Ιταλία ΣΙΚΕΛΙΑ-Προσκύνημα στο Χτές, Γνωριμιά με το Σήμερα

[St.Adamantidou]

Ξεκινώντας για τη Σικελία τα αισθήματα ήταν ανάμικτα: περιέργεια, προσδοκία, κάποιο δέος, επιφύλαξη, υποψία μήπως απογοητευτούμε.


Σικελία! Είναι ένα όνομα που ακούγεται παράξενα.
Sicila. Ακούγεται το ίδιο παράξενα και στα Ιταλικά.
Είναι ένας ήχος που θαρρείς βαραίνει τη γλώσσα σου. Να’ναι το παρελθόν της; Να’ναι ιδέα μας; Ωστόσο, όταν καταφέρναμε να ξεπεράσουμε το ιστορικό δέος, μας αλάφιαζε η σκέψη της Μαφίας, που ήταν ένα ζωντανό, επικίνδυνο παρόν. Θεούλη μου! Εκεί κλέβουν, σκοτώνουν, κάνουν απαγωγές, ζητούν λύτρα, τυραννούν κοσμάκη. Μωρέ, πού πάμε κι εμείς ξυπόλητοι στα αγκάθια; Τι στο καλό ζητάμε στο άντρο των ληστών;

΄Ομως, ξέχωρα από τη λογική και τη φρόνηση, όλοι έχουμε καταχωνιασμένη, σε μια ακρίτσα της ψυχής μας, την αγάπη για την περιπέτεια, τον κίνδυνο, το απροσδόκητο. Αυτή η αγάπη στάθηκε πιο δυνατή από την λογική σε τούτο το ταξίδι που, βέβαια δεν του έλειψαν οι περιπέτειες. Άλλωστε σε ποιο ταξίδι λείπουν; Ούτε η αγωνία μας έλειψε. Νύχτα προσπαθούσαμε, χωρίς πάντα να το καταφέρνουμε, να μη κυκλοφορούμε, παρ’ ότι ο βραδινός περίπατος ανάμεσα στα μπουλούκια των Σικελών, που σουλάτσαραν ξεφωνίζοντας, χειρονομώντας, γελώντας, ήταν πραγματική απόλαυση.

Πολλά ενδιαφέροντα σημεία πόλεων, δεν καταφέραμε να τα επισκεφτούμε ούτε νύχτα ούτε μέρα. Οι ίδιοι οι Σικελοί φρόντισαν να μας κόψουν τη φόρα. Με τα νέα παιδιά δεν ξεθαρρευτήκαμε, και δεν κουβεντιάσαμε, κυκλοφορούσαν πάντα κατά παρέες κι η όψη και το βλέμμα τους δεν ήταν καθόλου ενθαρρυντικά. Έτσι,φοβάμαι, ότι χάσαμε ένα μεγάλο μέρος, και της γραφικότητας, και της σύγχρονης ζωής του νησιού.

Τα χαρακτηριστικά του Ιταλικού νότου, -φοβάμαι πως τώρα πια και του Ιταλικού βορρά-, είναι κι εδώ πολύ έντονα. Αν εξαιρεθεί η Συρακούσα, όλη η Σικελία είναι πνιγμένη στο σκουπίδι. Δεν τολμώ να σκεφτώ τι μας ταΐσαν σε κείνες τις ανεκδιήγητες Τρατορίες, στις Τάβολε-κάλτνε, στις Πιτσαρίες...

Τα εστιατόρια ήταν κάπως καλύτερα. Φυσικά υπήρχαν και ρεστωράν, που μπορούσες να φας ευχάριστα και νόστιμα κι όχι ιδιαίτερα ακριβά, οπωσδήποτε όμως ακριβούτσικα. Στα άλλα, έκλεινες τα μάτια, έκανες από μέσα σου και μια προσευχή: «Dio mio, να χαρείς, φύλαγε με από τη χολέρα, την πανώλη, την οστρακιά», και κατέβαζες τις καυτές πίτσες και τις... άψητες μακαρονάδες. Τι καημός κι αυτά τα άψητα σπαγγέτι! Τα κατεβάζαμε… «ζωντανά», και τα νοιώθαμε για ώρες να στέκουν …ορθά στο στομάχι μας!!. Φρίκη! Στις διαμαρτυρίες των ξένων, οι Ιταλοί απαντούν απορημένοι: «Μα τα … ζεματίσαμε ξέρετε!» Θεέ και Κύριε, σπανάκια είναι;

Χώρια όμως από τη Μαφία, που φυσικά δεν την… είδαμε, -ίσως φανταζόμασταν ότι οι μαφιόζοι κυκλοφορούν με προσωπίδες και μαύρους μανδύες καταμεσής στους δρόμους,- χώρια από τις αγωνίες μας, και χώρια από τα άψητα σπαγγέτι, η Σικελία ήταν για μας μια έκπληξη. Ξεκινήσαμε να συναντήσουμε μιαν Άγνωστη, κι αποχαιρετήσαμε για Φίλη. Συμφιλιωθήκαμε από την πρώτη στιγμή μαζί της. Αγαπήσαμε τις ξερολιθιές της, τα σπάρτα της, τις γερασμένες ελιές της, τα σκληρά της στείρα χώματα, τις αναιμικές παπαρούνες της, τη μοναξιά και την εγκατάλειψή της. Ήρθαν στιγμές που συγκινηθήκαμε τόσο, ώστε στρέψαμε το πρόσωπο μακριά από τον σύντροφο, τον φίλο, για να μη δει το ύποπτο γυάλισμα στα μάτια..... Ήταν οι ώρες που ζήσαμε, κάτω από τον επίμονο μεσημεριανό ήλιο, στην κοιλάδα των ναών τού Ακράγαντα. Και οι ώρες τού μαγιάτικου δειλινού, στα λατομεία της Συρκούσας. Αξέχαστες στιγμές. Ξαφνικά, τόσα μίλια μακριά από την Ελλάδα, νοιώσαμε την ανάγκη να σκύψουμε και να αγγίξουμε ένα λιθάρι, ένα βράχο, ένα λουλούδι, έχοντας έντονα την αίσθηση πως αγγίζαμε κάτι δικό μας, πολύτιμο και ιερό......

Συχνά λένε: «Η Σικελία! Και τι να δεις εκεί; Ξεραΐλα, και τίποτε άλλο». Μα ναι, αυτή η συγκλονιστική ξεραΐλα είναι εκείνη που αναδεικνύει έτσι, με τέτοια δύναμη, τη λιτή ομορφιά της πέτρας. Πάνω σε ένα βράχο βρίσκεται κι ο Παρθενώνας, παραδομένος στο καμίνι του Ελληνικού καλοκαιριού. Περεχυμένος το ανελέητο αττικό φως. Ούτε ίχνος σκιάς. Ούτε στάλα πράσινου, παρά μονάχα η προκλητική πατίνα της πεντελικής πέτρας, πάνω στο τραχύ λόφο της Ακρόπολης......

Αυτός είναι ο Ακράγας. Όλη η βλάστηση που τον συντροφεύει, σέβεται το ύψος του και μένει χαμηλά. Στα πόδια τών κιόνων. Συντετριμμένη κάτω από το βάρος τού Χρόνου, τής Ιστοριας και της μεγαλοπρέπειάς της. Έ τ σ ι θέλησαν το τοπίο Εκείνοι. Έ τ σ ι, διότι τους θύμιζε τον τόπο που άφησαν πίσω τους. Διότι κουβάλησαν, ώς έδώ, την αγάπη τους για την Ομορφιά και το Φως. Το αιώνιο δέσιμό τους με την σκληρή πέτρα και το τραχύ χώμα......

Κι ενώ η αράδα των αιώνων μακραίνει, οι πέτρες εξακολουθούν να καίγονται κάτω από τον άγριο σικελικό ήλιο, μόνες, κατάμονες, στην κοιλάδα του Agrigento. Στα Λατομεία της Συρακούσας. Στα θέατρα της Ταορμίνας και της Κατάνιας.

Σπάνιοι οι επισκέπτες. Ίσως μερικοί αδιόρθωτοι νοσταλγοί, ή κάποιοι επιστήμονες που ψάχνουν για τις καταβολές αυτής της περίεργης φυλής. Κρίμα. Διότι, τη συγκίνηση που σου δίνει η κιτρινισμένη πέτρα, που βρίσκεται μ ί λ ι α μ α κ ρ ι ά από την καρδιά του ελληνισμού, δεν σου τη δίνει, φοβάμαι, το πολύτιμο μάρμαρο που το φτάνεις με το αστικό λεωφορείο…..

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 13
• 14
• 15

First Προηγούμενη 15 of 15

Go to chapter

Go

[Samion]

Όμως ο Σικελός γίνεται… σφίγγα, αν τύχει και του μιλήσεις για την Μαφία. Κλείνεται σα σάλιαγκας στο καβούκι του, και σου εξηγεί με σοβαρότητα πως: «το απέναντι Monumento είναι αραβικής προελεύσεως». Κι εκεί τελειώνει η διαφώτιση σου σχετική με τη ζωή και τη δράση της Μαφίας. Δηλαδή, πας και φεύγεις δίχως να μάθεις τι ακριβώς συμβαίνει στο νησί.
Είχα την άτυχη έμπνευση να επιμείνω πολλές φορές, και με διαφορετικά πρόσωπα, πάνω σε αυτό το θέμα, με την ελπίδα ότι τελικά κάποιος τολμηρός θα μου άνοιγε επιτέλους τα μάτια. Όμως ο μόνος τολμηρός με συμβούλεψε το μόνο τολμηρό πράγμα που έμαθα: «Μη πολυρωτάς για τη Μαφία, αν δε θέλεις κάποια νύχτα να εξαφανιστείς από το ξενοδοχείο σου.»

υπέροχη περιγραφη, την απόλαυσα εκτός από αυτό το κομμάτι. που αναπαραγάγει το γνωστό κλισέ. Ο Σικελός ΟΧΙ, δεν είναι έτσι. υπάρχει ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού που αντιστεκεται και με πολύ μεγάλο τίμημα δυστυχώς.
Addiopizzo
υπάρχουν οι νέοι που δεν έχουν καμμία σχέση με την περιγραφή αυτή και των οποίων η μεγάλη πλειοψηφία θα σου μιλήσει ανοικτά για το πρόβλημα, το οποίο φυσικά και καταδικάζουν. η δε τελευταία συμβουλή έχει βγει από ταινία του '60. καμμία σχέση με τη Σικελία του σήμερα. μα ακόμα και με την ίδια την εγκληματική οργανωση που προσεχει γενικά τους τουρίστες.

 

[astral]

Υπέροχη όπως πάντα!!

 

[Twinkie]

Ανυπομονώ για την συνέχεια της ιστορίας με την ίδια υπέροχη γραφή όπως πάντα..Μου ξυπνάτε θύμησες όμορφες τώρα....Παιδάκι ήμουν όταν πρωτοπήγα Ιταλία, και ο πρώτος σταθμός ήταν η Σικελία και όλα αυτά που προσδοκώ να διαβάσω μέσα από την ιστορία σας...
Πάμε Magna Grecia λοιπόν...

 

[hydronetta]

Mε προσήλωση θα σε ακολουθήσω στο οδοιπορικό σου μιας και με ενδιαφέρει να δω την οπτική σου καθώς την επισκέφθηκα κι εγώ. Η γραφή, όπως μας έχεις συνηθίσει, εξαιρετική!

 

[ioanna karagianni]

Είναι εκεί κάτω μια άλλη Ελλάδα, η «Μεγάλη» , που σε συγκινεί σήμερα και σε συγκλονίζει με τους θρηνητικούς αντίλαλους της Ιστορίας. Φτάνουν στα αυτιά σου μέσα από τους πεσμένους σπονδύλους, τους μοναχικούς κίονες, τα τραυματισμένα κιονόκρανα. Κάθε ναός διηγείται ψιθυριστά, σα να εμπιστεύεται μονάχα εσένα, -τον καινούργιο Έλληνα, το βιαστικό, τον πολυάσχολο, τον ψύχραιμο-, ένα θαυμάσιο, ένα ανεπανάληπτο μυστικό. Κι εκεί, καθώς τρέχεις στην Κοιλάδα των Ναών του Ακράγαντα με μια μηχανή στο χέρι, ξαφνικά νοιώθεις, πως το «αντικείμενο» που φωτογραφίζεις περπατά μέσα στη μηχανή σου! Σε πλησιάζει! Σε αγγίζει! Ακουμπά πάνω σου. Ένα εκτυφλωτικό, μαγιάτικο φως σταλάζει πάνω στις πανάρχαιες πέτρες του, και τα σχοίνα του χαϊδεύουν τρυφερά τους στύλους με τις ανθισμένες κροκάτες εκρήξεις τους. Είσαι μαγεμένος από την εικόνα,

Αντί για την απλή περιγραφή του τοπίου, μας κάνετε μια μεγαλειώδη μεταφορά της δόνησης του τόπου. Εσείς μαγευτήκατε από την εικόνα και εμείς από την περιγραφή.

 

[St.Adamantidou]

Την Σικελία τήν λάτρεψα! Τούς λόγους τούς διαβάσατε και θα τούς διαβάσετε και στήν συνέχεια.
Φυσικά και δεν ειναι μαφιόζοι όλοι οι Σικελοί! Εϊπα εγώ κάτι τέτοιο? Μακράν εμού το μίασμα! Αντιθετως, βοηθηθήκαμε, ως ξένες κι άσχετες, από τούς ντόπιους, που έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους, για να μάς προφυλάξουν από τίς κακοτοπιές, που εμείς ούτε κάν φανταζόμασταν. Ειδικά σε κείνην την Καλέσα, την λεγόμενη Αραβική Συνοικία, στο Παλέρμο, όπου βρεθήκαμε, νύχτα ώρα, χαμένες στα σκοτεινά κι έρημα στενοσόκακκα!!! Μάς περιμάζεψε από το δρόμο μια οικογένεια, που μάς είδε μέσα από την αυλή της, να περιφερόμαστε κατατρομαγμενες, σαν τίς άδικες κατάρες... 3 μέλη της, μάς πήραν, κυριολεκτικά από το χέρι, και μάς έβγαλαν στον κεντρικό δρομο, σώες και αβλαβείς! ΄Ομως ήταν ολοφάνερο πως οι άνθρωποι φοβόντουσαν. Κι είχαν τα δίκια τους. Και πρέπει να σάς θυμίσω ότι εγώ βρέθηκα εκεί το 1973! Ξέρει, αλήθεια, κάποιος, πώς ήταν τότε τα πράγματα εκεί?
Σάς ευχαριστώ όλους που ενδιαφέρεστε για έναν τόσο ξεχωριστό τοπο, στον οποίο έχω αφήσει το καλλίτερο μέρος τής καρδιάς μου! Ειδικά όταν διάβασα στον Θουκιδίδη την ιστορία τής Σικελικής Εκσστρατειας, τής μεγαλύτερης στρατιωτικής καταστροφής τού Αρχαίου Κόσμου. Κι εμείς, σήμερα, δεν ξέρουμε τιποτε γι αυτό το κοσμοϊστορικό γεγονός...Ε, καιρός είναι νά μάθουμε κάτι γι αυτό. Υπομονή. Η καλή μου φιλενάδα, η Ιωάννα, έχει το κουράγιο να αντιγράψει τα σχετικά από τον...αρχαίο μου...πάπυρο!!!
Κοντεύουν 40 χρόνια από τότε που γράφτηκε! Δεν έχει...αρχαιολογική αξία?
Κα πάλι σάς ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και τίς παρατηρήσεις σας.
Στέλλα

 

[Samion]

1.Φυσικά και δεν ειναι μαφιόζοι όλοι οι Σικελοί! Εϊπα εγώ κάτι τέτοιο? Μακράν εμού το μίασμα!
2. Ειδικά σε κείνην την Καλέσα, την λεγόμενη Αραβική Συνοικία, στο Παλέρμο, όπου βρεθήκαμε, νύχτα ώρα, χαμένες στα σκοτεινά κι έρημα στενοσόκακκα!!!
3. Ομως ήταν ολοφάνερο πως οι άνθρωποι φοβόντουσαν. Κι είχαν τα δίκια τους.
4. Και πρέπει να σάς θυμίσω ότι εγώ βρέθηκα εκεί το 1973! Ξέρει, αλήθεια, κάποιος, πώς ήταν τότε τα πράγματα εκεί?
5. Κοντεύουν 40 χρόνια από τότε που γράφτηκε! Δεν έχει...αρχαιολογική αξία?

θα σχολιάσω "τεχνοκρατικά" πάντα..
1. "Όμως ο Σικελός.. κλείνεται σα σάλιαγκας στο καβούκι του,.."
μαφιόζο δεν τον είπες αλλά έκανες αυτήν την άκρως προσβλητική παρομοίωση. δεν κλείνεται ούτε τώρα ούτε ποτέ σε κανένα καβούκι αλλά αντίθετα έχει δώσει το αίμα του ενάντια στο οργανωμένο έγκλημα και ειναι κρίμα να μένουν τέτοιες εντυπώσεις.
2. έπρεπε από την αρχή να διευκρινίσεις για ποια εποχή μιλάς. εδώ είναι ταξιδιωτικό φόρουμ και μένουν λάθος εντυπώσεις σε μελλοντικούς ταξιδιώτες. η Καλσα είναι απόλυτα ασφαλής περιοχή, μικρά παιδιά παίζουν έξω μέχρι αργά το βράδυ και συνιστώ σε ολους να την επισκεφθουν.
3. καθόλου. ψευδής εντύπωση.
4. ναι κι από πρώτο χέρι. σίγουρα το κέιμενό σου εχει αρκετές υπερβολές περί του θέματος.
5. μεγάλη και γι αυτό το απόλαυσα. αλλά επρεπε, αν όχι να χρησιμοποιείς παρελθόντες χρόνους, να ξεκαθαρίσεις από την αρχή ότι αναφέρεται 4 δεκαετίες πριν.
όλα αυτά φιλικά και ευχαριστώ για την ιστορία σου.

 

[sapienza]

2. η Καλσα είναι απόλυτα ασφαλής περιοχή, μικρά παιδιά παίζουν έξω μέχρι αργά το βράδυ και συνιστώ σε ολους να την επισκεφθουν.

Καλά και μετά απο 40 χρόνια το απόλυτα ασφαλής, άστο καλύτερα...Όταν πριν 2 χρόνια και μεις χαθήκαμε στα σκοτεινά σοκάκια, ψάχνοντας το εστιατόριο που είχαμε την κράτηση,με τους Μαροκινούς να μας περιτριγυρίζουν αυτή την ασφάλεια δε μπορώ να πώ οτι την ένιωσα..

 

[St.Adamantidou]

Φίλτατε ή Φιλτάτη (δεν μπορώ να ξέρω), Samion
Γιατί παρεξηγήθηκες? ΄Εχεις δίκιο που δεν ήξερες σε ποια χρονολογία αναφερόμουν, αλλά όπως και στην αρχή τού κειμένου θα διάβασες, βρήκα πολύ γλυκείς και χαριτωμένους τους Σικελούς! Μάς μοιάζουν πολύ, στο χιούμορ και την ευχάριστη διάθεση. Το θέμα "Μαφία" δεν αφορά όλους τούς κατοίκους τού νησιού. Αν ήταν έτσι, τότε τί δουλειά θα είχα εγώ εκεί? Σού έφερα το παράδειγμα τών ανθρώπων που μάς βοήθησαν. Δεν μάς έκλεψαν, δεν μάς...σκότωσαν, δεν μάς κακοποίησαν! Αντιθέτως μάς συμπαραστάθηκαν αλλά και μάς...προειδοποίησαν, ως ώφειλαν. ΄Οπως θα κάναμε κι μείς σημερα, άν κάποιος τουρίστας ξώμενε, νύχτα ώρα στο κέντρο τής Αθήνας!...Απλώς εμείς πήραμε μιά τέτοια γεύση, 40 χρόνια πρίν!!! Και πές μου. Δεν θα προειδοποιήσουμε τον ξένο, να μήν περιδιαβάζει στην Ομόνοια, μετα την δύση τού ηλιου? Θα τον αφήσουμε να τον κλέψουν ή να τον μαχαιρώσουν? Ε, αυτό έγινε τότε στο νησί. Και δεν νομίζω ότι ο υποψιασμένος τουριστας κινδυνεύει εκεί ή εδώ. Μη βλέπεις ότι εμείς, δυό θεοπάλαβες, θέλαμε να δούμε την περίεργη συνοικια τού τοτε, ολομόναχες! Καλα να πάθουμε! Κι όμως ο ξεναγός μας μάς είχε επιστήσει την προσοχή ότι το βράδυ καλόν είναι να μήν κυκλοφορούμε έστω και στούς κεντρικούς δρομους, ανέμελες, με τίς τσάντες κρεμασμένες στούς ώμους από τη μεριά τού δρόμου! ΄Ετσι πέσαμε σε μπλόκο τής Αστυνομίας στο Παλέρμο, όταν βρεθήκαμε στην κεντρική πλατεία χαζεύοντας τα,,πέριξ.!!! ΚΙ εκεί πρωτακούσαμε στο βίο μας ότι υπάρχουν...τσαντάκηδες! Αν ήταν σήμερα, θα το θεωρούσαμε εντελώς φυσικό.!!!!
Εν κατακλείδι, η Μαφία είναι η Μαφία, και η Σικελία είναι η Σικελία τής καρδιάς μου, μαζί με τούς αξιολάτρευτους κατοίκους της....
Ελπίζω να λυθηκε η...παρεξήγηση. Διότι, τώρα πιά, όλες οι πόλεις τού κόσμου έχουν γίνει μιά Μαφία τού αισχίστου είδους. Τίποτε το καινούργιο. Συνηθίσαμε όλοι, να ζούμε παντού με τον τρόμο....Μακάρι να μην ήταν έτσι, αλλά...
Σ' ευχαριστώ πάντως,για τίς επισημάνσεις σου, είναι πάντα ευπρόσδεκτες,
Με εκτίμηση
Στέλλα

 

[Samion]

Καλά και μετά απο 40 χρόνια το απόλυτα ασφαλής, άστο καλύτερα...Όταν πριν 2 χρόνια και μεις χαθήκαμε στα σκοτεινά σοκάκια, ψάχνοντας το εστιατόριο που είχαμε την κράτηση,με τους Μαροκινούς να μας περιτριγυρίζουν αυτή την ασφάλεια δε μπορώ να πώ οτι την ένιωσα..

εγώ δεν είμαι killer blonde σαν εσένα βέβαια, αλλά κι έτσι που είμαι, ποτέ μα ποτέ δεν είχα δει το παραμικρό. οι κάμερες, η σχεδόν συνεχής παρουσία της αστυνομίας, τα δεκάδες μαγαζιά έχουν μετατρέψει την Kalsa σε ένα από τα ασφαλέστερα μέρη της πόλης. και στο Τέρμινι έχει ξένους αλλά η εγκληματικότητα κινείται σε σχεδόν μηδενικά επίπεδα.

 

[Samion]

Φίλτατε ή Φιλτάτη (δεν μπορώ να ξέρω), Samion
1. Γιατί παρεξηγήθηκες?
2. Εχεις δίκιο που δεν ήξερες σε ποια χρονολογία αναφερόμουν, αλλά όπως και στην αρχή τού κειμένου θα διάβασες, βρήκα πολύ γλυκείς και χαριτωμένους τους Σικελούς! Μάς μοιάζουν πολύ, στο χιούμορ και την ευχάριστη διάθεση.

1. εγώ? καθόλου. δεν είναι καθόλου ωραία παρομοίωση με σάλιαγκα που κλείνεται στο καβουκι του. ούτε είναι αυτή η αντιμετώπιση της μαφίας. επαναλαμβάνω ότι το κέιμενό σου αντιμετωπίζει με λανθασμένο και ενδεχομένως προσβλητικό τρόπο τη σχεση Σικελού-μαφίας. δεν καλύπτονται τα πάντα από Ομερτά κι αυτό ο Σικελός το έχει αποδείξει. δεν είναι όλοι μαφιόζοι αλλά ούτε και όλοι κλείνονται σε κανένα καβούκι.
2. συμφωνώ απόλυτα σε όλα τα υπόλοιπα. προσπάθησα να εστιάσω μόνο στο θέμα της Ομερτά. και φυσικά στην τωρινή κατάσταση που η μαφία του τότε είναι πλέον μία μακρινή ανάμνηση. στη δε Κάλσα εμεναν και μένουν οικογένειες των οποίων τα παιδιά έπαιζαν και παίζουν στους δρόμους άφοβα. η παρουσία της οργάνωσης δεν γίνεται αντιληπτή από κανένα τουρίστα. αλλά και τότε ήταν αδύνατο ο τουρίστας να αντιληφθεί την παρουσία της ούτε και την πραγματική Ομερτά. οι δε ξεναγοί, οδηγοί κλπ μπορεί να διασκέδαζαν με ένα θέμα που πουλούσε, δεν ξέρω. ούτε θυμάμαι ποτέ τουρίστας να εχει υπάρξει θύμα της εγκληματικής αυτής oργάνωσης.όσοι επισκέπτονται το Παλέρμο σήμερα αντιλαμβάνονται γρήγορα ότι η Ρώμη, το Μιλάνο, το Παρίσι εχουν πολύ μεγαλύτερη εγκληματικότητα.
χαίρομαι για τη συζήτηση, παρεξήγηση από μένα δεν υπάρχει καμμία, απλά διευκρίνησα ορισμένα στοιχεία για τους μελλοντικούς επισκέπτες της πόλης και του νησιού γενικότερα.
Ο Samion..