Ιταλία ΣΙΚΕΛΙΑ-Προσκύνημα στο Χτές, Γνωριμιά με το Σήμερα

[St.Adamantidou]

Ύστερα από το Παλέρμο, τη Κατάνια και τον Ακράγαντα, η Μεσσήνα μοιάζει σαν μια ήσυχη νοικοκυρά, που μαγειρεύει νόστιμα φαγιά και κάνει κάτασπρη μπουγάδα. Εδώ δεν υπάρχουν στοιχειωμένα παλάτια, ούτε αρχαίοι ναοί, μήτε και λατομεία με τις … αυτάρες του ωτακουστή Διονυσίου! (Μα καλά κανείς δεν του δίδαξε αυτουνού… καλούς τρόπους? Και ήταν και άρχοντας! Ντροπή του!!)

Με το έμπα σου στην πόλη, ξαφνιάζεσαι με την άψογη ρυμοτομία. Πρώτη μου φορά βρέθηκα σε τόπον άγνωστο και δεν έχασα τον προσανατολισμό μου. Ποιος; Εγώ, που έτσι και με αφήσεις δίχως τις ταμπέλλες στον υπόγειο της Ομονοίας, θα βγω στον Ωρωπό....

Κατεστραμμένη και τούτη στον μεγάλο σεισμό του 1908, ξαναχτίστηκε από την αρχή για να ξανακαταστραφεί με τους βομβαρδισμούς του 1943 και να ξαναχτιστεί, για δεύτερη φορά, μέσα στον ίδιο αιώνα, με την πρόβλεψη μιας μεγαλούπολης, που σήμερα μετράει 260.000 ψυχές.


Κοντά της το ακοίμητο ηφαίστειο που, στα 1908 σε μια έκρηξη οργής, αφάνισε 84.000 κόσμο: «Ένα κατόρθωμα του κακού». Την έλλειψη γραφικότητας, αντικαθιστούν οι φαρδείς δρόμοι, τα ξέφωτα, τα πλατώματα, οι πράσινες νησίδες που σε καλούν να ξεκουράσεις τα πρησμένα από τον ποδαρόδρομο μέλη σου.

Λίγα τα αξιοθέατα της πόλης. Η εκκλησία του Gesu Del Re χτισμένη σε ψήλωμα, αγναντεύει όλη την πόλη και το πόρτο, μαζί με την μαντόνα που στέκει προστατευτικά στη μπασιά του.

Η μητρόπολη, χτισμένη από τους νορμανδούς στα 1168 ,είναι εκκλησιά από μέσα, κι απ’ έξω θέατρο. Στις δύο δωδέκατες ώρες, μεσημέρι και μεσάνυχτα, οι καμπάνες χτυπούν, κι οι χρυσές φιγούρες του καμπαναριού κουνιούνται μέσα στο φως ή κάτω από τις φεγγαροσκιές: Το περιστέρι που πετά, οι φρουροί, οι γυναίκες, ο πετεινός, ο έφηβος, ο γέρος, ο θάνατος!.... Ένας ολόκληρος κόσμος και η ιστορία του, κινούνται με τάξη,επί ένα τέταρτο σχεδόν, και συ πιάνεις τον εαυτό σου να χαζεύει σαν παιδί.

Μέσα η εκκλησία στράφτει από χρώματα, μα δεν μπορεί να κρύψει τις πληγές που, κάθε τόσο, η ταραγμενη γη της ανοίγει. Γιατί η Αίτνα δεν έχει ιερό και όσιο. Σαν όλες τις συμφορές…

Κοντά στην Μητρόπολη, η εκκλησία της Es Annunziata Dei Catelani, ένας κομψός συνδυασμός ρομανικού και αραβο-νορμανδικού ρυθμού.

Ενδιαφέρον επίσης έχει το Εθνικό Μουσείο στην παλιά εκκλησία του Αη-Γιώργη.

Στην πλατεία Cairoli βρίσκεσαι στην καρδιά της πόλης. Κι είναι όμορφη τούτη η καρδιά. Μπορείς να νοιώσεις τον παλμό της στις σβέλτες κουβέντες, στα γελαστά πρόσωπα, στις κακόγουστες βιτρίνες. Σε τούτη την πόλη, που ο θάνατος δεν είναι το «αναπάντεχο», η ζωή έχει τα κέφια της. Γοργοκυλάει μπρος και πλάι σου σαν ποτάμι φουσκωμένο. Το βλέπεις, το νοιώθεις και το χαίρεσαι με όλες σου τις αισθήσεις.

Η Μεσσήνα απέχει μονάχα μισή ώρα από το Ρέτζιο. Μισή ώρα μονάχα για να περάσεις από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη. Πολύ λίγη απόσταση αλήθεια από το κακό στο χειρότερο, όπως ακριβώς συμβαίνει και στη ζωή μας.
Και μια και περάσαμε από τα φοβερά τούτα μέρη ας θυμηθούμε την ιστορία τους.

«Η Σκύλλα ήταν θαλασσινό τέρας της Οδύσσειας που, κατά την περιγραφή της Κίρκης, είχε 12 ποδάρια και έξι σκυλίσια κεφάλια, με 3 σειρές δοντιών στο κάθ’ ένα. Ζούσε σε μια σπηλιά, όπου μονάχα η μισή κατάφερνε να κρύβεται. Μαζί με την Χάρυβδη αποτελούσαν τον τρόμο των ναυτικών, που ήταν υποχρεωμένοι να διασχίσουν το φοβερό στενό, διότι κινδύνευαν να κατασπαραχτούν από τις δύο αυτές αβρές κυρίες!!!. Μαμά της Σκύλλας λένε πως ήταν η Κραταιίς ή η Εκάτη, και Μπαμπάς ο Φάρβας. Κατά μιάν άλλη εκδοχή η Μαμά ήταν πάντα η Εκάτη αλλά Μπαμπάς ο Τρίτωνας (καλό κουμάσι η Μαντάμ!. Πως στο καλό μπέρδευε έτσι τους πατεράδες του παιδιού της?. Γιαγιά και Παππούς της ήταν η Έχιδνα και ο Τυφώνας. Για να πούμε την αλήθεια, διόλου δεν ξαφνιαζόμαστε για το «ποιόν» της Σκυλλίτσας!... «Κατά μάνα κατά κύρη…». Τι περιμένατε να γίνει το κοριτσάκι, με τέτοια γονικά?. Πάλι καλό βγήκε.....

Η φιλενάδα της η Χάρυβδη δεν ήταν καλύτερη. Ζούσε πάνω σε ένα βράχο, κάτω από άγριες συκιές, (τούτη εδώ, μάτια μου, ήταν ένα τέρας πολύ… ρομαντικό), κι ήταν η προσωποποίηση του θαλάσσιου στρόβιλου και της πλημμυρίδας. Τρεις φορές την ημέρα έβγαινε να πάρει τον αέρα της, καταπίνοντας τεράστιες ποσότητες νερού που, όταν αποφάσιζε να τις βγάλει, γιατί φαίνεται της έφερναν βαρυστομαχιά, δημιουργούσε τέτοιες τρικυμίες που σειόταν το πέλαγος και πλημμύριζαν οι ακρογιαλιές. Ο Οδυσσέας σώθηκε, γιατί τον συμβούλεψε η Κίρκη να κρατηθεί από τα κλαδιά μιας συκιάς, μέχρις ότου τραβηχτούν τα νερά. Πολύ λίγοι είναι εκείνοι που κατάφεραν να σωθούν από τις δύο τούτες κυράδες. Ανάμεσά τους ο Ιάσονας και ο Αινείας. Της Χάρυβδης Μάνα ήταν η Γη, και Πατέρας ο Ποσειδώνας. Όπως βλέπετε αυτή ήταν από καλύτερο σόι, αλλά, βρε παιδί μου, τίνος έμοιασε κι έγινε έτσι… τζαναμπέτισσα; Ίσως κάποιος θείος ή Παππούς να φταίει για αυτό. Ποιος ξέρει; Γι αυτό κι ο Δίας έγινε τούρκος, όταν έμαθε πως από λαιμαργία της άρπαξε τα βόδια του Ηρακλή, και την τιμώρησε κατακεραυνώντας την, και την πέταξε στη θάλασσα, στο ακρωτήρι Πέλαρο κοντά στη Μεσσήνα.

Αποχαιρετάμε τις καλές μας φιλενάδες που, οφείλουμε να ομολογήσουμε μας φέρθηκαν πολύ ευγενικά, και μαζί τους και την Σικελία με όλους της του κινδύνους.....

Ήταν πολύ ωραίο ταξίδι. Ίσως ωραιότερο από ότι θα μπορούσαμε να το φανταστούμε. Πηγαίναμε έχοντας τις επιφυλάξεις μας και γυρνώντας κουβαλήσαμε την συγκίνηση και τον ενθουσιασμό μας.

Ναι, θα το ξαναπώ. Η Σικελία ήταν η συγκινητικότερη ταξιδιωτική εμπειρία μας. Εκεί βρήκαμε την Ελλάδα του Χτες, άγνωστη, παραπονεμένη, μοναχική. Ήταν ο μοναδικός τόπος αρχαιοτήτων, που δεν είχε ούτε ένα τουρίστα, έξω από μας τους Έλληνες. Κρίμα. Άξιζε καλύτερη τύχη και θύμηση ο ιερός τούτος τόπος....

λ Ομως, βιάστηκα να αποχαιρετήσω το νησί. Διότι η Σικελία έχει μιάν ακόμα πανέμορφη πόλη, που την επισκέπτεσαι πρίν περάσεις στην Κάτω Ιταλία. Κι αυτή είναι η Ταορμίνα, άλλο ένα στολίδι αυτού τού τόπου..............

Ας την ανταμώσουμε στο επόμενο κεφάλαιο.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 11
• 12
• 13
• 14
• 15

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 13 of 15

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Samion]

Όμως ο Σικελός γίνεται… σφίγγα, αν τύχει και του μιλήσεις για την Μαφία. Κλείνεται σα σάλιαγκας στο καβούκι του, και σου εξηγεί με σοβαρότητα πως: «το απέναντι Monumento είναι αραβικής προελεύσεως». Κι εκεί τελειώνει η διαφώτιση σου σχετική με τη ζωή και τη δράση της Μαφίας. Δηλαδή, πας και φεύγεις δίχως να μάθεις τι ακριβώς συμβαίνει στο νησί.
Είχα την άτυχη έμπνευση να επιμείνω πολλές φορές, και με διαφορετικά πρόσωπα, πάνω σε αυτό το θέμα, με την ελπίδα ότι τελικά κάποιος τολμηρός θα μου άνοιγε επιτέλους τα μάτια. Όμως ο μόνος τολμηρός με συμβούλεψε το μόνο τολμηρό πράγμα που έμαθα: «Μη πολυρωτάς για τη Μαφία, αν δε θέλεις κάποια νύχτα να εξαφανιστείς από το ξενοδοχείο σου.»

υπέροχη περιγραφη, την απόλαυσα εκτός από αυτό το κομμάτι. που αναπαραγάγει το γνωστό κλισέ. Ο Σικελός ΟΧΙ, δεν είναι έτσι. υπάρχει ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού που αντιστεκεται και με πολύ μεγάλο τίμημα δυστυχώς.
Addiopizzo
υπάρχουν οι νέοι που δεν έχουν καμμία σχέση με την περιγραφή αυτή και των οποίων η μεγάλη πλειοψηφία θα σου μιλήσει ανοικτά για το πρόβλημα, το οποίο φυσικά και καταδικάζουν. η δε τελευταία συμβουλή έχει βγει από ταινία του '60. καμμία σχέση με τη Σικελία του σήμερα. μα ακόμα και με την ίδια την εγκληματική οργανωση που προσεχει γενικά τους τουρίστες.

 

[astral]

Υπέροχη όπως πάντα!!

 

[Twinkie]

Ανυπομονώ για την συνέχεια της ιστορίας με την ίδια υπέροχη γραφή όπως πάντα..Μου ξυπνάτε θύμησες όμορφες τώρα....Παιδάκι ήμουν όταν πρωτοπήγα Ιταλία, και ο πρώτος σταθμός ήταν η Σικελία και όλα αυτά που προσδοκώ να διαβάσω μέσα από την ιστορία σας...
Πάμε Magna Grecia λοιπόν...

 

[hydronetta]

Mε προσήλωση θα σε ακολουθήσω στο οδοιπορικό σου μιας και με ενδιαφέρει να δω την οπτική σου καθώς την επισκέφθηκα κι εγώ. Η γραφή, όπως μας έχεις συνηθίσει, εξαιρετική!

 

[ioanna karagianni]

Είναι εκεί κάτω μια άλλη Ελλάδα, η «Μεγάλη» , που σε συγκινεί σήμερα και σε συγκλονίζει με τους θρηνητικούς αντίλαλους της Ιστορίας. Φτάνουν στα αυτιά σου μέσα από τους πεσμένους σπονδύλους, τους μοναχικούς κίονες, τα τραυματισμένα κιονόκρανα. Κάθε ναός διηγείται ψιθυριστά, σα να εμπιστεύεται μονάχα εσένα, -τον καινούργιο Έλληνα, το βιαστικό, τον πολυάσχολο, τον ψύχραιμο-, ένα θαυμάσιο, ένα ανεπανάληπτο μυστικό. Κι εκεί, καθώς τρέχεις στην Κοιλάδα των Ναών του Ακράγαντα με μια μηχανή στο χέρι, ξαφνικά νοιώθεις, πως το «αντικείμενο» που φωτογραφίζεις περπατά μέσα στη μηχανή σου! Σε πλησιάζει! Σε αγγίζει! Ακουμπά πάνω σου. Ένα εκτυφλωτικό, μαγιάτικο φως σταλάζει πάνω στις πανάρχαιες πέτρες του, και τα σχοίνα του χαϊδεύουν τρυφερά τους στύλους με τις ανθισμένες κροκάτες εκρήξεις τους. Είσαι μαγεμένος από την εικόνα,

Αντί για την απλή περιγραφή του τοπίου, μας κάνετε μια μεγαλειώδη μεταφορά της δόνησης του τόπου. Εσείς μαγευτήκατε από την εικόνα και εμείς από την περιγραφή.

 

[St.Adamantidou]

Την Σικελία τήν λάτρεψα! Τούς λόγους τούς διαβάσατε και θα τούς διαβάσετε και στήν συνέχεια.
Φυσικά και δεν ειναι μαφιόζοι όλοι οι Σικελοί! Εϊπα εγώ κάτι τέτοιο? Μακράν εμού το μίασμα! Αντιθετως, βοηθηθήκαμε, ως ξένες κι άσχετες, από τούς ντόπιους, που έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους, για να μάς προφυλάξουν από τίς κακοτοπιές, που εμείς ούτε κάν φανταζόμασταν. Ειδικά σε κείνην την Καλέσα, την λεγόμενη Αραβική Συνοικία, στο Παλέρμο, όπου βρεθήκαμε, νύχτα ώρα, χαμένες στα σκοτεινά κι έρημα στενοσόκακκα!!! Μάς περιμάζεψε από το δρόμο μια οικογένεια, που μάς είδε μέσα από την αυλή της, να περιφερόμαστε κατατρομαγμενες, σαν τίς άδικες κατάρες... 3 μέλη της, μάς πήραν, κυριολεκτικά από το χέρι, και μάς έβγαλαν στον κεντρικό δρομο, σώες και αβλαβείς! ΄Ομως ήταν ολοφάνερο πως οι άνθρωποι φοβόντουσαν. Κι είχαν τα δίκια τους. Και πρέπει να σάς θυμίσω ότι εγώ βρέθηκα εκεί το 1973! Ξέρει, αλήθεια, κάποιος, πώς ήταν τότε τα πράγματα εκεί?
Σάς ευχαριστώ όλους που ενδιαφέρεστε για έναν τόσο ξεχωριστό τοπο, στον οποίο έχω αφήσει το καλλίτερο μέρος τής καρδιάς μου! Ειδικά όταν διάβασα στον Θουκιδίδη την ιστορία τής Σικελικής Εκσστρατειας, τής μεγαλύτερης στρατιωτικής καταστροφής τού Αρχαίου Κόσμου. Κι εμείς, σήμερα, δεν ξέρουμε τιποτε γι αυτό το κοσμοϊστορικό γεγονός...Ε, καιρός είναι νά μάθουμε κάτι γι αυτό. Υπομονή. Η καλή μου φιλενάδα, η Ιωάννα, έχει το κουράγιο να αντιγράψει τα σχετικά από τον...αρχαίο μου...πάπυρο!!!
Κοντεύουν 40 χρόνια από τότε που γράφτηκε! Δεν έχει...αρχαιολογική αξία?
Κα πάλι σάς ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και τίς παρατηρήσεις σας.
Στέλλα

 

[Samion]

1.Φυσικά και δεν ειναι μαφιόζοι όλοι οι Σικελοί! Εϊπα εγώ κάτι τέτοιο? Μακράν εμού το μίασμα!
2. Ειδικά σε κείνην την Καλέσα, την λεγόμενη Αραβική Συνοικία, στο Παλέρμο, όπου βρεθήκαμε, νύχτα ώρα, χαμένες στα σκοτεινά κι έρημα στενοσόκακκα!!!
3. Ομως ήταν ολοφάνερο πως οι άνθρωποι φοβόντουσαν. Κι είχαν τα δίκια τους.
4. Και πρέπει να σάς θυμίσω ότι εγώ βρέθηκα εκεί το 1973! Ξέρει, αλήθεια, κάποιος, πώς ήταν τότε τα πράγματα εκεί?
5. Κοντεύουν 40 χρόνια από τότε που γράφτηκε! Δεν έχει...αρχαιολογική αξία?

θα σχολιάσω "τεχνοκρατικά" πάντα..
1. "Όμως ο Σικελός.. κλείνεται σα σάλιαγκας στο καβούκι του,.."
μαφιόζο δεν τον είπες αλλά έκανες αυτήν την άκρως προσβλητική παρομοίωση. δεν κλείνεται ούτε τώρα ούτε ποτέ σε κανένα καβούκι αλλά αντίθετα έχει δώσει το αίμα του ενάντια στο οργανωμένο έγκλημα και ειναι κρίμα να μένουν τέτοιες εντυπώσεις.
2. έπρεπε από την αρχή να διευκρινίσεις για ποια εποχή μιλάς. εδώ είναι ταξιδιωτικό φόρουμ και μένουν λάθος εντυπώσεις σε μελλοντικούς ταξιδιώτες. η Καλσα είναι απόλυτα ασφαλής περιοχή, μικρά παιδιά παίζουν έξω μέχρι αργά το βράδυ και συνιστώ σε ολους να την επισκεφθουν.
3. καθόλου. ψευδής εντύπωση.
4. ναι κι από πρώτο χέρι. σίγουρα το κέιμενό σου εχει αρκετές υπερβολές περί του θέματος.
5. μεγάλη και γι αυτό το απόλαυσα. αλλά επρεπε, αν όχι να χρησιμοποιείς παρελθόντες χρόνους, να ξεκαθαρίσεις από την αρχή ότι αναφέρεται 4 δεκαετίες πριν.
όλα αυτά φιλικά και ευχαριστώ για την ιστορία σου.

 

[sapienza]

2. η Καλσα είναι απόλυτα ασφαλής περιοχή, μικρά παιδιά παίζουν έξω μέχρι αργά το βράδυ και συνιστώ σε ολους να την επισκεφθουν.

Καλά και μετά απο 40 χρόνια το απόλυτα ασφαλής, άστο καλύτερα...Όταν πριν 2 χρόνια και μεις χαθήκαμε στα σκοτεινά σοκάκια, ψάχνοντας το εστιατόριο που είχαμε την κράτηση,με τους Μαροκινούς να μας περιτριγυρίζουν αυτή την ασφάλεια δε μπορώ να πώ οτι την ένιωσα..

 

[St.Adamantidou]

Φίλτατε ή Φιλτάτη (δεν μπορώ να ξέρω), Samion
Γιατί παρεξηγήθηκες? ΄Εχεις δίκιο που δεν ήξερες σε ποια χρονολογία αναφερόμουν, αλλά όπως και στην αρχή τού κειμένου θα διάβασες, βρήκα πολύ γλυκείς και χαριτωμένους τους Σικελούς! Μάς μοιάζουν πολύ, στο χιούμορ και την ευχάριστη διάθεση. Το θέμα "Μαφία" δεν αφορά όλους τούς κατοίκους τού νησιού. Αν ήταν έτσι, τότε τί δουλειά θα είχα εγώ εκεί? Σού έφερα το παράδειγμα τών ανθρώπων που μάς βοήθησαν. Δεν μάς έκλεψαν, δεν μάς...σκότωσαν, δεν μάς κακοποίησαν! Αντιθέτως μάς συμπαραστάθηκαν αλλά και μάς...προειδοποίησαν, ως ώφειλαν. ΄Οπως θα κάναμε κι μείς σημερα, άν κάποιος τουρίστας ξώμενε, νύχτα ώρα στο κέντρο τής Αθήνας!...Απλώς εμείς πήραμε μιά τέτοια γεύση, 40 χρόνια πρίν!!! Και πές μου. Δεν θα προειδοποιήσουμε τον ξένο, να μήν περιδιαβάζει στην Ομόνοια, μετα την δύση τού ηλιου? Θα τον αφήσουμε να τον κλέψουν ή να τον μαχαιρώσουν? Ε, αυτό έγινε τότε στο νησί. Και δεν νομίζω ότι ο υποψιασμένος τουριστας κινδυνεύει εκεί ή εδώ. Μη βλέπεις ότι εμείς, δυό θεοπάλαβες, θέλαμε να δούμε την περίεργη συνοικια τού τοτε, ολομόναχες! Καλα να πάθουμε! Κι όμως ο ξεναγός μας μάς είχε επιστήσει την προσοχή ότι το βράδυ καλόν είναι να μήν κυκλοφορούμε έστω και στούς κεντρικούς δρομους, ανέμελες, με τίς τσάντες κρεμασμένες στούς ώμους από τη μεριά τού δρόμου! ΄Ετσι πέσαμε σε μπλόκο τής Αστυνομίας στο Παλέρμο, όταν βρεθήκαμε στην κεντρική πλατεία χαζεύοντας τα,,πέριξ.!!! ΚΙ εκεί πρωτακούσαμε στο βίο μας ότι υπάρχουν...τσαντάκηδες! Αν ήταν σήμερα, θα το θεωρούσαμε εντελώς φυσικό.!!!!
Εν κατακλείδι, η Μαφία είναι η Μαφία, και η Σικελία είναι η Σικελία τής καρδιάς μου, μαζί με τούς αξιολάτρευτους κατοίκους της....
Ελπίζω να λυθηκε η...παρεξήγηση. Διότι, τώρα πιά, όλες οι πόλεις τού κόσμου έχουν γίνει μιά Μαφία τού αισχίστου είδους. Τίποτε το καινούργιο. Συνηθίσαμε όλοι, να ζούμε παντού με τον τρόμο....Μακάρι να μην ήταν έτσι, αλλά...
Σ' ευχαριστώ πάντως,για τίς επισημάνσεις σου, είναι πάντα ευπρόσδεκτες,
Με εκτίμηση
Στέλλα

 

[Samion]

Καλά και μετά απο 40 χρόνια το απόλυτα ασφαλής, άστο καλύτερα...Όταν πριν 2 χρόνια και μεις χαθήκαμε στα σκοτεινά σοκάκια, ψάχνοντας το εστιατόριο που είχαμε την κράτηση,με τους Μαροκινούς να μας περιτριγυρίζουν αυτή την ασφάλεια δε μπορώ να πώ οτι την ένιωσα..

εγώ δεν είμαι killer blonde σαν εσένα βέβαια, αλλά κι έτσι που είμαι, ποτέ μα ποτέ δεν είχα δει το παραμικρό. οι κάμερες, η σχεδόν συνεχής παρουσία της αστυνομίας, τα δεκάδες μαγαζιά έχουν μετατρέψει την Kalsa σε ένα από τα ασφαλέστερα μέρη της πόλης. και στο Τέρμινι έχει ξένους αλλά η εγκληματικότητα κινείται σε σχεδόν μηδενικά επίπεδα.

 

[Samion]

Φίλτατε ή Φιλτάτη (δεν μπορώ να ξέρω), Samion
1. Γιατί παρεξηγήθηκες?
2. Εχεις δίκιο που δεν ήξερες σε ποια χρονολογία αναφερόμουν, αλλά όπως και στην αρχή τού κειμένου θα διάβασες, βρήκα πολύ γλυκείς και χαριτωμένους τους Σικελούς! Μάς μοιάζουν πολύ, στο χιούμορ και την ευχάριστη διάθεση.

1. εγώ? καθόλου. δεν είναι καθόλου ωραία παρομοίωση με σάλιαγκα που κλείνεται στο καβουκι του. ούτε είναι αυτή η αντιμετώπιση της μαφίας. επαναλαμβάνω ότι το κέιμενό σου αντιμετωπίζει με λανθασμένο και ενδεχομένως προσβλητικό τρόπο τη σχεση Σικελού-μαφίας. δεν καλύπτονται τα πάντα από Ομερτά κι αυτό ο Σικελός το έχει αποδείξει. δεν είναι όλοι μαφιόζοι αλλά ούτε και όλοι κλείνονται σε κανένα καβούκι.
2. συμφωνώ απόλυτα σε όλα τα υπόλοιπα. προσπάθησα να εστιάσω μόνο στο θέμα της Ομερτά. και φυσικά στην τωρινή κατάσταση που η μαφία του τότε είναι πλέον μία μακρινή ανάμνηση. στη δε Κάλσα εμεναν και μένουν οικογένειες των οποίων τα παιδιά έπαιζαν και παίζουν στους δρόμους άφοβα. η παρουσία της οργάνωσης δεν γίνεται αντιληπτή από κανένα τουρίστα. αλλά και τότε ήταν αδύνατο ο τουρίστας να αντιληφθεί την παρουσία της ούτε και την πραγματική Ομερτά. οι δε ξεναγοί, οδηγοί κλπ μπορεί να διασκέδαζαν με ένα θέμα που πουλούσε, δεν ξέρω. ούτε θυμάμαι ποτέ τουρίστας να εχει υπάρξει θύμα της εγκληματικής αυτής oργάνωσης.όσοι επισκέπτονται το Παλέρμο σήμερα αντιλαμβάνονται γρήγορα ότι η Ρώμη, το Μιλάνο, το Παρίσι εχουν πολύ μεγαλύτερη εγκληματικότητα.
χαίρομαι για τη συζήτηση, παρεξήγηση από μένα δεν υπάρχει καμμία, απλά διευκρίνησα ορισμένα στοιχεία για τους μελλοντικούς επισκέπτες της πόλης και του νησιού γενικότερα.
Ο Samion..