, αν έχω αυτή τη δυνατότητα.

Πολλοί ντόπιοι μιλάνε τέλεια αγγλικά. Ίσως φταίει η παρουσία Αμερικανών στην περιοχή. Άλλοι πάλι δεν ξέρουν ούτε τα βασικά. Γενικά δεν είχαμε πρόβλημα. Έχουμε άλλωστε και τον ηλεκτρονικό μεταφραστή. Ξέρω και γύρω στις εκατό ισπανικές λέξεις. Όλα βοηθούν.

Στον επόμενο χάρτη φαίνονται χονδρικά τα μέρη που επισκεφτήκαμε:

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• …

  Go to chapter

  Go
• 24

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 4 of 24

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[go2dbeach]

Ώπα, εδώ είμαστε! Πρώτα like, μετά διαβάζω

 

[vasiliss]

Οκ, παίρνω θέση κι εγώ και περιμένω.
Πότε έγινε αυτό το ταξίδι;

 

[travelbreak]

Οκ, παίρνω θέση κι εγώ και περιμένω.
Πότε έγινε αυτό το ταξίδι;

6 με 28 Μαΐου 2022. Φρέσκο.

 

[go2dbeach]

Ελπίζω να συνεχίσεις σύντομα, είμαστε και άρρωστοι με την περιοχή μερικοί

 

[travelbreak]

Ελπίζω να συνεχίσεις σύντομα, είμαστε και άρρωστοι με την περιοχή μερικοί

Γενικά το ξέρετε ότι είμαι γρήγορος στην εξέλιξη κάθε ιστορίας μου. Πιστεύω ότι μέχρι το τέλος του μήνα θα έχω τελειώσει όλη την ιστορία. Μετά έχουμε και τις μάχες με τις τσούχτρες, συγνώμη τα θαλάσσια μπάνια ήθελα να πω.

 

[travelbreak]

Colon, Portobello και το Κανάλι

Το ταξίδι σχεδιάστηκε για κυκλοφορία με νοικιασμένο αυτοκίνητο και δυο οδηγούς. Όμως πλέον ήμουν μόνος. Έτσι το πήραμε απόφαση πως όπου ζοριζόμουν δε θα κυνηγούσαμε τον κάθε προορισμό του προγράμματός μου με το στανιό. Ό, τι προλάβουμε. Το καλό ήταν πως λόγω του τζετ λαγκ ξυπνούσαμε νωρίς και η μέρα ξεκινούσε λίγο μετά το ξημέρωμα.
Πρώτη μέρα λοιπόν. Στις 6:30, ίσως και λίγο νωρίτερα, πήραμε το αυτοκίνητο από το κλειστό παρκινγκ του ξενοδοχείου μας και ξεκινήσαμε το πρόγραμμα, όπως το είχαμε διαμορφώσει.

Εκείνο το πρωί δεν κάναμε ιδιαίτερες αλλαγές και ξεκινήσαμε για να πάμε να δούμε το κανάλι του Παναμά στο πιο κοντινό σημείο, το οποίο είναι πολύ κοντά στην πρωτεύουσα και ονομάζεται Miraflores. Φτάσαμε στις 06:45, αλλά μας έδιωξαν για λόγους ασφαλείας και μας ενημέρωσαν ότι ανοίγει στις 8:00 το πρωί. Δεν μας άφησαν ούτε μία φωτογραφία να βγάλουμε. Γενικά στον Παναμά έχει πολύ ασφάλεια και ελέγχους.

Αφού λοιπόν φύγαμε από εκεί, πήγαμε στο επόμενο σημείο για να δούμε το κανάλι, το Πέδρο Μιγκέλ, αλλά και εκεί μας έδιωξαν, γιατί μας είπαν ότι το μέρος αυτό δεν είναι καθόλου για τουρίστες.

Γι αυτό λοιπόν συνεχίσαμε προς την πλευρά του Ατλαντικού να πάμε στην πόλη Κολόν. Ο δρόμος είχε αρκετή κίνηση. Ίσως έφταιγε που ήταν Σάββατο και ο κόσμος έβγαινε για το ΣΚ. Όταν φτάσαμε εκεί είδαμε μία κατάσταση τραγική. Δεν περιμέναμε να δούμε μία τέτοια πόλη και μάλιστα στον Παναμά. Είχα διαβάσει στο Lonely Planet, ότι έχει πλέον παρακμάσει, αλλά τόσο πολύ! Σε μερικά σημεία νόμιζες ότι ήσουν σε βομβαρδισμένη περιοχή. Είχε πάρα πολλά μεγάλα και ωραία κτίρια εγκαταλειμμένα και στη φθορά του χρόνου αλλά και από ανθρώπους. Εγώ ήθελα να σταματήσουμε για καμιά φωτογραφία, αλλά η Ντίνα φοβόταν γιατί πίστευε ότι είναι επικίνδυνα.

Αφού περάσαμε διάφορα στενά, στην ίδια κατάσταση σχεδόν παντού, είδαμε ένα κεντρικό δρόμο ο οποίος προφανώς πριν από 100 τόσα χρόνια θα ήταν στις δόξες του. Γενικά έβλεπες παλιά όμορφα κτίρια αλλά ήταν μισογκρεμισμένα. Επίσης έβλεπες φτωχούς ανθρώπους να πηγαίνουν από δω και από κει ή να κάνουν τις δουλειές του σπιτιού τους. Τελικά κάναμε δύο στάσεις για να βγάλουμε μερικές φωτογραφίες. Μάλιστα στη μία από αυτές μας ακολουθούσε συνέχεια ένα περιπολικό μέχρι που γυρίσαμε στο αυτοκίνητό μας για να το πάρουμε και να φύγουμε.

Η μια στάση ήταν κοντά στη θάλασσα αλλά δεν άξιζε και κάτι ιδιαίτερο, ενώ η άλλη ήταν στον κεντρικό δρόμο που προανέφερα για να βγάλουμε φωτογραφία μία εκκλησία και μερικά άλλα κτήρια. Εκ των υστέρων διάβασα ότι θεωρείται μία πολύ επικίνδυνη πόλη. Έτσι καλά κάναμε και φύγαμε.

Μετά προσπαθήσαμε να πάμε στη ζώνη Duty Free που προτείνει το Lonely Planet, αλλά καταλάβαμε ότι μάλλον πρόκειται για περιοχή που πάνε έμποροι. Έτσι δεν πήγαμε αλλά αποφασίσαμε να βάλουμε στο GPS την πόλη Πορτομπέλο, που βρίσκεται σε απόσταση μιας ώρας από την Κολόν. Ο δρόμος ήταν πολύ όμορφος, αν και λίγο στενός, αλλά ήταν συνέχεια κοντά στη θάλασσα. Μιλάμε βέβαια για τον Ατλαντικό ωκεανό και την Καραϊβική.

Λίγο πριν φτάσουμε στο χωριό Portobello σταματήσαμε να δούμε ένα φρούριο (Ruinas de Portobelo, Fuerte Santiago) λίγο εγκαταλειμμένο, αλλά είχε ωραία θέα προς τη θάλασσα και κάποια νησιά. Από κει έφευγαν βάρκες για να πάνε όποιοι ήθελαν να κολυμπήσουν σε άλλα σημεία. Εμείς το σκεφτήκαμε αλλά αποφασίσαμε να μην σπαταλήσουμε το χρόνο μας σε μπάνιο.

Προχωρήσαμε και στο χωριό Portobello, όπου και εκεί είχε άλλο φρούριο. Το χωριό μας άρεσε αρκετά γιατί είχε το κλασικό λατινοαμερικάνικο χρώμα. Μείναμε σχεδόν μία ώρα κάνοντας βόλτες, αλλά δεν καθίσαμε κάπου.

Μετά πήραμε το δρόμο της επιστροφής, από τον ίδιο δρόμο. Είχε λίγη κίνηση σε κάποιο σημείο αλλά δεν ήταν κάτι τρομερό. Από την πόλη Κολόν προς την πόλη Παναμά μπαίνεις στον Εθνικό δρόμο και πληρώνεις διόδια 2,30 δολάρια. Στα διόδια δε σταματάμε, αλλά μας χρεώνει το αυτοκίνητο και τα κρατά η εταιρία ενοικίασης.

Εμείς βγήκαμε πολύ νωρίς από την εθνική οδό για να πάμε πάλι στο κανάλι και το σημείο Miraflores Locks. Με εισιτήριο 10 δολαρίων το άτομο μπήκαμε και είδαμε ένα τεράστιο πλοίο να περνά από τις δεξαμενές που γέμιζαν και άδειαζαν νερό. Πήγαμε στην καλύτερη στιγμή, χωρίς να περιμένουμε, αλλά και χωρίς να χάσουμε τίποτα. Στο σημείο εκείνο το πλοίο κατέβαινε από την τελευταία λίμνη 2-3 δεξαμενές για να μπει στον Ειρηνικό ωκεανό. Πολύς κόσμος, όπως κι εμείς, είχε ανέβει σε μία μεγάλη εξέδρα αρκετά ψηλά για να βλέπει και ένας υπάλληλος ανέλυε το τι γινόταν.

Σε όλη αυτή τη διαδικασία του περάσματος του πλοίου το ωραίο ήταν ότι υπήρχαν άλλα δύο κανάλια πίσω από αυτό που βλέπαμε εμείς μπροστά μας. Ήταν και σε μεγαλύτερο υψόμετρο και βλέπαμε άλλα δυο πλοία να περνούν και αυτά προς την ίδια κατεύθυνση, δηλαδή τον Ειρηνικό ωκεανό.

Έτσι ολοκληρώσαμε την πρώτη μέρα στην ύπαιθρο του Παναμά. Όμως δεν ήταν να μείνουμε στο ξενοδοχείο γιατί είχε ακόμα φως και κατεβήκαμε στον παραλιακό δρόμο, την malecon, που είναι πολύ κοντά στο ξενοδοχείο μας, για βόλτα.

 

[evaT]

Εσύ και γω μόνο με το που επιστρέφουμε πιάνουμε πληκτρολόγιο
Πολύ ωραίο ταξίδι αδημονούμε για τα παρακάτω!

 

[Delmem38110]

τι χρόνους εξόδου εισόδου έχει τώρα το αεροδρόμιο στον Παναμά. για να βγεις δηλαδή και να ξαναμπείς.

 

[travelbreak]

τι χρόνους εξόδου εισόδου έχει τώρα το αεροδρόμιο στον Παναμά. για να βγεις δηλαδή και να ξαναμπείς.

Δεν είχαμε ιδιαίτερες καθυστερήσεις στον Παναμά. Οι υπάλληλοι ήταν γρήγοροι.
Άλλωστε πιστεύω ότι εξαρτάται από την κίνηση του αεροδρομίου εκείνη την ώρα που φτάνεις. Εμείς ας πούμε φάγαμε μεγάλη καθυστέρηση στο Σαν Χοσέ, αφού βγήκαμε τελευταίοι από το αεροπλάνο.

 

[Delmem38110]

Δεν είχαμε ιδιαίτερες καθυστερήσεις στον Παναμά. Οι υπάλληλοι ήταν γρήγοροι.
Άλλωστε πιστεύω ότι εξαρτάται από την κίνηση του αεροδρομίου εκείνη την ώρα που φτάνεις. Εμείς ας πούμε φάγαμε μεγάλη καθυστέρηση στο Σαν Χοσέ, αφού βγήκαμε τελευταίοι από το αεροπλάνο.

θα με ενδιέφερε πιο συγκεκριμένα αν θυμάσαι φυσικά. πόσα λεπτά αναμονή στο να βγείτε και πόσα λεπτά στο να μπείτε. ευχαριστώ.

 

[travelbreak]

θα με ενδιέφερε πιο συγκεκριμένα αν θυμάσαι φυσικά. πόσα λεπτά αναμονή στο να βγείτε και πόσα λεπτά στο να μπείτε. ευχαριστώ.

Σίγουρα δε θυμάμαι με ακρίβεια. Όμως ήταν πολύ κοντά στη μισή ώρα γιατί στην Κόστα Ρίκα που ήταν μια ώρα το θυμάμαι πολύ καλά. Αλλά και πάλι σου λέω: αν πέσεις σε μεγάλη ουρά θα αργήσεις. Αν όχι, σε 15 λεπτά θα τελειώσεις. Βάλε και άλλα 5 λεπτά για τη βαλίτσα.
Στην αναχώρηση πιστεύω είναι πιο σύντομα.