dmdoc
Member
- Μηνύματα
- 1.413
- Likes
- 900
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο
- Κεφάλαιο 9ο
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο]Το Anadolu Medeniyetleri Muzesi,είναι το πρώτο μουσείο που το 1997 ψηφίστηκε ως «Ευρωπαικό μουσείο της χρονιάς».Εδράζεται στους πρόποδες του κάστρου στα αναπαλαιωμένα κτίρια του Kursunlu Han και των αποθηκών της αγοράς του Μαχμούτ πασά.Η συλλογή είναι τεράστια με αναρίθμητα εκθέματα,ξεκινώντας από την εποχή των Χετταίων,και αναπαραστάσεις οικισμών που ανακαλύφθηκαν σε διάφορες περιοχές της χώρας.(περισσότερες πληροφορίες [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Museum_of_Anatolian_Civilizations"]Museum of Anatolian Civilizations - Wikipedia, the free encyclopedia[/URL
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο
- Κεφάλαιο 14ο
- Κεφάλαιο 15ο][U][B]Διάφορα σχόλια[/B][/U
Χωρίς να ανησυχούμε για την οδήγηση,απολαύσαμε την διαδρομή μέσω της λεωφόρου Ατατούρκ.Γενικά οι κεντρικοί δρόμοι στην Άγκυρα είναι τεράστιοι και ταχείας κυκλοφορίας αφού οι ανισόπεδες διαβάσεις περιορίζουν τον αριθμό των φαναριών.Το πράσινο είναι κυρίαρχο στοιχείο της πόλης όχι μόνο στα δεντροφυτεμένα πεζοδρόμια αλλά και στα πάρκα που την κατακλύζουν.Ιδίως στην Cankaya,έδρα του κοινοβουλίου και των περισσότερων κρατικών υπηρεσιών και πρεσβειών.Είχαμε σκοπό να την περπατήσουμε αλλά αποφασίσαμε να κινηθούμε λίγο νοτιότερα,στο Kavaklidere.Το ταξί μας άφησε ακριβώς έξω από το Karum,ένα από τα πιο ακριβά εμπορικά κέντρα με επώνυμες μάρκες.Δεν μπήκαμε καν στον κόπο να το επισκεφτούμε,αλλά προτιμήσαμε απλώς να χαζολογήσουμε στους δρόμους.Το τμήμα αυτό της Άγκυρας έρχεται σε πλήρη αντιδιαστολή με το Ulus,τίποτα δεν θυμίζει ότι βρίσκεσαι στο κέντρο της Τουρκίας.Ο καλοντυμένος κόσμος,τα επώνυμα ρούχα,τα ευρωπαικού στυλ καφέ,τα ακριβά μαγαζιά σου έδιναν την εντύπωση οτι είσαι κάπου στην Ευρώπη.Μετά την βολτίτσα στο συμπαθητικό παρκάκι Kugulu,κάναμε διάλειμμα για ρόφημα.Ο σερβιτόρος αρχικά μας μίλησε Τούρκικα,μετά Ιταλικά και η παραγγελία έγινε στα Αγγλικά.Η έκπληξή του όμως όταν άκουσε ελληνικά ήταν απίστευτη..."Τι κάνουν εδώ 2 Έλληνες;;;;;"ρώτησε σε άπταιστη δημοτική...Τουρισμό και mundobasket,του απάντησα με γουρλωμένα μάτια.Με τα πολλά,μας εξήγησε οτι μιλούσε ελληνικά,γιατί δούλευε για πολλά καλοκαίρια σερβιτόρος στην Κω,μας έδωσε πολύτιμες πληροφορίες για φαγητό,ποτό και λοιπές δραστηριότητες στην πόλη,του αφήσαμε γερό φιλοδώρημα και αναχωρήσαμε.Παρά τον καυτό μεσημεριανό ήλιο,η βόλτα μας ήταν ευχάριστη κάτω από την δροσερή σκιά των πεζοδρομίων.Στο δρόμο προς Cankaya,βρήκαμε πολλά καφέ,εστιατόρια,γεμάτα από την Τούρκικη νεολαία που ξόδευε την ώρα της,υπερπολυτελή ξενοδοχεία(Sheraton,Hilton,Divani κλπ),περάσαμε έξω από το επιβλητικό κοινοβούλιο-περιβάλλεται από ένα πανέμορφο πάρκο,αλλά η είσοδος επισκεπτών απαγορεύται-και ανεβαίνοντας την Mesrutiyet,φτάσαμε στο Kocatepe Cami.Εκπληκτικό από μακριά(φαίνεται σχεδόν από όλη την Άγκυρα)ακόμα επιβλητικότερο από κοντά,είναι εξαιρετικό δείγμα σύγχρονης τουρκικής αρχιτεκτονικής,ολοκληρώθηκε το 1987 και είναι ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο.Το εσωτερικό του μου θύμισε το μπλε τζαμί της Κων/πολης,και η πολυκοσμία του εκείνη την ώρα μας έδωσε κίνητρο να ξαποστάσουμε στο παχύ,πολυτελές χαλί του παρακολουθώντας τους πιστούς που έρχονταν για προσευχή.Μετά από αρκετή ώρα φορέσαμε τα παπουτσάκια μας,βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες και ξεκινήσαμε για την επιστροφή.Με "ον λίρα",φτάσαμε στο Hisar,την περιοχή στους πρόποδες του κάστρου,με τα πολλά παζάρια και την εξωφρενική πολυκοσμία.Έπρεπε να βιαστούμε όμως γιατί πλησίαζε η ώρα του κλεισίματος.
