Ινδία Ινδία...τα πάντα είναι πιθανά!

villi

Member
Μηνύματα
1.088
Likes
2.789

ΙΟΥΝΙΟΣ…πηγαινοέρχομαι βαριεστημένα στη δουλειά περιμένοντας να φτάσει η καλοκαιρινή μου άδεια.Ανυπομονώ δε λέω για τις καλοκαιρινές διακοπές στη Μυτιλήνη,έχω κανονίσει και μια εξόρμηση στα παράλια της γείτονος χώρας αλλά ακόμη τρώγομαι. Πέρασαν 3 χρόνια από το τελευταίο εκτός Ευρώπης ταξίδι μου και είχα αρχίσει να βαριέμαι τους καθεδρικούς.Βάζω κάτω τα οικονομικά να δω τι μπορεί να προκύψει.Έχω στο μυαλό ένα σαφάρι εδώ και μια πενταετία αλλά δε το βλέπω και πάλι να κάθεται,πολλά τα γρόσια.Ξανακοιτάζω προς Ασία μεριά,έχω και το κόλλημα εδώ που τα λέμε.Δύο είναι οι προορισμοι που μου κλείνουν το μάτι Βιετνάμ και Ινδία.Αρχίζω να τσεκάρω αεροπορικά εισιτήρια.Για το Βιετνάμ στο θεό οπότε απορρίπτεται,για Δελχί κάτι γίνεται.Πιθανός χρόνος ταξιδιού κοντά στις γιορτές των Χριστουγέννων.Θα πάρω άδεια?Άντε και το κλείνω το αεροπορικό θα έχω λεφτά για τα υπόλοιπα?Θα χρεωκοπήσει η χώρα?Θα καταστραφεί το σύμπαν?
Για να μην υποστώ εγκεφαλικό κάνω προκράτηση σε μια αεροπορική που μου δίνει το δικαίωμα να αποφασίσω μέχρι τέλος Σεπτέμβρη και να το πληρώσω ή να το ακυρώσω.Οκ σκέφτομαι γυρνάω από τις διακοπές και βλέπουμε.

ΙΟΥΛΙΟΣ…Στη δουλειά και πάλι πήζω,άντε 5 και σήμερα για να με χτυπήσει το αεράκι του Αιγαίου να συνέλθω.Την ανία σπάει τηλέφωνο από τον σύντροφο και συνταξιδιώτη μου χρόνια τώρα που μόλις έπεσε το μάτι του σε μια προσφορά της Lufthansa αλλά μόνο για δυο μέρες στα 480.Είσαι καλά του απαντώ,να σκάσουμε ένα χιλιάρικο 5 μέρες πριν τις διακοπές και να ζω 6 μήνες με την αγωνία.Η τώρα ή ποτέ μου απαντά κι ότι βρέξει ας κατεβάσει,θα τα βάλω στην κάρτα οπότε θα πληρώσουμε αργότερα.Με μισή καρδιά λέω ναι και πριν προλάβω να το κλείσω μου πετάει και το καλύτερο…βάλε 18 μέρες άδεια πάμε που πάμε να αξίζει.Α τώρα τα πιάσαμε τα λεφτά μας!
Αρχίζω να μηχανεύομαι τρόπους ζητιανιάς άδειας.Ξέρετε κάπου πρέπει να πάω και θα ήθελα…Τα Χριστούγεννα???Ποιος ζει ποιος πεθαινει!Κάτσε να γυρίσουν όλοι το Σεπτέμβρη και βλέπουμε.Από τη μύτη θα μου βγουν οι διακοπές…

ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ…Και αφού όλοι γύρισαν και αφού τα αεροπορικά μετά κόπων και βασάνων πληρώθηκαν ξανακάνω κρούση για την άδεια.Θυμάστε που σας είχα πει πως κάπου θα πάω και χρειάζομαι μέρες που έχω και πολλές δηλαδή αλλά να…τις θέλω μαζεμένες και…Που θα πας??? Εεεε…Ινδία. Τι???Πως σου΄ρθε??? Εεεε ας μη το κάνουμε θέμα μιας που έχω και τα αεροπορικά ξέρετε… Καλά,καλά αφού τα πλήρωσες τι να γίνει!Μου έφυγε το ένα βάρος!
Εντωμεταξύ είχα κάνει και τις ερευνές μου και είχα καταλήξει σε πρόγραμμα και ταξιδιωτικό γραφείο που θα αναλάμβανε να μου το υλοποιήσει.Η πρώτη σκέψη ήταν να πάμε τελείως ανεξάρτητα αλλά αφενός οι μέρες ήταν λίγες αφετέρου το πρόγραμμα απαιτητικό.Χρειαζόμουν 11 διαφορετικά ξενοδοχεία,3 εσωτερικές πτήσεις και ένα τρένο.Ο Δεκέμβρης θεωρείτε τοπ μήνας τουρισμού και φοβήθηκα ότι θα χρειαζόταν αρκετό επι τόπου ψάξιμο οπότε και χάσιμο χρόνου.Οι φόβοι μου δεν επιβεβαιώθηκαν.Στις περισσότερες περιοχές ψάχναμε το δυτικό τουρίστα με το δίκανο.Χώρος στα ξενοδοχεία άπλετος,μόνο τα αεροπλάνα ήταν και τα τρία γεμάτα…με Ινδούς!
Το κόστος του ταξιδιού ανήλθε στα 820 ευρώ το άτομο για 17 μέρες περίπου για 3 και 4 αστέρων ξενοδοχεία,οδηγό κάθε μέρα όλη μέρα,ξεναγό στο Βαρανάσι,όλες οι είσοδοι σε μουσεία,βαρκάδες,καμηλοσαφάρι,ελέφαντες κλπ,3 εσωτερικές πτήσεις και ένα τρένο.Τα ξενοδοχεία θα σας τα αναφέρω μαζί με την κριτική μου ξεχωριστά σε κάθε κεφάλαιο.Το πρακτορείο ήταν το getsholidays με έδρα το Δελχί και αν εξαιρέσεις κάποια μικρά λάθη συννενόησης με τους τοπικούς αντιπροσώπους τους έμεινα απόλυτα ευχαριστημένη καθώς η τιμή του ήταν μακράν η καλύτερη από όλες τις προσφορές και οι απαντήσεις τους πάντα γρήγορες.Αυτό που συνιστώ σε όλους όσους σκοπέυουν να ταξιδέψουν με ινδικό πρακτορείο είναι να ελέγχετε καλά το πρόγραμμα που σας προτείνουν όπως και τι συμπεριλαμβάνεται στην τιμή γιατί το τηρούν πιστά και ότι δεν αναφέρεται στο πρόγραμμα θεωρείτε έξτρα.Και δεν εννοώ τα χονδρικά δηλαδή πτήσεις,ξενοδοχεία αλλά πχ θέλετε μεταξύ Udaipur και Jodhpur να επισκεφτείτε τη Ranakpur πρέπει να το πείτε να το γράφει το πρόγραμμα γιατί ο οδηγός δε θα μπορεί να σταματήσει ή να κάνει παράκαμψη.Μέσα στις πόλεις υπάρχει περισσότερη ευελιξία.

13 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ…Στη δουλειά και πάλι,τρώω τα νύχια από την αγωνία,ζητάω δειλά ένα δύωρο γιατί έχω πτήση στις 1μιση θυμάστε? Α ναι σήμερα φεύγεις,ε?Κανένα νερό πήρες? Οχι γιατί? Το δικό τους εμφιαλωμένο δεν πίνετε μου’πε μια γνωστή.
Σοβαρά?Ε τότε να πάρω.11 η ώρα και φέυγω τρεχάτη για το σούπερ μάρκετ.Αγοράζω 12 μισόλιτρα Ζαγόρι 16 λεπτά το ένα.Δε βαριέσαι ας υπάρχουν.Τρέχω σα τρελή με τις σακούλες στο σημείο που δώσαμε ραντεβού με τον σύντροφο,με περιμένει ήδη με τις βαλίτσες φορτωμένες στο αυτοκίνητο.Τι είναι αυτά?Νερό!Δεν είσαι καλά κοριτσάκι μου!Επίσης πήρα ένα κιλό φυστίκια Αιγίνης που μας έδωσε η μαμά σου και 2 πεινιρλί για το δρόμο!Είναι σοβαρή η περιπτωσή σου μου απαντά και γκαζώνει γιατί αργήσαμε…

Παρκάρουμε,μοιράζουμε τα νερά στις βαλίτσες και τρεχάτοι πάμε για το τσεκ ιν.Όλα καλά,έχουμε και χρόνο για ένα καφέ και το πεινιρλί.Είδες που έπιασε τόπο?Όχι για να με λες τρελή!Σύντομα βρισκόμαστε στο γεμάτο αεροπλάνο της Lufthansa με πρώτη στάση το Μόναχο.Σημειωτέων ότι 4 μέρες πριν στο Μόναχο επικρατούσε θεομηνεία,όλοι θα θυμάστε την κακοκαιρία με θυελλώδεις ανέμους και καταρρακτώδεις βροχές που σάρωσε την Βόρεια Ευρώπη,με πάρα πολλές ακυρώσεις και αμέτρητες καθυστερήσεις.Ευτυχώς σήμερα ο αέρας είχε κοπάσει και η πτήση ήταν στην ώρα της και χωρίς σκαμπανευάσματα.Το αεροδρόμιο του Μονάχου μου άρεσε περισσότερο από της Φρανκφούρτης που έχω επισκεφτεί δις στο παρελθόν και θα ξαναεπισκεφτόμουν στην επιστροφή.Οι 4 ώρες βέβαια μου φάνηκαν αιώνας αλλά λίγο από δω λίγο από κει πέρασαν και να’μαστε στην επιβίβαση μαζί με λίγους Γερμανούς και λοιπών εθνικοτήτων τουρίστες και πολλούς μα πάρα πολλούς Ινδούς και τα αμέτρητα πιστιρίκια τους που μουρμούριζαν,ξεφώνιζαν και έκλαιγαν βαριεστημένα και κουρασμένα.Το αεροπλάνο σκέτος παιδότοπος γέμισε ασφυκτικά,τα κλάματα αυξήθηκαν καθώς το αεροπλάνο πήρε τον ανήφορο και παρ’ότι ήταν καθαρότατο και οι αεροσυνοδοί κατέβαλαν προσπάθεια να μας βολέψουν όσο καλύτερα μπορούσαν ένιωσα σα σαρδέλα ελαφρώς παστωμένη.Ο χώρος στα πόδια ήταν λιγότερος από το αεροσκάφος Αθήνα-Μόναχο κι αν έκανε να ξαπλώσει ο μπροστινός η οθόνη σου ερχότανε στη μούρη.Όλος παραδόξως το φαγητό ήταν μπόλικο και γευστικό,ινδικό έτσι για να μπαίνουμε στο κλίμα και το σέρβις όπως πάντα γρήγορο.Αφού είδα μια κωμωδία που ήθελα από καιρό να νοικιάσω και τα κλάματα καταλάγιασαν αισθητά,έβαλα τις λατρεμένες ωτασπίδες και βολεύτηκα όσο ήταν δυνατό.Ξύπνησα από την ανακοίνωση για σερβίρισμα πρωινού και το απότομο άναμμα του φωτός.Βρισκόμασταν στα σύνορα με Πακιστάν και σε καμιά ώρα θα αντικρίζαμε το Δελχί από ψηλά.Ο κόμπος που συνοδέυει κάθε ταξίδι στο άγνωστο εγκαταστάθηκε στο στομάχι μου κι ένας αναστεναγμός ανακούφισης βγήκε από τα εσώψυχά μου.Τα είχα καταφέρει!Παρ’όλες τις έγνοιες μου για τις μέλλουσες δυστυχίες που μπορεί να μας βρούν,παρ’όλα τα άγχη για τα οικονομικά μας που δυσχεραίνουν μέρα με τη μέρα… τα είχα καταφέρει και δεν σκεφτόμουν τίποτα πια.Ήθελα να ζήσω την πραγματικότητα εδώ σα να΄ναι η τελευταία μου μέρα στη γη.
Όταν πια φάνηκε το Δελχί με τις πολυκατοικίες από τη μια και τις παράγκες από την άλλη κατάλαβα ότι εδώ σ’αυτή τη χώρα θα ζήσω μια διαφορετική πραγματικότητα!

 

ggonholidays

Member
Μηνύματα
574
Likes
1.164
Ονειρεμένο Ταξίδι
Νησιά Γκαλαπάγκος
:clap:Καταπληκτική εισαγωγή Villi!!!! Περιμένω με αγωνία τη συνέχεια!!!
 

underwater

Member
Μηνύματα
2.703
Likes
11.142
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ανταρκτική
Μία ιστορία που ήλπιζα ότι θα εμφανιστεί και με πολύ χαρά βλέπω ότι όντως εμφανίστηκε! Περιμένω εναγωνίως τη συνέχεια! :)
 

villi

Member
Μηνύματα
1.088
Likes
2.789
Ευχαριστώ πολύ κορίτσια για την ενθάρυνση!Το ταξίδι θα είναι μακρύ,είμαι και πολυλογού...ελπίζω να μη σας κουράσω στη συνέχεια.Θέλω να γράψω όσες λεπτομέρειες μπορώ και πιστεύω ότι θα βοηθήσουν έναν επίδοξο ταξιδιώτη αλλά να σας μεταφέρω και λίγα απο τα τόσο πλούσια συναισθήματα που ένιωσα σάυτο το ταξίδι!Μείνετε συντονισμένοι...
 

villi

Member
Μηνύματα
1.088
Likes
2.789
7μιση το πρωί και ήδη ψάχνουμε για τις βαλίτσες μας στον κυλιόμενο διάδρομο.Πάντα με πιάνει ένα φόβος σε αυτό το σημείο ότι δε θα εμφανιστούν και πάντα τις ψάχνω με αγωνία.Σε αυτό το ταξίδι είχαμε πάρει από ένα σακίδιο πλάτης με είδη πρώτης ανάγκης σε περίπτωση που κάποια βαλίτσα δεν ακολουθούσε το δρόμο της και δύο ίδια τεράστια κόκκινα σακ βουαγιάζ με ροδάκια.Το ένα καταστράφηκε,το άλλο επέστρεψε αλλά είναι σίχαμα!

Οι βαλίτσες φάνηκαν στον ορίζοντα οπότε προχωρήσαμε στους ελέγχους και στη συνέχεια εξήλθαμε του αεροδρομίου ψάχνοντας το ταμπελάκι μας.Ένας ισχνός Ινδός αντιπρόσωπος του γραφείου μαζί με τον οδηγό μας υποδέχτηκαν και αφου μας έδωσε όλα τα έντυπα που θα χρειαζόμασταν για το υπόλοιπο ταξίδι μας συνόδευσε μέχρι το ξενοδοχείο.Οι πρώτες εικόνες,μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι,πολλή κίνηση,σκόνη και ζέστη.Αρχίζουμε να βγάζουμε ρούχα από πάνω μας και κάνω εδώ μια παρένθεση να σας γράψω για τα ρούχα που πήρα μαζί.Στην Ινδία τον Δεκέμβρη ζήσαμε και τις τέσσερις εποχές μέσα σε λίγες μέρες.Χρειάστηκαν κοντομάνικα μπλουζάκια,μακρυμάνικά μακό,φούτερ ζακέτες,λεπτές ζακετούλες,φουλάρια,ζεστό κασκόλ και ένα αμάνικο μπουφάν.Το αμάνικο μπουφαν θεωρώ πως ήταν η καλύτερη επιλογή καθώς το κρύο που είχε νωρίς το πρωί και αργά το βράδυ ήταν ανεκτό.

Φτάνουμε στο ξενοδοχείο Kingston park http://www.booking.com/hotel/in/kingston-park.html. Τα θετικά είναι η τοποθεσία του κοντά στην αγορά Karol Bagh,για μένα η καλύτερη στο Δελχί,κοντά σε μετρό για όποιον ενδιαφέρεται,ήσυχο και σχετικά μοντέρνο.Τα αρνητικά η έλλειψή φυσικού φωτός σε πολλά δωμάτια,η ελλιπής καθαριότητα και το κακό πρωινό.

Προσωπικά επειδή έχω τεράστιο θέμα με την καθαριότητα και στην Ινδία δοκιμάστηκε πολλές φορές η αντοχή μου κοιμόμουν σε υπνόσακο παντού, είχα πάρει detol για το μπάνιο,απολυμαντικά για τα χέρια,κατσαριδοκτόνο(ναι χρειάστηκε),μπόλικο χαρτι(στα ξενοδοχεία τα χαρτιά υγείας είναι μικροσκοπικά και λίγα) και τα φάρμακα που επίσης χρειάστηκαν ήταν γαστροπροστατευτικά δισκία, αντιδιαρροικά,δισκία για τη χλωρίδα του εντέρου και depon για τον πονοκέφαλο!Και μη σκεφτείτε ότι είμαι καμιά υστερική!Αν σηκώνατε το κάλυμμα και βλέπατε ένα μάτσο τρίχες στο μαξιλάρι θα ξαπλώνατε? Γι’αυτό αν δε πάτε σε 5άστερα πάρτε ένα υπνόσακο ιδίως το χειμώνα που πρέπει να χρησιμοποιήσετε την κουβέρτα που δεν έχει πλυθεί ποτέ!!!

Τακτοποιούμαστε λοιπόν και ο οδηγός ρωτάει αν θέλουμε να φύγουμε απευθείας για τα αξιοθέατα.Το ρωτάς δεν κρατιόμαστε!
 

strani

Member
Μηνύματα
138
Likes
64
Επόμενο Ταξίδι
ινδια
7μιση το πρωί και ήδη ψάχνουμε για τις βαλίτσες μας στον κυλιόμενο διάδρομο.Πάντα με πιάνει ένα φόβος σε αυτό το σημείο ότι δε θα εμφανιστούν και πάντα τις ψάχνω με αγωνία.Σε αυτό το ταξίδι είχαμε πάρει από ένα σακίδιο πλάτης με είδη πρώτης ανάγκης σε περίπτωση που κάποια βαλίτσα δεν ακολουθούσε το δρόμο της και δύο ίδια τεράστια κόκκινα σακ βουαγιάζ με ροδάκια.Το ένα καταστράφηκε,το άλλο επέστρεψε αλλά είναι σίχαμα!

Οι βαλίτσες φάνηκαν στον ορίζοντα οπότε προχωρήσαμε στους ελέγχους και στη συνέχεια εξήλθαμε του αεροδρομίου ψάχνοντας το ταμπελάκι μας.Ένας ισχνός Ινδός αντιπρόσωπος του γραφείου μαζί με τον οδηγό μας υποδέχτηκαν και αφου μας έδωσε όλα τα έντυπα που θα χρειαζόμασταν για το υπόλοιπο ταξίδι μας συνόδευσε μέχρι το ξενοδοχείο.Οι πρώτες εικόνες,μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι,πολλή κίνηση,σκόνη και ζέστη.Αρχίζουμε να βγάζουμε ρούχα από πάνω μας και κάνω εδώ μια παρένθεση να σας γράψω για τα ρούχα που πήρα μαζί.Στην Ινδία τον Δεκέμβρη ζήσαμε και τις τέσσερις εποχές μέσα σε λίγες μέρες.Χρειάστηκαν κοντομάνικα μπλουζάκια,μακρυμάνικά μακό,φούτερ ζακέτες,λεπτές ζακετούλες,φουλάρια,ζεστό κασκόλ και ένα αμάνικο μπουφάν.Το αμάνικο μπουφαν θεωρώ πως ήταν η καλύτερη επιλογή καθώς το κρύο που είχε νωρίς το πρωί και αργά το βράδυ ήταν ανεκτό.

Φτάνουμε στο ξενοδοχείο Kingston park http://www.booking.com/hotel/in/kingston-park.html. Τα θετικά είναι η τοποθεσία του κοντά στην αγορά Karol Bagh,για μένα η καλύτερη στο Δελχί,κοντά σε μετρό για όποιον ενδιαφέρεται,ήσυχο και σχετικά μοντέρνο.Τα αρνητικά η έλλειψή φυσικού φωτός σε πολλά δωμάτια,η ελλιπής καθαριότητα και το κακό πρωινό.

Προσωπικά επειδή έχω τεράστιο θέμα με την καθαριότητα και στην Ινδία δοκιμάστηκε πολλές φορές η αντοχή μου κοιμόμουν σε υπνόσακο παντού, είχα πάρει detol για το μπάνιο,απολυμαντικά για τα χέρια,κατσαριδοκτόνο(ναι χρειάστηκε),μπόλικο χαρτι(στα ξενοδοχεία τα χαρτιά υγείας είναι μικροσκοπικά και λίγα) και τα φάρμακα που επίσης χρειάστηκαν ήταν γαστροπροστατευτικά δισκία, αντιδιαρροικά,δισκία για τη χλωρίδα του εντέρου και depon για τον πονοκέφαλο!Και μη σκεφτείτε ότι είμαι καμιά υστερική!Αν σηκώνατε το κάλυμμα και βλέπατε ένα μάτσο τρίχες στο μαξιλάρι θα ξαπλώνατε? Γι’αυτό αν δε πάτε σε 5άστερα πάρτε ένα υπνόσακο ιδίως το χειμώνα που πρέπει να χρησιμοποιήσετε την κουβέρτα που δεν έχει πλυθεί ποτέ!!!

Τακτοποιούμαστε λοιπόν και ο οδηγός ρωτάει αν θέλουμε να φύγουμε απευθείας για τα αξιοθέατα.Το ρωτάς δεν κρατιόμαστε!
ετσι μπραβο παμε γερα!!βαλε μας στο κλιμα.....[ευχαριστω για τις πληροφοριες]
 

villi

Member
Μηνύματα
1.088
Likes
2.789
ΔΕΛΧΙ

Πριν ξεκινήσουμε την περιήγηση ζητάμε από τον οδηγό να μας βοηθήσει να βγάλουμε μια τοπική κάρτα sim.Αποδείχτηκε δύσκολη διαδικασία καθώς πια δεν βγάζουν κάρτες με την ίδια ευκολία που γινότανε παλιότερα.Χρειάστηκαν πολλά τηλέφωνα από τον οδηγό μιας και οι υπεύθυνοι της εταιρίας Idea που είναι δημοφιλής στην Ινδία δε μιλούσαν κατανοητά αγγλικά οπότε ανέλαβε ο οδηγός να συνεννοηθεί και να υπογράψει για μας.Εν τέλει η κάρτα ενεργοποιήθηκε στις 3 τα ξημερώματα και η οικονομία που κάναμε ήταν τεράστια.Η wind σε μήνυμα της με ενημέρωσε ότι η χρέωση είναι 7 ευρώ το λεπτό (!!!) και η διεθνής κλήση από την ινδική μου κόστιζε 20ρουπίες δηλαδή 25 λεπτά περίπου το λεπτό!

Κατευθυνόμαστε στο Παλιό Δελχί με πρώτη στάση το κόκκινο φρούριο Lal Qila.Πολύ εντυπωσιακό εξωτερικά φτιαγμένο από κόκκινες πέτρες όπως μαρτυρά και το ονομά του.
DSC04530.JPG

Εσωτερικά περνώντας την κύρια πύλη Lahore και το μικρό σκεπαστό bazaar περικλείονται διάφορα κτίσματα όπως το σπίτι των μουσικών NaubatKhana,το μουσείο μνήμης του πολέμου,τα Diwan-i-Am και Diwan-i-Khas που είναι χώροι δημοσίων και ιδιωτικών ακροάσεων αντίστοιχα,τα βασιλικά χαμάμ, το Μωβ τζαμί Moti Masjid,το KhasMahal που ήταν το παλάτι του Βασιλιά και το RangMahal που ήταν της συζύγου του.
DSC04509.JPG

DSC04513.JPG
DSC04527.JPG



Βγαίνοντας από την κεντρική πύλη ευθεία μπροστά βρίσκεται μια μεγάλη λεωφόρος η Chandni chowk με μαγαζάκια,πλήθος κόσμου και ρίκσο που ξεκουφαίνουν κάνοντας σλάλομ ανάμεσα στον κόσμο.Σε πολύ κοντινή απόσταση φαίνεται το μεγαλύτερο τζαμί της Ινδίας,JamaMasjid.Η δευτερη στάση μας για σήμερα,βγάζουμε παππουτσάκια στην είσοδο και μου δίνουν να φορέσω ένα μακρύ φόρεμα γιατί φόραγα παντελόνι έναντι αντιτίμου πάντα.
Στην Ινδία όλοι περιμένουν με το χέρι απλωμένο,παντού και πάντα.Στην αρχή λυπόμουν και μοιραζα τις ρουπίες σα καραμέλες αλλά στην πορεία μας κούρασε πάρα πολύ.Εκτός του βασικού εισιτηρίου που περιελάμβανε το πακέτο που είχαμε συμφωνήσει και το πλήρωνε ο οδηγός μας έπρεπε πάντα να πληρώνουμε έξτρα την κάμερα και τη φωτογραφική μηχανή,τους φύλακες των παππουτσιών,τους φυλακες των τσαντών όπου έπρεπε να την αφήσουμε απ’έξω,τα audio guide(ok εδώ το καταλαβαίνω) και χίλιους δυο άλλους που προσέφεραν διάφορες ‘’υποχρεωτικές’’ υπηρεσίες σε κάθε αξιοθέατο.
Πολύ εντυπωσιακό λοιπόν το τζαμί και τεράστιας χωρητικότητας αφού μπορεί να χωρέσει μέχρι και 25000 πιστούς!
DSC04566.JPG
Έναντι άλλου αντιτίμου(100ρουπίες~1,10ε) ανεβήκαμε στον μιναρέ αφού διασχίσαμε αρκετές και πολύ στενές σκάλες με την οδηγία του φρουρού να μην κοιτάω και να μην ακουμπάω με τα χέρια μου τους άντρες που κατεβαίνουν!!!Τους γυρναγά κι εγώ την πλάτη και προχωρούσα κολλώντας στον τοίχο.Η θέα τουλάχιστον αποζημείωσε την προσπαθειά μου να ανέβω ξυπόλυτη με τη μούρη στον τοίχο!
DSC04549.JPG
DSC04556.JPG



Πολύ κοντά βρίσκεται και η τρίτη στάση μας το Raj Ghat κοντά στις εκβολές του ποταμού Yamuna.Είναι το μνημείο για την τελετή καύσης του Μαχάτμα Γκάντι.Μπόλικο γκαζόν κι ένα ωραίο πάρκο περιβάλει το μνημείο.
DSC04536.JPG
DSC04534.JPG

Είναι ήδη 2 το μεσημέρι όταν παίρνουμε το δρόμο για το Νέο Δελχί.Εδώ το βιότικό επίπεδο εμφανώς ανεβασμένο και γενικά βλέποντας τα ωραία σπίτια και τους φαρδύς, γεμάτο πράσινο,δρόμους ξεχνάς ότι είσαι στην Ινδία.Διασχίζοντας τη λεωφόρο του Βασιλιά,Rajpath, όπου γίνεται η παρέλαση της ημέρας της Δημοκρατίας στις 26 Ιανουαρίου είδαμε πολλά κτίρια ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής επηρεασμένα από την Βρετανοκρατία με κορυφαία βέβαια την προεδρική κατοικία Rashrapati Bhavan.Πρόκειται για ένα παλάτι 340 δωματίων με τεράστιους κήπους τους Mughal gardens.Στην άλλη άκρη της λεωφόρου βρίσκεται η India Gate,ένα μνημείο ύψους 42 μέτρων προς τιμήν των 90.000 Ινδών στρατιωτών που σκοτώθηκαν στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.
Ο τάφος του δευτερου Mughal αυτοκράτορα Humayun,Humayun’stomb,είναι από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της περιοχής.Επιβλητικό κτίσμα με κόκκινες πέτρες και λευκό μάρμαρο.
DSC04569.JPG

Ο τάφος πλαισιώνεται από υπέροχους κήπους αλλά κι από άλλους μικρότερους τάφους όπως εκείνος του αγαπημένου μπαρμπέρη του αυτοκράτορα!
DSC04592.JPG


Παραπλεύρως του Humayun’stombβρίσκεται ο ζωολογικός κήπος του Δελχίου και μια μικρή λίμνη στην οποία ο κόσμος έκανε βαρκάδες.Χαζέψαμε λίγο στους όμορφους κήπους,δεν μπήκαμε στον ζωολογικό παρ’όλο που είχε στα εκθεματά του λευκή τίγρη της Βεγγάλης.Προτιμώ να βλέπω τα ζώα ελεύθερα στο φυσικό τους περιβάλλον.
Η ώρα περνούσε γρήγορα και έπρεπε να κατευθυνθούμε στη τελευταία μας στάση για σήμερα το Qutb Minar.Πρόκειται για ένα μεγάλο σύμπλεγμα θρησκευτικών κτισμάτων με τον 73 μέτρων μιναρέ να κλέβει την παράσταση.Είναι κτισμένος σε κομμάτια με τη βάση του στα 15 μέτρα διάμετρο και την κορυφή του στα 2μιση.
DSC04636.JPG

Το εντυπωσιακό σύμπλεγμα βρίσκεται στα περίχωρα της Ινδικής πρωτέυουσας και κάποτε αποτελούσε την καρδιά της μουσουλμανικής κοινότητας.Διπλά στον πανύψηλο μιναρέ στέκεται το πρώτο τζαμί που χτίστηκε στην Ινδία,το Quwwat-ul-Islam Masjid,to 1193.
DSC04615.JPG


Περιπλανηθήκαμε αρκετή ώρα,μιλήσαμε με ντόπιους που μας πλησίαζαν με χαρά να μας ρωτήσουν από που είμαστε κι αν μας αρέσει η χώρα τους,φωτογραφίσαμε μεγαλύτερους
DSC04628.JPG

και μικρότερους μαθητές
DSC04624.JPG

ώσπου έδυσε ο ήλιος και οι φύλακες άρχισαν να σφυρίζουν για να κατευθυνθούμε προς την έξοδο.Η ώρα ήταν περασμένες 7 το απόγευμα αλλά ο οργανισμός μας μην έχοντας συνηθίσει την αλλάγή της ώρας αρχισε να εξαντλείτε.Ο οδηγός για να μας ευχαριστήσει περιμένωντας ένα καλό tip θέλησε να μας κάνει μια βόλτα για να δούμε το νυκτερινό Δελχί περνώντας από τη φωτισμένη Πύλη,
DSC04648.JPG


την κεντρική πλατεία Connaught,νυκτερινά μπαζάρ ώσπου μας νανούρισε εντελώς και φτάσαμε στο ξενοδοχείο κατά τις 9 σε κατάσταση ύπνωσης.Το πλάνο ήταν να κάνουμε μπανάκι και να βγούμε προς αναζήτηση εστιατορίου αλλά η κούραση σε συνδυασμό με το πολύ πρωινό ξύπνημα που θα ακολουθούσε την επομένη μας νίκησαν και ας είναι καλά τα φυστίκια της πεθεράς και κάτι ζαχαρωτά που είχαμε αγοράσει στο αεροδρόμιο του Μονάχου!Πότε κοιμήθηκα δεν το κατάλαβα…
 

villi

Member
Μηνύματα
1.088
Likes
2.789
UDAIPUR


Ξύπνημα στις 5 το πρωί καθώς η πτήση ήταν στις 8 με τη Spice Jet.Η αρχική πτήση που είχαμε κλείσει ήταν στις 2 το μεσημέρι με την Jet Airways αλλά την ακύρωσε λίγες μέρες πριν το ταξίδι και κλείσαμε εκ νέου με τη Spice.Αν και τη φοβόμουν σα αεροπορική γιατί είχα διαβάσει αρκετές κακές κριτικές στην περιπτωσή μου αποδείχτηκε άψογη και στις δύο πτήσεις.Γρήγορο check-in και ελέγχο ασφαλείας,το αεροπλάνο καθαρότατο και ανετότατο,προσωπικό ευγενέστατο και η πτήση στην ώρα της.Σε 1 ώρα και 10 λεπτά προσγειωνόμασταν στο αεροδρόμιο της Udaipur,μικρό αλλά λειτουργικό και λίγο μετά βρισκόμασταν στο λευκό toyota innova με τον καλύτερο οδηγό που μπορούσε να μας τύχει,τον Dolat.
Πραγματικά δε μπορώ να σας περιγράψω για τι υπέροχο άνθρωπο και επαγγελματία μιλάμε.Ευγενικός,ντροπαλός,χαμογελαστός,πάντα στην ώρα του,πολύ υπομονετικός και προπάντων τέλειος οδηγός στους δύσκολους δρόμους της Ινδίας.Περάσαμε μαζί 10 ολόκληρες μέρες και ήταν πάντα τόσο διακριτικός.Πολλές φορές κοιμόμασταν εξαντλημένοι στα πίσω καθίσματα κι εκείνος χαμήλωνε τη μουσική και οδηγούσε προσεκτικά για να μη μας ξυπνήσει.Συζητούσαμε μόνο αν ανοίγαμε εμείς κουβέντα ώσπου σιγά σιγά πήρε θάρρος γιατί μας έβλεπε χαλαρούς,μας μίλησε για την οικογένεια του,μας έδειξε φωτογραφίες της γυναίκας και των παιδιών του,γέλασε μαζί μας κι έκανε τα πάντα να μας ευχαριστήσει!Τον θυμάμαι πάντα με αγάπη κι όποιος τύχει και πάει με το συγκεκριμένο πρακτορείο να τον ζητήσει,δε θα βρει καλύτερο το υπογράφω!
DSC05327.JPG


Φτάνουμε,λοιπόν, στο ξενοδοχείο μας το οποίο βρίσκεται στην δεύτερη μεγαλύτερη λίμνη της Udaipur,fateh sagar, http://www.hotelrampratap.com/
15 λεπτά με τα πόδια από το κέντρο και τη λίμνη Pichola.Πολύ καλό ξενοδοχείο πρώην παλάτι,τα μπροστινά δωμάτια έχουν πολύ ωραία θέα,καθαρό,περιποιημένο,ήσυχο και με σούπερ πρωινό.Το προτείνω!
DSC04662.JPG


Τακτοποιούμαστε και ξεκινάμε με τα πόδια να γνωρίσουμε την πόλη μιας και τα αξιοθέατα θα τα επισκεπτόμασταν την επομένη.Υποτίθεται ότι θα επιστρέφαμε το μεσημέρι να κοιμηθούμε λίγο αλλά δεν επιστρέψαμε παρά στις 11 το βράδυ!Μας συνεπήρε η φασαρία της πόλης και τα παζάρια!
DSC04682.JPG


Από τα μαγαζιά κυριολεκτικά μας τραβούσαν για να μπούμε μέσα,ούτε κι εγώ ξέρω σε πόσα μπήκαμε,πόσα μας δείξανε,πόσο παζαρέψαμε!Μόνο που κάναμε ένα βασικό λάθος,να τους πούμε ονόματα και καταγωγή!Μεσα σε λίγη ώρα μας ήξερε όλη η αγορά,μας φωνάζανε από παντού ΄΄γκρέκο΄΄ και κυριολεκτικά μας περίμεναν σε κάθε στενό μιλημένοι από τους προηγούμενους.Ήταν πρώτη μέρα και δε μας πείραξε αντιθέτως γελάγαμε αλλά αργότερα στη διαδρομή άρχισε να γίνεται ενοχλητικό!
DSC04691.JPG


Για να ξεφύγουμε κατεβήκαμε προς τη λίμνη όπου γυναίκες κάνανε μπουγάδα ενώ άλλες κάνανε μπάνιο ημίγυμνες και μικρά κοριτσάκια λουζόντουσαν με μικρά κανατάκια.Η λίμνη πανβρώμικη!Ο σύζυγος οπισθοχώρησε για να μην αισθανθούν άσχημα παρ’όλο που δεν έδειξαν να ενοχλούνται με την παρουσία μας.Άνοιξα την τσάντα μου και τους μοίρασα τα σαπουνάκια και τα σαμπουάν που είχα πάρει από το ξενοδοχείο και κάποια που είχα κουβαλήσει από Ελλάδα για να τα μοιράσω.Η χαρα τους δε περιγράφεται!Έκατσα για λίγο μαζί τους,τους φάνηκε περίεργο κι άρχισαν να μου χαμογελάνε.
DSC04684.JPG


Εκεί δίπλα υπάρχει μία γέφυρα που ενώνει τη μία πλευρά της πόλης με την άλλη και ένα πολύ ωραίο χαβέλι,το Bagore-ki-Haveli.Τα χαβέλι είναι παλιές παραδοσιακές επαύλεις επηρεασμένες από την ισλαμική αρχιτεκτονική γι’αυτό και μοιάζουν αρκετά με τα Hawli του Μαρόκου.Πολλά έχουν μετατραπεί σε ξενοδοχεία ή καταστήματα ένώ άλλα λειτουργούν σα μουσεία ή κατοικούνται ακόμη από πλουσίους.
DSC04704.JPG


Κάθε βράδυ σ’αυτό το χαβέλι πραγματοποιούνται οι παραδοσιακοί ρατζαστανικοί χοροί Dharohar.Δυστυχώς τις μέρες που ήμασταν εμείς ήταν κλειστό λόγω πένθους ενός κυβερνήτη και δεν έγιναν και οι χοροί.Κρίμα για τον κυβερνήτη αλλά και για τους χορούς που ήθελα πολύ να δω!

Συνεχίζουμε περπατώντας σε στενά μακρυά από την αγορά αυτή τη φορά για να δούμε κι λίγο καθημερινή ζωή.Παιδάκια που παίζουν δίχως την παρουσία ενηλίκων να τα επιτηρούν τρέχουν να μας μιλήσουν και να μας ζητήσουν στυλό.Ότι είχα έδινα και άστραφτε το προσωπάκι τους.Ερχόντουσαν όμως και κάτι άλλα παιδάκια τριών,τεσσάρων χρονών που κουβαλούσαν στις αγκαλιές μωρά βρώμικα γεμάτα μύξες και μύγες στο πρόσωπο να ζητήσουν λίγες ρουπίες.Σφίγγεται η καρδιά να τα βλέπεις ξυπόλυτα,γυμνά από τη μέση και κάτω,άπλυτα,πεινασμένα να περπατάνε μες τους δρόμους μόνα τους.Δε διανοείται κανείς στον πολιτισμένο κόσμο να δει τόσο μικρά παιδάκια μόνα τους στους δρόμους.Κι όμως εδώ είναι συνηθισμένη εικόνα.
DSC04676.JPG


Κάποια στιγμή χαθήκαμε στα στενά,χαζέυοντας τον κόσμο που μας χαμογελούσε και μας ρωτούσαν όλοι μα όλοι από πού είμαστε.Οι περισσότεροι δεν ήξεραν που βρίσκεται η Ελλάδα και μας ρωτούσαν αν είναι στην Ευρώπη.Μόνο ένας ηλικιωμένος κύριος που ξεπήδησε από μια αυλή για να μας δει από κοντά μόλις του είπαμε από πού ερχόμαστε μας λέει ΄΄Α ξέρω,μια πολύ φτωχή χώρα πια!΄΄
Τα μάθανε τα μαντάτα μας κι εδώ!
DSC04688.JPG


Βγαίνουμε σ’ένα περιφερειακό δρόμο γεμάτο μαιμούδες κατά μήκος του οποίου υπήρχαν ξυλουργία για καναπέδες γάμων.Είναι ο καναπές που κάθεται το ζευγάρι όταν παντρέυεται.Κόκκινοι φανταχτεροί με χρυσό,περίτεχνα σκαλισμένοι.Υπερπαραγωγή οι γάμοι στην Ινδία!
DSC04716.JPG


Ρικσάδες μας την πέφτουν από παντού για να μας μεταφέρουν στο κέντρο αλλά εμείς είμαστε αποφασισμένοι να περπατήσουμε σήμερα.Μόνο που δεν ξέρουμε που να πάμε.Πιάνει τα’αυτί για μια Θιβετιανή αγορά και αποφασίζουμε να πάμε κατά κει.Κόσμος,χαμός,φασαρία,στριμωξίδι στο δρόμο μέχρι την αγορά που όντως θιβετιανοί πουλούσαν ότι μπορεί κανείς να φανταστεί.
DSC04719.JPG


Ρούχα,χαλιά,φαγητό,αποξηραμένα φρούτα και λαχανικά,είδη σπιτιού κλπ.Τίμησα δεόντως τον πάγκο με τα κοκκαλάκια όπου οι στέκες και τα λάστιχα που αγοράζουμε 10-15 ευρώ από τα μαγαζιά με αξεσουάρ εκεί τα αγόρασα προς 10λεπτά το ένα!!!Και σας το ορκίζαμε ότι είναι ακριβώς τα ίδια!
DSC04727.JPG



Η ώρα πήγε 8 και η κοιλιά άρχισε να διαμαρτύρεται εντόνως.Πόσο να αντέξει πια με τα φυστίκια!Ρωτάμε πως θα βγούμε στο κέντρο κι όλοι σκίζονται να μας δείξουν.Είχε αρκετό περπάτημα και στο κέντρο γινότανε πια το αδιαχώρητο από κόσμο,ρίκσο,αγελάδες,αυτοκίνητα και μηχανάκια.Με μεγάλη προσοχή προσπαθούσαμε να περάσουμε ανάμεσα,να μας κορνάρουν και να τρέχουμε στα πλατώματα δεξια κι αριστερά να καλυφθούμε,πραγματικά ένα χάος.
Που να ξέραμε ότι θα ζούσαμε πολύ χειρότερα.Ρωτάμε ξανά πως θα βρούμε το εστιατόριο Ambrai πρόταση δύο αγαπημένων μελών του φόρουμ και μας δείχνουν να περάσουμε τη γέφυρα και να βγούμε απέναντι.Στην άλλη πλευρά επικρατούσε ερημιά λες κι αλλάξαμε πόλη.Μερικά πιο κυριλέ μαγαζάκια και μια πινακίδα στο τέλος της διαδρομής μας έμπασε στο όμορφο εστιατόριο δίπλα στη λίμνη.Η θέα εκπληκτική,στο φαγητό τα χαλάσαμε λίγο,ίσως δε ξέραμε κι εμείς τι να παραγγείλουμε αλλά το γλυκό ήταν φανταστικό.Gulabjamunμε παγωτό πρόκειται για σιροπιαστά σφαιρίδια τυριού νομίζω.
Θυμηθείτε να το φάτε οπωσδήποτε!
DSC04742.JPG


Για την επιστροφή πήραμε ένα ρίκσο προς 70 λεπτά κι επιτέλους κοιμηθήκαμε χωρίς άγχος για το πρωινό ξύπνημα…
 

Nat ni

Member
Μηνύματα
101
Likes
139
Τι ωραία που μας τα περιγραφεις Villi! Όπως πάντα άψογη και κατατοπιστική.Περιμενώ με μεγάλο ενδιαφέρον την συνέχεια.

Και οι φωτογραφίες τελείες!
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.113
Μηνύματα
880.794
Μέλη
38.839
Νεότερο μέλος
mgian

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom