LULLU
Member
- Μηνύματα
- 3.511
- Likes
- 7.700
- Επόμενο Ταξίδι
- το ψαχνω....
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νιγηρας-Μαλι
Το πολυχρωμο παζαρι της πόλης ανοιγεται και υποτασεται στα επιμονα παζαρια των κοριτσιων. Η σκονη, η λασπη τα σκουπιδια που εστειλαν τη κυρια Ζωη στο ξενοδοχειο μαζι με τη μυρωδια του ηλιοκαμενου μαυρου σωματος και ας ειναι γυμνασμενα και τολμηρα καθως λεει...
-Κρυφοκοιτας κυρια Ζωη, κρυφοκοιτας...τη χωρατευει ο Πανος...
-Σιγα το πραμμα καλε...εχουμε και εμεις στη Ξανθη......Αλλοιμονο και να μην ειχαν στη Ξανθη.....!!!
Οσο οι αλλοι σουλατσερναν στα παζαρια εμεις με τη Κικη ψαξαμε να βρουμε τη κλινικη για το AIDS χωρις να βρουμε δυσκολιες αφου ηταν σε κεντρικο σημειο, μαλλον για ειναι ευκολα προσβασιμη ., ειπαμε η χωρα μαστιζεται απο τη αρρωστια αυτη... Δεν περιμενα να δω κανενα λουσάτο κτηριο ουτε τη τελεια μοναδα,αλλα αυτο που ειδα ηταν γροθια στο στομαχι. Ολο και ολο το χτισμα ηταν μια κεντρικη αυλη και γυρω γυρω δωματια κελια.Καθε δωματιο απο αυτα ειχε ενα ξυλινο παραθυρο χωρις τζαμι, μια σκουριασμενη σιδερενια κουκετα με ενα σπασμενο σουμιε χωρις στρωμα , χωρις σεντονια για μαξιλαρι ουτε λογος, και ενα κουτσουρο κορμου δενδρου που λειτουργουσε σαν σκαμπο ..., πανω σε αυτο το σπασμενο σουμιε μια αναμνηση ανθρωπινου σωματος,μια σκουρα σκια.., που μολις με τα βιας εγερνε στο πλαι να βρει τη χρωματιστη πλαστικη λεκανη να βγαλει οτι εχει κομματι εχει απομεινει μεσα του και τεραστιες σταγονες ιδρωτα να κυλουν απο το κοκκαλιαρικο προσωπο του..
Αντοχη να αντεξεις αυτη τη εικονα, αντοχη να μπιζεις τα νυχια σου στη καλοθρεμενη σαρκα σου να μην φωναξεις απο θυμο η οργη η απο φοβο...
-Δεν μπορουμε να δινουμε παντα ενδοφλεβια υγρα, δεν εχουμε αλλα και δεν ειναι προσπελασιμες οι φλεβες..ουτε φλεβοκαθετηρες εχουμε...
Εβαλα 2-3 φλεβες χρησημοποιωντας τα βεφλον που φεραμε αλλα οταν σωθει ο ορος θα πρεπει να βγουν και πολυ φοβαμαι πως θα χρησημοποιηθουν ξανα....Αυτη η εικονα επαναλαμβανεται και στα 8 δωματια . Διπλα ειναι η αποστειρωση , μου λεει η αδελφη και μου δειχνει ενα πετρογκαζ που πανω βραζει μια χυτρα , στο διπλα ειναι το δωματιο των αλλαγων με εξοπλισμο τιποτα,,, και παραδιπλα το δωματιο του εφημερευοντα ιατρου, που θαυμασα το κουραγιο του.
-Δεν εχω και δεν μπορω να κανω και πολλα ειπε ενω το τιποτα θα ηταν πιο σωστη διατυπωση, τα φαρμακα πολυ ακριβα και δεν υπαρχει κρατικη μεριμνα για τους ασθενεις , το γνωριζεται .μου λεει .Αυτο που κανω ειναι να ειμαι εδω την ωρα που θα πεθανουν, να νιωσουν οτι δεν πεθαινουν μονοι.
Ολα αυτα γνωστα , τα 7 εκκ οροθετικων ειναι βασανο για τη χωρα και αριθμος κερδων για τις πολυεθνικες που αλωνιζουν στο χωρο θεραπειας..,αριθμος που τις αναγκασε να δειξουν τοπραγματικο προσωπο σερνοντας στα δικαστηρια εταιρειες που αποφασισαν και τολμησαν να αντιγραψουν τις πατεντες των φαρμακων για τις φτωχες χωρες και λαους.. Φουντωσε το μυαλο απο τις αναμνησεις , τις ομοιοτητες με οσα εζησα στη Σομαλια , φουντωσα που σκεφτομαι τους κατα καιρους αρχηγους και ηρωες αρχοντες που φροντισαν για τις τσεπες τους και απαιτουν και αιωνια μνεια, και ο Σελασιε δεν αποτελει εξαιρεση.., ουτε εξαιρεση αποτελουν και οι υπολοιποι αριστεριζοντες που ορκιζονταν στον εφαρμοσιμο σοσιαλισμο , (αυτο ηταν το προγραμμα τους,) και εγιναν στιγνοι δικτατορες με μονο χαμενο ενα λαο, το λαο που ψαχνει τις χαμενες ευκαιρειες τρεχοντας πισω απο φαντασματα...............
Στο λοφο, εξω απο το ανακτορο του Σελασιε που ειναι ερμητικα κλειστο αλλα επι μονιμου βασεως φυλασσομενο απο ενστολους η ταραχη γινεται πιο εντονη....,, η συγκριση ενοχλητικη και η απαθεια εκνευριστικη....
-Κρυφοκοιτας κυρια Ζωη, κρυφοκοιτας...τη χωρατευει ο Πανος...
-Σιγα το πραμμα καλε...εχουμε και εμεις στη Ξανθη......Αλλοιμονο και να μην ειχαν στη Ξανθη.....!!!
Οσο οι αλλοι σουλατσερναν στα παζαρια εμεις με τη Κικη ψαξαμε να βρουμε τη κλινικη για το AIDS χωρις να βρουμε δυσκολιες αφου ηταν σε κεντρικο σημειο, μαλλον για ειναι ευκολα προσβασιμη ., ειπαμε η χωρα μαστιζεται απο τη αρρωστια αυτη... Δεν περιμενα να δω κανενα λουσάτο κτηριο ουτε τη τελεια μοναδα,αλλα αυτο που ειδα ηταν γροθια στο στομαχι. Ολο και ολο το χτισμα ηταν μια κεντρικη αυλη και γυρω γυρω δωματια κελια.Καθε δωματιο απο αυτα ειχε ενα ξυλινο παραθυρο χωρις τζαμι, μια σκουριασμενη σιδερενια κουκετα με ενα σπασμενο σουμιε χωρις στρωμα , χωρις σεντονια για μαξιλαρι ουτε λογος, και ενα κουτσουρο κορμου δενδρου που λειτουργουσε σαν σκαμπο ..., πανω σε αυτο το σπασμενο σουμιε μια αναμνηση ανθρωπινου σωματος,μια σκουρα σκια.., που μολις με τα βιας εγερνε στο πλαι να βρει τη χρωματιστη πλαστικη λεκανη να βγαλει οτι εχει κομματι εχει απομεινει μεσα του και τεραστιες σταγονες ιδρωτα να κυλουν απο το κοκκαλιαρικο προσωπο του..
Αντοχη να αντεξεις αυτη τη εικονα, αντοχη να μπιζεις τα νυχια σου στη καλοθρεμενη σαρκα σου να μην φωναξεις απο θυμο η οργη η απο φοβο...
-Δεν μπορουμε να δινουμε παντα ενδοφλεβια υγρα, δεν εχουμε αλλα και δεν ειναι προσπελασιμες οι φλεβες..ουτε φλεβοκαθετηρες εχουμε...
Εβαλα 2-3 φλεβες χρησημοποιωντας τα βεφλον που φεραμε αλλα οταν σωθει ο ορος θα πρεπει να βγουν και πολυ φοβαμαι πως θα χρησημοποιηθουν ξανα....Αυτη η εικονα επαναλαμβανεται και στα 8 δωματια . Διπλα ειναι η αποστειρωση , μου λεει η αδελφη και μου δειχνει ενα πετρογκαζ που πανω βραζει μια χυτρα , στο διπλα ειναι το δωματιο των αλλαγων με εξοπλισμο τιποτα,,, και παραδιπλα το δωματιο του εφημερευοντα ιατρου, που θαυμασα το κουραγιο του.
-Δεν εχω και δεν μπορω να κανω και πολλα ειπε ενω το τιποτα θα ηταν πιο σωστη διατυπωση, τα φαρμακα πολυ ακριβα και δεν υπαρχει κρατικη μεριμνα για τους ασθενεις , το γνωριζεται .μου λεει .Αυτο που κανω ειναι να ειμαι εδω την ωρα που θα πεθανουν, να νιωσουν οτι δεν πεθαινουν μονοι.
Ολα αυτα γνωστα , τα 7 εκκ οροθετικων ειναι βασανο για τη χωρα και αριθμος κερδων για τις πολυεθνικες που αλωνιζουν στο χωρο θεραπειας..,αριθμος που τις αναγκασε να δειξουν τοπραγματικο προσωπο σερνοντας στα δικαστηρια εταιρειες που αποφασισαν και τολμησαν να αντιγραψουν τις πατεντες των φαρμακων για τις φτωχες χωρες και λαους.. Φουντωσε το μυαλο απο τις αναμνησεις , τις ομοιοτητες με οσα εζησα στη Σομαλια , φουντωσα που σκεφτομαι τους κατα καιρους αρχηγους και ηρωες αρχοντες που φροντισαν για τις τσεπες τους και απαιτουν και αιωνια μνεια, και ο Σελασιε δεν αποτελει εξαιρεση.., ουτε εξαιρεση αποτελουν και οι υπολοιποι αριστεριζοντες που ορκιζονταν στον εφαρμοσιμο σοσιαλισμο , (αυτο ηταν το προγραμμα τους,) και εγιναν στιγνοι δικτατορες με μονο χαμενο ενα λαο, το λαο που ψαχνει τις χαμενες ευκαιρειες τρεχοντας πισω απο φαντασματα...............
Στο λοφο, εξω απο το ανακτορο του Σελασιε που ειναι ερμητικα κλειστο αλλα επι μονιμου βασεως φυλασσομενο απο ενστολους η ταραχη γινεται πιο εντονη....,, η συγκριση ενοχλητικη και η απαθεια εκνευριστικη....
Attachments
-
43,8 KB Προβολές: 310