• Η αναδρομή στο παρελθόν συνεχίζεται! Ψηφίστε την Ταξιδιωτική Ιστορία του μήνα για τους μήνες Μάρτιο - Μάιο 2020 !

Αιθιοπία ΑΙΘΙΟΠΙΑ...

LULLU

Member
Μηνύματα
3.592
Likes
8.119
Επόμενο Ταξίδι
το ψαχνω....
Ταξίδι-Όνειρο
Νιγηρας-Μαλι

Το βραδυ καθισμενοι γυρω απο τη φωτια ο καθε ενας βουτηγμενος στις σκεψεις του αλλα ολων τα χερια βουτηγμενα στη σακουλα των ξηρων καρπων....Ειχε αρχισει να πεφτει κρυο και προφυλαγμενοι μεσα στους υπνοσακκους ευχομαστε να μην πεινασει το λιονταρι η θελησει νυχτερινο περιπατο....Τη σιωπη της νυχτας σχιζει ενα ροχαλιτο-ουρλιαχτο που εκανε ολη τη κατασκηνωση να αρχισει να διερωταται τι ειναι... Ολο και καποιος ρωταγε απο καθε σκηνη τι συμβαινει και η μονη που δεν απαντησε στο νυχτερινο καλεσμα ηταν η κυρα Ζωη που εμενε στη διπλανη απο εμενα σκηνη.. Ακομη και το λιονταρι ειχε σωπασει και σεβαστει τη αγριοφωναρα της Ζωης..
-κυρα Ζωη-Λιονταρι, 1-0...αποφασιζει η ομαδα και πεφτουμε για υπνο παλι..,οχι ολοι ομως...δυστυχως...για μενα , μετα απο το ουρλιαχτο της Ζωης, τη σκυταλη πηρε η συγκατοικος μου η Ολγα αρχισε και το πηγαινε-ελα στις τουαλετες περνωντας κατω απο τη μυτη του λιονταριου που ενοχληθηκε απο το φως του φακου , το δικο μου βραδυ εμοιαζε με κολαση....η σχεδον....Κατα τις 4 το πρωι λες και ο θεος ηθελε να συναγωνιστει τη Ζωη και αρχισε να βροντα και να αστραφτει...η νεροποντη δεν αργησε να αρχισει ...λιγο ηθελε και οι σκηνες θα γινοντουσαν φουσκωτα πλεουμενα....Αν και η βροχη ταραξε τις πρωινες συνηθειες μας εμεις απολαυσαμε με γελια και αισιοδοξια και τον καφε με βροχινο νερο και το λασπωμενο τοστ και δυναμικα βοηθησαμε στο να ξεκολησουν τα τζιπ απο τις λασπες...
Πηραμε ενα αλλο δρόμο, δηλαδη περασαμε απο τις πιο στεγνες περιοχες για να φτασουμε σε ενα χωριο , DiMekka οπου γινοταν το παζαρι ολων των φυλων...Παλι η ιδια αγωνια καθε φορα που ο δρομος μετατρεπεται σε ορμητικο ποταμι , κατεβενεις σε δενουν με σχοινια μαζι με τους αλλους σε περνουν απεναντι ., εκει περιμενοντας να στεγνωσεις παρακολουθεις την οδυσεια των οδηγων και των τζιπ στην υπερανθρωπη προσπαθεια να βγουν αλωβητοι ολοι απο το υγρο ραλλυ..καμελ-τροφι..Οι ντοπιοι εμφανιζονται κατα δεκαδες πισω απο τις καλαμιες, θυμωνιες και παρακολουθουν , γελουν αλλα βοηθουν καμμια φορα..
Φτανουμε επιτελους στο χωριο οπου στη κεντρικη πλατεια χιλιαδες κοσμος ανακατεμενος με ζωα , τροφιμα, κεραμικα, εργα τεχνης περιμενουν κατω απο το καυτο ηλιο τους αγοραστες.. μοιαζει σαν ενα ζωντανο πινακα ζωγραφιας με εμας να αποτελουμε την ξενη πινελια , νοτα σαν το μοναδικο λαθος ενος τεστ παρατηριτικοτητας σε σταυρόλεξο...εμεις με τα καταιδρωμενα λευκα πρόσωπα, για την ακριβεια κατακοκκινα, προσπαθωντας να αποθισουμε τις χιλιαδες μυγες που μας επιτειθονται κουνωντας τα χερια εδω και εκει και κρατωντας την ανασα μην αντεχοντας σε αυτην την πρωτη οσφριστικη επαφη..Ολες οι φυλες εδω λοιπον , με τις ενδυμασιες τους τα στολιδια τους τη γυμνια τους,.. Πολλα μωρα κρεμασμενα στις πλατες των μαναδων η αδελφων τους μεσα στο χαρακτηριστικο τριγωνικο υφασμα που περνα απο το στερνο και δενει στη πλατη, μυξιαρικα, δακρυσμενα αλλα και φοβισμενα στο παρεξενο βλεμμα και χαδι αγνωστων ανθρωπων που ηλθαν στο χωριο τους ., άλλα κρεμασμενα στο χαλαρο ζαρωμενο αποστεγνωμενο στηθος της μανας πιπιλιζοντας τιποτα αλλο παρα κατι που μοιαζει με λαστιχο ή προβια κοροιδευοντας το χρονο, τη πεινα, τον υπνο... τα νεοτερα κοριτσια μα τι κορμια αληθεια, με βαδισμα γαζέλας στητό λαιμο και οπίσθια που θες δεν θες καρφωνεται το βλεμμα, με μονο καλυμα μια λωρίδα δέρμα και ενα κορδονακι να χωριζει τα οπίσθια ,που συνειδητοποιεις οτι η μοδα του στριγκ εχει τις ρίζες εδω και εμεις τριγυρνωντας μεσα στο σοκκολατι αυτο πληθος περιφερουμε τον εγωισμο μας, τη γελοιοτητα μας την ασπριλα του σωματος μα τη καφριλα του νου ,την υπεροχη εκφρασμενη σε δολαρια που κουνοντας τα μπροστα στα και κατω απο τα ματια τους προσπαθουμε να αποσπασουμε τη μονη ιδιοκτησια που εχουν.., αυτο το κομματι προβιας που κοσμει το κορμι τους για να κοσμει απο τωρα και στο εξης το τοιχο ενος σαλονιου....απομακρυνθηκα απο τη σκηνη για να μην βρισω η χειροδικησω μην μπορωντας να αντεξω το βουβο κλαμμα της κοπελιτσας που ο πατερας και αρχηγος της τραβηξε με το ζορι τη φορεσια για να τη δωσει σε καποια λευκη ...ουτε να αντεξω τον πανχοντρο λεφτα λευκο ζωσμενο με δεκαδες μηχανες και τριποδα που παζαρευει οχι μια αλλα 3 γυναικες και τις σερνει πισω του ...να ποια ειναι η μοιρα του πεινασμενου , του αδυνατου , αυτου που δεν εχει μαθει να επαναστατει αλλα να υποτασεται..ας το διαολο δικαιοσυνη των λαων σου λεει ο αλλος ..,για ποια ανθρωπινα διακαιωματα και απαγορευση της εκμεταλευσης ? ...
Γυρισαμε στη κατασκηνωση, θελαμε να γυρισουμε αλλα πως? Τα ποταμια λυσσαξαν, φουσκωσαν ετοιμα να μας παρασυρουν στο διαβα τους..Γυρω τριαντα τζιπ περιμενουν να κατεβει η σταθμη και η ορμη του νερου. Που ηταν τοσοι τουριστες ?απο που ξεφύτρωσαν? Στα λασπωδη τηςς οχθης μαζευτηκαν πολλοι ντοπιοι αλλοι για να δουν αλλοι για να πουλησουν καλαθια, ξυλογλυπτα, κολλιε και βραχιολια..Στα δεξια οι φωνες του χοντροαμερικανου σκιζουν τον αερα και καλυβουν το ηχο του νερου...πηγε να περασει νομιζοντας οτι το εκτοπισμα των κιλων του θα ηταν ικανο να κρατησει ισορροπια στο νερο , με αποτελεσμα να παρει τουμπα παρεα με τις πανακριβες μηχανες του , τον κρατησαν τη τελευταια στιγμη οι πιο γρηγοροι και δυνατοι που τους το ανταπεδωσε φωναζοντας τους σκυλαραπες.., κατακοκκινος απο νευρα και ντροπη προσταζει τις γυναικες που ειχε αγορασει να τον ακολουθησουν στο τζιπ γυρνωντας ισα πισω...
..-ψψιτ... χοντρουλη... αυτοι που λες σου εσωσαν το τουμπανισμενο απο παχος τομαρι σου και αυτες που συνοδευεις αν δεν ειχες τσεπες φουσκωμενες απο μπιρ ευχαριστως να σου μετεδειναν το aids δωρεαν.. λετινε εραστη του κερατα..δεινοσαυρε!!!!..εγινε ενα μικρο τοσο δα αμερικανοκρητικο επεισοδιο...αλλα το καταχαρηκα...
Καταφεραμε να περασουμε και τα δυο μανιασμενα ποταμια και φτασαμε στη κατασκηνωση.Οι τέντες μόλις ειχαν στηθει και νασου παλι η νεροποντη!!καποιος μας φτυνει σημερα δεν γινεται!!Τρεχοντας προλαβαινω να κανω ντουζ απο τους πρωτους γιατι σε λιγο θα καταφτασει ενα μεγαλο γκρουπ γερμανων και θα γινει πανικος..,οι αλλοι της παρεας μου κατεβαινουν στο διπλα χωριο για να ακουσουν τραγουδια και χορους , τουριστικη ατραξιον για τους γερμανους και ειπαν να επωφεληθουν και αυτοι..Εγω με τη Τζινα μειναμε να φυλαμε τα πραγματα ..Ο μυρωδατος ζεστος καφες μου γαργαλαει τα ρουθουνια , ικανοποιει τον ουρανισκο ενω γραφω τα οσα ειδα και εζησα σημερα..διπλα η Τζινα αποκρουει ευγενικα τις προτασεις ενός οδηγού για νυχτερινη εξοδο που περιλαμβανει βολτα και ποτο!! και με καλει ηρεμα να παω στη σκηνη της δηθεν για επισκεψη..
-Βρε κοπελα μου που ειναι τα μπαρ και τα ορθαδικα εδω ? Στειλτον απο εκει που ηλθε που το παιζει και αυτος βαλεντινο της μαυρης ηπειρου!

  • Να σου πω..η σκηνη προσφερει η καφε η αμυγδαλα θες? Αν ναι παρε αλλιως πανε πιο κατω..οκ?
  • -Μωρε πως τα λες ετσι !
  • -Ετσι ..γιατι αλλιως οποιοσδηποτε ενδοιασμος η δισταγμος θεωρειται και ισως....η μπορει....και αυτο ισχυει για ολα τα κρατη της γης..
  • Γυρισαν οι αλλοι ενθουσιασμενοι , βρεγμενοι απο τη κορυφη ως τα νυχια και πεινασμενοι ..διοτι το μεσημερι το φαγητο ηταν μιση μεριδα λογω λαθους υπολογισμου ασε που ηταν και χαλια το μαγαζι...
  • Αποψε ομως το φαγητο ηταν υπεροχο,αφθονο και πλουσιο, οι μαγειροι τα εδωσαν ολα!.
  • Το πρωι , τα ρουχα που ειχε παρει ενας χωρικος σχεδον με το ζορι να τα πλυνει σιγουρα στο θολο ποταμι, επεστρεψαν το ιδιο μαυρα αλλα και βρεγμενα...φανερο πως ουτε στη φωτια τα απλωσε παροτι υποσχεεθηκε οτι θα ηταν εκτος απο καθαρα και στεγνα....
  • Η επομενη μερα ειναι η αρχη της επιστροφης ...παλι πισω στο ArbaMunich που ελπιζω αυτη τη φορα να εχουν φτιαξει το συστημα υδρευσης....
  • Οσο καλοι και εμπειροι και αν ειναι οι οδηγοι μας, σημερα τα τζιπ αρνηθηκαν να κολυμπισουν κοντρα στο νερο, κουραστηκαν και απλα καθησαν στο λασπωμενο βυθο...Περιμενοντας ενα μηχανημα, μια μπουλτοζα να μας συρει, ενα σμηνος παιδια και γυναικες απο τη φυλη Hamer μας περικυκλωσαν ζητωντας να φωτογραφηθουν..βρε μανια με τις φωτο!!Γλυτωσαμε τις εξηγησεις και τα πολλα παζαρεματα γιατι ηλθε η μπουλτοζα γρηγορα πραγμα περιεργο γιατι σε αυτες τις χωρες ο χρονος εχει αλλη σημασια και εννοια ..
  • Η διαδρομη σημερα ειχε απο ολα τα καλα, τη μια λασπη, νερο, σκονη, πετρες ..και ενα καυτο ηλιο που εμεις αποφυγαμε απλωνοντας τα βρεγμενα ρουχα στα τζαμια του αυτοκινητου...μωρε κοιτα να δεις πως τελικα ουδεν κακο ....και οπως λεει και η κουμπαρα μου....,ολα γινονται για καποιο λογο!!!!!!!
  • Περασαμε απο το χωριο των Elbore ,εδω οι ανθρωποι ειναι παραντυμενοι , κουκουλομενοι μεχρι απανω, με σκουρα μαυρα υφασματα με πολυ λιγο ανθακι στις φουστες και στα πουκαμισα οι γυναικες, οι ανδρες με σχεδον ευρωπαικα ρουχα και χωρις στολιδια και κρεμαστα στο σωμα τους. Ειναι αγροτες, βοσκοι και ηρεμοι ευγενικοι ανθρωποι. Σταματησαμε για να αλλαξουμε λαστιχο σε ενα αυτοκινητο και ηλθαν κοντα μας.. Ρωτησαν ευγενικα αν σαν ξενοι και λευκοι ειχαμε μαζι μας φαρμακο για στομαχοπονο και σε λιγα λεπτα μαζευτηκε σχεδον ολο το χωριο ..ο καθε ενας ειχε και απο κατι ,μικρο η μεγαλο σοβαρο η αστειο, ηθελε να πει να εκφρασει το πονο του ,να ζητησει βοηθεια.. ενα δεκαχρονο με υψηλο πυρετο και συσπαση που κανονικα θα νοσηλευονταν και θα χειρουργοταν σσε αλλη χωρα , εδω αρκεστηκαμε στα παυσιπονα και τα αντιβιωτικα, ελπιζοντας να βαλει τουλαχιστον ο θεος το χερι του αυτη τη φορα σε αυτη τη ξεχασμενη και απο εκεινον μερια .. Τι να πεις , τι να σκεφτεις πως να αντιδρασεις οταν προτινεις οχι νοσοκομειο γιατι ξερεις πως δεν υπαρχει, αλλα σιτισι με μονο πατατα και ρωτα τι ειναι αυτο? Οταν λες ρυζι και λεει το ξερουμε αλλα δεν εχουμε!!!! μενεις βουβη και ανυμπορη... Δεν ξερω ποτε περασαν ωρες απο τοτε που σταματησαμε, δεν καταλαβαμε ποτε τα αλλα τζιπ ειχαν φυγει ..τους ειδαμε να γυρνανε ψαχνοντας μας φοβισμενοι οτι κατι παθαμε.. τιποτα απο ολα αυτα...περασαμε ωρες με αυτους τους ανθρωπους και ο Ντανιελ ο οδηγος μας μετεφραζε τις οδηγιες που μπορουσαμε να δωσουμε..,μιας και το τζιπ μας αποτελειτο σχεδον μονο απο γιατρους πολλων ειδικοτητων...
 

Attachments

renata

Member
Μηνύματα
5.544
Likes
1.963
Επόμενο Ταξίδι
μαλαισία
χονολουλού μου γράφε να μαθαίνομε ..υπέροχη ιστορία!!
 

ΕΡΣΗ

Member
Μηνύματα
6.454
Likes
2.539
Επόμενο Ταξίδι
Βερολίνο (ξανά!)
Ταξίδι-Όνειρο
Λάος, Βιετνάμ, Καμπότζη
Περιμενω με ανυπομονησια τη συνεχεια
 

xenos

Member
Μηνύματα
2.414
Likes
804
Επόμενο Ταξίδι
Ν.Α Ασια
Ταξίδι-Όνειρο
Bανουατου/Tαιλανδη
Πολυ δυναμικη η εισοδος σου στο φορουμ.
Χαιρομαι που μοιραζεσαι μαζι μας τις εμπειριες σου απο αυτους τους δυσκολους προορισμους.
 

LULLU

Member
Μηνύματα
3.592
Likes
8.119
Επόμενο Ταξίδι
το ψαχνω....
Ταξίδι-Όνειρο
Νιγηρας-Μαλι
Και το ταξίδι αρχίζει.. , για την ακρίβεια οι προετοιμασίες άρχισαν ένα χρόνο πριν στη Χιλή…,ναι στη Χιλή … έχουμε αυτή τη λόξα εμείς στη παρέα μας… ενώ βρισκόμαστε σε ταξίδι πέφτουν οι προτάσεις , οι ενστάσεις τα προγράμματα για το επόμενο..
Έτσι λοιπόν και για αυτό, γεννήθηκε στη διαδρομή ανάμεσα στο παγετώνα grey και τη έρημο Atacama.. και ακριβώς μετά από ένα χρόνο πάντα Νοέμβρη μήνα για να έχουμε εμείς οι εργαζόμενοι του ευρύτερου δημόσιου τομέα άδεια 30 εργάσιμων ημερών, βρισκόμαστε νύχτα στο Ελ. Βενιζέλος καθηλωμένοι 6 ώρες , για τη ακρίβεια ξαπλωμένοι πάνω στα καινούργια sleep bag , αναμονής για πτήση στη Φραγκφούρτη από όπου θα πάρουμε τη πτήση για Addis Abeba..
-Πολύ σκληρά ρε παιδάκι μου το πάτωμα εδώ και καταπαγωμενο., κρυοπαγήματα έπαθε ο κωλος μου γαμωτο.., τι υπνόσακο από πούπουλα χήνας και παπαρες μας είπε ο μαγαζάτορας που μας τα πούλησε… ,,λέει η μια από τις 7 χάριτες..
-Που ξέρεις μωρέ , το χώμα στη κοιλάδα Oμο ,θανε πιο μαλακό, μη σου πω λάσπη, και θα πας καλύτερα….
-Όσο σκεφτομαι 6 ώρες αναμονή, 3 ώρες πτήση, άλλες 2 εκεί για τη πτήση Αιθιοπίας τα ισα πίσω μουρχεται να πάω κολυμπώντας ως τη Αφρική…..
-Και επειδή αυτό δεν γίνεται καλή μου παρόλο που είναι ανοιχτές οι θάλασσες , ασχολήσου με το σουντοκου να περάσει η ώρα, ..προτείνει η άλλη που έχει επιδοθεί με μανία σε αυτό το νέο παιχνίδι ,που όλες τη περιπαίξαμε και εγώ μαζί , που ναξερα, ότι θα πάθαινα ακριβώς την ίδια μανία αρκετό καιρό μετά, διαπιστώνοντας ακόμη μια φορά αυτά που μου έλεγε η μάνα μου.. παιδί μου ότι κοροϊδέψεις θα το κουκουλωθείς μόνο το νου σου….
Οι ώρες ατέλειωτες όπως και οι πόνοι στα κόκαλα, ο πονοκέφαλος πράγμα που μας δημιουργεί μια αναστάτωση και μια γενικώς κακή αρχή , μια αρνητική αύρα …
--Κάποιος βάλθηκε να αυξήσει το βαθμό δυσκολίας του ταξιδιού αυτού, αλλά δεν θα του περάσει δεν ξέρει με τι τα έβαλε!!!!!!!! και νασου οι ασπιρίνες και τα αντιφλεγμονώδη να κατρακυλούν τον οισοφάγο..
Επιτέλους στις 9και μισή το βράδυ προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο της AddisAbbeba, ένα αεροδρόμιο παλιό, (είμαστε το 2003, δεν γνωρίζω αν έχει κάτι αλλάξει από τότε ,)σου θυμίζει αμέσως το που είσαι και γιατί είσαι εδώ…
Μετά από τα παραλαβή των αποσκευών που πήρε αρκετή ώρα , το πρώτο πράγμα που ταξιδιώτης αναζητά , είναι να πετύχει ανταλλακτήριο ανοιχτό …,και αφού πετύχαμε και αυτό ευτυχισμένοι και ενθουσιασμένοι που θα ξεκουράσουμε τα πονεμένα οιδηματώδη πόδια μας και θα γεμίσουμε το άδειο σφιγμένο από τη πείνα στομάχι μας στο πεντάστερο Hilton της πρωτεύουσας πήραμε το δρόμο σιγοτραγουδώντας κιόλας.. ..
Εμ δε..!!!!! τι λογαριάζεις χωρίς το ξενοδόχο? Και στη περίπτωση μας , ο ξενοδόχος είπε…
-Η κουζίνα έχει κλείσει…και μάλιστα τόσο δυνατά που σαν να νιώσαμε στα μούτρα το αέρα στο κλείσιμο της…
Ο ρεσεψιονίστ κοιτά τα χαρτιά του και αποφασίζει να μην αφήσει νηστικά 17 άτομα που βρίσκονται στα πόδια του και που έχουν κάνει κράτηση και που τους περίμενε και που γνωρίζει τη ώρα άφιξης.. και έτσι μας οδηγεί στη μισοσκότεινη τραπεζαρία, όπου εξελίχτηκε ο χειρότερος γαστρονομικός εφιάλτης μου…μπροστά μου να παρελάσουν τα κρύα πιάτα τίγκα στο σκόρδο, να ξεκουφαίνομαι από τα μαχαιροπίρουνα τους παφλασμούς των ικανοποιημένων χειλιών και μασητήρων περιμένοντας τη σαλάτα που παρήγγειλα.. και που ποτέ δεν καταδέχτηκε να εμφανιστεί μπρος μου…και ενώ ακόνιζα τη όρεξη για desert πεπεισμένη ότι στα γλυκά δεν υπάρχει σκόρδο , έφαγα δεύτερη πόρτα..
-Κλείσαμε .. και μαζεύουν τα πάντα…
-Μα έχουμε παραγγείλει …
--Φεύγετε… έχουμε κλείσει…και με κοιτά με ένα βλέμμα ανάμεσα του χθες και του αύριο..
-Που να ….και αρχίζω ένα κατεβατό όχι μιας πεινασμένης ταξιδεύτριας και πελάτισσας αλλά μιας πεπειραμένης βορτηγατζίνας που της έκλεψαν τα χαρτιά της φορτωτικής σε συνοριακό σταθμό….
Σέρνω το πεινασμένο κορμί στο δωμάτιο , μεγάλο άνετο και πάω για ένα ζεστό μπάνιο.. και νασου να αναβοσβήνουν νέα λαμπάκια στο θολωμένο μυαλό. Δεν υπάρχουν πετσέτες , δεν υπάρχει χαρτί τουαλέτας… και εξαντλείται η υπομονή μιας ατέλειωτης αναμονής για την εμφάνιση αυτών των αναγκαίων υλικών…Στη χλιαρή αντιμετώπιση του γεγονότος βρέθηκαν μπροστά στη φουρτουνιασμένη μαινόμενη αντίδραση μου…και οι πετσέτες και τα χαρτιά ακούραστα και ασταμάτητα έκαναν το δρομολόγιο προς το δωμάτιο μου πια…
 

go2dbeach

Member
Μηνύματα
6.010
Likes
9.726
Επόμενο Ταξίδι
Λατινική Αμερική
Ταξίδι-Όνειρο
Λατινική Αμερική
Ωραια υποδοχη ειχατε :lol:! Με το καλωσηρθατε στα δυσκολα..ή μηπως δεν αρχισαν καν τα δυσκολα?
Περιμενω με αγωνια τη συνεχεια!!
 

Rosa

Member
Μηνύματα
1.635
Likes
1.966
Ταξίδι-Όνειρο
Trobriand Islands...
Εγώ, πάλι, τι κουσούρι κι αυτό? Όσο αυξάνεται ο βαθμός δυσκολίας, τόσο περισσότερο μου αρέσει!....Αν μου το εξηγήσετε.....
Έλα, Lullu, περιμένουμε συνέχεια!!!!
 

Yorgos

Member
Μηνύματα
9.952
Likes
52.341
Επόμενο Ταξίδι
Umhlanga
Ταξίδι-Όνειρο
Περού τότε, τώρα, πάντα
Μποράβο για την ιστορία, LULLU. Αλλά τι το θέλατε κι εσείς το Χίλτον; Εμείς στην Αντίς μείναμε σε ένα ξενοδοχειάκι, μας κόστισε 5 ευρώπουλα στο κέντρο της πόλης και έιχε και πετσέτες και φαγητό και χαρτί υγείας κι απ' όλα. Περιμένω ιστορίες από την κοιλάδα Όμο...
 

ΕΡΣΗ

Member
Μηνύματα
6.454
Likes
2.539
Επόμενο Ταξίδι
Βερολίνο (ξανά!)
Ταξίδι-Όνειρο
Λάος, Βιετνάμ, Καμπότζη
Ναι και εγω εχω πιασει στασιδι εδω και περιμενω υπομονετικα...
 

Dafni

Member
Μηνύματα
984
Likes
598
και εγω, διπλα στην Ερση καθομαι...

Στριμωχτήτε λιγάκι κορίτσια να κάτσω κι εγώ....όλοι χωράμε;)

Lullu σ'ευχαριστούμε που μοιράζεσαι τις εμπειρίες σου από γωνιές του κόσμου που αρκετοι από μας δεν έχουν τολμήσει καν να φανταστούν ότι θα δουν μια μέρα από κοντά....καλή συνέχεια στο γράψιμο.
 

LULLU

Member
Μηνύματα
3.592
Likes
8.119
Επόμενο Ταξίδι
το ψαχνω....
Ταξίδι-Όνειρο
Νιγηρας-Μαλι
..Δύσκολη νύχτα και εγω να βρίσκομαι στο μέσον μιας μαινόμενης φωτιάς που καίει το ΙΚΑ ενώ το νερολάστιχο που κρατώ στα χέρια μόνο γαργαλητό προκαλεί στις φλόγες, όταν ένα δυνατό κουδούνισμα με επαναφέρει από τον εφιάλτη, το ξυπνητήρι άρχισε να κτυπά και αντιλαμβάνομαι ότι ο πεινασμένος δεν ονειρεύεται μόνο καρβέλια αλλά βιώνει και πύρινους εφιάλτες…..
Φρέσκες και δροσερές οι συγκάτοικες πάμε για πρωινό και είναι τόση η ανάγκη του καφέ που σχεδόν δεν ακούμε το …σορυ δεν υπάρχετε στη λίστα!!!!!!!!!!
Εγώ μπορεί να ξύπνησα και να γλύτωσα από τον πύρινο εφιάλτη αλλά δεν γλυτώνω από το χθεσινό έργο της φαγοαπαγορευσης που συνεχίζεται σαν ημιτελή επεισόδια τηλεοπτικής σειράς…..τώρα δεν μένει από το να στοιχηματίσουμε ποιο θανε το τέλος και είμαι σίγουρη κατά ένα περίεργο τρόπο πως δεν θανε το δικό μου ….
Αγέρωχες και πεινασμένες μπουκαρουμε δυναμικά στη τραπεζαρία ..και στο πέρασμα μας νιώθουμε το αυστηρό επικριτικό βλέμμα των δεκάδων γιαπωνέζων και γραβατοφορεμένων λευκών μάνατζερ που απολαμβάνουν το πρωινό παρέα με τα λαπ και τα πολύχρωμα ντοσιέ…, γιατί στα χρόνια τούτα η πρωτεύουσα της χώρας πήρε τα ινία από το Ναϊρόμπι και έγινε το κέντρο του εμπορίου των συναντήσεων, των αποφάσεων των συναλλαγών…Μέχρι να λυθεί το μυστήριο της εξαφάνισης μας από τις λίστες της ρεσεψιόν παρατηρώ τη ράτσα των γιαπωνέζων που η μοίρα μου τόχει να τους βλέπω κατά δεκάδες όπου βρεθώ.., τα μαμαμουνια, αυτό το όνομα τους εδόθη από τη Όλγα σε ένα αεροδρόμιο της Βιρμανίας πριν από χρόνια όπου με το που άνοιξε η πύλη ξεχύθηκαν στον αεροδιάδρομο, γλυτώσαμε από το τσαλαπάτημα στο τσάκ, φοβούμενοι μη μείνουν απέξω από το αεροπλάνο, είχαν διαβάσει μάλλον για τις δύσκολες και δύστροπες εσωτερικές πτήσεις της Βιρμανίας.. , με απορία και δόση ζήλειας παρακολουθώ μια παρέα γιαπωνέζες να καταβροχθίζουν τα πάντα, από κρουασάν ως φακόσουπα, φρούτα και γλυκά και είναι τόσο αδύνατες , ακτινογραφία παιδάκι μου…που το βάζουν τόσο φαί γαμωτο?
Ας είναι , ευτυχώς και για μας άρχισε η μέρα να γίνεται καλύτερη, λύθηκε το μυστήριο, μας τάισαν μας πότισαν ένα δυνατό τούρμπο καβουρντισμένο καφέ και επιτέλους πήραμε το δρόμο για το αεροδρόμιο…θα πετάξουμε στη Μπαχα Ντάρ και στη λίμνη Τάνα.. Διασχίζομαι τη Αddis Abbeba για να πάμε αεροδρόμιο και μπροστά μας ξεδιπλώνεται η Τρίτη σε πληθυσμό πόλη της Αφρικής και Τρίτη σε υψόμετρο 2500 μέτρα. Μεγάλοι φαρδιοί δρόμοι, δένδρα , κυρίως ευκάλυπτοι που αντέχουν στη ξηρασία , χιλιάδες σαραβαλιασμένα αυτοκίνητα που μόλις επέζησαν από κραχ τεστ .. Οι Αιθίοπες ψηλοί αγέρωχοι αδύνατοι και οι γυναίκες όμορφες, πολύ όμορφες , καλαλφιαδιασμένες και δίμετρες…με ένα περπάτημα γαζέλας , ανάλαφρο και υπερήφανο …..
Φτάνουμε αεροδρόμιο ,.. εδώ όπως και σε όλη τη Αφρική ο χρόνος δεν έχει καμιά μα καμιά αξία και ο προγραμματισμός δεν είναι και από τα ατού της χώρας. Η Ινδία δεν έχει πια όλα τα πρωτεία επαυτού…και μια άλλη χώρα της υπομονής εμφανίζεται μπροστά μου πράγμα γνώριμο μια και έζησα πριν χρόνια στη διπλανή Σομαλία για αρκετό καιρό..
Ευτυχώς τα μαγαζάκια είναι κλειστά αν και η ώρα είναι 11 και μισή και το shopping therapy δεν ήταν εφικτό… Ηλθε η ώρα επιτέλους της επιβίβασης , μας χώνουν σε ένα δικινητήριο, που ο ένας επιμένει να μην δουλέψει, αρνείται κάθε παράκληση.. περιμένουμε τους τεχνικούς θα το διορθώσουν ως να πείτε κύμινο.. it’s a piece of cake…., μωρέ και κυμινο είπαμε και όλα τα μπαχάρια της Ανατολής κατονομάσαμε αλλά αυτό μουλάρωσε… , η ζέστη , η μυρωδιά των καύσιμων γίνεται αφόρητη μέσα στη καμπίνα…ευτυχώς που ο τεχνικός απεφάνθη ότι δεν φτιάχνει η ζημιά και αλλάξαμε σκάφος…Με αρκετή ώρα καθυστέρηση , επιτέλους πήραμε ύψος και των αμαστιών μας και βρεθήκαμε να αιωρούμαστε πάνω από τη πόλη που έ αλλάξει όψη σιγα σιγα... Οι λαμαρινοσκεπές γυαλίζουν από τις ακτίνες του ήλιου , παράγκες, χωματόδρομοι είναι η άλλη πλευρά μακριά από το κέντρο, από τα κυβερνητικά κτίρια , εδώ οι άνθρωποι δεν έχουν συνέλθει ακόμη από το μακροχρόνιο πόλεμο με τη Ερυθραία, από τη ανομβρία , τη ξηρασία που οδήγησε εδώ τους εσωτερικούς μετανάστες ψάχνοντας για ευκαιρίες δουλειάς…
Κάτω απλώνεται η καλλιεργήσιμη γη, χωρισμένη σε αγροτεμάχια που το καθένα έχει άλλη καλλιέργεια σιτηρών και συνεπώς άλλο χρόνο ωρίμανσης γεγονός που δίδει διαφορετικό χρώμα βλάστησης, δημιουργώντας ένα πελώριο χαλί , πατσγουορκ τεχνικής… Δεν υπάρχουν χωριά με τη καθαρή αρχιτεκτονική έννοια αλλά παντού διασκορπισμένες λαμαρινένιες κατασκευές , καλύβες, παράγκες που συνδέονται μεταξύ τους με μικρά χωμάτινα μονοπάτια .
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Ενεργά Μέλη

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.602
Μηνύματα
903.559
Μέλη
39.346
Νεότερο μέλος
karatzas

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom