giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.494
- Likes
- 11.728
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- 1η ημέρα: 2 πτήσεις, αναμονή και η άφιξη στο Πόρτο!
- 2η ημέρα - Αυτό είναι το Porto! – part 1
- 2η ημέρα - Αυτό είναι το Porto! – part 2
- 2η ημέρα - Αυτό είναι το Porto! – part 3
- 3η ημέρα: H αποτυχημένη εκδρομή και τα καρεκλοπόδαρα! part 1
- 3η ημέρα: H αποτυχημένη εκδρομή και τα καρεκλοπόδαρα! part 2
- 4η ημέρα: Η φουρτούνα στον Ωκεανό και το λάθος τρένο!
- 4η ημέρα: Άφιξη στη Λισαβόνα, το Πάρκο των Εθνών και η… Coca!
- 5η ημέρα: Άνω πόλη – Κάτω πόλη (Οι γειτονιές του Bairro Alto και του Chiado) και ο Fernando Pessoa!
- 5η ημέρα: Στις γειτονιές του Chiado της Baixa και αντικρίζοντας τον Χριστό!
- 6η ημέρα: Belem - Το μέρος της Unesco των θαλασσοπόρων και των Pasteis de Nata!
- 6η ημέρα: Χαμένοι στα σοκάκια της Alfama και το ωραιότερο ηλιοβασίλεμα!
- 7η ημέρα: Στην ρομαντική όαση της Sintra
- 7η ημέρα: Καύσωνας και μπερδέματα στις γειτονιές του Ατλαντικού!
- 8η ημέρα: Οι τελευταίες ώρες στη Λισαβόνα…Αντίο!
- Extra: Λίγο από Βρυξέλλες και πολύ από άγχος!
- Video
2η ημέρα - Αυτό είναι το Porto! – part 3
Ο καιρός όχι μόνο έφτιαξε αλλά έβγαλε και έναν ενοχλητικό ήλιο με απίστευτη ζέστη (με τίποτα δεν είμαστε ευχαριστημένοι πια). Λίγο τα χρυσά, λίγο οι τάφοι λίγο η ζέστη ζαλίστηκα ο άνθρωπος και κάθισα λίγο να συνέλθω για να συνεχίσουμε σε νέα μονοπάτια. Επόμενος στόχος το τεράστιο και καταπράσινο πάρκο Palacio de Cristal. Πολύ αισιόδοξους μας βρίσκω! Σιγά μην το βρίσκαμε κατευθείαν! Από εδώ που ήμασταν άμεση πρόσβαση δεν υπήρχε. Έτσι από την αφετηρία του τραμ 1 μπροστά από την Ιgreja de sao francisco πήραμε το τραμ και κατεβήκαμε 1-2 στάσεις μετά. Δεν είχε και μεγάλο νόημα δηλαδή. Η οδηγός μας έδειξε γενικά προς τα πού να πάμε αλλά δεν ήταν και πολύ ζωηρή! Στο σημείο που μας άφησε το τραμ ανεβήκαμε κάτι ωραιότατα απότομα ανηφορικά σκαλιά και βρεθήκαμε στην Rua da Bandeirinha.
Τα σύννεφα πάλι μαύρισαν κι εμείς κλασικά χαθήκαμε στην περιοχή. Από δω το πάρκο από κει το πάρκο, που είναι το πάρκο? Κάποιοι περαστικοί προσπάθησαν να βοηθήσουν αλλά δεν… Και ήταν απο τις λίγες φορές που δεν μπόρεσα να προσανατολιστώ με τον χάρτη στο κινητό μου. Μπλεχτήκαμε σε ένα νοσοκομείο, σε ένα εμπορικό βαρεθήκαμε και τα παρατήσαμε! Όσο το είδατε εσείς το είδαμε κι εμείς! Αργότερα διαπίστωσα πως οι αστείοι ήμασταν σε απόσταση αναπνοής από την είσοδο του πάρκου. Εσείς αναζητήστε το. Είναι ένα όμορφα διαμορφωμένο πάρκο, όπου στον χώρο κυριαρχεί το Pavilhao Rosa Mota με τον τεράστιο τρούλο, και χρησιμεύει ως χώρος για συναυλίες και αθλητικές εκδηλώσεις. Είναι περιτριγυρισμένο από μια λίμνη, παρτέρια, και παγώνια, όλα με υπέροχη θέα στον ποταμό Douro.
Μια ήλιος μια συννεφιά αλλά σίγουρα δεν προμηνύεται βροχή (ρεσεψιονίστ δεν θα σου περάσει!) και πάλι με τα πόδια επιστρέψαμε προς το κέντρο περνώντας το Palacio de Justicia δηλαδή τα Δικαστήρια και την εκκλησία Sao Jose das Taipas που βρίσκεται απέναντι.
Χωρίς να το καταλάβουμε βρεθήκαμε στον πύργο Clerigos. Είναι αυτό που έλεγα ότι το ιστορικό κέντρο του Πόρτο είναι σχετικά μικρό και όλο πέφτεις στις ίδιες γειτονιές.
Επειδή όμως κουραστήκαμε αρκετά και άρχισαν οι γκρίνιες βγάλαμε μια ημερήσια κάρτα απεριορίστων διαδρομών άσχετα αν δεν ξέραμε πόσα μέσα θα χρησιμοποιήσουμε τελικά. Την 24ωρη κάρτα την αγοράσαμε από ένα ψιλικατζίδικο δίπλα στην εκκλησία Clerigos και η φιλικότατη τρελοπαρέα που ήταν μέσα είχε όρεξη για κουβέντα. Από πού είστε, ποιοι είστε, τι είστε κτλ… Η κάρτα κόστισε 4,15€ και μόνο για το κέντρο δηλαδή τη ζώνη 2.
Η συνέχεια με τα πόδια ξανά, και βρισκόμαστε για 4η φορά! στην Praca da Liberdade και στην γνωστή πια διασταύρωση για 3η φορά αυτή τη μέρα.
-Συγνώμη πόσες φορές θα περάσουμε από δω?Δεν έχει τίποτα άλλο να δούμε? Το λιώσαμε το σημείο, αναρωτιέται ο Rose!
-Ε τι να κάνουμε δεν φταίω εγώ… κλικ κλικ κλικ!
-Μα σοβαρολογείς? Πάλι τα φωτογραφίζεις? Δεν τα χόρτασες?
-Ε τώρα έχει ήλιο… τις προηγούμενες φορές τα φωτογράφισα με συννεφιά!
Εstacao S. Bento
Από τη στάση λεωφορείων απέναντι από τον σταθμό S. Bento πήραμε το λεωφορείο 96 που περνάει το χαμηλό επίπεδό της γέφυρας Dom Luis, και θα μας άφηνε στην αρχή της Ribeira De Gaia στην απέναντι όχθη του ποταμού.
Η Cais de Gaia της πόλης Vila Nova de Gaia, είναι μια ιδιαίτερα ζωντανή και δημοφιλής τουριστική περιοχή με υπαίθριες καφετέριες, εστιατόρια και μπαρ που βρίσκονται στην αριστερή όχθη του ποταμού Douro , ακριβώς απέναντι από την ιστορική περιοχή του Πόρτο. Η περιοχή ανακατασκευάστηκε πρόσφατα και έτσι αξιοποιήθηκε με τον καλύτερο τρόπο το μέτωπο του ποταμού Douro. Η περιοχή όμως είναι διάσημη για τα υπόγεια κελάρια, τις σπηλιές όπως τα ονομάζουν όπου το παγκοσμίου φήμης κρασί Port αποθηκεύεται και ωριμάζει. Το κρασί έχει Προστατευμένη Ονομασία Προέλευσης και παράγεται αποκλειστικά στην κοιλάδα του ποταμού Douro και στη συνέχεια αποθηκεύεται στα κελάρια της Gaia.
Πάνω στον αέρα βλέπαμε και το Teleferico de Gaia, το καινούριο εναέριο τελεφερίκ που ξεκινάει σχεδόν δίπλα από το πάνω μέρος της γέφυρας Dom Luis. Ήθελα πολύ να κάνουμε μια βόλτα αλλά μάταια προσπαθούσα να πείσω τον φίλο μου που δεν το συζητούσε καν αφού φοβάται και αισθάνεται ανασφαλής σε εναέρια τελεφερίκ. Η τιμή μονής διαδρομής είναι 5€ και με επιστροφή 8€. Τσουχτερό θα το έλεγα για την 5λεπτη διάρκειά του και τα 600 μέτρα διαδρομής. Το επίσημο site:
http://www.gaiacablecar.com/Teleferico_UK.html
Ο καιρός είναι θαυμάσιος και μας έκανε το χατίρι. Ήλιος, γαλάζιος ουρανός, σύννεφα, χρώμα. Η καρτ ποστάλ του Πόρτο εμφανίστηκε όπως έπρεπε. Ο ορίζοντας μας εμφάνισε την εκπληκτική πόλη και την ευρύτερη περιοχή του ποταμού. Άλλη μια υπέροχη και αξέχαστη στιγμή του ταξιδιού, να καθόμαστε δίπλα στον ποταμό παρέα με τα γλαροπούλια και να ατενίζουμε το πανέμορφο φωτεινό Πόρτο.
Την εξαιρετική εικόνα ενισχύουν οι παραδοσιακές ιστορικές βάρκες που στέκονται στην άκρη του ποταμού. Οι Barco Rabelo όπως ονομάζονται ήταν κάποτε οι βάρκες που μετέφεραν τα βαρέλια κρασιού από την κοιλάδα του Douro μέχρι τις σπηλιές αποθήκευσης στη Vila Nova de Gaia, από τον 18ο αιώνα μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα όπου και έπεσαν σε παρακμή. Πλέον οι όμορφα διακοσμημένες αυτές βάρκες που οι περισσότερες είναι αντίγραφα των αυθεντικών, αποτελούν μια χαρακτηριστική εικόνα στο τοπίο και μας θυμίζουν τις μέρες δόξας τους, χρησιμοποιούνται για το ετήσιο φεστιβάλ, για αγώνες και για τουριστικές κρουαζιέρες που κάνουν διάφορες εταιρείες.
Και μιας και ανέφερα τις κρουαζιέρες, ήθελα πολύ να κάναμε μια βόλτα στον ποταμός αφού το ευνοούσε και ο καιρός. Όμως ήταν ήδη απόγευμα και ο χρόνος πίεζε οπότε το αφήσαμε. Οι απλές βόλτες πάντως πωλούνται προς 10€ με γευσιγνωσία κρασιών με ένα μικρό κόστος έξτρα, και υπάρχουν πολλές εναλλακτικές με μεγαλύτερης διάρκειας κρουαζιέρες και προς την κοιλάδα του Douro και φυσικά αρκετά πιο ακριβές.
-Με την Douro Azul όπου "Carlota Douro" και "Catarina the Douro" είναι τα δύο σκάφη που εμπνέονται από τις παραδοσιακές βάρκες Rabelo που εκτελούν καθημερινά δρομολόγια διάρκειας 60 λεπτών από αποβάθρα της Gaia, (Κρουαζιέρα στις γέφυρες): 1 day cruise 10€ ή 1 day Cruise + Cellars 12€ (9€ + 3€). Πρώτη αναχώρηση στις 10:00 τελευταία στις 16:00 χειμερινό ωράριο και 09:30 με 19:30 καλοκαιρινό. http://www.douroazul.com/Default.aspx?ID=1371
- Με την Rota do Douro και την κρουαζιέρα ‘’CITY BREAK -CRUZEIRO DAS 6 PONTES’’. Διαρκεί 50 λεπτά. Από τις 10:00 μέχρι τις 12:30 ανά μισή ώρα και από τις 14:00 μέχρι 18:30 ανά μισή ώρα. Καθημερινές αναχωρήσεις από ROTA do Douro Quay. http://www.rotadodouro.pt/index.php/en/cruises/cruiseslist
-Με την Via Douro e Tomaz do Douro και την κρουαζιέρα ‘’6 Bridge’s Cruise’’. Από την την προβλήτα Riveira Estiva. Διάρκεια: 50 λεπτά από 10:00 έως 18:30 ανά μισή ώρα. Τιμή 10€. http://tomazdodouro.pt/en/
Tα πιο προσιτά οινοποιεία-κελάρια είναι αυτά που βρίσκονται πάνω στην όχθη του ποταμού στον κεντρικό δρόμο της Αvenida Diogo Leite. Εμείς επιλέξαμε το κελάρι του SANDEMAN που βρίσκεται στην πλατεία Largo Miguel Bombarda.http://www.sandeman.com/
Το κτίριο που στεγάζεται είναι του 1790 και εσωτερικά ο χώρος έχει μια πολυτέλεια και φινέτσα. Το μουσείο διαθέτει μια εντυπωσιακή συλλογή από πίνακες ζωγραφικής, φωτογραφίες, κεραμικά, μπουκάλια αντίκες και άλλα αναμνηστικά που αποτελούν την ενδιαφέρουσα έκθεση: Sandeman - Η τέχνη της μάρκας! Στην είσοδο ο υπάλληλος μας ενημέρωσε για τις ξεναγήσεις που γίνονται και επιλέξαμε την πιο απλή με κόστος 5 ευρώ. Ο ξεναγός μας οδήγησε στις κάβες παλαίωσης, μας εξήγησε τα μυστικά του Port και την διαδικασία γήρανσης του. Η επίσκεψη κατέληξε σε μια ευρύχωρη κοσμοπολίτικη αίθουσα γευσιγνωσίας, όπου απολαύσαμε Sandeman Ruby και Tawny κρασί port σε ένα μοναδικό περιβάλλον που μας εντυπωσίασε.
Εξαιρετική εμπειρία αλλά ζήλεψα τον κόσμο που καθόταν έξω στα τραπεζάκια μπροστά από το Sandeman και απολάμβανε το κρασί του και την απέναντι θέα. Έτσι αν και ήπιαμε το κρασί μας συνεχίσαμε και στον εξωτερικό χώρο και η εμπειρία ήταν ακόμα καλύτερη. Αν είχα τη δυνατότητα θα ήθελα να αφιερώσω μια μέρα στην Vila Nova de Gaia, να μπαινοβγαίνω στα κελάρια, να την αράζω και να δοκιμάζω κρασιά! Χωρίς άγχος και τρέξιμο στα αξιοθέατα!
Τα κρασιά που δοκιμάσαμε ήταν κάτι παραπάνω από μεθυστικά και φρουτώδη. Ήταν απεριτίφ κρασιά ένα λευκό και ένα κόκκινο το ίδιο εξαιρετικά σαν κρασί-λικέρ. Ο σερβιτόρος γέμισε μπροστά μας τα ποτήρια και μας έδειξε το μπουκάλι αλλά δυστυχώς δεν το συγκράτησα. Η τιμή του ποτηριού κόστισε 3€ και τα έξτρα που πήραμε 4 ευρώ.
Πόσο χάρηκα που απολαύσαμε και γνωρίσαμε το Πόρτο με πολύ καλό καιρό. Ευτυχώς οι προβλέψεις για σήμερα έπεσαν έξω. Λες και αύριο??? Ο χρόνος ως γνωστόν περνάει γρήγορα και ο ήλιος άρχισε την κάθοδο του. Κάναμε μια τελευταία χαλαρή βόλτα και χάζεψα ξανά τον ποταμό, τις βάρκες και την υπέροχη πόλη απέναντι. Αυτές οι εικόνες δεν χορταίνονται!
Αν και περιμέναμε στη στάση είδαμε ότι το αστικό θα αργούσε οπότε είπαμε να περάσουμε με τα πόδια την γέφυρα. Βρεθήκαμε και πάλι στην Cais da Ribeira την Praca e cais da ribeira και την Largo do Terreiro.
Largo do Terreiro
Από την Rua do Infante D. Henrique με το λεωφορείο 500 επιστρέψαμε στην γειτονιά μας. Που αλλού, στον σταθμό του Sao Bento. Σας έλειψε? Ορίστε!
Η μέρα δεν τελείωσε όμως εδώ. Αφήσαμε το καλύτερο για το τέλος. Η ημερήσια κάρτα δεν είχε και πολύ μεγάλο νόημα αφού πάλι επιλέξαμε τα πόδια μας για να κατευθυνθούμε στο πάνω μέρος της γέφυρας Ponte D.Luis I. Θα μπορούσαμε να πάρουμε το μετρό την γραμμή D αλλά δεν είναι ούτε 10 λεπτά περπάτημα από τον Sao Bento.
Το τούνελ του μετρό που περνάει τη γέφυρα Ponte D.Luis I
Ο ήλιος πια μας έχει αποχαιρετήσει και αρχίζει να σουρουπώνει. Όλα αρχίζουν να ηρεμούν και να αλλάζουν. Ο ορίζοντας, η ατμόσφαιρα, τα χρώματα. Από ψηλά το τοπίο είναι εντυπωσιακό και πανοραμικό προς κάθε κατεύθυνση.
Η Ponte do Infante
Η Ponte do Infante και η γραμμή του Funicular dos Guindais
Η Vila Nova de Gaia με τα αμέτρητα κελάρια κρασιού
Cais da Ribeira και Cais da Gaia
Cais da Ribeira
Αφού περάσαμε την γέφυρα συνεχίσαμε ευθεία επί της Αvenida da Republica και στρίψαμε αριστερά και ανεβήκαμε την Rampa do Infante Santo η οποία μας έβγαλε στην Largo Avez εκεί που βρίσκεται το Mosteiro da Serra do Pilar. Η κατασκευή της εκκλησίας ξεκίνησε το 1538 και αποτελεί εθνικό μνημείο! Αλλά ποια εκκλησία να προσέξεις όταν μπροστά σου έχεις μια συγκλονιστική θέα, όταν μπροστά σου απλώνεται όλη η ομορφιά. Το Πόρτο έχει πολλά σημεία, κτίρια, λόφους που προσφέρουν πανοραμική θέα. Εδώ όμως θαυμάζεις την καλύτερη πανοραμική θέα. Το ωραιότερο σημείο. Μαζί με μας άλλοι 5-6 άνθρωποι άρα ιδανική ηρεμία για να απολαύσουμε ανενόχλητοι αυτή την μοναδική θέα.
Όσο περνούσε η ώρα, τα φώτα άναβαν και ο ουρανός σκοτείνιαζε, η ατμόσφαιρα γινόταν ακόμα πιο μαγική. Δεν ξέρω τι μου επιφυλάσσει η Λισαβόνα, αλλά το Πόρτο είναι γαλήνιο, πανέμορφο, γοητευτικό. Νοιώθω πολύ τυχερός που γνώρισα αυτή την πόλη.
Η Αvenida da Republica από το λόφο
Mosteiro da Serra do Pilar
Rampa do Infante Santo
Από τη στάση του μετρό πάνω στην Αvenida da Republica πήραμε την γραμμή D και κατεβήκαμε Sao Bento. Ύστερα από περίπου 11 ώρες επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας. Φτάνοντας στο ξενοδοχείο ο ίδιος ρεσεψιονίστ μας ρωτάει πως περάσαμε και πως μας φάνηκε το Πόρτο. Μας λέει για τον καιρό που ήταν καλός σήμερα αλλά αύριο δυστυχώς λένε για πολλές βροχές (έλεος, δεν θα σου περάσει και αύριο καλός θα είναι)!
Εκεί γνωριστήκαμε και πιάσαμε συζήτηση με έναν νεαρό που ήταν φίλος του ιδιοκτήτη. Ο Tiago 28 χρονών αρχιτέκτονας, γοητεύεται όταν ακούει ότι είμαστε από Ελλάδα. Μας λέει πως το καλοκαίρι έκανε ένα μήνα διακοπές στη χώρα μας φιλοξενούμενος σε φίλους και του άρεσε πολύ η Αθήνα και τα Μετέωρα που επισκέφτηκε. Μάλιστα προσπάθησε να μάθει Ελληνικά και πεθάναμε στο γέλιο με τον τρόπο που τα έλεγε. Πάντως έμαθε αρκετά. Καμία σχέση με μας που μάθαμε ένα obrigado. Συζητήσαμε για τις χώρες μας, τις κουλτούρες και πολλά άλλα. Μας ρώτησε που έχουμε σκοπό να πάμε και μας επισήμανε πως θα δούμε αρκετή διαφορά στη Λισαβόνα σε όλους τους τομείς σε σύγκριση με το Πόρτο. Όταν είπαμε ότι αύριο έχουμε σκοπό να επισκεφτούμε το Aveiro μας απέτρεψε και συγκεκριμένα είπε τι να πάτε να κάνετε εκεί! Προβληματίστηκα γιατί ήταν από τις πόλεις που ήθελα να δω. Μας είπε πως ιδανική εκδρομή είναι η Guimaraes με την Braga κάτι που έτσι κι αλλιώς είχα στα υπόψιν. Έτσι μας έπεισε και μας επηρέασε και η αυριανή μέρα είχε εκδρομή σ’ αυτές τις δύο πόλεις. Συμπαθέστατος ο Tiago ο οποίος μας έδωσε το τηλέφωνο του αν θέλαμε να τον πούμε για την αυριανή τελευταία μας βραδινή έξοδο να έρθει για ποτό μαζί μας, αλλά φλύαρος με μέτρια αγγλικά μας κούρασε.
Η ώρα πέρασε όμως και ανεβήκαμε στο δωμάτιο για μπάνιο, φρεσκάρισμα και ξεκούραση. Η πείνα όμως χτύπησε την πόρτα. Τέτοια ώρα όμως περασμένες 1 που να πας? Ρωτάμε τη ρεσεψιόν και μας είπε για ένα σνακ μπαρ που κλείνει αργά και βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής. Το μαγαζί ήταν ένα mix από σπορ καφέ, μπυραρία, αναψυκτήριο, αρτοποιείο…. Με λίγα λόγια όπως τα λένε στην Πορτογαλία Confeitaria. Συγκεκριμένα η Confeitaria Tamisa στην Praca d. Filipa de Lancastre, 2 λεπτά περπάτημα από το ξενοδοχείο μας. Το μαγαζί όντως έκλεινε στις 2, οι τηλεοράσεις έπαιζαν ποδόσφαιρο και ήταν γεμάτο με νεαρούς ντόπιους. Είχε κάτι τρελές προσφορές σε μπύρα απ’ ότι είδα κάτι 0,50€ έγραφε κι εμείς πήραμε κομμάτια πίτσας, κάτι σάντουιτς και κρουασάν και μπύρα φυσικά. Τέτοια ώρα τέτοια λόγια. Μια χαρά ήταν.
Καληνύχτα ή μάλλον boa noite!
Ο καιρός όχι μόνο έφτιαξε αλλά έβγαλε και έναν ενοχλητικό ήλιο με απίστευτη ζέστη (με τίποτα δεν είμαστε ευχαριστημένοι πια). Λίγο τα χρυσά, λίγο οι τάφοι λίγο η ζέστη ζαλίστηκα ο άνθρωπος και κάθισα λίγο να συνέλθω για να συνεχίσουμε σε νέα μονοπάτια. Επόμενος στόχος το τεράστιο και καταπράσινο πάρκο Palacio de Cristal. Πολύ αισιόδοξους μας βρίσκω! Σιγά μην το βρίσκαμε κατευθείαν! Από εδώ που ήμασταν άμεση πρόσβαση δεν υπήρχε. Έτσι από την αφετηρία του τραμ 1 μπροστά από την Ιgreja de sao francisco πήραμε το τραμ και κατεβήκαμε 1-2 στάσεις μετά. Δεν είχε και μεγάλο νόημα δηλαδή. Η οδηγός μας έδειξε γενικά προς τα πού να πάμε αλλά δεν ήταν και πολύ ζωηρή! Στο σημείο που μας άφησε το τραμ ανεβήκαμε κάτι ωραιότατα απότομα ανηφορικά σκαλιά και βρεθήκαμε στην Rua da Bandeirinha.
Τα σύννεφα πάλι μαύρισαν κι εμείς κλασικά χαθήκαμε στην περιοχή. Από δω το πάρκο από κει το πάρκο, που είναι το πάρκο? Κάποιοι περαστικοί προσπάθησαν να βοηθήσουν αλλά δεν… Και ήταν απο τις λίγες φορές που δεν μπόρεσα να προσανατολιστώ με τον χάρτη στο κινητό μου. Μπλεχτήκαμε σε ένα νοσοκομείο, σε ένα εμπορικό βαρεθήκαμε και τα παρατήσαμε! Όσο το είδατε εσείς το είδαμε κι εμείς! Αργότερα διαπίστωσα πως οι αστείοι ήμασταν σε απόσταση αναπνοής από την είσοδο του πάρκου. Εσείς αναζητήστε το. Είναι ένα όμορφα διαμορφωμένο πάρκο, όπου στον χώρο κυριαρχεί το Pavilhao Rosa Mota με τον τεράστιο τρούλο, και χρησιμεύει ως χώρος για συναυλίες και αθλητικές εκδηλώσεις. Είναι περιτριγυρισμένο από μια λίμνη, παρτέρια, και παγώνια, όλα με υπέροχη θέα στον ποταμό Douro.
Μια ήλιος μια συννεφιά αλλά σίγουρα δεν προμηνύεται βροχή (ρεσεψιονίστ δεν θα σου περάσει!) και πάλι με τα πόδια επιστρέψαμε προς το κέντρο περνώντας το Palacio de Justicia δηλαδή τα Δικαστήρια και την εκκλησία Sao Jose das Taipas που βρίσκεται απέναντι.
Χωρίς να το καταλάβουμε βρεθήκαμε στον πύργο Clerigos. Είναι αυτό που έλεγα ότι το ιστορικό κέντρο του Πόρτο είναι σχετικά μικρό και όλο πέφτεις στις ίδιες γειτονιές.
Επειδή όμως κουραστήκαμε αρκετά και άρχισαν οι γκρίνιες βγάλαμε μια ημερήσια κάρτα απεριορίστων διαδρομών άσχετα αν δεν ξέραμε πόσα μέσα θα χρησιμοποιήσουμε τελικά. Την 24ωρη κάρτα την αγοράσαμε από ένα ψιλικατζίδικο δίπλα στην εκκλησία Clerigos και η φιλικότατη τρελοπαρέα που ήταν μέσα είχε όρεξη για κουβέντα. Από πού είστε, ποιοι είστε, τι είστε κτλ… Η κάρτα κόστισε 4,15€ και μόνο για το κέντρο δηλαδή τη ζώνη 2.
Η συνέχεια με τα πόδια ξανά, και βρισκόμαστε για 4η φορά! στην Praca da Liberdade και στην γνωστή πια διασταύρωση για 3η φορά αυτή τη μέρα.
-Συγνώμη πόσες φορές θα περάσουμε από δω?Δεν έχει τίποτα άλλο να δούμε? Το λιώσαμε το σημείο, αναρωτιέται ο Rose!
-Ε τι να κάνουμε δεν φταίω εγώ… κλικ κλικ κλικ!
-Μα σοβαρολογείς? Πάλι τα φωτογραφίζεις? Δεν τα χόρτασες?
-Ε τώρα έχει ήλιο… τις προηγούμενες φορές τα φωτογράφισα με συννεφιά!
Εstacao S. Bento
Από τη στάση λεωφορείων απέναντι από τον σταθμό S. Bento πήραμε το λεωφορείο 96 που περνάει το χαμηλό επίπεδό της γέφυρας Dom Luis, και θα μας άφηνε στην αρχή της Ribeira De Gaia στην απέναντι όχθη του ποταμού.
Η Cais de Gaia της πόλης Vila Nova de Gaia, είναι μια ιδιαίτερα ζωντανή και δημοφιλής τουριστική περιοχή με υπαίθριες καφετέριες, εστιατόρια και μπαρ που βρίσκονται στην αριστερή όχθη του ποταμού Douro , ακριβώς απέναντι από την ιστορική περιοχή του Πόρτο. Η περιοχή ανακατασκευάστηκε πρόσφατα και έτσι αξιοποιήθηκε με τον καλύτερο τρόπο το μέτωπο του ποταμού Douro. Η περιοχή όμως είναι διάσημη για τα υπόγεια κελάρια, τις σπηλιές όπως τα ονομάζουν όπου το παγκοσμίου φήμης κρασί Port αποθηκεύεται και ωριμάζει. Το κρασί έχει Προστατευμένη Ονομασία Προέλευσης και παράγεται αποκλειστικά στην κοιλάδα του ποταμού Douro και στη συνέχεια αποθηκεύεται στα κελάρια της Gaia.
Πάνω στον αέρα βλέπαμε και το Teleferico de Gaia, το καινούριο εναέριο τελεφερίκ που ξεκινάει σχεδόν δίπλα από το πάνω μέρος της γέφυρας Dom Luis. Ήθελα πολύ να κάνουμε μια βόλτα αλλά μάταια προσπαθούσα να πείσω τον φίλο μου που δεν το συζητούσε καν αφού φοβάται και αισθάνεται ανασφαλής σε εναέρια τελεφερίκ. Η τιμή μονής διαδρομής είναι 5€ και με επιστροφή 8€. Τσουχτερό θα το έλεγα για την 5λεπτη διάρκειά του και τα 600 μέτρα διαδρομής. Το επίσημο site:
http://www.gaiacablecar.com/Teleferico_UK.html
Ο καιρός είναι θαυμάσιος και μας έκανε το χατίρι. Ήλιος, γαλάζιος ουρανός, σύννεφα, χρώμα. Η καρτ ποστάλ του Πόρτο εμφανίστηκε όπως έπρεπε. Ο ορίζοντας μας εμφάνισε την εκπληκτική πόλη και την ευρύτερη περιοχή του ποταμού. Άλλη μια υπέροχη και αξέχαστη στιγμή του ταξιδιού, να καθόμαστε δίπλα στον ποταμό παρέα με τα γλαροπούλια και να ατενίζουμε το πανέμορφο φωτεινό Πόρτο.
Την εξαιρετική εικόνα ενισχύουν οι παραδοσιακές ιστορικές βάρκες που στέκονται στην άκρη του ποταμού. Οι Barco Rabelo όπως ονομάζονται ήταν κάποτε οι βάρκες που μετέφεραν τα βαρέλια κρασιού από την κοιλάδα του Douro μέχρι τις σπηλιές αποθήκευσης στη Vila Nova de Gaia, από τον 18ο αιώνα μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα όπου και έπεσαν σε παρακμή. Πλέον οι όμορφα διακοσμημένες αυτές βάρκες που οι περισσότερες είναι αντίγραφα των αυθεντικών, αποτελούν μια χαρακτηριστική εικόνα στο τοπίο και μας θυμίζουν τις μέρες δόξας τους, χρησιμοποιούνται για το ετήσιο φεστιβάλ, για αγώνες και για τουριστικές κρουαζιέρες που κάνουν διάφορες εταιρείες.
Και μιας και ανέφερα τις κρουαζιέρες, ήθελα πολύ να κάναμε μια βόλτα στον ποταμός αφού το ευνοούσε και ο καιρός. Όμως ήταν ήδη απόγευμα και ο χρόνος πίεζε οπότε το αφήσαμε. Οι απλές βόλτες πάντως πωλούνται προς 10€ με γευσιγνωσία κρασιών με ένα μικρό κόστος έξτρα, και υπάρχουν πολλές εναλλακτικές με μεγαλύτερης διάρκειας κρουαζιέρες και προς την κοιλάδα του Douro και φυσικά αρκετά πιο ακριβές.
-Με την Douro Azul όπου "Carlota Douro" και "Catarina the Douro" είναι τα δύο σκάφη που εμπνέονται από τις παραδοσιακές βάρκες Rabelo που εκτελούν καθημερινά δρομολόγια διάρκειας 60 λεπτών από αποβάθρα της Gaia, (Κρουαζιέρα στις γέφυρες): 1 day cruise 10€ ή 1 day Cruise + Cellars 12€ (9€ + 3€). Πρώτη αναχώρηση στις 10:00 τελευταία στις 16:00 χειμερινό ωράριο και 09:30 με 19:30 καλοκαιρινό. http://www.douroazul.com/Default.aspx?ID=1371
- Με την Rota do Douro και την κρουαζιέρα ‘’CITY BREAK -CRUZEIRO DAS 6 PONTES’’. Διαρκεί 50 λεπτά. Από τις 10:00 μέχρι τις 12:30 ανά μισή ώρα και από τις 14:00 μέχρι 18:30 ανά μισή ώρα. Καθημερινές αναχωρήσεις από ROTA do Douro Quay. http://www.rotadodouro.pt/index.php/en/cruises/cruiseslist
-Με την Via Douro e Tomaz do Douro και την κρουαζιέρα ‘’6 Bridge’s Cruise’’. Από την την προβλήτα Riveira Estiva. Διάρκεια: 50 λεπτά από 10:00 έως 18:30 ανά μισή ώρα. Τιμή 10€. http://tomazdodouro.pt/en/
Tα πιο προσιτά οινοποιεία-κελάρια είναι αυτά που βρίσκονται πάνω στην όχθη του ποταμού στον κεντρικό δρόμο της Αvenida Diogo Leite. Εμείς επιλέξαμε το κελάρι του SANDEMAN που βρίσκεται στην πλατεία Largo Miguel Bombarda.http://www.sandeman.com/
Το κτίριο που στεγάζεται είναι του 1790 και εσωτερικά ο χώρος έχει μια πολυτέλεια και φινέτσα. Το μουσείο διαθέτει μια εντυπωσιακή συλλογή από πίνακες ζωγραφικής, φωτογραφίες, κεραμικά, μπουκάλια αντίκες και άλλα αναμνηστικά που αποτελούν την ενδιαφέρουσα έκθεση: Sandeman - Η τέχνη της μάρκας! Στην είσοδο ο υπάλληλος μας ενημέρωσε για τις ξεναγήσεις που γίνονται και επιλέξαμε την πιο απλή με κόστος 5 ευρώ. Ο ξεναγός μας οδήγησε στις κάβες παλαίωσης, μας εξήγησε τα μυστικά του Port και την διαδικασία γήρανσης του. Η επίσκεψη κατέληξε σε μια ευρύχωρη κοσμοπολίτικη αίθουσα γευσιγνωσίας, όπου απολαύσαμε Sandeman Ruby και Tawny κρασί port σε ένα μοναδικό περιβάλλον που μας εντυπωσίασε.
Εξαιρετική εμπειρία αλλά ζήλεψα τον κόσμο που καθόταν έξω στα τραπεζάκια μπροστά από το Sandeman και απολάμβανε το κρασί του και την απέναντι θέα. Έτσι αν και ήπιαμε το κρασί μας συνεχίσαμε και στον εξωτερικό χώρο και η εμπειρία ήταν ακόμα καλύτερη. Αν είχα τη δυνατότητα θα ήθελα να αφιερώσω μια μέρα στην Vila Nova de Gaia, να μπαινοβγαίνω στα κελάρια, να την αράζω και να δοκιμάζω κρασιά! Χωρίς άγχος και τρέξιμο στα αξιοθέατα!
Τα κρασιά που δοκιμάσαμε ήταν κάτι παραπάνω από μεθυστικά και φρουτώδη. Ήταν απεριτίφ κρασιά ένα λευκό και ένα κόκκινο το ίδιο εξαιρετικά σαν κρασί-λικέρ. Ο σερβιτόρος γέμισε μπροστά μας τα ποτήρια και μας έδειξε το μπουκάλι αλλά δυστυχώς δεν το συγκράτησα. Η τιμή του ποτηριού κόστισε 3€ και τα έξτρα που πήραμε 4 ευρώ.
Πόσο χάρηκα που απολαύσαμε και γνωρίσαμε το Πόρτο με πολύ καλό καιρό. Ευτυχώς οι προβλέψεις για σήμερα έπεσαν έξω. Λες και αύριο??? Ο χρόνος ως γνωστόν περνάει γρήγορα και ο ήλιος άρχισε την κάθοδο του. Κάναμε μια τελευταία χαλαρή βόλτα και χάζεψα ξανά τον ποταμό, τις βάρκες και την υπέροχη πόλη απέναντι. Αυτές οι εικόνες δεν χορταίνονται!
Αν και περιμέναμε στη στάση είδαμε ότι το αστικό θα αργούσε οπότε είπαμε να περάσουμε με τα πόδια την γέφυρα. Βρεθήκαμε και πάλι στην Cais da Ribeira την Praca e cais da ribeira και την Largo do Terreiro.
Largo do Terreiro
Από την Rua do Infante D. Henrique με το λεωφορείο 500 επιστρέψαμε στην γειτονιά μας. Που αλλού, στον σταθμό του Sao Bento. Σας έλειψε? Ορίστε!
Η μέρα δεν τελείωσε όμως εδώ. Αφήσαμε το καλύτερο για το τέλος. Η ημερήσια κάρτα δεν είχε και πολύ μεγάλο νόημα αφού πάλι επιλέξαμε τα πόδια μας για να κατευθυνθούμε στο πάνω μέρος της γέφυρας Ponte D.Luis I. Θα μπορούσαμε να πάρουμε το μετρό την γραμμή D αλλά δεν είναι ούτε 10 λεπτά περπάτημα από τον Sao Bento.
Το τούνελ του μετρό που περνάει τη γέφυρα Ponte D.Luis I
Ο ήλιος πια μας έχει αποχαιρετήσει και αρχίζει να σουρουπώνει. Όλα αρχίζουν να ηρεμούν και να αλλάζουν. Ο ορίζοντας, η ατμόσφαιρα, τα χρώματα. Από ψηλά το τοπίο είναι εντυπωσιακό και πανοραμικό προς κάθε κατεύθυνση.
Η Ponte do Infante
Η Ponte do Infante και η γραμμή του Funicular dos Guindais
Η Vila Nova de Gaia με τα αμέτρητα κελάρια κρασιού
Cais da Ribeira και Cais da Gaia
Cais da Ribeira
Αφού περάσαμε την γέφυρα συνεχίσαμε ευθεία επί της Αvenida da Republica και στρίψαμε αριστερά και ανεβήκαμε την Rampa do Infante Santo η οποία μας έβγαλε στην Largo Avez εκεί που βρίσκεται το Mosteiro da Serra do Pilar. Η κατασκευή της εκκλησίας ξεκίνησε το 1538 και αποτελεί εθνικό μνημείο! Αλλά ποια εκκλησία να προσέξεις όταν μπροστά σου έχεις μια συγκλονιστική θέα, όταν μπροστά σου απλώνεται όλη η ομορφιά. Το Πόρτο έχει πολλά σημεία, κτίρια, λόφους που προσφέρουν πανοραμική θέα. Εδώ όμως θαυμάζεις την καλύτερη πανοραμική θέα. Το ωραιότερο σημείο. Μαζί με μας άλλοι 5-6 άνθρωποι άρα ιδανική ηρεμία για να απολαύσουμε ανενόχλητοι αυτή την μοναδική θέα.
Όσο περνούσε η ώρα, τα φώτα άναβαν και ο ουρανός σκοτείνιαζε, η ατμόσφαιρα γινόταν ακόμα πιο μαγική. Δεν ξέρω τι μου επιφυλάσσει η Λισαβόνα, αλλά το Πόρτο είναι γαλήνιο, πανέμορφο, γοητευτικό. Νοιώθω πολύ τυχερός που γνώρισα αυτή την πόλη.
Η Αvenida da Republica από το λόφο
Mosteiro da Serra do Pilar
Rampa do Infante Santo
Από τη στάση του μετρό πάνω στην Αvenida da Republica πήραμε την γραμμή D και κατεβήκαμε Sao Bento. Ύστερα από περίπου 11 ώρες επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας. Φτάνοντας στο ξενοδοχείο ο ίδιος ρεσεψιονίστ μας ρωτάει πως περάσαμε και πως μας φάνηκε το Πόρτο. Μας λέει για τον καιρό που ήταν καλός σήμερα αλλά αύριο δυστυχώς λένε για πολλές βροχές (έλεος, δεν θα σου περάσει και αύριο καλός θα είναι)!
Εκεί γνωριστήκαμε και πιάσαμε συζήτηση με έναν νεαρό που ήταν φίλος του ιδιοκτήτη. Ο Tiago 28 χρονών αρχιτέκτονας, γοητεύεται όταν ακούει ότι είμαστε από Ελλάδα. Μας λέει πως το καλοκαίρι έκανε ένα μήνα διακοπές στη χώρα μας φιλοξενούμενος σε φίλους και του άρεσε πολύ η Αθήνα και τα Μετέωρα που επισκέφτηκε. Μάλιστα προσπάθησε να μάθει Ελληνικά και πεθάναμε στο γέλιο με τον τρόπο που τα έλεγε. Πάντως έμαθε αρκετά. Καμία σχέση με μας που μάθαμε ένα obrigado. Συζητήσαμε για τις χώρες μας, τις κουλτούρες και πολλά άλλα. Μας ρώτησε που έχουμε σκοπό να πάμε και μας επισήμανε πως θα δούμε αρκετή διαφορά στη Λισαβόνα σε όλους τους τομείς σε σύγκριση με το Πόρτο. Όταν είπαμε ότι αύριο έχουμε σκοπό να επισκεφτούμε το Aveiro μας απέτρεψε και συγκεκριμένα είπε τι να πάτε να κάνετε εκεί! Προβληματίστηκα γιατί ήταν από τις πόλεις που ήθελα να δω. Μας είπε πως ιδανική εκδρομή είναι η Guimaraes με την Braga κάτι που έτσι κι αλλιώς είχα στα υπόψιν. Έτσι μας έπεισε και μας επηρέασε και η αυριανή μέρα είχε εκδρομή σ’ αυτές τις δύο πόλεις. Συμπαθέστατος ο Tiago ο οποίος μας έδωσε το τηλέφωνο του αν θέλαμε να τον πούμε για την αυριανή τελευταία μας βραδινή έξοδο να έρθει για ποτό μαζί μας, αλλά φλύαρος με μέτρια αγγλικά μας κούρασε.
Η ώρα πέρασε όμως και ανεβήκαμε στο δωμάτιο για μπάνιο, φρεσκάρισμα και ξεκούραση. Η πείνα όμως χτύπησε την πόρτα. Τέτοια ώρα όμως περασμένες 1 που να πας? Ρωτάμε τη ρεσεψιόν και μας είπε για ένα σνακ μπαρ που κλείνει αργά και βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής. Το μαγαζί ήταν ένα mix από σπορ καφέ, μπυραρία, αναψυκτήριο, αρτοποιείο…. Με λίγα λόγια όπως τα λένε στην Πορτογαλία Confeitaria. Συγκεκριμένα η Confeitaria Tamisa στην Praca d. Filipa de Lancastre, 2 λεπτά περπάτημα από το ξενοδοχείο μας. Το μαγαζί όντως έκλεινε στις 2, οι τηλεοράσεις έπαιζαν ποδόσφαιρο και ήταν γεμάτο με νεαρούς ντόπιους. Είχε κάτι τρελές προσφορές σε μπύρα απ’ ότι είδα κάτι 0,50€ έγραφε κι εμείς πήραμε κομμάτια πίτσας, κάτι σάντουιτς και κρουασάν και μπύρα φυσικά. Τέτοια ώρα τέτοια λόγια. Μια χαρά ήταν.
Καληνύχτα ή μάλλον boa noite!
Last edited:
