villi
Member
- Μηνύματα
- 1.088
- Likes
- 2.792
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2
- Δελχί
- Udaipur
- Udaipur συνέχεια
- Ranakpur-Jodhpur
- Bishnoi villages-Sam Sand Dunes
- Jaisalmer
- Bikaner-Karni Mata Temple
- Pushkar
- Pushkar συνέχεια… & Jaipur
- Jaipur συνέχεια…
- Fatehpur Sikri – Agra
- Jhansi-Kajhuraho
- Khajuraho συνέχεια…
- Varanasi
- Varanasi συνέχεια Νο1
- Sarnath
- Varanasi συνέχεια Νο2
- Delhi ξανά
- Delhi τελευταία μέρα…
- Απολογισμός
Varanasi
To αεροδρόμιο στο Βαρανάσι ήταν πολύ ευχάριστη έκπληξη,μεγάλο,καθαρό,εύκολα βρήκαμε τον κυλιόμενο διάδρομο των αποσκευών και καθώς περιμένουμε και συζητάμε,μας πλησιάζει ένας κύριος και μας ρωτά αν είμαστε Έλληνες.Επιτέλους πατριώτης αναφωνούμε αλλά ο κύριος μας εξηγεί ότι δεν είναι Έλληνας αλλά Ισπανός!!!Σε άπταιστα ελληνικά πιάνουμε την κουβέντα με αυτόν και τη γυναίκα του η οποία γνωρίζει επίσης πάρα πολύ καλά ελληνικά.Η αγάπη τους για την Ελλάδα την οποία επισκέπτονται όπως μας είπαν τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο,είναι τέτοια που τους οδήγησε να μάθουν τέλεια ελληνικά.Μας ρώτησαν για το ταξίδι μας στην Ινδία και συμφώνησαν μαζί μας ότι η απίστευτη βρωμιά και το στενό μαρκάρισμα από πλήθος Ινδών που νομίζουν ότι κάθε τουρίστας διαθέτει βαλίτσα με χρυσό μαζί του,είναι οι δύο παράγοντες που σε απωθούν και σε κουράζουν υπερβολικά πολλές φορές.Από την άλλη οι ομορφιές και οι εμπειρίες γέρνουν τη ζυγαριά προς τη μοναδικότητα του προορισμού!
Έξω από το αεροδρόμιο χαιρετηθήκαμε και επιβιβαστήκαμε στα Jeep που περίμεναν τους τουρίστες στη σειρά.Γνωρίσαμε τον νέο μας οδηγό τον Ringo,όνομα και πράμα καθώς και τον ξεναγό μας.Τελικά σ’αυτό το ταξίδι σταθήκαμε πολύ τυχεροί γιατί οι άνθρωποι του πρακτορείου ήταν ο ένας καλύτερος από τον άλλο σε επαγγελματισμό αλλά και σε χαρακτήρα.Τι να πω γι’αυτό τον ξεναγό που κάναμε πάρα πολύ καλή παρέα με πολλά γέλια,που μας έμαθε τόσα πολλά για το Βαρανάσι,τον Ινδουισμό,τη ζωή στην Ινδία,που ήταν πάντα χαμογελαστός και πρόθυμος.Ηταν ο μοναδικός ξεναγός που είχαμε σε όλο το ταξίδι κι αυτό γιατί στο Βαρανάσι το γραφείο ούτως ή άλλως τον παρέχει γιατί πρέπει ο ταξιδιώτης πριν το περπατήσει μόνος του να μάθει πέντε πράγματα όπως μας είπε και είχε απόλυτο δίκιο!
Ξεκινήσαμε λοιπόν να πάμε πρώτα στο ξενοδοχείο για check-in ώστε μετά να έχουμε την υπόλοιπη μέρα μπροστά μας για την ξενάγηση.Αποδείχτηκε δύσκολη και επίπονη διαδικασία καθώς εκείνη την ημέρα υποψήφιοι για τις εκλογές έκαναν δύο μεγάλες ομιλίες και το κυκλοφοριακό κομφούζιο ήταν άνευ προηγουμένου.Το χάος εδώ απέκτησε την πραγματική του υπόσταση!Το αυτοκίνητο ήταν αδύνατο από κάποιο σημείο και μετά να προχωρήσει γιατί κόσμος,ρίκσο,ποδήλατα και αυτοκίνητα είχαν γίνει μία μάζα στην κυριολεξία.Ο ξεναγός μας προτείνει να πάρουμε τις βαλίτσες και να συνεχίσουμε με τα πόδια γιατί μπορεί να κολλήσουμε εκεί μέχρι αργά το βράδυ.Βγαίνουμε αλλά που να σταθούμε,δεν υπήρχε χώρος πουθενά. Ζαλώνεται ο καημένος την βαλιτσάρα μου γιατί φυσικά που να τσουλίσεις βαλίτσα στο χαμό,ζαλώνεται κι ο άλλος ο καημένος ο σύζυγος την άλλη και άντε τώρα να περάσεις ή μάλλον να σκαρφαλώσεις για να βρεις δρόμο.Εντωμεταξύ ο κόσμος είχε γίνει ένας τεράστιος όγκος και όλοι μαζί σπρωχνόμασταν,ξαφνικά κάπου ξεκόλλαγε ένα ρίκσο και έπεφτε πάνω μας με φόρα,να ουρλιάζω εγώ οι άλλοι ατάραχοι,να χάνω τον άντρα μου μέσα στον κόσμο και να μη ξέρω κατά που να πάω.Πάντα είχα απορία στη ζωή μου πως είναι δυνατόν να ποδοπατηθούν άνθρωποι,οι από πάνω δεν τους βλέπουν να σταματήσουν?Εκείνη τη μέρα στο Βαρανάσι κατάλαβα…
Μέχρι να φτάσουμε στο ξενοδοχείο μου βγήκε η ψυχή,είχα πατήσει του κόσμου τις ακαθαρσίες και τις λάσπες και ένιωθα τόσο βρώμικη όσο ποτέ!
Η επιλογή του ξενοδοχείου ήταν εξαιρετική δεδομένων των συνθηκών γιατί δε θα άντεχα στη παρούσα φάση να αντικρύσω ένα βρώμικο δωμάτιο.http://www.meradengrand.com/
Μπάνιο επειγόντως με τον ξεναγό να περιμένει καρτερικά στο λόμπι όπου ένα ας το πούμε χριστουγεννιάτικο δέντρο προσπαθούσε να δώσει εορταστική ατμόσφαιρα!
Στη συνέχεια ο καλός ο οδηγός ξέρει κι άλλο μονοπάτι!
Μας άφησε κάπου κοντά στο κέντρο και συνεχίσαμε με τα πόδια να περπατάμε στα στενά με τον ξεναγό να μας εξηγεί και να απαντά στον καταιγισμό ερωτήσεων.
Από κάποιο σημείο και μετά απαγορεύεται η διέλευση οχημάτων άλλωστε τα δρομάκια γίνονται θεόστενα.Ένας αστυνομικός για να εξασφαλίσει την τάξη στεκόταν μπροστά στην πινακίδα και χτύπαγε μ’ένα ξύλο όποιον τόλμαγε να πλησιάσει.Μείναμε με το στόμα ανοικτό,χτύπαγε στο ψαχνό στη κυριολεξία και κανείς δε διαμαρτυρόταν.Ρωτάμε τον ξεναγό για να πάρουμε την αποστομωτική απάντηση ότι αν δεν τους χτυπήσει δε πρόκειται να σεβαστούν την πινακίδα οπότε δεν υπάρχει άλλος τρόπος να διαφυλάξουν τη σωματική ακεραιότητα των πεζών!!!
Το έβρισκε απολύτως φυσιολογικό!!!
Στα στενά της παλιάς πόλης επικρατούσε το αδιαχώρητο,οι ζητιάνοι είχανε πάρει τη θέση τους κατά μήκος του κεντρικού δρόμου που οδηγούσε στο Dasaswamedh Ghat όπου κάθε απόγευμα στις 7 πραγματοποιείται η κυρίως ganga aarti,τελετή προσευχής για τον ποταμό Γάγγη.
Το γκατ αυτό είναι το πιο πολύχρωμο και πολυφωτογραφημένο γκατ.Πήρε το ονομά του από το γεγονός ότι ο θεός Brahma θυσίασε(medh) εδώ 10(das) άλογα(aswa).
Όταν φτάσαμε εμείς πλήθος κόσμου είχε ήδη πάρει τη θέση του για να παρακολουθήσει την τελετή,ο ξεναγός μας έβαλε μπροστά σε δύο καρέκλες που έφερε για μας αλλά αισθάνθηκα κάπως άσχημα που όλοι καθόντουσαν στα σκαλιά και του ζήτησα να πάμε κι εμείς εκεί.
Μου είπε ότι είμαστε καλεσμένοι του και στην Ινδία τους καλεσμένους τους τιμούν με κάθε τρόπο κι επειδή ήθελε να τη δούμε όσο καλύτερα γινόταν και να μας εξηγεί τα τεκταινόμενα από κοντά καθίσαμε ολίγον διστακτικά.
Αν και φοβόμουν ότι η τελετή θα είναι κάπως παράσταση τελικά διαπίστωσα ότι ο κόσμος συμμετέχει πολύ ενεργά τραγουδώντας και χτυπώντας καμπανάκια και γενικά οι στιγμές είναι έντονες έως και ανατριχιαστικές!
Παρ’ότι ο Γάγγης είναι ο πιο μολυσμένος ποταμός του κόσμου με σκουπίδια,μισοκαμμένα πτώματα και κουφάρια ζώων να επιπλέουν στην επιφανειά του είναι αδιαμφισβήτητα και από τους πιο γοητευτικούς.Το ηλιοβασίλεμα κατά τη διάρκεια της τελετής δίπλα στον Γάγγη είναι από τα ωραιότερα θεάματα που έχω δει στη ζωή μου όπως και η ανατολή που είδαμε το επόμενο πρωί!
Μετά την τελετή θελήσαμε να περπατήσουμε κατά μήκος των γκατ αλλά ο ξεναγός μας απέτρεψε γιατί δεν είναι η καλύτερη ώρα όταν έχει σκοτεινιάσει και το πόσο δίκιο είχε θα το ανακαλύπταμε την επόμενη μέρα μόνοι μας.
Αντ’αυτού περπατήσαμε στην αγορά,μας έδειξε το streetfood που προτιμά αλλά δε μας άφησε να φάμε γιατί μας είπε γελώντας ότι δε θέλει να συνεχίσουμε τη ξενάγηση στο νοσοκομείο!Πήγαμε ακόμη και σε μια χριστιανική καθολική εκκλησία στα πλαίσια μιας συζήτησης που κάναμε για τις θρησκείες που συνυπάρχουν στο Βαρανάσι αλλά και σε ολόκληρη την Ινδία.Θέλησε να μάθει για το χριστιανισμό και συγκρίναμε πολλές θρησκευτικές πρακτικές βλέποντας τελικά πως οι θρησκείες έχουν πάρα πολλά κοινά εφ’όσον όλες πηγάζουν από την ίδια την ανάγκη του ανθρώπου να πιστέψει σε κάτι ανώτερο και βαθύτερο.Μας είπε ότι όλα τα είδη θρησκειών συνυπάρχουν αρμονικά στο Βαρανάσι με κυρίαρχο τον Ινδουισμό και τον Βουδισμό που δεν θεωρείτε βέβαια θρησκεία αλλά τρόπος ζωής,εκτός από τον Μουσουλμανισμό που έχει δημιουργήσει τρομερά προβλήματα στην πόλη.Υπάρχουν κρυφές συγκρούσεις ακόμη και σήμερα ενώ πριν λίγα χρόνια είχε γίνει κι ο ίδιος μάρτυρας της τρομοκρατικής ενέργειας από Μουσουλμάνους την ώρα που διαδραματιζόταν η aarti με αποτέλεσμα να σκοτωθεί και να τραυματιστεί αρκετός κόσμος και τουρίστες.
Απολαμβάναμε τόσο πολύ τη βόλτα και τη συζήτηση μαζί του που πέρασε η ώρα χωρίς να το καταλάβουμε.Όταν τον ρωτήσαμε που να φάμε μας συμβούλευσε να προτιμήσουμε το ξενοδοχείο μας ή κάποιο άλλο καλό ξενοδοχείο της περιοχής που μέναμε γιατί τα εστιατόρια στο κέντρο ή δίπλα στα γκατς που βρίσκονται κυρίως σε guesthouses χρησιμοποιούν για το μαγείρεμα νερό από τον Γάγγη που δεν είναι ότι καλύτερο για τα ευαίσθητα στομάχια των δυτικών τουριστών.
Οπότε επιστρέψαμε παρέα με τον Ringo στο ξενοδοχείο και δώσαμε ραντεβού στις 4μιση το πρωί για την βόλτα στον Γάγγη.
To αεροδρόμιο στο Βαρανάσι ήταν πολύ ευχάριστη έκπληξη,μεγάλο,καθαρό,εύκολα βρήκαμε τον κυλιόμενο διάδρομο των αποσκευών και καθώς περιμένουμε και συζητάμε,μας πλησιάζει ένας κύριος και μας ρωτά αν είμαστε Έλληνες.Επιτέλους πατριώτης αναφωνούμε αλλά ο κύριος μας εξηγεί ότι δεν είναι Έλληνας αλλά Ισπανός!!!Σε άπταιστα ελληνικά πιάνουμε την κουβέντα με αυτόν και τη γυναίκα του η οποία γνωρίζει επίσης πάρα πολύ καλά ελληνικά.Η αγάπη τους για την Ελλάδα την οποία επισκέπτονται όπως μας είπαν τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο,είναι τέτοια που τους οδήγησε να μάθουν τέλεια ελληνικά.Μας ρώτησαν για το ταξίδι μας στην Ινδία και συμφώνησαν μαζί μας ότι η απίστευτη βρωμιά και το στενό μαρκάρισμα από πλήθος Ινδών που νομίζουν ότι κάθε τουρίστας διαθέτει βαλίτσα με χρυσό μαζί του,είναι οι δύο παράγοντες που σε απωθούν και σε κουράζουν υπερβολικά πολλές φορές.Από την άλλη οι ομορφιές και οι εμπειρίες γέρνουν τη ζυγαριά προς τη μοναδικότητα του προορισμού!
Έξω από το αεροδρόμιο χαιρετηθήκαμε και επιβιβαστήκαμε στα Jeep που περίμεναν τους τουρίστες στη σειρά.Γνωρίσαμε τον νέο μας οδηγό τον Ringo,όνομα και πράμα καθώς και τον ξεναγό μας.Τελικά σ’αυτό το ταξίδι σταθήκαμε πολύ τυχεροί γιατί οι άνθρωποι του πρακτορείου ήταν ο ένας καλύτερος από τον άλλο σε επαγγελματισμό αλλά και σε χαρακτήρα.Τι να πω γι’αυτό τον ξεναγό που κάναμε πάρα πολύ καλή παρέα με πολλά γέλια,που μας έμαθε τόσα πολλά για το Βαρανάσι,τον Ινδουισμό,τη ζωή στην Ινδία,που ήταν πάντα χαμογελαστός και πρόθυμος.Ηταν ο μοναδικός ξεναγός που είχαμε σε όλο το ταξίδι κι αυτό γιατί στο Βαρανάσι το γραφείο ούτως ή άλλως τον παρέχει γιατί πρέπει ο ταξιδιώτης πριν το περπατήσει μόνος του να μάθει πέντε πράγματα όπως μας είπε και είχε απόλυτο δίκιο!
Ξεκινήσαμε λοιπόν να πάμε πρώτα στο ξενοδοχείο για check-in ώστε μετά να έχουμε την υπόλοιπη μέρα μπροστά μας για την ξενάγηση.Αποδείχτηκε δύσκολη και επίπονη διαδικασία καθώς εκείνη την ημέρα υποψήφιοι για τις εκλογές έκαναν δύο μεγάλες ομιλίες και το κυκλοφοριακό κομφούζιο ήταν άνευ προηγουμένου.Το χάος εδώ απέκτησε την πραγματική του υπόσταση!Το αυτοκίνητο ήταν αδύνατο από κάποιο σημείο και μετά να προχωρήσει γιατί κόσμος,ρίκσο,ποδήλατα και αυτοκίνητα είχαν γίνει μία μάζα στην κυριολεξία.Ο ξεναγός μας προτείνει να πάρουμε τις βαλίτσες και να συνεχίσουμε με τα πόδια γιατί μπορεί να κολλήσουμε εκεί μέχρι αργά το βράδυ.Βγαίνουμε αλλά που να σταθούμε,δεν υπήρχε χώρος πουθενά. Ζαλώνεται ο καημένος την βαλιτσάρα μου γιατί φυσικά που να τσουλίσεις βαλίτσα στο χαμό,ζαλώνεται κι ο άλλος ο καημένος ο σύζυγος την άλλη και άντε τώρα να περάσεις ή μάλλον να σκαρφαλώσεις για να βρεις δρόμο.Εντωμεταξύ ο κόσμος είχε γίνει ένας τεράστιος όγκος και όλοι μαζί σπρωχνόμασταν,ξαφνικά κάπου ξεκόλλαγε ένα ρίκσο και έπεφτε πάνω μας με φόρα,να ουρλιάζω εγώ οι άλλοι ατάραχοι,να χάνω τον άντρα μου μέσα στον κόσμο και να μη ξέρω κατά που να πάω.Πάντα είχα απορία στη ζωή μου πως είναι δυνατόν να ποδοπατηθούν άνθρωποι,οι από πάνω δεν τους βλέπουν να σταματήσουν?Εκείνη τη μέρα στο Βαρανάσι κατάλαβα…
Μέχρι να φτάσουμε στο ξενοδοχείο μου βγήκε η ψυχή,είχα πατήσει του κόσμου τις ακαθαρσίες και τις λάσπες και ένιωθα τόσο βρώμικη όσο ποτέ!
Η επιλογή του ξενοδοχείου ήταν εξαιρετική δεδομένων των συνθηκών γιατί δε θα άντεχα στη παρούσα φάση να αντικρύσω ένα βρώμικο δωμάτιο.http://www.meradengrand.com/
Μπάνιο επειγόντως με τον ξεναγό να περιμένει καρτερικά στο λόμπι όπου ένα ας το πούμε χριστουγεννιάτικο δέντρο προσπαθούσε να δώσει εορταστική ατμόσφαιρα!
Στη συνέχεια ο καλός ο οδηγός ξέρει κι άλλο μονοπάτι!
Μας άφησε κάπου κοντά στο κέντρο και συνεχίσαμε με τα πόδια να περπατάμε στα στενά με τον ξεναγό να μας εξηγεί και να απαντά στον καταιγισμό ερωτήσεων.
Από κάποιο σημείο και μετά απαγορεύεται η διέλευση οχημάτων άλλωστε τα δρομάκια γίνονται θεόστενα.Ένας αστυνομικός για να εξασφαλίσει την τάξη στεκόταν μπροστά στην πινακίδα και χτύπαγε μ’ένα ξύλο όποιον τόλμαγε να πλησιάσει.Μείναμε με το στόμα ανοικτό,χτύπαγε στο ψαχνό στη κυριολεξία και κανείς δε διαμαρτυρόταν.Ρωτάμε τον ξεναγό για να πάρουμε την αποστομωτική απάντηση ότι αν δεν τους χτυπήσει δε πρόκειται να σεβαστούν την πινακίδα οπότε δεν υπάρχει άλλος τρόπος να διαφυλάξουν τη σωματική ακεραιότητα των πεζών!!!
Το έβρισκε απολύτως φυσιολογικό!!!
Στα στενά της παλιάς πόλης επικρατούσε το αδιαχώρητο,οι ζητιάνοι είχανε πάρει τη θέση τους κατά μήκος του κεντρικού δρόμου που οδηγούσε στο Dasaswamedh Ghat όπου κάθε απόγευμα στις 7 πραγματοποιείται η κυρίως ganga aarti,τελετή προσευχής για τον ποταμό Γάγγη.
Το γκατ αυτό είναι το πιο πολύχρωμο και πολυφωτογραφημένο γκατ.Πήρε το ονομά του από το γεγονός ότι ο θεός Brahma θυσίασε(medh) εδώ 10(das) άλογα(aswa).
Όταν φτάσαμε εμείς πλήθος κόσμου είχε ήδη πάρει τη θέση του για να παρακολουθήσει την τελετή,ο ξεναγός μας έβαλε μπροστά σε δύο καρέκλες που έφερε για μας αλλά αισθάνθηκα κάπως άσχημα που όλοι καθόντουσαν στα σκαλιά και του ζήτησα να πάμε κι εμείς εκεί.
Μου είπε ότι είμαστε καλεσμένοι του και στην Ινδία τους καλεσμένους τους τιμούν με κάθε τρόπο κι επειδή ήθελε να τη δούμε όσο καλύτερα γινόταν και να μας εξηγεί τα τεκταινόμενα από κοντά καθίσαμε ολίγον διστακτικά.
Αν και φοβόμουν ότι η τελετή θα είναι κάπως παράσταση τελικά διαπίστωσα ότι ο κόσμος συμμετέχει πολύ ενεργά τραγουδώντας και χτυπώντας καμπανάκια και γενικά οι στιγμές είναι έντονες έως και ανατριχιαστικές!
Παρ’ότι ο Γάγγης είναι ο πιο μολυσμένος ποταμός του κόσμου με σκουπίδια,μισοκαμμένα πτώματα και κουφάρια ζώων να επιπλέουν στην επιφανειά του είναι αδιαμφισβήτητα και από τους πιο γοητευτικούς.Το ηλιοβασίλεμα κατά τη διάρκεια της τελετής δίπλα στον Γάγγη είναι από τα ωραιότερα θεάματα που έχω δει στη ζωή μου όπως και η ανατολή που είδαμε το επόμενο πρωί!
Μετά την τελετή θελήσαμε να περπατήσουμε κατά μήκος των γκατ αλλά ο ξεναγός μας απέτρεψε γιατί δεν είναι η καλύτερη ώρα όταν έχει σκοτεινιάσει και το πόσο δίκιο είχε θα το ανακαλύπταμε την επόμενη μέρα μόνοι μας.
Αντ’αυτού περπατήσαμε στην αγορά,μας έδειξε το streetfood που προτιμά αλλά δε μας άφησε να φάμε γιατί μας είπε γελώντας ότι δε θέλει να συνεχίσουμε τη ξενάγηση στο νοσοκομείο!Πήγαμε ακόμη και σε μια χριστιανική καθολική εκκλησία στα πλαίσια μιας συζήτησης που κάναμε για τις θρησκείες που συνυπάρχουν στο Βαρανάσι αλλά και σε ολόκληρη την Ινδία.Θέλησε να μάθει για το χριστιανισμό και συγκρίναμε πολλές θρησκευτικές πρακτικές βλέποντας τελικά πως οι θρησκείες έχουν πάρα πολλά κοινά εφ’όσον όλες πηγάζουν από την ίδια την ανάγκη του ανθρώπου να πιστέψει σε κάτι ανώτερο και βαθύτερο.Μας είπε ότι όλα τα είδη θρησκειών συνυπάρχουν αρμονικά στο Βαρανάσι με κυρίαρχο τον Ινδουισμό και τον Βουδισμό που δεν θεωρείτε βέβαια θρησκεία αλλά τρόπος ζωής,εκτός από τον Μουσουλμανισμό που έχει δημιουργήσει τρομερά προβλήματα στην πόλη.Υπάρχουν κρυφές συγκρούσεις ακόμη και σήμερα ενώ πριν λίγα χρόνια είχε γίνει κι ο ίδιος μάρτυρας της τρομοκρατικής ενέργειας από Μουσουλμάνους την ώρα που διαδραματιζόταν η aarti με αποτέλεσμα να σκοτωθεί και να τραυματιστεί αρκετός κόσμος και τουρίστες.
Απολαμβάναμε τόσο πολύ τη βόλτα και τη συζήτηση μαζί του που πέρασε η ώρα χωρίς να το καταλάβουμε.Όταν τον ρωτήσαμε που να φάμε μας συμβούλευσε να προτιμήσουμε το ξενοδοχείο μας ή κάποιο άλλο καλό ξενοδοχείο της περιοχής που μέναμε γιατί τα εστιατόρια στο κέντρο ή δίπλα στα γκατς που βρίσκονται κυρίως σε guesthouses χρησιμοποιούν για το μαγείρεμα νερό από τον Γάγγη που δεν είναι ότι καλύτερο για τα ευαίσθητα στομάχια των δυτικών τουριστών.
Οπότε επιστρέψαμε παρέα με τον Ringo στο ξενοδοχείο και δώσαμε ραντεβού στις 4μιση το πρωί για την βόλτα στον Γάγγη.
Καταπληκτική εισαγωγή Villi!!!! Περιμένω με αγωνία τη συνέχεια!!!
