villi
Member
- Μηνύματα
- 1.088
- Likes
- 2.792
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2
- Δελχί
- Udaipur
- Udaipur συνέχεια
- Ranakpur-Jodhpur
- Bishnoi villages-Sam Sand Dunes
- Jaisalmer
- Bikaner-Karni Mata Temple
- Pushkar
- Pushkar συνέχεια… & Jaipur
- Jaipur συνέχεια…
- Fatehpur Sikri – Agra
- Jhansi-Kajhuraho
- Khajuraho συνέχεια…
- Varanasi
- Varanasi συνέχεια Νο1
- Sarnath
- Varanasi συνέχεια Νο2
- Delhi ξανά
- Delhi τελευταία μέρα…
- Απολογισμός
RANAKPUR–JODHPUR
Αναχωρούμε από την όμορφη Udaipur με τις καλύτερες αναμνήσεις με αρχικό προορισμό τη Ranakpur και τελικό προορισμό τη Jodhpur.Η διαδρομή μέχρι τη Ranakpur, η οποία βρίσκεται απομονωμένη στους πρόποδες των Aravalli λόφων,πολύ όμορφη με αρκετό πράσινο και πολλά μαιμουδάκια που τρέχουν σε μπουλούκια στους δρόμους κι ανεβαίνουν κάθε τόσο στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου!
Εδώ επισκεφτήκαμε ένα από τα ωραιότερα συμπλέγματα Τζαινιστικών ναών.
O Τζαϊνισμός ή Ζαϊνισμός αποτελεί Θρησκεία που προέρχεται από την Ινδία και ιδρυτής της φέρεται ο Ρισάμπα θεωρούμενος ως μία μορφή των μετεμψυχώσεων
του Βισνού,το έργο του οποίου συνεχίσθηκε από τους 23 διαδόχους του, των Tirthankara.Κατά μία δε παράδοση ο προτελευταίος αυτών υπήρξε σύγχρονος του «Σακιαμούνι» (Βούδα).
Ο κύριος και μεγαλύτερος ναός είναι ο Chaumukha Mandir αφιερωμένος στον Adinath,ένα είδος Βούδα με αστέρι στο στέρνο και διαφορετική στάση χεριών από τον κλασσικό.
Στο εσωτερικό δεν επιτρέπονται τα παππούτσα φυσικά αλλά ούτε και οι κάλτσες,τα δερμάτινα είδη όπως ζώνες,μπουφάν κλπ,,οι κάμερες,τα κινητά αλλά ούτε και οι γυναίκες σε έμμηνο ρύση.Μία φύλακας βρίσκεται εκεί για να ενημερώσει τις κυρίες!Επίσης η είσοδος για του μη-Τζαινιστές είναι στις 12.
Ο ναός είναι ο εντυπωσιακότερος που είδαμε σε όλο το ταξίδι με 29 διαφορετικές αίθουσες,80 θόλους και 1444 πυλώνες!
Το σύμπλεγμα συμπληρώνουν δύο ακόμη ναοί αφιερωμένοι στον Neminath και στον Parasnath καθώς και ο κοντινός Ναός του Ήλιου.Ένα χιλιόμετρο από το βασικό σύμπλεγμα βρίσκεται ο ναός Amba Mata.
Συνεχίζουμε για την μπλε πόλη όπου φτάνοντας η κίνηση είναι απίστευτη.Ο οδηγός προτείνει να πάμε κατευθείαν στο φρούριο Mehrangarh γιατί η ώρα ήταν ήδη περασμένη και να αφήσουμε το check-in για το βράδυ.
Το φρούριο αυτό είναι από τα εντυπωσιακότερα στην Ινδία,στέκεται πάνω σ’ένα βράχο.Οι πολεμίστρες έχουν από 6 έως 36 μέτρα ύψος και τα υλικά κατασκευής του προέρχονται από τον ίδιο το βράχο κάνοντας το να μοιάζει σα να΄χει ξεπηδήσει φυσικά μέσα απ’αυτόν.Η είσοδος είναι από την νεότερη πύλη Jaipol, διαβαίνουμε την παλαιότερη πύλη Dodh Kangra Pol στην οποία ακόμη και σήμερα είναι εμφανή τα σημάδια από 1808 κανονιές και καταλήγουμε στους κήπους της Chokelao Bagh.
Με τα ακουστικά στ’αυτιά ακούγοντας την σαγηνευτική μουσική υπόκριση και τις διηγήσεις του ηχογραφημένου ξεναγού περιδιαβαίνουμε τους χώρους του φρουρίου και χανόμαστε στην ιστορία και στους μύθους.Η θέα της πόλης από τις πολεμίστρες είναι αχτύπητη!
Στο μουσείο έχει πολλά και ενδιαφέροντα αλλά η πιο ενδιαφέρουσα ήταν η συλλογή φωτογραφιών ενός γνωστού φωτογράφου(όνομα δε συγκράτησα) από τη φυλή Bishnoi.Απίστευτα φωτογραφικά ντοκουμέντα πλαισιωμένα με πληροφορίες για τη ζωή,τα πιστεύω τους,την ιστορία τους!Αρχίσαμε να ανυπομονούμε ακόμη περισσότερο για την αυριανή επίσκεψη στα χωριά τους.
Μετά το φρούριο σειρά είχε το Jaswant Thada,ένα κενοτάφιο από λευκό μάρμαρο στη μνήμη του Μαχαραγιά Jaswant Singh II.Η θέση του απέναντι από το φρούριο,πάνω από μια μικρή λίμνη με θέα την πόλη το κάνει ιδανικό σημείο για ηλιοβασίλεμα!
Κι αφού ο ήλιος έδυσε χαρίζοντας μας ένα από τα ωραιότερα ηλιοβασιλέματα της ζωής μας κατευθυνόμαστε στο ξενοδοχείο μας.
Ακριβώς δίπλα στον Clock Tower και στη Sadar Market,στο κέντρο δηλαδή της πόλης αλλά απόλυτα ήσυχο χάρις τη εσωτερική αυλή του,πρόκειται για ένα
ανακαινισμένο πανέμορφο χαβέλι με πεντακάθαρα παραδοσιακά δωμάτιαhttp://www.haveliinnpal.com/.
Τακτοποιούμαστε και ξεχυνόμαστε στην αγορά περνώντας το ψηλό ρολόι που στις δόξες του πρέπει να ήταν ακόμη πιο εντυπωσιακό.
Η αγορά απευθύνεται περισσότερο σε ντόπους γι’αυτό και οι οχλήσεις ήταν ελάχιστες.Στο μόνο κατάστημα που μπήκαμε ήταν ένα με σάρι και πασμίνες όπου γνωρίσαμε ένα τρομερό τύπο και κάναμε μια πολύ ωραία συζήτηση.Δεν ήταν σαν τους άλλους καταστηματάρχες που πούλαγαν φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες,μας είπε την αλήθεια για τις περίφημες ΄΄πασμίνες΄΄ που πουλούνται σε όλες τις γωνιές του Ρατζαστάν 40 και 50 ευρώ και δεν είναι παρά φτηνές απομιμήσεις βισκόζ τις οποίες βρήκα στο Δελχί 2 και 3 ευρώ!Παντού μα παντού μου δείχνανε τα ίδια λέγοντας μου πως πρόκειται για αυθεντική πασμίνα.
Όπως μου είπε λοιπόν οι αυθεντικές κοστίζουν 150ε και δεν τις πουλά κανείς παρά μόνο ακριβά καταστήματα στην πρωτεύουσα ή στο κρατίδιο Κασμίρ.
Ήταν πολύ ενημερωμένος σχετικά με την κρίση στην νότια Ευρώπη γιατί οι καλύτεροι πελάτες του παλιότερα ήταν οι Έλληνες,οι Πόρτογάλοι και οι Ισπανοί.
Κάποτε οι Ελληνίδες κάνανε το μεγαλύτερο τζίρο μας είπε αλλά εδώ και μια πενταετία δε βλέπουν κανέναν Έλληνα πια.
Μας έδειξε πολύ ωραία πράγματα,υφάσματα,σάρι και λίγες πλεκτές μαντίλες που είχε από το λαιμό του γιακ που πραγματικά και μόνο που το άγγιζες καταλάβαινες τη διαφορά.Δε μας πίεσε καθόλου αλλά πραγματικά μετάνιωσα που δεν πήρα κάτι γιατί πουθενά αλλού δε βρήκα τόσο ωραία πράγματα κι έναν άνθρωπο ειλικρινή!
Η βραδιά έκλεισε με ένα υπέροχο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου μας,το Indique με φοβερή θέα στο φωταγωγημένο φρούριο,την πόλη και το επίσης φωταγωγημένο UmaidBhawanPalace.
To πρωινό ήταν επίσης πολύ καλό με ένα ζεστό μασάλα τσάι με φόντο τι άλλο το φρούριο!
Αν και η πόλη δεν είναι και τόσο ενδιαφέρουσα όσο άλλες στο Ρατζαστάν η διαμονή ήταν τόσο καλή που λυπόμουν που έπρεπε να φύγω.Μας περίμεναν όμως τα χωριά Bishnoiκαι η έρημος Tar οπότε η λύπη αντικαταστάθηκε από την προσμονή…
Αναχωρούμε από την όμορφη Udaipur με τις καλύτερες αναμνήσεις με αρχικό προορισμό τη Ranakpur και τελικό προορισμό τη Jodhpur.Η διαδρομή μέχρι τη Ranakpur, η οποία βρίσκεται απομονωμένη στους πρόποδες των Aravalli λόφων,πολύ όμορφη με αρκετό πράσινο και πολλά μαιμουδάκια που τρέχουν σε μπουλούκια στους δρόμους κι ανεβαίνουν κάθε τόσο στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου!
Εδώ επισκεφτήκαμε ένα από τα ωραιότερα συμπλέγματα Τζαινιστικών ναών.
O Τζαϊνισμός ή Ζαϊνισμός αποτελεί Θρησκεία που προέρχεται από την Ινδία και ιδρυτής της φέρεται ο Ρισάμπα θεωρούμενος ως μία μορφή των μετεμψυχώσεων
του Βισνού,το έργο του οποίου συνεχίσθηκε από τους 23 διαδόχους του, των Tirthankara.Κατά μία δε παράδοση ο προτελευταίος αυτών υπήρξε σύγχρονος του «Σακιαμούνι» (Βούδα).
Ο κύριος και μεγαλύτερος ναός είναι ο Chaumukha Mandir αφιερωμένος στον Adinath,ένα είδος Βούδα με αστέρι στο στέρνο και διαφορετική στάση χεριών από τον κλασσικό.
Στο εσωτερικό δεν επιτρέπονται τα παππούτσα φυσικά αλλά ούτε και οι κάλτσες,τα δερμάτινα είδη όπως ζώνες,μπουφάν κλπ,,οι κάμερες,τα κινητά αλλά ούτε και οι γυναίκες σε έμμηνο ρύση.Μία φύλακας βρίσκεται εκεί για να ενημερώσει τις κυρίες!Επίσης η είσοδος για του μη-Τζαινιστές είναι στις 12.
Ο ναός είναι ο εντυπωσιακότερος που είδαμε σε όλο το ταξίδι με 29 διαφορετικές αίθουσες,80 θόλους και 1444 πυλώνες!
Το σύμπλεγμα συμπληρώνουν δύο ακόμη ναοί αφιερωμένοι στον Neminath και στον Parasnath καθώς και ο κοντινός Ναός του Ήλιου.Ένα χιλιόμετρο από το βασικό σύμπλεγμα βρίσκεται ο ναός Amba Mata.
Συνεχίζουμε για την μπλε πόλη όπου φτάνοντας η κίνηση είναι απίστευτη.Ο οδηγός προτείνει να πάμε κατευθείαν στο φρούριο Mehrangarh γιατί η ώρα ήταν ήδη περασμένη και να αφήσουμε το check-in για το βράδυ.
Το φρούριο αυτό είναι από τα εντυπωσιακότερα στην Ινδία,στέκεται πάνω σ’ένα βράχο.Οι πολεμίστρες έχουν από 6 έως 36 μέτρα ύψος και τα υλικά κατασκευής του προέρχονται από τον ίδιο το βράχο κάνοντας το να μοιάζει σα να΄χει ξεπηδήσει φυσικά μέσα απ’αυτόν.Η είσοδος είναι από την νεότερη πύλη Jaipol, διαβαίνουμε την παλαιότερη πύλη Dodh Kangra Pol στην οποία ακόμη και σήμερα είναι εμφανή τα σημάδια από 1808 κανονιές και καταλήγουμε στους κήπους της Chokelao Bagh.
Με τα ακουστικά στ’αυτιά ακούγοντας την σαγηνευτική μουσική υπόκριση και τις διηγήσεις του ηχογραφημένου ξεναγού περιδιαβαίνουμε τους χώρους του φρουρίου και χανόμαστε στην ιστορία και στους μύθους.Η θέα της πόλης από τις πολεμίστρες είναι αχτύπητη!
Στο μουσείο έχει πολλά και ενδιαφέροντα αλλά η πιο ενδιαφέρουσα ήταν η συλλογή φωτογραφιών ενός γνωστού φωτογράφου(όνομα δε συγκράτησα) από τη φυλή Bishnoi.Απίστευτα φωτογραφικά ντοκουμέντα πλαισιωμένα με πληροφορίες για τη ζωή,τα πιστεύω τους,την ιστορία τους!Αρχίσαμε να ανυπομονούμε ακόμη περισσότερο για την αυριανή επίσκεψη στα χωριά τους.
Μετά το φρούριο σειρά είχε το Jaswant Thada,ένα κενοτάφιο από λευκό μάρμαρο στη μνήμη του Μαχαραγιά Jaswant Singh II.Η θέση του απέναντι από το φρούριο,πάνω από μια μικρή λίμνη με θέα την πόλη το κάνει ιδανικό σημείο για ηλιοβασίλεμα!
Κι αφού ο ήλιος έδυσε χαρίζοντας μας ένα από τα ωραιότερα ηλιοβασιλέματα της ζωής μας κατευθυνόμαστε στο ξενοδοχείο μας.
Ακριβώς δίπλα στον Clock Tower και στη Sadar Market,στο κέντρο δηλαδή της πόλης αλλά απόλυτα ήσυχο χάρις τη εσωτερική αυλή του,πρόκειται για ένα
ανακαινισμένο πανέμορφο χαβέλι με πεντακάθαρα παραδοσιακά δωμάτιαhttp://www.haveliinnpal.com/.
Τακτοποιούμαστε και ξεχυνόμαστε στην αγορά περνώντας το ψηλό ρολόι που στις δόξες του πρέπει να ήταν ακόμη πιο εντυπωσιακό.
Η αγορά απευθύνεται περισσότερο σε ντόπους γι’αυτό και οι οχλήσεις ήταν ελάχιστες.Στο μόνο κατάστημα που μπήκαμε ήταν ένα με σάρι και πασμίνες όπου γνωρίσαμε ένα τρομερό τύπο και κάναμε μια πολύ ωραία συζήτηση.Δεν ήταν σαν τους άλλους καταστηματάρχες που πούλαγαν φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες,μας είπε την αλήθεια για τις περίφημες ΄΄πασμίνες΄΄ που πουλούνται σε όλες τις γωνιές του Ρατζαστάν 40 και 50 ευρώ και δεν είναι παρά φτηνές απομιμήσεις βισκόζ τις οποίες βρήκα στο Δελχί 2 και 3 ευρώ!Παντού μα παντού μου δείχνανε τα ίδια λέγοντας μου πως πρόκειται για αυθεντική πασμίνα.
Όπως μου είπε λοιπόν οι αυθεντικές κοστίζουν 150ε και δεν τις πουλά κανείς παρά μόνο ακριβά καταστήματα στην πρωτεύουσα ή στο κρατίδιο Κασμίρ.
Ήταν πολύ ενημερωμένος σχετικά με την κρίση στην νότια Ευρώπη γιατί οι καλύτεροι πελάτες του παλιότερα ήταν οι Έλληνες,οι Πόρτογάλοι και οι Ισπανοί.
Κάποτε οι Ελληνίδες κάνανε το μεγαλύτερο τζίρο μας είπε αλλά εδώ και μια πενταετία δε βλέπουν κανέναν Έλληνα πια.
Μας έδειξε πολύ ωραία πράγματα,υφάσματα,σάρι και λίγες πλεκτές μαντίλες που είχε από το λαιμό του γιακ που πραγματικά και μόνο που το άγγιζες καταλάβαινες τη διαφορά.Δε μας πίεσε καθόλου αλλά πραγματικά μετάνιωσα που δεν πήρα κάτι γιατί πουθενά αλλού δε βρήκα τόσο ωραία πράγματα κι έναν άνθρωπο ειλικρινή!
Η βραδιά έκλεισε με ένα υπέροχο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου μας,το Indique με φοβερή θέα στο φωταγωγημένο φρούριο,την πόλη και το επίσης φωταγωγημένο UmaidBhawanPalace.
To πρωινό ήταν επίσης πολύ καλό με ένα ζεστό μασάλα τσάι με φόντο τι άλλο το φρούριο!
Αν και η πόλη δεν είναι και τόσο ενδιαφέρουσα όσο άλλες στο Ρατζαστάν η διαμονή ήταν τόσο καλή που λυπόμουν που έπρεπε να φύγω.Μας περίμεναν όμως τα χωριά Bishnoiκαι η έρημος Tar οπότε η λύπη αντικαταστάθηκε από την προσμονή…
Καταπληκτική εισαγωγή Villi!!!! Περιμένω με αγωνία τη συνέχεια!!!
