silversurfer
Moderator
- Μηνύματα
- 2.328
- Likes
- 3.468
- Επόμενο Ταξίδι
- Σικελία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γύρος Του Κόσμου
Perhentian Islands (Ι)
Αφού άφησε τους περισσότερους επιβάτες στο μικρό νησί (Kecil) και μερικούς στην νότια πλευρά του μεγάλου (Besar) ήρθε και η δικιά μας ώρα. Λόγω της άμπωτης, δεν μπορούσαμε να πλησιάσουμε στην παραλία μας και μας άφησαν στο deck του Perhentian Island Resort , μια παραλία πιο κει. Σαν επιστέγασμα της γεμάτης ταλαιπωρίας μέρας μας, έπρεπε να φορτωθεί το γαϊδούρι (βλ. silversurfer) και τις βαλίτσες , να ανεβοκατέβει τα σκαλοπάτια του pier και να διασχίσει και όλη την παραλία καθώς τα ροδάκια δεν έχουν φτιαχτεί για να τσουλάνε στην άμμο.
Προχωρώντας σαμαρωμένος έριχνα κλεφτές ματιές - στην παραλία, στη βλάστηση, στα bungalow - σπιτάκια, στην άμμο, στις αιώρες, στη θάλασσα που σιγά σιγά υποχωρούσε απτην ακτή, στις αιώρες , στο απέναντι νησί - ΠΑΝΤΟΥ. Όλη η εικόνα, ΑΝΩΤΕΡΗ απο οποιαδήποτε φωτογραφία και αν είχα δει στο internet, ανώτερη απο αυτά που φανταζόμουν διαβάζοντας τις περιγραφές. Κάποια στιγμή, μαζί με τις βαλίτσες έσερνα και την Μ. η οποία δηθεν με βοηθούσε και συνέχεια κοντοστεκόταν και θαύμαζε το τοπίο. Ιδρωμένος και καταπονημένος φθάνω στη reception, ολοκληρώνω τα διαδικαστικά και η μαντιλοφορούσα κοπελίτσα μας δίνει το κλειδί για το σπιτάκι μας. Ήταν το πρώτο στη σειρά, σε πλεονεκτική θέση σε σχέση με τα υπόλοιπα.
Το σπιτάκι και γενικά το συγκρότημα ήταν ΙΔΑΝΙΚΑ. Ήταν οτι ακριβώς άρμοζε σε ένα τέτοιο μέρος, ξύλινο με προσεγμένη λιτή διακόσμηση, άνετο κρεβάτι, ένα αξιοπρεπές μπάνιο, πεντακάθαρο, με εναν τεράστιο ανεμιστήρα στο ταβάνι, ευρύχωρο μπαλκονάκι, θέα θάλασσα (εννοείται) και κυρίως, μια ικανοποιητική απόσταση απο τα υπόλοιπα σπιτάκια, ώστε να έχουμε και μια αίσθηση ιδιωτικότητας. Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα συγκροτήματα που είχαν σειρές απο σπιτάκια σχεδόν κολλητά το ένα με το άλλο, με κάποια δωμάτια φάτσα στη θάλασσα και τα υπόλοιπα φάτσα στο δάσος, το δικό μας ήταν στημένο σε ημικυκλικό σχήμα με ένα μικρό κήπο, πράγμα που δημιουργούσε μια αίσθηση άπλας και καλαισθησίας.
Αφού κάναμε τα απαραίτητα ντουζάκια, αράξαμε στο μπαλκόνι μη κάνοντας απολύτως τίποτα. Απλά απολαμβάναμε τη θέα και συνηδητοποιούσαμε που ήμασταν (και που θα μπορούσαμε να ήμαστε, αρε AirAsia !! ). Μόλις άρχισε να σουρουπώνει ξεκινήσαμε για τα εστιατόρια της παραλίας. Η κοπελίτσα της reception μας πρότεινε το Mamas Place , όντας τυχεροί βρήκαμε τραπέζι έξω, κάτω απο ένα δέντρο (το θέα θάλασσα απο δω και πέρα θα το παραλείπω, εξυπακούεται)
Με πιάνει ο μάγκας την κουβέντα, έλα να διαλέξεις ψάρι μου λέει, πιο φρέσκα είναι μονο αυτά στη θάλασσα
Αφου διάλεξα 2 ψαρούκλες , γύρω στο ένα κιλό, ασορτί με ρύζια λαχανικά και φρούτα, λέμε φέρε και μια μπύρα. Μπύρες ΓΙΟΚ μου λέει, εδώ εμείς μουσουλμάνοι, αμα θές μπορείς μετά να πάρεις απτο παντοπωλείο στη γωνία !!
Το φαγητό , η θέα , η ατμόσφαιρα, ολα ήταν υπέροχα, όπως επίσης και το άισθημα της απόλυτης χαλάρωσης. Ενδεικτικό πως ο silversurfer στις 5 μέρες παραμονής στα νησιά φόρεσε παπούτσια/σανδάλια μόλις μια φορά !! Ξυποληταρία κ άγιος ο θεός.
Το παντοπωλείο - μπαρ - καφέ της παραλίας μας περίμενε να αγοράσουμε παγωτά και να προμηθευτούμε και λίγα παγάκια. Ο silversurfer είχε προνοήσει και έφερε τσιπουράκι απο τη μαμά πατρίδα. Ένας τρελάρας cluber Μαλαίσιος ταξιτζής νόμιζε πως ήμασταν σε κανά bar στη Κουάλα Λουμπούρ και έπεζε κάτι παμπάλαια hits τα οποία ήταν εντελώς άκυρα λέμε με το όλο σκηνικό.
Πήραμε με την Μ. απο μια καρέκλα, απομακρυνθήκαμε απτο κλαμπ και την πέσαμε πρώτο βότσαλο θάλασσα, λίγο παγωτό, λίγο τσίπουρο και το κορίτσι μου 
ακούγωντας άσματα των Βαγγέλη Γερμανού και Φατμέ 
Παραθέτω και μια φωτο απο Perhentian της παραλίας μας και να επισημάνω πως καμία κάμερα στον κόσμο δεν μπορεί να αποτυπώσει τις πραγματικές εικόνες ενος τέτοιου μέρους
Tips :
Αφού άφησε τους περισσότερους επιβάτες στο μικρό νησί (Kecil) και μερικούς στην νότια πλευρά του μεγάλου (Besar) ήρθε και η δικιά μας ώρα. Λόγω της άμπωτης, δεν μπορούσαμε να πλησιάσουμε στην παραλία μας και μας άφησαν στο deck του Perhentian Island Resort , μια παραλία πιο κει. Σαν επιστέγασμα της γεμάτης ταλαιπωρίας μέρας μας, έπρεπε να φορτωθεί το γαϊδούρι (βλ. silversurfer) και τις βαλίτσες , να ανεβοκατέβει τα σκαλοπάτια του pier και να διασχίσει και όλη την παραλία καθώς τα ροδάκια δεν έχουν φτιαχτεί για να τσουλάνε στην άμμο.
Προχωρώντας σαμαρωμένος έριχνα κλεφτές ματιές - στην παραλία, στη βλάστηση, στα bungalow - σπιτάκια, στην άμμο, στις αιώρες, στη θάλασσα που σιγά σιγά υποχωρούσε απτην ακτή, στις αιώρες , στο απέναντι νησί - ΠΑΝΤΟΥ. Όλη η εικόνα, ΑΝΩΤΕΡΗ απο οποιαδήποτε φωτογραφία και αν είχα δει στο internet, ανώτερη απο αυτά που φανταζόμουν διαβάζοντας τις περιγραφές. Κάποια στιγμή, μαζί με τις βαλίτσες έσερνα και την Μ. η οποία δηθεν με βοηθούσε και συνέχεια κοντοστεκόταν και θαύμαζε το τοπίο. Ιδρωμένος και καταπονημένος φθάνω στη reception, ολοκληρώνω τα διαδικαστικά και η μαντιλοφορούσα κοπελίτσα μας δίνει το κλειδί για το σπιτάκι μας. Ήταν το πρώτο στη σειρά, σε πλεονεκτική θέση σε σχέση με τα υπόλοιπα.
Το σπιτάκι και γενικά το συγκρότημα ήταν ΙΔΑΝΙΚΑ. Ήταν οτι ακριβώς άρμοζε σε ένα τέτοιο μέρος, ξύλινο με προσεγμένη λιτή διακόσμηση, άνετο κρεβάτι, ένα αξιοπρεπές μπάνιο, πεντακάθαρο, με εναν τεράστιο ανεμιστήρα στο ταβάνι, ευρύχωρο μπαλκονάκι, θέα θάλασσα (εννοείται) και κυρίως, μια ικανοποιητική απόσταση απο τα υπόλοιπα σπιτάκια, ώστε να έχουμε και μια αίσθηση ιδιωτικότητας. Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα συγκροτήματα που είχαν σειρές απο σπιτάκια σχεδόν κολλητά το ένα με το άλλο, με κάποια δωμάτια φάτσα στη θάλασσα και τα υπόλοιπα φάτσα στο δάσος, το δικό μας ήταν στημένο σε ημικυκλικό σχήμα με ένα μικρό κήπο, πράγμα που δημιουργούσε μια αίσθηση άπλας και καλαισθησίας.
Αφού κάναμε τα απαραίτητα ντουζάκια, αράξαμε στο μπαλκόνι μη κάνοντας απολύτως τίποτα. Απλά απολαμβάναμε τη θέα και συνηδητοποιούσαμε που ήμασταν (και που θα μπορούσαμε να ήμαστε, αρε AirAsia !! ). Μόλις άρχισε να σουρουπώνει ξεκινήσαμε για τα εστιατόρια της παραλίας. Η κοπελίτσα της reception μας πρότεινε το Mamas Place , όντας τυχεροί βρήκαμε τραπέζι έξω, κάτω απο ένα δέντρο (το θέα θάλασσα απο δω και πέρα θα το παραλείπω, εξυπακούεται)
Με πιάνει ο μάγκας την κουβέντα, έλα να διαλέξεις ψάρι μου λέει, πιο φρέσκα είναι μονο αυτά στη θάλασσα
Αφου διάλεξα 2 ψαρούκλες , γύρω στο ένα κιλό, ασορτί με ρύζια λαχανικά και φρούτα, λέμε φέρε και μια μπύρα. Μπύρες ΓΙΟΚ μου λέει, εδώ εμείς μουσουλμάνοι, αμα θές μπορείς μετά να πάρεις απτο παντοπωλείο στη γωνία !!Το φαγητό , η θέα , η ατμόσφαιρα, ολα ήταν υπέροχα, όπως επίσης και το άισθημα της απόλυτης χαλάρωσης. Ενδεικτικό πως ο silversurfer στις 5 μέρες παραμονής στα νησιά φόρεσε παπούτσια/σανδάλια μόλις μια φορά !! Ξυποληταρία κ άγιος ο θεός.
Το παντοπωλείο - μπαρ - καφέ της παραλίας μας περίμενε να αγοράσουμε παγωτά και να προμηθευτούμε και λίγα παγάκια. Ο silversurfer είχε προνοήσει και έφερε τσιπουράκι απο τη μαμά πατρίδα. Ένας τρελάρας cluber Μαλαίσιος ταξιτζής νόμιζε πως ήμασταν σε κανά bar στη Κουάλα Λουμπούρ και έπεζε κάτι παμπάλαια hits τα οποία ήταν εντελώς άκυρα λέμε με το όλο σκηνικό.
Πήραμε με την Μ. απο μια καρέκλα, απομακρυνθήκαμε απτο κλαμπ
και την πέσαμε πρώτο βότσαλο θάλασσα, λίγο παγωτό, λίγο τσίπουρο και το κορίτσι μου ακούγωντας άσματα των Βαγγέλη Γερμανού και Φατμέ Παραθέτω και μια φωτο απο Perhentian της παραλίας μας και να επισημάνω πως καμία κάμερα στον κόσμο δεν μπορεί να αποτυπώσει τις πραγματικές εικόνες ενος τέτοιου μέρους
Tips :
- Τα Perhentian αποτελούνται απο το μικρό (Kecil) και μεγάλο (Besar) νησί. Το Kecil αποτελεί προορισμό για bacpackers και γενικά lowbudget ταξιδιώτες, αντίστοιχα το Besar είναι πιο πολύ ζευγαροκατάσταση. Νυχτερινή ζωή στο Besar δεν υπάρχει, μόνο το παντοπωλείο-μπαρ με τον cluber ταξιτζή. Όποιος θέλει κόσμο και happenings, πέρνει έναν βαρκάρη και πάει απέναντι στη Long Beach του Kecil
- Όπως έχει αναφερθεί και αλλού στο forum, όποιος επιλέξει το Besar, καλύτερα να μείνει στην βορειοδυτική πλευρά του νησιού, εκεί που μείναμε κ μεις. Για να γίνει αυτό όμως, ΠΡΕΠΕΙ να κλείσετε απο νωρίς, απο πολύ νωρίς, ΜΗΝ πάτε χύμα στο νησί ελπίζοντας να βρείτε καλό δωμάτιο, το πιθανότερο είναι να καταλήξετε στη νότια πλευρά του νησιού ή απέναντι στο Kecil
- Μην ψάχνετε άδικα στο booking, πολλά καταλύματα δεν έχουν καν ιστοσελίδα. Βρείτε ένα χάρτη του νησιού όπου έχει πάνω τα ξενοδοχεία και στείλετε απευθείας email σε αυτούς. Το κακό είναι πως οι περισσότεροι ακόμα δεν δέχονται πιστωτική με αποτέλεσμα να χρειάζεται τραπεζικό έμβασμα. Εναλλακτικά υπάρχουν γραφεία στο λιμάνι της Kuala Besut που συνεργάζονται και κλείνουν με κάποια προμήθεια (πχ PerhentianTrans )
- Πληρώστε κάτι παραπάνω και πάρτε seaview δωμάτιο, κρίμα να πάτε μέχρι εκεί και να σας πάνε πάνω σε κανέναν βράχο ή να έχετε θέα το τίποτα. Κουνούπια δεν έχει και το Α/C θα έλεγα είναι περιττό, ο ανεμιστήρας μια χαρά έκανε τη δουλειά του. Κατα τη γνώμη μου τα καλύτερα είναι το Coral View και τα Reef Chalets όπου μείναμε εμείς. Οτιδήποτε και αν αποφασίσετε, ρίξτε μια ματιά στο Tripadvisor. Πολύ όμορφα είναι και τα Tuna Bay και Abdul Chalets , τα οποία όμως βρίσκονται στη νοτιοδυτική πλευρά του νησιού και είναι και αρκετά τσιμπημένα
- Πάρτε και κανα φακό για το βράδυ εεε
Last edited:
