dmdoc
Member
- Μηνύματα
- 1.413
- Likes
- 899
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο
- Κεφάλαιο 9ο
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο]Το Anadolu Medeniyetleri Muzesi,είναι το πρώτο μουσείο που το 1997 ψηφίστηκε ως «Ευρωπαικό μουσείο της χρονιάς».Εδράζεται στους πρόποδες του κάστρου στα αναπαλαιωμένα κτίρια του Kursunlu Han και των αποθηκών της αγοράς του Μαχμούτ πασά.Η συλλογή είναι τεράστια με αναρίθμητα εκθέματα,ξεκινώντας από την εποχή των Χετταίων,και αναπαραστάσεις οικισμών που ανακαλύφθηκαν σε διάφορες περιοχές της χώρας.(περισσότερες πληροφορίες [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Museum_of_Anatolian_Civilizations"]Museum of Anatolian Civilizations - Wikipedia, the free encyclopedia[/URL
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο
- Κεφάλαιο 14ο
- Κεφάλαιο 15ο][U][B]Διάφορα σχόλια[/B][/U
Τα παζάρια στο Hisar,εκτείνονται σε αρκετά μεγάλη περιοχή και κάθε δρόμος έχει το δικό του "θέμα"...ρούχα,υφάσματα,σκεύη,ηλεκτρικά,ηλεκτρονικά,χάντρες,κομπολόγια,φρούτα,λαχανικά,κρέατα,ψάρια και γενικά ότι μπορεί να βάλει ο νους,σε πάγκους,απλωμένα στο δρόμο,σε οργανωμένα μαγαζιά,με τον κόσμο να αγοράζει,να παζαρεύει,απλά να κοιτάει,και τους πωλητές να πλασάρουν την πραμάτια τους με ζωηρό και μερικές φορές αστείο τρόπο.Μια αποικία μυρμηγκιών,σε διαρκή κίνηση,με απίστευτο θόρυβο που κάλυπτε ακόμα και τη φωνή των ηχείων που καλούσε σε προσευχή.Είχε αρχίσει να σουρουπώνει,και το θρησκευτικό κάλεσμα θύμιζε σε όλους τα καθήκοντά τους.Και τότε ήταν που άρχισε ο χαμός...ο κόσμος κινούνταν πιο γρήγορα,ρολά κατέβαιναν σε dt,πραμάτιες μαζεύονταν από τον δρόμο λες και θέλαν να ξεφύγουν την αστυνομία,πάγκοι καθαρίζονταν εν ριπή οφθαλμού και μέσα σε ελάχιστο χρόνο η περιοχή ξεψυχούσε από την ζωντάνια της,δίνοντας την θέση της στην ηρεμία και την χαλαρότητα,και τον χώρο σε 2 ξένους να περπατούν πλέον σε άδειους δρόμους,χωρίς σπρωξίματα.Ακόμα και έτσι η περιοχή είχε την γοητεία της,με τους νεαρούς υπαλλήλους να καθαρίζουν τα τελευταία απομεινάρια και να συζητούν για τα κέρδη της ημέρας."Δε νομίζεις οτι ήρθε η ώρα να φάμε και κάτι;"ρώτησε ο amsterdam με μάτι να γυαλίζει ειρωνικά.Συμφώνησα,αφήνοντάς τον να διαλέξει το που.Και δεν ήταν δύσκολο.Θα πηγαίναμε στην κρεαταγορά,για κιοφτέ.Καταβρόχθισε ο καθένας την μερίδα του-καθώς και την μεσιανή για συμπλήρωμα-με την πιπερίτσα,το κρεμμυδάκι,το μπούκοβο και το ρυζάκι της,χτυπήσαμε και ένα ψιλοκομμένο κοκορέτσι για επιδόρπιο και φύγαμε για γλυκό.Ο δρόμος με τα σιροπιαστά ήταν 2 βήματα απόσταση...και εκεί έγινε το έλα να δεις.Μπακλαβάδες,καταίφια,τουλούμπες σε μπουκίτσες να εξαφανίζονται σαν καραμέλες.Τραγανότατα και ζεστά,γέμιζαν το δισκάκι μας πριν προλάβουμε να το αδειάσουμε.Τόσο καλά σιροπιαστά,δεν είχα φάει ούτε στην Πόλη.Παραδίπλα,ένας πιτσιρικάς μας καλούσε για παγωτό...φάγαμε και από εκεί,απολαμβάνοντας το παιχνίδι του νεαρού με το κουτάλι που γέμιζε το χωνάκι.Και τώρα τι κατάλαβες που σκάσαμε στο φαί;,μάλωσα τον amsterdam."Πάμε να περπατήσουμε να χωνέψουμε,έχεις τίποτα άλλο να δούμε εδώ κοντά;",πρότεινε.Haci Bayram Veli Cami,είναι δίπλα...φύγαμε.
Attachments
-
13,6 KB Προβολές: 75