giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.494
- Likes
- 11.728
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- 1η ημέρα: 2 πτήσεις, αναμονή και η άφιξη στο Πόρτο!
- 2η ημέρα - Αυτό είναι το Porto! – part 1
- 2η ημέρα - Αυτό είναι το Porto! – part 2
- 2η ημέρα - Αυτό είναι το Porto! – part 3
- 3η ημέρα: H αποτυχημένη εκδρομή και τα καρεκλοπόδαρα! part 1
- 3η ημέρα: H αποτυχημένη εκδρομή και τα καρεκλοπόδαρα! part 2
- 4η ημέρα: Η φουρτούνα στον Ωκεανό και το λάθος τρένο!
- 4η ημέρα: Άφιξη στη Λισαβόνα, το Πάρκο των Εθνών και η… Coca!
- 5η ημέρα: Άνω πόλη – Κάτω πόλη (Οι γειτονιές του Bairro Alto και του Chiado) και ο Fernando Pessoa!
- 5η ημέρα: Στις γειτονιές του Chiado της Baixa και αντικρίζοντας τον Χριστό!
- 6η ημέρα: Belem - Το μέρος της Unesco των θαλασσοπόρων και των Pasteis de Nata!
- 6η ημέρα: Χαμένοι στα σοκάκια της Alfama και το ωραιότερο ηλιοβασίλεμα!
- 7η ημέρα: Στην ρομαντική όαση της Sintra
- 7η ημέρα: Καύσωνας και μπερδέματα στις γειτονιές του Ατλαντικού!
- 8η ημέρα: Οι τελευταίες ώρες στη Λισαβόνα…Αντίο!
- Extra: Λίγο από Βρυξέλλες και πολύ από άγχος!
- Video
2η ημέρα - Αυτό είναι το Porto! – part 1
Η σημερινή μέρα έχει Πόρτο και μόνο Πόρτο. Μας περιμένει μια εξουθενωτική γεμάτη και ατελείωτη μέρα που ξεκινάει από νωρίς το πρωί. Η διαφορά 2 ωρών με την Ελλάδα μας βοηθάει να ξυπνήσουμε άνετα. Το πρωινό στον 6 όροφο μπορεί να είναι απλό αλλά έχει ωραία θέα η βεράντα του.
Ο Ρεσεψιονίστ μας καλημέρισε και ξανά μας τόνισε πως δυστυχώς ο καιρός δεν προβλέπεται καλός! Άνθρωπε γρουσούζη! Πράγματι ο καιρός είναι συννεφιασμένος. Έχει βρέξει το προηγούμενο βράδυ και ευχόμαστε να γλιτώσουμε την βροχή. Όμως βρέξει δεν βρέξει εμείς θα απολαύσουμε την περιήγηση μας. Δεν θα τρελαθούμε για τον καιρό!
Το Πόρτο είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Πορτογαλίας που χωρίζεται σε 7 περιοχές. Το ιστορικό κέντρο είναι η Cedofeita, Santo Ildefonso, Se, Miragaia, Sao Nicolau e Vitoria με πληθυσμό 40.000. Σχεδόν όλα τα αξιοθέατα είναι μαζεμένα σε μικρή έκταση γι’ αυτό δεν είχε σημασία με ποια σειρά θα τα βλέπαμε, οι ρυθμοί είναι χαλαροί και δεν χρειάζεται άγχος ούτε λίστες. Η πόλη περπατείται εύκολα και έχει εξυπηρετικό δίκτυο μέσων μεταφοράς με μετρό, λεωφορεία, παλιά τραμ και το Τελεφερίκ dos Guindais.
Για εμάς η αφετηρία είναι η λεωφόρος Avenida dos Aliados που συνορεύει με την Praca da Liberdade. Η ιστορικές αυτές ενωμένες πλατείες θεωρούνται η καρδιά της πόλης και είναι πλαισιωμένες με επιβλητικά κτίρια κατασκευασμένα από γρανίτη, τα περισσότερα από τα οποία είναι ξενοδοχεία ή κύρια υποκαταστήματα των μεγάλων τραπεζών της χώρας. Η αίσθηση ήταν ότι βρίσκομαι σε κάποια πόλη της κεντρικής Ευρώπης, που σημαίνει πως είναι μεν όμορφη και εντυπωσιακή αλλά κλασική και ίδιου στυλ με πολλές άλλες πόλεις. Στην κορυφή της λεωφόρου βρίσκεται η πλατεία Praca do General Humberto Delgado με το το Δημαρχείο, ένα μεγαλοπρεπές κτίριο με ένα ψηλό 70 μέτρων καμπαναριό, κατασκευασμένο από γρανίτη και μάρμαρο, ο σχεδιασμός του οποίου επηρεάστηκε από την αρχιτεκτονική της Φλάνδρας και της Γαλλίας. Το περίτεχνο εντυπωσιακό Δημαρχείο ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1920 και μετά από πολλές διακοπές εγκαινιάστηκε το 1957.
Στο άλλο άκρο της λεωφόρου είναι Praca da Liberdade, η πλατεία που κοσμείται με ένα άγαλμα του βασιλιά Pedro IV σε ένα άλογο, περιτριγυρίζεται από εξαιρετικά ιστορικά κτίρια όπως η Banco de Portugal , το ξενοδοχείο InterContinental Porto Palacio das Cardosas (πρώην μοναστήρι του Santo Eloi) στη νότια πλευρά της πλατείας.
Ο κόσμος και τα γκρουπ τουριστών κάνουν αισθητή την παρουσία τους και η πόλη αποκτά ζωή ενώ ο καιρός σαν να θέλει να ανοίξει! Η Praca da Liberdade συνορεύει με την Rua dos Clerigos τον ανηφορικό δρόμο που στο βάθος δεσπόζει η Igreja dos Clerigos με το καμπαναριό της Torre dos Clerigos να ξεπροβάλει!
Στην άλλη πλευρά η Praca da Liberdade συνορεύει με τη διασταύρωση των δρόμων Rua 31 de Janeiro, Rua Sa da Bandeira και Praca Almeida Garrett ένα σημείο που θα πέσουμε πάνω του πολλές φορές και θα το φωτογραφήσουμε επίσης! Στον ανηφορικό δρόμο της Rua 31 de Janeiro στο βάθος φαίνεται η Igreja de Santo Ildefonso.
Φτάνοντας στην μπαρόκ εκκλησία de Santo Ildefonso που ολοκληρώθηκε το 1739, τα βλέμματα μας μαγνητίζει η εξαίρετη πρόσοψή της που είναι διακοσμημένη με υπέροχα μπλε και άσπρα κεραμικά Azulejo, 11.000 στον αριθμό που τοποθετήθηκαν το 1932. Η γρανιτένια εκκλησία έχει ελεύθερη είσοδο και μπήκαμε στο μικρό εσωτερικό της να την θαυμάσουμε και από μέσα.
Η Igreja de Santo Ildefonso στην πλατεία Batalha
Η Rua 31 de Janeiro από την Igreja de Santo Ildefonso
Από εδώ αρχίζει η πολυσύχναστη εμπορική οδός της πόλης Rua de Santa Catarina. Ο εμπορικός πεζόδρομος που αποτελεί πόλο έλξης τόσο για τους ντόπιους και τους τουρίστες άρχιζε να βρίσκει τους ρυθμούς του με τα καταστήματα του να ανοίγουν σιγά σιγά. Στο 112 της Rua de Santa Catarina στη γωνία βρίσκεται το διασημότερο καφέ του Πόρτο το Cafe Majestic. Προς το παρόν το προσπερνάμε. Αλλά τον καφέ μας δεν τον χάνουμε εδώ!
Στον αριθμό 428 είναι το πανέμορφο παρεκκλήσι Capela das Almas
Στην διασταύρωση στρίψαμε στην Rua Formosa όπου βρίσκεται ένα από τα διασημότερα καταστήματα τροφίμων το Perola do Bolhao με μια εξαιρετική Art Nouveau πρόσοψη από azulejos σε φωτεινά χρώματα και σχέδια. Το delicatessen κατάστημα έχει μια μεγάλη ποικιλία προϊόντων όπως παστό μπακαλιάρο, λουκάνικα, αλλαντικά και τυριά, ελιές, αποξηραμένα φρούτα και ξηρούς καρπούς, κρασιά και πολλά ακόμα. Το παραδοσιακό παντοπωλείο άνοιξε το 1917 και σίγουρα χωρίς αμφιβολία είναι το πιο γοητευτικό καταστήματα της πόλης με τα προϊόντα του να αποτελούν έναν θησαυρό γαστρονομίας. Το επεξεργαστήκαμε αρκετή ώρα, σταθήκαμε στα μαύρα λουκάνικα και στα κεφάλια γουρουνιών! και σκεφτόμουν πως αν μπορούσα θα ήθελα να τα αγοράσω όλα!
Απέναντι είναι ένα άλλο εξαιρετικό μπακάλικο. Η βιτρίνα και η είσοδος με τα προϊόντα είναι τόσο δελεαστική που δεν γίνεται να μη το προσέξεις. Το παραδοσιακό και συγχρόνως πολυτελές κατάστημα τροφίμων Comer e Chorar por mais, λειτουργεί από το 1912 και έχει ένα ευρύ φάσμα τοπικών προϊόντων όπως φρέσκα ψωμιά, τεράστια συλλογή τυριών και αλλαντικών, φρούτα, μαρμελάδες, γλυκά του κουταλιού, ελαιόλαδο και παραδοσιακά γλυκά και ξηρούς καρπούς, και φυσικά κρασιά με μεγάλη ποικιλία σε Port, καθιστώντας το ως το καλύτερο οινοποιείο της πόλης. Με λίγα λόγια δεν ξέρεις τι να πρωτοκοιτάξεις και τι να πρωτοπάρεις! Χαζέψαμε από τις μυρωδιές και τις εικόνες !
Λίγο μετά φτάσαμε στην κεντρική αγορά Mercado do Bolhao, στεγασμένη σε ένα νεοκλασικό κτίριο. Από την Rua Formosa που μπήκαμε είναι η νότια είσοδος από τις 4 που έχει. Η αγορά λειτουργεί από το 1850,αποτελείται από δύο ορόφους, και είναι χωρισμένη σε ζώνες ανάλογα την κατηγορία των προϊόντων. Ιχθυοπωλεία, κρεοπωλεία, οπωροπωλεία, ανθοπωλεία. Είναι η πολύχρωμη και ζωντανή αγορά του Πόρτο που πωλεί ουσιαστικά τα πάντα, από είδη οικιακής χρήσης μέχρι φρέσκα φρούτα και λαχανικά, και φυσικά δεν λείπουν τα αναμνηστικά τουριστικά σουβενίρ.
Η αγορά είναι λαϊκή και εννοώ του απλού κόσμου και αυτό μου άρεσε. Τη θεωρώ πολύ αυθεντική σε σύγκριση με αντίστοιχες άλλων πόλεων που έχω δει χωρίς φκιασίδια και μοντερνιές! Η αλήθεια είναι ότι φαίνεται η παλαιότητα της και δεν είναι και στην καλύτερη κατάσταση γι’ αυτό και σχεδιάζεται εδώ και πολλά χρόνια το γκρέμισμα όλου του εσωτερικού της αγοράς με πλήθος κόσμου, επώνυμων και ανώνυμων πολιτών να αντιδρούν σ’ αυτό το ενδεχόμενο. Δεν ξέρω αν θα γίνει κάτι τέτοιο αλλά μεγάλο μέρος στο εσωτερικό της αγοράς ήταν καλυμμένο με σκαλωσιές οπότε ίσως αποφασίστηκε η αποκατάσταση και όχι η κατεδάφιση. Απλός κόσμος έκανε τα ψώνια του και ζωηροί πωλητές πουλούσαν τα προϊόντα τους με χαρακτηριστική εικόνα τους ιχθυοπώλες με τα ολόφρεσκα ψάρια τους. Μια χαρακτηριστική εικόνα της αγοράς.
Κάναμε μια όμορφη χαλαρή βόλτα χαζεύοντας τους πάγκους και τον κόσμο και στους δύο ορόφους, και αγοράσαμε κάποια αναμνηστικά που μας τράβηξαν την προσοχή όπως συσκευασμένα μικρά κρασιά Port σε ξύλινες συσκευασίες.
Ακριβώς απέναντι από την νότια πύλη της αγοράς είναι η Confeitaria do Bolhaoμια διάσημη pastelaria που ιδρύθηκε το 1896. Είναι ένα αρτοποιείο και ζαχαροπλαστείο που ψήνει τα δικά του προϊόντα καθ 'όλη την ημέρα, και έχει ένα σνακ μπαρ και ένα εστιατόριο με μπουφέ a la carte.
Μπήκαμε αγοράσαμε κάποια λαχταριστά γλυκάκια που είδαμε στην βιτρίνα και φύγαμε. Τα φάγαμε στο λεπτό και ήταν πεντανόστιμα. Γενικά η Πορτογαλία είναι γεμάτη από pastelaries. Μια δική τους πατέντα που είναι μικρά μαγαζάκια αρτοποιεία - ζαχαροπλαστεία και καφέ με μεγάλη ποικιλία σε γλυκά κυρίως αλλά και αλμυρά σνακ που μπορείς να τα φας εκεί ή να τα πάρεις πακέτο. Τιμήσαμε αμέτρητες pastelaries και στο Πόρτο και στη Λισαβόνα και ότι φάγαμε ήταν λαχταριστό και φρεσκότατο. Μας βόλεψαν πολύ γιατί όπου κι αν ήμασταν όταν είχαμε λιγούρα υπήρχαν πολλά τέτοια μαγαζιά που και μας ξεκούρασαν και ικανοποίησαν την πείνα μας.
Στη συνέχεια βγήκαμε και πάλι στην Avenida dos Aliados μπροστά στο Δημαρχείο.
Ο ουρανός μας χαμογελά με το γαλάζιο να ξεπροβάλει μαζί με κάποιες ακτίνες ήλιου. Ξανά θαυμάζουμε την πλατεία Ελευθερίας (Praca da Liberdade) και παρατηρούμε καλύτερα τα εξαιρετικά κτίσματα καθώς και τις λεπτομέρειες των κτιρίων που την περιβάλουν.
Έχει πόση ώρα που τριγυρνάμε και είμαστε στο ίδιο σημείο. Στην ουσία έναν κύκλο κάναμε. Συνεχίζουμε επί της Rua dos Clerigos με κατεύθυνση στον πύργο της εκκλησίας dos Clerigos.
Η εκκλησία είναι καλυμμένη με σκαλωσιές αλλά όχι ο πύργος. Και ερωτώ την κοπέλα στα εισιτήρια ''έχει ασανσέρ ή ανεβαίνουμε από σκάλες?'' και μου απαντά μόνο από σκάλες μπορείτε να ανεβείτε στην κορυφή του πύργου! Λυπάμαι δεν θα μπορέσω!
Το καμπαναριό της εκκλησίας Clerigos (Igreja dos Clerigos) ήταν το ψηλότερο κτίριο στην Πορτογαλία, όταν ολοκληρώθηκε το 1763 και το κύριο χαρακτηριστικό του ορίζοντα της πόλης. Είναι ένα αξιοσημείωτο μπαρόκ ορόσημο από τα δημοφιλέστερα τουριστικά αξιοθέατα λόγω της πανοραμικής θέας της πόλης από την κορυφή στα 76 μέτρα. Όμως το Πόρτο έχει τόσα πανοραμικά μέρη να θαυμάσεις την θέα από ψηλά που δεν μας πείραξε που το χάσαμε.
Μπροστά στον πύργο η Rua de Sao Filipe de Nery και Rua Campo dos Martires da Patria
cadeia da relacao
Περάσαμε απέναντι στην Praca de Lisboa μια εντυπωσιακή πλατεία σε 3 επίπεδα που η οροφή της είναι μια πράσινη στέγη με φυτεμένα ελαιόδεντρα! Παρόμοιο δεν έχω ξαναδεί. Το πάρκο που ολοκληρώθηκε το 2013 στόχο είχε να βελτιωθεί μια περιοχή με παρακμή στο κέντρο του Πόρτο. Το έργο αποτελεί ένα ελκυστικό σημείο πια που αναζωογόνησε και έδωσε νέα πνοή στην περιοχή και αποτελεί αρχιτεκτονική καινοτομία. Περπατούσαμε το πάρκο και δεν καταλάβαμε ότι ουσιαστικά περπατάμε την οροφή ενός κτιρίου!
Και μια φωτογραφία από ίντερνετ που δείχνει πανοραμικά την πλατεία.
Μου έκανε τόση εντύπωση αυτή η κατασκευή που έψαξα να μάθω πληροφορίες και βρήκα κάποια ενδιαφέροντα άρθρα που δείχνουν και φωτογραφίες κατά την κατασκευή του έργου.
http://www.designboom.com/architecture/balonas-and-menano-architects-design-an-urban-garden/
http://www.rodriguesenevoa.pt/empreendimentos/emcurso/praca_de_lisboa/index.html
http://architizer.com/projects/praca-de-lisboa/
Η Praca de Lisboa ενώνει τον πύργο Clerigos με το βιβλιοπωλείο Lello στην οδό Rua das Carmelitas. Η διάσημη Libreria Lello είναι από τα must του Πόρτο πράγμα περίεργο για βιβλιοπωλείο. Όχι και τόσο όμως. Δεν είναι απλά ένα βιβλιοπωλείο αλλά έχει αναγνωριστεί παγκοσμίως ως ένα από τα ομορφότερα βιβλιοπωλεία στον κόσμο. Η Art Nouveau πρόσοψη είναι αρκετά ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονικά αλλά το εσωτερικό του είναι ένα μαγικό μέρος! Ένα αξιοθέατο.
Το εσωτερικό του - από το ιντερνετ
Η σκάλα που είναι η έμπνευση της σκάλας του Hogwarts στα βιβλία του Χάρι Πότερ και το βιτρό ταβάνι πραγματικά είναι αριστούργημα. Δυστυχώς δεν επιτρέπονται φωτογραφίες και όπως έμαθα μεταγενέστερα επιτρέπεται ΜΟΝΟ από τις 9:00 μέχρι τις 10:00. Είδα βέβαια λίγους να φωτογραφίζουν στα κρυφά αλλά δεν είχα όρεξη για επίπληξη από τους αυστηρούς υπαλλήλους που τριγυρνάνε. Ξεκουραστήκαμε λίγο στις πολυθρόνες του πάνω ορόφου, απολαύσαμε αυτό το διαμάντι της τέχνης και αποσυρθήκαμε.
Η σημερινή μέρα έχει Πόρτο και μόνο Πόρτο. Μας περιμένει μια εξουθενωτική γεμάτη και ατελείωτη μέρα που ξεκινάει από νωρίς το πρωί. Η διαφορά 2 ωρών με την Ελλάδα μας βοηθάει να ξυπνήσουμε άνετα. Το πρωινό στον 6 όροφο μπορεί να είναι απλό αλλά έχει ωραία θέα η βεράντα του.
Ο Ρεσεψιονίστ μας καλημέρισε και ξανά μας τόνισε πως δυστυχώς ο καιρός δεν προβλέπεται καλός! Άνθρωπε γρουσούζη! Πράγματι ο καιρός είναι συννεφιασμένος. Έχει βρέξει το προηγούμενο βράδυ και ευχόμαστε να γλιτώσουμε την βροχή. Όμως βρέξει δεν βρέξει εμείς θα απολαύσουμε την περιήγηση μας. Δεν θα τρελαθούμε για τον καιρό!
Το Πόρτο είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Πορτογαλίας που χωρίζεται σε 7 περιοχές. Το ιστορικό κέντρο είναι η Cedofeita, Santo Ildefonso, Se, Miragaia, Sao Nicolau e Vitoria με πληθυσμό 40.000. Σχεδόν όλα τα αξιοθέατα είναι μαζεμένα σε μικρή έκταση γι’ αυτό δεν είχε σημασία με ποια σειρά θα τα βλέπαμε, οι ρυθμοί είναι χαλαροί και δεν χρειάζεται άγχος ούτε λίστες. Η πόλη περπατείται εύκολα και έχει εξυπηρετικό δίκτυο μέσων μεταφοράς με μετρό, λεωφορεία, παλιά τραμ και το Τελεφερίκ dos Guindais.
Για εμάς η αφετηρία είναι η λεωφόρος Avenida dos Aliados που συνορεύει με την Praca da Liberdade. Η ιστορικές αυτές ενωμένες πλατείες θεωρούνται η καρδιά της πόλης και είναι πλαισιωμένες με επιβλητικά κτίρια κατασκευασμένα από γρανίτη, τα περισσότερα από τα οποία είναι ξενοδοχεία ή κύρια υποκαταστήματα των μεγάλων τραπεζών της χώρας. Η αίσθηση ήταν ότι βρίσκομαι σε κάποια πόλη της κεντρικής Ευρώπης, που σημαίνει πως είναι μεν όμορφη και εντυπωσιακή αλλά κλασική και ίδιου στυλ με πολλές άλλες πόλεις. Στην κορυφή της λεωφόρου βρίσκεται η πλατεία Praca do General Humberto Delgado με το το Δημαρχείο, ένα μεγαλοπρεπές κτίριο με ένα ψηλό 70 μέτρων καμπαναριό, κατασκευασμένο από γρανίτη και μάρμαρο, ο σχεδιασμός του οποίου επηρεάστηκε από την αρχιτεκτονική της Φλάνδρας και της Γαλλίας. Το περίτεχνο εντυπωσιακό Δημαρχείο ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1920 και μετά από πολλές διακοπές εγκαινιάστηκε το 1957.
Στο άλλο άκρο της λεωφόρου είναι Praca da Liberdade, η πλατεία που κοσμείται με ένα άγαλμα του βασιλιά Pedro IV σε ένα άλογο, περιτριγυρίζεται από εξαιρετικά ιστορικά κτίρια όπως η Banco de Portugal , το ξενοδοχείο InterContinental Porto Palacio das Cardosas (πρώην μοναστήρι του Santo Eloi) στη νότια πλευρά της πλατείας.
Ο κόσμος και τα γκρουπ τουριστών κάνουν αισθητή την παρουσία τους και η πόλη αποκτά ζωή ενώ ο καιρός σαν να θέλει να ανοίξει! Η Praca da Liberdade συνορεύει με την Rua dos Clerigos τον ανηφορικό δρόμο που στο βάθος δεσπόζει η Igreja dos Clerigos με το καμπαναριό της Torre dos Clerigos να ξεπροβάλει!
Στην άλλη πλευρά η Praca da Liberdade συνορεύει με τη διασταύρωση των δρόμων Rua 31 de Janeiro, Rua Sa da Bandeira και Praca Almeida Garrett ένα σημείο που θα πέσουμε πάνω του πολλές φορές και θα το φωτογραφήσουμε επίσης! Στον ανηφορικό δρόμο της Rua 31 de Janeiro στο βάθος φαίνεται η Igreja de Santo Ildefonso.
Φτάνοντας στην μπαρόκ εκκλησία de Santo Ildefonso που ολοκληρώθηκε το 1739, τα βλέμματα μας μαγνητίζει η εξαίρετη πρόσοψή της που είναι διακοσμημένη με υπέροχα μπλε και άσπρα κεραμικά Azulejo, 11.000 στον αριθμό που τοποθετήθηκαν το 1932. Η γρανιτένια εκκλησία έχει ελεύθερη είσοδο και μπήκαμε στο μικρό εσωτερικό της να την θαυμάσουμε και από μέσα.
Η Igreja de Santo Ildefonso στην πλατεία Batalha
Η Rua 31 de Janeiro από την Igreja de Santo Ildefonso
Από εδώ αρχίζει η πολυσύχναστη εμπορική οδός της πόλης Rua de Santa Catarina. Ο εμπορικός πεζόδρομος που αποτελεί πόλο έλξης τόσο για τους ντόπιους και τους τουρίστες άρχιζε να βρίσκει τους ρυθμούς του με τα καταστήματα του να ανοίγουν σιγά σιγά. Στο 112 της Rua de Santa Catarina στη γωνία βρίσκεται το διασημότερο καφέ του Πόρτο το Cafe Majestic. Προς το παρόν το προσπερνάμε. Αλλά τον καφέ μας δεν τον χάνουμε εδώ!
Στον αριθμό 428 είναι το πανέμορφο παρεκκλήσι Capela das Almas
Στην διασταύρωση στρίψαμε στην Rua Formosa όπου βρίσκεται ένα από τα διασημότερα καταστήματα τροφίμων το Perola do Bolhao με μια εξαιρετική Art Nouveau πρόσοψη από azulejos σε φωτεινά χρώματα και σχέδια. Το delicatessen κατάστημα έχει μια μεγάλη ποικιλία προϊόντων όπως παστό μπακαλιάρο, λουκάνικα, αλλαντικά και τυριά, ελιές, αποξηραμένα φρούτα και ξηρούς καρπούς, κρασιά και πολλά ακόμα. Το παραδοσιακό παντοπωλείο άνοιξε το 1917 και σίγουρα χωρίς αμφιβολία είναι το πιο γοητευτικό καταστήματα της πόλης με τα προϊόντα του να αποτελούν έναν θησαυρό γαστρονομίας. Το επεξεργαστήκαμε αρκετή ώρα, σταθήκαμε στα μαύρα λουκάνικα και στα κεφάλια γουρουνιών! και σκεφτόμουν πως αν μπορούσα θα ήθελα να τα αγοράσω όλα!
Απέναντι είναι ένα άλλο εξαιρετικό μπακάλικο. Η βιτρίνα και η είσοδος με τα προϊόντα είναι τόσο δελεαστική που δεν γίνεται να μη το προσέξεις. Το παραδοσιακό και συγχρόνως πολυτελές κατάστημα τροφίμων Comer e Chorar por mais, λειτουργεί από το 1912 και έχει ένα ευρύ φάσμα τοπικών προϊόντων όπως φρέσκα ψωμιά, τεράστια συλλογή τυριών και αλλαντικών, φρούτα, μαρμελάδες, γλυκά του κουταλιού, ελαιόλαδο και παραδοσιακά γλυκά και ξηρούς καρπούς, και φυσικά κρασιά με μεγάλη ποικιλία σε Port, καθιστώντας το ως το καλύτερο οινοποιείο της πόλης. Με λίγα λόγια δεν ξέρεις τι να πρωτοκοιτάξεις και τι να πρωτοπάρεις! Χαζέψαμε από τις μυρωδιές και τις εικόνες !
Λίγο μετά φτάσαμε στην κεντρική αγορά Mercado do Bolhao, στεγασμένη σε ένα νεοκλασικό κτίριο. Από την Rua Formosa που μπήκαμε είναι η νότια είσοδος από τις 4 που έχει. Η αγορά λειτουργεί από το 1850,αποτελείται από δύο ορόφους, και είναι χωρισμένη σε ζώνες ανάλογα την κατηγορία των προϊόντων. Ιχθυοπωλεία, κρεοπωλεία, οπωροπωλεία, ανθοπωλεία. Είναι η πολύχρωμη και ζωντανή αγορά του Πόρτο που πωλεί ουσιαστικά τα πάντα, από είδη οικιακής χρήσης μέχρι φρέσκα φρούτα και λαχανικά, και φυσικά δεν λείπουν τα αναμνηστικά τουριστικά σουβενίρ.
Η αγορά είναι λαϊκή και εννοώ του απλού κόσμου και αυτό μου άρεσε. Τη θεωρώ πολύ αυθεντική σε σύγκριση με αντίστοιχες άλλων πόλεων που έχω δει χωρίς φκιασίδια και μοντερνιές! Η αλήθεια είναι ότι φαίνεται η παλαιότητα της και δεν είναι και στην καλύτερη κατάσταση γι’ αυτό και σχεδιάζεται εδώ και πολλά χρόνια το γκρέμισμα όλου του εσωτερικού της αγοράς με πλήθος κόσμου, επώνυμων και ανώνυμων πολιτών να αντιδρούν σ’ αυτό το ενδεχόμενο. Δεν ξέρω αν θα γίνει κάτι τέτοιο αλλά μεγάλο μέρος στο εσωτερικό της αγοράς ήταν καλυμμένο με σκαλωσιές οπότε ίσως αποφασίστηκε η αποκατάσταση και όχι η κατεδάφιση. Απλός κόσμος έκανε τα ψώνια του και ζωηροί πωλητές πουλούσαν τα προϊόντα τους με χαρακτηριστική εικόνα τους ιχθυοπώλες με τα ολόφρεσκα ψάρια τους. Μια χαρακτηριστική εικόνα της αγοράς.
Κάναμε μια όμορφη χαλαρή βόλτα χαζεύοντας τους πάγκους και τον κόσμο και στους δύο ορόφους, και αγοράσαμε κάποια αναμνηστικά που μας τράβηξαν την προσοχή όπως συσκευασμένα μικρά κρασιά Port σε ξύλινες συσκευασίες.
Ακριβώς απέναντι από την νότια πύλη της αγοράς είναι η Confeitaria do Bolhaoμια διάσημη pastelaria που ιδρύθηκε το 1896. Είναι ένα αρτοποιείο και ζαχαροπλαστείο που ψήνει τα δικά του προϊόντα καθ 'όλη την ημέρα, και έχει ένα σνακ μπαρ και ένα εστιατόριο με μπουφέ a la carte.
Μπήκαμε αγοράσαμε κάποια λαχταριστά γλυκάκια που είδαμε στην βιτρίνα και φύγαμε. Τα φάγαμε στο λεπτό και ήταν πεντανόστιμα. Γενικά η Πορτογαλία είναι γεμάτη από pastelaries. Μια δική τους πατέντα που είναι μικρά μαγαζάκια αρτοποιεία - ζαχαροπλαστεία και καφέ με μεγάλη ποικιλία σε γλυκά κυρίως αλλά και αλμυρά σνακ που μπορείς να τα φας εκεί ή να τα πάρεις πακέτο. Τιμήσαμε αμέτρητες pastelaries και στο Πόρτο και στη Λισαβόνα και ότι φάγαμε ήταν λαχταριστό και φρεσκότατο. Μας βόλεψαν πολύ γιατί όπου κι αν ήμασταν όταν είχαμε λιγούρα υπήρχαν πολλά τέτοια μαγαζιά που και μας ξεκούρασαν και ικανοποίησαν την πείνα μας.
Στη συνέχεια βγήκαμε και πάλι στην Avenida dos Aliados μπροστά στο Δημαρχείο.
Ο ουρανός μας χαμογελά με το γαλάζιο να ξεπροβάλει μαζί με κάποιες ακτίνες ήλιου. Ξανά θαυμάζουμε την πλατεία Ελευθερίας (Praca da Liberdade) και παρατηρούμε καλύτερα τα εξαιρετικά κτίσματα καθώς και τις λεπτομέρειες των κτιρίων που την περιβάλουν.
Έχει πόση ώρα που τριγυρνάμε και είμαστε στο ίδιο σημείο. Στην ουσία έναν κύκλο κάναμε. Συνεχίζουμε επί της Rua dos Clerigos με κατεύθυνση στον πύργο της εκκλησίας dos Clerigos.
Η εκκλησία είναι καλυμμένη με σκαλωσιές αλλά όχι ο πύργος. Και ερωτώ την κοπέλα στα εισιτήρια ''έχει ασανσέρ ή ανεβαίνουμε από σκάλες?'' και μου απαντά μόνο από σκάλες μπορείτε να ανεβείτε στην κορυφή του πύργου! Λυπάμαι δεν θα μπορέσω!
Το καμπαναριό της εκκλησίας Clerigos (Igreja dos Clerigos) ήταν το ψηλότερο κτίριο στην Πορτογαλία, όταν ολοκληρώθηκε το 1763 και το κύριο χαρακτηριστικό του ορίζοντα της πόλης. Είναι ένα αξιοσημείωτο μπαρόκ ορόσημο από τα δημοφιλέστερα τουριστικά αξιοθέατα λόγω της πανοραμικής θέας της πόλης από την κορυφή στα 76 μέτρα. Όμως το Πόρτο έχει τόσα πανοραμικά μέρη να θαυμάσεις την θέα από ψηλά που δεν μας πείραξε που το χάσαμε.
Μπροστά στον πύργο η Rua de Sao Filipe de Nery και Rua Campo dos Martires da Patria
cadeia da relacao
Περάσαμε απέναντι στην Praca de Lisboa μια εντυπωσιακή πλατεία σε 3 επίπεδα που η οροφή της είναι μια πράσινη στέγη με φυτεμένα ελαιόδεντρα! Παρόμοιο δεν έχω ξαναδεί. Το πάρκο που ολοκληρώθηκε το 2013 στόχο είχε να βελτιωθεί μια περιοχή με παρακμή στο κέντρο του Πόρτο. Το έργο αποτελεί ένα ελκυστικό σημείο πια που αναζωογόνησε και έδωσε νέα πνοή στην περιοχή και αποτελεί αρχιτεκτονική καινοτομία. Περπατούσαμε το πάρκο και δεν καταλάβαμε ότι ουσιαστικά περπατάμε την οροφή ενός κτιρίου!
Και μια φωτογραφία από ίντερνετ που δείχνει πανοραμικά την πλατεία.
Μου έκανε τόση εντύπωση αυτή η κατασκευή που έψαξα να μάθω πληροφορίες και βρήκα κάποια ενδιαφέροντα άρθρα που δείχνουν και φωτογραφίες κατά την κατασκευή του έργου.
http://www.designboom.com/architecture/balonas-and-menano-architects-design-an-urban-garden/
http://www.rodriguesenevoa.pt/empreendimentos/emcurso/praca_de_lisboa/index.html
http://architizer.com/projects/praca-de-lisboa/
Η Praca de Lisboa ενώνει τον πύργο Clerigos με το βιβλιοπωλείο Lello στην οδό Rua das Carmelitas. Η διάσημη Libreria Lello είναι από τα must του Πόρτο πράγμα περίεργο για βιβλιοπωλείο. Όχι και τόσο όμως. Δεν είναι απλά ένα βιβλιοπωλείο αλλά έχει αναγνωριστεί παγκοσμίως ως ένα από τα ομορφότερα βιβλιοπωλεία στον κόσμο. Η Art Nouveau πρόσοψη είναι αρκετά ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονικά αλλά το εσωτερικό του είναι ένα μαγικό μέρος! Ένα αξιοθέατο.
Το εσωτερικό του - από το ιντερνετ
Η σκάλα που είναι η έμπνευση της σκάλας του Hogwarts στα βιβλία του Χάρι Πότερ και το βιτρό ταβάνι πραγματικά είναι αριστούργημα. Δυστυχώς δεν επιτρέπονται φωτογραφίες και όπως έμαθα μεταγενέστερα επιτρέπεται ΜΟΝΟ από τις 9:00 μέχρι τις 10:00. Είδα βέβαια λίγους να φωτογραφίζουν στα κρυφά αλλά δεν είχα όρεξη για επίπληξη από τους αυστηρούς υπαλλήλους που τριγυρνάνε. Ξεκουραστήκαμε λίγο στις πολυθρόνες του πάνω ορόφου, απολαύσαμε αυτό το διαμάντι της τέχνης και αποσυρθήκαμε.
Last edited:
