evaT
Member
- Μηνύματα
- 2.156
- Likes
- 18.757
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία
Made in Japan
Πρόλογος.
Την ώρα τούτη που τα μεγαθήρια του φόρουμ @Yorgos & @psilos3 κονταροχτυπιούνται με τις ιστορίες τους για τη Νότια Αφρική, κάνω (εντυπωσιακή) είσοδο με ιστορία για κόντρα ήπειρο
Ο τίτλος μου από μόνος του έχει το δικό του μικρό παρελθόν.
‘Όπως και το ίδιο το ταξίδι, το οποίο και έχω χαρακτηρισμένο ως ονειρεμένο ταξίδι κάτω από το αβατάρ μου, ήδη από την ημέρα που γράφτηκα στο φόρουμ.
Από το καλοκαίρι που κλείστηκε το ταξίδι, άνοιξα τη σχετική συνομιλία για να συνεννοούμαστε με τους συνταξιδιώτες μου, την ονόμασα περήφανα, Big in Japan-έχοντας κάψει το συγκεκριμένο τραγούδι των Alphaville στα πολύ νιάτα μου της ειτίλας, ήταν η πρώτη αυτόματη σκέψη, έτσι θα ονόμαζα και την ιστορία μου όταν θα ερχόταν η ώρα της (σκέφτηκα αφελώς).
Φανταστείτε λοιπόν την έκπληξή μου όταν κανένα δίμηνο πριν, σε μια από τις συνηθισμένες μου βόλτες στο φόρουμ βλέπω τον ΔΙΚΟ μου τίτλο φαρδιά πλατιά σε νέα ιστορία για την Ιαπωνία! Τόσα χρόνια γράφτηκε και τι δε γράφτηκε για τη χώρα, δεν τον σκέφτηκε κανείς, δυό μήνες πριν έρθει η σειρά μου, μου τον έκλεψαν άδοξα μέσα από τα χέρια;
Ξενέρωσα τέρμα αλλά μου πέρασε πολύ γρήγορα όταν είδα πως συγγραφέας ήταν η φίλτατη @varioAthens που τη συμπαθώ πολύ, άσε δηλαδή που πολύ φίλη μου η κοπελιά, μέσα στο μυαλό μου είναι.
Ο νέος τίτλος πεισματικά όφειλε να έχει σχέση με κάτι μουσικό, έτσι θυμήθηκα το ομώνυμο Ε-Π-Ι-Κ-Ο άλμπουμ των Deep Purple του 1972 που εμπεριέχει τα θρυλικά Child in Time, Smoke on the Water αλλά και το δικό μου αγαπημένο Highway Star, αυτός είναι ο τρόπος μου λοιπόν να τιμήσω ένα από αγαπημένα μου γκρουπ, όπως να βγω και από πάνω. Ποιοί Alphaville τώρα;
Στα του ταξιδιού, όπως προ είπα η Ιαπωνία αποτελούσε ακαθόριστα, τον δικό μου ονειρεμένο μου προορισμό. Δεν είναι πως είχα διαβάσει πολλά, δεν είχα δει, δεν γνώριζα τίποτε περισσότερο από σκόρπιες γενικές πληροφορίες, όμως η ιδιαίτερη κουλτούρα της χώρα με γοήτευε ανέκαθεν, επιθυμούσα διακαώς να ταξιδέψω εκεί, υποθέτω επειδή είναι μακρινή; δυσπρόσιτη; ονειρική στα πλαίσια του σχεδόν ανέφικτου-σιγά τώρα μην καταφέρω εγώ ποτέ να φτάσω ως εκεί.....Κάπως έτσι προσδιόριζα την επιθυμία μου.
Η γνωστή ταξιδιωτική μου παρέα πάντως είχε ενημερωθεί και συμφωνούσε.
Επόμενος σταθμός παιδιά Japan, δεν πάει άλλο.
Αρχές Ιούλη προσγειώθηκe πάνω μου η δελεαστικότατη προσφορά από την Etihad. Αθήνα-‘Αμπου Ντάμπι – Τόκυο με επιστροφή στα 700 ευρώ (αν ήσουν ευέλικτος στις ημερομηνίες) και πρόμο της εταιρείας για δύο δωρεάν διανυκτερεύσεις στο ‘Αμπου Ντάμπι, ευκαιρία να δούμε άλλη μια χώρα που δεν υπάρχει στον ταξιδιωτικό μου ορίζοντα.
Ο Νοέμβριος επιλέχθηκε για να χαρούμε τη φημισμένη φθινοπωρινή παλέτα της φύσης , αγαπώ φθινοπωρινά χρώματα, πόσο λάθος να πάει αυτό;
Πριν αναλύσω τα διαδικαστικά, οφείλω πρωτίστως να παρουσιάσω τη σύνθεση της παρέας και μάλιστα θα δανειστώ τα πολύ ευφάνταστα παρατσούκλια που μας κότσαρε ο @mapouna protopao (ή Σαλαμοκάσερος για εμάς) που αναμεταδίδει ζωντανά τη συνέχεια της ταξιδιωτικής του περιπέτειας εδώ
.
Η τελική σύνθεση του Japan group λοιπόν έχει ως εξής:
Εβακούτσι: Εγώ, το τελειωμένο προγραμματιστικό τζάνκι και αρχηγός (λέμε τώρα)
Τασουσίρο: ο οδηγός στα roadtrips και ταξιδιωτικό μου έτερον ήμισυ
Νατασούκι και Κάτσικο : μάνα και κόρη, είμασταν παρέα επίσης στο ταξίδι της Τανζανίας
Αριβάτσο: Παλιός μου φίλος, είχα ταξιδέψει μαζί του στην Αργεντινή οπότε ήταν δοκιμασμένος στις δύσκολες πίστες του πολυήμερου ταξιδιού.
Και τέλος ο Σαλαμοκάσερος που εξακολουθεί να κυκλοφορεί ινκόγκνιτο, στην ομαδική φωτογραφία τον αφαίρεσα και τον βάφτισα στο πιο ιαπωνικό (ή κρητικό μπορεί να πεις κάποιος με μια άλλη ανάγνωση)
‘Εξι στο σύνολο αυτή τη φορά, ευκολάκι
Πάμε λοιπόν;
Last edited:
).
