Τουρκία 12 Dev Adam (Στην Άγκυρα, οδικώς, για Mundobasket)

[dmdoc]

“Φίλος,έχω μια καλύτερη ιδέα.Αντί να τριγυρνοβολάμε σαν τις άδικες κατάρες,δεν πάμε για κανά ποτάκι;”έριξε την ιδέα ο ολλανδός.Μέσα,βγάλε πρόγραμμα…απάντησα ενθουσιασμένος.Ακολουθώντας το νέο πλάνο,γυρίσαμε στο δωμάτιο,χαζοκοιμηθήκαμε ανάμεσα σε μασάλια και tv,και ετοιμαστήκαμε για την έξοδό μας.Στη διάρκεια εμφανίστηκαν και τα πρώτα σημάδια…Amsterdam,δεν αισθάνομαι και πολύ καλά,πρέπει να έχω δέκατα και φοβάμαι ότι αρρωσταίνω.Είναι και μια μόνιμη αηδία που κουβαλάω στο στομάχι μου…μήπως να το αφήσουμε για άλλη μέρα;τον ρώτησα,γνωρίζοντας την απάντηση.”Δεν υπάρχει περίπτωση”,είπε ορθά κοφτά.Το ταξί μας άφησε κοντά στο εμπορικό κέντρο,που από το πρωί είχαμε σταμπάρει 2-3 μπαράκια.Μπήκαμε στο πρώτο που μας κέντρισε το ενδιαφέρον.Οι θηριώδεις πορτιέρηδες μας έριξαν ένα διερευνητικό βλέμμα,αλλά τίποτα πάνω μας δεν πρόδιδε ότι ήμασταν τουρίστες και περάσαμε by.Στο εσωτερικό είχαν δροσερές «κουρτίνες» νερού που μετρίαζαν την ζέστη και έκανε υποφερτή τη συνύπαρξη πολλών καλοντυμένων θαμώνων.Ήπιαμε τα ποτάκια μας,χαζέψαμε τον κόσμο,μιλήσαμε για το πρόγραμμα της επόμενης μέρας και με περασμένη πλέον την ώρα,προτιμήσαμε να γυρίσουμε στο δωμάτιο από το να συνεχίσουμε σε κάποιο afterclub.
Το πρωινό ξύπνημα επεφύλασσε εκπλήξεις.Η πρώτη ήταν το τσάι που μας περίμενε ζεστό-ζεστό έξω από το μαγαζί του Σαλί.Μας καλημέρισαν με χαρά,μας κέρασαν σιροπιαστά και κάθισαν μαζί μας για μουχαμπέτια.Η δεύτερη έκπληξη ήρθε μετά το τσάι…mayday-mayday!!!!!!Με τρομερό πόνο στην κοιλιά άρχισε ένα μπαράζ γαστρεντερικών διαταραχών πρωτόγνωρο,που θα αγκιστρωνόταν πάνω μας για πολλές μέρες(ευτυχώς με σταδιακή ύφεση)…ακόμα και αφού είχαμε γυρίσει Ελλάδα.Για πολλές μέρες ανατρέχαμε στο τι μπορεί να μας είχε πειράξει,αλλά πόρισμα δεν βγάλαμε.Απτόητοι,πήραμε το καθιερωμένο ταξί,για το Μουσείο Πολιτισμών της Ανατολίας…

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 8
• 9
• 10
• 11
• 12
• …

  Go to chapter

  Go
• 15

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 10 of 15

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[taver]

Για να καταλάβουμε σιγά σιγά.... που πήγατε? Στο Μουντομπάσκετ?

 

[dmdoc]

Για να καταλάβουμε σιγά σιγά.... που πήγατε? Στο Μουντομπάσκετ?

Μάλλον ρητορική η ερώτηση,από έναν μετρ των αναζητήσεων...

 

[pattyyy]

Πολλά υποσχόμενη αρχή! Μου εξάπτει την περιέργεια! Και ναι, πού πήγατε;

 

[Twinkie]

Τουρκία οδικώς και εν μέσω Μουντομπάσκετ..;; Τυχεροί. Αυτό μόνο..

 

[dmdoc]

Η διαδρομή Διδυμότειχο-Άγκυρα,συνολικά γύρω στα 740χλμ,περιελάμβανε μια πρώιμη στάση...στον συνοριακό σταθμό Καστανιών.Τα 40χλμ μέχρι εκεί διανύθηκαν χωρίς να το καταλάβουμε,αφού τα συνεχή ερωτήματα για τις πιθανές δυσκολίες της διαδρομής είχαν τραβήξει όλη μας την προσοχή.Περνώντας τον ελληνικό έλεγχο,οι αποφάσεις είχαν παρθεί..."προχωράμε και ότι συμβεί θα το αντιμετωπίσουμε εκείνη την ώρα".
Δεν είχε καλά-καλά φτάσει 6 η ώρα το πρωί όταν σταματούσα το αυτοκίνητο έξω από τον τουρκικό έλεγχο.Από την προηγουμένη το είχα άγχος για το πρωινό της ώρας που θα μας έβρισκε στην τουρκική πλευρά.Είναι γεγονός οτι στις Καστανιές αν πετύχεις τον Τούρκο υπάλληλο σε ακατάλληλη ώρα(συνήθως ώρες κατάκλισης και ύπνου),μπορεί να σου πάρει απροσδιόριστο χρόνο μέχρι να ξεμπερδέψεις.Αρκεί να μην πετύχεις σε κανέναν βαρεμένο,ραχατλίδικο τύπο που θέλει κανά μισάωρο μέχρι να ξυπνήσει,καμιά ώρα μέχρι να ντυθεί και κανά δίωρο μέχρι να σφραγίσει τα διαβατήρια και να ελέγξει την πράσινη κάρτα.Ευτυχώς την ώρα που φτάσαμε οι υπάλληλοι είχαν ήδη ξυπνήσει,έπιναν τον καιμακλίδικο καφέ τους και η μόνη καθυστέρηση ήταν στα 352 χασμουρητά τους μέχρι να μπουν οι πολυπόθητες σφραγίδες.
Ενθουσιασμένοι για την μικρή,μόνο,αργοπορία περάσαμε μέσα από την Αδριανούπολη,που εκείνη την ώρα ζεσταινόταν από τις πρώτες αχτίδες ήλιου και άρχιζε νωχελικά να ξυπνά,και βγήκαμε στον Ε80 που θα μας οδηγούσε Εις Την Πόλιν.
Οι επόμενες 2-2,5 ώρες πέρασαν εύκολα,οδηγώντας σε έναν μεγάλο,ομαλό και χωρίς κίνηση δρόμο,συζητώντας το πως θα ξεπεράσουμε τον σκόπελο της κίνησης στην Κων/πολη,αφού θα πέφταμε πάνω στην ώρα αιχμής της.Παράλληλα θέσαμε και τους επόμενους στόχους.Στάση για ΑΤΜ και βενζίνη.Διαγράψαμε από το μυαλό μας να αφήσουμε τον περιφερειακό και να μπούμε στην πόλη και αποφασίσαμε να ψάξουμε για μετρητά αφού θα φτάναμε στην ασιατική πλευρά.Tο τιμόνι πλέον είχε αναλάβει ο amsterdam,και τα πρώτα διόδια φάνηκαν στον ορίζοντα.Διόδια.....μια πονεμένη ιστορία!!!

 

[Glosoli]

δεν ειχατε καθολου μαζι σας τουρκικες λιρες;;;

 

[dmdoc]

Ούτε για δείγμα!!!! Μέγα λάθος που δεν επιμείναμε στην αναζήτηση ΑΤΜ στην Αδριανούπολη....

 

[amsterdam]

Ούτε για δείγμα!!!! Μέγα λάθος που δεν επιμείναμε στην αναζήτηση ΑΤΜ στην Αδριανούπολη....

Μια πονεμένη ιστορία μόνο για μένα γιατί εσύ γελούσες..!!
Όταν σου έδειχνα τα ΑΤΜ στην Αδριανούπολη δεν σου άρεσαν,δεν βόλευε το μέρος να παρκάρεις,μιας και οδηγούσες εσύ,και έβρισκες συνεχώς φτηνές δικαιολογίες να μην σταματήσεις!!
Κατόπιν μ΄ έβαλες να οδηγώ στο χάος του περιφερειακού της Πόλης,από τότε,βέβαια,εγκατέλειψα τελείως την οδήγηση και κυκλοφορώ με ποδήλατο.
Τραύματα μου έχουν μείνει..
Μου την "φυλούσες" για τα διόδια.
Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά....

 

[KLEOPATRA]

Ειπες Μαο Μαο και το μυαλο πηγε στις Αφρικες!
Περιμενουμε συνεχεια.

 

[dmdoc]

Κατόπιν μ΄ έβαλες να οδηγώ στο χάος του περιφερειακού της Πόλης,από τότε,βέβαια,εγκατέλειψα τελείως την οδήγηση και κυκλοφορώ με ποδήλατο.

Μετά από εκείνο το test drive,μπορούσες πλέον να αποσυρθείς από την αγωνιστική οδήγηση...
Εξάλλου για μένα η Πόλη ήταν "νηπιαγωγείο"...και στο απέδειξα στο Βαρανάσι...

 

[dmdoc]

Ειπες Μαο Μαο και το μυαλο πηγε στις Αφρικες!

Και εμένα με είχε εντυπωσιάσει η έκφραση που χρησιμοποιούσαν σχεδόν όλοι για να περιγράψουν το ταξίδι στην Άγκυρα,λες και θα πηγαίναμε στην πιο υποβαθμισμένη τριτοκοσμική περιοχή.Χαζές αντιλήψεις...