giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.494
- Likes
- 11.728
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- 1η ημέρα: 2 πτήσεις, αναμονή και η άφιξη στο Πόρτο!
- 2η ημέρα - Αυτό είναι το Porto! – part 1
- 2η ημέρα - Αυτό είναι το Porto! – part 2
- 2η ημέρα - Αυτό είναι το Porto! – part 3
- 3η ημέρα: H αποτυχημένη εκδρομή και τα καρεκλοπόδαρα! part 1
- 3η ημέρα: H αποτυχημένη εκδρομή και τα καρεκλοπόδαρα! part 2
- 4η ημέρα: Η φουρτούνα στον Ωκεανό και το λάθος τρένο!
- 4η ημέρα: Άφιξη στη Λισαβόνα, το Πάρκο των Εθνών και η… Coca!
- 5η ημέρα: Άνω πόλη – Κάτω πόλη (Οι γειτονιές του Bairro Alto και του Chiado) και ο Fernando Pessoa!
- 5η ημέρα: Στις γειτονιές του Chiado της Baixa και αντικρίζοντας τον Χριστό!
- 6η ημέρα: Belem - Το μέρος της Unesco των θαλασσοπόρων και των Pasteis de Nata!
- 6η ημέρα: Χαμένοι στα σοκάκια της Alfama και το ωραιότερο ηλιοβασίλεμα!
- 7η ημέρα: Στην ρομαντική όαση της Sintra
- 7η ημέρα: Καύσωνας και μπερδέματα στις γειτονιές του Ατλαντικού!
- 8η ημέρα: Οι τελευταίες ώρες στη Λισαβόνα…Αντίο!
- Extra: Λίγο από Βρυξέλλες και πολύ από άγχος!
- Video
7η ημέρα: Στην ρομαντική όαση της Sintra
Ημέρα Κυριακή 19 Οκτώβρη με την θερμοκρασία από νωρίς στους 28 και όλος ο κόσμος να κυκλοφορεί με βερμούδες. Η αρχή έγινε από τον σταθμό τρένων του Rossio. Η πιο άμεση και οικονομική σύνδεση της Λισαβόνας με την Σίντρα είναι με το τρένο από τον σταθμό Rossio. Το εισιτήριο κοστίζει 2,15€ η μονή διαδρομή και χρεώνεται στην κάρτα "Viva Viagem" οπότε υπάρχει επιπλέον κόστος 0,50€ για την κάρτα. Υπάρχουν γενικά 4 δρομολόγια την ώρα και μπορείτε να συμβουλευτείτε το επίσημο site σιδηροδρόμων Πορτογαλίαςhttp://www.cp.pt/passageiros/pt Υπάρχει και ένα κοινό εισιτήριο που περιλαμβάνει για μια ημέρα απεριόριστες μετακινήσεις με τα δημόσια τρένα της CP και τα λεωφορεία της Scotturb της γραμμής Sintra - Colares - Cabo da Roca - Cascais που κοστίζει 12€. Σ’ αυτά περιλαμβάνεται και η κυκλική διαδρομή στα αξιοθέατα της Σίντρα όπου το ενιαίο εισιτήριο κοστίζει 5€. Οπότε 5€ + 4,30€ η διαδρομή με επιστροφή με το τρένο σύνολο 9,5€. Άρα το εισιτήριο των 12€ για εμάς που είχαμε σκοπό να κάνουμε και άλλες μετακινήσεις με τα λεωφορεία σύμφερε αλλά οι βλάκες δεν το σκεφτήκαμε και κόψαμε απλό εισιτήριο.
Η διαδρομή ήταν σχετικά αδιάφορη και σε 30 περίπου λεπτά το τρένο έφτασε στον σταθμό της Σίντρα που γέμισε από τουρίστες. Δεν υπήρχε λόγος να απευθυνθούμε στο γραφείο τουρισμού μέσα στο σταθμό όπως πήγαν όλοι αφού ξέραμε τι έπρεπε να κάνουμε και δεν θέλαμε να χάσουμε χρόνο.
Γραφεία τουρισμού στην Sintra:
1.Σταθμός τρένων Av? Dr. Miguel Bombarda ωράριο Λειτουργίας: καθημερινά 10:00 - 12:30 και 14:30-18:00
2. Praca da Republica, n?23 στο κέντρο κοντά στο Palacio Nacional de Sintra Ώρες λειτουργίας: καθημερινά, από τις 09:30 έως τις 18:00.
3. Cabo da Roca Tourism Office Ώρες Λειτουργίας: Από 01 Οκτωβρίου έως 30 Απριλίου - 09:00-19:00, Από 1 Μαίου-30 Σεπτεμβρίου - 09:00 - 20:00
Το ιστορικό κέντρο της Sintra είναι περίπου 1,5 χλμ από το σταθμό και το λεωφορείο 434 είναι μονόδρομος, συνδέει κυκλικά τον σιδηροδρομικό σταθμό, το κέντρο της πόλης το Castelo dos Mouros και το Pena Palace. Το λεωφορείο ξεκινά έξω από το σταθμό και ευτυχώς δεν περιμέναμε γιατί η συχνότητα του είναι ανά 40 λεπτά. Το πρώτο λεωφορείο της ημέρας είναι στις 10:15 και το τελευταίο είναι στις 17:00, και το ενιαίο εισιτήριο κοστίζει 5€ που το κόψαμε από τον οδηγό.
Προτιμήσαμε πρώτα να πάμε ψηλά στο λόφο στο παλάτι Pena και μετά να κατέβουμε στο κέντρο του χωριού. Το λεωφορείο πρώτα έκανε στάση στο κέντρο και στη συνέχεια ξεκίνησε την ανηφόρα. Ο δρόμος είναι στενός και απότομος και σε κάθε στροφή κόρναρε για να προειδοποιήσει τα διερχόμενα οχήματα από την αντίθετη κατεύθυνση. Επόμενη στάση το Castelo dos Mouros όπου κατέβηκαν λίγα άτομα και μετά το Palacio Nacional da Pena που κατεβήκαμε όλοι. Για τους πολύ τολμηρούς η απόσταση από το κέντρο μέχρι το παλάτι μπορεί να επιτευχθεί με τα πόδια σε μια απότομη ανάβαση στην Serra de Sintra στα 2χλμ. απόσταση. Ε δεν το λες και το πιο εύκολο ειδικά αν έχει ζέστη! Πάντως η περιοχή είναι περιζήτητη από τους επαγγελματίες της αναρρίχησης και ορειβασίας.
H Serra de Sintra συνδυάζει τη φυσική ομορφιά ενός καταπράσινου Εθνικού Πάρκου με την ρομαντική αρχιτεκτονική και τα γοητευτικά παλάτια. Τα 200 στρέμματα του πάρκου μπορεί να θεωρηθούν ως ένα αρχαίο δάσος, αλλά η περιοχή έχει σχεδιαστεί τον 19ο αιώνα από τον βασιλιά Dom Fernando II που δημιούργησε έναν λαβύρινθο από ρομαντικές διαδρομές για να γοητεύει τους επισκέπτες του. Αυτή η ακριβής λεπτομέρεια για να δημιουργήσει το τέλειο δάσος της φαντασίας επεκτείνεται και στην επιλογή των φυτών και των δέντρων, με μια αφθονία από τοπικά αλλά κυρίως εξωτικά μη ιθαγενή είδη της Πορτογαλίας. Έτσι δημιούργησε ένα μοναδικό συνδυασμό πάρκων και κήπων που επηρέασαν την εξέλιξη της αρχιτεκτονικής τοπίου σε όλη την Ευρώπη. ΗSintra είναι η πρωτεύουσα του Ρομαντισμού, με ονειρεμένα μέρη και μαγευτικά τοπία, όπου η αρχιτεκτονική και η ιστορία δένουν με μοναδικό τρόπο. Γι’ αυτό το Πολιτιστικό Τοπίο της Σίντρα αποτελεί Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομιά της Ουνέσκο. Η έκθεση της Unecco αναφέρει: "Tο πολιτιστικό τοπίο της Sintra, με τα βουνά της, είναι ένα εξαιρετικό και μοναδικό σύμπλεγμα με πάρκα, κήπους, βίλες, μοναστήρια και κάστρα με αρχιτεκτονική εναρμονισμένη με την πλούσια και εξωτική βλάστηση δημιουργώντας μικρο-τοπία εξωτικά και πλούσια ομορφιά."
Για να πεις ότι είδες τον λόφο και την ευρύτερη περιοχή της Σίντρα καλά θες τουλάχιστον δύο μέρες και αρκετά ευρώ! Α και άριστη φυσική κατάσταση! Άρα καταλαβαίνετε πως σε μισή μέρα πρέπει να επιλέξεις τι από όλα θα δεις. Με έναν πρόχειρο υπολογισμό τα χρήματα που χρειάζονται για να μπεις σε όλα τα παλάτια, τους κήπους και το κάστρο είναι κάπου στα 70€. Καταλαβαίνετε λοιπόν πως η περιοχή καταλαμβάνει μεγάλη έκταση και τα αξιοθέατα είναι πολλά!
Έχουμε και λέμε:
1. Palacio Nacional de Sintra, στο κέντρο του χωριού είναι ανοιχτό καθημερινά από τις 9:30 έως τις 19:00 και η τελευταία είσοδος στις 18:30. Η είσοδος είναι € 9,00
2. Castelo dos Mouros (Κάστρο Μαυριτανών), είναι ανοιχτό από τις 9: 30 - 20:00 κατά τη θερινή περίοδο ή 10:00-18:00 κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου. Η τελευταία είσοδος είναι 1 ώρα πριν από την ώρα κλεισίματος. Το κάστρο είναι ανοιχτό 7 ημέρες την εβδομάδα και η είσοδος είναι € 7,00.
3. Palacio Nacional da Pena. Ανοιχτό μεταξύ 10:00 - 19:00 κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού ή 10:00 - 17:00 κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Το full εισιτήριο κοστίζει 13,50€. Για επίσκεψη μόνο εξωτερικά του παλατιού μαζί με το πάρκο 10,50€ και μόνο το Parque da Pena 7€.
4. Quinta da Regaleira, 25 λεπτά με τα πόδια από το κέντρο. Ανοικτό από τις 10:00 - 20:00 (θερινή περίοδο) και 10:00 - 17:30 (χειμερινή περίοδος). Η είσοδος στο αρχοντικό και τους κήπους κοστίζει 6€ και η οργανωμένη ξενάγηση 10€.
5. Convento dos Capuchos, ένα απομονωμένο μοναστήρι εντός του Εθνικού Πάρκου Serra de Sintra. Είναι ανοιχτό καθημερινά από τις 10:00 μέχρι τις 17:00. Η είσοδος είναι € 5 και η οργανωμένη ξενάγηση 10€.
6. Chalet e jardim da Condessa D’ Edla (Σαλέ και Κήποι της Κοντέσας του Edla), στο Εθνικό Πάρκο Serra de Sintra στο αντίθετο άκρο του πάρκου σε σχέση με το Παλάτι Pena. Είσοδος 8,5€.
7. Palacio de Monserrate, 3,5 χιλιόμετρα δυτικά της Sintra. Ανοιχτό καθημερινά από τις 10:00 μέχρι τις 17:00 με τους κήπους ανοιχτούς για μια επιπλέον ώρα μέχρι τις 18:00. Η είσοδος είναι € 6.00 και η οργανωμένη ξενάγηση 10€.
8. Palacio Nacional de Queluz. Στη μέση της διαδρομής ανάμεσα σε Λισαβόνα και Σίντρα. Είσοδος 9€ + 4€ οι κήποι.
Και άντε τώρα εσύ να αισιοδοξείς πως θα τα προλάβεις σε μια μέρα. Είναι απίθανο γιατί κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει από πριν πόσος χρόνος θα χαθεί στην περιήγηση στα δασικά μονοπάτια. Πριν πάω δεν είχα καταλάβει την έκταση του Εθνικού Πάρκου. Όταν πήγα το διαπίστωσα! Για να έχετε έναν μπούσουλα υπολογίστε πως το 1,2,3 συνδυάζονται με το λεωφορείο 434 και μόνο αυτά θα σας φάνε όλη τη μέρα. Αυτό που θα μπορούσε να προστεθεί είναι το 4 που βρίσκεται σχετικά κοντά στο κέντρο. Το 5,6,7 συνδυάζονται μόνο με αυτοκίνητο ή ταξί αφού δεν υπάρχει λεωφορειακή γραμμή (μόνο κάποια αραιά δρομολόγια για το Palacio de Monserrate) μιας και βρίσκονται χωμένα μέσα στο δάσος. Όσο για το 8 είναι το μοναδικό που είναι σε άσχετη περιοχή και μόνο αν κάποιος έρχεται από Λισαβόνα με αυτοκίνητο μπορεί να κάνει στάση.
Λοιπόν αρκετά το ανέλυσα και πάμε στα της δικής μας εκδρομής! Εφόσον στο πρόγραμμα της ημέρας είχαμε και απόδραση στον Ατλαντικό Ωκεανό τα χρονικά περιθώρια για την Σίντρα ήταν μικρά. Έτσι εξ αρχής αποφασίστηκε να πάμε στο Pena Palace, να κάνουμε όσο μπορούσαμε πεζοπορία μέσα στο δάσος και αργότερα βόλτα στο χωριό. Στο εκδοτήριο που είναι έξω από την είσοδο κόψαμε το εισιτήριο των 10,5€ που περιλαμβάνει τους εξωτερικούς χώρους του παλατιού και το εθνικό πάρκο.
Με το που μπαίνεις στην είσοδο υπάρχει μίνι λεωφορείο που μεταφέρει τους επισκέπτες στην κορυφή του παλατιού με 3€ (μόνο ο καθαρός αέρας εδώ δεν κοστίζει!). Η απόσταση δεν είναι κάτι τρομερό, ούτε 10 λεπτά ήπιας ανηφόρας οπότε και ξεκινήσαμε με τα πόδια μαζί με άλλους επισκέπτες. Ήδη αναπνέαμε καθαρό οξυγόνο μπαίνοντας στην καταπράσινη όαση του εθνικού πάρκου. Τα μονοπάτια και η σήμανση μας βοήθησαν να προσανατολιστούμε εύκολα και λίγα λεπτά μετά εμφανίστηκε μπροστά μας το χρωματιστό παλάτι.
Η πρώτη εικόνα δεν ήταν και η καλύτερη αφού μεγάλο μέρος του παλατιού ήταν καλυμμένο με αντιαισθητικές σκαλωσιές. Επειδή όμως έχει μεγάλη έκταση πολλά σημεία ήταν καθαρά γι’ αυτό και οι σκαλωσιές δεν εμποδίζουν τη φωτογράφηση ούτε το θαυμασμό των λεπτομερειών του εξαιρετικού πολύχρωμου Palacio da Pena. Η κύρια πύλη εισόδου μας φάνηκε γνώριμη και αυτό γιατί οι διακοσμητικές ''αιχμές'' είναι ακριβώς του ίδιου στυλ με την Casa dos Bicos στη Λισαβόνα. Κάθε εξωτερικό τμήμα του παλατιού είναι ξεχωριστά διακοσμημένα με ζωηρά χρώματα και ωραία πέτρινα γλυπτά. Το Palacio da Pena μοιάζει κάπως με το διάσημο κάστρο Neuschwanstein στη Βαυαρία. Ειδικά αν το δει κανείς από μακριά. Την διαπίστωση αυτή την έβγαλα πριν διαβάσω πως ο βασιλιάς Fernando Β’ πράγματι έχτισε το παλάτι Pena στο αρχιτεκτονικό στυλ του ρομαντισμού του 19ου αιώνα για να ανταγωνιστεί αυτό της Βαυαρίας! Η κατασκευή του θερινού ανακτόρου της βασιλικής οικογένειας έλαβε χώρα μεταξύ 1842-1854 και σχεδόν ολόκληρο το παλάτι στέκεται πάνω στο βράχο. Έχει αρχιτεκτονικές και διακοσμητικές φόρμες με εμφανείς επιρροές από την γοτθική, Manueline, Μαυριτανών και ισλαμική αρχιτεκτονική και πλαισιώνεται από το δάσος και τους καταπράσινους κήπους με πάνω από πεντακόσια είδη δέντρων από τις τέσσερις γωνιές του κόσμου!
Γυρίσαμε κάθε βεράντα, κάθε γωνιά και κάθε πυργίσκο του παλατιού. Έχει πολλά σημεία παρατήρησης και η πανοραμική θέα από τα ψηλότερα επίπεδα είναι φανταστική που εκτίνεται πάνω από τη Serra de Sintra και φτάνει μέχρι τις ακτές του Ατλαντικού. Όπως ανέφερα το παλάτι είναι μεγάλο και έχει πολλά κομμάτια οπότε οι σκαλωσιές δεν χαλάνε το σκηνικό της φωτογράφισης.
Σε μία από τις πτέρυγες του ανακτόρου με βεράντα έχει εγκατασταθεί ένα εστιατόριο
Η απεικόνιση ενός τρίτωνας, που συμβολίζει την αλληγορία της δημιουργίας του κόσμου
Κατά μήκος του ανακτόρου βρεθήκαμε στο πλευρικό σημείο που έχει άπλετη θέα στην ευρύτερη περιοχή της Sintra και ακριβώς απέναντι βρίσκεται το κάστρο (Castelo dos Mouros).
Ο πύργος του ρολογιού
Η πίσω πτέρυγα - Η αυλή με τις καμάρες, το παρεκκλήσι(καλυμμένο με σκαλωσιές και ο πύργος του ρολογιού
Ένας γαμπρός και μια νύφη ετοιμάζονται για φωτογράφιση. Δεν ξέρω αν ήταν πραγματικό ζευγάρι ή concept επαγγελματικής φωτογράφισης. Τους συναντήσαμε και μέσα στο δάσος.
Η μπροστά πτέρυγα του παλατιού στη βεράντα του εστιατορίου
Μία από τις πιο αξιοσημείωτες εικόνες του Parque da Pena είναι το μεγάλο άγαλμα του βασιλιά Fernando II τριών μέτρων, φτιαγμένο από πέτρα το οποίο είναι τοποθετημένο σε έναν βράχο από γρανίτη περίπου μισό μίλι από το παλάτι και δεν είναι εύκολα προσβάσιμο από οποιοδήποτε από τα μονοπάτια του πάρκου.
Κάπου στο βάθος παρατηρώ ένα ψηλό σημείο με έναν σταυρό.
-Ωραία θα ήταν να πηγαίναμε εκεί ε?
-Πλάκα κάνεις? Είναι τουλάχιστον 2 ώρες δρόμος!
-Σίγα μην είναι και 5 ώρες. Το πολύ 1 να είναι.
-Ακόμα κι έτσι όχι ρε δεν θα πάμε εκεί!
-Εντάξει ρε συ οκ. (αυτό θα το δούμε. Λέω από μέσα μου)!
Το παλάτι το είδαμε. Και που πάμε τώρα? Ε θα κάνουμε μια μικρή βόλτα στο τροπικό δάσος σε κάποια μονοπάτια! Φυσικά στόχος μου ήταν ο Cruz Alta(υψηλός Σταυρός) που είναι το υψηλότερο σημείο της Serra de Sintra στα νότια του Εθνικού Πάρκου. Έτσι λοιπόν χαθήκαμε στις απέραντες εκτάσεις του πάρκου ψάχνοντας τα σωστά μονοπάτια. Δεν αργήσαμε να προσανατολιστούμε αφού η σήμανση είναι πολύ καλή. Απλά αισθάνεσαι πως περπατάς και δεν ξέρεις πότε θα φτάσεις. Το πάρκο έχει πολλά μονοπάτια και πεζοδρόμια, κήπους με πολυάριθμα κτίρια, γέφυρες, σπήλαια, παγκάκια κήπου, σιντριβάνια και βαθιές λίμνες. Αυτό σημαίνει πως όσο κι αν κάποιος θέλει να δει όλα θα πρέπει να βάλει φτερά και να πετάξει. Είναι αδύνατο και ενώ ήθελα πραγματικά να πάμε σε πολλά πανέμορφα σημεία οι αποστάσεις ήταν μεγάλες με τα πόδια. Γι’ αυτό και επιλέχτηκε μόνο το σχετικά δύσκολο κομμάτι που είναι το υψηλότερο σημείο του λόφου.
Στην καταπράσινη όαση της Sintra υπάρχουν πάνω από 2.000 διαφορετικά είδη φυτών με πληθώρα σε εξωτικά είδη από τη Νέα Ζηλανδία και Νότια Αμερική. Η βλάστηση οργιάζει και επίσης έχει πλούσια πανίδα κάτι που με προβλημάτισε γιατί δεν θα ήταν και το καλύτερο μου να συναντήσουμε καμιά οχιά ή καμιά αλεπού που είναι από τους κατοίκους του Εθνικού Πάρκου! Η διαδρομή από τα δαιδαλώδη μονοπάτια μέσα στο δάσος είχε και μια αίσθηση μυστηρίου!
Ο Rose τόση ώρα δεν κατάλαβε που πηγαίναμε μέχρι που είδε την πινακίδα.
-Καλά ρε τελικά στον λόφο του σταυρού πάμε? Δεν παίζεσαι!
-Είδες? Δεν ήταν τόσο τρομερό. Όλα είναι στο μυαλό μας!
Πράγματι η διαδρομή είναι το πολύ 30 λεπτά από το Παλάτι Pena και η διαδρομή ευχάριστη μέσα από τα μονοπάτια και μόνο όταν πλησιάζεις η ανάβαση δυσκολεύει λιγάκι. Ο Cruz Alta είναι το υψηλότερο σημείο του λόφου Serra de Sintra, περίπου στα 529 μέτρα ύψος, στην καρδιά του εκπληκτικού Parque da Pena. Ο Manueline σταυρός τοποθετημένος σε ένα βάθρο ήταν ένα αντίγραφο που χρονολογείται από το 1522. Το 1997 ένας κεραυνός διέλυσε σε κομμάτια τον σταυρό και το 2008 κατασκευάστηκε ένα καινούριο αντίγραφο και εγκαταστάθηκε στη αρχική τοποθεσία.
Το σονέτο του Francisco Costa βρίσκεται σε πέτρα, λίγα μέτρα μακριά από το βάθρο του σταυρού
Το πανόραμα από εδώ είναι καταπληκτικό και αυτό που κυριαρχεί στον ορίζοντα είναι φυσικά το πολύχρωμο παλάτι Pena. Και ενώ όση ώρα ήμασταν στη σκιά της όασης μέσα στο δάσος όταν φτάσαμε στο ψηλότερο σημείο μας χτύπησε απότομα ο ήλιος και ο καύσωνας. Παρ’ όλη την κούραση και την υπερβολική ζέστη κάτω από τον καυτό ήλιο η εικόνα όμως μας αντάμειψε, χαρίζοντάς μας μια υπέροχη θέα προς το παραμυθένιο παλάτι και την γύρω περιοχή της Sintra και της Mafra, μια θέα που έφτανε μέχρι και τον Ατλαντικό Ωκεανό.
Στην επιστροφή είπαμε να ψάξουμε τις λίμνες που όμως είναι σε άλλη κατεύθυνση και θα είχε πολύ περπάτημα οπότε τα παρατήσαμε. Δυστυχώς ο χρόνος πέρασε και έπρεπε να κατέβουμε στο χωριό.
επιστρέψαμε περνώντας από τα ίδια μονοπάτια μετά το παλάτι που μας έβγαλαν στην είσοδο εκεί που περίμενε το λεωφορείο 434 και μετά από λίγο φτάσαμε στο κέντρο της πόλης. Το κέντρο είναι μικρό, όμορφο, γραφικό, ρομαντικό και πολύ ζωντανό με τους επισκέπτες που την βουλιάζουν καθημερινά και ειδικά Σαβ/κα. Η πρώτη εικόνα στο σημείο που αφήνει το λεωφορείο στην οδό Volta Duche είναι γοητευτικές κατοικίες και ανάμεσα τους το Palacio da Vila, το Δημοτικό Μέγαρο.
Το Palacio Nacional de Sintra βρίσκεται ακριβώς στην καρδιά της πόλης και κύριο χαρακτηριστικό του είναι δύο τεράστιες καμινάδες προεξέχουν από τις κουζίνες του παλατιού και έχουν γίνει η εικόνα της Σίντρα. Το Εθνικό Παλάτι είναι το καλύτερα διατηρημένο μεσαιωνικό Βασιλικό Παλάτι στην Πορτογαλία το οποίο ήταν μια βασιλική κατοικία για πάνω από 500 χρόνια. Από τον 16ο αιώνα υπήρξε μια ανάπτυξη του καλλιτεχνικού στυλ Manueline , καθώς και ένα είδος αναβίωσης της ισλαμικής καλλιτεχνικής επιρροής που αντανακλάται σε διάφορα σημεία του παλατιού.
Πήγαμε μέχρι το προαύλιο του Εθνικού Παλατιού όπου εγώ παρατηρούσα την εξαιρετική αρχιτεκτονική του κτιρίου φωτογράφιζα τις λεπτομέρειες και ο φίλος μου είχε πάρει έναν υπνάκο στο παγκάκι κάτω από τη σκιά των δέντρων!
Largo Rainha Dona Amelia από το προαύλιο του Παλατιού
Ένας μίνι ύπνος για τον Rose!
Το κέντρο της Σίντρα, περιλαμβάνει δρόμους και πλατείες με κάποια κομψά καταστήματα, την όμορφη εκκλησία Igreja de Santa Maria και εστιατόρια. Επίσης, γύρω από το Palacio Nacional υπάτχουν μουσεία που στεγάζουν εξέχοντα ιστορικά αντικείμενα όπως το Περιφερειακό Μουσείο, το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και το Μουσείο Παιχνιδιών.Ο πιο δημοφιλής δρόμος στους επισκέπτες είναι η Rua das Padarias, ένα πλακόστρωτο στενό με καφέ και τουριστικά μαγαζιά γεμάτο κόσμο. Μετά τις επισκέψεις στα Παλάτια, τις περιηγήσεις στο δάσος, το κάστρο και μετά από εξαντλητικό περπάτημα μια χαλαρή βόλτα στο κέντρο νομίζω είναι ότι χρειάζονται οι επισκέπτες.
Rua das Padarias
Η στάση μας για ξεκούραση και ένα σνακ να ικανοποιήσει τη λιγούρα μας ήταν σε ένα από τα γνωστά μαγαζιά της Rua das Padarias το Casa Piriquita. Ένα συμπαθητικό όμορφο καφέ με λαχταριστά κλασικά πορτογαλικά γλυκάκια στις βιτρίνες του και όχι μόνο. Πήραμε ανάμεικτα αλμυρά και γλυκά σνακ με τα γλυκά να είναι όλα για μένα. Όπως τα κλασικά γλυκά που φημίζεται η Σιντρα το Travesseiro και το Queijadinhas de Sintra και βέβαια pastel de nata (καμία σχέση με τα θεσπέσια pasteis Του Belem). Πάντως το travesseiro ήταν πολύ ευχάριστη η γεύση του κάτι σαν σφολιάτα με γέμιση μαρμελάδα. Απ’ ότι είδα θραύση έκαναν, όλοι αυτά έτρωγαν. Από 1,30 το κάθε κομμάτι και λίγο πολύ αυτή ήταν η τιμή για τέτοιου είδους γλυκά και σνακ σε όλη την Πορτογαλία. Όταν μπήκαμε στο μαγαζί ήταν γεμάτο κόσμο αλλά όταν φύγαμε είχε αδειάσει. Δεν ήταν και λίγη η ώρα που καθίσαμε!
Ήταν πια ώρα να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής και εννοώ τον σταθμό τρένων που απέχει από το κέντρο 1,5 με 2 χλμ. Οκ δεν είναι και τόσο μεγάλη η απόσταση αλλά όταν είσαι ήδη κουρασμένος και έχει ζέστη, πού ζεστή δυσκολεύεσαι. Η διαδρομή βέβαια είναι όμορφη και σε κάθε σημεία αισθάνεσαι και αντιλαμβάνεσαι πως η Σίντρα είναι μια πεντακάθαρη και ιδιαίτερα περιποιημένη πόλη. Μάλιστα κατά μήκος του πεζόδρομου υπάρχουν και κάποια σύγχρονα εικαστικά έργα που ομορφαίνουν το ούτος η άλλως όμορφο τοπίο. Σιγά σιγά λοιπόν πήραμε το πεζοδρόμιο και κατευθυνθήκαμε προς τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό.
Praca Republica
Largo Doutor Gregorio de Almeida
Volta Duche
Pacos do Concelho / Δημαρχείο
Από την Rua Doutor Alfredo da Costa, κοντά στον σταθμό τρένων
Alameda Combatentes da Grande Guerra
Εκεί άρχισε και η αναζήτηση του σταθμού Portela de Sintra…
Ημέρα Κυριακή 19 Οκτώβρη με την θερμοκρασία από νωρίς στους 28 και όλος ο κόσμος να κυκλοφορεί με βερμούδες. Η αρχή έγινε από τον σταθμό τρένων του Rossio. Η πιο άμεση και οικονομική σύνδεση της Λισαβόνας με την Σίντρα είναι με το τρένο από τον σταθμό Rossio. Το εισιτήριο κοστίζει 2,15€ η μονή διαδρομή και χρεώνεται στην κάρτα "Viva Viagem" οπότε υπάρχει επιπλέον κόστος 0,50€ για την κάρτα. Υπάρχουν γενικά 4 δρομολόγια την ώρα και μπορείτε να συμβουλευτείτε το επίσημο site σιδηροδρόμων Πορτογαλίαςhttp://www.cp.pt/passageiros/pt Υπάρχει και ένα κοινό εισιτήριο που περιλαμβάνει για μια ημέρα απεριόριστες μετακινήσεις με τα δημόσια τρένα της CP και τα λεωφορεία της Scotturb της γραμμής Sintra - Colares - Cabo da Roca - Cascais που κοστίζει 12€. Σ’ αυτά περιλαμβάνεται και η κυκλική διαδρομή στα αξιοθέατα της Σίντρα όπου το ενιαίο εισιτήριο κοστίζει 5€. Οπότε 5€ + 4,30€ η διαδρομή με επιστροφή με το τρένο σύνολο 9,5€. Άρα το εισιτήριο των 12€ για εμάς που είχαμε σκοπό να κάνουμε και άλλες μετακινήσεις με τα λεωφορεία σύμφερε αλλά οι βλάκες δεν το σκεφτήκαμε και κόψαμε απλό εισιτήριο.
Η διαδρομή ήταν σχετικά αδιάφορη και σε 30 περίπου λεπτά το τρένο έφτασε στον σταθμό της Σίντρα που γέμισε από τουρίστες. Δεν υπήρχε λόγος να απευθυνθούμε στο γραφείο τουρισμού μέσα στο σταθμό όπως πήγαν όλοι αφού ξέραμε τι έπρεπε να κάνουμε και δεν θέλαμε να χάσουμε χρόνο.
Γραφεία τουρισμού στην Sintra:
1.Σταθμός τρένων Av? Dr. Miguel Bombarda ωράριο Λειτουργίας: καθημερινά 10:00 - 12:30 και 14:30-18:00
2. Praca da Republica, n?23 στο κέντρο κοντά στο Palacio Nacional de Sintra Ώρες λειτουργίας: καθημερινά, από τις 09:30 έως τις 18:00.
3. Cabo da Roca Tourism Office Ώρες Λειτουργίας: Από 01 Οκτωβρίου έως 30 Απριλίου - 09:00-19:00, Από 1 Μαίου-30 Σεπτεμβρίου - 09:00 - 20:00
Το ιστορικό κέντρο της Sintra είναι περίπου 1,5 χλμ από το σταθμό και το λεωφορείο 434 είναι μονόδρομος, συνδέει κυκλικά τον σιδηροδρομικό σταθμό, το κέντρο της πόλης το Castelo dos Mouros και το Pena Palace. Το λεωφορείο ξεκινά έξω από το σταθμό και ευτυχώς δεν περιμέναμε γιατί η συχνότητα του είναι ανά 40 λεπτά. Το πρώτο λεωφορείο της ημέρας είναι στις 10:15 και το τελευταίο είναι στις 17:00, και το ενιαίο εισιτήριο κοστίζει 5€ που το κόψαμε από τον οδηγό.
Προτιμήσαμε πρώτα να πάμε ψηλά στο λόφο στο παλάτι Pena και μετά να κατέβουμε στο κέντρο του χωριού. Το λεωφορείο πρώτα έκανε στάση στο κέντρο και στη συνέχεια ξεκίνησε την ανηφόρα. Ο δρόμος είναι στενός και απότομος και σε κάθε στροφή κόρναρε για να προειδοποιήσει τα διερχόμενα οχήματα από την αντίθετη κατεύθυνση. Επόμενη στάση το Castelo dos Mouros όπου κατέβηκαν λίγα άτομα και μετά το Palacio Nacional da Pena που κατεβήκαμε όλοι. Για τους πολύ τολμηρούς η απόσταση από το κέντρο μέχρι το παλάτι μπορεί να επιτευχθεί με τα πόδια σε μια απότομη ανάβαση στην Serra de Sintra στα 2χλμ. απόσταση. Ε δεν το λες και το πιο εύκολο ειδικά αν έχει ζέστη! Πάντως η περιοχή είναι περιζήτητη από τους επαγγελματίες της αναρρίχησης και ορειβασίας.
H Serra de Sintra συνδυάζει τη φυσική ομορφιά ενός καταπράσινου Εθνικού Πάρκου με την ρομαντική αρχιτεκτονική και τα γοητευτικά παλάτια. Τα 200 στρέμματα του πάρκου μπορεί να θεωρηθούν ως ένα αρχαίο δάσος, αλλά η περιοχή έχει σχεδιαστεί τον 19ο αιώνα από τον βασιλιά Dom Fernando II που δημιούργησε έναν λαβύρινθο από ρομαντικές διαδρομές για να γοητεύει τους επισκέπτες του. Αυτή η ακριβής λεπτομέρεια για να δημιουργήσει το τέλειο δάσος της φαντασίας επεκτείνεται και στην επιλογή των φυτών και των δέντρων, με μια αφθονία από τοπικά αλλά κυρίως εξωτικά μη ιθαγενή είδη της Πορτογαλίας. Έτσι δημιούργησε ένα μοναδικό συνδυασμό πάρκων και κήπων που επηρέασαν την εξέλιξη της αρχιτεκτονικής τοπίου σε όλη την Ευρώπη. ΗSintra είναι η πρωτεύουσα του Ρομαντισμού, με ονειρεμένα μέρη και μαγευτικά τοπία, όπου η αρχιτεκτονική και η ιστορία δένουν με μοναδικό τρόπο. Γι’ αυτό το Πολιτιστικό Τοπίο της Σίντρα αποτελεί Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομιά της Ουνέσκο. Η έκθεση της Unecco αναφέρει: "Tο πολιτιστικό τοπίο της Sintra, με τα βουνά της, είναι ένα εξαιρετικό και μοναδικό σύμπλεγμα με πάρκα, κήπους, βίλες, μοναστήρια και κάστρα με αρχιτεκτονική εναρμονισμένη με την πλούσια και εξωτική βλάστηση δημιουργώντας μικρο-τοπία εξωτικά και πλούσια ομορφιά."
Για να πεις ότι είδες τον λόφο και την ευρύτερη περιοχή της Σίντρα καλά θες τουλάχιστον δύο μέρες και αρκετά ευρώ! Α και άριστη φυσική κατάσταση! Άρα καταλαβαίνετε πως σε μισή μέρα πρέπει να επιλέξεις τι από όλα θα δεις. Με έναν πρόχειρο υπολογισμό τα χρήματα που χρειάζονται για να μπεις σε όλα τα παλάτια, τους κήπους και το κάστρο είναι κάπου στα 70€. Καταλαβαίνετε λοιπόν πως η περιοχή καταλαμβάνει μεγάλη έκταση και τα αξιοθέατα είναι πολλά!
Έχουμε και λέμε:
1. Palacio Nacional de Sintra, στο κέντρο του χωριού είναι ανοιχτό καθημερινά από τις 9:30 έως τις 19:00 και η τελευταία είσοδος στις 18:30. Η είσοδος είναι € 9,00
2. Castelo dos Mouros (Κάστρο Μαυριτανών), είναι ανοιχτό από τις 9: 30 - 20:00 κατά τη θερινή περίοδο ή 10:00-18:00 κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου. Η τελευταία είσοδος είναι 1 ώρα πριν από την ώρα κλεισίματος. Το κάστρο είναι ανοιχτό 7 ημέρες την εβδομάδα και η είσοδος είναι € 7,00.
3. Palacio Nacional da Pena. Ανοιχτό μεταξύ 10:00 - 19:00 κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού ή 10:00 - 17:00 κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Το full εισιτήριο κοστίζει 13,50€. Για επίσκεψη μόνο εξωτερικά του παλατιού μαζί με το πάρκο 10,50€ και μόνο το Parque da Pena 7€.
4. Quinta da Regaleira, 25 λεπτά με τα πόδια από το κέντρο. Ανοικτό από τις 10:00 - 20:00 (θερινή περίοδο) και 10:00 - 17:30 (χειμερινή περίοδος). Η είσοδος στο αρχοντικό και τους κήπους κοστίζει 6€ και η οργανωμένη ξενάγηση 10€.
5. Convento dos Capuchos, ένα απομονωμένο μοναστήρι εντός του Εθνικού Πάρκου Serra de Sintra. Είναι ανοιχτό καθημερινά από τις 10:00 μέχρι τις 17:00. Η είσοδος είναι € 5 και η οργανωμένη ξενάγηση 10€.
6. Chalet e jardim da Condessa D’ Edla (Σαλέ και Κήποι της Κοντέσας του Edla), στο Εθνικό Πάρκο Serra de Sintra στο αντίθετο άκρο του πάρκου σε σχέση με το Παλάτι Pena. Είσοδος 8,5€.
7. Palacio de Monserrate, 3,5 χιλιόμετρα δυτικά της Sintra. Ανοιχτό καθημερινά από τις 10:00 μέχρι τις 17:00 με τους κήπους ανοιχτούς για μια επιπλέον ώρα μέχρι τις 18:00. Η είσοδος είναι € 6.00 και η οργανωμένη ξενάγηση 10€.
8. Palacio Nacional de Queluz. Στη μέση της διαδρομής ανάμεσα σε Λισαβόνα και Σίντρα. Είσοδος 9€ + 4€ οι κήποι.
Και άντε τώρα εσύ να αισιοδοξείς πως θα τα προλάβεις σε μια μέρα. Είναι απίθανο γιατί κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει από πριν πόσος χρόνος θα χαθεί στην περιήγηση στα δασικά μονοπάτια. Πριν πάω δεν είχα καταλάβει την έκταση του Εθνικού Πάρκου. Όταν πήγα το διαπίστωσα! Για να έχετε έναν μπούσουλα υπολογίστε πως το 1,2,3 συνδυάζονται με το λεωφορείο 434 και μόνο αυτά θα σας φάνε όλη τη μέρα. Αυτό που θα μπορούσε να προστεθεί είναι το 4 που βρίσκεται σχετικά κοντά στο κέντρο. Το 5,6,7 συνδυάζονται μόνο με αυτοκίνητο ή ταξί αφού δεν υπάρχει λεωφορειακή γραμμή (μόνο κάποια αραιά δρομολόγια για το Palacio de Monserrate) μιας και βρίσκονται χωμένα μέσα στο δάσος. Όσο για το 8 είναι το μοναδικό που είναι σε άσχετη περιοχή και μόνο αν κάποιος έρχεται από Λισαβόνα με αυτοκίνητο μπορεί να κάνει στάση.
Λοιπόν αρκετά το ανέλυσα και πάμε στα της δικής μας εκδρομής! Εφόσον στο πρόγραμμα της ημέρας είχαμε και απόδραση στον Ατλαντικό Ωκεανό τα χρονικά περιθώρια για την Σίντρα ήταν μικρά. Έτσι εξ αρχής αποφασίστηκε να πάμε στο Pena Palace, να κάνουμε όσο μπορούσαμε πεζοπορία μέσα στο δάσος και αργότερα βόλτα στο χωριό. Στο εκδοτήριο που είναι έξω από την είσοδο κόψαμε το εισιτήριο των 10,5€ που περιλαμβάνει τους εξωτερικούς χώρους του παλατιού και το εθνικό πάρκο.
Με το που μπαίνεις στην είσοδο υπάρχει μίνι λεωφορείο που μεταφέρει τους επισκέπτες στην κορυφή του παλατιού με 3€ (μόνο ο καθαρός αέρας εδώ δεν κοστίζει!). Η απόσταση δεν είναι κάτι τρομερό, ούτε 10 λεπτά ήπιας ανηφόρας οπότε και ξεκινήσαμε με τα πόδια μαζί με άλλους επισκέπτες. Ήδη αναπνέαμε καθαρό οξυγόνο μπαίνοντας στην καταπράσινη όαση του εθνικού πάρκου. Τα μονοπάτια και η σήμανση μας βοήθησαν να προσανατολιστούμε εύκολα και λίγα λεπτά μετά εμφανίστηκε μπροστά μας το χρωματιστό παλάτι.
Η πρώτη εικόνα δεν ήταν και η καλύτερη αφού μεγάλο μέρος του παλατιού ήταν καλυμμένο με αντιαισθητικές σκαλωσιές. Επειδή όμως έχει μεγάλη έκταση πολλά σημεία ήταν καθαρά γι’ αυτό και οι σκαλωσιές δεν εμποδίζουν τη φωτογράφηση ούτε το θαυμασμό των λεπτομερειών του εξαιρετικού πολύχρωμου Palacio da Pena. Η κύρια πύλη εισόδου μας φάνηκε γνώριμη και αυτό γιατί οι διακοσμητικές ''αιχμές'' είναι ακριβώς του ίδιου στυλ με την Casa dos Bicos στη Λισαβόνα. Κάθε εξωτερικό τμήμα του παλατιού είναι ξεχωριστά διακοσμημένα με ζωηρά χρώματα και ωραία πέτρινα γλυπτά. Το Palacio da Pena μοιάζει κάπως με το διάσημο κάστρο Neuschwanstein στη Βαυαρία. Ειδικά αν το δει κανείς από μακριά. Την διαπίστωση αυτή την έβγαλα πριν διαβάσω πως ο βασιλιάς Fernando Β’ πράγματι έχτισε το παλάτι Pena στο αρχιτεκτονικό στυλ του ρομαντισμού του 19ου αιώνα για να ανταγωνιστεί αυτό της Βαυαρίας! Η κατασκευή του θερινού ανακτόρου της βασιλικής οικογένειας έλαβε χώρα μεταξύ 1842-1854 και σχεδόν ολόκληρο το παλάτι στέκεται πάνω στο βράχο. Έχει αρχιτεκτονικές και διακοσμητικές φόρμες με εμφανείς επιρροές από την γοτθική, Manueline, Μαυριτανών και ισλαμική αρχιτεκτονική και πλαισιώνεται από το δάσος και τους καταπράσινους κήπους με πάνω από πεντακόσια είδη δέντρων από τις τέσσερις γωνιές του κόσμου!
Γυρίσαμε κάθε βεράντα, κάθε γωνιά και κάθε πυργίσκο του παλατιού. Έχει πολλά σημεία παρατήρησης και η πανοραμική θέα από τα ψηλότερα επίπεδα είναι φανταστική που εκτίνεται πάνω από τη Serra de Sintra και φτάνει μέχρι τις ακτές του Ατλαντικού. Όπως ανέφερα το παλάτι είναι μεγάλο και έχει πολλά κομμάτια οπότε οι σκαλωσιές δεν χαλάνε το σκηνικό της φωτογράφισης.
Σε μία από τις πτέρυγες του ανακτόρου με βεράντα έχει εγκατασταθεί ένα εστιατόριο
Η απεικόνιση ενός τρίτωνας, που συμβολίζει την αλληγορία της δημιουργίας του κόσμου
Κατά μήκος του ανακτόρου βρεθήκαμε στο πλευρικό σημείο που έχει άπλετη θέα στην ευρύτερη περιοχή της Sintra και ακριβώς απέναντι βρίσκεται το κάστρο (Castelo dos Mouros).
Ο πύργος του ρολογιού
Η πίσω πτέρυγα - Η αυλή με τις καμάρες, το παρεκκλήσι(καλυμμένο με σκαλωσιές και ο πύργος του ρολογιού
Ένας γαμπρός και μια νύφη ετοιμάζονται για φωτογράφιση. Δεν ξέρω αν ήταν πραγματικό ζευγάρι ή concept επαγγελματικής φωτογράφισης. Τους συναντήσαμε και μέσα στο δάσος.
Η μπροστά πτέρυγα του παλατιού στη βεράντα του εστιατορίου
Μία από τις πιο αξιοσημείωτες εικόνες του Parque da Pena είναι το μεγάλο άγαλμα του βασιλιά Fernando II τριών μέτρων, φτιαγμένο από πέτρα το οποίο είναι τοποθετημένο σε έναν βράχο από γρανίτη περίπου μισό μίλι από το παλάτι και δεν είναι εύκολα προσβάσιμο από οποιοδήποτε από τα μονοπάτια του πάρκου.
Κάπου στο βάθος παρατηρώ ένα ψηλό σημείο με έναν σταυρό.
-Ωραία θα ήταν να πηγαίναμε εκεί ε?
-Πλάκα κάνεις? Είναι τουλάχιστον 2 ώρες δρόμος!
-Σίγα μην είναι και 5 ώρες. Το πολύ 1 να είναι.
-Ακόμα κι έτσι όχι ρε δεν θα πάμε εκεί!
-Εντάξει ρε συ οκ. (αυτό θα το δούμε. Λέω από μέσα μου)!
Το παλάτι το είδαμε. Και που πάμε τώρα? Ε θα κάνουμε μια μικρή βόλτα στο τροπικό δάσος σε κάποια μονοπάτια! Φυσικά στόχος μου ήταν ο Cruz Alta(υψηλός Σταυρός) που είναι το υψηλότερο σημείο της Serra de Sintra στα νότια του Εθνικού Πάρκου. Έτσι λοιπόν χαθήκαμε στις απέραντες εκτάσεις του πάρκου ψάχνοντας τα σωστά μονοπάτια. Δεν αργήσαμε να προσανατολιστούμε αφού η σήμανση είναι πολύ καλή. Απλά αισθάνεσαι πως περπατάς και δεν ξέρεις πότε θα φτάσεις. Το πάρκο έχει πολλά μονοπάτια και πεζοδρόμια, κήπους με πολυάριθμα κτίρια, γέφυρες, σπήλαια, παγκάκια κήπου, σιντριβάνια και βαθιές λίμνες. Αυτό σημαίνει πως όσο κι αν κάποιος θέλει να δει όλα θα πρέπει να βάλει φτερά και να πετάξει. Είναι αδύνατο και ενώ ήθελα πραγματικά να πάμε σε πολλά πανέμορφα σημεία οι αποστάσεις ήταν μεγάλες με τα πόδια. Γι’ αυτό και επιλέχτηκε μόνο το σχετικά δύσκολο κομμάτι που είναι το υψηλότερο σημείο του λόφου.
Στην καταπράσινη όαση της Sintra υπάρχουν πάνω από 2.000 διαφορετικά είδη φυτών με πληθώρα σε εξωτικά είδη από τη Νέα Ζηλανδία και Νότια Αμερική. Η βλάστηση οργιάζει και επίσης έχει πλούσια πανίδα κάτι που με προβλημάτισε γιατί δεν θα ήταν και το καλύτερο μου να συναντήσουμε καμιά οχιά ή καμιά αλεπού που είναι από τους κατοίκους του Εθνικού Πάρκου! Η διαδρομή από τα δαιδαλώδη μονοπάτια μέσα στο δάσος είχε και μια αίσθηση μυστηρίου!
Ο Rose τόση ώρα δεν κατάλαβε που πηγαίναμε μέχρι που είδε την πινακίδα.
-Καλά ρε τελικά στον λόφο του σταυρού πάμε? Δεν παίζεσαι!
-Είδες? Δεν ήταν τόσο τρομερό. Όλα είναι στο μυαλό μας!
Πράγματι η διαδρομή είναι το πολύ 30 λεπτά από το Παλάτι Pena και η διαδρομή ευχάριστη μέσα από τα μονοπάτια και μόνο όταν πλησιάζεις η ανάβαση δυσκολεύει λιγάκι. Ο Cruz Alta είναι το υψηλότερο σημείο του λόφου Serra de Sintra, περίπου στα 529 μέτρα ύψος, στην καρδιά του εκπληκτικού Parque da Pena. Ο Manueline σταυρός τοποθετημένος σε ένα βάθρο ήταν ένα αντίγραφο που χρονολογείται από το 1522. Το 1997 ένας κεραυνός διέλυσε σε κομμάτια τον σταυρό και το 2008 κατασκευάστηκε ένα καινούριο αντίγραφο και εγκαταστάθηκε στη αρχική τοποθεσία.
Το σονέτο του Francisco Costa βρίσκεται σε πέτρα, λίγα μέτρα μακριά από το βάθρο του σταυρού
Το πανόραμα από εδώ είναι καταπληκτικό και αυτό που κυριαρχεί στον ορίζοντα είναι φυσικά το πολύχρωμο παλάτι Pena. Και ενώ όση ώρα ήμασταν στη σκιά της όασης μέσα στο δάσος όταν φτάσαμε στο ψηλότερο σημείο μας χτύπησε απότομα ο ήλιος και ο καύσωνας. Παρ’ όλη την κούραση και την υπερβολική ζέστη κάτω από τον καυτό ήλιο η εικόνα όμως μας αντάμειψε, χαρίζοντάς μας μια υπέροχη θέα προς το παραμυθένιο παλάτι και την γύρω περιοχή της Sintra και της Mafra, μια θέα που έφτανε μέχρι και τον Ατλαντικό Ωκεανό.
Στην επιστροφή είπαμε να ψάξουμε τις λίμνες που όμως είναι σε άλλη κατεύθυνση και θα είχε πολύ περπάτημα οπότε τα παρατήσαμε. Δυστυχώς ο χρόνος πέρασε και έπρεπε να κατέβουμε στο χωριό.
επιστρέψαμε περνώντας από τα ίδια μονοπάτια μετά το παλάτι που μας έβγαλαν στην είσοδο εκεί που περίμενε το λεωφορείο 434 και μετά από λίγο φτάσαμε στο κέντρο της πόλης. Το κέντρο είναι μικρό, όμορφο, γραφικό, ρομαντικό και πολύ ζωντανό με τους επισκέπτες που την βουλιάζουν καθημερινά και ειδικά Σαβ/κα. Η πρώτη εικόνα στο σημείο που αφήνει το λεωφορείο στην οδό Volta Duche είναι γοητευτικές κατοικίες και ανάμεσα τους το Palacio da Vila, το Δημοτικό Μέγαρο.
Το Palacio Nacional de Sintra βρίσκεται ακριβώς στην καρδιά της πόλης και κύριο χαρακτηριστικό του είναι δύο τεράστιες καμινάδες προεξέχουν από τις κουζίνες του παλατιού και έχουν γίνει η εικόνα της Σίντρα. Το Εθνικό Παλάτι είναι το καλύτερα διατηρημένο μεσαιωνικό Βασιλικό Παλάτι στην Πορτογαλία το οποίο ήταν μια βασιλική κατοικία για πάνω από 500 χρόνια. Από τον 16ο αιώνα υπήρξε μια ανάπτυξη του καλλιτεχνικού στυλ Manueline , καθώς και ένα είδος αναβίωσης της ισλαμικής καλλιτεχνικής επιρροής που αντανακλάται σε διάφορα σημεία του παλατιού.
Πήγαμε μέχρι το προαύλιο του Εθνικού Παλατιού όπου εγώ παρατηρούσα την εξαιρετική αρχιτεκτονική του κτιρίου φωτογράφιζα τις λεπτομέρειες και ο φίλος μου είχε πάρει έναν υπνάκο στο παγκάκι κάτω από τη σκιά των δέντρων!
Largo Rainha Dona Amelia από το προαύλιο του Παλατιού
Ένας μίνι ύπνος για τον Rose!
Το κέντρο της Σίντρα, περιλαμβάνει δρόμους και πλατείες με κάποια κομψά καταστήματα, την όμορφη εκκλησία Igreja de Santa Maria και εστιατόρια. Επίσης, γύρω από το Palacio Nacional υπάτχουν μουσεία που στεγάζουν εξέχοντα ιστορικά αντικείμενα όπως το Περιφερειακό Μουσείο, το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και το Μουσείο Παιχνιδιών.Ο πιο δημοφιλής δρόμος στους επισκέπτες είναι η Rua das Padarias, ένα πλακόστρωτο στενό με καφέ και τουριστικά μαγαζιά γεμάτο κόσμο. Μετά τις επισκέψεις στα Παλάτια, τις περιηγήσεις στο δάσος, το κάστρο και μετά από εξαντλητικό περπάτημα μια χαλαρή βόλτα στο κέντρο νομίζω είναι ότι χρειάζονται οι επισκέπτες.
Rua das Padarias
Η στάση μας για ξεκούραση και ένα σνακ να ικανοποιήσει τη λιγούρα μας ήταν σε ένα από τα γνωστά μαγαζιά της Rua das Padarias το Casa Piriquita. Ένα συμπαθητικό όμορφο καφέ με λαχταριστά κλασικά πορτογαλικά γλυκάκια στις βιτρίνες του και όχι μόνο. Πήραμε ανάμεικτα αλμυρά και γλυκά σνακ με τα γλυκά να είναι όλα για μένα. Όπως τα κλασικά γλυκά που φημίζεται η Σιντρα το Travesseiro και το Queijadinhas de Sintra και βέβαια pastel de nata (καμία σχέση με τα θεσπέσια pasteis Του Belem). Πάντως το travesseiro ήταν πολύ ευχάριστη η γεύση του κάτι σαν σφολιάτα με γέμιση μαρμελάδα. Απ’ ότι είδα θραύση έκαναν, όλοι αυτά έτρωγαν. Από 1,30 το κάθε κομμάτι και λίγο πολύ αυτή ήταν η τιμή για τέτοιου είδους γλυκά και σνακ σε όλη την Πορτογαλία. Όταν μπήκαμε στο μαγαζί ήταν γεμάτο κόσμο αλλά όταν φύγαμε είχε αδειάσει. Δεν ήταν και λίγη η ώρα που καθίσαμε!
Ήταν πια ώρα να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής και εννοώ τον σταθμό τρένων που απέχει από το κέντρο 1,5 με 2 χλμ. Οκ δεν είναι και τόσο μεγάλη η απόσταση αλλά όταν είσαι ήδη κουρασμένος και έχει ζέστη, πού ζεστή δυσκολεύεσαι. Η διαδρομή βέβαια είναι όμορφη και σε κάθε σημεία αισθάνεσαι και αντιλαμβάνεσαι πως η Σίντρα είναι μια πεντακάθαρη και ιδιαίτερα περιποιημένη πόλη. Μάλιστα κατά μήκος του πεζόδρομου υπάρχουν και κάποια σύγχρονα εικαστικά έργα που ομορφαίνουν το ούτος η άλλως όμορφο τοπίο. Σιγά σιγά λοιπόν πήραμε το πεζοδρόμιο και κατευθυνθήκαμε προς τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό.
Praca Republica
Largo Doutor Gregorio de Almeida
Volta Duche
Pacos do Concelho / Δημαρχείο
Από την Rua Doutor Alfredo da Costa, κοντά στον σταθμό τρένων
Alameda Combatentes da Grande Guerra
Εκεί άρχισε και η αναζήτηση του σταθμού Portela de Sintra…
Last edited:
